Voor het eerst op pad zonder baby

09-09-2022 23:41 54 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi!

Morgen gaan wij voor het eerst uiteten zonder onze 3 maanden oude zoontje.
Mijn schoonouders gaan voor het eerst oppassen.

En ik vind het vreselijk!!

Hij kan in de avond erg huilerig zijn en dan ben ik er niet.. opa en oma doen niet hetzelfde als wij, dus wat als ze hem niet kunnen troosten?
Al dat soort gedachtes gaan continue door mijn hoofd.

Binnenkort zullen zij 1 dag per week gaan oppassen dus zo een paar uurtjes is een mooie oefening maar ik heb er zoveel moeite mee.

Hoe deden jullie dit? Of ben ik de enige die het zo moeilijk vind haar kind ineens ‘achter te laten’ na al die maanden eigenlijk 24/7 samen te zijn?
Ik deed het niet :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Opa’s en oma’s hebben vroeger ook een of meerdere baby’s gehad, he. Die hebben echt nog wel wat trucjes achter de hand.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Zolang de baby nog in de kinderwagen pastte namen we hem mee. Baby lag dan zoet te slapen terwijl wij aan het eten waren.

Werd de baby toch wakker omdat hij honger had dan vroegen we aan het restaurant of ze zijn flesje wilden opwarmen en daarna sliep hij weer gewoon verder.

Je schrijft dat baby in de avond nogal huilerig kan zijn. Het ergste wat er kan gebeuren js dat hij dat bij opa en oma ook is. Dus geen verschil.

In het gunstigste geval kan oma hem wel troosten .

Kortom geen reden om niet uit eten te gaan. Ga genieten van me time zonder je kind. Het is maar een avond. Daarna ben je weer bij je baby.
anoniem_643ef551b18c7 wijzigde dit bericht op 09-09-2022 23:50
1.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het heerlijk. Alsjeblieft, hier heb je hem, hebben wij even tijd voor ons zelf.

Als ie bij hen huilt is hij niet zieliger dan als hij bij jou huilt. Zolang er iemand voor hem is voelt ie zich geborgen en komt het wel weer goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Denk maar niet dat jij de enige bent die je baby kan troosten...
Opa en oma hebben vaak veel geduld en liefde over. Gun het ze (en je kind om geliefd te worden door zijn eigen opa en oma).
Moiren schreef:
09-09-2022 23:42
Ik deed het niet :)
Ik ook niet eerlijk gezegd. Maar ze hingen hier nogal aan de tiet en tankten de avonden extra.
blijfgewoonbianca schreef:
09-09-2022 23:44
Opa’s en oma’s hebben vroeger ook een of meerdere baby’s gehad, he. Die hebben echt nog wel wat trucjes achter de hand.
Jenever op de speen, laten huilen want dan valt ie vanzelf in slaap.

Grapje TO.
Het komt wel goed. Probeer er wat van te genieten. Je bent meer dan moeder alleen dus zo'n eerste stap om dat weer te beseffen en ervaren zal je goed doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Komt helemaal goed. Ga lekker genieten van je avondje uit.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je helemaal.

Het eerste stukje loslaten.
Het komt echt wel goed.
:hug:

Wij deden dagje Duitsland, om babyspullen te kopen.
Ik moest twee keer kolven in de auto. Op de parkeerplaats van het winkelcentrum en op een parkeerplaats langs de snelweg.

Dan is een etentje gemakkelijker in te plannen.
Of course your opinion matters. Just not to me.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het niks, avondjes uit in die eerste maanden met mijn oudste. Veel te moeilijk en kon er ook nauwelijks van genieten. Toen de jongste geboren werd zaten we in lockdown dus iedereen vond mij heel zielig, maar ik vond het wel relaxt dat het niet kón.

Ik had geen makkelijke baby’s en zolang ik bv geef ben ik nogal een kloek. Mij leverde het meer stress dan plezier op om ze uit handen te geven.
Nu is mijn jongste bijna 2 en zou ik rustig 2 weken zonder ze op vakantie gaan. Sterker nog; dat lijkt me heerlijk!
Maar in dat eerste jaar ben ik volledig op mijn baby gericht. Na dat eerste jaar komt de rest pas weer terug voor me.

Maar goed, of dat voor jou ook zo is weet je pas als je het probeert. Maar het is geen schande om liever bij je baby te zijn, ook dan komt het wel goed met je ;)
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had wel echt een heel goed gevoel bij de zorgen van opa en oma. Opa kon uren rondlopen met de baby op zijn arm. Oma heerlijk knuffelen. Zij zijn niet moe en hebben overal nog zin in.

Ik vond t wel heerlijk om er even uit te zijn. Heb nooit moeite gehad met de kids bij opa en oma laten van beide kanten.

