Kinderen
alle pijlers
Ziekte van Crohn en zwangerschap / zwanger worden
zondag 1 juli 2007 om 10:56
zondag 1 juli 2007 om 11:16
Hoi soepkip (hm klinkt vreemd om dat zo te zeggen),
Ik ga straks naar mijn zus om de eerste verjaardag te vieren van mijn nichtje. Mijn zus heeft ook de ziekte van Crohne. Tijdens de zwangerschap is het goed gegaan, ze heeft een paar x een lage dosis pretnison moeten slikken, maar op zich voelde ze zich prima. Ik heb wel eens gehoord dat mensen met crohne zich tijdens de zwangerschap top voelen maar na de bevalling een enorme klap krijgen, ook hier heeft zij geen last van gehad. Ze mocht alleen geen borstvoeding geven door de medicatie.
Ook nu gaat het goed, ze heeft sinds de bevalling geen heftige aanvallen meer gehad.
Succes ermee!
Ik ga straks naar mijn zus om de eerste verjaardag te vieren van mijn nichtje. Mijn zus heeft ook de ziekte van Crohne. Tijdens de zwangerschap is het goed gegaan, ze heeft een paar x een lage dosis pretnison moeten slikken, maar op zich voelde ze zich prima. Ik heb wel eens gehoord dat mensen met crohne zich tijdens de zwangerschap top voelen maar na de bevalling een enorme klap krijgen, ook hier heeft zij geen last van gehad. Ze mocht alleen geen borstvoeding geven door de medicatie.
Ook nu gaat het goed, ze heeft sinds de bevalling geen heftige aanvallen meer gehad.
Succes ermee!
zondag 1 juli 2007 om 11:43
Hoi,
Mijn zusje vertelde me gisteren dat ze nog niet mag starten met proberen zwanger te worden omdat haar bloedwaardes nog steeds niet goed zijn. Bovendien krijgt ze remicade per infuus (naast de normale medcatie als prednisolon etc.) wat schadelijk kan zijn voor de vrucht (nog niet helemaal bewezen, maar toch!)
Mijn zusje heeft weel een vrij ernstige vorm van crohn en werkt daardoor maar 12 uur per week arbeidstherapeutisch, is heel vaak ziek en al meerder keren opgenomen. Ik weet niet hoe dit bij jou is?
Ik zal haar eens attenderen op deze site. Ik vind het zelf wel moeilijk om er met haarover te praten omdat mijn eigen gevoel me in de weg zit. Ik gun het hen nm onwijs maar ben zelf ook al bijna 2 jaar aan het proberen en zit midden in de MMM. Zelf vind zij dit ook heel lastig, we praten er wel over maar zijn wel (onbewust) bang om elkaar verdriet te doen.
Jij in ieder geval heel veel succes met het proberen en ik hoop dat alles goed gaat bij jullie!!!
Mijn zusje vertelde me gisteren dat ze nog niet mag starten met proberen zwanger te worden omdat haar bloedwaardes nog steeds niet goed zijn. Bovendien krijgt ze remicade per infuus (naast de normale medcatie als prednisolon etc.) wat schadelijk kan zijn voor de vrucht (nog niet helemaal bewezen, maar toch!)
Mijn zusje heeft weel een vrij ernstige vorm van crohn en werkt daardoor maar 12 uur per week arbeidstherapeutisch, is heel vaak ziek en al meerder keren opgenomen. Ik weet niet hoe dit bij jou is?
Ik zal haar eens attenderen op deze site. Ik vind het zelf wel moeilijk om er met haarover te praten omdat mijn eigen gevoel me in de weg zit. Ik gun het hen nm onwijs maar ben zelf ook al bijna 2 jaar aan het proberen en zit midden in de MMM. Zelf vind zij dit ook heel lastig, we praten er wel over maar zijn wel (onbewust) bang om elkaar verdriet te doen.
Jij in ieder geval heel veel succes met het proberen en ik hoop dat alles goed gaat bij jullie!!!
zondag 1 juli 2007 om 11:46
@ Libra, dank je wel voor je reactie. Fijn dat het me je zus zo goed is gegaan en nog goed gaat.
Bij mij is de situatie nu zo dat de crohn op moment actief is. En ik daarom van de arts op moment niet zwanger mag raken. Moet wachten totdat het rustig is en ik geen medicatie hoef te slikken. Over 2 weken heb ik weer controle en hoop dan dat het rustig is en ik snel mag gaan afbouwen.
Groetjes soepkip
Bij mij is de situatie nu zo dat de crohn op moment actief is. En ik daarom van de arts op moment niet zwanger mag raken. Moet wachten totdat het rustig is en ik geen medicatie hoef te slikken. Over 2 weken heb ik weer controle en hoop dan dat het rustig is en ik snel mag gaan afbouwen.
Groetjes soepkip
zondag 1 juli 2007 om 11:51
@ peggysue: ook bedankt voor jouw reactie. Ik had m net gemist. Wat vervelend voor jouw zusje, hoop voor haar dat haar bloedwaarden snel weer goed zijn. En ook vervelend voor jou, jammer dat je bang bent dat je elkaar verdriet zal doen. Hoop ook voor jou dat je snel positief bericht krijgt.
Op zich heb ik geen last van Crohn, ben er nooit ziek van. En omdat ik mijn dikke darm al mis (vanwege een andere darmziekte), en ik daarom altijd al vaker en dunne ontlasting heb. Voel ik niet wanneer Crohn actief is of niet. Vandaar elke paar maanden darmonderzoek. Alleen ik mag dus echt niet zwanger worden van de arts als het niet rustig is. Dit zou slecht zijn voor het kindje en ook voor mij.
