Kinderen
alle pijlers
Zoon heeft liefdesverdriet
woensdag 15 mei 2024 om 09:51
Goedemorgen,
Heb een nieuw account moeten aanmaken omdat ik mijn oude onmogelijk meer in kwam, dus vandaar even zo.
Mijn zoon is 17 jaar en heeft 2 maanden een vriendin gehad, afgelopen zaterdag heeft ze het uitgemaakt... Zoon heeft ontzettend veel liefdesverdriet en huilt veel, is niet bang om zijn gevoelens te tonen in ieder geval.
Alleen, hij heeft nog hoop dat ze weer samen komen, vrienden kunnen blijven enz enz. Haar reden om het uit te maken was dat ze met zichzelf in de knoop zit en eerst aan zichzelf moet werken voor ze kan investeren in een relatie. Het ligt niet aan hem maar aan haar.
Nu heb ik gisteren in een gesprek met hem wel proberen aan te geven dat het waarschijnlijk ijdele hoop is om vrienden te blijven, zeker als hij nog heel erg verliefd is, dat hij dan waarschijnlijk steeds de deksel op zijn neus zal krijgen en weer teleurgesteld zal worden. En meer van die cliché dingen eigenlijk.
Ik vind het ontzettend sneu voor hem en weet dat hij er echt wel overheen gaat komen en ook heus wel weer een andere meid tegen komt. Hij ziet dit nu even niet zo. Momenteel maak ik lange dagen qua werk en zijn vader ook (zijn gescheiden, hebben nog steeds goed contact).
Ik had al aan hem gevraagd of hij misschien met vrienden het weekend heeft afgesproken, maar dat was niet het geval, dus nu dachten zijn vader en ik, misschien kunnen we gaan lunchen/uiteten/bioscoopje doen om hem wat af te leiden, maar is dat gek? Een vriendin van mij zegt weer dat hij daar zijn vrienden voor heeft en hij heeft ook echt een leuke vrienden groep maar ik dacht ja waarom zouden wij, als ouder zijnde ook niet hem er even op uit nemen?
Ook blijft hij deze week thuis van school omdat hij zoveel verdriet heeft, ik moet eerlijk zeggen dat ik het veel drama vind voor 2 maanden verkering, maar wie ben ik dan om daar over te oordelen? Hij is 17 maar dat betekent niet dat zijn verdriet minder erg is, toch? Maar kan ik van het weekend wel ook aangeven dat het maandag gewoon tijd is om zijn leven weer op te pakken en lekker naar school te gaan?
M.a.w. ik vind het lastig hoe ik hiermee moet omgaan, ik heb zelf nooit liefdesverdriet ervaren, was 16 toen ik wat met zijn vader kreeg en 30 toen we weer uit elkaar gingen, tegen die tijd ook blij was dat we uit elkaar gingen en sinds mijn 31ste alweer 16 jaar gelukkig met mijn huidige man. Ook hij heeft hier geen ervaring mee want ik ben zijn eerste en enige partner, mijn ex heeft het verder ook niet zo heftig gehad vertelde hij me, dus ja, wat is wijsheid?
Alvast heel erg bedankt voor het lezen en de moeite om te reageren!
Heb een nieuw account moeten aanmaken omdat ik mijn oude onmogelijk meer in kwam, dus vandaar even zo.
Mijn zoon is 17 jaar en heeft 2 maanden een vriendin gehad, afgelopen zaterdag heeft ze het uitgemaakt... Zoon heeft ontzettend veel liefdesverdriet en huilt veel, is niet bang om zijn gevoelens te tonen in ieder geval.
Alleen, hij heeft nog hoop dat ze weer samen komen, vrienden kunnen blijven enz enz. Haar reden om het uit te maken was dat ze met zichzelf in de knoop zit en eerst aan zichzelf moet werken voor ze kan investeren in een relatie. Het ligt niet aan hem maar aan haar.
Nu heb ik gisteren in een gesprek met hem wel proberen aan te geven dat het waarschijnlijk ijdele hoop is om vrienden te blijven, zeker als hij nog heel erg verliefd is, dat hij dan waarschijnlijk steeds de deksel op zijn neus zal krijgen en weer teleurgesteld zal worden. En meer van die cliché dingen eigenlijk.
