Kinderen
alle pijlers
Wie herkent dit?
woensdag 4 september 2024 om 22:21
donderdag 5 september 2024 om 11:15
donderdag 5 september 2024 om 11:21
Dat heb ik inderdaad ook weleens gehoord, dat van je hart aan de buitenkant.
Ik merk dat ik me heel erg druk kan maken om de wat-als dingen. Wat nou als kinderen mijn kind niet leuk vinden? Wat nou als mijn kind iets onderweg naar school overkomt?
Allemaal dingen die door mijn hoofd spoken, omdat er een kleine aanleiding is. Bijvoorbeeld onrust in de klas of een kennis die iets overkomt op weg naar school.
Ik merk dat ik me heel erg druk kan maken om de wat-als dingen. Wat nou als kinderen mijn kind niet leuk vinden? Wat nou als mijn kind iets onderweg naar school overkomt?
Allemaal dingen die door mijn hoofd spoken, omdat er een kleine aanleiding is. Bijvoorbeeld onrust in de klas of een kennis die iets overkomt op weg naar school.
donderdag 5 september 2024 om 11:28
donderdag 5 september 2024 om 11:29
piekeren over je kind hoort er gedeeltelijk bij, want het houdt je alert en zorgt ervoor dat je signalen kan oppikken als er daadwerkelijk iets aan de hand zou zijn
maar je weet ook wel dat je met piekeren niets kan voorkomen, dus als het uit de hand loopt bij jou, dan kan je daar (eventueel met hulp) aan werken
deels is het accepteren dat je niet op alles controle kan blijven uitoefenen en dat shit will happen (of je nu piekert of niet piekert)
maar je weet ook wel dat je met piekeren niets kan voorkomen, dus als het uit de hand loopt bij jou, dan kan je daar (eventueel met hulp) aan werken
deels is het accepteren dat je niet op alles controle kan blijven uitoefenen en dat shit will happen (of je nu piekert of niet piekert)
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 5 september 2024 om 20:38
Herkenbaar helaas.
Praten met anderen en daarmee proberen te relativeren helpt.
Ik pieker voornamelijk voorafgaand aan de start van het nieuwe schooljaar bijvoorbeeld, voordat er iets nieuws start. Of als ik zelf in een onrustige periode zit.
Als het niet wegtrekt is het misschien goed om eens te onderzoeken waarom je zo piekert. Bij mij ligt de oorzaak bijvoorbeeld in het hebben van een niet heel fijne schoolperiode en dit koste wat kost wil voorkomen voor mijn eigen kinderen.
Alsof ik dit vooral kan voorkomen door heel veel te piekeren
Praten met anderen en daarmee proberen te relativeren helpt.
Ik pieker voornamelijk voorafgaand aan de start van het nieuwe schooljaar bijvoorbeeld, voordat er iets nieuws start. Of als ik zelf in een onrustige periode zit.
Als het niet wegtrekt is het misschien goed om eens te onderzoeken waarom je zo piekert. Bij mij ligt de oorzaak bijvoorbeeld in het hebben van een niet heel fijne schoolperiode en dit koste wat kost wil voorkomen voor mijn eigen kinderen.
Alsof ik dit vooral kan voorkomen door heel veel te piekeren
This is not kosher!
donderdag 5 september 2024 om 21:13
Dat is lastig vol te houden als je een depressief kind hebt, zeker als dat al volwassen is. Dan moet je ook bewust de problemen laten waar ze ‘horen’. Dat valt heus niet altijd mee, maar je kunt je niet laten meetrekken in dat ongeluk.
donderdag 5 september 2024 om 21:22
Verstandelijk begrijp ik dat helemaal. Gevoelsmatig zou ik dat heel erg ingewikkeld vinden.
donderdag 5 september 2024 om 21:23
Ik herken dit ook hoor, eigenlijk nog meer nu ze tieners zijn. En ik kan behoorlijk door hersenspinsels worden opgenaaid. Maar ik wil dat gewoon niet laten overheersen en daarom spreek ik mezelf dan streng en rationeel toe en dat helpt voldoende. Als dat niet genoeg is, zou ik er inderdaad eens hulp bij zoeken want het zonde om je leven zo in angst te zitten.
donderdag 5 september 2024 om 21:38
Ondanks dat het een rotgevoel is, ben ik blij met de herkenning.
