Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
vrijdag 28 september 2007 om 17:43
Heel veel afwijkingen, waaronder het syndroom van down en de afwijking waaronder ook een hazelip valt hebben een kans om veel ernstiger te zijn dan de 'goede' voorbeelden die wij in het dagelijks leven zien. Veel mensen met down zijn heel diep geretardeerd, leren bijvoorbeeld nooit praten, zijn agressief en onaangepast, en kunnen niet functioneren in een maatschappij als de onze, zelfs niet met heel veel hulp en ondersteuning.
Bij schisis is die kans op grote problemen veel kleiner, maar ook schisis kan (maar hoeft niet) onderdeel te zijn van een veel uitgebreider syndroom waarbij het kind dus niet alleen een probleem heeft in het uiterlijk. Ik weet natuurlijk niet hoe het zit bij die abortussen die 'vanwege de hazelip' zijn uitgevoerd, maar het zou dus kunnen dat daar sprake was van veel uitgebreidere problematiek.
Als ik ooit (als kinderloze heb ik natuurlijk eigenlijk geen recht van spreken
geconfronteerd zou worden met een pre-natale test die op het syndroom van down wijst zou ik dit dus zeker iin overweging nemen, en, zoals ik er nu over denk, overgaan tot abortus. Maar dat zeg ik nu, ik wil wel kinderen, maar ben niet zwanger of aan het proberen ofzo. En ik heb geen exacte cijfers, dit is afgaand op wat ik denk te weten. Maar dit zou dus bij mij geen gemakzucht zijn, of omdat ik alleen maar een perfect kindje wil. Als ik wist dat de kans heel groot was op een 'blij' kindje met down, dan zou ik het zo laten komen. Helaas is dat dus (voorzover ik weet, dus correct me if I'm wrong) niet het geval. Bij schisis is de kans op ernstige aandoeningen heel veel kleiner, en een dergelijke diagnose zou ik dus ook absoluut geen reden viinden voor een afbreking van de zwangerschap.
Bij schisis is die kans op grote problemen veel kleiner, maar ook schisis kan (maar hoeft niet) onderdeel te zijn van een veel uitgebreider syndroom waarbij het kind dus niet alleen een probleem heeft in het uiterlijk. Ik weet natuurlijk niet hoe het zit bij die abortussen die 'vanwege de hazelip' zijn uitgevoerd, maar het zou dus kunnen dat daar sprake was van veel uitgebreidere problematiek.
Als ik ooit (als kinderloze heb ik natuurlijk eigenlijk geen recht van spreken
geconfronteerd zou worden met een pre-natale test die op het syndroom van down wijst zou ik dit dus zeker iin overweging nemen, en, zoals ik er nu over denk, overgaan tot abortus. Maar dat zeg ik nu, ik wil wel kinderen, maar ben niet zwanger of aan het proberen ofzo. En ik heb geen exacte cijfers, dit is afgaand op wat ik denk te weten. Maar dit zou dus bij mij geen gemakzucht zijn, of omdat ik alleen maar een perfect kindje wil. Als ik wist dat de kans heel groot was op een 'blij' kindje met down, dan zou ik het zo laten komen. Helaas is dat dus (voorzover ik weet, dus correct me if I'm wrong) niet het geval. Bij schisis is de kans op ernstige aandoeningen heel veel kleiner, en een dergelijke diagnose zou ik dus ook absoluut geen reden viinden voor een afbreking van de zwangerschap.
vrijdag 28 september 2007 om 18:45
Countessa, dat wist ik niet, van Schisis, dat het ook andere, ernstigere aandoeningen met zich mee kan brengen. Van Down weet ik wel dat er een heel verschil is tussen wat jij "blij"down noemt en de veel zwaardere variant. Maar toch, toch zou ik niet overgaan tot abortus bij Down. Alleen bij aandoeningen die niet met het leven verenigbaar zijn. (zeg ik nu, niet in de situatie zijnde, dus 100% zeker kán ik het niet weten).
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zaterdag 29 september 2007 om 17:17
Keuteltje: ze zocht geen steun, maar ze wilde alleen maar weten hoe een abortus in zijn werk gaat. Als je de moeite had genomen om ook even de rest te lezen en niet alleen maar de laatste twee bladzijden dan had je wat meer achtergrondinfo gehad.
by the way: waar is TO eigenlijk gebleven?? Ze zou ons op de hoogte houden.
zaterdag 29 september 2007 om 18:06
:
[...]
