Verschil in opvoeden en relatie zoontje [Geen OP]

06-09-2020 20:27 26 berichten
Iedereen bedankt voor de reacties!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 07-09-2020 10:37
Reden: OP verwijderd, maatregelen zijn genomen.
97.24% gewijzigd
Je vindt jouw opvoedstijl echt veel beter dan die van je man, dus dat wordt sowieso lastig. De enige oplossing is dan namelijk dat hij het net zo gaat doen als jij.
Alle reacties Link kopieren
En wat is de reden dat je hier niet met je man over praat?
En ik besta voor hen beiden zowat niet meer. Klinkt wat overdreven, maar soms voelt dat zo.

Papa houdt hem klein en afhankelijk en je voelt je daar over jaloers?
Alle reacties Link kopieren
De kracht van samen een kind opvoeden is dat een kind best of both krijgt. Jij hebt je sterke en minder sterke kanten en je man ook.
Het is constructiever om nadruk te leggen op de sterke kanten van een ouder dan de minder sterke.

Je hoeft het niet overal over eens te zijn en een verschillende aanpak is ook niet per se schadelijk voor een kind. Maar zet in op wat je sterk vindt aan de ander.
Alle reacties Link kopieren
En geniet van de momenten dat ze in elkaar op gaan
Kun jij lekker een boek lezen
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
06-09-2020 20:35
En geniet van de momenten dat ze in elkaar op gaan
Kun jij lekker een boek lezen
Dit.
Heerlijk toch dat ze het zo fijn hebben? Over het algemeen zit daar een heen en weer gaande beweging in. Volgende maand ben jij weer de held omdat je zoon dan zelluf doen weer heel belangrijk vindt.
Alle reacties Link kopieren
Het valt mij op dat je bij je eigen opvoedstijl "mijn zoontje" gebruikt en als het over je man zijn stijl gaat "ons zoontje".

Ik vind je wat zeuren. Héél eerlijk gezegd. Je hebt dus een man die graag veel tijd met jullie zoon doorbrengt en jij klinkt alsof je daar jaloers op bent omdat jij dan de aandacht niet krijgt. Ben jij meer alleen thuis met jullie zoontje? Wees blij dat je man zo betrokken is.

Je man leert jullie zoontje dat niet alles mag en jij geeft aan in te grijpen als hij dreigt te vallen. Over wat wel en niet mag daar moet je het grofweg over eens zijn. Dus niet dat de een verbiedt te springen op de bank en de ander het prima vindt.

Jullie zoontje is pas een peuter. Zelfstandig maken is iets moois, daar heb je tot de 18 de tijd voor met steeds een beetje meer ruimte en verantwoordelijkheid. Ga niet overcompenseren omdat je vindt dat vader daarin te soft is. En accepteer dat jullie zoon nu een voorkeur voor papa heeft. Dat verandert wel weer.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat hij zo lief is voor het ventje. Geniet ervan! Zijn hier vast genoeg vrouwen die eens zouden willen dat hun man omkijkt naar het kind.
Alle reacties Link kopieren
Wij verschillen ook in de opvoeding. Ik ben strikter, geef meer structuur en stel sneller een grens.
Ene keer doen de kinderen het daar heel goed op, andere keer vinden ze de wat lossere aanpak van hun vader fijn. Het hangt per kind af en wisselt ook per ontwikkelingsfase, jaargetijde, maandstand.

Uiteindelijk hebben ze altijd een ouder in huis die aan kan sluiten bij wat op dat moment goed past en dat vind ik wel heel fijn en waardevol. Bij mijn oudsten heb ik dat wel eens gemist omdat ik toen alleenstaand was. Ze moesten het met mij doen en dat was voor iedereen wel eens lastig.
Alle reacties Link kopieren
Kinderen hebben fases dat ze heel erg papaof mama gericht zijn.

Verder accepteer de verschillen en praat!

Er is geen goed of fout. Het is jullie eerte kind,

Meestal zie je t anders, papa waar veel meer kan en mama die bang is dat t kind valt oid.
Laat en leer.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Oh, mijn man is ook wel wat anders dan ik.
Hij doet van alles met onze 2 dochters ( peuter en dreumes), niets is te gek en hij ziet zijn parttimedag echt als een soort feestdag, die volledig draait om de twee meiden.

Mooi voor hen, ik ben meer van het zelf proberen te laten spelen/ontdekken etc. zodat ik tijd heb om het huis een beetje aan kant te maken, even een kop koffie te kunnen drinken en wat folders door te kunnen bladeren, zonder dat een van de twee om aandacht vraagt. Ik ben denk ik ook wat strenger/strikter en toch luisteren de meiden net zo veel/goed ( ahum, in hoeverre dat kan nu we midden in de peuterpubertijd zitten) naar hem als naar mij.

Ik vind het juist fijn, man pakt het op zijn manier aan en ik kan zien dat onze meiden daarvan genieten. En ik doe het op mijn manier en daar geniet ik van ;-)
Over de echte belangrijke dingen zijn we het gewoon eens, de invulling en manier om het uit te voeren staat gelukkig niet vast en mag ik op mijn manier doen en man op die van hem.