Ik probeer ook tegen mezelf te zeggen dat piekeren over wat-als geen zin heeft. Maar dan overheerst het gevoel meteen dat ik ook niet te laks moet zijn. Dat ik door niet goed op te letten iets niet zie waarmee ik kind zou kunnen helpen.
Ik probeer ook tegen mezelf te zeggen dat piekeren over wat-als geen zin heeft. Maar dan overheerst het gevoel meteen dat ik ook niet te laks moet zijn. Dat ik door niet goed op te letten iets niet zie waarmee ik kind zou kunnen helpen.
donderdag 5 september 2024 om 21:41
donderdag 5 september 2024 om 22:19
Is er iets gaande in je leven waardoor je wat moeilijker kunt relativeren op dit moment?.
Wat mij helpt is proberen te vertrouwen in de kracht van mijn kinderen, ze te leren dat ze altijd om hulp kunnen vragen of het me vertellen als ze iets dwarszit.
En dan erop vertrouwen dat ze naar me toe komen.
Zijn er aanwijzingen dat het niet goed gaat met je kinderen? En wat vindt de andere ouder? Deelt die jouw mening als je het bespreekt?
Wat mij helpt is proberen te vertrouwen in de kracht van mijn kinderen, ze te leren dat ze altijd om hulp kunnen vragen of het me vertellen als ze iets dwarszit.
En dan erop vertrouwen dat ze naar me toe komen.
Zijn er aanwijzingen dat het niet goed gaat met je kinderen? En wat vindt de andere ouder? Deelt die jouw mening als je het bespreekt?
This is not kosher!
vrijdag 6 september 2024 om 07:13
Hoi,
Ik zou er zeker hulp voor zoeken. Dit alles zijn je eigen diepe gevoelens, je eigen onzekerheid, Die je projekteert op je kinderen.
Je zou jezelf ook deze vragen kunnen stellen uit de OP:
-Ben ik wel gelukkig
- Geef ik wel voldoende aandacht aan mezelf.
Je zou naar een psycholoog kunnen gaan. Waarbij je samen wat meer kunt kijken naar onderliggende gevoelens bij jezelf in je eigen leven.
Zodra je onderliggende eigen gevoelens/ emoties gaat herkennen zal je gevoel naar je kinderen rustiger en meer gebalanceert worden.
Ik zou er zeker hulp voor zoeken. Dit alles zijn je eigen diepe gevoelens, je eigen onzekerheid, Die je projekteert op je kinderen.
Je zou jezelf ook deze vragen kunnen stellen uit de OP:
-Ben ik wel gelukkig
- Geef ik wel voldoende aandacht aan mezelf.
Je zou naar een psycholoog kunnen gaan. Waarbij je samen wat meer kunt kijken naar onderliggende gevoelens bij jezelf in je eigen leven.
Zodra je onderliggende eigen gevoelens/ emoties gaat herkennen zal je gevoel naar je kinderen rustiger en meer gebalanceert worden.
zaterdag 7 september 2024 om 08:30
Dit is ook een van mijn angsten. Wat als mijn kind depressief is of wordt. Hoe heb ik dat op tijd door? Welk gedrag hoort bij de leeftijd en wanneer is het zorgelijk?
Heb jij hier ervaring mee? Wat heb jij hieraan gedaan?
zaterdag 7 september 2024 om 08:33
Het zijn echt hersenspinsels, zoals iemand al noemde.
Ik heb ook niet zo’n fijne tijd gehad aan het eind van de basisschool. Het is goed mogelijk dat ik dat projecteer en dingen zie die er niet zijn.
Ik probeer mezelf ook te overtuigen dat sommige dingen er juist ook voor zorgen dat ze met een sterke bagage richting middelbare gaan.
Maar het is dus niet raar om hiermee aan te kloppen bij de huisarts? Het lijkt mij tov andere problemen zo onbelangrijk.
Ik heb ook niet zo’n fijne tijd gehad aan het eind van de basisschool. Het is goed mogelijk dat ik dat projecteer en dingen zie die er niet zijn.
Ik probeer mezelf ook te overtuigen dat sommige dingen er juist ook voor zorgen dat ze met een sterke bagage richting middelbare gaan.
Maar het is dus niet raar om hiermee aan te kloppen bij de huisarts? Het lijkt mij tov andere problemen zo onbelangrijk.
zaterdag 7 september 2024 om 08:47
Oudste heeft ADHD en jongste AUDHD, ze hebben eindelijk hulp en ondersteuning en zijn echt leuke lieve sociale kinderen.
Maar soms trekken ze sociale leven niet en worden echt verdrietig als iemand dat niet begrijpt, dat is waar ik dan naar van wordt.
Scholing is altijd moeilijk en veel overleg nodig en veel stress. Maar wij als ouders van hen, hangen geen waarde aan papiertjes en hoe de weg moet zijn, we vinden wel iets. Niets mis met anders tot een doel komen of gewoon ander doel kiezen. Heb ik ook gehad, ik help wel.
Of zoals bij mijn jongste weet ik niet eens of ze wel kan deelnemen aan een 'normaal' werkleven later. We gaan het zien.
Het is vooral of ze nu een beetje gelukkig de tijd doorkomen, of ze geen aangetast eigenwaarde krijgen. Of hun omgeving veilig voor ze is. Dat ze leren houden van zichzelf en hun brein. Leren wat welk lukt en welke trucjes goed werken voor hen.
Wat ze kunnen aangeven aan de omgeving, leren welke vrienden zijn de echte vrienden ect.
De rest kan mij niet boeien meestal maar over deze dingen heb ik wel buikpijn en hartpijn soms.
Maar soms trekken ze sociale leven niet en worden echt verdrietig als iemand dat niet begrijpt, dat is waar ik dan naar van wordt.
Scholing is altijd moeilijk en veel overleg nodig en veel stress. Maar wij als ouders van hen, hangen geen waarde aan papiertjes en hoe de weg moet zijn, we vinden wel iets. Niets mis met anders tot een doel komen of gewoon ander doel kiezen. Heb ik ook gehad, ik help wel.
Of zoals bij mijn jongste weet ik niet eens of ze wel kan deelnemen aan een 'normaal' werkleven later. We gaan het zien.
Het is vooral of ze nu een beetje gelukkig de tijd doorkomen, of ze geen aangetast eigenwaarde krijgen. Of hun omgeving veilig voor ze is. Dat ze leren houden van zichzelf en hun brein. Leren wat welk lukt en welke trucjes goed werken voor hen.
Wat ze kunnen aangeven aan de omgeving, leren welke vrienden zijn de echte vrienden ect.
De rest kan mij niet boeien meestal maar over deze dingen heb ik wel buikpijn en hartpijn soms.
zaterdag 7 september 2024 om 08:48
Eens.belgali schreef: ↑05-09-2024 11:29piekeren over je kind hoort er gedeeltelijk bij, want het houdt je alert en zorgt ervoor dat je signalen kan oppikken als er daadwerkelijk iets aan de hand zou zijn
maar je weet ook wel dat je met piekeren niets kan voorkomen, dus als het uit de hand loopt bij jou, dan kan je daar (eventueel met hulp) aan werken
deels is het accepteren dat je niet op alles controle kan blijven uitoefenen en dat shit will happen (of je nu piekert of niet piekert)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
