Kinderen
alle pijlers
WIj willen graag een kindje...... of toch nog maar niet?
maandag 29 oktober 2007 om 12:34
Hallo,
Zoals de titel al zegt: wij zitten in de twijfelfase. Het ene moment willen we erg graag een kindje en is ons gevoel sterker dan alle argumenten die we kunnen aanhalen om het nog niet te proberen, en het andere moment zwakt dat gevoel wat af en schuiven we het proberen maar voor ons uit .
Wie kent dit ook en vind het leuk om hierover te praten? Het moment van proberen komt er vast wel een keertje aan!
Groetjes Lunja
Zoals de titel al zegt: wij zitten in de twijfelfase. Het ene moment willen we erg graag een kindje en is ons gevoel sterker dan alle argumenten die we kunnen aanhalen om het nog niet te proberen, en het andere moment zwakt dat gevoel wat af en schuiven we het proberen maar voor ons uit .
Wie kent dit ook en vind het leuk om hierover te praten? Het moment van proberen komt er vast wel een keertje aan!
Groetjes Lunja
maandag 29 oktober 2007 om 12:49
Wij hadden het met de 2e eerst maar een paar jaartjes wachten kwam ook om dat we niet altijd ruim zatten.
Van veel mensen hadden we van je kan er beter 2 jaar of 2,5 jaar tussen houden dan is het voor je eerste ook leuk.
We hebben toe ook vaak getweifeld van wel doen niet doen.
Toch hebben we besloten van wel doen en maar zien wanneer het raak is.
Van veel mensen hadden we van je kan er beter 2 jaar of 2,5 jaar tussen houden dan is het voor je eerste ook leuk.
We hebben toe ook vaak getweifeld van wel doen niet doen.
Toch hebben we besloten van wel doen en maar zien wanneer het raak is.
maandag 29 oktober 2007 om 12:55
Hoi Luna,
Twijfels blijven er altijd bestaan. Toen ik merkte dat ik zwanger was van nummer 1 had ik zoiets van ohnee dit wil ik niet! Ik schrok dat het zo snel raak was en het nnu echt definitief was. Toen we bezig waren voor een nummer twee keken we beiden erg uit naar een positieve test. Ook nu twee streepjes en ja.....oei het is nu definitief.....gelukkig kwam het gevoel van geluk hierna sneller als bij nummer 1. Nu willen we erg graag een derde en ben ik 6 dagen overtijd....ik durf niet te testen...stel je voor dat hij positief is. Ookal willen we erg graag een derde kindje, het is dan meteen zo definitief. Ik denk dat als je wacht op het juiste moment, je erg lang kunt wachten. Altijd gebeurde er wel wat om het uit te stellen. Willen jullie het echt, ga er dan voor want het zou ook nog een hele tijd kunnen duren vooradt het lukt.
Twijfels blijven er altijd bestaan. Toen ik merkte dat ik zwanger was van nummer 1 had ik zoiets van ohnee dit wil ik niet! Ik schrok dat het zo snel raak was en het nnu echt definitief was. Toen we bezig waren voor een nummer twee keken we beiden erg uit naar een positieve test. Ook nu twee streepjes en ja.....oei het is nu definitief.....gelukkig kwam het gevoel van geluk hierna sneller als bij nummer 1. Nu willen we erg graag een derde en ben ik 6 dagen overtijd....ik durf niet te testen...stel je voor dat hij positief is. Ookal willen we erg graag een derde kindje, het is dan meteen zo definitief. Ik denk dat als je wacht op het juiste moment, je erg lang kunt wachten. Altijd gebeurde er wel wat om het uit te stellen. Willen jullie het echt, ga er dan voor want het zou ook nog een hele tijd kunnen duren vooradt het lukt.
maandag 29 oktober 2007 om 13:06
Tja het is zo onomkeerbaar is hè, zowel het wel als het niet "krijgen" van kinderen. Straks hebben we het zo lang uitgesteld dat het te laat is. Over anderhalf jaar ben ik 35 en dan moet ik van mezelf een beslissing hebben genomen. Vriend en ik hebben allebei altijd gedacht dat we geen kinderen willen en ons leven is daar ook behoorlijk op ingericht: klein, kindongeschikt huis op vrij dure, kindonvriendelijke lokatie, allebei een fulltime baan.. De verantwoordelijkheid voor een kind lijkt me enorm en ik vraag me af of ik een stabiele, geschikte, opvoedkundig verantwoorde moeder zou kunnen zijn. Aan de andere kant maken mijn vriendinnen allemaal zo'n mooie ontwikkeling door bij het moeder worden. Kan best wel een beetje jaloers zijn op de verliefde blik in hun ogen als ze naar hun baby kijken en dat trotse moedergevoel. Maarja, het zet wel je hele leven op z'n kop...
Kortom, ik herken het wel Lunja!
Kortom, ik herken het wel Lunja!
maandag 29 oktober 2007 om 13:32
Esther en Fancy, het is inderdaad zo dat je altijd wel een reden hebt voor uitstel en dat je het maar gewoon op je af moet laten komen, alleen krijgen we allebei de kriebels als het probeermoment dichterbij komt! Dus stellen we het maar weer een paar maandjes uit. Kan ik lekker een wijntje drinken met kerst etc.....
Dibbus, heel herkenbaar wat je allemaal schrijft! Eigenlijk hebben we alles wel voor elkaar, stabiele relatie van 7 jaar, huis, allebei een vaste baan. Als ik om me heen kijk zie ik allemaal baby's. Vriendinnen, kennisjes, familie, overal schieten de baby's als paddestoelen uit de grond. Als ik die babytjes zie dan smelt ik helemaal! Maar we zijn nog jong (27 en 28) dus wel hebben nog tijd genoeg! Mijn werk vind ik ook erg belangrijk en de groeimogelijkheden zijn goed, en zo kan ik nog wel een hele waslijst aan voors en tegens opnoemen! We weten wel dat wel het graag willen, maar we durven beide het moment niet echt goed aan. Paar weken geleden begonnen met het slikken van foliumzuur, maar ben er weer mee gestopt! Voelde nog niet echt goed. Word soms echt gek van mezelf!
Dibbus, heel herkenbaar wat je allemaal schrijft! Eigenlijk hebben we alles wel voor elkaar, stabiele relatie van 7 jaar, huis, allebei een vaste baan. Als ik om me heen kijk zie ik allemaal baby's. Vriendinnen, kennisjes, familie, overal schieten de baby's als paddestoelen uit de grond. Als ik die babytjes zie dan smelt ik helemaal! Maar we zijn nog jong (27 en 28) dus wel hebben nog tijd genoeg! Mijn werk vind ik ook erg belangrijk en de groeimogelijkheden zijn goed, en zo kan ik nog wel een hele waslijst aan voors en tegens opnoemen! We weten wel dat wel het graag willen, maar we durven beide het moment niet echt goed aan. Paar weken geleden begonnen met het slikken van foliumzuur, maar ben er weer mee gestopt! Voelde nog niet echt goed. Word soms echt gek van mezelf!
maandag 29 oktober 2007 om 14:38
Er is denk nooit een juiste tijd om te beginnen aan kinderen. Net als de juiste leeftijd. Je moet het gewoon doen, want er is alltijd iets om het uit te stellen. Wij zelf hebben gewoon de pil in de prullen bak gegooid, en ervoor gegaan. Met als resultaat nu ... een zoon van 5 en een zoon van 2. En we zijn er nog steeds erg blij mee.
Sucses!!
Sucses!!
maandag 29 oktober 2007 om 17:02
Tja... het is maar hoe je het bekijkt. Vanaf je 28e loopt je vruchtbaarheid terug en neemt de kans op gezondheidsproblemen bij moeder en kind toe.
Ik ben zelf een erg jonge moeder. Ik ben 25 en heb twee zoons, 1 van drie jaar en 1 van een half jaar oud. Het juiste moment voor een kind bestaat niet. Kinderen beperken je altijd in je vrijheid, kosten altijd energie, je hebt er altijd zorgen om.... Wij hebben ervoor gekozen om ze vroeg te willen krijgen. Ik zou niet anders willen. En tuurlijk, het is best wel druk hoor. Allebei een hbo-studie, een baan en een gezin... Maar het is zo gezellig!
Succes met je beslissing!
maandag 29 oktober 2007 om 17:50
maandag 29 oktober 2007 om 18:07
Dit had ons verhaal kunnen zijn Kunja.
Wij hebben afgelopen zomer besloten dat we ervoor willen gaan en ik ben met foliumzuur begonnen. Ik ben ook gestopt met de pil en we vrijen nog met condoom nu. Ik denk dat we binnenkort het condoom gewoon een keer laten zitten en wel zien wat en hoe.
We zijn er in elk geval klaar voor, we willen allebei heel graag een kind, maar het juiste moment he?
(we zijn trouwens 27 en 31)
Wij hebben afgelopen zomer besloten dat we ervoor willen gaan en ik ben met foliumzuur begonnen. Ik ben ook gestopt met de pil en we vrijen nog met condoom nu. Ik denk dat we binnenkort het condoom gewoon een keer laten zitten en wel zien wat en hoe.
We zijn er in elk geval klaar voor, we willen allebei heel graag een kind, maar het juiste moment he?
(we zijn trouwens 27 en 31)
maandag 29 oktober 2007 om 18:38
Wel grappig om te lezen dit.. Ik herken me hier juist helemaal niet in. Toen wij besloten om de pil te laten voor wattie was, kon ik niet wachten! Was elke maand teveel, en duurde het voor mijn gevoel veeeeeel te lang voor het raak was! (ik was de 4e ronde zwanger, dus vrij snel wel). Toen ik eenmaal zwanger was had ik wel even zoiets van: eh, ohw, ja, nu ga ik dus over 9 maanden bevallen! Maar dat duurde maar kort gelukkig.
Maar als je er tegen aan zit te hikken, wil je het dan wel echt graag? Zo ja, ga er dan gewoon voor, want er is altijd wel iets van zorgt dat het niet 'de ideale situatie' is. Succes!
Maar als je er tegen aan zit te hikken, wil je het dan wel echt graag? Zo ja, ga er dan gewoon voor, want er is altijd wel iets van zorgt dat het niet 'de ideale situatie' is. Succes!
dinsdag 30 oktober 2007 om 10:50
Hoi Nelll
Wat je schrijft lijkt inderdaad erg op onze situatie...... tot het moment dat ik weer ben gestopt met foliumzuur. Krijg jij niet de kriebels op het moment dat je kiest met of zonder condoom te vrijen? Dat je dan dus voor jezelf echt beslist om het te gaan proberen? Op het moment dat ik foliumzuur slikte en ik dus een stapje dichterbij kwam, ging ineens wat mijn gevoel betreft de rem erop! Toch nog maar eventjes uitstel dus...
Wat je schrijft lijkt inderdaad erg op onze situatie...... tot het moment dat ik weer ben gestopt met foliumzuur. Krijg jij niet de kriebels op het moment dat je kiest met of zonder condoom te vrijen? Dat je dan dus voor jezelf echt beslist om het te gaan proberen? Op het moment dat ik foliumzuur slikte en ik dus een stapje dichterbij kwam, ging ineens wat mijn gevoel betreft de rem erop! Toch nog maar eventjes uitstel dus...
dinsdag 30 oktober 2007 om 16:38
Ik krijg elke dag de kriebels als ik eraan denk. Ik zie mezelf al lopen met een wandelwagen, ik zie mezelf al foeteren op een tiener, echt te erg.
En van de andere kant toen ik vanochtend vroeg op moest en dacht: als er een kind is kan je nooit meer blijven liggen (overdreven, maar wel realistisch), dacht ik weer na over of we niet te vroeg zijn met willen. We kunnen ook nog een jaar of wat genieten met z'n tweeen.
Ik ben een eeuwige twijfelkont en ik denk dat aan deze twijfel pas een eind komt als ik 40 ben en te laat of als de zwangerschap er is. En ik moet niet denken aan een leven zonder kinderen. Dus daarom slaat de wijzer nu door naar: ja.
Het gevoel is goed, het verstand zegt ja, maar af en toe twijfel ik nog. Mijn man twijfelt niet trouwens. Na mijn volgende menstruatie gaan we ervoor, maar ondertussen bibber ik van de spanning ha ha.
En van de andere kant toen ik vanochtend vroeg op moest en dacht: als er een kind is kan je nooit meer blijven liggen (overdreven, maar wel realistisch), dacht ik weer na over of we niet te vroeg zijn met willen. We kunnen ook nog een jaar of wat genieten met z'n tweeen.
Ik ben een eeuwige twijfelkont en ik denk dat aan deze twijfel pas een eind komt als ik 40 ben en te laat of als de zwangerschap er is. En ik moet niet denken aan een leven zonder kinderen. Dus daarom slaat de wijzer nu door naar: ja.
Het gevoel is goed, het verstand zegt ja, maar af en toe twijfel ik nog. Mijn man twijfelt niet trouwens. Na mijn volgende menstruatie gaan we ervoor, maar ondertussen bibber ik van de spanning ha ha.
dinsdag 30 oktober 2007 om 16:53
hoi Lunja,
hier soms ook wel wat twijfel. maar dat is volegns mij ook logisch. het is wel grappig dat toen man en ik net nadachten over eventuele kinderen ik heel graag wilde en man soms nog twijfelde nu is het soms omgedraaid. over het algemeen zie ik er erg naar uit om in januari te stoppen met de pil en soms denk ik dat ik het niet erg zou vinden als ik van de zomer pas echt zwanger ben. maar dat heb ik toch niet in de hand. ik wil graag een kindje en hoe en wat zullen we nog wel zien.
ik zie je wel weer bij 2007/2008!
groetjes Vlinder
hier soms ook wel wat twijfel. maar dat is volegns mij ook logisch. het is wel grappig dat toen man en ik net nadachten over eventuele kinderen ik heel graag wilde en man soms nog twijfelde nu is het soms omgedraaid. over het algemeen zie ik er erg naar uit om in januari te stoppen met de pil en soms denk ik dat ik het niet erg zou vinden als ik van de zomer pas echt zwanger ben. maar dat heb ik toch niet in de hand. ik wil graag een kindje en hoe en wat zullen we nog wel zien.
ik zie je wel weer bij 2007/2008!
groetjes Vlinder
dinsdag 30 oktober 2007 om 17:24
Ha Vlinder,
Zo kom je elkaar nogeens tegen!
Het is bij ons ook zo geweest dat vriendlief wel graag wilde en ik nog niet en daarna was het weer andersom en toen weer beide wel en toen weer allebei plankenkoorts!
Ik denk ook niet dat ik het heel erg zou vinden als het de eerste maanden niet lukt, maar misschien dat ik er tegen die tijd wel anders over denk. Ach, we zien het ook allemaal wel!
@Nelll, ik herken je verhaal precies! Gister op tv Gerard Ekdom met zijn zoontje, smelt, smelt. Dat wil ik OOOOOK!! maar ook eigenlijk niet meteen, toch? Om gek van te worden. Ik denk dat de tijd het wel zal leren!
Dat uitslapen dat zal ik ook wel missen denk ik. Volgens mij is het wel zo dat je lichaam er aan went om minder te slapen. Heb om me heen nog nooit iemand gezien die een kindje kreeg en vervolgens alleen maar als een zombie rondliep. Het geeft je ook wel weer energie denk ik.
Groetjes
Zo kom je elkaar nogeens tegen!
Het is bij ons ook zo geweest dat vriendlief wel graag wilde en ik nog niet en daarna was het weer andersom en toen weer beide wel en toen weer allebei plankenkoorts!
Ik denk ook niet dat ik het heel erg zou vinden als het de eerste maanden niet lukt, maar misschien dat ik er tegen die tijd wel anders over denk. Ach, we zien het ook allemaal wel!
@Nelll, ik herken je verhaal precies! Gister op tv Gerard Ekdom met zijn zoontje, smelt, smelt. Dat wil ik OOOOOK!! maar ook eigenlijk niet meteen, toch? Om gek van te worden. Ik denk dat de tijd het wel zal leren!
Dat uitslapen dat zal ik ook wel missen denk ik. Volgens mij is het wel zo dat je lichaam er aan went om minder te slapen. Heb om me heen nog nooit iemand gezien die een kindje kreeg en vervolgens alleen maar als een zombie rondliep. Het geeft je ook wel weer energie denk ik.
Groetjes
dinsdag 30 oktober 2007 om 17:58
Hier hetzelfde "probleem".
Maar ik zit juist met hetgeen wat het allemaal met je lichaam doet. Als ik het kindje zonder moeite zou kunnen krijgen, dus dat het als het ware zo in je handen wordt gedrukt dan zou ik gelijk ja zeggen..
Maar ik vind de zwangerschap en bevalling zo enorm eng. En al die onderzoeken tijdens de zwangerschap. Ik zou een groot zenuwenblok zijn denk ik.. En als de dood zijn dat er wat met je kindje gebeurt of met je zelf..
Maar ik zit juist met hetgeen wat het allemaal met je lichaam doet. Als ik het kindje zonder moeite zou kunnen krijgen, dus dat het als het ware zo in je handen wordt gedrukt dan zou ik gelijk ja zeggen..
Maar ik vind de zwangerschap en bevalling zo enorm eng. En al die onderzoeken tijdens de zwangerschap. Ik zou een groot zenuwenblok zijn denk ik.. En als de dood zijn dat er wat met je kindje gebeurt of met je zelf..
dinsdag 30 oktober 2007 om 19:16
Heel herkenbaar dit topic! Ik ben 5 maanden gestopt geweest met de pil en toen ik opeens een cyclus van 33 dagen had i.p.v. de normale 28 dagen kreeg ik enorme schrik. 2 testen wezen uit dat ik niet zwanger was, en toen op dag 33 de ongesteldheid uitbrak ben ik weer met de pil begonnen......
Ik durf gewoon niet, ik ben bang voor alle verantwoordelijkheid die een kind met zich meebrengt, bang of ik een goede moeder zal zijn, bang dat ik mijn gehele vrijheid kwijtraak.........Oh ja ik ben bang ook dat ik 9 maanden niet gezond kan leven als er een kindje in me groeit....dat ik dan toch nog zin heb in die 3 wekelijkse glaasjes wijn....zucht en ik ben al 33.....
Mijn vriend heeft 2 leuke meiden van 7 en 9 die vaak bij ons zijn ( hij is gescheiden) en toch ben ik blij als de meiden weer weg zijn zodat er rust in huis is, en ik weer lekker alleen ben vriend. Egoïstisch he? Maarja dat is een kinder wens ook. Ik ben er nog niet uit of ik uberhaupt wel kinderen wil, ik weet het echt niet. Als ze er zijn zal het zeker een verrijking zijn maarja als je ze niet hebt weet je niet wat je mist.
Heel moeilijk deze kwestie, maar kies je eigenlijk bewust voor een kind? Of krijg je gewoon een kind??
Ben benieuwd naar verdere reacties, ik kan me volledig bij Dibbus aansluiten qua mening
Ik durf gewoon niet, ik ben bang voor alle verantwoordelijkheid die een kind met zich meebrengt, bang of ik een goede moeder zal zijn, bang dat ik mijn gehele vrijheid kwijtraak.........Oh ja ik ben bang ook dat ik 9 maanden niet gezond kan leven als er een kindje in me groeit....dat ik dan toch nog zin heb in die 3 wekelijkse glaasjes wijn....zucht en ik ben al 33.....