En al met al zijn het twee redelijk opgevoede kleine meisjes, die de ene maand absoluut papa's kindjes zijn en het andere moment aan mijn armen hangen.
Alle reacties Link kopieren
Zo te lezen hebben jullie allebei iets te geven. Jij onafhankelijkheid en de kans zelf te ontdekken, je man grenzen en nabijheid. Het klinkt niet alsof je zoontje er ongelukkig onder is, dus ik zou de verschillen accepteren en je man iets serieuzer nemen. Het valt me op dat je nu je eigen opvoeding veel positiever en beter doordacht ziet dan bij je man. Stimuleren, luid en duidelijk een grens stellen, zelf leren spelen, zoontje vertoont zelfstandig gedrag vs belangrijk willen zijn, random grenzen stellen puur om het grenzen stellen, zoontje is claimend en eist aandacht op. Het komt echt niet over alsof je je man in zijn opvoeding voor vol aanziet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Jij gooit het op een verschil in opvoedstijl maar misschien vindt je man het gewoon heel fijn om met zijn zoon te spelen, en andersom.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon in een land waar de manier van opvoeden heel erg lijkt om de manier van je man zijn manier van opvoeden.
Ouderd lijken er zelfvertrouwen uit te halen dat hun kind afhankelijk is van hen. Lief als ze 2 zijn, maar naarmate de kinderen ouder worden rete vervelende kinderen.
@Betty_Slocombe: ik ben me er voor het eerst bewust van dat mijn man en ik een andere opvoedstijl hanteren, dus ik bekijk de situatie nu nog erg vanuit m'n eigen referentiekader. Ik hoop aan de hand van tips van ervaringsdeskundigen mijn weg hierin te vinden, zodat ik me ook beter leer verplaatsen in mijn mans aanpak en sterke kanten.

@Patchouli: dank voor je reactie! Ik ga me focussen om de sterke kanten van ons beiden.

Verder iedereen dank voor de reacties en gedeelde ervaringen!
Alle reacties Link kopieren
Vergeet niet dat opgroeien niet alleen opvoeden is (nature/ nurture). Of hij straks zelfstandig is, ligt dus ook voor een groot deel aan zijn karakter.
Ook kan het zijn dat je zoontje zich bij zijn vader juist veilig voelt en daardoor meer durft (als je weet dat er iemand onder het klimrek staat om je op te vangen, durf je wellicht hoger te klimmen).
Het is dus niet zo dat de ene opvoedstijl beter is dan een andere. Ik denk zelfs dat jullie elkaar mooi aan kunnen vullen!
Maar ik denk ook dat het goed is om hier regelmatig over in gesprek te blijven/ gaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is strenger en beschermder. Bij klimmerekken staat hij bijvoorbeeld net wat dichter bij ze terwijl ik ze mee laat gaan. Bij onze oudste zoon werkt dat lossere wel vind ik, onze jongste zoekt meer grenzen op en kan wel een strengere aanpak gebruiken (maar dat is niet mijn sterkste kant)
Alle reacties Link kopieren
Eens met eigenlijk iedereen. To, je vindt dit een probleem omdat je jouw aanpak goed vindt, en die van hem niet. Dat gaat echt proberen opleveren. Terwijl het verschrikkelijk nuttig kan zijn dat jullie kind iets van papa leert én iets van mama. De som is in dit geval groter dan het geheel van de delen.
Jammer dat je er een concurrentiestrijd van maakt. Dat is niet nodig. Jullie zijn een team. Met twee leiders die ieder hun eigen kracht hebben. Fantastisch, want dan leert jullie zoon het beste van beide.
Ik denk dat het een logisch gevolg is en je hier niets aan hoeft te doen. Ik vind de mix van jullie opvoedstijlen wel mooi. Maar ik denk ook dat je een beetje jaloers bent op de aandacht die je man van je zoontje krijgt en andersom, dat komt vaker voor maar kun je gerust laten gaan. De voorkeursouder wisselt in de loop van de tijd, jij komt ook aan de beurt.
Alle reacties Link kopieren
Luci_Morgenster schreef:
06-09-2020 20:30

Papa houdt hem klein en afhankelijk
Het is een peuter. Beetje voorbarige conclusie.
Je zeurt. Jouw manier is niet beter dan de zijne. Laat hem lekker.
Alle reacties Link kopieren
Reserveer een avondje met je man. Trek een fles wijn open en geef je man 5 complimenten over zijn manier van opvoeden.
Kevin, wat fijn dat je met onze zoon speelt wanneer hij daarom vraagt.
Kevin, wat lief dat je onze zoon lang knuffelt als hij is gevallen.
Enz.
Vraag hem om 5 complimenten over jouw stijl.

Bundel deze 10 complimenten, spreek af dat beiden dit zo goed mogelijk gaan uitoefenen en tada, je hebt een gezamenlijke opvoedstijl, waarbij jullie kind de winnaar is. Want, het beste van twee kanten!
Hips, hopsakee en pierlala.
Alle reacties Link kopieren
Waarom nou de OP verwijderen?
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
07-09-2020 10:50
Waarom nou de OP verwijderen?
Omdat er niet genoeg meegehuild wordt over die slappe vader.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven