Kinderen
alle pijlers
Welke dingen zou jij anders doen dan je ouders?
zaterdag 19 mei 2007 om 12:09
Ik heb een geweldige opvoeding gehad. Er zijn echter wel een aantal dingen die ik anders zou doen dan mijn ouders.
Ik heb een jonger broertje (3 jaar jonger) en ik was altijd degene die geroepen werd als iemand in de keuken moest werken. Het traditionele rolpatroon werd (door mijn ouders onbewust) wel toegepast. Heb nu 1 zoon, ik ben niet van plan om die zo uit de wind te houden als mijn ouders gedaan hebben. Hij is nu 26 en kan eigenlijk nog steeds niet koken.
Wat zouden jullie anders doen?
Ik heb een jonger broertje (3 jaar jonger) en ik was altijd degene die geroepen werd als iemand in de keuken moest werken. Het traditionele rolpatroon werd (door mijn ouders onbewust) wel toegepast. Heb nu 1 zoon, ik ben niet van plan om die zo uit de wind te houden als mijn ouders gedaan hebben. Hij is nu 26 en kan eigenlijk nog steeds niet koken.
Wat zouden jullie anders doen?
zaterdag 19 mei 2007 om 12:20
Hoi,
Ik heb nog geen kinderen, hopelijk binnekort wel , maar ik zou zeker wat dingen anders doen.
Ik zou bijvoorbeeld mijn kinderen meer serieus nemen, wat meer tijd nemen en luisteren. Dat ontbrak nog al bij ons in t gezin, het echt luisteren naar elkaar.
En begrip tonen, ook al kan dat in sommige situaties heel moeilijk zijn, maar ik zou dat toch altijd proberen om te begrijpen waarom mijn kinderen kiezen voor datgene wat ze doen.
Ik weet dit klinkt allemaal heel zweverig, maar ik hoop echt dat ik dat ga doen in mijn hopelijke toekomstige moederschap.
Groetjes
Ik heb nog geen kinderen, hopelijk binnekort wel , maar ik zou zeker wat dingen anders doen.
Ik zou bijvoorbeeld mijn kinderen meer serieus nemen, wat meer tijd nemen en luisteren. Dat ontbrak nog al bij ons in t gezin, het echt luisteren naar elkaar.
En begrip tonen, ook al kan dat in sommige situaties heel moeilijk zijn, maar ik zou dat toch altijd proberen om te begrijpen waarom mijn kinderen kiezen voor datgene wat ze doen.
Ik weet dit klinkt allemaal heel zweverig, maar ik hoop echt dat ik dat ga doen in mijn hopelijke toekomstige moederschap.
Groetjes
zaterdag 19 mei 2007 om 12:22
Ik doe heel veel dingen anders dan mijn ouders. Echt... niet te vergelijken bijna. Bijvoorbeeld: mijn vader was superautoritair en dat wilde ik mijn kinderen echt niet aan doen. In het begin had ik wel wat moeite om op een evenwichtige manier grenzen te stellen, maar dat lukt me inmiddels wel heel goed. En hij leefde ook nogal op grote voet, ten koste van dingen de kinderen. Was er bijvoorbeeld geen geld voor kleren, terwijl hij wel allerlei dure dingen voor zz kocht...
Wat ik wél hetzelfde doe is mn. van mijn moeder: gezellige dingetjes met je kinderen doen, kopje thee als ze uit school komen, gewoon een lieve moeder zijn... En itt tot mijn vader heeft mijn moeder haar dochters altijd gestimuleerd om verder te leren, om financieel onafhankelijk te zijn. Dat doe ik bij mijn meiden dus ook.
Wat ik wél hetzelfde doe is mn. van mijn moeder: gezellige dingetjes met je kinderen doen, kopje thee als ze uit school komen, gewoon een lieve moeder zijn... En itt tot mijn vader heeft mijn moeder haar dochters altijd gestimuleerd om verder te leren, om financieel onafhankelijk te zijn. Dat doe ik bij mijn meiden dus ook.
zaterdag 19 mei 2007 om 12:29
Ik zou mijn kinderen nooit zo financieel in de shit laten zakken als mijn vader heeft gedaan. Ik wil ook absoluut niet zo worden mijn moeder die alles op haar kinderen projecteert.