Groetjes
Op zich heb ik geen last van Crohn, ben er nooit ziek van. En omdat ik mijn dikke darm al mis (vanwege een andere darmziekte), en ik daarom altijd al vaker en dunne ontlasting heb. Voel ik niet wanneer Crohn actief is of niet. Vandaar elke paar maanden darmonderzoek. Alleen ik mag dus echt niet zwanger worden van de arts als het niet rustig is. Dit zou slecht zijn voor het kindje en ook voor mij.
Groetjes
maandag 2 juli 2007 om 11:38
Hier ook ervaring met crohn maar de middelmatige vorm (is ook nog een issue hé, afhankelijk welke vorm je hebt)
Geprobeerd zwanger te raken in een rustige tijd maar de aanvallen komen bij als onverwachts opzetten dus wanneer het echt rustig is weet ik nooit van te voren, het kan morgen zo weer anders zijn.
Ik heb tijdens mijn zwangerschap absoluut geen moment last gehad
maar vrijwel 1 maand na de bevalling is de eerste aanval gekomen en is nog niet helemaal over jammer genoeg en het is weer terug is in een vrij heftige vorm, erg pijnlijk allemaal vooral omdat je al zoveel aandacht voor je kindje moet hebben en dus niet even de tijd voor jezelf kunt nemen.
(die tijd bedoel ik dus op de wc)
Ik loop nu vaak dubbelgeklapt van de pijn achter de kinderwagen
Ben weer begonnen met de medicijnen maar het duurt (bij mij iig) wel even voordat het weer aanslaat.
Je mag geen borstvoeding geven als je niet zonder je medicijnen kunt, je mag de meeste medicijnen wel slikken tijdens je zwangerschap is mij verteld.
Darmonderzoeken mogen NIET met een roesje! en liever helemaal niet als je zwanger bent.
Geprobeerd zwanger te raken in een rustige tijd maar de aanvallen komen bij als onverwachts opzetten dus wanneer het echt rustig is weet ik nooit van te voren, het kan morgen zo weer anders zijn.
Ik heb tijdens mijn zwangerschap absoluut geen moment last gehad
maar vrijwel 1 maand na de bevalling is de eerste aanval gekomen en is nog niet helemaal over jammer genoeg en het is weer terug is in een vrij heftige vorm, erg pijnlijk allemaal vooral omdat je al zoveel aandacht voor je kindje moet hebben en dus niet even de tijd voor jezelf kunt nemen.
(die tijd bedoel ik dus op de wc)
Ik loop nu vaak dubbelgeklapt van de pijn achter de kinderwagen
Ben weer begonnen met de medicijnen maar het duurt (bij mij iig) wel even voordat het weer aanslaat.
Je mag geen borstvoeding geven als je niet zonder je medicijnen kunt, je mag de meeste medicijnen wel slikken tijdens je zwangerschap is mij verteld.
Darmonderzoeken mogen NIET met een roesje! en liever helemaal niet als je zwanger bent.
maandag 2 juli 2007 om 12:15
@ parel 27: fijn dat je tijdens de zwangerschap geen last hebt gehad. Wel
erg vervelend dat je er nu wel zoveel last van hebt. Mijn arts had dat wel gezegd dat dat vaak na de zwangerschap erger werd.
Van die borstvoeding wist ik niet en ook niet dat onderzoeken dan niet mogen. Roesje heb ik sowieso nooit.
Hoe ging het zwanger worden bij jullie? Duurde het langer voordat je aantelde? Wist je dat het rustig was, slikte je medicijnen op dat moment?
Ik heb een milde vorm. Heb er weinig last van. Enig nadeel is dat ik van de arts pas zwanger mag worden (en proberen dus) als het rustig is. Aangezien ik het niet voel, heb ik elke 2 maanden onderzoek.
Groetjes
erg vervelend dat je er nu wel zoveel last van hebt. Mijn arts had dat wel gezegd dat dat vaak na de zwangerschap erger werd.
Van die borstvoeding wist ik niet en ook niet dat onderzoeken dan niet mogen. Roesje heb ik sowieso nooit.
Hoe ging het zwanger worden bij jullie? Duurde het langer voordat je aantelde? Wist je dat het rustig was, slikte je medicijnen op dat moment?
Ik heb een milde vorm. Heb er weinig last van. Enig nadeel is dat ik van de arts pas zwanger mag worden (en proberen dus) als het rustig is. Aangezien ik het niet voel, heb ik elke 2 maanden onderzoek.
Groetjes
maandag 2 juli 2007 om 12:33
Ik werd vrij snel zwanger maar ik had eerst 3 miskramen gehad.
(daar had de crohn niets mee te maken hoor, flinke pech waarschijnlijk)
Vanaf dat we gingen proberen was ik zo'n 2 maanden medicijn-vrij
en ik was steeds wel binnen 4 a 5 maanden zwanger.
Hopelijk wordt het bij jou ook gauw rustig zodat je snel kunt gaan proberen zwanger te worden.
Welke medicijnen gebruik je?
maandag 2 juli 2007 om 12:35
dinsdag 3 juli 2007 om 06:15
@ parel; bedankt voor je antwoorden. Erg fijn.
Ik slik entocort 1 x dgs 3 capsules.
En al stoppen met de medicatie en proberen zwanger te raken mag niet van de arts. Hij zegt dat het voor het kindje/vruchtje slecht is als de crohn actief is. Maar over 2 weken heb ik onderzoek. Hoop dat het dan rustig is...
En ook dat als crohn actief is dat je dan bijna nooit zwanger wordt, dat je lichaam daar zelf voor zorgt. Precies weet ik het ook niet.
Groetjes
dinsdag 3 juli 2007 om 09:16
Hoi Soep kippetje, ik hoop voor je dat je snel zwanger bent (mag worden) en dat alles goed verloopt.
