Kinderen
alle pijlers
Wanneer is een dreumes (of peuter) te dik?
maandag 11 juni 2007 om 10:50
Wanneer is volgens jullie een dreumes of een peuter te dik? Zeker in
deze tijd wordt er veel aandacht besteed aan te dikke kinderen. Maar
vanaf wanneer kun je zien of een kind echt te dik is of dat het nog de
babymolligheid is?
onze jongste is nu 15 maanden en volgens het
cb 'te zwaar'. Nu hecht ik daar niet zo heel veel waarde aan wat het cb
is, maar aan de andere kant wil ik er voor zorgen dat het geen 'dik'
kind wordt. Ze zit momenteel met haar lengte precies op het gemiddelde
en met haar gewicht halverwege de bovenste helft van de curve.
Ze
eet verder redelijk gezond, maar is wat selectief in wat ze eet. Ze
heeft graag vlees, maar aardappels vindt ze maar niets. Ze krijgt van
alles een normale portie, waarbij ik haar probeer genoeg groentes te
laten eten. Voor zover dat lukt bij een eigenwijze dreumes.
Ze snoept nauwelijks (soms een koekje, rozijntjes of een paar hapjes
ijs), drinkt karnemelk bij haar brood en eet magere yogurt als toetje.
Het enige wat ze 'fout' doet is dat ze nogal wat diksap drinkt:
ongeveer 3 of 4 bekertjes per dag en die maken we al erg slap.
Ik
kan me nog herinneren van onze oudste dat hij toen hij een jaar of 2
was, ineens de lengte in ging en een mager mannetje werd. Ik ga er
eigenlijk van uit dat het bij onze jongste ook gaat gebeuren.
deze tijd wordt er veel aandacht besteed aan te dikke kinderen. Maar
vanaf wanneer kun je zien of een kind echt te dik is of dat het nog de
babymolligheid is?
onze jongste is nu 15 maanden en volgens het
cb 'te zwaar'. Nu hecht ik daar niet zo heel veel waarde aan wat het cb
is, maar aan de andere kant wil ik er voor zorgen dat het geen 'dik'
kind wordt. Ze zit momenteel met haar lengte precies op het gemiddelde
en met haar gewicht halverwege de bovenste helft van de curve.
Ze
eet verder redelijk gezond, maar is wat selectief in wat ze eet. Ze
heeft graag vlees, maar aardappels vindt ze maar niets. Ze krijgt van
alles een normale portie, waarbij ik haar probeer genoeg groentes te
laten eten. Voor zover dat lukt bij een eigenwijze dreumes.
Ze snoept nauwelijks (soms een koekje, rozijntjes of een paar hapjes
ijs), drinkt karnemelk bij haar brood en eet magere yogurt als toetje.
Het enige wat ze 'fout' doet is dat ze nogal wat diksap drinkt:
ongeveer 3 of 4 bekertjes per dag en die maken we al erg slap.
Ik
kan me nog herinneren van onze oudste dat hij toen hij een jaar of 2
was, ineens de lengte in ging en een mager mannetje werd. Ik ga er
eigenlijk van uit dat het bij onze jongste ook gaat gebeuren.
maandag 11 juni 2007 om 21:22
maandag 11 juni 2007 om 21:57
Eh... mijn zoon is 3 jaar en 10 maanden, en ik verwacht dat hij volgende maand bij de controle 21 kilo weegt. Dus die gaat ook zeker 23 kilo wegen in groep 2. En hij is echt niet dik! Nou maakt het wel verschil of het een jongen of een meisje is, en de lengte speelt ook nog mee (zoon is ongeveer 1.10m). Maar die 23 kilo op zich klinkt me nog niet zo heel raar in de oren. Al is mijn zoon wel een van de zwaarste die ik ken hoor.
maandag 11 juni 2007 om 22:00
Mijn middelste is een kleine gup van 1 meter paar cm ( maat 110) en die weegt 20 kilo. En is dus 4 jaar en zit in groep 1. Kan maar zo dat die volgend jaar in groep 2 ook 23 kilo gaat wegen. Zo veel vind ik dat niet eens. En mijn dochtertje is nog een ukkie ook. Er zijn er volgens mij wel meer in haar klas met haar postuur en die zijn echt bepaald niet dik, maar gewoon normaal.
maandag 11 juni 2007 om 22:07
Vind ik ook niet apart veel nee. Mijn middelste is 5 jaar, zit in groep 2, is ongeveer 1.15m en weegt ongeveer 25 kilo. Echt dik is hij niet, wel stevig en grof gebouwd. Weet zeker dat er veel zwaardere kinderen bij hem in de klas zitten.
Ligt toch ook aan je eigen bouw trouwens? Ik heb een gezond gewicht, maar er zijn vast wel moeders op het schoolplein die 10 kilo lichter zijn dan ik ben. En ook zeker weten wel een paar die 10 kilo zwaarder zijn dan ik trouwens... En dat hoeft dan niet gelijk een ongezond gewicht te zijn volgens mij.
maandag 11 juni 2007 om 22:39
Hier werd iets langer dan een half jaar geleden door het cb verteld dat dochterlief op haar gewicht moest letten! Het kind was 2.5!! Belachelijk..
Nu zijn we half feb naar het cb geweest en meisje was toen net 3. Woog 16 kilo bij bijna 1 meter. Netjes naar mijn idee, ze is wat steviger maar niet dik.
(maat 104/110)
Zoonlief is net 1 geworden en woog bij geboorte 9 pond en was 53 cm. In feb woog hij 12 kilo en was 84 cm.
Zit ver boven alle groeilijnen maar is in proportie. Moet er wel bij vertellen dat er bij beide kant in de familie erg lange mensen zitten. Maar vreemd dat nu bij zoon geen commentaar word geleverd terwijl ze er bij dochter erg bovenop zaten. Verschil jongen/meisje??
Ik denk dat zolang je zelf maar in de gaten houd dat er niet teveel vet ed word gegeten en de kids actief blijven, het wel mee zal vallen met het echte dik worden.. Sommige kids zijn ook gewoon wat steviger gebouwd dan anderen.
Nu zijn we half feb naar het cb geweest en meisje was toen net 3. Woog 16 kilo bij bijna 1 meter. Netjes naar mijn idee, ze is wat steviger maar niet dik.
(maat 104/110)
Zoonlief is net 1 geworden en woog bij geboorte 9 pond en was 53 cm. In feb woog hij 12 kilo en was 84 cm.
Zit ver boven alle groeilijnen maar is in proportie. Moet er wel bij vertellen dat er bij beide kant in de familie erg lange mensen zitten. Maar vreemd dat nu bij zoon geen commentaar word geleverd terwijl ze er bij dochter erg bovenop zaten. Verschil jongen/meisje??
Ik denk dat zolang je zelf maar in de gaten houd dat er niet teveel vet ed word gegeten en de kids actief blijven, het wel mee zal vallen met het echte dik worden.. Sommige kids zijn ook gewoon wat steviger gebouwd dan anderen.
maandag 11 juni 2007 om 23:04
maandag 11 juni 2007 om 23:04
tss krijg de link er niet in
ok nog een poging: http://www.gezondebasis.nl/
pages/module.asp?MID=421&DID=15
ok nog een poging: http://www.gezondebasis.nl/
pages/module.asp?MID=421&DID=15
maandag 11 juni 2007 om 23:15
Sja, het is denk ik nooit echt heel goed want bij mij wordt er altijd gepiept dat kinderen te lang of te dun zijn :o
Loeder: 7-7-2003, 110 cm & 17 kilo
(2 jr 13 kilo & 90 cm, 3 jr 14 kilo & 98 cm)
Geboortegewicht 3230 en 50 cm
Mormel: 7-2-2006, 86 cm en 11,5 kilo
Geboortegewicht 3610 & 53 cm
Bewegen wel erg veel, maar eten ook wel als echte bouwvakkers. Ik maak me er niet echt druk om al zijn ze inderdaad lang voor leeftijd, maar ze zullen vast niet in dit tempo doorgroeien. Zelfde geval zal ook opgaan voor kindjes die zogenaamd dik zijn, dat er toch wel op een gegeven moment minder groei in gewicht zal komen en meer in lengte.
