wanneer is het te laat?

31-12-2007 00:53 76 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vroeg me af wanneer het telaat is voor een vrouw om zwanger te worden?



En ik begrijp best dat een vrouw altijd zwanger kan worden zolang ze maar ongesteld blijft/ is?

Maar , toch wanneer is het not done ? Tot welke leeftijd ongeveer?



Ik zelf ben 25 en ben er nog lang lang niet mee bezig. Normaal?
Alle reacties Link kopieren
Sja ik ben/was zelf jong, 22 bij de eerste, 24 bij de tweede en nu 29 bij de 3de (die is nog aan het groeien in mijn buik ;) )



En mijn man is 2 jaar ouder, dus ook 24 voor zijn eerste kind.



Maar ik kreeg veel 'tienermoeder reacties' en ik vind het leuker om nu zwanger te zijn, op mijn 29ste dan een aantal jaar geleden. Mensen reageren nu leuker, en vragen niet meer of het een ongelukje was enz.



Op de basisschool van mijn 2 oudste zijn de meeste ouders gemiddeld 10 jaar ouder. Dus eind 30 begin 40 bij kinderen die rond de 7 jaar zijn.



Dus ik denk dat het iss nog gemiddeld is om rond je 30ste een eerste kindje te krijgen



Mijn ouders waren opa en oma op hun 44 en 45
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
Wij hebben ook besloten om jonge ouders te worden (en hadden het geluk dat dat ook gebeurde natuurlijk). Ik was 24 bij de eerste, 27 bij de tweede en 29 bij de derde. Mijn man is 2 jaar ouder dan ik. Je weet natuurlijk nooit hoe het leven loopt, maar persoonlijk zou ik liever niet pas rond mijn 40e een kind krijgen. Overigens vond (en vind) ik mezelf helemaal niet jong. Mijn omgeving (en dan niet goede vrienden en familie, maar mensen die wat verder van ons af staan) wel. Ik werkte toen in een winkel en heb best wat impertinente vragen gekregen van met name vaste klanten.
Maar ik denk dat die impertinente vragen altijd wel komen, er zijn gewone rare mensen.... Ik was 30 toen ik zwanger was, bijna íedereen vroeg of het gepland was. Vond ik zo'n rare vraag. Uiteindelijk heb ik maar geantwoord: Nee, maar het is al te laat voor abortus.
Misschien wel ja. :) Hier ook hoor, was het gepland, ben je niet te jong, is het niet zonde van je opleiding, etc etc. Ja. Nee. Nee. Zucht.
Of: Wat vind je vriend er van?



Ja, nou, die vindt het kut. Zijn buitenvrouw is ook al zwanger dus dit is wel een beetje dubbelop voor hem, natuurlijk. Bovendien wil hij geen kinderen, want hij háát kinderen.



Fleur, doe nou es even serieus.



ja, wat nou serieus? Waarom stel je dan zo'n stomme vraag? Tuurlijk is ie er blij mee. En if not, denk je dan echt dat ik dat jóu ging vertellen???




Sjongejongejonge..
Me vriend? Wat die er van vindt? Oh, het is niet van hem.





Werkt ook goed.
Hahahaha, die is ook goed!!!!
Of: die weet het nog niet, jij bent de eerste die ik het vertel!
Alle reacties Link kopieren
Off topic, maar wel irritant :



"en nu maar hopen dat het nu wel een jongen is" :-p



Maar idd, rare opmerkingen zijn er genoeg, maar toch vind ik het nu anders dan toen ik 22 was. Ik moest me overal verantwoorden, ook bij de dokter, die feliciteerde niet, maar ging er vanuit dat het niet de bedoeling was !! Niet bij de naaste Fam. hoor maar verder, ppffff

Zelfs mede zwangeren op zwangerschaps gym vonden het nodig om opmerkingen te maken.
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
Alle reacties Link kopieren
Hahaha ik ben 25, zie er volgens sommigen uit als 18 en ben zwanger van mijn eerste kindje.

Ik hoor dus ook constant "was het gepland", "wat vindt je vriend ervan", "wat vinden je ouders ervan"(wat hebben mijn ouders ermee te maken????). Gewoon "gefeliciteerd" zou leuker zijn.