Ik heb geen crohn maar colitus ulserosa. En wacht nu al bijna 7mnd tot het weer rustig is om zwnager van de 2de te kunnen worden. Dat is in ieder gevalk wel mijn advies. Wacht tot het rustig is. In de zwangerschap kan het verergen maar ook juist verminderen, en aangezien je dat niet van te voren weet (en per zw verschillend kan zijn) zou ik wachten. Als het nu onrustig is, en het wordt erger tijdens de zw krijg je weer meer medicatie. En niet alle medicatie kunnen kwaad, maar is toch nooit helemaal goed (vind ik)
Succes meid!!
Ik heb geen crohn maar colitus ulserosa. En wacht nu al bijna 7mnd tot het weer rustig is om zwnager van de 2de te kunnen worden. Dat is in ieder gevalk wel mijn advies. Wacht tot het rustig is. In de zwangerschap kan het verergen maar ook juist verminderen, en aangezien je dat niet van te voren weet (en per zw verschillend kan zijn) zou ik wachten. Als het nu onrustig is, en het wordt erger tijdens de zw krijg je weer meer medicatie. En niet alle medicatie kunnen kwaad, maar is toch nooit helemaal goed (vind ik)
Succes meid!!
dinsdag 3 juli 2007 om 20:17
Hoi Soepkippetje,
Ook ik heb de ziekte van Crohn. Gelukkig heb ik de matige versie, maar het is en blijft een rotziekte!!
Vlak voor mijn eerste zwangerschap ( nu 4 jaar geleden) heb ik heel lang Prednison geslikt. We wilden heel graag kinderen en zijn het vlak nadat ik gestopt was met de kuur gaan proberen.
Gelukkig was ik binnen 2 maanden zwanger! Ik heb me tijdens de hele zwangerschap echt super gevoeld!! Had echt nergens last van. Mijn gastro-entroloog vertelde dat vrouwen met Crohn zich tijdens de zwangerschap vaak heel goed voelen. Mijn zoon is wel met de keizersnede gehaald, omdat mijn arts het te riskant vond om op de natuurlijke manier te bevallen. Mijn darmen zijn door de jaren heen erg aangetast, veel littekenweefsel en ook vaak fistels gehad. Hij is bang, dat als ik tijdens een natuurlijke bevalling inscheur, ik incontinent kan raken. Ook na de zwangerschap heb ik nog een flinke Prednisonkuur gekregen op de boel rustig te houden.
Ik ben op dit moment alweer 29 weken zwanger van ons tweede kindje!
Ook dit kindje zal met de keizersnede gehaald worden en borstvoeding is voor mij weer geen optie, gezien alle medicatie.
Maar goed, flesvoeding is een prima vervanger en ik heb me dan ook nooit schuldig gevoeld hierover! Ik ben zelf ook met de fles grootgebracht en heb er niets aan over gehouden!;)
Met de 2e was ik weer binnen 2 maanden zwanger! Helaas gingen de eerste 3 maanden niet zo lekker, ik had vreselijke ontstekingen en was echt heel erg bang voor een miskraam. Ik slik normaal altijd Immuran (ook tijdens de zwangerschappen), maar ik heb daarnaast ook nog Entocort klisma's gekregen. Gelukkig hielpen deze erg goed en na 12 weken waren de ontstekingen verdwenen.
Het is helaas waar dat je tijdens een slechte periode niet zwanger mag raken, dit is erg slecht voor de foetus. Ik hoop echt voor je dat het binnenkort weer goed met je gaat en dat je er ook voor mag gaan!!
Ik was ook nog best jong toen de eerste geboren werd ( 25 jaar ), maar hier heb ik bewust voor gekozen gezien mijn gezondheidstoestand.
Maar niet iedereen heeft natuurlijk de keuze of de behoefte om jong zwanger te raken, dat is heel persoonlijk.
Maar als het kan en je voelt je goed, dan wens ik je alle sterkte en geluk toe!!
Ook ik heb de ziekte van Crohn. Gelukkig heb ik de matige versie, maar het is en blijft een rotziekte!!
Vlak voor mijn eerste zwangerschap ( nu 4 jaar geleden) heb ik heel lang Prednison geslikt. We wilden heel graag kinderen en zijn het vlak nadat ik gestopt was met de kuur gaan proberen.
Gelukkig was ik binnen 2 maanden zwanger! Ik heb me tijdens de hele zwangerschap echt super gevoeld!! Had echt nergens last van. Mijn gastro-entroloog vertelde dat vrouwen met Crohn zich tijdens de zwangerschap vaak heel goed voelen. Mijn zoon is wel met de keizersnede gehaald, omdat mijn arts het te riskant vond om op de natuurlijke manier te bevallen. Mijn darmen zijn door de jaren heen erg aangetast, veel littekenweefsel en ook vaak fistels gehad. Hij is bang, dat als ik tijdens een natuurlijke bevalling inscheur, ik incontinent kan raken. Ook na de zwangerschap heb ik nog een flinke Prednisonkuur gekregen op de boel rustig te houden.
Ik ben op dit moment alweer 29 weken zwanger van ons tweede kindje!
Ook dit kindje zal met de keizersnede gehaald worden en borstvoeding is voor mij weer geen optie, gezien alle medicatie.
Maar goed, flesvoeding is een prima vervanger en ik heb me dan ook nooit schuldig gevoeld hierover! Ik ben zelf ook met de fles grootgebracht en heb er niets aan over gehouden!;)
Met de 2e was ik weer binnen 2 maanden zwanger! Helaas gingen de eerste 3 maanden niet zo lekker, ik had vreselijke ontstekingen en was echt heel erg bang voor een miskraam. Ik slik normaal altijd Immuran (ook tijdens de zwangerschappen), maar ik heb daarnaast ook nog Entocort klisma's gekregen. Gelukkig hielpen deze erg goed en na 12 weken waren de ontstekingen verdwenen.