Loeder: 7-7-2003, 110 cm & 17 kilo
(2 jr 13 kilo & 90 cm, 3 jr 14 kilo & 98 cm)
Geboortegewicht 3230 en 50 cm
Mormel: 7-2-2006, 86 cm en 11,5 kilo
Geboortegewicht 3610 & 53 cm
Bewegen wel erg veel, maar eten ook wel als echte bouwvakkers. Ik maak me er niet echt druk om al zijn ze inderdaad lang voor leeftijd, maar ze zullen vast niet in dit tempo doorgroeien. Zelfde geval zal ook opgaan voor kindjes die zogenaamd dik zijn, dat er toch wel op een gegeven moment minder groei in gewicht zal komen en meer in lengte.
maandag 11 juni 2007 om 23:47
De nieuwe WHO-groeicurves voor kinderen tot 5 jaar
door Heleen Hayes
Wetenschappers uit de hele wereld zijn ruim negen jaar bezig geweest met het maken van de nieuwe [fgcolor=#0000ff]WHO-groeicurves[/fgcolor]. Met behulp van deze standaards kunnen artsen en onderzoekers de fysieke groei, de voedingsstatus en de motorische ontwikkeling van kinderen van 0 tot 5 jaar beoordelen.
Groei weerspiegelt gezondheid
Een groeicurve is een middel voor zorgverleners om na te gaan of een kind goed groeit. En de groei zegt weer iets over de gezondheid van een kind (of een groep kinderen).
Om te zien of er iets bijzonders aan de hand is met een specifiek kind, moet je de groei van dat kind vergelijken met de groei van andere – gezonde – kinderen van dezelfde leeftijd. Zo geeft de groene – middelste – lijn aan wat 'het gemiddelde gewicht (of de gemiddelde lengte) van alle gemeten kinderen' op een bepaalde leeftijd is.
Nu is er natuurlijk bijna geen enkel kind dat precies die lijn van het gemiddelde volgt. 'Het gemiddelde' is immers een statistisch (rekenkundig) gegeven, en je hebt nu eenmaal grote kinderen en kleine kinderen. Daarom staan er nog meer lijnen in de grafiek. De rode en zwarte lijnen geven de spreiding aan:
95% van de kinderen zit binnen de rode lijnen
99% van de kinderen zit binnen de zwarte lijnen
Let op (1): de voorgedrukte lijnen zijn dus geen 'richtingaanwijzers' voor het kind, maar dienen als hulplijnen voor de zorgverlener. Elk gezond kind groeit volgens zijn eigen lijn, die best mag afwijken van een van die hulplijnen, zolang de groei maar gestaag doorgaat. Er is pas reden tot zorg wanneer een kind gaat afwijken van zijn eigen groeilijn, bijvoorbeeld als die lijn gaat afvlakken of als er een knik optreedt. Er moet dan onderzocht worden hoe dat komt en wat voor actie er eventueel ondernomen moet worden.
Let op (2): groei is een proces dat zich ontwikkelt in de tijd. Op zich zegt het dus weinig als een kind op één bepaald moment een lengte of een gewicht heeft dat (sterk) afwijkt van het gemiddelde. Je hebt altijd meerdere meetwaarden nodig – gemeten op verschillende momenten – zodat je kunt zien hoe de groei zich ontwikkelt, en of er misschien sprake is van een 'trendbreuk'.
De eigenlijke groeicurves zijn beschikbaar aan het eind van dit artikel.
Wat is het nieuwe aan de nieuwe curves?
Voor het maken van de nieuwe curves werden 8440 kinderen in zes heel verschillende landen opgemeten. Het onderzoek vond plaats in Brazilië, Ghana, India, Noorwegen, Oman en de Verenigde Staten. Alleen kinderen die onder optimale omstandigheden opgroeiden, konden meedoen. Ze kregen te eten volgens de toen bekende aanbevelingen, kregen goede gezondheidszorg en hun moeders rookten niet.
Deze curves geven aan binnen welke grenzen kinderen horen te groeien. Dit in tegenstelling tot de bestaande grafieken, zoals we die in Nederland gebruiken, die weergeven hoe kinderen in ons land de afgelopen jaren groeiden. Maar dat betekent niet automatisch dat dat ook de beste groei is voor onze kinderen.
Met name overgewicht kan met de nieuwe curves sneller onderkend worden, omdat borstgevoede baby's – die nu de norm zijn geworden – op een gegeven moment wat minder hard groeien dan flesgevoede kinderen. En omgekeerd: consultatiebureaus zullen niet zo snel meer schrikken wanneer een borstgevoede baby wat achter lijkt te blijven in groei. Dat 'hoort' immers zo.
Zijn alle kinderen dan even groot?
Bij het samenstellen van de nieuwe groeicurves bleek dat kinderen over de hele wereld binnen dezelfde lengte- en gewichtsgrenzen groeien. Er zijn natuurlijk individuele verschillen tussen kinderen, maar over grote groepen gezien, blijkt de gemiddelde groei regionaal en wereldwijd opvallend overeen te komen.
Gezonde kinderen uit India vertonen dus een zelfde groeipatroon als gezonde kinderen uit Noorwegen. De verschillen in groei van de kinderen bleken meer af te hangen van voeding, voedingsgewoonten, omgeving en gezondheidszorg dan van genetische of etnische factoren.
Bedoeld voor álle kinderen
Omdat het initiatief afkomstig is van de WHO (Verenigde Naties), wat je al snel associeert met 'probleemgebieden', zou je kunnen denken dat de nieuwe groeicurves vooral bedoeld zijn voor ontwikkelingslanden. Dat is niet het geval. De curves zijn bedoeld voor álle kinderen op de hele wereld, ongeacht de plek waar ze wonen, de welstand van hun ouders, of de voeding (borst- of flesvoeding) die ze krijgen.
Het is natuurlijk heel goed mogelijk om met behulp van deze curves vast te stellen of een kind dat opgroeit in een arm land, ondervoed is. Maar je kunt er óók mee zien of een kind dat opgroeit in een rijk land, te zwaar is (of dreigt te worden).
Vooral dat laatste is interessant voor ons. Want als in een rijk land de plaatselijk opgestelde groeicurves worden gebruikt, dan zie je pas dat een kind te dik is als het kind al flink overgewicht hééft. Met de nieuwe standaard kunnen overgewicht en zwaarlijvigheid eerder opgemerkt worden, zodat er makkelijker wat aan gedaan kan worden.
Borstvoeding en flesvoeding
De nieuwe curves zijn gebaseerd op borstgevoede kinderen, maar zijn bedoeld voor álle kinderen, ook als ze kunstvoeding krijgen. Het uitgangspunt is dat het groeipatroon van borstgevoede kinderen de natuurlijke standaard is, waar ook voor flesgevoede kinderen naar gestreefd moet worden.
Wanneer ook in Nederland de nieuwe groeicurves gebruikt gaan worden, zou dat een stap vooruit zijn voor alle kinderen, of ze nou de borst of de fles krijgen.