Ik vind het ontzettend sneu voor hem en weet dat hij er echt wel overheen gaat komen en ook heus wel weer een andere meid tegen komt. Hij ziet dit nu even niet zo. Momenteel maak ik lange dagen qua werk en zijn vader ook (zijn gescheiden, hebben nog steeds goed contact).
Ik had al aan hem gevraagd of hij misschien met vrienden het weekend heeft afgesproken, maar dat was niet het geval, dus nu dachten zijn vader en ik, misschien kunnen we gaan lunchen/uiteten/bioscoopje doen om hem wat af te leiden, maar is dat gek? Een vriendin van mij zegt weer dat hij daar zijn vrienden voor heeft en hij heeft ook echt een leuke vrienden groep maar ik dacht ja waarom zouden wij, als ouder zijnde ook niet hem er even op uit nemen?
Ook blijft hij deze week thuis van school omdat hij zoveel verdriet heeft, ik moet eerlijk zeggen dat ik het veel drama vind voor 2 maanden verkering, maar wie ben ik dan om daar over te oordelen? Hij is 17 maar dat betekent niet dat zijn verdriet minder erg is, toch? Maar kan ik van het weekend wel ook aangeven dat het maandag gewoon tijd is om zijn leven weer op te pakken en lekker naar school te gaan?
M.a.w. ik vind het lastig hoe ik hiermee moet omgaan, ik heb zelf nooit liefdesverdriet ervaren, was 16 toen ik wat met zijn vader kreeg en 30 toen we weer uit elkaar gingen, tegen die tijd ook blij was dat we uit elkaar gingen en sinds mijn 31ste alweer 16 jaar gelukkig met mijn huidige man. Ook hij heeft hier geen ervaring mee want ik ben zijn eerste en enige partner, mijn ex heeft het verder ook niet zo heftig gehad vertelde hij me, dus ja, wat is wijsheid?
Alvast heel erg bedankt voor het lezen en de moeite om te reageren!
woensdag 15 mei 2024 om 10:15
Ach wat sneu, eerste liefde is vaak heel heftig.
En hij klinkt als een erg gevoelige jongen.
Je kan inderdaad niet oordelen over de heftigheid van zijn verdriet, maar je kan zeker zeggen dat hij maandag weer gewoon naar school gaat.
Ik had hem denk ik (vandaag) morgen gewoon weer naar school gestuurd.
En hij klinkt als een erg gevoelige jongen.
Je kan inderdaad niet oordelen over de heftigheid van zijn verdriet, maar je kan zeker zeggen dat hij maandag weer gewoon naar school gaat.
Ik had hem denk ik (vandaag) morgen gewoon weer naar school gestuurd.
woensdag 15 mei 2024 om 10:20
Hij is zeker gevoelig en daarom vind ik het ook wat lastig. Gisteren vroeg hij dus al huilend of hij deze week nog thuis mocht blijven, ja en dan denk ik, je doet het goed op school, bent nooit ziek, en het zielig vinden natuurlijk, dus toch maar ja gezegd.Felidaez schreef: ↑15-05-2024 10:15Ach wat sneu, eerste liefde is vaak heel heftig.
En hij klinkt als een erg gevoelige jongen.
Je kan inderdaad niet oordelen over de heftigheid van zijn verdriet, maar je kan zeker zeggen dat hij maandag weer gewoon naar school gaat.
Ik had hem denk ik (vandaag) morgen gewoon weer naar school gestuurd.
woensdag 15 mei 2024 om 10:20
woensdag 15 mei 2024 om 10:22
woensdag 15 mei 2024 om 10:22
Tuurlijk kan ik hem dat vragen, maar doordat mijn vriendin meteen zei, ja daar heeft hij zijn vrienden voor, dacht ik, misschien draven we door ofzo?
En met vrienden heeft hij nu niet afgesproken he, ze weten het allemaal wel maar hij heeft er nu dus geen zin in om met ze af te spreken.
woensdag 15 mei 2024 om 10:24
woensdag 15 mei 2024 om 10:25
Wel naar school, dat geeft afleiding. Daarnaast als hij nog niet met vrienden heeft afgesproken hem inderdaad ook afleiding bezorgen. Neem zijn verdriet serieus maar ga er niet in meehuilen, maar dat doen jullie qua gesprekken ook niet, wel qua thuisblijven van school de hele week. Volgende week echt weer naar school hoor.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 15-05-2024 12:40
15.92% gewijzigd
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
woensdag 15 mei 2024 om 10:26
Als jullie normaal dit soort dingen nooit
met hem doen, vind ik het gek als je het nu wel ineens gaat doen.