Het is helaas waar dat je tijdens een slechte periode niet zwanger mag raken, dit is erg slecht voor de foetus. Ik hoop echt voor je dat het binnenkort weer goed met je gaat en dat je er ook voor mag gaan!!
Ik was ook nog best jong toen de eerste geboren werd ( 25 jaar ), maar hier heb ik bewust voor gekozen gezien mijn gezondheidstoestand.
Maar niet iedereen heeft natuurlijk de keuze of de behoefte om jong zwanger te raken, dat is heel persoonlijk.
Maar als het kan en je voelt je goed, dan wens ik je alle sterkte en geluk toe!!
dinsdag 3 juli 2007 om 23:51
Hier nog iemand met CU en een kinderwens. Bij mij is de ziekte in februari vastgesteld en ik zit nog steeds vast aan de zetpillen Salofalk. Ik wilde in september gaan stoppen met de pil maar door 'onrustige omstandigheden' heb ik besloten de datum nog even te verschuiven. Maar qua medicatie (ook allergiemedicijnen) moet er het een en ander worden aangepakt. Ik heb nu nog 90 zetpillen en dat zijn voorlopig de laatste die ik krijg van de arts. Maar ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken wat er gebeurt als ik met die krengen stop.
Maar de kinderwens is erg groot!
Maar de kinderwens is erg groot!
woensdag 4 juli 2007 om 07:12
Als eerste allemaal bedankt voor jullie reacties. Fijn om te merken dat je niet de enige bent die in deze situatie zit (of heeft gezeten).
@ sophie-anne: fijn dat je toch reageert al heb je CU. En 7 maanden wachten is ook al weer lang he. Hoe is het bij je eerste zwangerschap gegaan? Hoop dat ook jij weer snel er voor mag gaan.
@ klets kous: gefeliciteerd met je zwangerschap! Gelukkig heb ook jij de matige versie. Ik zelfs eigenlijk nog minder. Toevallig dat ze er tijdens een andere operatie achterkwamen dat ik Crohn had. Anders had ik het nooit geweten. Ik had wel regelmatig dat als ik naar de wc moest, dat ik ook meteen moest. En ook af en toe wat buikpijn, maar meer ook niet. Gelukkig maar.
Wel fijn dat je zo snel zwanger bent geraakt, allebei de keren. (daar hoop ik ook op. Ben namelijk bang dat de Crohn sneller weer actief is dan dat ik de kans heb om zwanger te worden. Als hij tenminste rustig is. )
Ook een keizersnee is bij mij dan de bedoeling. Aangezien ik geen dikke darm meer heb, Dunne darm is aangesloten op endeldarm. En ook grote kans met inscheuren dat ik incontinent wordt. En dat wil ik dus echt niet.
En van de borstvoeding heb ik idd gelezen. Moet dan maar afwachten hoe lang het rustig blijft.
Helaas is het nog niet zover.
Die entocort klysma's heb ik ook gehad. Ik vond het echt een crime. Elke avond die dingen inbrengen. Heb toen de entocort capsules gekregen. Slik ik nu ook.
Ook jij heel veel geluk met je kinderen en tuurlijk sterkte met de Crohn als ie weer s actief is.
@ liubi: jij weet dan nog maar kort dat je CU hebt. Heb je al wel langer klachten? Het is wat met die kinderwens en medicijnen. Ook jij heel veel sterkte en hoop dat je snel medicatie vrij bent.
Ik heb 17 juli weer onderzoek en hoop zo dat het dan rustig is. De laatste keer (in mei) waren het maar een paar ontstekingen. Maar ja er mag niets zitten.
Groetjes Soepkip
@ sophie-anne: fijn dat je toch reageert al heb je CU. En 7 maanden wachten is ook al weer lang he. Hoe is het bij je eerste zwangerschap gegaan? Hoop dat ook jij weer snel er voor mag gaan.
@ klets kous: gefeliciteerd met je zwangerschap! Gelukkig heb ook jij de matige versie. Ik zelfs eigenlijk nog minder. Toevallig dat ze er tijdens een andere operatie achterkwamen dat ik Crohn had. Anders had ik het nooit geweten. Ik had wel regelmatig dat als ik naar de wc moest, dat ik ook meteen moest. En ook af en toe wat buikpijn, maar meer ook niet. Gelukkig maar.
Wel fijn dat je zo snel zwanger bent geraakt, allebei de keren. (daar hoop ik ook op. Ben namelijk bang dat de Crohn sneller weer actief is dan dat ik de kans heb om zwanger te worden. Als hij tenminste rustig is. )
Ook een keizersnee is bij mij dan de bedoeling. Aangezien ik geen dikke darm meer heb, Dunne darm is aangesloten op endeldarm. En ook grote kans met inscheuren dat ik incontinent wordt. En dat wil ik dus echt niet.
En van de borstvoeding heb ik idd gelezen. Moet dan maar afwachten hoe lang het rustig blijft.
Helaas is het nog niet zover.
Die entocort klysma's heb ik ook gehad. Ik vond het echt een crime. Elke avond die dingen inbrengen. Heb toen de entocort capsules gekregen. Slik ik nu ook.
Ook jij heel veel geluk met je kinderen en tuurlijk sterkte met de Crohn als ie weer s actief is.
@ liubi: jij weet dan nog maar kort dat je CU hebt. Heb je al wel langer klachten? Het is wat met die kinderwens en medicijnen. Ook jij heel veel sterkte en hoop dat je snel medicatie vrij bent.
Ik heb 17 juli weer onderzoek en hoop zo dat het dan rustig is. De laatste keer (in mei) waren het maar een paar ontstekingen. Maar ja er mag niets zitten.
Groetjes Soepkip
woensdag 4 juli 2007 om 09:41
woensdag 4 juli 2007 om 13:19
Hallo,
Ik heb al 15 jaar Crohn en ben inmiddels zwanger van de 3e!!! Ik heb 2 a 3 keer per jaar een flinke aanval van de Crohn maar weiger om medicatie te slikken. Dan maar een paar weken niet eten (ik kan het hebben, haha).
Bij allebei mijn zwangerschappen heb ik me vreselijk gevoeld. Deze derde keer (ik ben net zwanger) voel ik het alweer "rommelen". Helaas....
Aangezien ik geen medicatie slik heb ik gewoon borstvoeding gegeven.
Bij het zwanger worden heb ik wel mindere ervaringen gehad. Na diverse darmoperaties is mij verteld dat ik waarschijnlijk nooit kinderen zou kunnen krijgen ivm diverse verklevingen. Ik ben dan ook vrij jong (22) begonnen om te proberen zwanger te raken. Via IUI (en een superlieve gynaecoloog die alle begrip had en niet zei dat ik nog jaaaaaaaaren had) ben ik toch zwanger geraakt.
De 2e was niet gepland (aangezien ik toch niet zwanger kon raken geen anticonceptie gebruikt) maar zeer welkom en nu binnen 2 maanden zwanger!!!!
Verder vindt mijn internist anticonceptie (de pil dan he) geen goed idee samen met Crohn. Volgens hem veel te veel hormonen die niet nodig zijn..... Ik ben het helemaal met hem eens.
Dames...veel succes.
Groetjes Mandy
Ik heb al 15 jaar Crohn en ben inmiddels zwanger van de 3e!!! Ik heb 2 a 3 keer per jaar een flinke aanval van de Crohn maar weiger om medicatie te slikken. Dan maar een paar weken niet eten (ik kan het hebben, haha).
Bij allebei mijn zwangerschappen heb ik me vreselijk gevoeld. Deze derde keer (ik ben net zwanger) voel ik het alweer "rommelen". Helaas....
Aangezien ik geen medicatie slik heb ik gewoon borstvoeding gegeven.
Bij het zwanger worden heb ik wel mindere ervaringen gehad. Na diverse darmoperaties is mij verteld dat ik waarschijnlijk nooit kinderen zou kunnen krijgen ivm diverse verklevingen. Ik ben dan ook vrij jong (22) begonnen om te proberen zwanger te raken. Via IUI (en een superlieve gynaecoloog die alle begrip had en niet zei dat ik nog jaaaaaaaaren had) ben ik toch zwanger geraakt.
De 2e was niet gepland (aangezien ik toch niet zwanger kon raken geen anticonceptie gebruikt) maar zeer welkom en nu binnen 2 maanden zwanger!!!!
Verder vindt mijn internist anticonceptie (de pil dan he) geen goed idee samen met Crohn. Volgens hem veel te veel hormonen die niet nodig zijn..... Ik ben het helemaal met hem eens.
Dames...veel succes.
Groetjes Mandy
woensdag 4 juli 2007 om 14:01
@ sophie-anne: fijn dat je de eerste zwangerschap geen last hebt gehad. Op verstopping na dan. Kan me dat niet meer voorstellen hoe dat is.
Vervelend dat nu nog steeds CU actief is. Slik je medicatie? Succes ermee.
@ Mandy: wat knap dat je zonder medicatie kan en mag. Wel vervelend van de buikpijn. Ik heb dat ook voorgesteld aan mijn internist. Zeker omdat ik dus geen last of buikpijn heb. Maar het mag niet van hem. Moet behandeld worden. Waarom??? Ben wel blij dat ik geen last heb. Het enige is dat ik om de 2 maanden onderzoek heb. Maar dat is op moment omdat ik dan weet wanneer het rustig is, zodat we aan de zwangerschapswens kunnen gaan werken. En stoppen met de medicatie.
Van de pil heeft mijn internist niets gezegd. Slik m nu dan niet. Zal het volgende keer aan m vragen.
Fijn dat je zo'n goede gyneacoloog had. En dat het uiteindelijk gelukt is en van de andere spontaan zwanger!
Groetjes
Vervelend dat nu nog steeds CU actief is. Slik je medicatie? Succes ermee.
@ Mandy: wat knap dat je zonder medicatie kan en mag. Wel vervelend van de buikpijn. Ik heb dat ook voorgesteld aan mijn internist. Zeker omdat ik dus geen last of buikpijn heb. Maar het mag niet van hem. Moet behandeld worden. Waarom??? Ben wel blij dat ik geen last heb. Het enige is dat ik om de 2 maanden onderzoek heb. Maar dat is op moment omdat ik dan weet wanneer het rustig is, zodat we aan de zwangerschapswens kunnen gaan werken. En stoppen met de medicatie.
Van de pil heeft mijn internist niets gezegd. Slik m nu dan niet. Zal het volgende keer aan m vragen.
Fijn dat je zo'n goede gyneacoloog had. En dat het uiteindelijk gelukt is en van de andere spontaan zwanger!
Groetjes
woensdag 4 juli 2007 om 14:33
Hoi,
Ik ben twee keer heel snel zwanger geraakt....maar helaas zijn beide zwangerschappen in een miskraam geëindigd ;(
Volgens de gynaecoloog en de MDL arts heeft dit echter niets te maken met de crohn en de medicijnen.
Ik heb al jaren crohn, en het is ook al jaren rustig. Ik slik wel 3x daags Pentasa en zorg voor voldoende rust en goede voeding.