Ik hoop dat het je mee valt to en toch kunt genieten
where ever you go, go with your heart
Ik zou gaan, als het niet gaat ben je na een eventueel telefoontje snel thuis. Opa en oma houden van je kindje en willen het beste voor hem, dus ze zullen ongetwijfeld goed voor hen zorgen.

Toen het zoontje van mijn beste vriendin 4 maanden was ging ik voor het eerst oppassen (dat zou uiteindelijk een keer per maand worden). Juist omdat ik hem probeerde te troosten, luiers verschoonde, flesjes gaf en dus de zorgtaken deed kreeg hij vertrouwen in mij. Nu is hij 14 en de band tussen ons is nog steeds sterk.
Lijkt me niets mis mee om je kindje zo'n band met anderen op te laten bouwen.

Al kan ik me goed voorstellen dat het de eerste keer best spannend is....
Alle reacties Link kopieren Quote
Je moet gaan vind ik. Want.... Je kind afstaan aan een ander ga je voorlopig toch niet fijn vinden. Kdv, opa en oma's ze doen het allemaal op een ander manier. Hoe vaak je het ze uitlegt en op hoopt dat ze je meer begrijpen.. het zal nooit gaan hoe jij het precies wil.

Wat heb ik dat moeilijk gevonden zeg. Mijn kind was snel overprikkeld, sliep niet in de box, laten huilen werkte averechts, slaapt op de buik en als je bepaalde handelingen deed ging het huilen over naar (innerlijke) rust, aaien over het neusje kalmeerde haar ect, ect..
Ze deden allemaal NIET hoe ik het precies wilde maar ze deden uit liefde op een ander manier. Ze deden hun best en lieten haar niet onnodig huilen. Daar was ik bang voor.
Mijn (schoon) ouders hebben wel eens gezegd dat mijn gemaakte uitleg briefjes.. dingen zijn die ik moest bewaren. " want later kijk je daar leuk op terug van goh heb ik dat geschreven ". Ja ik kijk daar NU ook zo op terug maar die briefjes gaven me rust. En als ze even de tijd namen en geïnteresseerd luisterde na mijn herhaling van mijn briefjes, kon ik het loslaten. Steeds beetje voor beetje.

Want idd oma en opa's hebben ooit ook kinderen opgevoed. Kdv moeten aandacht geven, jouw kind is niet het eerste kind dat ze zien. Mijn zusje heeft geen ervaring maar doet het uit liefde. Probeert de beste tante versie te zijn.

En pas toen mijn kind een beetje zelf kon aangeven wat ze wil en vooral wat niet. Kon ik het he-le-maal los laten.

En weetje.. soms is het ook positief. Ik heb 2 x meegemaakt dat mijn kind snachts vaker wakker lag en vaker begon te huilen. 1x naar oma &opa en ze sliep weer door.
Eten bijv: mijn kind eet beter bij oma en opa dan thuis. Ineens lust ze meer en vooral als nichtje en neefjes er zijn dan verbaasd het ons hoe goed ze het doet.
Ziet eten = doet eten zeggen ze wel eens.

Geniet er van en weet dat het gevoel steeds beter wordt. Beloofd! :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik deed (doe) het niet. Mijn schoonouders leven niet meer, dus dat is niet aan de orde maar mijn ouders willen wel dolgraag oppassen, maar die zijn serieus van de ‘ach laat haar maar huilen’ generatie dus nope nope nope ik doe het niet. Ik kan dan toch niet genieten omdat ik me continu af zit te vragen hoe het met mijn dochter gaat.
Ze is nu 16 maanden oud en de enige keren dat we ‘s avonds uit zijn geweest is nadat wij zelf haar in bed hebben gelegd en er helemaal van zeker waren dat ze sliep. Alleen dan vertrouw ik mijn ouders (een beetje).
Ik laat mijn dochter trouwens wel met een gerust hart achter bij de kdv, dus daar ligt het niet aan, ik kan prima loslaten als ik de situatie vertrouw. Dus ik denk dat het ook ligt aan hoe dat zit met je schoonouders, of je ze helemaal vertrouwt of niet. Ik zou het in ieder geval niet doen als ik ze niet blind vertrouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schaam je niet voor je gevoelens.

Toen mijn jongste een paar maanden was zijn mijn man en ik naar de bioscoop geweest en ik heb alleen maar gehuild, toen ook toegegeven aan de druk van "je moet ook zonder je kind..." maar daarna niet meer.

Overigens heb ik hele makkelijke, flexibele kinderen en is de oudste nu een hele zelfverzekerde kleuter die makkelijker zonder zijn moeder kan. Hij heeft er echt niet onder geleden dat hij als baby altijd bij mij is geweest.
Ik ging ook voor het eerst uit eten zonder baby toen die ongeveer even oud was. Oma paste op. Ik had de telefoon op de tafel liggen om snel te kunnen reageren wanneer er iets zou zijn en na een uur was ik al weer thuis. Ik kon niet loslaten en wilde niet te lang weg blijven.

Nu denk ik….sjee, wat stom. Lekker even een avondje zonder kind wetende dat oma bij baby was en goed verzorgd werd. Maar nee…….dat voelde op dat moment anders.

Maar wees gerust……dit is een fase en die gaat over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik deed het ook niet. Ik kon dan niet ontspannen en dan was er dus ook geen bal aan. Gaf wel borstvoeding trouwens en mijn eerste was een hardnekkige flesweigeraar.

Inmiddels ligt kindje nummer 3 heerlijk naast mij te slapen, maar dit is voor mij niet makkelijker geworden. Overdag wel trouwens, zal toch moeten werken. Maar uit eten ‘moet’ niet. Dus doe ik het niet. Mijn vriend weet dat, dus vraagt er ook niet naar. Haalt mij weleens spontaan op van mijn werk tussen de middag voor een lunch buiten de deur 😊 dan kan ik er wél van genieten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, ik vond het ook afschuwelijk en deed het ook zo min mogelijk. Toch is dat niet wat ik je zou willen adviseren. Loslaten moet (op den duur, wsl al op korte termijn omdat je moet gaan werken) én kan echt heel fijn zijn. Bij m’n zoon die de fles weigerde zo goed als een half jaar op een paar losse uurtjes na steeds in z’n buurt geweest. Ik zal je vertellen dat ik een stúk gelukkiger werd toen ik gedwongen (door werk, wat ik steeds uitstelde, maar op een gegeven moment toch onontkomelijk was) ook durfde los te laten.

Dus alvast oefenen kan geen kwaad!
Klinkt als de reclame van McDonalds uit 2018 trouwens 😉 ook om gejankt haha, 2018 is het geboortejaar van m’n zoon dus was zeer herkenbaar toen 😅
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn baby is 6 weken en al regelmatig een paar uurtjes bij oma (van beide kanten) gebleven. Heerlijk, even samen wat eten en weten dat er goed voor je baby gezorgd wordt!
Enne, ook die van ons heeft huiluurtjes savonds, maar bij oma bestaat dat niet… daar slaapt hij heerlijk :)
Ik stond bij de 2e na 4 maanden een weekend te festivallen. Bij die heb ik helemaal geen borstvoeding gegeven ivm bepaalde medicatie. Dan kan dat sowieso wat makkelijker.

Bij de eerste had ik na een maand een dik vet feest, op de lekkende pijnlijke borsten na op eind van de avond had ik tijd van mijn leven. Dansen en kletsen. Dan naar huis en aanleggen. Na 5 maanden was ik een weekend met werk weg, dat vond ik bij wegrijden vresleijk maar na 2 uur was dat gevoel weg en heb een heerlijke weekend gehad.

Ik heb nooit echt van die moederkloekhormonen/emoties gehad, niet tijdens zwangerschap en niet na de geboortes, dat is gewoon per persoon verschillend. Een heeft het wel en de ander niet. Kan je verder niets aan doen.

Ik zou toch gaan en misschien valt allemaal wel mee en anders heb je wat lekkers gegeten en ga je na toetje snel naar huis en je kindje voeden en knuffelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had precies hetzelfde, TO. Een knoop in mn maag en tranen in mijn ogen. Maar wat was het lekker om even samen uit eten te gaan zonder gehuil naast je. Wel gelijk na het toetje als de wiedeweerga terug :D maar kind had het prima gehad.

Die knoop had ik ook bij het eerste volledige dag kdv, eerste weekendje weg met man, en inmiddels is hij 6 en alle eerste keren zijn spannend geweest, maar wennen als je merkt dat het goed gaat
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou niet bang zijn voor jenever op de speen, misschien wel even op het briefje zetten dat honing nog niet mag.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar doe je dan ook nooit iets met vriendinnen/vrienden?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Oh ja herkenbaar! Al had ik het vooral met een nachtje weg gaan, toen onze oudste bijna een jaar was had mijn man daar echt behoefte aan, ik nog een stuk minder. Maar een goede relatie is ook wat waard ;) dus we zijn wel gegaan.

En ja, opa's en oma's doen dingen anders, dan kan er ook wel eens iets gebeuren wat je minder fijn vindt maar, uitzonderingen daargelaten, komt het meestal echt goed. En in het geval van die uitzonderingen weet je dat denk ik als moeder prima en zijn de (schoon)ouders helaas gewoon niet geschikt om op te passen.

Overigens zei ik in de babytijd al: de baby heeft er nu helemaal niks aan om te gaan logeren, het is alleen maar voor onszelf. Tegen de tijd dat ze het logeren zelf echt leuk vinden laat ik ze zo gaan. En dat klopt ook, logeerpartijtjes zie ik nu alleen maar als win-win voor alle drie de partijen, opa en oma genieten (en geven hier gelukkig ook hun grenzen aan over wat voor hen haalbaar is qua energie), de kinderen genieten en wij ook.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven