Kinderen
alle pijlers
Trombosebeen door zwangerschap. Wie ook? Hoe herstelde je?
maandag 14 januari 2008 om 22:02
Hoi Lezers,
Ik weet niet of hier nog iemand post die ook een trombosebeen door zwangerschap heeft gehad, maar misschien wel, of misschien ken je iemand zijn verhaal, maar ik ben op zoek naar ervaringen. Waarom? Omdat ik de behandeling door de internist vaag vind en omdat ik nog niet eerder gehoord had dat dit bestond, staat namelijk niet in alle boekjes met zwangerschapskwaaltjes.
Bij mij begon het heel vaag. Van de een op de andere dag werd mijn linkerbeen dik (was toen 34 weken zwanger) en ging pijn doen. Ook was het been koud en kreeg ik het niet warm.Telefonisch contact gehad met de verloskundige die dacht aan bekkeninstabileit, dus moest naar fysio. 's middags nog naar huisarts geweest, want vertrouwde het niet, hoorde volgens hem gewoon bij de zwangerschap. De volgende dag gilde ik het uit van de pijn, kon alleen nog maar huilen, afspraak gemaakt bij vk omdat ik pijnstillers wilde. Been werd nu ook blauw. Toen de vk me zag direct naar ziekenhuis gestuurd, daar een paar dagen gelegen en moeten spuiten met Fraxiparine 2x per dag. Toen naar huis. Nu 10 weken na de zwangerschap moet ik nog steeds spuiten en word mijn bloed onderzocht op een erfelijke afwijking. Als ik die afwijking niet heb met ik stoppen met bloedverdunners en moet ik nog 2 jaar een steunkous aan 1 been dragen.
Ik weet niet of hier nog iemand post die ook een trombosebeen door zwangerschap heeft gehad, maar misschien wel, of misschien ken je iemand zijn verhaal, maar ik ben op zoek naar ervaringen. Waarom? Omdat ik de behandeling door de internist vaag vind en omdat ik nog niet eerder gehoord had dat dit bestond, staat namelijk niet in alle boekjes met zwangerschapskwaaltjes.
Bij mij begon het heel vaag. Van de een op de andere dag werd mijn linkerbeen dik (was toen 34 weken zwanger) en ging pijn doen. Ook was het been koud en kreeg ik het niet warm.Telefonisch contact gehad met de verloskundige die dacht aan bekkeninstabileit, dus moest naar fysio. 's middags nog naar huisarts geweest, want vertrouwde het niet, hoorde volgens hem gewoon bij de zwangerschap. De volgende dag gilde ik het uit van de pijn, kon alleen nog maar huilen, afspraak gemaakt bij vk omdat ik pijnstillers wilde. Been werd nu ook blauw. Toen de vk me zag direct naar ziekenhuis gestuurd, daar een paar dagen gelegen en moeten spuiten met Fraxiparine 2x per dag. Toen naar huis. Nu 10 weken na de zwangerschap moet ik nog steeds spuiten en word mijn bloed onderzocht op een erfelijke afwijking. Als ik die afwijking niet heb met ik stoppen met bloedverdunners en moet ik nog 2 jaar een steunkous aan 1 been dragen.
maandag 14 januari 2008 om 22:15
Hallo Lala, ik heb na de bevalling van mijn dochter ook een trombosebeen gehad. Inmiddels ben ik oma geworden en ook mijn dochter had na de bevalling een trombosebeen. Het komt dus wel vaker voor. Ook ik wist van niks, nazorg was in die tijd onbekend. Tegenwoordig is de behandeling heel erg veranderd. Ik moest een week lang doodstil in bed liggen en kreeg bloedverdunners en kreeg te horen dat ik mijn leven lang steunkousen moest dragen. Ik heb een paar maanden onder behandeling gestaan van de trombosedienst. Daarna nooit meer medicijnen. Mijn dochter hoefde niet doodstil te liggen maar kreeg prikjes en bloedverdunners. Maar misschien dat zij haar eigen verhaal zelf hier wel komt vertellen. Bij een tweede zwangerschap heb ik niets hoeven doen, dat was toen nog niet en toch nooit meer problemen gehad. Inmiddels draag ik ook geen steunkousen meer, maar nergens last van en nog steeds vrij goed ter been terwijl ik al 60 ben.
maandag 14 januari 2008 om 22:23
Hoi Lala,
Ik heb inderdaad dezelfde ervaring, dit is inmiddels tien jaar geleden.
Ik kreeg s'ochtends een blauw, dik been en s'middags naar de dokter uit mijn werk, die stuurde me meteen naar het ziekenhuis. Ik was toen 10 weken zwanger. In het ziekenhuis tien dagen plat moeten liggen en de rest van de zwangerschap ook Fraxiparine moeten spuiten tot zes weken na de zwangerschap. Daarna getest op erfelijkheid en inderdaad steunkousen dragen, dit heb ik braaf gedaan, maar het ging eigenlijk prima. Totdat ik na vier jaar weer zwanger werd, preventief fraxiparine gespoten en niets aan de hand. Alleen wel flinke spatadres aan overgehouden door het niet dragen van die steunkous, daar ben ik dus pas aan geopereerd maar dat is geen succes als je ook trombose hebt gehad, met die ader komt het nooit meer goed, dus zoveel mogelijk steunkousen dragen in ieder geval. Succes met alles, het komt wel goed, die internisten kunnen flink vaag zijn inderdaad, dus als je nog vragen hebt hoor ik het wel
Ik heb inderdaad dezelfde ervaring, dit is inmiddels tien jaar geleden.
Ik kreeg s'ochtends een blauw, dik been en s'middags naar de dokter uit mijn werk, die stuurde me meteen naar het ziekenhuis. Ik was toen 10 weken zwanger. In het ziekenhuis tien dagen plat moeten liggen en de rest van de zwangerschap ook Fraxiparine moeten spuiten tot zes weken na de zwangerschap. Daarna getest op erfelijkheid en inderdaad steunkousen dragen, dit heb ik braaf gedaan, maar het ging eigenlijk prima. Totdat ik na vier jaar weer zwanger werd, preventief fraxiparine gespoten en niets aan de hand. Alleen wel flinke spatadres aan overgehouden door het niet dragen van die steunkous, daar ben ik dus pas aan geopereerd maar dat is geen succes als je ook trombose hebt gehad, met die ader komt het nooit meer goed, dus zoveel mogelijk steunkousen dragen in ieder geval. Succes met alles, het komt wel goed, die internisten kunnen flink vaag zijn inderdaad, dus als je nog vragen hebt hoor ik het wel
maandag 14 januari 2008 om 22:32
Hoi hier dus de dochter haha (hoi mams was gezellig vanmiddag) Ik kreeg dus na de bevalling een trombosebeen. Heb moeten spuiten en bloedverdunners geslikt 3 maanden en een kous tot in de lies (hoge trombose) voor 2 jaar. Ik heb helaas 10 maanden later nog longembolietjes gekregen na de vlucht van Thailand naar huis. Dus ik zal in het vervolg in risico situaties moeten spuiten. Moet nu nog 2 weken bloedverdunners slikken en dan ben ik weer klaar.
maandag 14 januari 2008 om 22:39
Oh jah qua herstel ben ik gewoon een heleboel gaan wandelen. Mijn been doet nog steeds wel eens zeer maar dat is dan omdat ik te weinig heb bewogen en op de bank heb gehangen. Verder merk ik met itensief sporten dat mijn trombosebeen een stuk minder kan hebben en eerder verzuurd dan mijn goede been en het is nu 13 maanden geleden. Weet dus niet of dat nog gaat verbeteren. Maar verder heb ik niet echt klachten meer aan mijn been gelukkig.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:29
FIjn om te lezen dat ik niet de enige ben. Al wist ik dat natuurlijk al.
Hebben jullie 1 of 2 kousen gedragen?
Ik heb er 1 tot in mijn lies. Op de gemaakte echo zagen bij mij zowel in mijn lies als in mijn knie een plek zitten. Is er achteraf bij jullie ook nog een echo gemaakt om te kijken of het echt weg is?
Ik moet trouwens ook in risicosituaties gaan spuiten. Zodra ik langer dan 4 uur ga vliegen moet ik spuiten, en ik heb ook een brief van de internist gekregen die ik moet laten zien als ik ga vliegen om een stoel met meer beenruimte te krijgen of evt een 1e klas plaats.
Merk wel dat ik nog af en toe pijn heb in mijn lies en vraag me af of dit normaal is.
Hebben jullie 1 of 2 kousen gedragen?
Ik heb er 1 tot in mijn lies. Op de gemaakte echo zagen bij mij zowel in mijn lies als in mijn knie een plek zitten. Is er achteraf bij jullie ook nog een echo gemaakt om te kijken of het echt weg is?
Ik moet trouwens ook in risicosituaties gaan spuiten. Zodra ik langer dan 4 uur ga vliegen moet ik spuiten, en ik heb ook een brief van de internist gekregen die ik moet laten zien als ik ga vliegen om een stoel met meer beenruimte te krijgen of evt een 1e klas plaats.
Merk wel dat ik nog af en toe pijn heb in mijn lies en vraag me af of dit normaal is.
dinsdag 15 januari 2008 om 11:53
De steunkousen zoals jullie die tegenwoordig hebben, waren er in mijn tijd nog niet. Ik moest een gewone steunpanty dragen, die je in de winkel kon kopen. Heb die wel gedragen totdat ik in de 50 was. Maar die steunkousen waren ook veel dunner dan wat jullie tegenwoordig aangemeten krijgen. Na de bevalling van de tweede is mijn been wel opgezwollen geweest maar niet pijnlijk. De artsen maakten daar ook niets van. Verder konden we in die tijd nog geen vliegreizen betalen voor het hele gezin en gingen we met de auto op vakantie de eerste paar jaren. Dat heeft er blijkbaar ook invloed op, vandaar dat ik waarschijnlijk nooit meer problemen heb gehad. Laat je wel goed voorlichten over alles en vraag ook uitleg. Ik heb nog jaren nachtmerries gehad en ook direct angst als ik pijn had aan mijn benen. Met goede nazorg was dat denk ik niet nodig geweest. Bovendien werd mij nog geadviseerd om het eerste jaar niet zwanger te worden.
dinsdag 15 januari 2008 om 14:02
Niet zwanger geweest maar wel een trombosebeen gehad op mijn 20e (ben nu 24).
Mijn behandeling: 2 weken zelf fragmin gespoten, ook werd mn been die eerste 2 weken om de 3 dagen gezwachteld van teen t/m bovenbeen. Vervolgens ben ik ingesteld op sintrom (acenocoumarol) en moest ik wekelijks op controle bij de trombosedienst. Dit heb ik een half jaar moeten slikken. Daarnaast het eerste half jaar een steunkous gedragen (van teen t/m bovenbeen) en vervolgens anderhalf jaar een kuitsteunkous. Ik had een zwarte steunkous en een huidskleurige (1 keer per jaar mag je nieuwe kousen bestellen, tenminste zo was het bij mijn zorgverzekering geregeld).
Ik ben gestest op stollingsafwijkingen (komt bij ons in de familie voor) en ik heb Factor V Leiden. De milde variant. Gevolgen op de lange termijn: Ik mag geen hormonale anticonceptie meer gebruiken (heb nu een koperspiraal). En mocht ik ooit zwanger willen worden zal ik onder strenge controle komen te staan bij een gyneacoloog. Ik zal waarschijnlijk gedurende de zwangerschap bloedverdunners (fragmin of fraxiparine) moeten gebruiken.
Succes met het wachten op de uitslag van het erfelijkheidsonderzoek. Mocht je nog vragen hebben: shoot!
Mijn behandeling: 2 weken zelf fragmin gespoten, ook werd mn been die eerste 2 weken om de 3 dagen gezwachteld van teen t/m bovenbeen. Vervolgens ben ik ingesteld op sintrom (acenocoumarol) en moest ik wekelijks op controle bij de trombosedienst. Dit heb ik een half jaar moeten slikken. Daarnaast het eerste half jaar een steunkous gedragen (van teen t/m bovenbeen) en vervolgens anderhalf jaar een kuitsteunkous. Ik had een zwarte steunkous en een huidskleurige (1 keer per jaar mag je nieuwe kousen bestellen, tenminste zo was het bij mijn zorgverzekering geregeld).
Ik ben gestest op stollingsafwijkingen (komt bij ons in de familie voor) en ik heb Factor V Leiden. De milde variant. Gevolgen op de lange termijn: Ik mag geen hormonale anticonceptie meer gebruiken (heb nu een koperspiraal). En mocht ik ooit zwanger willen worden zal ik onder strenge controle komen te staan bij een gyneacoloog. Ik zal waarschijnlijk gedurende de zwangerschap bloedverdunners (fragmin of fraxiparine) moeten gebruiken.
Succes met het wachten op de uitslag van het erfelijkheidsonderzoek. Mocht je nog vragen hebben: shoot!
dinsdag 15 januari 2008 om 14:05
Dat eerder verzuren is zeer herkenbaar! Het is nu ruim 3,5 jaar geleden maar bij intensief hardlopen heb ik er nog steeds last van. Maar waarschijnlijk komt dat ook omdat het bij mij een paar maanden duurde voordat de artsen doorhadden dat het geen zweepslag maar toch echt een trombosebeen was. Daardoor is mijn circulatie in mijn re-been gewoon slechter...Hoe later ze het ontdekken, des te meer schade.
dinsdag 15 januari 2008 om 18:01
Enigme nou ik was er bij de eerste dag dat mijn been dik werd, maar het was nogal heftig heb echt flink pijn gehad en er zat meer dan 2 kilo vocht vast ook in mijn been. Heeft ondanks behandeling zeker 2 weken geduurd eer ik weer een beetje kon lopen enzo zonder dat het al teveel zeer deed.
Lala ik heb helemaal geen brief meegekregen. Maar ja ben sowieso niet zo denderend behandeld denk ik zo. Mijn been is ook niet gezwachteld geweest in het begin ik had een soort steunverband zo'n lange slurf die ik er overheen kon schuiven. Maar dat was niet zo'n succes.
Lala ik heb helemaal geen brief meegekregen. Maar ja ben sowieso niet zo denderend behandeld denk ik zo. Mijn been is ook niet gezwachteld geweest in het begin ik had een soort steunverband zo'n lange slurf die ik er overheen kon schuiven. Maar dat was niet zo'n succes.
dinsdag 15 januari 2008 om 19:12
dinsdag 15 januari 2008 om 21:12
Hebben jullie ook allemaal het advies gekregen om nooit stil te staan ? Ik ga dan ook altijd op de plaats stappen. Nu doe ik het zonder dat ik er zelf erg meer in heb. Ook als ik zit beweeg ik het been regelmatig.
De verschillen in behandeling zit hem er denk ik in dat er veel onderzoek aan gedaan wordt waardoor de inzichten in deze aandoening steeds veranderen.
De verschillen in behandeling zit hem er denk ik in dat er veel onderzoek aan gedaan wordt waardoor de inzichten in deze aandoening steeds veranderen.
dinsdag 15 januari 2008 om 21:15
Ja bij mij dacht de huisarts ook eerst aan een spier probleem omdat alleen mijn bovenbeen dik was en mijn kuit soepel en niet rood was. Maarrrrr omdat mijn moeder trombose had gehad en hij het niet 100% kon uitsluiten heeft hij in overleg met de internist besloten een spuit bloedverdunner te zetten en dan de volgende dag voor de zekerheid een echo. Nou ja de volgende dag begon mijn kuit rood te worden en te glanzen dus toen was het voor mij helemaal duidelijk. En inderdaad raar zeg dat de behandelingen zo verschillen.
woensdag 16 januari 2008 om 09:56
Vreemd inderdaad al die verschillende behandelingen.
Mag je na een half jaar een halve steunkous gaan dragen? Of is dat alleen bij enigme? Zou namelijk wel lekker zijn om in de zomer niet zo'n ding tot mijn lies aan te hoeven.
Ik las dat ergens het advies wat om pas na 1 jaar weer zwanger te worden? Hier heeft bij mij niemand het hover gehad
Mag je na een half jaar een halve steunkous gaan dragen? Of is dat alleen bij enigme? Zou namelijk wel lekker zijn om in de zomer niet zo'n ding tot mijn lies aan te hoeven.
Ik las dat ergens het advies wat om pas na 1 jaar weer zwanger te worden? Hier heeft bij mij niemand het hover gehad
woensdag 16 januari 2008 om 10:22
Lala, dat advies had ik gekregen om het eerste jaar na trombose niet zwanger te worden. Ik heb bijna drie jaar gewacht voordat ik het zelf weer aandurfde. Maar dat was toen en dus heel lang geleden in 1979. Dat kan inmiddels best allang achterhaald zijn. Wij werden bij een volgende zwangerschap ook nog niet extra in de gaten gehouden noch kregen we preventief medicijnen.