Training voor zorgverleners
Uit onderzoek is gebleken dat groeikaarten altijd moeilijk te begrijpen zijn, ook al zien ze er eenvoudig uit. Zelfs artsen kunnen er nog problemen mee hebben. Om te kunnen interpreteren of de groei van een individuele baby goed verloopt, moet de zorgverlener de gereedschappen goed kennen. Hoe werkt de weegschaal precies, hoe meet je volgens de standaard en wat doe je vervolgens met de meetresultaten?
Om goed met de nieuwe kaarten te kunnen werken, en ouders de juiste uitleg te kunnen geven, moeten zorgverleners getraind worden. Daarom is de WHO een training voor zorgverleners aan het opstellen, die in november 2006 beschikbaar zal komen. Het gebruik van de curves is namelijk niet simpelweg een kwestie van stipjes zetten en kijken of het kind zijn of haar lijntje volgt...
De curves
Inmiddels bent u natuurlijk benieuwd naar die curves. Bijvoorbeeld om ze te printen en te gebruiken voor uw eigen kind. Gewicht en lengte spreken voor zich, 'BMI naar leeftijd' is bedoeld om te kijken of je kind 'te dik' is (BMI staat voor 'body mass index'). De oude 'gewicht naar lengte'-curve bestaat niet meer; deze is nu vervangen door de BMI-curve. Voor meer informatie, zie: [fgcolor=#0000ff]Dossier 'Dikke kinderen' - De kinder-BMI[/fgcolor].
Let op: zoals u zult zien, zit er in de lengte- en BMI-curves een raar soort hikje. Dat hoort zo. Tot de leeftijd van 2 jaar is de lengte liggend gemeten (length), en daarna staand (height). Als er staand gemeten wordt, is de lengte (height) wat kleiner vanwege het inzakken van de wervelkolom.
1. Gewicht naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 962 kB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 961 kB)
2. Lengte naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 980 kB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 981 kB)
3. BMI naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 1,06 MB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 1,08 MB)
4. Motorische mijlpalen naar leeftijd (zitten, staan, kruipen, lopen, etc.):
[fgcolor=#0000ff]jongens en meisjes[/fgcolor] (pdf 23 kB)
De bovengenoemde curves zijn van het type 'z-scores', oftewel 'standaarddeviatie'. Daarnaast zijn er percentiel-varianten van de groeicurves beschikbaar, maar die zijn bedoeld voor andere (wetenschappelijke) toepassingen. De Nederlandse consultatiebureaus en de jeugdzorg gebruiken de standaarddeviatie (z-scores).
De cijfers 1, 2 en 3 (respectievelijk -1, -2 en -3) die u bij de hulplijnen ziet staan, zijn de z-scores. Ze geven aan hoe groot de afwijking van het gemiddelde is:
68% van de kinderen zit tussen -1 en +1
95% van de kinderen zit tussen -2 en +2
99% van de kinderen zit tussen -3 en +3.
Heleen Hayes
p/a [fgcolor=#0000ff]redactie@ouders.nl[/fgcolor]
Bronnen
WHO Media Centre, [fgcolor=#810081]Launch of the WHO Child Growth Standards[/fgcolor].
Garner, P., R. Panpanich, and S. Logan: [fgcolor=#0000ff]Is routine growth monitoring effective?[/fgcolor] - A systematic review of trials. Arch. Dis. Child 2000; 82:197-201.
door Heleen Hayes
Wetenschappers uit de hele wereld zijn ruim negen jaar bezig geweest met het maken van de nieuwe [fgcolor=#0000ff]WHO-groeicurves[/fgcolor]. Met behulp van deze standaards kunnen artsen en onderzoekers de fysieke groei, de voedingsstatus en de motorische ontwikkeling van kinderen van 0 tot 5 jaar beoordelen.
Groei weerspiegelt gezondheid
Een groeicurve is een middel voor zorgverleners om na te gaan of een kind goed groeit. En de groei zegt weer iets over de gezondheid van een kind (of een groep kinderen).
Om te zien of er iets bijzonders aan de hand is met een specifiek kind, moet je de groei van dat kind vergelijken met de groei van andere – gezonde – kinderen van dezelfde leeftijd. Zo geeft de groene – middelste – lijn aan wat 'het gemiddelde gewicht (of de gemiddelde lengte) van alle gemeten kinderen' op een bepaalde leeftijd is.
Nu is er natuurlijk bijna geen enkel kind dat precies die lijn van het gemiddelde volgt. 'Het gemiddelde' is immers een statistisch (rekenkundig) gegeven, en je hebt nu eenmaal grote kinderen en kleine kinderen. Daarom staan er nog meer lijnen in de grafiek. De rode en zwarte lijnen geven de spreiding aan:
95% van de kinderen zit binnen de rode lijnen
99% van de kinderen zit binnen de zwarte lijnen
Let op (1): de voorgedrukte lijnen zijn dus geen 'richtingaanwijzers' voor het kind, maar dienen als hulplijnen voor de zorgverlener. Elk gezond kind groeit volgens zijn eigen lijn, die best mag afwijken van een van die hulplijnen, zolang de groei maar gestaag doorgaat. Er is pas reden tot zorg wanneer een kind gaat afwijken van zijn eigen groeilijn, bijvoorbeeld als die lijn gaat afvlakken of als er een knik optreedt. Er moet dan onderzocht worden hoe dat komt en wat voor actie er eventueel ondernomen moet worden.
Let op (2): groei is een proces dat zich ontwikkelt in de tijd. Op zich zegt het dus weinig als een kind op één bepaald moment een lengte of een gewicht heeft dat (sterk) afwijkt van het gemiddelde. Je hebt altijd meerdere meetwaarden nodig – gemeten op verschillende momenten – zodat je kunt zien hoe de groei zich ontwikkelt, en of er misschien sprake is van een 'trendbreuk'.
De eigenlijke groeicurves zijn beschikbaar aan het eind van dit artikel.
Wat is het nieuwe aan de nieuwe curves?
Voor het maken van de nieuwe curves werden 8440 kinderen in zes heel verschillende landen opgemeten. Het onderzoek vond plaats in Brazilië, Ghana, India, Noorwegen, Oman en de Verenigde Staten. Alleen kinderen die onder optimale omstandigheden opgroeiden, konden meedoen. Ze kregen te eten volgens de toen bekende aanbevelingen, kregen goede gezondheidszorg en hun moeders rookten niet.
Deze curves geven aan binnen welke grenzen kinderen horen te groeien. Dit in tegenstelling tot de bestaande grafieken, zoals we die in Nederland gebruiken, die weergeven hoe kinderen in ons land de afgelopen jaren groeiden. Maar dat betekent niet automatisch dat dat ook de beste groei is voor onze kinderen.
Met name overgewicht kan met de nieuwe curves sneller onderkend worden, omdat borstgevoede baby's – die nu de norm zijn geworden – op een gegeven moment wat minder hard groeien dan flesgevoede kinderen. En omgekeerd: consultatiebureaus zullen niet zo snel meer schrikken wanneer een borstgevoede baby wat achter lijkt te blijven in groei. Dat 'hoort' immers zo.
Zijn alle kinderen dan even groot?
Bij het samenstellen van de nieuwe groeicurves bleek dat kinderen over de hele wereld binnen dezelfde lengte- en gewichtsgrenzen groeien. Er zijn natuurlijk individuele verschillen tussen kinderen, maar over grote groepen gezien, blijkt de gemiddelde groei regionaal en wereldwijd opvallend overeen te komen.