Wij zijn wel heel zelfstandig opgevoed, door omstandigheden (gescheiden ouders) maar dat is wel iets wat ik mijn kinderen ook wil leren. Eigen boontjes doppen, niet papa en mama die alles maar oplossen.
Wij zijn wel heel zelfstandig opgevoed, door omstandigheden (gescheiden ouders) maar dat is wel iets wat ik mijn kinderen ook wil leren. Eigen boontjes doppen, niet papa en mama die alles maar oplossen.
zaterdag 19 mei 2007 om 12:33
En nog iets, mochten mijn vriend en ik ooit uitelkaar gaan dan ga ik er mijn stinkende best voor doen om normaal met hem te blijven communiceren. Geen dingen via de kinderen spelen, niet mijn frustratie bij hun neerleggen, niet kwaadspreken over mijn ex met de kinderen erbij. Er voor zorgen dat mijn kinderen niet het gevoel hebben dat ze moeten kiezen, zoals mijn ouders hebben gedaan (allebei). Mijn moeder kan na 19 jaar (!!) nog bijna niet normaal over mijn vader spreken. Nu boeit me dat niet, dat is haar probleem maar als je 10 bent is dat wél erg lastig.
zaterdag 19 mei 2007 om 12:39
ik wil mijn kinderen compleet anders opvoeden! ik wil dat aandacht en liefde boven materiaal gesteld word, ik wil dat levens geluk boven een zo hoog mogelijk inkomen word gesteld, ik wil dingen goed maken met praten en knuffels en niet met kado's.
ik wil in alles het tegen over gestelde van wat mijn ouders willen... en ik vind het verdomde moeilijk.
ik wil in alles het tegen over gestelde van wat mijn ouders willen... en ik vind het verdomde moeilijk.
zaterdag 19 mei 2007 om 13:02
Er is weinig wat ik anders zou doen dan mijn ouders, mijn broertje en ik zijn tot twee goede, tevreden en gelukkige mensen opgegroeid. Wat ik wel wil proberen is om mijn zoon meer zelfvertrouwen te laten hebben dan mijn broertje en ik hebben. Op de een of andere manier ontbreekt het daar op sommige vlakken bij ons beiden aan. Ik weet alleen niet of dat door de opvoeding komt, misschien zit het gewoon in ons. Onze ouders hebben ons het zelfvertrouwen in ieder geval niet ontnomen voor zover ik weet.
zaterdag 19 mei 2007 om 13:35
Hee Grappig, ik zou hetzelfde antwoorden als Morrie.
Ik ben geweldig opgevoed en zou alleen maar willen dat ik het net zo goed kan doen. Ben bang dat het niet helemaal zo gaat lukken (ben ik te lui voor ;)) maar in elk geval de aandacht en liefde geven die ik ook gekregen heb.
Raar genoeg ben ik wel heel zelfverzekerd, maar toch wat faalangstig. (merk je niets van hoor, kwam ik ook pas achter toen ik bijna 40 was) maar dat zit meer in mij (zie ik ook in m'n dochter) dan dat dat door m'n ouders komt, denk ik.
Ik ben geweldig opgevoed en zou alleen maar willen dat ik het net zo goed kan doen. Ben bang dat het niet helemaal zo gaat lukken (ben ik te lui voor ;)) maar in elk geval de aandacht en liefde geven die ik ook gekregen heb.
Raar genoeg ben ik wel heel zelfverzekerd, maar toch wat faalangstig. (merk je niets van hoor, kwam ik ook pas achter toen ik bijna 40 was) maar dat zit meer in mij (zie ik ook in m'n dochter) dan dat dat door m'n ouders komt, denk ik.
Later is nu
zaterdag 19 mei 2007 om 13:49
Mijn kinderen zullen verplicht (een jaar) op muziekles moeten. ik vind het jammer dat mijn ouders dat met ons niet hebben gedaan terwijl we alledrie erg muzikaal zijn. (mijn zusje en ik zingen in bandjes en zingen demo's in/doen musicals en commercials). Ik had het nu prettig gevonden als ik noten kon lezen en zelfs een instrument kon bespelen (het ontbreekt me aan de tijd en rust om er nu nog aan te beginnen)
verder een leuke jeugd gehad (hoewel ik toen vaak anders dacht.. was nogal een heftige puber) heowel ik wel zou proberen om meer met mijn partner op 1 lijn te liggen qua opvoeding. Bij ons thuis was mijn moeder soft en begripvol en moest mijn vader de grenzen stellen en dat is geen leuke rolverdeling..
Tot op heden denken vriendlief en ik nagenoeg overal hetzelfde over.. gelukkig.. (tja, onze zoon is net 8 maanden.. daar voed je nog niet zo veel aan op.. :D
verder een leuke jeugd gehad (hoewel ik toen vaak anders dacht.. was nogal een heftige puber) heowel ik wel zou proberen om meer met mijn partner op 1 lijn te liggen qua opvoeding. Bij ons thuis was mijn moeder soft en begripvol en moest mijn vader de grenzen stellen en dat is geen leuke rolverdeling..
Tot op heden denken vriendlief en ik nagenoeg overal hetzelfde over.. gelukkig.. (tja, onze zoon is net 8 maanden.. daar voed je nog niet zo veel aan op.. :D
zaterdag 19 mei 2007 om 13:55
Ik heb zo ongeveer alle ellende in mijn jeugd gehad die een kind kan meemaken. Multiprobleemgezin noemen ze het. Dus eigenlijk kan ik het nooit zo slecht doen als mijn `ouders` hebben gedaan. Gewoon van mijn kinderen houden, aandacht en knuffels geven, voedsel, kleding en onderdak geven, kortom de basisbehoeften van een kind verzorgen, is al genoeg om het beter te doen.
zaterdag 19 mei 2007 om 14:11
Hier kan ik me alleen maar volkomen bij aansluiten
Ik heb een goede opvoeding gehad maar wel erg veel "liefde" & en vooral veel gesprekken gemist.
Bij ons werd (en nog steeds niet) er nooit over iets gepraat, meer zo van; we praten er niet over, dan is het er ook niet.
En ik wil mijn zoon vooral meegeven dat je de dingen met veel humor
kunt i.p.v. er ruzie over te gaan maken.
Maar de grootste fout die mijn ouders hebben gemaakt en die ik never zal maken is; als partners bij elkaar blijven omwille van de kinderen terwijl het niet meer gaat.....erg jammer, had veel vervelende gevoelens kunnen besparen.
(ok scheiden is ook niet alles maar het had voor ons gezin het beste geweest...)
zaterdag 19 mei 2007 om 15:38
Ik heb een hele gelukkige jeugd gehad, er zijn wel een paar dingen die ik anders probeer te doen.
Mijn vader roept altijd 1000 keer, kijkuit, pas op. Zo ben ik behoorlijk angstig geworden, zie overal gevaar. Dat ga ik dus heel anders doen
.
Mijn moeder is geobsedeerd door lijnen en afvallen. Al heel jong wist ik hoeveel calorieèn er in wat zat. Ik heb (mede) daardoor zelf een verstoord zelfbeeld en eetprobleem dus ik zal alles doen om te proberen dat niet op mijn dochter over te brengen.
Wij hoefden thuis nooi wat te doen in huis, met als resultaat dat ik op22 jarige leeftijd ging samen wonen en nog geen aardappel kon koken, en wat voor schoonmaakmiddel ik moest gebruiken etc. Zij moest vroeger alles zelf doen thuis en wilde ons dat besparen. Ik ga voor de gulden middenweg, wel meehelpen in huis maar niet tot in het extreme.
Ach mijn ouders hebben ook alleen maar gedaan wat hen het beste leek! Dus het zijn maar kleinigheidjes, ik ben zelf ook verre van perfect dus over 20 jaar schrijft mijn dochter hier misschien wel :P.
Mijn vader roept altijd 1000 keer, kijkuit, pas op. Zo ben ik behoorlijk angstig geworden, zie overal gevaar. Dat ga ik dus heel anders doen
.Mijn moeder is geobsedeerd door lijnen en afvallen. Al heel jong wist ik hoeveel calorieèn er in wat zat. Ik heb (mede) daardoor zelf een verstoord zelfbeeld en eetprobleem dus ik zal alles doen om te proberen dat niet op mijn dochter over te brengen.
Wij hoefden thuis nooi wat te doen in huis, met als resultaat dat ik op22 jarige leeftijd ging samen wonen en nog geen aardappel kon koken, en wat voor schoonmaakmiddel ik moest gebruiken etc. Zij moest vroeger alles zelf doen thuis en wilde ons dat besparen. Ik ga voor de gulden middenweg, wel meehelpen in huis maar niet tot in het extreme.
Ach mijn ouders hebben ook alleen maar gedaan wat hen het beste leek! Dus het zijn maar kleinigheidjes, ik ben zelf ook verre van perfect dus over 20 jaar schrijft mijn dochter hier misschien wel :P.
zaterdag 19 mei 2007 om 20:55
Hoi,
Ik ben juf, net als mijn moeder, en ik zal nooit fouten in zelfgeschreven brieven onderstrepen met rode pen als mijn dochter ze aan mij laat lezen.
Ik was een jaar of 10 toen mijn moeder dit deed en wat was ik pissig. Maar ja, dan had ik maar niet tijdens het corrigeren van werk een papiertje onder haar neus moeten schuiven. Ze had het zelf niet eens door dat ze het deed.
Verder hoop ik dat ik net zo lief, leuk en creatief zal zijn als mijn ouders. Ik heb een hele mooie jeugd gehad.
Groetjes
Ik ben juf, net als mijn moeder, en ik zal nooit fouten in zelfgeschreven brieven onderstrepen met rode pen als mijn dochter ze aan mij laat lezen.
Ik was een jaar of 10 toen mijn moeder dit deed en wat was ik pissig. Maar ja, dan had ik maar niet tijdens het corrigeren van werk een papiertje onder haar neus moeten schuiven. Ze had het zelf niet eens door dat ze het deed.
Verder hoop ik dat ik net zo lief, leuk en creatief zal zijn als mijn ouders. Ik heb een hele mooie jeugd gehad.
Groetjes
zaterdag 19 mei 2007 om 21:04
Ik ben van plan om iets meer sturing te geven dan mijn ouders deden. Ik was vroeger heel braaf en kreeg (daarom waarschijnlijk) heel veel vrijheid. Daarnaast waren mijn ouders best progressief. Prima jeugd gehad hoor, maar een klein gebrek aan "hoe het hoort". Het duurde bijvoorbeeld heel lang totdat ik wist wat je terug moet zeggen als iemand je feliciteert, hoe laat 'koffietijd' is of hoe laat de gemiddelde nederlander zijn avondmaaltijd eet. Ik zeg nog steeds vaak per ongeluk 'je' tegen oudere mensen. Mijn studie heb ik volkomen willekeurig gekozen, zonder overleg oid met ze. Een beetje te gemakkelijk en zelfstandig dus, waardoor ik juist weleens onzeker werd.
Ik ga het dus iets "burgerlijker" aanpakken dan zij
Ik ga het dus iets "burgerlijker" aanpakken dan zij
zaterdag 19 mei 2007 om 21:09
Ik wil graag dat mijn kinderen eigen keuzes/beslissingen kunnen maken en zelf kunnen ondervinden of dat wel/niet goed uitpakt.
Mijn moeder vertelde constant wat ik moest doen en regelde het het liefst ook nog eens bij voorbaat. Als ik iets anders dan zij wilde dan kraakte ze het af net zolang totdat ik het uiteindelijk toch niet deed of ze zei uiteindelijk "zie je wel, ik heb het toch gezegd"..brrrr, ik kan dat zinnetje niet meer horen!
Mijn moeder vertelde constant wat ik moest doen en regelde het het liefst ook nog eens bij voorbaat. Als ik iets anders dan zij wilde dan kraakte ze het af net zolang totdat ik het uiteindelijk toch niet deed of ze zei uiteindelijk "zie je wel, ik heb het toch gezegd"..brrrr, ik kan dat zinnetje niet meer horen!
zaterdag 19 mei 2007 om 21:19
ik ga iig geen machtstrijd aan met mijn kinderen in de trant van: 'ik ben de baas en jij hebt te doen wat ik zeg'. Nu was ik op mijn 15e mijn moeder verbaal al aardig de baas, dus dat schoot niet zo op.Ik wil wat meer uitleggen en niet te snel kwaad worden. (pfoe...) en als ik onterecht kwaad word, excuses durven maken. Ik geloof dat dat laatste mij nog het meest frustreerde: dat mijn moeder overduidelijk wist dat ze de fout in was gegaan, maar excuses ho maar: dat doe je niet tegen je eigen kind.
En ik wil dat mijn vriend meer betrokken is in de opvoeding dan mijn vader was: mijn moeder was vaak de boeman en leek de kwaaie heks. Achteraf bekeken koos mijn vader de gemakkelijkste weg: niet mee bemoeien.
mijn ouders hebben ons met de beste bedoelingen proberen op te voeden, maar het is in een aantal opzichten gewoon niet goed gelukt. Ik heb het ze lang verweten, maar daar ben ik nu wel overheen.
Ik ga iig proberen het anders te doen: of dat beter is, moet nog maar blijken. Ik begrijp nu wel steeds meer waarom mijn moeder was zoals ze was, nu ik zelf een dochter heb.
En ik wil dat mijn vriend meer betrokken is in de opvoeding dan mijn vader was: mijn moeder was vaak de boeman en leek de kwaaie heks. Achteraf bekeken koos mijn vader de gemakkelijkste weg: niet mee bemoeien.
mijn ouders hebben ons met de beste bedoelingen proberen op te voeden, maar het is in een aantal opzichten gewoon niet goed gelukt. Ik heb het ze lang verweten, maar daar ben ik nu wel overheen.
Ik ga iig proberen het anders te doen: of dat beter is, moet nog maar blijken. Ik begrijp nu wel steeds meer waarom mijn moeder was zoals ze was, nu ik zelf een dochter heb.
zaterdag 19 mei 2007 om 22:20
Ik ga heel veel hetzelfde doen als mijn ouders! Trefwoorden: streng, ouders zijn de baas, humor, humor, humor, gezelligheid, zelfvertrouwen, naastenliefde, openheid, vriendschap.
Wat ik anders ga doen:
ik ga NOOIT een issue maken van eten. Vader heeft een licht probleem met eten (en overgewicht) en hij wilde zijn dochters dat besparen. Dus probeerde hij van jongs af aan om ons zo min mogelijk en zo gezond mogelijk te laten eten... met als resultaat? Juist, u raadt het al...
(ik neem hem dit absoluut niet kwalijk, hij deed ook wat hij dacht dat goed was)
Ik wil mijn zoons meer meegeven op het gebied van geloven. Bij ons thuis gingen we elke zondag naar de kerk, werd er elke dag gebeden etc. maar we spraken er nooit over. Dat doen man en ik anders. (ook dit neem ik ze niet kwalijk)
Wat ik anders ga doen:
ik ga NOOIT een issue maken van eten. Vader heeft een licht probleem met eten (en overgewicht) en hij wilde zijn dochters dat besparen. Dus probeerde hij van jongs af aan om ons zo min mogelijk en zo gezond mogelijk te laten eten... met als resultaat? Juist, u raadt het al...
(ik neem hem dit absoluut niet kwalijk, hij deed ook wat hij dacht dat goed was)
Ik wil mijn zoons meer meegeven op het gebied van geloven. Bij ons thuis gingen we elke zondag naar de kerk, werd er elke dag gebeden etc. maar we spraken er nooit over. Dat doen man en ik anders. (ook dit neem ik ze niet kwalijk)
zaterdag 19 mei 2007 om 23:07
Ik doe heel veel hetzelfde als mijn ouders en dat wil ik ook graag. Mijn broertje, zusje en ik zijn allemaal gelukkige mensen geworden. We zijn ook allemaal heel erg close met elkaar en met onze ouders. We zijn en blijven een heel hecht gezin.
Het enige wat ik écht anders doe is gastvrij zijn. Mijn moeder is absoluut niet sociaal. Houdt niet van andere mensen en heeft dan ook weinig tot geen vriendinnen. Zij vond het ook nooit echt prettig als er kinderen bij ons kwamen spelen/ eten/ logeren. Ik vond dat altijd erg vervelend. Ook kon ze echt laten voelen aan ons dat ze niet zat te wachten op onze "gasten". Hier is dus altijd iedereen welkom, iedereen mag blijven eten of logeren enzo. Soms ga ik hierin te ver, merk ik, heb ik behoefte aan een beetje rust en toch 6 kinderen over de vloer....
Ik neem het mijn moeder absoluut niet kwalijk, dit is gewoon hoe en wie zij is en ook dat heeft zijn redenen. Ik wil het alleen wel graag anders voor mijn kinderen.
Ook wil ik inderdaad absoluut geen strijd over eten. Ik kan mij goed herinneren dat wij echt tegen heug en meug onze borden leeg moesten eten, desnoods propte mijn vader het wel bij ons naar binnen.... IEKS! Daar werden de maaltijden niet altijd gezelliger van.
Verder wil dus graag de meeste dingen doen zoals mijn ouders. Ze hebben ons altijd veel vertrouwen gegeven en we konden écht over alles praten. Ook waren ze erg open-minded. Dus toen wij als pubers begonnen met bijvoorbeeld sex konden we daarmee echt bij mijn moeder terecht. We kregen de pil, we kregen condooms. En daarmee hielden mijn ouders dus erg goed overzicht over wat er gebeurde. We hoefden niets stiekem te doen of geheim te houden. Ook toen ik (erg) foute vriendjes kreeg, nodigden ze die wel thuis uit (nogal in strijd met de gebruikele gastvrijheid he?) zodat ze zicht hadden op wat er gebeurde. Zelfs toen wij (en dat hebben we alle 3 flink gedaan) expirimenteerden met drugs, konden we daarover praten. Ik ben er echt van overtuigd dat het met geen van ons is fout gegaan juist doordat er openheid was.
Het enige wat ik erg moeilijk vind is hoe om te gaan met kinderen die wel kunnen maar niet willen leren. Zowel mijn broertje als mijn zusje als ik zijn begonnen op het gymnasium, maar niemand van ons heeft uiteindelijk meer dan een Havo-diploma gehaald. Mijn ouders hebben leren echt begeleid en gestimuleerd en toch wilden we geen van allen....
Ik vraag me echt af hoe je dat nou anders zou kunnen doen? Ik denk namelijk echt dat zij dat goed hebben gedaan en niets anders wel gewerkt zou hebben... maar toch is het natuurlijk erg zonde.
Het enige wat ik écht anders doe is gastvrij zijn. Mijn moeder is absoluut niet sociaal. Houdt niet van andere mensen en heeft dan ook weinig tot geen vriendinnen. Zij vond het ook nooit echt prettig als er kinderen bij ons kwamen spelen/ eten/ logeren. Ik vond dat altijd erg vervelend. Ook kon ze echt laten voelen aan ons dat ze niet zat te wachten op onze "gasten". Hier is dus altijd iedereen welkom, iedereen mag blijven eten of logeren enzo. Soms ga ik hierin te ver, merk ik, heb ik behoefte aan een beetje rust en toch 6 kinderen over de vloer....
Ik neem het mijn moeder absoluut niet kwalijk, dit is gewoon hoe en wie zij is en ook dat heeft zijn redenen. Ik wil het alleen wel graag anders voor mijn kinderen.
Ook wil ik inderdaad absoluut geen strijd over eten. Ik kan mij goed herinneren dat wij echt tegen heug en meug onze borden leeg moesten eten, desnoods propte mijn vader het wel bij ons naar binnen.... IEKS! Daar werden de maaltijden niet altijd gezelliger van.
Verder wil dus graag de meeste dingen doen zoals mijn ouders. Ze hebben ons altijd veel vertrouwen gegeven en we konden écht over alles praten. Ook waren ze erg open-minded. Dus toen wij als pubers begonnen met bijvoorbeeld sex konden we daarmee echt bij mijn moeder terecht. We kregen de pil, we kregen condooms. En daarmee hielden mijn ouders dus erg goed overzicht over wat er gebeurde. We hoefden niets stiekem te doen of geheim te houden. Ook toen ik (erg) foute vriendjes kreeg, nodigden ze die wel thuis uit (nogal in strijd met de gebruikele gastvrijheid he?) zodat ze zicht hadden op wat er gebeurde. Zelfs toen wij (en dat hebben we alle 3 flink gedaan) expirimenteerden met drugs, konden we daarover praten. Ik ben er echt van overtuigd dat het met geen van ons is fout gegaan juist doordat er openheid was.
Het enige wat ik erg moeilijk vind is hoe om te gaan met kinderen die wel kunnen maar niet willen leren. Zowel mijn broertje als mijn zusje als ik zijn begonnen op het gymnasium, maar niemand van ons heeft uiteindelijk meer dan een Havo-diploma gehaald. Mijn ouders hebben leren echt begeleid en gestimuleerd en toch wilden we geen van allen....
Ik vraag me echt af hoe je dat nou anders zou kunnen doen? Ik denk namelijk echt dat zij dat goed hebben gedaan en niets anders wel gewerkt zou hebben... maar toch is het natuurlijk erg zonde.
zaterdag 19 mei 2007 om 23:20
Ik hoop dat ik de volgende dingen anders kan doen:
- ik wil mijn kinderen zeggen dat ik van ze hou, en, nog belangrijker, het ze ook laten voelen
- mijn kinderen knuffelen
- niet zo strikt zijn dat je alleen maar mag wat je veel oudere broers/zussen ook mochten, terwijl de tijd heel anders is en andere ouders wel gemoderniseerd zijn
- Ik zal een tijd om thuis te komen niet zo strikt aanhouden, dat mijn kind daardoor altijd als eerste weg moet en door het donker alleen naar huis moet fietsen
- ik hoop mijn kinderen nooit in blinde woede te slaan
- ik wil mijn kinderen en hun mening serieus nemen, en ze niet altijd als 'kind, dus nog dom' wegzetten
- ik hoop dat ik nooit mijzelf als centrum van mijn wereld zal zien, maar mijn kinderen.
En ja, ik neem mijn ouders wel het een en ander kwalijk. Toch geen hele nare jeugd gehad overigens.
- ik wil mijn kinderen zeggen dat ik van ze hou, en, nog belangrijker, het ze ook laten voelen
- mijn kinderen knuffelen
- niet zo strikt zijn dat je alleen maar mag wat je veel oudere broers/zussen ook mochten, terwijl de tijd heel anders is en andere ouders wel gemoderniseerd zijn
- Ik zal een tijd om thuis te komen niet zo strikt aanhouden, dat mijn kind daardoor altijd als eerste weg moet en door het donker alleen naar huis moet fietsen
- ik hoop mijn kinderen nooit in blinde woede te slaan
- ik wil mijn kinderen en hun mening serieus nemen, en ze niet altijd als 'kind, dus nog dom' wegzetten
- ik hoop dat ik nooit mijzelf als centrum van mijn wereld zal zien, maar mijn kinderen.
En ja, ik neem mijn ouders wel het een en ander kwalijk. Toch geen hele nare jeugd gehad overigens.