Doen jullie normaal dit soort dingen ook al, dan lijkt het me normaal om hem mee uit te nemen.
Maar even serieus, thuis blijven van school voor liefdesverdriet? Schop onder de kont en gaan met die banaan. Hij zal vast nog vaker liefdesverdriet krijgen in z’n leven. Hoort er allemaal bij.
met hem doen, vind ik het gek als je het nu wel ineens gaat doen.
Doen jullie normaal dit soort dingen ook al, dan lijkt het me normaal om hem mee uit te nemen.
Maar even serieus, thuis blijven van school voor liefdesverdriet? Schop onder de kont en gaan met die banaan. Hij zal vast nog vaker liefdesverdriet krijgen in z’n leven. Hoort er allemaal bij.
woensdag 15 mei 2024 om 10:28
woensdag 15 mei 2024 om 10:30
je hebt het nu al toegezegd voor deze week en ik zou me daar dan voor nu ook maar aan houden
als het wat gezakt is, dan kan je wel eens praten over "je kan niet elke keer een week school gaan missen door liefdesverdriet" - waarschijnlijk ziet hij dat zelf ook wel in als dit eerste heftige gevoel over is
ik zou het nu verder niet te veel meer gaan voeden door telkens te vragen hoe hij zich voelt en wat hij nog gepland heeft voor het weekend - laat hem maar even zijn wonden likken en doe gewoon heel onopvallend wat extra lief (kook zijn lievelingskostje bijvoorbeeld) zonder er veel woorden aan vuil te maken
en ga niet nu al een plan met vader op zetten om hem te "redden" in het weekend - heb vertrouwen dat hij hier zelf uit kan komen op zijn manier
als het wat gezakt is, dan kan je wel eens praten over "je kan niet elke keer een week school gaan missen door liefdesverdriet" - waarschijnlijk ziet hij dat zelf ook wel in als dit eerste heftige gevoel over is
ik zou het nu verder niet te veel meer gaan voeden door telkens te vragen hoe hij zich voelt en wat hij nog gepland heeft voor het weekend - laat hem maar even zijn wonden likken en doe gewoon heel onopvallend wat extra lief (kook zijn lievelingskostje bijvoorbeeld) zonder er veel woorden aan vuil te maken
en ga niet nu al een plan met vader op zetten om hem te "redden" in het weekend - heb vertrouwen dat hij hier zelf uit kan komen op zijn manier
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 15 mei 2024 om 10:35
Ik zou het denk ik aangrijpen om hem wat meer te laten zien hoe je met emoties om kunt gaan. Dat hij een week thuis wil blijven, lijkt ook een beetje op verstoppen. Dat kan natuurlijk en is ook een logische eerste reactie, maar gelijk al zeggen dat je een week thuis wil blijven is misschien ook wat extreem. Dus hij moet misschien nog leren dat zijn gevoelens komen en gaan, dat ze er niet altijd in alle hevigheid zijn, dat je er niet aan onderdoor gaat en dat het ook kan helpen andere dingen te doen. En dat het niet iets is dat je hoeft te verbergen voor anderen, maar dat je je juist ook, met je verdriet en je pijn, onder je vrienden kunt begeven. En dat dat misschien juist wel helpend is en je mens maakt. Nouja, zoiets dus. 
woensdag 15 mei 2024 om 10:39
De verkering van mijn dochter van 17 is 4 maanden geleden uit gegaan, haar vriendin heeft de relatie beëindigd. Ze waren ruim een half jaar samen.
Dochter was ook erg verdrietig, wilde vrienden blijven en dat wilde zij in eerste instantie ook, maar binnen een week werd ze geblokkeerd op álle socials, zelfs op Spotify. Achteraf bleek dat ze binnen een week alweer een ander had en dat meisje vervolgens óók weet bedroog met een andere ex dus wat ons betreft beter kwijt dan rijk. Ik heb er voor die blokkades met haar over gesproken, dat het heel mooi zou zijn als ze vrienden konden blijven, maar dat het vaak niet gaat, zeker in het begin niet. Dan is alles nog vers en rauw en heb je hoop dat het wel weer goed komt, maar meer dan advies proberen te geven(en te troosten, als ze dat willen, mijn dochter wilde dat helemaal niet) kun je toch niet, ze moeten het zelf ervaren.