Gezonde kinderen uit India vertonen dus een zelfde groeipatroon als gezonde kinderen uit Noorwegen. De verschillen in groei van de kinderen bleken meer af te hangen van voeding, voedingsgewoonten, omgeving en gezondheidszorg dan van genetische of etnische factoren.
Bedoeld voor álle kinderen
Omdat het initiatief afkomstig is van de WHO (Verenigde Naties), wat je al snel associeert met 'probleemgebieden', zou je kunnen denken dat de nieuwe groeicurves vooral bedoeld zijn voor ontwikkelingslanden. Dat is niet het geval. De curves zijn bedoeld voor álle kinderen op de hele wereld, ongeacht de plek waar ze wonen, de welstand van hun ouders, of de voeding (borst- of flesvoeding) die ze krijgen.
Het is natuurlijk heel goed mogelijk om met behulp van deze curves vast te stellen of een kind dat opgroeit in een arm land, ondervoed is. Maar je kunt er óók mee zien of een kind dat opgroeit in een rijk land, te zwaar is (of dreigt te worden).
Vooral dat laatste is interessant voor ons. Want als in een rijk land de plaatselijk opgestelde groeicurves worden gebruikt, dan zie je pas dat een kind te dik is als het kind al flink overgewicht hééft. Met de nieuwe standaard kunnen overgewicht en zwaarlijvigheid eerder opgemerkt worden, zodat er makkelijker wat aan gedaan kan worden.
Borstvoeding en flesvoeding
De nieuwe curves zijn gebaseerd op borstgevoede kinderen, maar zijn bedoeld voor álle kinderen, ook als ze kunstvoeding krijgen. Het uitgangspunt is dat het groeipatroon van borstgevoede kinderen de natuurlijke standaard is, waar ook voor flesgevoede kinderen naar gestreefd moet worden.
Wanneer ook in Nederland de nieuwe groeicurves gebruikt gaan worden, zou dat een stap vooruit zijn voor alle kinderen, of ze nou de borst of de fles krijgen.
Training voor zorgverleners
Uit onderzoek is gebleken dat groeikaarten altijd moeilijk te begrijpen zijn, ook al zien ze er eenvoudig uit. Zelfs artsen kunnen er nog problemen mee hebben. Om te kunnen interpreteren of de groei van een individuele baby goed verloopt, moet de zorgverlener de gereedschappen goed kennen. Hoe werkt de weegschaal precies, hoe meet je volgens de standaard en wat doe je vervolgens met de meetresultaten?
Om goed met de nieuwe kaarten te kunnen werken, en ouders de juiste uitleg te kunnen geven, moeten zorgverleners getraind worden. Daarom is de WHO een training voor zorgverleners aan het opstellen, die in november 2006 beschikbaar zal komen. Het gebruik van de curves is namelijk niet simpelweg een kwestie van stipjes zetten en kijken of het kind zijn of haar lijntje volgt...
De curves
Inmiddels bent u natuurlijk benieuwd naar die curves. Bijvoorbeeld om ze te printen en te gebruiken voor uw eigen kind. Gewicht en lengte spreken voor zich, 'BMI naar leeftijd' is bedoeld om te kijken of je kind 'te dik' is (BMI staat voor 'body mass index'). De oude 'gewicht naar lengte'-curve bestaat niet meer; deze is nu vervangen door de BMI-curve. Voor meer informatie, zie: [fgcolor=#0000ff]Dossier 'Dikke kinderen' - De kinder-BMI[/fgcolor].
Let op: zoals u zult zien, zit er in de lengte- en BMI-curves een raar soort hikje. Dat hoort zo. Tot de leeftijd van 2 jaar is de lengte liggend gemeten (length), en daarna staand (height). Als er staand gemeten wordt, is de lengte (height) wat kleiner vanwege het inzakken van de wervelkolom.
1. Gewicht naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 962 kB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 961 kB)
2. Lengte naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 980 kB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 981 kB)
3. BMI naar leeftijd:
[fgcolor=#0000ff]meisjes[/fgcolor] (pdf 1,06 MB)
[fgcolor=#0000ff]jongens[/fgcolor] (pdf 1,08 MB)
4. Motorische mijlpalen naar leeftijd (zitten, staan, kruipen, lopen, etc.):
[fgcolor=#0000ff]jongens en meisjes[/fgcolor] (pdf 23 kB)
De bovengenoemde curves zijn van het type 'z-scores', oftewel 'standaarddeviatie'. Daarnaast zijn er percentiel-varianten van de groeicurves beschikbaar, maar die zijn bedoeld voor andere (wetenschappelijke) toepassingen. De Nederlandse consultatiebureaus en de jeugdzorg gebruiken de standaarddeviatie (z-scores).
De cijfers 1, 2 en 3 (respectievelijk -1, -2 en -3) die u bij de hulplijnen ziet staan, zijn de z-scores. Ze geven aan hoe groot de afwijking van het gemiddelde is:
68% van de kinderen zit tussen -1 en +1
95% van de kinderen zit tussen -2 en +2
99% van de kinderen zit tussen -3 en +3.
Heleen Hayes
p/a [fgcolor=#0000ff]redactie@ouders.nl[/fgcolor]
Bronnen
WHO Media Centre, [fgcolor=#810081]Launch of the WHO Child Growth Standards[/fgcolor].
Garner, P., R. Panpanich, and S. Logan: [fgcolor=#0000ff]Is routine growth monitoring effective?[/fgcolor] - A systematic review of trials. Arch. Dis. Child 2000; 82:197-201.
maandag 11 juni 2007 om 23:54
BMI
Iemands gewicht op zich zegt helemaal niets. Een volwassene is immers zwaarder dan een baby, wat niet zo schokkend is. Interessanter is het gewicht ten opzichte van de lengte. Om te kijken of iemand al dan niet te zwaar is, wordt daarom de zogenaamde 'body-mass index' (BMI) gebruikt. Dat is een getal dat de verhouding tussen het gewicht en de lengte aangeeft. Voor volwassenen: het lichaamsgewicht (in kilogrammen) gedeeld door het kwadraat van de lichaamslengte (in meters).
Bijvoorbeeld:
iemand met een gewicht van 75 kg en een lengte van 1 meter 80
heeft een BMI van 75 gedeeld door (1,80 x 1,80)
= 75 / 3,24
= 23,1.
De BMI-getallen worden als volgt geïnterpreteerd:
minder dan 25 = 'gezond';
25-30 = 'te zwaar' (overgewicht);
30 of meer = 'ongezond te zwaar' (obesitas)'.
Dit geldt echter alleen voor volwassenen die niet bejaard zijn, en niet zwanger, en niet zwaar getraind (waardoor je veel spiermassa hebt gekweekt). Ook voor kinderen werkt deze berekening niet.
Kinder-BMI
Bij kinderen moet je rekening houden met hun groeifase (leeftijd) en het geslacht. Op de website van het Voedingscentrum kun je een leeftijds-afhankelijke BMI berekenen met de [fgcolor=#0000ff]BMI-meter[/fgcolor]. Sleep de schuifjes voor lengte en gewicht naar de gewenste posities en lees de BMI af op de ronde meter.
Voor de interpretatie van de BMI van kinderen en jongeren maakt men gebruik van geslachts-specifieke criteria. Zie: [fgcolor=#810081]De nieuwe WHO-groeicurves voor kinderen tot 5 jaar[/fgcolor].
Kijken naar de ontwikkeling
Het belang van groeicurves is groot: kinderen moeten op verschillende momenten gemeten worden, en niet beoordeeld worden op grond van één meetmoment. Bij kinderen gaat het immers om de beoordeling van de ontwikkeling.
