Kinderen
alle pijlers
Wie wil er kletsen over "ik wil een baby, maar vriend (nog) niet"??? DEEL 2
donderdag 26 oktober 2006 om 20:45
We hebben een heel topic volgeschreven! Ik heb maar even een nieuwe geopend want ik had een stukje getypt maar dat kon er niet meer bij. Ik hoop dat iedereen het terug kan vinden!
Dana!!!! :( *;
Wat erg dat je niet meer slapen kan.... Ik hoop dat je vanacht toch lekker uit kan rusten. Ik weet wat voor teleurstelling het is. Echt niet leuk, je bent dan extra teleurgesteld, als je al wat hoop/verwachting hebt he. Ik hoop dat het misschien helpt dat je vriend ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je bent.... Misschien even lekker douchen straks en alles van je af proberen te spoelen voor je naar bed gaat, ook je zorgen. Dan kan je misschien met een leeg hoofd naar bed. Ik hoop zo dat het allemaal goed komt voor je!!!!!
Dana!!!! :( *;
Wat erg dat je niet meer slapen kan.... Ik hoop dat je vanacht toch lekker uit kan rusten. Ik weet wat voor teleurstelling het is. Echt niet leuk, je bent dan extra teleurgesteld, als je al wat hoop/verwachting hebt he. Ik hoop dat het misschien helpt dat je vriend ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je bent.... Misschien even lekker douchen straks en alles van je af proberen te spoelen voor je naar bed gaat, ook je zorgen. Dan kan je misschien met een leeg hoofd naar bed. Ik hoop zo dat het allemaal goed komt voor je!!!!!
donderdag 1 februari 2007 om 21:15
Nou ik had hier ook nog een stuk geschreven, maar de site wilde niet meewerken en heeft mijn stukje wegegooid... Heb op de topic van Doppie een langer stuk geschreven .. houd het hier even kort:
Ludhiana, ik denk ook aan jou. Vind het heel stoer van je dat je weer een nieuwe peut hebt gezocht... je hebt het eerste gesprek gehad begrijp ik,, Hoe is je gevoel nu erbij. Vroeg me ook af wat je vriend ervan vind dat je nu alleen gaat..... en ehm.... Niet weer gaan roken nu he!!!! Voor jezelf niet!! Het komt goed, dat moet!
Meiden laten we een wijntje drinken op onze kracht, liefde en de goede wending!!!!
Heureka!
Ludhiana, ik denk ook aan jou. Vind het heel stoer van je dat je weer een nieuwe peut hebt gezocht... je hebt het eerste gesprek gehad begrijp ik,, Hoe is je gevoel nu erbij. Vroeg me ook af wat je vriend ervan vind dat je nu alleen gaat..... en ehm.... Niet weer gaan roken nu he!!!! Voor jezelf niet!! Het komt goed, dat moet!
Meiden laten we een wijntje drinken op onze kracht, liefde en de goede wending!!!!
Heureka!
vrijdag 2 februari 2007 om 17:16
he hallo,
hier ben ik weer even. allereerst even de reacties op de reacties.
Mijn man ( jaja we zijn getrouwd) is niet bang, en het heeft ook niets te maken met jong blijven of zijn, hij wil nog een paar verre reizen maken en heeft verder ook niet echt het gevoel van ja ik wil nu al papa worden. Hij is idd wel ook nog jong 26 maar het: jullie zijn nog jong verhaal is echt een dooddoener te worden. Ik weet wel dat we nog jong zijn, maar na al een keer een miskraam is het gevoel alleen maar sterker geworden.
Nu even hoe het nu is:
Deze week een zware klap gehad, mijn beste vriendin belde om te vertellen dat ze zwanger is. ze heeft al 2 kids en wilde eigenlijk geen kinderen meer. toen ik ophing helemaal overstuur natuurlijk. Manlief me troosten en proberen me te kalmeren. Wist niet hoe ik hier op moest reageren. Jemig wat kut zeg!!
Nog een paar keer geprobeerd een gesprek aan te knopen met man over mijn wensen maar tevergeefs! het is zo moeilijk, en op de een of andere manier blijven de personen die het het snelst willen altijd het onderspit.
pfffffffffff word gek van die drukte in mijn hoofd. Moet snel leren te ontspannen
hier ben ik weer even. allereerst even de reacties op de reacties.
Mijn man ( jaja we zijn getrouwd) is niet bang, en het heeft ook niets te maken met jong blijven of zijn, hij wil nog een paar verre reizen maken en heeft verder ook niet echt het gevoel van ja ik wil nu al papa worden. Hij is idd wel ook nog jong 26 maar het: jullie zijn nog jong verhaal is echt een dooddoener te worden. Ik weet wel dat we nog jong zijn, maar na al een keer een miskraam is het gevoel alleen maar sterker geworden.
Nu even hoe het nu is:
Deze week een zware klap gehad, mijn beste vriendin belde om te vertellen dat ze zwanger is. ze heeft al 2 kids en wilde eigenlijk geen kinderen meer. toen ik ophing helemaal overstuur natuurlijk. Manlief me troosten en proberen me te kalmeren. Wist niet hoe ik hier op moest reageren. Jemig wat kut zeg!!
Nog een paar keer geprobeerd een gesprek aan te knopen met man over mijn wensen maar tevergeefs! het is zo moeilijk, en op de een of andere manier blijven de personen die het het snelst willen altijd het onderspit.
pfffffffffff word gek van die drukte in mijn hoofd. Moet snel leren te ontspannen
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 5 februari 2007 om 18:40
Bedankt Rixt voor je speurwerk... heftige verhalen daar vooral van Lois.... maar ook van Nikki, ik ben ook benieuw hoe het nu met haar is..
Was gistern bij vrienden die net een kindje hebben dat bijna niet slaapt en erg veel huilt... ze waren uitgeput en echt de wanhoop nabij bezorgdheid, steeds piekerend wat ze allemaal nog kunnen doen om hun kleintje te bedaren.... En toch dol gelukkig met hun kleine mannetje... Reed naar huis met het grote bewustzijn dat je er wel echt allebei achter moet staan wil je eraan beginnen en er ook samen uitkomen.... Heftige periode hoor... Ik heb dat er zeker voor over.... Hoop nog steeds dat mijn lief de moed en de wil vind er samen met mij voor te gaan.... Ben soms bang dat dat niet realistisch is....
Rixt en Ludhiana, hoe is het nu bij jullie, nog gesprekken gehad? Trekken jullie het nog?
Heureka!
Was gistern bij vrienden die net een kindje hebben dat bijna niet slaapt en erg veel huilt... ze waren uitgeput en echt de wanhoop nabij bezorgdheid, steeds piekerend wat ze allemaal nog kunnen doen om hun kleintje te bedaren.... En toch dol gelukkig met hun kleine mannetje... Reed naar huis met het grote bewustzijn dat je er wel echt allebei achter moet staan wil je eraan beginnen en er ook samen uitkomen.... Heftige periode hoor... Ik heb dat er zeker voor over.... Hoop nog steeds dat mijn lief de moed en de wil vind er samen met mij voor te gaan.... Ben soms bang dat dat niet realistisch is....
Rixt en Ludhiana, hoe is het nu bij jullie, nog gesprekken gehad? Trekken jullie het nog?
Heureka!
maandag 5 februari 2007 om 19:17
Hoi Heureka, Doppie, Rixt, bedankt voor jullie reacties. Ik blijf nog steeds zeer geinteresseerd in alle verhalen, ideeen etc.
Doppie, inderdaad, mijn vriend heeft aangegeven dat hij geen kinderen wil. De keuze ligt nu bij mij. Alhoewel, er is inmiddels wel een breuk gekomen in het vertrouwen in onze relatie. We hebben niet (meer) dezelfde plannen, dezelfde toekomstdromen. Mijn vriend zei vandeweek dat hij het gevoel heeft dat hij in een wachtkamer zit. Hij wacht op wat ik ga beslissen. Als ik ervoor ga om met hem verder te gaan, dan kunnen we het samen het vertrouwen weer proberen te helen. Maar ik lees net op het ander forum dat het bij Loisnvt niet goed is afgelopen, terwijl ze voor haar vriend gekozen had!
In mijn hoofd is het nog steeds een drukte van jewelste. Het ene moment denk ik "ja maar dit is toch mijn schat, ik ben supergelukkig met hem, let's go on like this!". En een half uur later denk ik "noooit zwanger zijn, noooit moeder worden??" Ik kan gewoon niet kiezen!!!
Sja, ik ben 34, dit is de tweede relatie met wie ik samenwoon. Eigenlijk heb ik geen zin, geen energie, geen wil om weer opnieuw te beginnen. Ik heb inmiddels al een carriere opgebouwd qua relaties (dit is de 3e, 3x = scheepsrecht dacht ik nog), tenminste als ik het vergelijk met mensen om me heen.
Rixt, ik las dat bij jou ook op je 34e pas de echte "ik wil moeder worden" gevoelens bovenkwamen? Bij mij dus ook. Ik heb altijd gedacht dat ik ooit wel moeder zou worden, maar er nooit echt zwaar bij stil gestaan. Ik dacht het komt wel goed, maar zo te lezen op dit forum zijn er wel meer die dit dachten.
Ik ben inmiddels wel met een nieuwe peuteraar begonnen, ben nu 3x geweest waarvan we 1x samen zijn geweest. Mijn vriend heeft zijn verhaal gedaan, en eigenlijk kan ik er niet veel concreets over vertellen. Het is de bedoeling om mijn gevoelens op een rij te zetten zodat ik een juiste keuze kan maken. Een keuze waarvan ik over 5 of 10 jaar nog kan zeggen "ja, ik weet nog waarom ik toen zo heb gehandeld". Maarre, het kan nog wel een tijd duren voor dat mijn gevoelens geordend zijn (ben soms ook een beetje te nuchter in sommige opzichten).
En ik weet niet of die tijd er nog wel is....;(
liefs
Ludhiana
Doppie, inderdaad, mijn vriend heeft aangegeven dat hij geen kinderen wil. De keuze ligt nu bij mij. Alhoewel, er is inmiddels wel een breuk gekomen in het vertrouwen in onze relatie. We hebben niet (meer) dezelfde plannen, dezelfde toekomstdromen. Mijn vriend zei vandeweek dat hij het gevoel heeft dat hij in een wachtkamer zit. Hij wacht op wat ik ga beslissen. Als ik ervoor ga om met hem verder te gaan, dan kunnen we het samen het vertrouwen weer proberen te helen. Maar ik lees net op het ander forum dat het bij Loisnvt niet goed is afgelopen, terwijl ze voor haar vriend gekozen had!
In mijn hoofd is het nog steeds een drukte van jewelste. Het ene moment denk ik "ja maar dit is toch mijn schat, ik ben supergelukkig met hem, let's go on like this!". En een half uur later denk ik "noooit zwanger zijn, noooit moeder worden??" Ik kan gewoon niet kiezen!!!
Sja, ik ben 34, dit is de tweede relatie met wie ik samenwoon. Eigenlijk heb ik geen zin, geen energie, geen wil om weer opnieuw te beginnen. Ik heb inmiddels al een carriere opgebouwd qua relaties (dit is de 3e, 3x = scheepsrecht dacht ik nog), tenminste als ik het vergelijk met mensen om me heen.
Rixt, ik las dat bij jou ook op je 34e pas de echte "ik wil moeder worden" gevoelens bovenkwamen? Bij mij dus ook. Ik heb altijd gedacht dat ik ooit wel moeder zou worden, maar er nooit echt zwaar bij stil gestaan. Ik dacht het komt wel goed, maar zo te lezen op dit forum zijn er wel meer die dit dachten.
Ik ben inmiddels wel met een nieuwe peuteraar begonnen, ben nu 3x geweest waarvan we 1x samen zijn geweest. Mijn vriend heeft zijn verhaal gedaan, en eigenlijk kan ik er niet veel concreets over vertellen. Het is de bedoeling om mijn gevoelens op een rij te zetten zodat ik een juiste keuze kan maken. Een keuze waarvan ik over 5 of 10 jaar nog kan zeggen "ja, ik weet nog waarom ik toen zo heb gehandeld". Maarre, het kan nog wel een tijd duren voor dat mijn gevoelens geordend zijn (ben soms ook een beetje te nuchter in sommige opzichten).
En ik weet niet of die tijd er nog wel is....;(
liefs
Ludhiana
maandag 5 februari 2007 om 19:52
Ludhiana, shit zeg! Weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen. Dat het toch zo ver gekomen is en dat je nu voor het blok staat, weg gaan of blijven. Zo'n moeilijke keuze waar je nu voor staat. Als ik er alleen al aan denk dat ik die beslissing nu zou moeten nemen dan kan ik wel janken! De tranen springen me echt in de ogen!
Wat wil je precies nog bereiken met de gesprekken met de peut? Dat je de goede keuze maakt? Want je lief gaat echt niet meer bijdraaien he? Of hoop je daar nog wel op.
Echt shit dit zeg. ;( *;
Wat wil je precies nog bereiken met de gesprekken met de peut? Dat je de goede keuze maakt? Want je lief gaat echt niet meer bijdraaien he? Of hoop je daar nog wel op.
Echt shit dit zeg. ;( *;
maandag 5 februari 2007 om 20:46
Hoi Kaetje,
Ja ik hoop te bereiken dat ik uberhaupt een keuze kan maken. Nu is geen van beide een optie waar ik achter kan staan. Niet gaan huilen om mij hoor! Ik ben al blij dat je persoonlijk reageert, terwijl ik weinig achterlaat op dit forum. Ik lees wel, maar een schrijver ben ik niet echt.
Hoe heel erg graag wil ik een kind (ben ik wel vruchtbaar, vind ik een nieuwe relatie waarmee ik wel kinderen wil/kan ga krijgen?
Hoe heel erg graag wil ik bij mijn vriend blijven (krijg ik spijt?).
Mijn vriend zegt soms met tranen in zijn ogen dat hij er wel eens over denk "moet ik het dan maar doen, alleen vanwege onze relatie". Nee dus.
Het is gewoon zo'n moeilijk onderwerp, was er maar een ander probleem zoals dat één van beide niet meer van de ander houdt...
Nemen we een ?
Ja ik hoop te bereiken dat ik uberhaupt een keuze kan maken. Nu is geen van beide een optie waar ik achter kan staan. Niet gaan huilen om mij hoor! Ik ben al blij dat je persoonlijk reageert, terwijl ik weinig achterlaat op dit forum. Ik lees wel, maar een schrijver ben ik niet echt.
Hoe heel erg graag wil ik een kind (ben ik wel vruchtbaar, vind ik een nieuwe relatie waarmee ik wel kinderen wil/kan ga krijgen?
Hoe heel erg graag wil ik bij mijn vriend blijven (krijg ik spijt?).
Mijn vriend zegt soms met tranen in zijn ogen dat hij er wel eens over denk "moet ik het dan maar doen, alleen vanwege onze relatie". Nee dus.
Het is gewoon zo'n moeilijk onderwerp, was er maar een ander probleem zoals dat één van beide niet meer van de ander houdt...
Nemen we een ?
maandag 5 februari 2007 om 21:09
Ja, het is echt een zware beslissing, eigenlijk kiezen tussen twee kwaden. En je weet inderdaad niet wat de toekomst brengt...als je weg gaat en je komt een ander tegen (wat al niet eens hoeft natuurlijk) dan moet het ook nog maar lukken allemaal. En als je blijft krijg je misschien spijt en denk je dat je een kans hebt laten lopen!
En natuurlijk reageer ik persoonlijk! Maakt niets uit dat je niet vaak langs komt of dat je niet veel schrijft. Daarover heb je ook het forum he, dat er meestal wel iemand is voor een steuntje en een virtuele *;!!!!
Jij mag trouwens wel een tje nemen maar ik neem niks, ben nog met Sonja bakker bezig. Ben al 7 kilo kwijt maar afgelopen week iets te veel gezondigt en ik wil het toch weer proberen vol te houden. Voor mij een kruidentheetje dus maar ik zal hem extra sterk maken, dan werkt het misschien toch nog hallucinerend :D. En dan zullen we proosten op een goede afloop, hoe het ook moge gaan!
En natuurlijk reageer ik persoonlijk! Maakt niets uit dat je niet vaak langs komt of dat je niet veel schrijft. Daarover heb je ook het forum he, dat er meestal wel iemand is voor een steuntje en een virtuele *;!!!!
Jij mag trouwens wel een tje nemen maar ik neem niks, ben nog met Sonja bakker bezig. Ben al 7 kilo kwijt maar afgelopen week iets te veel gezondigt en ik wil het toch weer proberen vol te houden. Voor mij een kruidentheetje dus maar ik zal hem extra sterk maken, dan werkt het misschien toch nog hallucinerend :D. En dan zullen we proosten op een goede afloop, hoe het ook moge gaan!
dinsdag 6 februari 2007 om 16:15
He Kaetje wat goed van je dat je al 7 kilo bent afgevallen... wijntjes afslaat en aan de hallucinerende kruiden thee zit... Echt reden om trots op jezelf te zijn... krijg je een :R van me voor! Houd vol meid, het is hoe dan ook een mooi streven om goed voor jezelf te zorgen en lekker in je vel te zitten.... Is je vriend ook nog steeds niet aan het roken? Zal wel lekker zijn met zoenen ;) Stoer stel hoor!!
Hoi Lieve Ludhiana je zit nog steeds in die heftige situatie... Lukt het nog af en toe adem te happen, even lekker te sporten, wandelen, rennen, kroegen, sauna-en ... echt belangrijk hoor jezelf af en toe te verwennen en even adem pauze te gunnen... in het gepieker en verdriet... Want het zijn heavy dagen die maar door duren....
Ik snap dat je je hoofd erover breekt en moet kiezen tussen twee dingen die je niet wil... Hoewel onze situaties veel op elkaar lijken, wij willen allebei graag moeder worden en onze kerels willen allebei geen kinderen :(. Heb ik het idee dat mijn lief meer in jouw situatie zit, ik bedoel hij heeft het gevoel dat hij moet kiezen tussen twee dingen die hij niet wil (mij kwijt of een kind) ik heb (net als jouw lief het idee dat ik naast slimme dingen zeggen ;) niet veel meer kan doen dan wachten)... Ik moet er denk ik nog even verder over nadenken hoe dat komt, maar wel vast een paar gedachten... Heb het idee dat jouw lief veel harder en onomstotelijker nee zegt, daar voor zichzelf echt uit is, terwijl mijn lief nooit ja heeft gezegd, maar wel bereid is over de achtergronden van zijn nee na te denken... Daarnaast ben ik er denk ik stelliger in dan jij dat ik denk voor mezelf te kiezen en geen toekomst zie voor ons samen als hij echt geen kinderen wil. Daardoor heb ik nu niet het idee dat ik hoef te kiezen...
Ik moet denken aan wat onze peut zei.. "We gaan het nu alleen hebben over de vraag willen jullie samen kinderen krijgen? als Mijn lief dat echt niet wil is daarna de vraag of Heureka dat kan accepteren of dat jullie uit elkaar gaan, maar dat is voor latere zorg " DSoor het zo te stellen wordt de vraag voor mijn lief iets duidelijker, het is geen keuze meer tussen twee kwaden, het is een keuze al dan niet kinderen. Als ik dit dortrek naar jullie situatie is het voor jou nu de vraag of jij een relatie met hem wil als hij geen kinderen met je wil? Of anders
gesteld, of jullie er beide vertrouwen in hebben in deze situatie zonder kinderen een goede relatie te kunnen houden? Of voor jouw de vraag Kun jij het op den duur zonder wroeging accepteren dat jullie
geen kinderen krijgen? ....
De vraag hoe je in het geval je uit uit elkaar gaat ooit nog kindreen krijgt is een ellendige (ik sleep deze vraag iedere dag met me mee) maar is wat mij betreft wel weer voor latere zorg... daar zijn weer verschillende keuzes en dat is dan aan jou alleen.. Ik weet dit klinkt een beetje kunstmatig, want je gaat dan uit elkaar omdat hij geen kinderen wil, maar toch heeft de vraag uit elkaar of bij elkaar voor mij gevoelsmatig niet heel direct verbonden met de vraag of en hoe je dan ooit nog kinderen gaat krijgen.
Kijk maar of je re iets mee kan hoor, ons helpt dit onderscheid om de dingen een beetje behapbaar te maken en niet appels met peren te vergelijken of te hoeven kiezen tussen twee kwaden het is een hele serie belangrijke levensvragen die je op je bordje hebt, een voor een aan gaan... Dat is voor mij persoonlijk hoor, ik kan me voorstellen dat je er niets mee kunt met dit onderscheid, maar voor mij helpt dat om de toch al chaotische boel een beetje overzichtelijk te houden..
Was zondag met vriendinnen (waaronder die ene die nu even een emotioneel en fysiek uitgeputte jonge moeder is) tjes aan het drinken en we hadden het over deze hele kwestie... Zij zeiden mij dat ik niet moest verwachten dat hij op een gegeven moment volmondig ja zegt, dat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren , dat als hij geen nee meer zegt dat al voldoende is... Ik denk aan de ene kant dat ze gelijk hebben.... maar wil alleen voorkomen dat hij echt alleen maar niet meer nee zegt omdat ik het zo graag wil... Helemaal nadat ik de jonge ouders met hun tong op de schoenen bezig had gezien met hun kleine spruit... dar moet je wel echt achter staan...
Een van die vriendinnen suggereerde ook of het niet een goed idee was als mijn lief een keer of wat alleen naar de peut zou gaan... omdat er misschien ook dingen en gedachten zijn die hij minder makkelijk of anders met mij erbij bespreekt. Na de eerste gedachten 'ja maar wij zijn toch eerlijk en open tegen elkaar', denk ik eigenlijk dat daar best iets in kan zitten... Het is toch anders als je alleen bent of met zijn tweeen.... Denk ook dat de peut dan andere vragen kan stellen... Wil dat wel eens aan hem voorstellen.. We hebben trouwens deze week geen peutersessie, pas weer op Valentijnsdag...
Love!
Heureka!
gek genoeg heeft mijn lief hetzelfde gevoel
Hoi Lieve Ludhiana je zit nog steeds in die heftige situatie... Lukt het nog af en toe adem te happen, even lekker te sporten, wandelen, rennen, kroegen, sauna-en ... echt belangrijk hoor jezelf af en toe te verwennen en even adem pauze te gunnen... in het gepieker en verdriet... Want het zijn heavy dagen die maar door duren....
Ik snap dat je je hoofd erover breekt en moet kiezen tussen twee dingen die je niet wil... Hoewel onze situaties veel op elkaar lijken, wij willen allebei graag moeder worden en onze kerels willen allebei geen kinderen :(. Heb ik het idee dat mijn lief meer in jouw situatie zit, ik bedoel hij heeft het gevoel dat hij moet kiezen tussen twee dingen die hij niet wil (mij kwijt of een kind) ik heb (net als jouw lief het idee dat ik naast slimme dingen zeggen ;) niet veel meer kan doen dan wachten)... Ik moet er denk ik nog even verder over nadenken hoe dat komt, maar wel vast een paar gedachten... Heb het idee dat jouw lief veel harder en onomstotelijker nee zegt, daar voor zichzelf echt uit is, terwijl mijn lief nooit ja heeft gezegd, maar wel bereid is over de achtergronden van zijn nee na te denken... Daarnaast ben ik er denk ik stelliger in dan jij dat ik denk voor mezelf te kiezen en geen toekomst zie voor ons samen als hij echt geen kinderen wil. Daardoor heb ik nu niet het idee dat ik hoef te kiezen...
Ik moet denken aan wat onze peut zei.. "We gaan het nu alleen hebben over de vraag willen jullie samen kinderen krijgen? als Mijn lief dat echt niet wil is daarna de vraag of Heureka dat kan accepteren of dat jullie uit elkaar gaan, maar dat is voor latere zorg " DSoor het zo te stellen wordt de vraag voor mijn lief iets duidelijker, het is geen keuze meer tussen twee kwaden, het is een keuze al dan niet kinderen. Als ik dit dortrek naar jullie situatie is het voor jou nu de vraag of jij een relatie met hem wil als hij geen kinderen met je wil? Of anders
gesteld, of jullie er beide vertrouwen in hebben in deze situatie zonder kinderen een goede relatie te kunnen houden? Of voor jouw de vraag Kun jij het op den duur zonder wroeging accepteren dat jullie
geen kinderen krijgen? ....
De vraag hoe je in het geval je uit uit elkaar gaat ooit nog kindreen krijgt is een ellendige (ik sleep deze vraag iedere dag met me mee) maar is wat mij betreft wel weer voor latere zorg... daar zijn weer verschillende keuzes en dat is dan aan jou alleen.. Ik weet dit klinkt een beetje kunstmatig, want je gaat dan uit elkaar omdat hij geen kinderen wil, maar toch heeft de vraag uit elkaar of bij elkaar voor mij gevoelsmatig niet heel direct verbonden met de vraag of en hoe je dan ooit nog kinderen gaat krijgen.
Kijk maar of je re iets mee kan hoor, ons helpt dit onderscheid om de dingen een beetje behapbaar te maken en niet appels met peren te vergelijken of te hoeven kiezen tussen twee kwaden het is een hele serie belangrijke levensvragen die je op je bordje hebt, een voor een aan gaan... Dat is voor mij persoonlijk hoor, ik kan me voorstellen dat je er niets mee kunt met dit onderscheid, maar voor mij helpt dat om de toch al chaotische boel een beetje overzichtelijk te houden..
Was zondag met vriendinnen (waaronder die ene die nu even een emotioneel en fysiek uitgeputte jonge moeder is) tjes aan het drinken en we hadden het over deze hele kwestie... Zij zeiden mij dat ik niet moest verwachten dat hij op een gegeven moment volmondig ja zegt, dat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren , dat als hij geen nee meer zegt dat al voldoende is... Ik denk aan de ene kant dat ze gelijk hebben.... maar wil alleen voorkomen dat hij echt alleen maar niet meer nee zegt omdat ik het zo graag wil... Helemaal nadat ik de jonge ouders met hun tong op de schoenen bezig had gezien met hun kleine spruit... dar moet je wel echt achter staan...
Een van die vriendinnen suggereerde ook of het niet een goed idee was als mijn lief een keer of wat alleen naar de peut zou gaan... omdat er misschien ook dingen en gedachten zijn die hij minder makkelijk of anders met mij erbij bespreekt. Na de eerste gedachten 'ja maar wij zijn toch eerlijk en open tegen elkaar', denk ik eigenlijk dat daar best iets in kan zitten... Het is toch anders als je alleen bent of met zijn tweeen.... Denk ook dat de peut dan andere vragen kan stellen... Wil dat wel eens aan hem voorstellen.. We hebben trouwens deze week geen peutersessie, pas weer op Valentijnsdag...
Love!
Heureka!
gek genoeg heeft mijn lief hetzelfde gevoel
dinsdag 6 februari 2007 om 16:24
Hee Ludhiana, las mijn vorige stuk aan jou nog even na en vond het ineens ook wel erg geanalyseer... daarom ook nog even een heel heleboel O+verwarmende *;en voor jou!
En voor iets later op de middag een groot en een proost in het hippe cafe "'t Levens Dillema" (ja die zit naast het bruine cafe "Den Wanhoop Nabij"... af en toe afwisselen he!
We komen er hoe dan ook uit!
Heureka!
En voor iets later op de middag een groot en een proost in het hippe cafe "'t Levens Dillema" (ja die zit naast het bruine cafe "Den Wanhoop Nabij"... af en toe afwisselen he!
We komen er hoe dan ook uit!
Heureka!
dinsdag 6 februari 2007 om 16:38
Heureka, dat is weer eens wat anders, op valentijnsdag naar de peut.
Ga je die dag ook nog wat romantischers doen?
Dat je man een keer alleen gaat lijkt me helemaal geen gek idee, ik ben zelf voor wat anders bij een peut geweest en daar was manlief 1 keer bij en dat voelde toch anders. En ik ben heel open en eerlijk, heb geen geheimen.
Maar toen hij er niet bij was kon ik me soms toch net even ongenuanceerder uitdrukken zonder dat ik dat direct of later weer uit moest leggen aan man.
Snap je?
En bij mij was het zeker geen volmondig ja toen manlief overstag ging.
Maar nu ben ik een paar dagen overtijd en kwaaltjes te over (en ook diverse negatieve tests) en is hij heel lief en bezorgd. Ik kreeg net ook weer zo'n leuk mailtje dat hij voor 99% zeker weet dat er iets in mij groeit. Dat lijkt me wel erg positief gedacht, maar ik kan je dus wel zeggen dat ondanks geen volmondig ja, hij nu echt meeleeft!
Wat dat betreft vind ik het niet erg als het nog een aantal maanden duurt, want hij wordt volgens mij elke keer enthousiaster.
Laatst fluisterde hij vlak voor het slapen gaan dat hij wilde dat ik zwanger was, toen vroeg ik: wat zeg je nou en wilde hij het niet herhalen. Ik kreeg een kus en we gingen slapen.
Ik hoop dat dat je helpt om niet te streven naar een 100% volmondig ja...
Ik gun het alle meiden hier zo!!!
Ga je die dag ook nog wat romantischers doen?
Dat je man een keer alleen gaat lijkt me helemaal geen gek idee, ik ben zelf voor wat anders bij een peut geweest en daar was manlief 1 keer bij en dat voelde toch anders. En ik ben heel open en eerlijk, heb geen geheimen.
Maar toen hij er niet bij was kon ik me soms toch net even ongenuanceerder uitdrukken zonder dat ik dat direct of later weer uit moest leggen aan man.
Snap je?
En bij mij was het zeker geen volmondig ja toen manlief overstag ging.
Maar nu ben ik een paar dagen overtijd en kwaaltjes te over (en ook diverse negatieve tests) en is hij heel lief en bezorgd. Ik kreeg net ook weer zo'n leuk mailtje dat hij voor 99% zeker weet dat er iets in mij groeit. Dat lijkt me wel erg positief gedacht, maar ik kan je dus wel zeggen dat ondanks geen volmondig ja, hij nu echt meeleeft!
Wat dat betreft vind ik het niet erg als het nog een aantal maanden duurt, want hij wordt volgens mij elke keer enthousiaster.
Laatst fluisterde hij vlak voor het slapen gaan dat hij wilde dat ik zwanger was, toen vroeg ik: wat zeg je nou en wilde hij het niet herhalen. Ik kreeg een kus en we gingen slapen.
Ik hoop dat dat je helpt om niet te streven naar een 100% volmondig ja...
Ik gun het alle meiden hier zo!!!
dinsdag 6 februari 2007 om 17:01
Hoi Plieno!
Ook nog erg bedankt voor je verhaal, dat helpt me zeker om er een beetje relaxed mee om te gaan.... En het blijft altijd goed te horen dat dat echt goed kan komen....
We doen meestal niet echt iets voor valentijnsdag.. meer van de spontane romantiek, maar voor dit jaar heb ik wel een romantisch ideetje voor valentijnsdag ;).... Jullie dan? Toch ook spannend dat je over tijd bent, ondanks negatieve tests... maar laat je niet gek maken :P
Heureka!
Ook nog erg bedankt voor je verhaal, dat helpt me zeker om er een beetje relaxed mee om te gaan.... En het blijft altijd goed te horen dat dat echt goed kan komen....
We doen meestal niet echt iets voor valentijnsdag.. meer van de spontane romantiek, maar voor dit jaar heb ik wel een romantisch ideetje voor valentijnsdag ;).... Jullie dan? Toch ook spannend dat je over tijd bent, ondanks negatieve tests... maar laat je niet gek maken :P
Heureka!
woensdag 7 februari 2007 om 11:28
Heureka, hier geen romantische plannen voor valentijnsdag.
Er komt een vriend bij ons eten en die afspraak hadden we gemaakt, zonder er over na te denken dat het valentijnsdag is.
Ik vind het niet erg, als hij weg is kan het altijd nog romantisch worden!
Ik ben trouwens nu ongesteld, dus gewoon een (nog) onregelmatige cyclus.
Er komt een vriend bij ons eten en die afspraak hadden we gemaakt, zonder er over na te denken dat het valentijnsdag is.
Ik vind het niet erg, als hij weg is kan het altijd nog romantisch worden!
Ik ben trouwens nu ongesteld, dus gewoon een (nog) onregelmatige cyclus.
donderdag 8 februari 2007 om 10:12
Hoi Allemaal,
Ik schrijf hier niet zo vaak, dit komt omdat ik niet zo`n schrijfster ben.
Wel lees ik altijd mee met jullie en ik leef erg met jullie mee.
Mijn situatie was steeds heel duidelijk: Manlief wilde NU nog NIET!
Maar ja wanneer wel? Ik heb vorige week mijn spiraaltje eruit laten halen omdat ik er teveel last/bijwerkingen van had, wel een pil opgehaald want manlief vind wel dat ik nog aan de pil moet voor..... eh ja hoelang? Ja dan heb ik weer een maandje bedenktijd zegt hij
Nu hebben we het al een aantal x zonder condoom gedaan en heb ook duidelijk gezegd dat hij het lot in eigen handen heeft. Ik ben nu ongi geworden en mag pas de volg.x als ik ongi wordt met de pil beginnen. Maar ja dat duurt nog 4 week...........
Waarom zijn mannen ook niet duidelijker wat ze willen, ik weet gewoon nu niet wat hij wil. Als je het hemvraagt krijg je: Nu nog niet. maar ondertussen geen voorbehoedsmiddelen gebruiken !!!!!!
Ik vind het wel best, ik wil wel graag een kleine :D maar ja.............. het zou leuker zijn als manlief ook erachter staat.
Nou nu weer genoeg gezeur van mij
Ik zal jullie op de hoogte houden hier en eens wat vaker gaan schrijven :P
Liefs Northern
donderdag 8 februari 2007 om 20:58
Heee Northern!
Misschien toch wel een goed teken hoor! Wie weet zijn deze weken wel genoeg om hem er aan te laten wennen een beetje. Als je over vier weken de eerste pil in moet nemen kan altijd aan hem vragen of hij het niet spannend vind als je juist geen pil neemt. Dat jullie gewoon eerst nog een tijd vrijen als jullie zin hebben en er niet op letten wanneer het ei komt en zo.
Er zijn er al veel meer die op deze manier begonnen zijn hoor!
geniet er van zo lang het kan in ieder geval :D
Misschien toch wel een goed teken hoor! Wie weet zijn deze weken wel genoeg om hem er aan te laten wennen een beetje. Als je over vier weken de eerste pil in moet nemen kan altijd aan hem vragen of hij het niet spannend vind als je juist geen pil neemt. Dat jullie gewoon eerst nog een tijd vrijen als jullie zin hebben en er niet op letten wanneer het ei komt en zo.
Er zijn er al veel meer die op deze manier begonnen zijn hoor!
geniet er van zo lang het kan in ieder geval :D
vrijdag 9 februari 2007 om 13:41
Hallo allemaal!