Keuteltje: ze zocht geen steun, maar ze wilde alleen maar weten hoe een abortus in zijn werk gaat. Als je de moeite had genomen om ook even de rest te lezen en niet alleen maar de laatste twee bladzijden dan had je wat meer achtergrondinfo gehad.
by the way: waar is TO eigenlijk gebleven?? Ze zou ons op de hoogte houden.
Traincha, als jij ook goed hebt gelezen, zou je weten dat TO alleen op haar werk kan internetten. Thuis geen computer. Niet zo gek dus dat je even niets van haar hoort. Ze zal gister na de aborrtus wel niet naar haar werk zijn gegaan en vandaag en morgen ook niet.....
Bikkelientje, hoop dat het beetje met je gaat en dat gister niet tegen is gevallen. Veel sterkte en kracht gewenst voor de komende tijd.
anoniem_10553 wijzigde dit bericht op 29-09-2007 18:08
Reden: typefoutjes
Reden: typefoutjes
% gewijzigd
maandag 1 oktober 2007 om 13:50
Hey allemaal,
Ik heb verder niet meer gereageerd op de reacties.....ben vanaf mijn laatste post alleen maar mee gaan lezen.
Mijn inziens zou het niet uitmaken wat ik ook probeer uit te leggen (en hoe ik inzichtelijk probeer te maken hoe mijn leventje in elkaar zit) aangezien mijn hele leventje toch al als "normaal" wordt gezien door sommige mede forummers.
Jammer genoeg wordt dit door anderen zo bekritiseerd dat verdere uitleg van mijn kant niet wordt gewaardeerd (lees --> alleen daar op reageren door te vertellen hoe onvolwassen ik wel niet ben, uch uch)
Voor diegenen die het wel willen weten --> afgelopen vrijdag is alles goed verlopen. We kwamen binnen, moest formulieren invullen (i.v.m. narcose) daarna een gesprek gehad met een verpleegster (i.v.m. de wettelijke bedenktijd, en om te kijken of je echt achter de keus staat) en ook daar een formulier ondertekenen.
Bijna gelijk kon ik al door naar boven, daar werd mijn bloeddruk opgemeten. Rond 11 uur werd ik opgehaald van de zaal. In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in de beugels. Ik kreeg een infuus in mijn hand, en daar werd het narcosemiddel ingespoten. Ik was zo weg.
Toen ik wakker werd was het inmiddels 12 uur. Ik was een beetje misselijk, en had buikkrampen maar verder niets ernstigs. Alles was gelukkig goed verlopen. Wel moest je verplicht een aantal maal naar de wc om te plassen, dit schijnt goed te zijn voor het samentrekken van de baarmoeder. Regelmatig wordt je buik ook onderzocht om de voortgang te bekijken.
Ook dit ging gelukkig voorspoedig. Zo voorspoedig dat ik rond half 2 alweer naar huis mocht.
Ik had nog een lange autorit voor de boeg, daar zag ik ook wel een beetje tegenop. Onderweg nog een keer over gegeven, maar verder gelukkig geen extreme pijnen.
Thuis aangekomen hebben we lekker rustig aan gedaan. Een vriendin van me is nog langs geweest, was wel fijn om het er met haar ook over te kunnen hebben.
Al met al moet ik zeggen dat het voelt als een opluchting. Opluchting dat het allemaal achter de rug is. Opluchting in de zin van: --> gevoel hebben dat we toch echt wel een goede keuze voor ons hebben gemaakt. Aan mijn vriend, en goede vriendin heb ik echt enorm veel steun!!!!
Afgelopen weekend nog regelmatig (de verwachte) buikkrampen gehad. Maar geen complicaties.
**einde update**
Ik heb verder niet meer gereageerd op de reacties.....ben vanaf mijn laatste post alleen maar mee gaan lezen.
Mijn inziens zou het niet uitmaken wat ik ook probeer uit te leggen (en hoe ik inzichtelijk probeer te maken hoe mijn leventje in elkaar zit) aangezien mijn hele leventje toch al als "normaal" wordt gezien door sommige mede forummers.
Jammer genoeg wordt dit door anderen zo bekritiseerd dat verdere uitleg van mijn kant niet wordt gewaardeerd (lees --> alleen daar op reageren door te vertellen hoe onvolwassen ik wel niet ben, uch uch)
Voor diegenen die het wel willen weten --> afgelopen vrijdag is alles goed verlopen. We kwamen binnen, moest formulieren invullen (i.v.m. narcose) daarna een gesprek gehad met een verpleegster (i.v.m. de wettelijke bedenktijd, en om te kijken of je echt achter de keus staat) en ook daar een formulier ondertekenen.
Bijna gelijk kon ik al door naar boven, daar werd mijn bloeddruk opgemeten. Rond 11 uur werd ik opgehaald van de zaal. In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in de beugels. Ik kreeg een infuus in mijn hand, en daar werd het narcosemiddel ingespoten. Ik was zo weg.
Toen ik wakker werd was het inmiddels 12 uur. Ik was een beetje misselijk, en had buikkrampen maar verder niets ernstigs. Alles was gelukkig goed verlopen. Wel moest je verplicht een aantal maal naar de wc om te plassen, dit schijnt goed te zijn voor het samentrekken van de baarmoeder. Regelmatig wordt je buik ook onderzocht om de voortgang te bekijken.
Ook dit ging gelukkig voorspoedig. Zo voorspoedig dat ik rond half 2 alweer naar huis mocht.
Ik had nog een lange autorit voor de boeg, daar zag ik ook wel een beetje tegenop. Onderweg nog een keer over gegeven, maar verder gelukkig geen extreme pijnen.
Thuis aangekomen hebben we lekker rustig aan gedaan. Een vriendin van me is nog langs geweest, was wel fijn om het er met haar ook over te kunnen hebben.
Al met al moet ik zeggen dat het voelt als een opluchting. Opluchting dat het allemaal achter de rug is. Opluchting in de zin van: --> gevoel hebben dat we toch echt wel een goede keuze voor ons hebben gemaakt. Aan mijn vriend, en goede vriendin heb ik echt enorm veel steun!!!!
Afgelopen weekend nog regelmatig (de verwachte) buikkrampen gehad. Maar geen complicaties.
**einde update**
maandag 1 oktober 2007 om 13:52
En even 'off the record' mijn goede vriendin is absoluut tegen abortus (ze is kraamverzorgster) maar desondanks staat ze achter mij/ons.
Ze weet in welke situatie ik zit, en hoe ons toekomstbeeld er op dit moment voor staat.
Ik ben echt super blij met haar steun. Het voelt fijn om een steuntje in de rug te krijgen, bij een beslissing die absoluut niet haar keuze was geweest.
Ze weet in welke situatie ik zit, en hoe ons toekomstbeeld er op dit moment voor staat.
Ik ben echt super blij met haar steun. Het voelt fijn om een steuntje in de rug te krijgen, bij een beslissing die absoluut niet haar keuze was geweest.
maandag 1 oktober 2007 om 14:10
Ik hoop dat je nu heel goed de pil gaat slikken en misschien nog wel extra anticonceptie gaat gebruiken, want je was aan de pil, zodat de situatie zich in elk geval niet herhaalt. (dat vind ik zelf altijd erg schokkend.. )
Fijn dat je de afloop van het verhaal hier vertelt en veel sterkte met het verwerken. Hoop echt dat je er geen vreselijke spijt van krijgt.
Fijn dat je de afloop van het verhaal hier vertelt en veel sterkte met het verwerken. Hoop echt dat je er geen vreselijke spijt van krijgt.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 1 oktober 2007 om 14:20
Donderdag heb ik een afspraak bij de huisarts voor nieuwe anticonceptie. Tot die tijd ga ik me nog even orienteren.
(in de kliniek hoorde ik van de verpleegsters dat ze vorige week op 1 dag, 3 (!!!) vrouwen hadden geholpen die door de pil heen zwanger waren geraakt.)
Tips van jullie kant zijn dan ook van harte welkom.
De pil ga ik me zowiezo niet meer aan wagen......ben zoekende naar een alternatief.
@ Inad --> voor mijn gevoel (en dat geld ook voor het gevoel van mijn vriend) is het een juiste beslissing geweest. Ik weet zeker, dat mocht het gebeuren dat we later toch 'spijt' krijgen dat we enorm veel steun aan elkaar hebben en dat we elkaar wel uit het dal cq dalletje kunnen trekken!
(in de kliniek hoorde ik van de verpleegsters dat ze vorige week op 1 dag, 3 (!!!) vrouwen hadden geholpen die door de pil heen zwanger waren geraakt.)
Tips van jullie kant zijn dan ook van harte welkom.
De pil ga ik me zowiezo niet meer aan wagen......ben zoekende naar een alternatief.
@ Inad --> voor mijn gevoel (en dat geld ook voor het gevoel van mijn vriend) is het een juiste beslissing geweest. Ik weet zeker, dat mocht het gebeuren dat we later toch 'spijt' krijgen dat we enorm veel steun aan elkaar hebben en dat we elkaar wel uit het dal cq dalletje kunnen trekken!