Neem de peuter uit de hierboven geciteerde e-mail. Dat jongetje was 3 jaar, bijna 105 cm lang, en bijna 21 kg. Volgens de berekening heeft hij een BMI van 18,49. En volgens de BMI-meter van het Voedingscentrum is dit kind 'iets te zwaar'.
Het consultatiebureau had tegen de moeder gezegd dat haar kind eigenlijk niet meer dan 17 kg mocht wegen. Maar als we naar de interpretatie van het Voedingscentrum kijken, zou ook een gewicht van 19 kg de pijl al goed in het groene gedeelte brengen.
De moeder vertelde dat het kind in 10 maanden 8 cm gegroeid is, en 2 kg is aangekomen. In die periode is het kind dus 'minder te zwaar' geworden, wat positief is!
Of het kind gezond groeit, kun je dus niet alleen bepalen door op één moment een BMI te berekenen. Het is ook belangrijk om de ontwikkeling in de gaten te houden (meerdere meet-momenten) en rekening te houden met individuele factoren.
Overgewicht op jonge leeftijd zegt niet zoveel
Een ander belangrijk punt is dat overgewicht op heel jonge leeftijd niet erg voorspellend is voor overgewicht op latere leeftijd. De voorspellende waarde stijgt met de leeftijd.
Een kind dat op 13-jarige leeftijd overgewicht heeft, is waarschijnlijk later ook te dik. Maar pas wanneer een kind op 18-jarige leeftijd nog steeds te dik is, weet je dat vrijwel zeker. In het algemeen geldt dat hoe ouder en hoe dikker het kind is, hoe groter de kans dat het overgewicht zal blijven bestaan in het volwassen leven.
Belangrijke fase
Een belangrijke fase in de ontwikkeling van een kind ligt rond het 6e jaar. Kinderen die te dik worden, beginnen dan ineens sneller toe te nemen in gewicht dan andere kinderen. Die toename zien we vaker bij jongens dan bij meisjes. Een kind van 6 jaar met een BMI die 'te zwaar' aangeeft, is dus meer reden tot zorg dan een kind van 3 jaar met zo'n BMI.
Het heeft dus ook geen zin om ouders al heel vroeg bang te maken met verhalen over BMI. Veel belangrijker is dat ouders goede informatie krijgen over goede en lekkere voeding voor kinderen, die ook nog betaalbaar en praktisch is.
Laten we hopen dat de invloed van de voedingsindustrie op de informatievoorziening tot een minimum beperkt blijft. Dat zou al een hoop kunnen schelen. Ouders krijgen nu vaak slecht onderbouwde en inconsistente informatie over eten. Zie ook: onze [fgcolor=#0000ff]recensie[/fgcolor] over het blad SMAK.
Het ontstaan van overgewicht
Even afgezien van ziektes etc. ontstaat overgewicht (in 90% van de gevallen) doordat je meer calorieën binnenkrijgt dan je verbruikt. Met name het verbruik is de laatste afgenomen:
kinderen kunnen minder makkelijk buiten spelen dan vroeger;
kinderen worden meer met de auto naar school gebracht;
kinderen zitten meer stil door de TV en de PC.
Maar ook aan de inname-kant is er de laatste tijd nogal wat veranderd. Kinderen hebben veel meer dan vroeger de beschikking over ongezond voedsel en dranken; niet alleen thuis maar ook via school. En onderzoek laat zien dat de vele reclame-uitingen bij kinderen een grotere behoefte opwekken aan calorie-rijke maar ongezonde producten.
Aanleg
Toch is er ook nog zoiets als 'aanleg'. Mensen met een genetische aanleg hebben waarschijnlijk ook de aangeboren neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen en juist minder te bewegen. Sommigen denken dan ook dat toekomstig wetenschappelijk onderzoek naar onze genen kan helpen om het obesitas-probleem op te lossen. Maar voorlopig is het nog niet zover.
Iemands gewicht op zich zegt helemaal niets. Een volwassene is immers zwaarder dan een baby, wat niet zo schokkend is. Interessanter is het gewicht ten opzichte van de lengte. Om te kijken of iemand al dan niet te zwaar is, wordt daarom de zogenaamde 'body-mass index' (BMI) gebruikt. Dat is een getal dat de verhouding tussen het gewicht en de lengte aangeeft. Voor volwassenen: het lichaamsgewicht (in kilogrammen) gedeeld door het kwadraat van de lichaamslengte (in meters).
Bijvoorbeeld:
iemand met een gewicht van 75 kg en een lengte van 1 meter 80
heeft een BMI van 75 gedeeld door (1,80 x 1,80)
= 75 / 3,24
= 23,1.
De BMI-getallen worden als volgt geïnterpreteerd:
minder dan 25 = 'gezond';
25-30 = 'te zwaar' (overgewicht);
30 of meer = 'ongezond te zwaar' (obesitas)'.
Dit geldt echter alleen voor volwassenen die niet bejaard zijn, en niet zwanger, en niet zwaar getraind (waardoor je veel spiermassa hebt gekweekt). Ook voor kinderen werkt deze berekening niet.
Kinder-BMI
Bij kinderen moet je rekening houden met hun groeifase (leeftijd) en het geslacht. Op de website van het Voedingscentrum kun je een leeftijds-afhankelijke BMI berekenen met de [fgcolor=#0000ff]BMI-meter[/fgcolor]. Sleep de schuifjes voor lengte en gewicht naar de gewenste posities en lees de BMI af op de ronde meter.
Voor de interpretatie van de BMI van kinderen en jongeren maakt men gebruik van geslachts-specifieke criteria. Zie: [fgcolor=#810081]De nieuwe WHO-groeicurves voor kinderen tot 5 jaar[/fgcolor].
Kijken naar de ontwikkeling
Het belang van groeicurves is groot: kinderen moeten op verschillende momenten gemeten worden, en niet beoordeeld worden op grond van één meetmoment. Bij kinderen gaat het immers om de beoordeling van de ontwikkeling.
Neem de peuter uit de hierboven geciteerde e-mail. Dat jongetje was 3 jaar, bijna 105 cm lang, en bijna 21 kg. Volgens de berekening heeft hij een BMI van 18,49. En volgens de BMI-meter van het Voedingscentrum is dit kind 'iets te zwaar'.
Het consultatiebureau had tegen de moeder gezegd dat haar kind eigenlijk niet meer dan 17 kg mocht wegen. Maar als we naar de interpretatie van het Voedingscentrum kijken, zou ook een gewicht van 19 kg de pijl al goed in het groene gedeelte brengen.
De moeder vertelde dat het kind in 10 maanden 8 cm gegroeid is, en 2 kg is aangekomen. In die periode is het kind dus 'minder te zwaar' geworden, wat positief is!
Of het kind gezond groeit, kun je dus niet alleen bepalen door op één moment een BMI te berekenen. Het is ook belangrijk om de ontwikkeling in de gaten te houden (meerdere meet-momenten) en rekening te houden met individuele factoren.
Overgewicht op jonge leeftijd zegt niet zoveel
Een ander belangrijk punt is dat overgewicht op heel jonge leeftijd niet erg voorspellend is voor overgewicht op latere leeftijd. De voorspellende waarde stijgt met de leeftijd.
Een kind dat op 13-jarige leeftijd overgewicht heeft, is waarschijnlijk later ook te dik. Maar pas wanneer een kind op 18-jarige leeftijd nog steeds te dik is, weet je dat vrijwel zeker. In het algemeen geldt dat hoe ouder en hoe dikker het kind is, hoe groter de kans dat het overgewicht zal blijven bestaan in het volwassen leven.