woensdag 16 januari 2008 om 10:42
Ik mocht wel over op een halve steunkous maar omdat het bij mij in mijn bovenbeen zit en ik ook juist klachten van mijn bovenbeen en niet mijn onderbeen heb durf ik dat niet aan. Dan maar liever een lange kous dan weet ik tenminste zeker dat ik er alles aan heb gedaan om een posttrombotisch syndroom te verkomen. En het valt best mee hoor die kous heb er mee in Thailand gelopen, charmant is anders maar ja een open been ofzo is ook niet zo geslaagd om last van te hebben en het is gelukkig maar voor 2 jaar. Het went echt die kous vind ik. Ik draag hem nu een jaartje.
woensdag 16 januari 2008 om 13:37
Ik vind ook dat het went hoor. En ben er blij mee, want voordat ik mijn kous had kon ik nauwelijks meer lopen en nu kan ik alweer lekker een stukje wandelen zonder al te veel last te krijgen van mijn been. Maar zie wel een beetje tegen de zomer op, want lijkt me niet lekker met 30+ graden en dan zo'n lange kous aantrekken. Maar we zullen zien hoe dat gaat.
Vind het eerlijk gezegd wel een beetje eng om in de toekomst weer zwanger te raken. Moet ik weer 9 mnd spuiten en maar hopen dat ik geen last krijg van mijn been. Maar goed, ben pas 10 wkn geleden bevallen, dus maar even niet zwanger raken. Aan de andere kant denk ik dat ik wel snel weer zwanger wil raken, na 1 jaar ofzo, dan moet ik toch die steunkous nog dragen, en voel me toch niet op m'n mooist als ik zwanger ben.
Maar ik merk dat ik door deze complicatie erg onzeker ben geworden over het functioneren van mijn lichaam. Hoop dat ik dat vertrouwen wel weer een keer terug krijg.
Weet ook gewoon niet meer waar ik moet spuiten, mijn buik is een grote spuitplek inmiddels, soms spuit wat ik erin gespoten heb gewoon weer voor een deel terug...irritant is dat.
Vind het eerlijk gezegd wel een beetje eng om in de toekomst weer zwanger te raken. Moet ik weer 9 mnd spuiten en maar hopen dat ik geen last krijg van mijn been. Maar goed, ben pas 10 wkn geleden bevallen, dus maar even niet zwanger raken. Aan de andere kant denk ik dat ik wel snel weer zwanger wil raken, na 1 jaar ofzo, dan moet ik toch die steunkous nog dragen, en voel me toch niet op m'n mooist als ik zwanger ben.
Maar ik merk dat ik door deze complicatie erg onzeker ben geworden over het functioneren van mijn lichaam. Hoop dat ik dat vertrouwen wel weer een keer terug krijg.
Weet ook gewoon niet meer waar ik moet spuiten, mijn buik is een grote spuitplek inmiddels, soms spuit wat ik erin gespoten heb gewoon weer voor een deel terug...irritant is dat.
woensdag 16 januari 2008 om 13:45
donderdag 8 mei 2008 om 21:47
HAllo,
Wat fijn om lotgenoten te treffen. Ik heb geen trombose gekregen door zwangerschap maar door een langevliegreis in combinatie met anticonceptie (nuvaring) vorig jaar sept
4 nachten in het buitenland in het ziekenhuis gelegen en nu ook vand e medicatie af is meer dan half jaar geleden.
Ze hebben geen erfelijke bloedstolling afwijkingen gevonden maar ik ben ook bang voor herhaling.
Ik ben bijna 30 jaar.
Op dit moment baal ik van mn steunkous! Met het warme weer! en dan kan ik dus geen rokjes aan enz ziet er niet uit.
Weet iemand waar ik evt zwarte steunkousen kan bestellen?
Groetjes Sterremunt
Wat fijn om lotgenoten te treffen. Ik heb geen trombose gekregen door zwangerschap maar door een langevliegreis in combinatie met anticonceptie (nuvaring) vorig jaar sept
4 nachten in het buitenland in het ziekenhuis gelegen en nu ook vand e medicatie af is meer dan half jaar geleden.
Ze hebben geen erfelijke bloedstolling afwijkingen gevonden maar ik ben ook bang voor herhaling.
Ik ben bijna 30 jaar.
Op dit moment baal ik van mn steunkous! Met het warme weer! en dan kan ik dus geen rokjes aan enz ziet er niet uit.
Weet iemand waar ik evt zwarte steunkousen kan bestellen?
Groetjes Sterremunt