Mijn vriend heeft 2 leuke meiden van 7 en 9 die vaak bij ons zijn ( hij is gescheiden) en toch ben ik blij als de meiden weer weg zijn zodat er rust in huis is, en ik weer lekker alleen ben vriend. Egoïstisch he? Maarja dat is een kinder wens ook. Ik ben er nog niet uit of ik uberhaupt wel kinderen wil, ik weet het echt niet. Als ze er zijn zal het zeker een verrijking zijn maarja als je ze niet hebt weet je niet wat je mist.
Heel moeilijk deze kwestie, maar kies je eigenlijk bewust voor een kind? Of krijg je gewoon een kind??
Ben benieuwd naar verdere reacties, ik kan me volledig bij Dibbus aansluiten qua mening
woensdag 31 oktober 2007 om 15:01
Hoi Lieke,
Ik denk eigenlijk niet na over wat een zwangerschap met mijn lichaam gaat doen. Ook eigenlijk nooit over nagedacht.
Melodie,
Wat gek dat je eerst overtuigd bent van je beslissing en dat je helemaal in de stress schiet wanneer je lichaam je even voor de gek houdt, terwijl je dan eigenlijk alleen maar ontzettend happy zou moeten zijn. Ben je erg van jezelf geschrokken? Hoe vond je vriend het dat je de pil weer bent gaan slikken?
Daar ben ik dus ook wel een beetje bang voor. Is de wens 100% vanuit onszelf of wordt de wens ons een beetje "aangepraat" door onze omgeving. Steeds meer vrienden krijgen kindjes, broers en zussen ook, dus is het logisch dat wij ook volgen. Als mensen in onze omgeving nou ook nog geen kinderen zouden hebben zou de wens dan net zo groot zijn op dit moment of zouden we daar nog helemaal niet serieus over nadenken?
Ik denk eigenlijk niet na over wat een zwangerschap met mijn lichaam gaat doen. Ook eigenlijk nooit over nagedacht.
Melodie,
Wat gek dat je eerst overtuigd bent van je beslissing en dat je helemaal in de stress schiet wanneer je lichaam je even voor de gek houdt, terwijl je dan eigenlijk alleen maar ontzettend happy zou moeten zijn. Ben je erg van jezelf geschrokken? Hoe vond je vriend het dat je de pil weer bent gaan slikken?
Daar ben ik dus ook wel een beetje bang voor. Is de wens 100% vanuit onszelf of wordt de wens ons een beetje "aangepraat" door onze omgeving. Steeds meer vrienden krijgen kindjes, broers en zussen ook, dus is het logisch dat wij ook volgen. Als mensen in onze omgeving nou ook nog geen kinderen zouden hebben zou de wens dan net zo groot zijn op dit moment of zouden we daar nog helemaal niet serieus over nadenken?
woensdag 31 oktober 2007 om 15:05
Melodie,
En wat als je wel zwanger zou zijn? Denk je dat je er dan wel blij mee zou kunnen worden? Ik denk dat ik ook erg zou schrikken op het moment dat ik een positieve test zou hebben. Op dat moment staat vast (er vanuit gaande dat de zwangerschap goed gaat) dat je leven nooit meer wordt zoals het is! Slik. Maar je krijgt er natuurlijk ook veel voor terug. Poepluiers, slapeloze nachten ;) haha. Gelukkig maakt een lachend kind veel goed.
En wat als je wel zwanger zou zijn? Denk je dat je er dan wel blij mee zou kunnen worden? Ik denk dat ik ook erg zou schrikken op het moment dat ik een positieve test zou hebben. Op dat moment staat vast (er vanuit gaande dat de zwangerschap goed gaat) dat je leven nooit meer wordt zoals het is! Slik. Maar je krijgt er natuurlijk ook veel voor terug. Poepluiers, slapeloze nachten ;) haha. Gelukkig maakt een lachend kind veel goed.