Belangrijke fase
Een belangrijke fase in de ontwikkeling van een kind ligt rond het 6e jaar. Kinderen die te dik worden, beginnen dan ineens sneller toe te nemen in gewicht dan andere kinderen. Die toename zien we vaker bij jongens dan bij meisjes. Een kind van 6 jaar met een BMI die 'te zwaar' aangeeft, is dus meer reden tot zorg dan een kind van 3 jaar met zo'n BMI.
Het heeft dus ook geen zin om ouders al heel vroeg bang te maken met verhalen over BMI. Veel belangrijker is dat ouders goede informatie krijgen over goede en lekkere voeding voor kinderen, die ook nog betaalbaar en praktisch is.
Laten we hopen dat de invloed van de voedingsindustrie op de informatievoorziening tot een minimum beperkt blijft. Dat zou al een hoop kunnen schelen. Ouders krijgen nu vaak slecht onderbouwde en inconsistente informatie over eten. Zie ook: onze [fgcolor=#0000ff]recensie[/fgcolor] over het blad SMAK.
Het ontstaan van overgewicht
Even afgezien van ziektes etc. ontstaat overgewicht (in 90% van de gevallen) doordat je meer calorieën binnenkrijgt dan je verbruikt. Met name het verbruik is de laatste afgenomen:
kinderen kunnen minder makkelijk buiten spelen dan vroeger;
kinderen worden meer met de auto naar school gebracht;
kinderen zitten meer stil door de TV en de PC.
Maar ook aan de inname-kant is er de laatste tijd nogal wat veranderd. Kinderen hebben veel meer dan vroeger de beschikking over ongezond voedsel en dranken; niet alleen thuis maar ook via school. En onderzoek laat zien dat de vele reclame-uitingen bij kinderen een grotere behoefte opwekken aan calorie-rijke maar ongezonde producten.
Aanleg
Toch is er ook nog zoiets als 'aanleg'. Mensen met een genetische aanleg hebben waarschijnlijk ook de aangeboren neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen en juist minder te bewegen. Sommigen denken dan ook dat toekomstig wetenschappelijk onderzoek naar onze genen kan helpen om het obesitas-probleem op te lossen. Maar voorlopig is het nog niet zover.
dinsdag 12 juni 2007 om 00:29
Mijn zoon van 15 maanden is 83 cm lang en weegt 15 kg. Hij oogt ook echt dik, heeft hele dikke spekpootjes, dikke armpjes, bolle toet. Maar het CB zegt dat het bij zal trekken. Geloof ik ook wel want zo ging het ook bij mijn andere kinderen.
Waren allemaal zwaar als baby/dreumes. Mijn oudste is 5 weken te vroeg geboren maar woog 3300 kg, nu hij 6 jaar is, heeft hij volkomen normale bouw, geen grammetje teveel. Hij heeft wel een achterstandje in groei (kan al 2,5 jr. dezelfde maat kleding aan, zit nog in maat 104-110) maar dat heeft dus niets met dikke dreumes-zijn te maken en zal ie vast wel weer in gaan lopen.
Dochter woog 4600 kg. bij geboorte, was 2 weken te laat. Is ook altijd een zware baby/dreumes geweest maar nu is ze 5 jr. en heeft ook volkomen normale bouw. Eerder te licht dan te zwaar (ze is groter dan haar broer, ongeveer 1.16m, denk ik (kledingmaat 116/122) en ze weegt slechts 2 kilo's meer (17kg) dan mijn jongste van 15 mnd,
En waar het nou aan ligt, dat ze zo zwaar zijn als babies/dreumes.. Geen idee. Man en ik zijn slank, eten iedere dag gezond en vers, weinig tussendoortjes. Misschien borstvoeding, misschien mijn vreetgedrag tijdens zwangerschappen?
Ik zou me er nu niet te druk om maken, TO! Als je kindje over 1 a 2 jaar nog steeds flink is, kun je altijd nog zien of het een 'probleem' is.
Waren allemaal zwaar als baby/dreumes. Mijn oudste is 5 weken te vroeg geboren maar woog 3300 kg, nu hij 6 jaar is, heeft hij volkomen normale bouw, geen grammetje teveel. Hij heeft wel een achterstandje in groei (kan al 2,5 jr. dezelfde maat kleding aan, zit nog in maat 104-110) maar dat heeft dus niets met dikke dreumes-zijn te maken en zal ie vast wel weer in gaan lopen.
Dochter woog 4600 kg. bij geboorte, was 2 weken te laat. Is ook altijd een zware baby/dreumes geweest maar nu is ze 5 jr. en heeft ook volkomen normale bouw. Eerder te licht dan te zwaar (ze is groter dan haar broer, ongeveer 1.16m, denk ik (kledingmaat 116/122) en ze weegt slechts 2 kilo's meer (17kg) dan mijn jongste van 15 mnd,
En waar het nou aan ligt, dat ze zo zwaar zijn als babies/dreumes.. Geen idee. Man en ik zijn slank, eten iedere dag gezond en vers, weinig tussendoortjes. Misschien borstvoeding, misschien mijn vreetgedrag tijdens zwangerschappen?
Ik zou me er nu niet te druk om maken, TO! Als je kindje over 1 a 2 jaar nog steeds flink is, kun je altijd nog zien of het een 'probleem' is.
dinsdag 12 juni 2007 om 09:15
Over dit stukje over aanleg:
Aanleg
Toch is er ook nog zoiets als 'aanleg'. Mensen met een genetische aanleg hebben waarschijnlijk ook de aangeboren neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen en juist minder te bewegen. Sommigen denken dan ook dat toekomstig wetenschappelijk onderzoek naar onze genen kan helpen om het obesitas-probleem op te lossen. Maar voorlopig is het nog niet zover.
heb ik nog wel een aantekening
Mijn dochter heeft ook aanleg om dik te worden, maar zij beweegt heel veel en heeft juist geen neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen. Haar broodmagere broertje, daarentegen, heeft die neiging juist wel (minder bewegen en meer vetrijk voedsel) Aanleg tot overgewicht hoeft dus niet persé te maken te hebben met de hoeveelheid beweging en voedsel. Tuurlijk heeft dik worden te maken met meer kcal tot je nemen dan je verbrandt, maar de één verbrandt gewoon sneller en meer, waar de ander meer opslaat. Mijn dochter én zoontje waren trouwens vetklepjes bij geboorte. Bij m'n zoontje is het volledig weg, m'n dochter is stevig. Ze zit met gewicht bovenin de curve. We zijn, voor een ander probleem, meerdere malen bij de kinderarts geweest, die ons vertelde dat dit duidelijk een "probleem" van erfelijkheid was (bij m'n man zit dit in de familie, bij mij niet) en dat we alleen moesten proberen dat ze niet dikker werd. Gelukkig is dat gelukt, ze bleef hetzelfde gewicht en werd langer (en toen blesseerde ze haar enkel en kon ze 2,5 maand niet sporten :()
Dus... de aanleg tot dik(ker) worden, ligt volgens mij niet alleen in het eet/beweegpatroon, maar ook in de manier waarop je lichaam met het voedsel omgaat. Hier moet je dan weer rekening mee gaan houden, met het voedsel.