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 01-10-2007 14:22
Reden: even wat nuanceren/toevoegen
Reden: even wat nuanceren/toevoegen
% gewijzigd
maandag 1 oktober 2007 om 20:25
Beste Bikkelientje
Ik vind het jammer dat ik je topic niet eerder heb gelezen.
Ik heb zelf nooit een abortus meegemaakt maar ik ben wel een keer met een nichtje naar een abortuskliniek gegaan. Zij kon niet voor haar kindje zorgen ( waarom laat ik in het midden).
Ik vind het erg vervelend dat jou topic hier op zwanger worden is geplaatst,want dit soort reacties kun je verwachten op een topic vol moeders en moeders in spe.
Ik vind het heel dapper dat je bent komen vertellen hoe het verlopen is met je. Ik was al lang afgehaakt.
Ik wens je voor nu en in de toekomst veel succes toe. Ik ben blij dat je je opgelucht voelt over je besluit. Probeer het een plekje te geven....
Verder wil ik tegen de medeforumers zeggen. Iedereen heeft recht op zijn of haar mening. Maar zo kort door de bocht als hier gereageerd is, vind ik werkelijk om op te kotsen.
Dat je tegen abortus bent dat kan ik me heel goed voorstellen, maar dat hier opmerking naar opmerking wordt gemaakt alleen maar om elkaar te overtroeven, wie het hardst en het gemeenst kan doen. Werkelijk BEZOPEN.
Ik vind het jammer dat ik je topic niet eerder heb gelezen.
Ik heb zelf nooit een abortus meegemaakt maar ik ben wel een keer met een nichtje naar een abortuskliniek gegaan. Zij kon niet voor haar kindje zorgen ( waarom laat ik in het midden).
Ik vind het erg vervelend dat jou topic hier op zwanger worden is geplaatst,want dit soort reacties kun je verwachten op een topic vol moeders en moeders in spe.
Ik vind het heel dapper dat je bent komen vertellen hoe het verlopen is met je. Ik was al lang afgehaakt.
Ik wens je voor nu en in de toekomst veel succes toe. Ik ben blij dat je je opgelucht voelt over je besluit. Probeer het een plekje te geven....
Verder wil ik tegen de medeforumers zeggen. Iedereen heeft recht op zijn of haar mening. Maar zo kort door de bocht als hier gereageerd is, vind ik werkelijk om op te kotsen.
Dat je tegen abortus bent dat kan ik me heel goed voorstellen, maar dat hier opmerking naar opmerking wordt gemaakt alleen maar om elkaar te overtroeven, wie het hardst en het gemeenst kan doen. Werkelijk BEZOPEN.
maandag 1 oktober 2007 om 20:46
maandag 1 oktober 2007 om 21:04
De mensen hier probeerden TO oprecht te laten inzien dat haar situatie niet lang niet zo uitzichtloos is als zij zelf schetst. Bovendien gaat zij zelf ook niet vrijuit door vrijwel niet te reageren op goedbedoelde adviezen (van ervaringsdeskundigen die er nog slechter voor stonden!) en alleen maar te reageren op postings die wel in haar straatje pasten. Ze haalt haar ouders onderuit terwijl die mensen zelf geld moesten lenen om haar uit de ellende te helpen die ze zelf heeft veroorzaakt. En als slagroom op het toetje pleegt ze ook nog eens abortus zonder dat uberhaupt aan haar ouders te vertellen. Je hebt gelijk: ieder zijn keuze, maar er wordt hier iets te gemakkelijk met het woord respect omgesprongen. En ik hoop voor haar dat ze de juiste beslisisng heeft genomen, maar goed: ik hoef niet gelukkig niet te leven met deze beslissing.
maandag 1 oktober 2007 om 21:48
Ik denk dat een misvatting (of onbekendheid) bij veel vrouwen is over de betrouwbaarheid van de pil en men weet vaak (gek genoeg) niet dat een pil onbetrouwbaar wordt zodra je gaat overgeven, diarree hebt of antibiotica slikt. Of het gewoon een dagje vergeet of iets te ver uiteeen slikt. Of dat in jouw geval ook zo is kan ik uiteraard niet oordelen, ik ga er maar even vanuit dat het niet zo was.
Echter wilde ik daarmee toch even reageren op wat de abortuskliniek had gezegd over vrouwen die door de pil heen zwanger geraakt waren. In werkelijkheid blijkt daarvan het grootste gedeel nog te verklaren door overgeven/diarree/antibiotica. Er is slechts maar een heel erg klein deel dat echt door de pil heen zonder andere omstandigheden zwanger raakt.