Ze was op school nog niet uit de kast, nu inmiddels wel bij een paar klasgenoten en daar heeft ze gelukkig wel haar hart kunnen luchten. Vrienden/vriendinnen waren voor haar wel cruciaal voor het verwerken. Ik denk dat ze hen ook meer heeft verteld dan ons en dat is prima, als ze het maar kwijt kan.
Twee maanden verkering kan natuurlijk peanuts lijken, je zoon is er duidelijk heel verdrietig van en ik zou dat ook niet bagatelliseren tegenover hem, ook al denk je er zelf anders over(ik zou dat zelf ook denken hoor, maar ik denk dan even terug hoe ik dat had gevonden op die leeftijd) Een week vrij van school zou ík dan weer niet toestaan. Maandag idd gewoon weer naar school.
En samen iets doen, waarom niet? Als hij dat leuk vindt, prima. Als hij dat niet wil zegt hij dat ook wel neem ik aan. Het kan toch prima, met ouders iets doen als hij verder geen plannen met vrienden heeft.
Dochter was ook erg verdrietig, wilde vrienden blijven en dat wilde zij in eerste instantie ook, maar binnen een week werd ze geblokkeerd op álle socials, zelfs op Spotify. Achteraf bleek dat ze binnen een week alweer een ander had en dat meisje vervolgens óók weet bedroog met een andere ex dus wat ons betreft beter kwijt dan rijk. Ik heb er voor die blokkades met haar over gesproken, dat het heel mooi zou zijn als ze vrienden konden blijven, maar dat het vaak niet gaat, zeker in het begin niet. Dan is alles nog vers en rauw en heb je hoop dat het wel weer goed komt, maar meer dan advies proberen te geven(en te troosten, als ze dat willen, mijn dochter wilde dat helemaal niet) kun je toch niet, ze moeten het zelf ervaren.
Ze was op school nog niet uit de kast, nu inmiddels wel bij een paar klasgenoten en daar heeft ze gelukkig wel haar hart kunnen luchten. Vrienden/vriendinnen waren voor haar wel cruciaal voor het verwerken. Ik denk dat ze hen ook meer heeft verteld dan ons en dat is prima, als ze het maar kwijt kan.
Twee maanden verkering kan natuurlijk peanuts lijken, je zoon is er duidelijk heel verdrietig van en ik zou dat ook niet bagatelliseren tegenover hem, ook al denk je er zelf anders over(ik zou dat zelf ook denken hoor, maar ik denk dan even terug hoe ik dat had gevonden op die leeftijd) Een week vrij van school zou ík dan weer niet toestaan. Maandag idd gewoon weer naar school.
En samen iets doen, waarom niet? Als hij dat leuk vindt, prima. Als hij dat niet wil zegt hij dat ook wel neem ik aan. Het kan toch prima, met ouders iets doen als hij verder geen plannen met vrienden heeft.
woensdag 15 mei 2024 om 10:41
Bedankt allemaal voor de reacties! Hier kan ik zeker wat mee!
Voor alles een eerste keer, zowel voor hem als voor mij. Ik twijfelde gewoon echt tussen, wat is momenteel nog te hard en te bagatelliserend en wat is te meegaand. Ik heb daar, door jullie reacties wel een helder beeld bij hahahaha.
Zijn broer was/is gewoon heel anders, die pakte wel meteen die afleiding en had binnen een maand weer een andere vriendin.
Voor alles een eerste keer, zowel voor hem als voor mij. Ik twijfelde gewoon echt tussen, wat is momenteel nog te hard en te bagatelliserend en wat is te meegaand. Ik heb daar, door jullie reacties wel een helder beeld bij hahahaha.
Zijn broer was/is gewoon heel anders, die pakte wel meteen die afleiding en had binnen een maand weer een andere vriendin.
woensdag 15 mei 2024 om 10:42
Een hele week thuishouden van school?! Dat is heel raar en overdreven. Bovendien heeft hij op school juist afleiding. Thuis zit hij maar te zwelgen in zijn verdriet en daar wordt het niet minder van. Veerkracht ontwikkel je door te leren omgaan met tegenslag/verdriet en de ervaring dat je dat wel overleeft.
En als je iets leuks met hem wilt doen in het weekend is dat toch prima? Waarom laat je je iets gelegen liggen aan die vriendin die vindt dat hij iets met vrienden moet gaan doen?
