Kinderen
alle pijlers
TEVEEL bezig met zwanger willen worden
woensdag 23 mei 2007 om 15:22
Ok gaat ie.
Wij zijn nu een paar maanden getrouwd en sindsdien aan de slag. Allemaal leuk en spannend, MAAR...
Ik ben al 36 en had het wel veel eerder gewilt maar mijn vriend werkte niet mee. Mijn nu man is nu om en nu mag het dus gebeuren, maar mijn probleem is dat ik er echt veels en veels en veels te veel mee bezig ben, echt niet normaal. En dat werkt natuurlijk niet. Hoe krijg ik mijzelf zover dat ik er wel op vertrouw dat het gaat lukken en dat ik het een beetje van me af kan zetten? Zijn er anderen die er zoveel last van hebben.
Ik weet namelijk al zeker twee jaar precies wanneer ik wel en niet zwanger zou kunnen worden, gebruik de persona en voel mijn eisprong ook.
Het probleem is dat we nog maar net een paar maanden bezig zijn maar dat het nu al zo'n beladen onderwerp wordt. En ik weet niet hoe ik dat moet veranderen aangezien ik nou eenmaal geen 28 meer ben ofzo en dus haast heb. Elke maand telt heel hard.
Twee maanden geleden was ik bijvoorbveeld ziek in mijn vruchtbare periode, de maand erna was mijn man op zakenreis. Deze maand lukte het bij hem niet omdat het moest. Gister was mijn laatste dag en toen was hij moe en wilde slapen. Ik heb hem wel aangegeven dat het de laaste vruchtbare dag is van de maand, maar pas nadat ik al doorhad dat hij niet echt wilde. Als ik dat van te voren namelijk al zeg dan voelt het voor hem ook zo gedwongen en dat maakt het ook niet echt spontaner.
Ik zit hier echt heel erg mee, want zit continu in mijn hoofd. Normaal gesproken hebben wij namelijk niet echt heel erg vaak sex, 1 keer in de week is wel ok. Dat vinden we beiden prima dus op zich geen probleem, maar het is natuurlijk wel te weinig om een goede kans te hebben om zwanger te worden.
Ik word er zo moe van dat ik hier de hele tijd mee bezig ben. De enige rust periode zijn de twee weken na mijn eispong want dan kan ik er niets meer aan doen.
Herkent iemand dit? Hoe gaan jullie er mee om? En hoe communiceren jullie dat naar je partner?
Wij zijn nu een paar maanden getrouwd en sindsdien aan de slag. Allemaal leuk en spannend, MAAR...
Ik ben al 36 en had het wel veel eerder gewilt maar mijn vriend werkte niet mee. Mijn nu man is nu om en nu mag het dus gebeuren, maar mijn probleem is dat ik er echt veels en veels en veels te veel mee bezig ben, echt niet normaal. En dat werkt natuurlijk niet. Hoe krijg ik mijzelf zover dat ik er wel op vertrouw dat het gaat lukken en dat ik het een beetje van me af kan zetten? Zijn er anderen die er zoveel last van hebben.
Ik weet namelijk al zeker twee jaar precies wanneer ik wel en niet zwanger zou kunnen worden, gebruik de persona en voel mijn eisprong ook.
Het probleem is dat we nog maar net een paar maanden bezig zijn maar dat het nu al zo'n beladen onderwerp wordt. En ik weet niet hoe ik dat moet veranderen aangezien ik nou eenmaal geen 28 meer ben ofzo en dus haast heb. Elke maand telt heel hard.
Twee maanden geleden was ik bijvoorbveeld ziek in mijn vruchtbare periode, de maand erna was mijn man op zakenreis. Deze maand lukte het bij hem niet omdat het moest. Gister was mijn laatste dag en toen was hij moe en wilde slapen. Ik heb hem wel aangegeven dat het de laaste vruchtbare dag is van de maand, maar pas nadat ik al doorhad dat hij niet echt wilde. Als ik dat van te voren namelijk al zeg dan voelt het voor hem ook zo gedwongen en dat maakt het ook niet echt spontaner.
Ik zit hier echt heel erg mee, want zit continu in mijn hoofd. Normaal gesproken hebben wij namelijk niet echt heel erg vaak sex, 1 keer in de week is wel ok. Dat vinden we beiden prima dus op zich geen probleem, maar het is natuurlijk wel te weinig om een goede kans te hebben om zwanger te worden.
Ik word er zo moe van dat ik hier de hele tijd mee bezig ben. De enige rust periode zijn de twee weken na mijn eispong want dan kan ik er niets meer aan doen.
Herkent iemand dit? Hoe gaan jullie er mee om? En hoe communiceren jullie dat naar je partner?
woensdag 23 mei 2007 om 21:31
Supergrover, oeps, is mijn nederlands zo slecht geworden. Woon inderdaad in Engeland.
Wel een tip, focus niet teveel op je normale ongi kwaaltjes want op een gegeven moment denk je jezelf echt zwanger. Ik zei dan tegen mijn man, oh mijn borsten doen veel pijn en we dachten dan allebei echt dat het wel eens raak zou kunnen zijn. En als het dan niet zo was was de teleurstelling echt groot. En dat zorgde nog eens voor extra druk voor hem. Want hij voelde zich ook wel een beetje verantwoordelijk omdat hij zo lang niet wilde.
En ik geloof echt dat als mannen denken dat het vrijen een "moetje" word, ze dan (ook al klinkt het ongeloofelijk) geen zin hebben omdat de prestatiedrang te hoog is en de spontaniteit weg is.
Benen omhoog, tja, je wil wat. Wat wel leuk was, na het vrijen bleef ik een half uur met een kussen onder mijn kont in bed liggen. TV aan en lekker relaxen. Ooh, dat mis ik nu wel eens, ons sexleven bestaat nu alleen nog maar uit quickies ha ha.
Wel een tip, focus niet teveel op je normale ongi kwaaltjes want op een gegeven moment denk je jezelf echt zwanger. Ik zei dan tegen mijn man, oh mijn borsten doen veel pijn en we dachten dan allebei echt dat het wel eens raak zou kunnen zijn. En als het dan niet zo was was de teleurstelling echt groot. En dat zorgde nog eens voor extra druk voor hem. Want hij voelde zich ook wel een beetje verantwoordelijk omdat hij zo lang niet wilde.
En ik geloof echt dat als mannen denken dat het vrijen een "moetje" word, ze dan (ook al klinkt het ongeloofelijk) geen zin hebben omdat de prestatiedrang te hoog is en de spontaniteit weg is.
Benen omhoog, tja, je wil wat. Wat wel leuk was, na het vrijen bleef ik een half uur met een kussen onder mijn kont in bed liggen. TV aan en lekker relaxen. Ooh, dat mis ik nu wel eens, ons sexleven bestaat nu alleen nog maar uit quickies ha ha.
woensdag 23 mei 2007 om 21:42
De laatse maanden komt het weinig voor dat we onze kansen niet benutten. Meestal had/heeft het te maken met vermoeidheid en soms ook wel van mij hoor! Ik had/heb ook niet altijd zin en het is ook niet makkelijk.... En "zin maken" werkt ook hier niet altijd hoor. Op het moment dat we niet vrijen denk ik er weinig van maar de volgende ochtend (als ik niet meer moe ben :P) heb ik vaak wel spijt. En als ik dan ongesteld werd ik ook wel. Dan had ik soms wel het gevoel dat we onze kansen niet optimaal gebruikt hadden. Maar ik leg het nu steeds meer naast me neer. Want we hebben nu al zo vaak onze kansen wel heel goed gebruikt en eigenlijk altijd wel minimaal 1 keer op het juiste moment gevreeen dat ik me daar niet schuldig over wil voelen. We praten er ook weinig over... t heeft voor mijn gevoel niet zo veel zin en vriend wordt vooral verdrietig als ik dat ben. Hoe liever ik een kindje wil, hoe liever hij het wil. Ook de beslissing om nu naar de huisarts te gaan heeft hij eigenlijk van mij af laten hangen. Hij wilde wel en als ik ook wilde zou hij mee gaan. Dus nu gaan we over 1 1/2 week, de afspraak staat. En we gaan gewoon door, ik ben nog aan het temperaturen. Ik zeg meestal niet precies dat mn eisprong er aan komt (wel een opmerking van de vruchtbare periode zit er aan te komen), pas achteraf zeg ik wel dat ik m gehad heb en gevoeld heb. De vorige cyclus was mn eisprong ineens heel laat en voelde ik m toen we bij de buren zaten op een zaterdagavond. Toen moest t nog wel ff na heel wat biertjes en midden in de nacht, hihi ;).
Misschien nog een ideetje om over het formaat van je vriend eens te kijken op de sex-pijler. Misschien is er wel een topic over en anders kan je er 1 openen misschien?
Misschien nog een ideetje om over het formaat van je vriend eens te kijken op de sex-pijler. Misschien is er wel een topic over en anders kan je er 1 openen misschien?
woensdag 23 mei 2007 om 21:55
Hoi sientje en Kaetje,
Sientje, het persona topic ken ik niet, maar als er een topic is geweest met vragen over de persona dan kan het best dat ik daar eens op gereageerd heb.
Kaetje dat van die verjaardag bij de buren had ik gelezen :D. Dan zit je daar en voel je je eisprong, erg grappig. Ik had hem vanmorgen, dus vanavond is het te laat - wel zo rustig!
Enne over het formaat gesproken, ik kan er gewoon weinig aan doen jammergenoeg. Andere standjes maken hem ook niet kleiner. Ik gebruik nu meestal mijn hand om het tegen te houden als het pijn gaat doen. Ik verwens hem inderdaad af en toe, zou echt willen dat ie wat kleiner was, maar ik zal er mee moeten leven. Hopelijk helpt een bevalling! :D:D
Sientje, het persona topic ken ik niet, maar als er een topic is geweest met vragen over de persona dan kan het best dat ik daar eens op gereageerd heb.
Kaetje dat van die verjaardag bij de buren had ik gelezen :D. Dan zit je daar en voel je je eisprong, erg grappig. Ik had hem vanmorgen, dus vanavond is het te laat - wel zo rustig!
Enne over het formaat gesproken, ik kan er gewoon weinig aan doen jammergenoeg. Andere standjes maken hem ook niet kleiner. Ik gebruik nu meestal mijn hand om het tegen te houden als het pijn gaat doen. Ik verwens hem inderdaad af en toe, zou echt willen dat ie wat kleiner was, maar ik zal er mee moeten leven. Hopelijk helpt een bevalling! :D:D
woensdag 23 mei 2007 om 22:06
Maar misschien zijn er standjes waarin je er minder last van hebt? Weet t niet hoor, maar het kan wel verschil maken. Als je zelf bovenop zit dan heb je bijvoorbeeld meer de controle. Wij doen ook wel eens een standje waarbij we meer naast elkaar liggen als het ware met onze benen over elkaar heen. Weet zo niet precies hoe het te omschrijven maar zal de volgende keer eens extra opletten hoe het precies zit. In ieder geval is het niet iets voor een hele kleine piemel, hij moet aardig lang zijn zeg maar ;).
Intiem vraagje: gebruiken jullie ook glijmiddel? Want er zijn soorten glijmiddel waarin sperma minder goed of helemaal niet overleeft. Er is een soort die hier op het forum een keer genoemd is, die speciaal bedoelt is voor mensen met een kinderwens en die de zaadjes niet vermoord. T is nog maar een ideetje.....