Northern leuk weer van je te horen.... ik vind het zeker geen gezeur hoor! en klinkt mij ook minder hopeloos in de oren dan het volgens mij voor jou voelt... Heb het idee dat je vriend er niet heel strikt in is dat het nu perse niet moet gebeuren... Vraag je hem daar wel eens naar waarom hij niet consequent een condoom gebruikt, of denk je ik vind het alllang best!... en begin je er zelf weleens over om een condoom te gebruiken, of vind je dat echt helemaal zijn pakkie an....
Jammer Plieno dat het niet meteen raak is.... Maar lijkt me niet verkeerd het allemaal (lijf en lief) even de tijd te geven en er relaxed mee om te gaan.... en vooral veel van elkaar te genieten
Na een behoorlijke rotweek, kijk ik uit naar het weekend... Kon er de afgelopen week niet echt iets mee... deze week ook geen afspraak met de peut, zie het soms echt wanhopig in, trek het soms niet echt meer, het loopt als gevolg daarvan ook niet lekker met mijn lief en daar baal ik dan weer van en ga ik erg pessimistisch denken.... Begin ook een emotioneel kruidvaatje te worden... echt bewust verstrooing opzoeken dit weekend want anders niet trek ik het niet goed...
Rixt, Ludhiana en anderen ik hoop dat het er bij jullie constructiever aan toe gaat!
Heureka!
Northern leuk weer van je te horen.... ik vind het zeker geen gezeur hoor! en klinkt mij ook minder hopeloos in de oren dan het volgens mij voor jou voelt... Heb het idee dat je vriend er niet heel strikt in is dat het nu perse niet moet gebeuren... Vraag je hem daar wel eens naar waarom hij niet consequent een condoom gebruikt, of denk je ik vind het alllang best!... en begin je er zelf weleens over om een condoom te gebruiken, of vind je dat echt helemaal zijn pakkie an....
Jammer Plieno dat het niet meteen raak is.... Maar lijkt me niet verkeerd het allemaal (lijf en lief) even de tijd te geven en er relaxed mee om te gaan.... en vooral veel van elkaar te genieten
Na een behoorlijke rotweek, kijk ik uit naar het weekend... Kon er de afgelopen week niet echt iets mee... deze week ook geen afspraak met de peut, zie het soms echt wanhopig in, trek het soms niet echt meer, het loopt als gevolg daarvan ook niet lekker met mijn lief en daar baal ik dan weer van en ga ik erg pessimistisch denken.... Begin ook een emotioneel kruidvaatje te worden... echt bewust verstrooing opzoeken dit weekend want anders niet trek ik het niet goed...
Rixt, Ludhiana en anderen ik hoop dat het er bij jullie constructiever aan toe gaat!
Heureka!
vrijdag 9 februari 2007 om 19:12
och heureka! Kan t me wel voorstellen allemaal hoor! Het is ook een heel groot issue waar je het niet samen over eens bent, logisch dat het spanningen op levert in huis. Maar wel vervelend. Ik hoop dat jullie komende week weer een goed gesprek zullen hebben. Probeer dit weekend maar even lekker de gedachten te verzetten, even wat afleiding zoeken. Ik hoop dat je er wat minder aan zult denken dit weekend!
maandag 12 februari 2007 om 10:43
Hoi Allemaal,
Wat is het ja stil de afgelopen dagen op het forum, ik dacht laat ik maar even weer wat posten om hem te up`en.
Heureka, hopelijk heb je van `t weekend je zinnen even op zij kunnen zetten en samen een leuk weekend gehad. Zonder dat je er steeds aan dacht. Veel succes woensdag bij de peut.
Mijn reactie op jou stukje Heureka:
Northern leuk weer van je te horen.... ik vind het zeker geen gezeur hoor! en klinkt mij ook minder hopeloos in de oren dan het volgens mij voor jou voelt... Heb het idee dat je vriend er niet heel strikt in is dat het nu perse niet moet gebeuren... Vraag je hem daar wel eens naar waarom hij niet consequent een condoom gebruikt,Hij heeft er een hekel aan en wil ze aboluut niet gebruiken, en ik benoem het wel. Maar hij zegt: Geeft niet! we nemen het risico! of denk je ik vind het alllang best!... Vervolgens zeg ik tegen hem: Je weet dat ik het best vind dus..... en begin je er zelf weleens over om een condoom te gebruiken, of vind je dat echt helemaal zijn pakkie an....
Ik wacht het allemaal maar gewoon af, manlief zegt wel duidelijk dat hij omstreeks de eisprong geen sex wil dus... zover is het nog niet dus ik heb nog hoop. We hebben er van `t weekend ook een goed en serieus gesprek over gehad zonder dat we allebei in tranen lagen. Hij was heel positief en ik schat dat hij nu voor 70% om is.
Ik heb er steeds meer vertrouwen in dat het niet meer 2 jaar duurt zoals hij altijd heeft gezegd en dat geeft me een goed gevoel.
Groetjes Northern
dinsdag 13 februari 2007 om 22:00
Hoi allemaal!
Hier even een berichtje van een vrolijke pip, een tijdje niet geschreven, wel gelezen, wat een verhalen allemaal. Hier hebben inmiddels heeeeeel erg veel gesprekken plaatsgevonden, al dan niet vanuit loopgraven gevoerd .. maar het eind resultaat is heel erg oke.
We zijn allebei rond de 30, ik iets jonger en lief wat ouder, en ik heb al een heel tijdje het gevoel dat er nu wel wat mag gaan gebeuren. Vind het een mooie leeftijd, we hebben de middelen en heel veel liefde te geven. Lief vond het allemaal heel eng, ontweek ook de vraag, ik vond dat zo raar. Op een gegeven moment heel erg ruzie gehad, niet alleen daarom maar er hangen zoveel dingen mee samen. Het leek wel een vulkaanuitbarsting. Heel erg veel gepraat, middernachtelijke discussies, ik voelde me zo machteloos. Heb je van alles opgebouwd, en dan denk je 'hij wil niet' terwijl ik heel graag wil. Dan denk je 'waar ben ik dan voor bezig....
