Sterke voorkeur jongen/meisje?

India, tot op zekere hoogte snap ik je wel. Op zich had ik precies dezelfde gevoelens, maar minder sterk. Hier ook een geweldige jongen als eerste en de stille wens op weer zo'n lekker ventje. Ook ik zag mezelf als jongensmoeder. Was altijd al een halve jongen en ook praat ik makkelijker met mannen of erg directe vrouwen.

Ik heb bewust bij de 20-weken echo gevraagd wat het was en voelde een lichte schok dat het toch echt een meisje was. Dit duurde kort, hoe kort weet ik niet meer. Maar toen begon ik ook wel voordelen te zien in een meisje voor mij. Tijdens m'n tweede zwangerschap was ik ook 'bang' dat ik noooit zoveel voor mijn tweede kon voelen, als voor mijn meer dan geweldige eerste kind.

Tijdens de zwangerschappen maak je je druk om dingen die uiteindelijk nergens op slaan. Zal wel hormonaal zijn en zal wel ergens goed voor zijn. Maar ik kan je alleen de tip geven om bij de 20-wekenecho te vragen naar het geslacht, dan kun je alvast wennen mocht dat nodig zijn.

En nu heb ik het leukste jochie van de wereld en het leukste meisje, hier in mijn huis!

hier 3 meiden en laat de vierde ook maar een meid worden want meiden zijn geweldig!!!!!!!!!!!!!!

ik wilde graag een meisje, heeeeeeel graag. Ben er ook vanuit gegaan dat ik een roze strikjesmeisje zou gaan baren. Dat was geen geheim. Ik heb er dus ook geen geheim van gemaakt dat ik een traantje weg heb geslikt toen bij de echo bleek dat ik die roze prinsessendroom gedag moest gaan zeggen. Tsja, en de mensen die dat onbegrijpelijk vonden: jammer.

Ik ben achteraf blij dat ik een echo heb gehad met 20 weken, zo kon ik eraan wennen en was ik superblij met mijn jongetje toen hij er was!

Ik heb een zoontje en zou graag een tweede kindje willen. En vrijwel iedereen die dit weet zegt zoiets van "nu hoop je zeker op een meisje?". Ehh..nee ik vind m'n zoontje helemaal geweldig maar het maakt me totaal niet uit of het weer een jongen of nu een meisje zou worden. Ik heb wel het idee dat veel vrouwen ook echt denken dat het toch de ultieme droom is voor een vrouw, om een dochter te hebben. Zelf heb ik daar helemaal geen last van, maar het valt me wel op. Alsof een meisje meer voor de vrouw is en een jongetje meer voor de man.

anky schreef op 06 november 2007 @ 15:56:

Ik snap wel wat je bedoelt Nathje (een gezond kind niet als strikte voorwaarde willen stellen), maar ik snap niet dat je de opmerking zo storend vind, júist omdat het zo duidelijk is wat mensen er mee bedoelen.

Ik vind het niet storend alswel ehm... naief misschien. Ik weet het juiste woord niet. Er zijn namelijk heel veel kinderen niet gezond. Mijn wens tijdens de zwangerschappen, en nu nog, was om gelukkige kinderen te hebben/krijgen. Dat gezondheid daar in veel gevallen een belangrijke rol in speelt valt natuurlijk niet te ontkennen. Maar geluk is veel belangrijker dan gezondheid. Veel breder ook, hoewel een goede gezondheid wel helpt natuurlijk en ernstige gezondheidsproblemen geluk kunnen beinvloeden. Ik heb bijvoorbeeld twee verstandelijk gehandicapte broers, zij hebben ook een aantal medische problemen. Maar ze zijn wél gelukkig (meestal )

India, ik heb de rest niet gelezen dus weet niet wat voor een reacties je gehad hebt. Ik had het helemaal in mijn gedachten dat ik een meisje zou krijgen. Het eerste wat ik zei bij de echo toen ze zeiden dat het een jongetje was, was, maar ik weet helemaal niet wat je met een jongetje doet.

Nu vind ik het hartstikke leuk. Ik zou als ik jou was wel uitvinden wat het geslacht is want dan kan je daar naar toe leven. En vind je vast uit dat je het veel leuker vind als gedacht!!

Succes hoor en maak je er niet te druk over!!

Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik en mijn man een dochtertje zouden krijgen, heb zelfs een paar keer gedroomd van mijn man met een dochtertje op zn arm. En nu ben ik echt zwanger en kijk toch wel reikhalzend uit naar de 20 weken echo....dan zullen we het echt weten. Denk dat ik net zo blij ben met een jongetje, maar op de een of andere manier rekent alles in mij op een meisje en denk ik dat ik best zal schrikken als het een jongetje wordt.

Het is dan toch even een soort "toekomstbeeld" omgooien.Stiekem heb ik dus eigenlijk een voorkeur voor een meisje, heb daar wat meer mee.

Maar weet zeker dat ik ook dolgelukkig ben met een jongetje, na heel even wennen

Ik had zelf een hele sterke voorkeur voor een meisje. Ik ben een meisje (duh), heb alleen een zusje en ga vooral om met meiden. Omgang met jongens heb ik altijd wat lastig gevonden, eigenlijk is mijn man de enige man met wie ik zonder enige reserve mezelf kan zijn. Zoontjes van vrienden vond ik altijd irritante etterbakjes, lawaaiierig, druk, slopertjes......



En toen raakte ik zwanger en vanaf dag 1 dat ik het wist, had ik sterk het gevoel dat het een jongen zou zijn. Dat werd bevestigd bij de 20-weken-echo. Manlief dolgelukkig en weet je? Ik ook! En nog. Mijn zoontje is echt een schat, een klein knuffelbeertje, heel voorzichtig met zijn speelgoed, kan heerlijk rustig zitten te spelen en lekker wild stoeien....... Al mijn vooroordelen kunnen de prullebak in en de volgende mag van mij best weer een jongen worden.



India, ik hoop voor jouw kind dat het voor jou net zo zal uitpakken. Eerlijk gezegd denk ik van wel, ik heb nog nooit gehoord dat mensen niet van hun kind hielden omdat het een bepaald geslacht had. Je eigen kind is zoiets bijzonders en zo eigen, dat kan niet om zo'n lullige (hihi) reden fout gaan.

reizigster2004 schreef op 12 november 2007 @ 09:08:

India, ik hoop voor jouw kind dat het voor jou net zo zal uitpakken. Eerlijk gezegd denk ik van wel, ik heb nog nooit gehoord dat mensen niet van hun kind hielden omdat het een bepaald geslacht had. Je eigen kind is zoiets bijzonders en zo eigen, dat kan niet om zo'n lullige (hihi) reden fout gaan.

nou, hele volksstammen vermoorden hun kind of leggen het te vondeling omdat het een meisje is.