Aan de andere kant: toen ik zelf op de basisschool zat, zat er bij mij in de klas een meisje wiens vader in de 60 was. Hij bracht haar vaak naar school. Andere ouders vertelde haar iedere keer hoe leuk ze het vonden dat ze door haar opa naar school gebracht werd, waarop ze dus iedere keer moest uitleggen dat dat niet haar opa was maar haar vader.

Dus als antwoord op de vraag "wanneer is het te laat", het is te laat als je met gemakt de grootouder van het kind had kunnen zijn in plaats van de ouder.
Maar ja, da's ook nogal ruim natuurlijk. Mijn moeder was op haar veertigste al oma...
Alle reacties Link kopieren
Wat me opvalt is dat niemand het over de kinderen heeft met oude(re) ouders, Mijn moeder was 37 en mijn vader 43 toen ik kwam.

Mijn moeder is met 57 overleden, mijn vader met 75. ik was 33 en ik had geen ouders meer. Ik ben best wel eens jaloers op mensen die 50 zijn en lopen te klagen dat ze met Kerst naar hun ouders moeten.

Op school werd ik er altijd mee gepest dat ik oude ouders had, nu is het meer gewoon dat moeders boven de 35 kinderen krijgen.



Ik was 33 dat ik de laatste kreeg, maar ik ( 39) zou er toch niet meer aan moeten denken, nachtvoedingen, gesleep met campingbedje etc, maar dat heb ik dan ook al 3 x gedaan. Elke leeftijd van een kind heeft iets leuks.

Ik krijg nu bijvoorbeeld grote monden.



Let wel:Ik veroordeel niemand, soms is er ook geen andere kans.
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste werd geboren toen ik 26 was.(nou ja, de maand erop werd ik 27 ;-) De tweede baby hoop ik dit jaar te mogen ontvangen ;-) ik ben nu net 30 geworden.

MIjn man is 43, die was dus 39 toen onze eerste werd geboren. Ik heb hem zelf horen zeggen dat hij zichzelf na deze te oud vindt om nog een baby te krijgen. Dus dan gaat er een knoop in. Hij geeft zelf aan dat ie veel fitter was toen ie 30 was. HIj merkt dat met name tijdens de nachtdiensten ook op zijn werk, vroeger kon hij daar veel beter tegen.

Ik vind het ook zielig als ik bijvoorbeeld hoor dat Emile Ratelband(hoe oud is hij, 57?) een kindje krijgt. niet voor hem maar wel voor dat kindje. Hoe lang kan dat kindje gemiddeld met papa en mama opgroeien?

Aan de andere kant: als je jaaaaren bezig bent om een kindje te krijgen, dan ben je godvergeten blij als je met 39 zwanger raakt. Moeilijk vind ik het dus om een grens te trekken. Dus dat doe ik ook niet.
Mijn vader was een 'oudere' vader, vond het verschrikkelijk als ze dachten dat het mijn opa was, schaamde me kapot. (Beide ouders zijn overigens op hun 58e overleden)





Geen andere kans... Ik weet nog steeds niet precies wat ik daarvan vind. Iemand die op haar 42e pas De Man ontmoet, heeft idd niet eerder de kans gekregen. Die kans heeft ze nu wel, maar móet het dan ook gebeuren? Ik twijfel daar dus over. Ik neig naar een 'nee'. Niet alles is voor iedereen weggelegd. Zoals voor wel meerdere dingen geldt. Klinkt bot en hard, maar zo denk ik wel een beetje. Denk ik.
sunlight schreef op 03 januari 2008 @ 10:00:

dan ben je godvergeten blij als je met 39 zwanger raakt. Moeilijk vind ik het dus om een grens te trekken. Dus dat doe ik ook niet.
Dan vind ik het ook een iets ander verhaal, dan ben je al bezig. Hoewel je dan ook misschien een grens moet trekken... Ik had het in mijn vorige posting iig niet over die groep vrouwen, ik had het meer over de vrouwen die er eerder niet aan toe waren cq geen vader voor het kind hadden.
fleurtje schreef op 03 januari 2008 @ 10:00:

Geen andere kans... Ik weet nog steeds niet precies wat ik daarvan vind. Iemand die op haar 42e pas De Man ontmoet, heeft idd niet eerder de kans gekregen. Die kans heeft ze nu wel, maar móet het dan ook gebeuren? Ik twijfel daar dus over. Ik neig naar een 'nee'. Niet alles is voor iedereen weggelegd. Zoals voor wel meerdere dingen geldt. Klinkt bot en hard, maar zo denk ik wel een beetje. Denk ik.