Mijn dochter is trouwens gék op fruit enzo, dus ik probeer haar daar zoveel mogelijk mee te verwennen (en mezelf ook) in plaats van snoep/chips, maar dat houdt niet in dat ze nooit snoep/chips krijgt. haha, dat lukt niet eens meer, want als ze 9 zijn, dan zijn ze zoveel bij andere mensen over de vloer, dat je hier gewoon geen controle meer over hebt. Dan moet je gewoon hopen dat de wijsheden, die je ze op niveau verteld hebt over voedsel, genoeg opgenomen zijn in de hersenen, dat ze daar wat mee doen. Ondertussen probeer ik het thuis dan nog zoveel mogelijk te sturen.
oftewel
succes ermee
Ik was trouwens als kind van ruim 1 jaar zo dik, daar kon het michelinmannetje nog een puntje aan zuigen. Dat is later allemaal goed gekomen :D
Aanleg
Toch is er ook nog zoiets als 'aanleg'. Mensen met een genetische aanleg hebben waarschijnlijk ook de aangeboren neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen en juist minder te bewegen. Sommigen denken dan ook dat toekomstig wetenschappelijk onderzoek naar onze genen kan helpen om het obesitas-probleem op te lossen. Maar voorlopig is het nog niet zover.
heb ik nog wel een aantekening
Mijn dochter heeft ook aanleg om dik te worden, maar zij beweegt heel veel en heeft juist geen neiging om meer vetrijk voedsel tot zich te nemen. Haar broodmagere broertje, daarentegen, heeft die neiging juist wel (minder bewegen en meer vetrijk voedsel) Aanleg tot overgewicht hoeft dus niet persé te maken te hebben met de hoeveelheid beweging en voedsel. Tuurlijk heeft dik worden te maken met meer kcal tot je nemen dan je verbrandt, maar de één verbrandt gewoon sneller en meer, waar de ander meer opslaat. Mijn dochter én zoontje waren trouwens vetklepjes bij geboorte. Bij m'n zoontje is het volledig weg, m'n dochter is stevig. Ze zit met gewicht bovenin de curve. We zijn, voor een ander probleem, meerdere malen bij de kinderarts geweest, die ons vertelde dat dit duidelijk een "probleem" van erfelijkheid was (bij m'n man zit dit in de familie, bij mij niet) en dat we alleen moesten proberen dat ze niet dikker werd. Gelukkig is dat gelukt, ze bleef hetzelfde gewicht en werd langer (en toen blesseerde ze haar enkel en kon ze 2,5 maand niet sporten :()
Dus... de aanleg tot dik(ker) worden, ligt volgens mij niet alleen in het eet/beweegpatroon, maar ook in de manier waarop je lichaam met het voedsel omgaat. Hier moet je dan weer rekening mee gaan houden, met het voedsel.
Mijn dochter is trouwens gék op fruit enzo, dus ik probeer haar daar zoveel mogelijk mee te verwennen (en mezelf ook) in plaats van snoep/chips, maar dat houdt niet in dat ze nooit snoep/chips krijgt. haha, dat lukt niet eens meer, want als ze 9 zijn, dan zijn ze zoveel bij andere mensen over de vloer, dat je hier gewoon geen controle meer over hebt. Dan moet je gewoon hopen dat de wijsheden, die je ze op niveau verteld hebt over voedsel, genoeg opgenomen zijn in de hersenen, dat ze daar wat mee doen. Ondertussen probeer ik het thuis dan nog zoveel mogelijk te sturen.
oftewel
succes ermee
Ik was trouwens als kind van ruim 1 jaar zo dik, daar kon het michelinmannetje nog een puntje aan zuigen. Dat is later allemaal goed gekomen :D
Later is nu
dinsdag 12 juni 2007 om 16:31
dinsdag 12 juni 2007 om 16:35
Maar dit meisje is nog lang geen 1.10m. En gewoon ronduit dik om te zien. Mijn oudste weegt ook 23 kilo, maar dan bij 1.32/1.35m en die is al acht jaar. Nu is mijn oudste aan de dunne kant, maar tweede is ongeveer 25 kilo bij 1.32/1.35m en die is zeven jaar. En van normaal postuur. Dan is 23 kilo bij een kindje een kop kleiner echt veel.
dinsdag 12 juni 2007 om 21:14
:o OMG! Begin net even dit topic te lezen en ik weet niet wat ik lees! Mijn zoon is ruim 3 en is pas 93 cm en weegt 13 kilo. Wow zeg, wat een verschil, ik weet dat mijn menneke een kleintje is, maar nu ik het verschil zo in cijfers zie zit ik echt met mijn mond open van verbazing. Ik vind mijn zoon namelijk helemaal niet klein ogen, hij is zelfs behoorlijk stevig qua postuur ( stevig als in brede schouders, stevige armen, echt een ventje al zeg maar), maar hij is dus wel echt klein. Jeetje zeg, ik ging ervan uit dat kinderen pas rond een jaar of 4 a 5 de 18 kilo zouden halen.
(Geen aanval hoor, ben gewoon echt verbaasd dat een kind van 2 dus ook al zo zwaar en lang kan zijn.)
Am Yisrael Chai!
dinsdag 12 juni 2007 om 21:27
Zo, nu het hele topic gelezen en ik ben nu nog meer :o:o. Wat zijn jullie kinderen allemaal ENORM!
Ik weet dat mijn zoon een beetje achterliep qua groei, dus we moesten daarvoor ook naar het ziekenhuis enzo, maar volgens de kinderarts is dat allemaal prima omdat hij gewoon zijn eigen lijn keurig volgt ( hij zit qua lengte net op de onderste lijn van de groeicurve). En qua gewicht komt hij net boven de middel-lijn uit, dus de verhouding lengte/gewicht is bij hem zelfs keurig volgens het boekje.
Op basis van de cijfers lijken de gewichten die ik hier lees me dus inderdaad aan de zware kant, maar dat is puur in vergelijking met mijn eigen kind, ik vind hem al zwaar als ik hem optil. Nog vijf kilo erbij en ik bezwijk volgens mij gezien de manier waarop mijn zoon mij als klimrek gebruikt. Worden jullie niet onwijs moe en gammel van het tillen dan? Want de meeste kindjes zijn ook een stuk jonger zie ik, mijn zoon kán gelukkig prima zelf lopen, maar een baby of dreumes móet je natuurlijk nog heel vaak tillen. Pfoeh zeg, en dan te bedenken dat de meeste van jullie nog meer kleintjes hebben, dan sjouw je je toch een ongeluk de godganse dag? Of zijn jullie zelf ook allemaal groot en stevig?
(Ik vind het namelijk niet zo gek dat ik een kleine spruit heb, ben zelf ook niet groot en zijn vader ook al niet, dus tja, dan komt er echt geen basketballer uit, zeg maar.)
Ik weet dat mijn zoon een beetje achterliep qua groei, dus we moesten daarvoor ook naar het ziekenhuis enzo, maar volgens de kinderarts is dat allemaal prima omdat hij gewoon zijn eigen lijn keurig volgt ( hij zit qua lengte net op de onderste lijn van de groeicurve). En qua gewicht komt hij net boven de middel-lijn uit, dus de verhouding lengte/gewicht is bij hem zelfs keurig volgens het boekje.
Op basis van de cijfers lijken de gewichten die ik hier lees me dus inderdaad aan de zware kant, maar dat is puur in vergelijking met mijn eigen kind, ik vind hem al zwaar als ik hem optil. Nog vijf kilo erbij en ik bezwijk volgens mij gezien de manier waarop mijn zoon mij als klimrek gebruikt. Worden jullie niet onwijs moe en gammel van het tillen dan? Want de meeste kindjes zijn ook een stuk jonger zie ik, mijn zoon kán gelukkig prima zelf lopen, maar een baby of dreumes móet je natuurlijk nog heel vaak tillen. Pfoeh zeg, en dan te bedenken dat de meeste van jullie nog meer kleintjes hebben, dan sjouw je je toch een ongeluk de godganse dag? Of zijn jullie zelf ook allemaal groot en stevig?
