Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand IV (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
woensdag 10 november 2010 om 19:02
Dit is de OP van alweer het 4e deel van ons inspirerende, welhaast sektarische topic, gestart door onze goeroe Eleonora. Om praktische redenen open ik deze keer het nieuwe topic, maar onderstaande tekst is van haar.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over wel voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachtenloos eten in je mond proppen.
De originele OP staat hieronder en laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic `Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?´, maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens over het eten, redenen waarom het anders moet, en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in de titel die het nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina´s en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schoom niet en lees met ons mee!
Eten met je verstand, deel 1
Eten met je verstand II (kom er gerust bij)
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom)
De recepten van het eten met je verstand topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over wel voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachtenloos eten in je mond proppen.
De originele OP staat hieronder en laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic `Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?´, maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens over het eten, redenen waarom het anders moet, en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in de titel die het nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina´s en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schoom niet en lees met ons mee!
Eten met je verstand, deel 1
Eten met je verstand II (kom er gerust bij)
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom)
De recepten van het eten met je verstand topic
donderdag 17 maart 2011 om 15:02
Bedankt voor jullie schitterende plaatjes!
Heb met pa en ma zo'n beetje de hele dag buiten doorgebracht. Na een relaxed ontbijtje, funshoppen bij Aldi, een taartje, een flinke wandeling, een terrasje gingen we uit eten bij ons favoriete restaurantje hier in de buurt.
Heb van mijn ouders een keukenmachine gekregen dus ik kan lekker experimenteren in de keuken!
Nu nog kijken wat Jip gaat doen gezien het feit dat hij er gisteren (overigens met een goede reden) de hele dag niet was. Heb geen cadeau, geen bloemen, geen verwennerijen, niks. Beetje kaal van zijn kant.
Thank God voor mijn lieve familieleden die me altijd zo'n warm gevoel geven! Mijn paps en mams zijn de allerliefste!
Heb met pa en ma zo'n beetje de hele dag buiten doorgebracht. Na een relaxed ontbijtje, funshoppen bij Aldi, een taartje, een flinke wandeling, een terrasje gingen we uit eten bij ons favoriete restaurantje hier in de buurt.
Heb van mijn ouders een keukenmachine gekregen dus ik kan lekker experimenteren in de keuken!
Nu nog kijken wat Jip gaat doen gezien het feit dat hij er gisteren (overigens met een goede reden) de hele dag niet was. Heb geen cadeau, geen bloemen, geen verwennerijen, niks. Beetje kaal van zijn kant.
Thank God voor mijn lieve familieleden die me altijd zo'n warm gevoel geven! Mijn paps en mams zijn de allerliefste!
donderdag 17 maart 2011 om 15:07
SG, ik heb je filmpjes niet gezien, maar wil je graag wijzen op het volgende boek:
Weg met de Weegschaal Superdieet
flutlink
Dat klinkt een beetje tegenstrijdig met "boek 1", maar is heel praktisch. Aangezien ik Weg met de Weegschaal eerst niet op internet kon kopen (en in een Duitse bieb staat hij niet ) kon ik eerst alleen dat Superdieetboek kopen. Dat vind ik niet goed als op zich zelf staand boek, want om de diepere gedachten te begrijpen moet je het boek lezen wat jij zojuist hebt gelezen. Ik ben ook gestopt na een aantal bladzijden, en heb met een beetje moeite het andere boek bemachtigd. Dat wil ik nu eerst lezen voor ik met het Superdieetboek begin.
Echter, jij bent klaar met boek 1, wellicht biedt bovenstaand boek jou juist nu de praktische handvatten waar je wat mee kan beginnen. Het werkt met plaatjes van hoe een gezond menu eruitziet voor iemand met een al dan niet sportief/actief leven man/vrouw. Vervolgens krijg je handvatten waar je een beetje op kan besparen als je wil afvallen. Met wederom de boodschap dat honger niet goed is.
Ik hoop dat dat boek je misschien een beetje verder kan helpen. Meer inhoudelijke reactie kan ik je niet geven; ik heb er me nog te weinig in verdiept.
Zodra ik tijd heb zal ik je "help Zima deze winterdepressieve dag door filmpjes" eens gaan kijken...
Weg met de Weegschaal Superdieet
flutlink
Dat klinkt een beetje tegenstrijdig met "boek 1", maar is heel praktisch. Aangezien ik Weg met de Weegschaal eerst niet op internet kon kopen (en in een Duitse bieb staat hij niet ) kon ik eerst alleen dat Superdieetboek kopen. Dat vind ik niet goed als op zich zelf staand boek, want om de diepere gedachten te begrijpen moet je het boek lezen wat jij zojuist hebt gelezen. Ik ben ook gestopt na een aantal bladzijden, en heb met een beetje moeite het andere boek bemachtigd. Dat wil ik nu eerst lezen voor ik met het Superdieetboek begin.
Echter, jij bent klaar met boek 1, wellicht biedt bovenstaand boek jou juist nu de praktische handvatten waar je wat mee kan beginnen. Het werkt met plaatjes van hoe een gezond menu eruitziet voor iemand met een al dan niet sportief/actief leven man/vrouw. Vervolgens krijg je handvatten waar je een beetje op kan besparen als je wil afvallen. Met wederom de boodschap dat honger niet goed is.
Ik hoop dat dat boek je misschien een beetje verder kan helpen. Meer inhoudelijke reactie kan ik je niet geven; ik heb er me nog te weinig in verdiept.
Zodra ik tijd heb zal ik je "help Zima deze winterdepressieve dag door filmpjes" eens gaan kijken...
donderdag 17 maart 2011 om 16:14
Tsja, Ziem.
Hij stuurde wel 's ochtends een sms, en zoals gezegd kwam hij 's avonds even na 9en thuis. Hij had geprobeerd op het station nog een boek te scoren dat ik graag wilde, maar de boekwinkel was al dicht. Verder krijg ik nog een gps voor de auto, maar die wilde hij samen uitzoeken. Heb net tegen hem gezegd dat hij best een bosje tulpen op het station had kunnen scoren, maar hij zei dat alles al dicht was.
Toen zei hij dat het hem speet dat hij er zo weinig aan gedaan had, maar dat ik vast ook wel begreep dat hij het de laatste tijd druk had gehad en dat het er een beetje bijin was geschoten. Waarop ik zei dat hij me dan wel op een ander moment in de watten kon leggen, als hij dat zou willen. Waarop wat moeilijke geluiden kwamen.
En wat doet JJ hiermee? JJ wordt niet boos op Jip, maar op zichzelf. Ik word boos omdat ik zó lief voor hem ben (ik koop een sollicitatiesurvivalpakket met koekjes en energiedrank en co, ik geef hem op mijn eigen fucking verjaardag een namaak wake-up light, als ik 2 maanden naar China ga krijgt hij een zak cadeautjes waar hij er elke week eentje van mag openmaken). Hij verrast mij niet, want hij heeft het altijd superdruk en dan moet je natuurlijk priotiteit geven aan de belangrijke zaken des levens. Die in zijn geval dus bestaan uit werk en werk en werk. Het feit dat hij (nieuws vers van de pers) door zijn assessment is gekomen en mogelijk dus een baan in NL heeft (ze zoeken nu een baan voor hem maar willen hem iig hebben), ziet hij als een soort verjaardagscadeau voor mij, want ik wil toch zo graag in NL wonen. En nu ben ik weer boos op mezelf omdat ik zo'n suffe doos ben die hem altijd loopt te verwennen. Ik ben niet zoals zijn moeder; mijn hogere doel is het niet om het alleen andere mensen naar de zin te maken. En toch komt het er in de praktijk op neer dat ik zijn potje kook, wasjes draai en lekkers voor hem koop. Ik word doodmoe van mijn eigen gesloof.
Tsja, Ziem, ik voel me er ook een beetje verdrietig over eerlijk gezegd. Dat hij dus geen behoefte voelt mij te verwennen, niks speciaals gezien het feit dat hij er op mijn verjaardag niet bij was... Ik heb helemaal niet zo'n probleem gemaakt van het feit dat hij er gisteren niet bij was, had ik ook onterecht gevonden, die sollicitatie was heel belangrijk. Maar dat hij kennelijk op geen enkele manier behoefte voelt om zijn meissie te verwennen, om me te verrassen, om wat te compenseren (al klintk dat heel kinderachtig), tsja, dat maakt dat ik me een beetje de appendix van zijn prioriteitenlijstje voel ja...
Hij stuurde wel 's ochtends een sms, en zoals gezegd kwam hij 's avonds even na 9en thuis. Hij had geprobeerd op het station nog een boek te scoren dat ik graag wilde, maar de boekwinkel was al dicht. Verder krijg ik nog een gps voor de auto, maar die wilde hij samen uitzoeken. Heb net tegen hem gezegd dat hij best een bosje tulpen op het station had kunnen scoren, maar hij zei dat alles al dicht was.
Toen zei hij dat het hem speet dat hij er zo weinig aan gedaan had, maar dat ik vast ook wel begreep dat hij het de laatste tijd druk had gehad en dat het er een beetje bijin was geschoten. Waarop ik zei dat hij me dan wel op een ander moment in de watten kon leggen, als hij dat zou willen. Waarop wat moeilijke geluiden kwamen.
En wat doet JJ hiermee? JJ wordt niet boos op Jip, maar op zichzelf. Ik word boos omdat ik zó lief voor hem ben (ik koop een sollicitatiesurvivalpakket met koekjes en energiedrank en co, ik geef hem op mijn eigen fucking verjaardag een namaak wake-up light, als ik 2 maanden naar China ga krijgt hij een zak cadeautjes waar hij er elke week eentje van mag openmaken). Hij verrast mij niet, want hij heeft het altijd superdruk en dan moet je natuurlijk priotiteit geven aan de belangrijke zaken des levens. Die in zijn geval dus bestaan uit werk en werk en werk. Het feit dat hij (nieuws vers van de pers) door zijn assessment is gekomen en mogelijk dus een baan in NL heeft (ze zoeken nu een baan voor hem maar willen hem iig hebben), ziet hij als een soort verjaardagscadeau voor mij, want ik wil toch zo graag in NL wonen. En nu ben ik weer boos op mezelf omdat ik zo'n suffe doos ben die hem altijd loopt te verwennen. Ik ben niet zoals zijn moeder; mijn hogere doel is het niet om het alleen andere mensen naar de zin te maken. En toch komt het er in de praktijk op neer dat ik zijn potje kook, wasjes draai en lekkers voor hem koop. Ik word doodmoe van mijn eigen gesloof.
Tsja, Ziem, ik voel me er ook een beetje verdrietig over eerlijk gezegd. Dat hij dus geen behoefte voelt mij te verwennen, niks speciaals gezien het feit dat hij er op mijn verjaardag niet bij was... Ik heb helemaal niet zo'n probleem gemaakt van het feit dat hij er gisteren niet bij was, had ik ook onterecht gevonden, die sollicitatie was heel belangrijk. Maar dat hij kennelijk op geen enkele manier behoefte voelt om zijn meissie te verwennen, om me te verrassen, om wat te compenseren (al klintk dat heel kinderachtig), tsja, dat maakt dat ik me een beetje de appendix van zijn prioriteitenlijstje voel ja...
donderdag 17 maart 2011 om 16:18
Serieus, ik ben zo'n muts die alles verschrikkelijk lief en leuk vind, al had hij tijdens zijn assessment een chocoladereep gejat en die gegeven... Maar nee, hij komt thuis, terwijl ik over mijn verjaardag vertel knipt hij de televisie aan en terwijl ik nog een taart bak voor collega's gaat hij vast slapen.
Nee, ik voelde me niet echt het jarige prinsesje gisteren, ondanks dat zijn zus dat op haar superlieve kaart had gezet...
Nee, ik voelde me niet echt het jarige prinsesje gisteren, ondanks dat zijn zus dat op haar superlieve kaart had gezet...
donderdag 17 maart 2011 om 16:27
donderdag 17 maart 2011 om 17:10
quote:hanke321 schreef op 17 maart 2011 @ 16:52:
Dikke voor JJ. Ik snap dat je er mee zit.
Partner is in zijn ogen druk bezig voor jou, om die baan in NL te krijgen, maar ja, je voelt je een beetje het stiefkindje als hij je verder behoorlijk ongeinteresseerd bejegent.
Fijn, dat iemand het hele relaas wat ik net heb getypt, in 2 zinnen kan samenvatten...
Dikke voor JJ. Ik snap dat je er mee zit.
Partner is in zijn ogen druk bezig voor jou, om die baan in NL te krijgen, maar ja, je voelt je een beetje het stiefkindje als hij je verder behoorlijk ongeinteresseerd bejegent.
Fijn, dat iemand het hele relaas wat ik net heb getypt, in 2 zinnen kan samenvatten...
donderdag 17 maart 2011 om 17:11
donderdag 17 maart 2011 om 17:35
Lieve Dub,
ik vraag me af of hij ooit behoefte voelt om mij te verwennen. Maar goed, misschien denk ik daar op een ander moment anders over, time will tell.
En ik moet ook even zeggen dat ik Geen Bal van je snap, SG! Weg met de weegschaal, dus checkt SG elke dag even dat ze een onsje kwijt is. Eigenlijk heel grappig
ik vraag me af of hij ooit behoefte voelt om mij te verwennen. Maar goed, misschien denk ik daar op een ander moment anders over, time will tell.
En ik moet ook even zeggen dat ik Geen Bal van je snap, SG! Weg met de weegschaal, dus checkt SG elke dag even dat ze een onsje kwijt is. Eigenlijk heel grappig
donderdag 17 maart 2011 om 17:38
Maar teruglachen als ik naar hem lach?
De tv uitlaten als ik hem (op zijn vragen) vertel hoe mijn verjaardag was?
Om half 9 's avonds het eten klaar hebben als ik uit mijn theorieles kom, terwijl ik de afgelopen 3 jaar elke dag gekookt heb?
Dat zijn toch niet zulke waanzinnig belachelijke verwachtingen?
De tv uitlaten als ik hem (op zijn vragen) vertel hoe mijn verjaardag was?
Om half 9 's avonds het eten klaar hebben als ik uit mijn theorieles kom, terwijl ik de afgelopen 3 jaar elke dag gekookt heb?
Dat zijn toch niet zulke waanzinnig belachelijke verwachtingen?