Intiem vraagje: gebruiken jullie ook glijmiddel? Want er zijn soorten glijmiddel waarin sperma minder goed of helemaal niet overleeft. Er is een soort die hier op het forum een keer genoemd is, die speciaal bedoelt is voor mensen met een kinderwens en die de zaadjes niet vermoord. T is nog maar een ideetje.....
woensdag 23 mei 2007 om 22:08
super grover - als het echt zo'n probleem wordt voor jullie (obsessie), pak je het toch gewoon anders aan. Sexen voor de leuk, dus alleen als je echt zin hebt en dan alleen op de manier zoals jullie het prettig vinden. Heb je je eisprong dan pak je het functioneel aan: zelf inseminatie. Klinkt misschien heel onromantisch enzo, maar je vergroot zo je kansen en houdt je sexleven leuk.
woensdag 23 mei 2007 om 22:15
Hoi Samui life,
Daar zit ik inderdaad zelf ook aan te denken, maar ik denk dat het wel even tijd kost om mijn vriend daarvan te overtuigen want het is nogal klinisch. Ik denk dat als we in september nog steeds geen nieuws hebben dat ik dat balletje eens opgooi, want het is voor ons inderdaad wat moeilijker op deze manier.
En ja kaetje, ik weet niet over welk glijmiddel jij het hebt maar ik ken die van het merk preseed en die heb ik ook al aangeschaft. Glijmiddel heb ik echt nodig en deze schijnt onschadelijk te zijn.
Weet je door al dit soort dingen is het denk ik ook moeilijk om er niet al te erg mee bezig te zijn. :(
Daar zit ik inderdaad zelf ook aan te denken, maar ik denk dat het wel even tijd kost om mijn vriend daarvan te overtuigen want het is nogal klinisch. Ik denk dat als we in september nog steeds geen nieuws hebben dat ik dat balletje eens opgooi, want het is voor ons inderdaad wat moeilijker op deze manier.
En ja kaetje, ik weet niet over welk glijmiddel jij het hebt maar ik ken die van het merk preseed en die heb ik ook al aangeschaft. Glijmiddel heb ik echt nodig en deze schijnt onschadelijk te zijn.
Weet je door al dit soort dingen is het denk ik ook moeilijk om er niet al te erg mee bezig te zijn. :(
woensdag 23 mei 2007 om 22:24
Zijn er helemaal geen standjes waar het voor jou geen pijn doet en hij wel klaar kan komen, bijvoorbeeld staand of zo. Of doet het minder pijn als je bijvoorbeeld een wijntje op hebt? Op bepaalde manieren vrijen doet hier ook wel eens pijn maar merk wel dat ik me vantevoren aanspan en als ik een wijntje heb en dus relaxter ben dan gaat het vrijen veel makkelijker. Het is klote he als het pijn doet?!
woensdag 23 mei 2007 om 23:12
Heej,
Ik zit in mijn pyama maar nog even een laatste reactie. Hij kan wel klaar komen en er zijn ook standjes die makkelijker zijn, maar hij kan zich niet echt helemasl laten gaan zonder dat ik daar 'last' van heb, dus houdt hij zich vaak een beetje in en dat maakt het dus wat moeilijker.
Nou wel te rusten allemaal, ben allang blij dat ik het allemaal met jullie kan delen.
xx.
Ik zit in mijn pyama maar nog even een laatste reactie. Hij kan wel klaar komen en er zijn ook standjes die makkelijker zijn, maar hij kan zich niet echt helemasl laten gaan zonder dat ik daar 'last' van heb, dus houdt hij zich vaak een beetje in en dat maakt het dus wat moeilijker.