(Ik vind het namelijk niet zo gek dat ik een kleine spruit heb, ben zelf ook niet groot en zijn vader ook al niet, dus tja, dan komt er echt geen basketballer uit, zeg maar.)
Am Yisrael Chai!
dinsdag 12 juni 2007 om 21:28
Ik begrijp je punt dat dit specifieke meisje ook dik oogt en dus waarschijnlijk ook te dik is, maar toch merk ik dat je dit aantal kilo's op zo'n jonge leeftijd en minder lengte veel vind.
Mijn zoon is ook 3 jaar (bijna 4), 110 cm (misschien 1/2 cm langer) en 22 kilo. Hij oogt niet niet en is het volgens het CB ook niet. Dus echt veel hoeft het niet altijd te zijn.
dinsdag 12 juni 2007 om 21:38
Zo, even de bmi check gedaan. Rosa is volkomen gezond en gemiddeld. Iris is ietsje te dun. Maar goed die is ziek en was daarvoor ook al behoorlijk lang en slank. Idd láng borstvoeding gehad. Was altijd al heel lang. Maar dat babyvet was zij snel kwijt. Alhoewel zij met 13 maanden ook al bijna 14 kilo woog :o
Roos was met 11 maanden al 13 kilo :P, maar die was ook al 10 pond bij de geboorte....
Ze is nu 20 kilo en 1m10? ( ze heeft kleding maat 110 ongeveer) Ze is volgens de kinder bmi dus volkomen gemiddeld. Niet dat ik anders dacht hoor.
Myrdin is dus 16 maand en weegt 15 kilo en heeft kleding maat 92/98. Is een stevige kerel, maar ik kan hem niet ( meer) dik noemen. Het is een bonk. Echt een mannenbouw. Klein kontje, stevige benen en armen.
Die bolle baby toet is ie onderhand echt wel kwijt.
Je hebt van nature grote en stevige kinderen en kleine en petiterige kindjes, en alles daartussen in.
Mijn oudste van 9 is 1m52 en weegt 33 kilo. Lang en dun dus.
Ik zie zelf met mijn ogen wel of ze te dik of te dun worden/zijn. Als ze baby zijn maak ik me daar echt nog geen zorgen om ( mss onterecht, wie zal het zeggen?) Maar zolang ze normaal eten en bewegen, die ik er niets aan. Een klein kind op dieet vind ik ziek en daarmee kweek je mijns inziens een raar voorbeeld voor later. Wat wel kan, is je kind op een normale manier op een gegeven moment stimuleren tot matig en gezond en afwisselend te eten en te bewegen. In die zin heb je als ouder wel het goede voorbeeld te geven vind ik.
Ik zie ook heus bij mijn kinderen op school te dikke kinderen. En dan niet omdat ze zo bebouwd zijn, dat verschil zie ik zelf ook wel. Maar omdat ze gewoon vadsig zijn, met van die tietjes en dril buiken. Dat vind ik dan gewoon sneu voor die kinderen. Want dat betekend dan op jonge leeftijd al gezondheidsproblemen voor later. Het is al langer bekend dat op jonge leeftijd ( en dan bedoel ik zelf niet op baby leeftijd) overgewicht, vaak ook tot overgewicht op latere leeftijd lijdt. En dit met alle gevolgen van dien...
Maar doe ook weer niet té spastisch.
Normaal eten ( zie voedingscentrum) met af en toe ruimte voor wat lekkers. En bewegen. Zal voor de meeste kinderen voldoende zijn. Als je kind dan nog steeds vol gebouwd is, dan is dat gewoon zo. ( tenminste zo denk ik dan, mss ben ik wel te makkelijk??)
Roos was met 11 maanden al 13 kilo :P, maar die was ook al 10 pond bij de geboorte....
Ze is nu 20 kilo en 1m10? ( ze heeft kleding maat 110 ongeveer) Ze is volgens de kinder bmi dus volkomen gemiddeld. Niet dat ik anders dacht hoor.
Myrdin is dus 16 maand en weegt 15 kilo en heeft kleding maat 92/98. Is een stevige kerel, maar ik kan hem niet ( meer) dik noemen. Het is een bonk. Echt een mannenbouw. Klein kontje, stevige benen en armen.
Die bolle baby toet is ie onderhand echt wel kwijt.
Je hebt van nature grote en stevige kinderen en kleine en petiterige kindjes, en alles daartussen in.
Mijn oudste van 9 is 1m52 en weegt 33 kilo. Lang en dun dus.
Ik zie zelf met mijn ogen wel of ze te dik of te dun worden/zijn. Als ze baby zijn maak ik me daar echt nog geen zorgen om ( mss onterecht, wie zal het zeggen?) Maar zolang ze normaal eten en bewegen, die ik er niets aan. Een klein kind op dieet vind ik ziek en daarmee kweek je mijns inziens een raar voorbeeld voor later. Wat wel kan, is je kind op een normale manier op een gegeven moment stimuleren tot matig en gezond en afwisselend te eten en te bewegen. In die zin heb je als ouder wel het goede voorbeeld te geven vind ik.
Ik zie ook heus bij mijn kinderen op school te dikke kinderen. En dan niet omdat ze zo bebouwd zijn, dat verschil zie ik zelf ook wel. Maar omdat ze gewoon vadsig zijn, met van die tietjes en dril buiken. Dat vind ik dan gewoon sneu voor die kinderen. Want dat betekend dan op jonge leeftijd al gezondheidsproblemen voor later. Het is al langer bekend dat op jonge leeftijd ( en dan bedoel ik zelf niet op baby leeftijd) overgewicht, vaak ook tot overgewicht op latere leeftijd lijdt. En dit met alle gevolgen van dien...
Maar doe ook weer niet té spastisch.
Normaal eten ( zie voedingscentrum) met af en toe ruimte voor wat lekkers. En bewegen. Zal voor de meeste kinderen voldoende zijn. Als je kind dan nog steeds vol gebouwd is, dan is dat gewoon zo. ( tenminste zo denk ik dan, mss ben ik wel te makkelijk??)
dinsdag 12 juni 2007 om 21:44
Fash, ik geloof dat de gezonde marge waarin een kind wat lengte en gewicht in kan vallen, nogal ruim gemeten is. Jouw zoontje is volkomen gezond en normaal kwam gewicht en lengte, maar zit mss ietsje aan de onderlijn van die curve, en het zoontje van mevr x die mss wel 6 kilo zwaarder weegt en 5 cm langer is, zit weer op die bovenlijn en is toch ook gezond en normaal, snap je?
En ik heb begrepen dat baby's enorm groeien en bloeien dat eerste jaar, maar dat langzaam aan afneemt. En ze het jaar daarop en het jaar daar weer op een stuk minder hard aankomen en groeien....
Allemaal volkomen normaal.
Het gemiddelde bestaat niet voor niets bij de gratie van kindjes die er ietsje onder vallen en kindjes die er ietsje boven vallen. Ze moeten toch érgens van uit gaan...
Maar geen enkel kind is echt gemiddeld.
En ze zijn iig allemaal uniek, klein of groot, blond of rood :P
En ik heb begrepen dat baby's enorm groeien en bloeien dat eerste jaar, maar dat langzaam aan afneemt. En ze het jaar daarop en het jaar daar weer op een stuk minder hard aankomen en groeien....
Allemaal volkomen normaal.
Het gemiddelde bestaat niet voor niets bij de gratie van kindjes die er ietsje onder vallen en kindjes die er ietsje boven vallen. Ze moeten toch érgens van uit gaan...
Maar geen enkel kind is echt gemiddeld.
En ze zijn iig allemaal uniek, klein of groot, blond of rood :P