Hier ben ik het wel mee eens. Bovendien heb je altijd een keus denk ik. Misschien niet de meest ideale, maar een keuze heb je wel. Zo ken ik iemand die expres van een one night stand zwanger is geraakt omdat ze een kind wilde. Niet helemaal ethisch verantwoord wellicht, maar voor haar wel een oplossing. Of donorschap. Zou ook nog kunnen.



Waar ik moeite mee heb (en ook dat is zwart-wit als je het zo opschrijft, terwijl er vele grijzen zijn...) is dat mensen bewust steeds later aan kinderen beginnen (eerst carrière, reizen, whatever), dan moeite ondervinden met zwanger raken en medische hulp nodig hebben. Stellen die al jaren proberen kinderen te krijgen komen op dezelfde wachtlijst als de mensen die vanwege hun leeftijd op de lijst staan. En dat vind ik op de een of andere manier niet helemaal eerlijk naar de jongere stellen die echt een medisch probleem hebben.
Vind ik ook niet eerlijk, Meave. Mensen willen steeds meer en/en ipv of/of. Lijkt steeds meer dat ze er een kind bij nemen omdat dat nou eenmaal hoort, na (liefst tijdens) de carriere, wereldreis etc. Of dat ze het willen hebben omdat het kán, en wat kan, dat moet.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het met jullie eens, zo had ik het nog niet eens bedacht trouwens. T is dan inderdaad niet helemaal eerlijk als je t zo vergelijkt.



Hoe dan ook, ik vind na de veertig echt te oud als ik mezelf die vraag stel. Maar ja, wat als er dan een man en vrouw zijn die al 8 jaar proberen zwanger te raken en ineens lukt t wel.... moeilijk, blijf ik vinden.
Alle reacties Link kopieren
meave, maar als er geen medisch probleem is wordt je ook niet standaard geholpen hoor als leeftijd de 'boosdoener' is, dus dat heeft niet per definitie effecht op de wachtlijsten. Bevriend stel probeert zwanger te worden (zij is 42, hij jonger), en zij willen wel IVF maar de artsen in NL doen dat niet omdat er geen medisch probleem is en het de kansen niet verder vergroot.
Alle reacties Link kopieren
Ach, iedereen moet hierin natuurlijk zijn eigen keuze maken. Aan alles zitten voor- en nadelen. Mijn vriend en ik waren er gewoon niet eerder aan toe en nu wil het niet zo lukken om zwanger te worden (ik was 31 jaar toen we begonnen).... Das wel iets om rekening mee te houden, hoewel ik natuurlijk niet weet of het op mijn 25e wel gelukt zou zijn.



Aan de andere kant gaat de vergelijking die hier een paar keer wordt gemaakt van dat het als klein kind niet leuk was om oude ouders te hebben naar mijn mening niet helemaal op. De gemiddelde leeftijd waarop ouders hun eerste kind krijgen ligt nu veel hoger, dus nu een kind krijgen op je 38e is wat anders dan 30 jaar geleden. Dus voor een basisschoolkind is het nu minder vreemd om een mama van bijna vijftig te hebben.

(dit kwam een jaar of 50 geleden dan weer vaker voor bij gezinnen met tien kinderen ofzo). Ik kan me ook voorstellen dat het niet zo prettig is om gemiddeld tien jaar jonger te zijn dan de ouders van vriendjes van je kind. Je bent op die leeftijd misschien ook wat minder zeker.
Alle reacties Link kopieren
intiem schreef op 02 januari 2008 @ 23:21:

@Zaza, ik vind dat dus echt oud voor mannen (heb het niet over jouw man, hoewel ik dat ook best oud vind...; ).