Ik moet eerljik zeggen dat ik me nu stiekem toch wel druk maak over de crohn in combinatie met een zwangerschap, juist omdat het al twee keer mis is gegaan... Ik vind het dan ook fijn om hier te lezen dat het dus allemaal wel goed mogelijk is....tja ik neem eerder dingen aan van meiden die het zelf ervaren hebben dan van geruststellende artsen :$.
Liefs van mij
Ik ben twee keer heel snel zwanger geraakt....maar helaas zijn beide zwangerschappen in een miskraam geëindigd ;(
Volgens de gynaecoloog en de MDL arts heeft dit echter niets te maken met de crohn en de medicijnen.
Ik heb al jaren crohn, en het is ook al jaren rustig. Ik slik wel 3x daags Pentasa en zorg voor voldoende rust en goede voeding.
Ik moet eerljik zeggen dat ik me nu stiekem toch wel druk maak over de crohn in combinatie met een zwangerschap, juist omdat het al twee keer mis is gegaan... Ik vind het dan ook fijn om hier te lezen dat het dus allemaal wel goed mogelijk is....tja ik neem eerder dingen aan van meiden die het zelf ervaren hebben dan van geruststellende artsen :$.
Liefs van mij
donderdag 5 juli 2007 om 13:15
vrijdag 6 juli 2007 om 22:28
Hoi Soepkippetje 81,
De Crohn is bij mij al jaren rustig (weinig tot geen klachten), maar wel dankzij de pentasa. Met deze medicijnen mag je gewoon zwanger worden, zowel de gyn als de mdl arts heeft me gerustgesteld. Wij zijn daar nu dus ook mee bezig. Ik ben twee keer vrij snel zwanger geworden, maar helaas is het beide keren in een miskraam geeindigd. Maar nogmaals dat schijnt dus "gewoon" pech te zijn en heeft niet zozeer met crohn en medicijnen te maken.
Ik hoop voor jou dat alles snel rustig is zodat je je kan gaan richten op zwanger worden...heel veel succes!
Trouwens goed dat je dit topic geopend hebt, fijn om ervaringen van anderen te lezen.
De Crohn is bij mij al jaren rustig (weinig tot geen klachten), maar wel dankzij de pentasa. Met deze medicijnen mag je gewoon zwanger worden, zowel de gyn als de mdl arts heeft me gerustgesteld. Wij zijn daar nu dus ook mee bezig. Ik ben twee keer vrij snel zwanger geworden, maar helaas is het beide keren in een miskraam geeindigd. Maar nogmaals dat schijnt dus "gewoon" pech te zijn en heeft niet zozeer met crohn en medicijnen te maken.
Ik hoop voor jou dat alles snel rustig is zodat je je kan gaan richten op zwanger worden...heel veel succes!
Trouwens goed dat je dit topic geopend hebt, fijn om ervaringen van anderen te lezen.
zaterdag 7 juli 2007 om 14:22
Jeetje Traveler, wat vreselijk vervelend voor je, dat je al 2 keer een miskraam gehad hebt. Ik kan me voorstellen dat je gaat twijfelen of het niet door de medicijnen en de Crohn komt. Maar ik denk dat het inderdaad gewoon vreselijke pech is.
Toen ik zwanger raakte van mijn 1e kind, was ik ook vreselijk onzeker over die stomme pillen ( ik slikte toen ook al Immuran). Als je namelijk de bijsluiter leest, dan is het uit den boze om zwanger te zijn als je die medicijnen slikt! Ik heb gelukkig een hele aardige arts waar ik al jarenlang elke 4 maanden op controle kom. Met hem heb ik er vaak over gesproken en hij heeft me al zovaak verzekerd dat het echt geen kwaad kan. Hij zegt dat de kans op een miskraam groter is, als ik geen medicijnen slik en flinke ontstekingen krijg. Hij is ook vaak in Amerika bij congressen over Crohn en Colitis Ulserosa. En daar wordt er vaak gesproken over dit onderwerp.
Farmaceutische bedrijven zullen altijd zeggen dat het slecht is voor een ongeboren kind, dit allemaal om zichzelf in te dekken, mocht er toch een keer een kindje niet gezond ter wereld komen.
Mijn zoon is met 38 weken geboren en woog ruim 7 pond!! De tweede komt over ongeveer 8 weken en ik heb al zoveel echo's gehad de afgelopen maanden. En elke keer wordt er weer gezegd dat het er allemaal prima uitziet en dat het kindje goed groeit. Ik ben dan nu ook totaal niet angstig of onzeker meer.
Wel krijg ik soms uit mijn omgeving reacties van mensen die schrikken als ik vertel dat ik medicijnen slikt en ook zwanger ben. Een hele afschuwelijke collega van mij ( echt zo'n roddeltante) had op mijn werk lopen rondbazuinen dat ze mij zo ontverantwoordelijk vond en dat ze het belachelijk vond dat ik met mijn ziekte zwanger was! Nou jaaaaa, ik heb haar gelukkig een aantal weken geleden even flink de waarheid verteld!
Maar zulke dingen zullen altijd wel gebeuren, mensen weten vaak ook niet wat ze zeggen.....
zondag 8 juli 2007 om 10:20
Hallo allemaal!
Wat fijn, dit forum! Ik heb op een ander Crohn-forum al eens gevraagd naar ervaringen van zwangeren met Crohn, met name rond de combi met Remicade. Kort even mijn verhaal.
Zelf ben ik nu 17 weken zwanger, gebruik dagelijks Imuran en krijg om de twaalf weken een infuus Remicade. Toen bij mij in 2002 Crohn werd vastgesteld (en ik een periode zo veel ben afgevallen en ziek ben geweest dat mijn specialist me aan de Remicade heeft gehangen), zei mijn specialist gelijk: als je zwanger wilt worden moet je het me gelijk vertellen. Dus ik medio vorig jaar met knikkende knieën vertellen (toch wel erg concreet als je dan ineens hardop zegt ´Wij zijn er klaar voor, we willen graag zwanger worden!´), en aanvankelijk was zijn reactie: stoppen met de Remicade, net zoals de bijsluiter zegt. Drie maanden later toen ik weer kwam, had hij verder onderzoek gedaan en navraag gedaan bij collega´s en vertelde hij dat de lijn inmiddels anders is: in de VS zijn enkele onderzoeken gedaan en blijkt dat Remicade waarschijnlijk geen kwaad kan voor het kind (hoewel dat nog niet 100% zeker is), en bovendien kan je als zwangere Crohn of colitis patiënt maar beter niet ziek worden, da´s nog erger. Hij vertelde bovendien dat de producent van Remicade in de VS andere voorschriften heeft (namelijk soepeler) maar dat men in NL nog niet zover is.
Dus wij hebben eind vorig jaar, mét toestemming, de knop omgezet en dit voorjaar bleek ik zwanger. Jippie! Wel ben ik onder behandeling bij een gynaecoloog en krijg ik het laatste trimester geen Remicade meer. Ook kan ik straks geen borstvoeding geven, omdat de Imuran daar nadelige effecten op heeft (kan in de moedermelk terecht komen). Maar dat zijn allemaal neembare hobbel(tje)s, zo lijkt het nu. We hopen dus dat alles goed blijft gaan, tot nu toe ziet het er goed uit.
Fijn trouwens te horen dat het ook goed kan gaan zonder groeiachterstanden e.d. (daarvoor houden ze mij ook extra in de gaten), ik hoop dat de miskramen inderdaad niet met de Crohn te maken hebben. Ik weet wel dat je lichaam in actieve fase niet klaar is voor een zwangerschap, maar in een rustige fase is er volgens mij niets over bekend of je dan een groter risico loopt op een miskraam, het zal inderdaad pech zijn. Sterkte, ik hoop dat het de volgende keer wel raak is en blijft!
Groetjes
Herah
Wat fijn, dit forum! Ik heb op een ander Crohn-forum al eens gevraagd naar ervaringen van zwangeren met Crohn, met name rond de combi met Remicade. Kort even mijn verhaal.
Zelf ben ik nu 17 weken zwanger, gebruik dagelijks Imuran en krijg om de twaalf weken een infuus Remicade. Toen bij mij in 2002 Crohn werd vastgesteld (en ik een periode zo veel ben afgevallen en ziek ben geweest dat mijn specialist me aan de Remicade heeft gehangen), zei mijn specialist gelijk: als je zwanger wilt worden moet je het me gelijk vertellen. Dus ik medio vorig jaar met knikkende knieën vertellen (toch wel erg concreet als je dan ineens hardop zegt ´Wij zijn er klaar voor, we willen graag zwanger worden!´), en aanvankelijk was zijn reactie: stoppen met de Remicade, net zoals de bijsluiter zegt. Drie maanden later toen ik weer kwam, had hij verder onderzoek gedaan en navraag gedaan bij collega´s en vertelde hij dat de lijn inmiddels anders is: in de VS zijn enkele onderzoeken gedaan en blijkt dat Remicade waarschijnlijk geen kwaad kan voor het kind (hoewel dat nog niet 100% zeker is), en bovendien kan je als zwangere Crohn of colitis patiënt maar beter niet ziek worden, da´s nog erger. Hij vertelde bovendien dat de producent van Remicade in de VS andere voorschriften heeft (namelijk soepeler) maar dat men in NL nog niet zover is.
Dus wij hebben eind vorig jaar, mét toestemming, de knop omgezet en dit voorjaar bleek ik zwanger. Jippie! Wel ben ik onder behandeling bij een gynaecoloog en krijg ik het laatste trimester geen Remicade meer. Ook kan ik straks geen borstvoeding geven, omdat de Imuran daar nadelige effecten op heeft (kan in de moedermelk terecht komen). Maar dat zijn allemaal neembare hobbel(tje)s, zo lijkt het nu. We hopen dus dat alles goed blijft gaan, tot nu toe ziet het er goed uit.
Fijn trouwens te horen dat het ook goed kan gaan zonder groeiachterstanden e.d. (daarvoor houden ze mij ook extra in de gaten), ik hoop dat de miskramen inderdaad niet met de Crohn te maken hebben. Ik weet wel dat je lichaam in actieve fase niet klaar is voor een zwangerschap, maar in een rustige fase is er volgens mij niets over bekend of je dan een groter risico loopt op een miskraam, het zal inderdaad pech zijn. Sterkte, ik hoop dat het de volgende keer wel raak is en blijft!
Groetjes
Herah
zondag 8 juli 2007 om 13:41
Hallo dames
Ik werd door mijn zusje op dit topic geattendeerd (lief zeg) en ben meteen gaan kijken. Ik ben 35 jaar en inverwachting van mijn 1e (het wordt een meisje!!!) en ik heb de Ziekte van Crohn.