Sterkte met het verwerken van alles.
Echter wilde ik daarmee toch even reageren op wat de abortuskliniek had gezegd over vrouwen die door de pil heen zwanger geraakt waren. In werkelijkheid blijkt daarvan het grootste gedeel nog te verklaren door overgeven/diarree/antibiotica. Er is slechts maar een heel erg klein deel dat echt door de pil heen zonder andere omstandigheden zwanger raakt.
Sterkte met het verwerken van alles.
maandag 1 oktober 2007 om 22:02
Wen, ik ken júist verhalen van mensen die door Mirenaspiraal heen zwanger werden. Volgens mij is er geen enkele 100% veilige manier, en aangezien onthouding ook geen goede optie is zou ik in geval van al te makkelijk zwanger worden gaan voor een combinatie van middelen. Dat lijkt mij het veiligste.
Verder eens met Traincha, het is niet alsof TO als een vreselijk respectvolle dame overkwam en men haalde haar niet persoonlijk onderuit, maar wel haar beweegredenen en er waren vragen n.a.v. haar opmerkingen en keuzes. Als je geen kritiek wil moet je je verhaal niet op een forum plaatsen vind ik. En ik denk dat Dorie8 er helemaal naast zit met haar, zelf behoorlijk kort door de bocht zijnde, samenvatting van de discussie.
Ik denk dat mensen serieus getracht hebben om Bikkelien te laten zien dat haar situatie niet uitzichtloos of zelfs maar bijzonder slecht is en om haar niet zozeer over te halen als wel vragen te stellen over wat ze zoal schreef en misschien een ijdele hoop het leven van haar ongeboren kindje te redden.
Daarnaast werd de discussie vaak algemeen over abortus, en dan mogen mensen natuurlijk gewoon zeggen wat ze daar van vinden, zelfs als ze het moord vinden, ze staan volledig in hun recht. Net als Bikkelien als ze zegt, ik doe het toch. Keuzevrijheid gaat alle kanten op, niet alleen de jouwe..
zou ik in geval van al te makkelijk zwanger worden gaan voor een combinatie van middelen. Dat lijkt mij het veiligste. Verder eens met Traincha, het is niet alsof TO als een vreselijk respectvolle dame overkwam en men haalde haar niet persoonlijk onderuit, maar wel haar beweegredenen en er waren vragen n.a.v. haar opmerkingen en keuzes. Als je geen kritiek wil moet je je verhaal niet op een forum plaatsen vind ik. En ik denk dat Dorie8 er helemaal naast zit met haar, zelf behoorlijk kort door de bocht zijnde, samenvatting van de discussie.
Ik denk dat mensen serieus getracht hebben om Bikkelien te laten zien dat haar situatie niet uitzichtloos of zelfs maar bijzonder slecht is en om haar niet zozeer over te halen als wel vragen te stellen over wat ze zoal schreef en misschien een ijdele hoop het leven van haar ongeboren kindje te redden.
Daarnaast werd de discussie vaak algemeen over abortus, en dan mogen mensen natuurlijk gewoon zeggen wat ze daar van vinden, zelfs als ze het moord vinden, ze staan volledig in hun recht. Net als Bikkelien als ze zegt, ik doe het toch. Keuzevrijheid gaat alle kanten op, niet alleen de jouwe..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
dinsdag 2 oktober 2007 om 09:20
@ All --> Zie net ook dat ik in mijn stukje van 14.20 uur het had over de pil. Maar de pil moet hier spiraal zijn.
In de kliniek hebben ze dus 3 vrouwen op een dag gehad die door het spiraal heen zwanger zijn geraakt......
Wat ik trouwens wel raar vindt is dat je op sommige vragen geen duidelijk antwoord op krijgt.
Bij de ene kliniek zeggen ze dat je weer mag zwemmen/seksueel gemeenschap mag hebben na 3 weken, en bij een andere kliniek zeggen ze dat dit al mag als je geen last meer hebt van bloedingen. I'm lost......
Heeft iemand hier ervaring mee???
In de kliniek hebben ze dus 3 vrouwen op een dag gehad die door het spiraal heen zwanger zijn geraakt......
Wat ik trouwens wel raar vindt is dat je op sommige vragen geen duidelijk antwoord op krijgt.
Bij de ene kliniek zeggen ze dat je weer mag zwemmen/seksueel gemeenschap mag hebben na 3 weken, en bij een andere kliniek zeggen ze dat dit al mag als je geen last meer hebt van bloedingen. I'm lost......
Heeft iemand hier ervaring mee???