We zijn positief uit 'de strijd'gekomen zegmaar: eind van de zomer ga ik het spiraal laten weghalen. En dan zien we wel..
Dit vind ik al heel wat. Hebben we een leuke tijd om er nog wat over na te denken en aan het idee te wennen, en heb ik niet het gevoel dat ik hem zit te pushen (want dat is ook geen prettig idee vind ik).
Kan nu lekker dagdromen - iets wat ik graag mag doen. En meelezen met dit forum natuurlijk!
x
Pip
Hier even een berichtje van een vrolijke pip, een tijdje niet geschreven, wel gelezen, wat een verhalen allemaal. Hier hebben inmiddels heeeeeel erg veel gesprekken plaatsgevonden, al dan niet vanuit loopgraven gevoerd .. maar het eind resultaat is heel erg oke.
We zijn allebei rond de 30, ik iets jonger en lief wat ouder, en ik heb al een heel tijdje het gevoel dat er nu wel wat mag gaan gebeuren. Vind het een mooie leeftijd, we hebben de middelen en heel veel liefde te geven. Lief vond het allemaal heel eng, ontweek ook de vraag, ik vond dat zo raar. Op een gegeven moment heel erg ruzie gehad, niet alleen daarom maar er hangen zoveel dingen mee samen. Het leek wel een vulkaanuitbarsting. Heel erg veel gepraat, middernachtelijke discussies, ik voelde me zo machteloos. Heb je van alles opgebouwd, en dan denk je 'hij wil niet' terwijl ik heel graag wil. Dan denk je 'waar ben ik dan voor bezig....
We zijn positief uit 'de strijd'gekomen zegmaar: eind van de zomer ga ik het spiraal laten weghalen. En dan zien we wel..
Dit vind ik al heel wat. Hebben we een leuke tijd om er nog wat over na te denken en aan het idee te wennen, en heb ik niet het gevoel dat ik hem zit te pushen (want dat is ook geen prettig idee vind ik).
Kan nu lekker dagdromen - iets wat ik graag mag doen. En meelezen met dit forum natuurlijk!
x
Pip
woensdag 14 februari 2007 om 11:27
lieve lieffies,
ik heb al lang niets meer laten horen, maar ik heb fantastisch nieuws. HET IS RAAK, ik ben zwanger, heb afgelopen zondag een test gedaan en ben vanochtend bij de dokter geweest. het is nog wel heel pril, maar het voelt goed. ik kan het nog bijna niet geloven. bijna gelijk raak. manlief moet nog even aan het idee wennen, maar komt langzaam over de brug, hij zei direct dat hij het erg leuk vond, maar dat hij liever nog even gewacht had. maar nu begint hij al een tijdelijke naam te verzinnen voor zolang het nog in mijn buik zit en ook heel stiekem af en toe te bedenken hoe het zal zijn. had gehoopt dat de reactie helemaal andersom was, maar dat kan je ook niet verwachten eigenlijk van iemand die zo duidelijk nog niet echt ervoor wilde gaan.
liefs, de gelukkigste vrouw van de wereld, Dana
ik heb al lang niets meer laten horen, maar ik heb fantastisch nieuws. HET IS RAAK, ik ben zwanger, heb afgelopen zondag een test gedaan en ben vanochtend bij de dokter geweest. het is nog wel heel pril, maar het voelt goed. ik kan het nog bijna niet geloven. bijna gelijk raak. manlief moet nog even aan het idee wennen, maar komt langzaam over de brug, hij zei direct dat hij het erg leuk vond, maar dat hij liever nog even gewacht had. maar nu begint hij al een tijdelijke naam te verzinnen voor zolang het nog in mijn buik zit en ook heel stiekem af en toe te bedenken hoe het zal zijn. had gehoopt dat de reactie helemaal andersom was, maar dat kan je ook niet verwachten eigenlijk van iemand die zo duidelijk nog niet echt ervoor wilde gaan.
liefs, de gelukkigste vrouw van de wereld, Dana
woensdag 14 februari 2007 om 11:51
Hey Dana
Congrats !!
Nu kan je gelijk mee in de groep van Caro oktober 2007 gaan forummen lekker gezellig.
Je ziet het dames het kan een man die om geraakt !! Er zijn al vele meiden me nagegaan.
Nu jullie nog !!
En natuurlijk zit ik nog altijd te duimen voor Kaetje, die ongi moet worden vandaag . Ik hoop dat ze ook mee kan gaan forummen met Caro en Dana !!!
Congrats !!
Nu kan je gelijk mee in de groep van Caro oktober 2007 gaan forummen lekker gezellig.
Je ziet het dames het kan een man die om geraakt !! Er zijn al vele meiden me nagegaan.
Nu jullie nog !!
En natuurlijk zit ik nog altijd te duimen voor Kaetje, die ongi moet worden vandaag . Ik hoop dat ze ook mee kan gaan forummen met Caro en Dana !!!
woensdag 14 februari 2007 om 16:23
Dana, was super voor jullie! Je vriend zal wel even moeten wennen maar als je wat aan de buitenkant kan zien en thuis ook het hartje kan horen (met een closetrolletje bv) en als hij het kan voelen bewegen dan zal het wel anders worden hoor!!! Het is even wennen natuurlijk.
Geniet van deze bijzondere tijd meid!!!
Hier nog niks te zien tot nu toe maar dat is al eens eerder zo geweest. Bovendien verwacht ik eigenlijk pas morgen mn NOD, had meerdere data ingevoerd bij babybrabbel en toen kwam er dus de 15e uit. Durf er nog niet op te hopen.....
Geniet van deze bijzondere tijd meid!!!
Hier nog niks te zien tot nu toe maar dat is al eens eerder zo geweest. Bovendien verwacht ik eigenlijk pas morgen mn NOD, had meerdere data ingevoerd bij babybrabbel en toen kwam er dus de 15e uit. Durf er nog niet op te hopen.....