Nu heb ik (vind ik zelf) nogal mazzel. Ik gebruik al 4 jaar geen medicijnen meer en heb af en toe wel pijn, maar echt een ontsteking heb ik niet meer gehad. Crohn is bij mij ontdekt toen ik 25 was en ik heb vanaf die tijd flink aan de medicijnen gezeten, Prednison, Pentasa enz enz maar gelukkig nooit een operatie hoeven ondergaan. Ik heb dus een milde vorm. Het was 7 jaar knokken maar nu heb ik het redelijk onder controle.(hoop ik)
Je weet het nooit voor in de toekomst, maar ik ben zelfs de afgelopen twee jaar op wereldreis geweest. En geloof me, niet altijd in landen waar de hygiene goed was of er een ziekenhuis in de buurt was. Ik had dit van te voren natuurlijk uitgebreid overlegd met mijn specialist en heb twee jaar lang Prednison meegesleept, maar het nooit en dan ook nooit, hoeven gebruiken. Tuurlijk ben je altijd bang dat het Crohn is als je ziek wordt (en dat ben ik flink geweest) maar het is super gegaan. Ik ben zelfs duikinstructeur geworden (wat fysiek en psychisch echt zwaar is en dat terwijl ik, toen ik 25 was, niet eens meer een trap op kon lopen)
Bovenstaand misschien als hart onder de riem voor de andere dames. Er zijn dus zeker periodes dat het wel beter met je gaat. Dat de onsteking langere tijd inactief kan zijn. Zo ook met mijn zwangerschap.
Ik ben na 3 mnd (snel dus en zeker met mijn leeftijd) zwanger geraakt en ik loop op dit moment zelfs bij de verloskundige en niet eens bij de gyneacoloog, ondanks mijn medische indicatie. Alles voelt goed, groeit goed, gaat gewoon goed. Maar inderdaad geloof ik dat het beter is als je het in een rustige periode doet. Ook mijn specialist drukte me toendertijd op mijn hart dat de moeder altijd voor gaat. Dat zij (als ziekenhuis en specialis) altijd zouden kiezen voor de gezondheid van de moeder en niet van het ongeboren kind. Klinkt hard maar snap het wel. Nou maar hopen dat ik geen terugval krijg na de zwangerschap.
Wat ik hier bij dit topic alleen mis is dat ik minder bang ben voor een groei achterstand, maar banger ben dat mijn meisje dezelfde ziekte erft. Nu weet ik wel dat ze nog steeds niet "wetenschappelijk' bewezen hebben dat het erfelijk is, maar grote aanwijzigen zijn er wel (alleen als ik al in mijn eigen fam. kijk). Zijn er dus ook dames die hier erg bang voor zijn of ervaringen mee hebben??????
Ik wil in ieder geval iedereen die zwanger wil worden of zwanger is heeeeel veel succes en gezondheid toewensen. Hopelijk gaat voor iedereen de wens in vervulling om zelf redelijk gezond door een zwangerschap te komen en een gezond kindje op de wereld te brengen. Ik blijf dit topic in ieder geval in de gaten houden.
Ik werd door mijn zusje op dit topic geattendeerd (lief zeg) en ben meteen gaan kijken. Ik ben 35 jaar en inverwachting van mijn 1e (het wordt een meisje!!!) en ik heb de Ziekte van Crohn.
Nu heb ik (vind ik zelf) nogal mazzel. Ik gebruik al 4 jaar geen medicijnen meer en heb af en toe wel pijn, maar echt een ontsteking heb ik niet meer gehad. Crohn is bij mij ontdekt toen ik 25 was en ik heb vanaf die tijd flink aan de medicijnen gezeten, Prednison, Pentasa enz enz maar gelukkig nooit een operatie hoeven ondergaan. Ik heb dus een milde vorm. Het was 7 jaar knokken maar nu heb ik het redelijk onder controle.(hoop ik)
Je weet het nooit voor in de toekomst, maar ik ben zelfs de afgelopen twee jaar op wereldreis geweest. En geloof me, niet altijd in landen waar de hygiene goed was of er een ziekenhuis in de buurt was. Ik had dit van te voren natuurlijk uitgebreid overlegd met mijn specialist en heb twee jaar lang Prednison meegesleept, maar het nooit en dan ook nooit, hoeven gebruiken. Tuurlijk ben je altijd bang dat het Crohn is als je ziek wordt (en dat ben ik flink geweest) maar het is super gegaan. Ik ben zelfs duikinstructeur geworden (wat fysiek en psychisch echt zwaar is en dat terwijl ik, toen ik 25 was, niet eens meer een trap op kon lopen)
Bovenstaand misschien als hart onder de riem voor de andere dames. Er zijn dus zeker periodes dat het wel beter met je gaat. Dat de onsteking langere tijd inactief kan zijn. Zo ook met mijn zwangerschap.
Ik ben na 3 mnd (snel dus en zeker met mijn leeftijd) zwanger geraakt en ik loop op dit moment zelfs bij de verloskundige en niet eens bij de gyneacoloog, ondanks mijn medische indicatie. Alles voelt goed, groeit goed, gaat gewoon goed. Maar inderdaad geloof ik dat het beter is als je het in een rustige periode doet. Ook mijn specialist drukte me toendertijd op mijn hart dat de moeder altijd voor gaat. Dat zij (als ziekenhuis en specialis) altijd zouden kiezen voor de gezondheid van de moeder en niet van het ongeboren kind. Klinkt hard maar snap het wel. Nou maar hopen dat ik geen terugval krijg na de zwangerschap.
Wat ik hier bij dit topic alleen mis is dat ik minder bang ben voor een groei achterstand, maar banger ben dat mijn meisje dezelfde ziekte erft. Nu weet ik wel dat ze nog steeds niet "wetenschappelijk' bewezen hebben dat het erfelijk is, maar grote aanwijzigen zijn er wel (alleen als ik al in mijn eigen fam. kijk). Zijn er dus ook dames die hier erg bang voor zijn of ervaringen mee hebben??????
Ik wil in ieder geval iedereen die zwanger wil worden of zwanger is heeeeel veel succes en gezondheid toewensen. Hopelijk gaat voor iedereen de wens in vervulling om zelf redelijk gezond door een zwangerschap te komen en een gezond kindje op de wereld te brengen. Ik blijf dit topic in ieder geval in de gaten houden.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