En als je iets leuks met hem wilt doen in het weekend is dat toch prima? Waarom laat je je iets gelegen liggen aan die vriendin die vindt dat hij iets met vrienden moet gaan doen?
woensdag 15 mei 2024 om 10:46
LaFleurNoire schreef: ↑15-05-2024 10:39De verkering van mijn dochter van 17 is 4 maanden geleden uit gegaan, haar vriendin heeft de relatie beëindigd. Ze waren ruim een half jaar samen.
Dochter was ook erg verdrietig, wilde vrienden blijven en dat wilde zij in eerste instantie ook, maar binnen een week werd ze geblokkeerd op álle socials, zelfs op Spotify. Achteraf bleek dat ze binnen een week alweer een ander had en dat meisje vervolgens óók weet bedroog met een andere ex dus wat ons betreft beter kwijt dan rijk. Ik heb er voor die blokkades met haar over gesproken, dat het heel mooi zou zijn als ze vrienden konden blijven, maar dat het vaak niet gaat, zeker in het begin niet. Dan is alles nog vers en rauw en heb je hoop dat het wel weer goed komt, maar meer dan advies proberen te geven(en te troosten, als ze dat willen, mijn dochter wilde dat helemaal niet) kun je toch niet, ze moeten het zelf ervaren.
Ze was op school nog niet uit de kast, nu inmiddels wel bij een paar klasgenoten en daar heeft ze gelukkig wel haar hart kunnen luchten. Vrienden/vriendinnen waren voor haar wel cruciaal voor het verwerken. Ik denk dat ze hen ook meer heeft verteld dan ons en dat is prima, als ze het maar kwijt kan.
Twee maanden verkering kan natuurlijk peanuts lijken, je zoon is er duidelijk heel verdrietig van en ik zou dat ook niet bagatelliseren tegenover hem, ook al denk je er zelf anders over(ik zou dat zelf ook denken hoor, maar ik denk dan even terug hoe ik dat had gevonden op die leeftijd) Een week vrij van school zou ík dan weer niet toestaan. Maandag idd gewoon weer naar school.
En samen iets doen, waarom niet? Als hij dat leuk vindt, prima. Als hij dat niet wil zegt hij dat ook wel neem ik aan. Het kan toch prima, met ouders iets doen als hij verder geen plannen met vrienden heeft.
Ach wat verdrietig ook, denk dat je dochter nu ook wel ziet dat ze haar beter kwijt is dan rijk. Maakt het denk ik ook wel wat lastiger als je nog niet publiekelijk uit de kast bent, het maakt het er allemaal niet makkelijker op.
Het samen iets doen ging ik echt oevr twijfelen omdat mijn vriendin zei, ja dat moet hij met vrienden doen. We gaan vaker leuke dingen doen en was ook gewoon puur ter afleiding. Ik vraag het hem vrijdag wel of hij zin heeft, het is sowieso geen moetje natuurlijk.
woensdag 15 mei 2024 om 10:51
Dit. Eén spijbeldagje, prima, maar geen week. Afleiding is goed, en zo werkt het leven. Je kunt op je werk ook geen week weg blijven.Lila-Linda schreef: ↑15-05-2024 10:24ah gossie!
Je hoeft het niet voor hem op te lossen. Laat hem lekker uithuilen
Laat hem lekker geloven, dat het nog goed komt
En als hij naar de film wil ga je, en als hij wil zwelgen op zijn kamer, mag dat ook
maar wel naar school!
Je hoeft het zeker niet voor hem op te lossen, maar als hij aan jou vraagt of je denkt dat het nog goed komt kun je natuurlijk eerlijk zijn.
En van het weekend zou ik gewoon vragen waar hij behoefte aan heeft, en ik zou hem wel een beetje aanmoedigen om afleiding te zoeken, maar als hij nog een weekje wilt zwelgen, ook prima. Hoort bij het liefdesverdriet proces!
woensdag 15 mei 2024 om 11:00
Ja het is heel zielig maar geen reden om hem weer een pamper om te doen. Gewoon naar school en hem verder zelf laten bepalen wat hij het weekend gaat doen. Heeft hij zin om de hele dag in zijn bed te liggen janken dan lekker laten gaan, heeft hij zin om met zijn vrienden iets te gaan doen ook lekker laten gaan maar ga hem alsjeblieft niet pamperen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