Nou wel te rusten allemaal, ben allang blij dat ik het allemaal met jullie kan delen.
xx.
donderdag 24 mei 2007 om 13:41
Wat Sientje zegt, ben ik het ook wel mee eens. Ik zou ook de Persona niet de deur uit doen. Ik voel mijn eisprong bijna nooit, dus vind het prettig dat 'ie het aangeeft. En als jij je daar ook prettig bij voelt, zal ik er gewoon lekker mee doorgaan.
Geeft toch meer duidelijkheid.
We liepen al in het zh voordat ik zwanger raakte. Hadden bijna alle onderzoeken gehad, totdat ik spontaan zwanger raakte. Denk en omdat ik het in mijn hoofd beetje los kon laten en door een paar onderzoeken. Maar toch is het via de natuur gelukt!
Ben vrijdag weer bij de gyn geweest, omdat het met nu echt te lang ging duren. Maar ze kunnen niets voor me betekenen. Ik ben nog jong en bewezen dat ik zwanger kan raken, dus ze kunnen mijn kansen met inseminatie niet verhogen. Dus...gaan we weer rustig verder...
Geeft toch meer duidelijkheid.
We liepen al in het zh voordat ik zwanger raakte. Hadden bijna alle onderzoeken gehad, totdat ik spontaan zwanger raakte. Denk en omdat ik het in mijn hoofd beetje los kon laten en door een paar onderzoeken. Maar toch is het via de natuur gelukt!
Ben vrijdag weer bij de gyn geweest, omdat het met nu echt te lang ging duren. Maar ze kunnen niets voor me betekenen. Ik ben nog jong en bewezen dat ik zwanger kan raken, dus ze kunnen mijn kansen met inseminatie niet verhogen. Dus...gaan we weer rustig verder...
donderdag 24 mei 2007 om 14:02
He gedver Nala, wat vervelend. Maar inderdaad je bent nog jong. Ook al neemt dat natuurlijk nooit de pijn van een miskraam weg. Dus uit al die onderzoeken kwam niets en alles was goed?
Het enige waar ik het gewoon erg moielijk mee heb is als we onze kansen niet benutten. Dus als mijn man bijvoorbeeld geen zin heeft op de dagen dat het echt zou moeten. Daar word ik dan verdrietig en boos van en dat werkt natuurlijk helemaal averechts.
Hebben jullie mannen dan echt altijd zin dat je daar geen last van hebt? Of leggen jullie dat gewoon makkelijk naast je neer?
Het enige waar ik het gewoon erg moielijk mee heb is als we onze kansen niet benutten. Dus als mijn man bijvoorbeeld geen zin heeft op de dagen dat het echt zou moeten. Daar word ik dan verdrietig en boos van en dat werkt natuurlijk helemaal averechts.
Hebben jullie mannen dan echt altijd zin dat je daar geen last van hebt? Of leggen jullie dat gewoon makkelijk naast je neer?
donderdag 24 mei 2007 om 17:08
Klopt, uit al die onderzoeken kwam niets. Bij mij was alles goed en ook bij mijn mannetje. Ik heb alleen de kijkoperatie niet gehad (dat was het laatste van het traject), omdat ik opeens zwanger was.
Ik denk dat ik heel erg bof met mijn mannetje. Hij heeft (bijna) altijd wel zin in seks. En in mijn vruchtbare periode doen we het altijd om de dag. Ik heb hem nog nooit horen zeggen; ik wil nu niet. Denk dat hij weet dat hij er wel "iets" voor over moet hebben. En als we mijn vruchtbare periode weer voorbij zijn, is het ook wel ff klaar hoor. Vooral voor mij dan.
Ik denk dat ik heel erg bof met mijn mannetje. Hij heeft (bijna) altijd wel zin in seks. En in mijn vruchtbare periode doen we het altijd om de dag. Ik heb hem nog nooit horen zeggen; ik wil nu niet. Denk dat hij weet dat hij er wel "iets" voor over moet hebben. En als we mijn vruchtbare periode weer voorbij zijn, is het ook wel ff klaar hoor. Vooral voor mij dan.