Maar dat mannen gemiddeld dus tegen de 35 lopen voor hun eerste kind, dat vind ik oud. Mijn vriend en ik waren beiden 28. Voor mij iets later dan gemiddeld (toch?), maar hij staat al te boek als 'jonge' vader. Dat vind ik gek.
VOlgens mij is de gemiddelde leeftijd waarop de Nederlandse vrouw kinderen krijgt iets van 29, je was er dus vroeg bij...
Alle reacties Link kopieren
meave schreef op 03 januari 2008 @ 10:13:

[...]





Hier ben ik het wel mee eens. Bovendien heb je altijd een keus denk ik. Misschien niet de meest ideale, maar een keuze heb je wel. Zo ken ik iemand die expres van een one night stand zwanger is geraakt omdat ze een kind wilde. Niet helemaal ethisch verantwoord wellicht, maar voor haar wel een oplossing. Of donorschap. Zou ook nog kunnen.



Waar ik moeite mee heb (en ook dat is zwart-wit als je het zo opschrijft, terwijl er vele grijzen zijn...) is dat mensen bewust steeds later aan kinderen beginnen (eerst carrière, reizen, whatever), dan moeite ondervinden met zwanger raken en medische hulp nodig hebben. Stellen die al jaren proberen kinderen te krijgen komen op dezelfde wachtlijst als de mensen die vanwege hun leeftijd op de lijst staan. En dat vind ik op de een of andere manier niet helemaal eerlijk naar de jongere stellen die echt een medisch probleem hebben.




Het kan ook zijn dat je al wat ouder bent voor je je partner leert kennen en dat het dan moeilijker is om zwanger te raken.

Moeten ziekenhuizen hier dan naar vragen: Heeft u de laatste 5 jaar voor u carriere gekozen of een wereldreis gemaakt? Wat een onzin!

Deze mensen willen natuurlijk net zo graag een kind als anderen...
Persoonlijk vind ik het tot achter in de dertig nog kunnen. Mijn moeder was 19 bij de eerste en 38 bij de laatste, 5 kinderen in totaal. Zij vond het allemaal zwaarder toen ze ouder werd. En ook voor het kind lijkt het me wel zo leuk om een beetje jonge ouders te hebben. Maar ja, dat is mijn mening he.
Alle reacties Link kopieren
Nou, de leeftijd waarop mensen tegenwoordig gemiddeld hun eerste kind krijgen ligt hoger dan jaren terug, maar dat wil niet zeggen dat ze toen stopten, jaren terug. Mijn schoonmoeder was ook 40 jaar toen ze m'n vriend kreeg, maar daar zitten er nog wel 7 voor! Dan lijkt het soms 'minder erg' maar bij het naar schoolbrengen en ophalen is het natuurlijk diezelfde oudere moeder.



Als kanttekening van die hogere leeftijd bij zwangerschap van eerste kind in NL, wil ik toch altijd even graag benadrukken dat we in NL ook de minste tienerzwangerschappen hebben. En aangezien er gesproken wordt over een gemiddelde, kan dat wel dat gemiddelde omhoog brengen, natuurlijk.

Ik ken mensen, die in Amerika wonen, die écht eerst alles financieel op orde moeten/willen hebben, voordat ze aan een kind beginnen, omdat je daar gewoon niet het sociale vangnet hebt dat je in NL hebt. En dan zit je dus ook aan oudere ouders.
Later is nu
babado schreef op 03 januari 2008 @ 22:23:

[...]





Het kan ook zijn dat je al wat ouder bent voor je je partner leert kennen en dat het dan moeilijker is om zwanger te raken.

Moeten ziekenhuizen hier dan naar vragen: Heeft u de laatste 5 jaar voor u carriere gekozen of een wereldreis gemaakt? Wat een onzin!

Deze mensen willen natuurlijk net zo graag een kind als anderen...
En dat vind ik nou één van die grijzen. Natuurlijk kun je dat niet vragen. I(k doel trouwens echt op de mensen die vanuit een luxeprobleem zeg maar de kinderwens in de koelkast zetten en zich dan te laat realiseren dat ze toch nog kinderen willen.)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven