Mode & Beauty
alle pijlers
Mooi zijn en de vooroordelen...
zondag 11 mei 2008 om 10:31
Gisteren was ik in de supermarkt met man en kind. Ik sta in de rij te wachten en in de rij naast mij staan een man en een vrouw.
Ik zag de vrouw ineens de rug naar mij toe keren iets tegen haar man fluisteren en manlief kijkt mij tijdens het gefluister aan. (Beschaamd dat ik het in de gaten had). Vrouwlief draait zich daarna weer terug en kijkt mij weer aan. Dit was duidelijk een onderonsje wat over mij ging. Ik voelde mij erg rot onder. En zelf nadat ze in de gaten had dat ik wist dat het over mij ging keek ze mij euforisch en minachtend aan.
Ik schijn een knappe vrouw te zijn. Ik zie dit zelf niet zo, maar uit de reacties van mijn omgeving hoor ik wel eens dat ik erg knap ben. Ik ben zelf een heel onzeker persoon en heb een tijdlang met mezelf in de knoop gezeten.
Ik merk dat er vaak over mij gepraat wordt als ik ergens ben. Vrouwen die tegen hun man gaan fluisteren, de man die beschaamd is door het gefluister van zijn vrouw en het liefst in de grond zou willen verdwijnen.
Ik merk dat het vaak niet in positief opzicht is. Vrouwen die ik niet ken en die mij als persoon niet kennen kijken mij na en ik zie hun blik vol tja... niet positieve gedachtes.
Ik merk ook vaak dat wanneer mannen zonder hun vrouw zijn wel aardig tegen mij zijn. Zodra vrouwlief erbij is word ik genegeerd. De enkele keren dat dit niet gebeurd zie ik de vrouw vol jaloezie kijken en als blikken konden doden...
Als ik er nou als een del uit zou zien, kan ik deze reacties enigszins wel begrijpen. Ik zie er normaal uit. Niets geen strakke laag uitgesneden truitjes of korte rokjes. Ik wil eigenlijk het liefst niet opvallen, maar onbedoeld ben ik vaak in de belangstelling. Door mannen in positief opzicht en vrouwen in negatief opzicht.
Ik merk dat mooie vrouwen vaak bevoordeeld worden in negatief opzicht. Ik heb wel eens na een sollicitatiegesprek te horen gekregen dat ze mij niet wilden aannemen omdat ze vonden dat mijn verschijning te positief was en dit voor afleiding van mijn kwaliteiten zou lijden. ( dit heb ik via een kennis gehoord die daar werkte)
Ik hoop niet dat dit erg arrogant overkomt. Dat ben ik totaal niet, ik wil het liefst niet opvallen en nagestaard worden. Ik ben zelf erg onzeker over mijzelf en als je iedere keer het middelpunt bent van roddels van vrouwen omdat je er goed uitziet, geeft dit geen prettig gevoel.
Herkent iemand zich hierin of heb je adviezen hoe ik mij in dit soort situaties moet gedragen?
Ik zag de vrouw ineens de rug naar mij toe keren iets tegen haar man fluisteren en manlief kijkt mij tijdens het gefluister aan. (Beschaamd dat ik het in de gaten had). Vrouwlief draait zich daarna weer terug en kijkt mij weer aan. Dit was duidelijk een onderonsje wat over mij ging. Ik voelde mij erg rot onder. En zelf nadat ze in de gaten had dat ik wist dat het over mij ging keek ze mij euforisch en minachtend aan.
Ik schijn een knappe vrouw te zijn. Ik zie dit zelf niet zo, maar uit de reacties van mijn omgeving hoor ik wel eens dat ik erg knap ben. Ik ben zelf een heel onzeker persoon en heb een tijdlang met mezelf in de knoop gezeten.
Ik merk dat er vaak over mij gepraat wordt als ik ergens ben. Vrouwen die tegen hun man gaan fluisteren, de man die beschaamd is door het gefluister van zijn vrouw en het liefst in de grond zou willen verdwijnen.
Ik merk dat het vaak niet in positief opzicht is. Vrouwen die ik niet ken en die mij als persoon niet kennen kijken mij na en ik zie hun blik vol tja... niet positieve gedachtes.
Ik merk ook vaak dat wanneer mannen zonder hun vrouw zijn wel aardig tegen mij zijn. Zodra vrouwlief erbij is word ik genegeerd. De enkele keren dat dit niet gebeurd zie ik de vrouw vol jaloezie kijken en als blikken konden doden...
Als ik er nou als een del uit zou zien, kan ik deze reacties enigszins wel begrijpen. Ik zie er normaal uit. Niets geen strakke laag uitgesneden truitjes of korte rokjes. Ik wil eigenlijk het liefst niet opvallen, maar onbedoeld ben ik vaak in de belangstelling. Door mannen in positief opzicht en vrouwen in negatief opzicht.
Ik merk dat mooie vrouwen vaak bevoordeeld worden in negatief opzicht. Ik heb wel eens na een sollicitatiegesprek te horen gekregen dat ze mij niet wilden aannemen omdat ze vonden dat mijn verschijning te positief was en dit voor afleiding van mijn kwaliteiten zou lijden. ( dit heb ik via een kennis gehoord die daar werkte)
Ik hoop niet dat dit erg arrogant overkomt. Dat ben ik totaal niet, ik wil het liefst niet opvallen en nagestaard worden. Ik ben zelf erg onzeker over mijzelf en als je iedere keer het middelpunt bent van roddels van vrouwen omdat je er goed uitziet, geeft dit geen prettig gevoel.
Herkent iemand zich hierin of heb je adviezen hoe ik mij in dit soort situaties moet gedragen?
zondag 11 mei 2008 om 14:36
Waarom laat jij je een rotgevoel bezorgen door iemand die je ten eerste niet kent en ten tweede ook niet aardig vindt? Heeft een vreemde dan zoveel macht over jouw? Wat maakt het jou nou uit wat iemand die je niet kent over jou denkt? Waarom wil je dat iemand die je niet kent jouw aardig vindt? Dat zijn zo de dingen die jouw posting bij mij oproepen.
Ideetje, koop een t-shirt met een grappige (passende) tekst! Dan hebben ze iets om over te praten .
Ik was vroeger onzeker over mijn kleine borsten, toen heb ik een zwart hemdje gekocht met zilveren tekst; what you see is what you get! Vond ik wel stoer van mezelf. Was toen in mijn uitgaanstijd, dus ergens in de twintig. Maar zo te lezen kun jij zoiets ook goed dragen.
zondag 11 mei 2008 om 14:38
Mijn zus is zeker niet ordinair, heeft eerder heel veel klasse. Maar wel op een sensuele manier. Ik weet dat zij wel vaak problemen heeft met vooroordelen van vrouwen terwijl ze dat helemaal niet verdient, het is een hele lieve, zachtaardige en principiele vrouw. Wat dat betreft merk ik dat ik in een andere klasse "mooi" val, minder bedreigend blijkbaar. Ik concludeer maar dat ik geen geilheid uitstraal .
zondag 11 mei 2008 om 14:42
Nah, vaker dan maandelijks zie ik het toch wel, maar dat hangt inderdaad samen met hoe vaak ik er met een superknappe collega of vriendin op uit trek, en sowieso met hoe vaak ik erop uit trek.
Natuurlijk kan het absoluut meespelen hoe iemand het zelf interpreteert, hoe onzeker ze zelf is, enz. Maar ik zie hier mensen zo massaal vallen over de topicstartster en ik wil toch wel graag even nuanceren dat het niet per se volledig bij haar hoeft te liggen.
Verbaast me sowieso dat er zo vijandig wordt gereageerd op iemand die suggereert dat ze mooi is, ook al kiest ze haar bewoordingen inderdaad niet helemaal tactisch.
zondag 11 mei 2008 om 14:43
Nee het roept ook niet bergen herkenning op Margaretha, ik ben er weleens tegenaan gelopen maar dat vond ik dan ook weer zo ontzettend niet boeiend. En ik merk idd ook dat naarmate ik ouder word, de contacten met andere vrouwen alleen maar leuker, makkelijker en gelijkwaardiger worden. Dat zit deels in mij doordat ik meer zelfvertrouwen heb maar ik denk ook in die andere vrouwen. Iedereen lijkt meer zelfvertrouwen te krijgen rond deze leeftijd, dat maakt wederzijds begrip en respect zoveel makkelijker.
Ik ben daarin wel 's jaloers (op de leuke manier ) op jou, jij hebt dit nu al. Ik besef dat ik veel plezier gemist heb doordat ik niet lekker in mijn vel zat. Vind het mooi om te lezen hoeveel jij van je leven geniet en hoe comfortabel je je voelt met jezelf .
Ik ben daarin wel 's jaloers (op de leuke manier ) op jou, jij hebt dit nu al. Ik besef dat ik veel plezier gemist heb doordat ik niet lekker in mijn vel zat. Vind het mooi om te lezen hoeveel jij van je leven geniet en hoe comfortabel je je voelt met jezelf .
zondag 11 mei 2008 om 14:49
Ik heb niet veel reacties gelezen die op mij vijandig overkwamen. Eerder dat door een andere houding hierin er vaak geen probleem hoeft te zijn zeg maar. Ik heb persoonlijk ook het idee dat mooi zijn hier teveel opgeblazen wordt, het belang ervan. Ik ontken wijvennijd enz hiermee niet, ik heb me ook weleens verbaasd over de oordelen van vrouwen over andere vrouwen zoals ik al eerder postte. En toch kun je daar anders naar kijken dan vanuit een slachtofferpositie en dan blijkt dat je daar veel invloed op kunt hebben. Niet altijd maar dat geldt voor iedereen. Als iemand per se een vooroordeel wil hebben dan hou je hem of haar niet tegen.
zondag 11 mei 2008 om 14:53
en ik vind dat je er ook zelf te erg mee bezig bent, want als je een vrouw een heel gesprek met haar man ziet fluisteren 'over jou' en al die blikken van ze ziet, dan let je zelf ook wel heel erg op andere mensen. Je kunt ook het goede voorbeeld geven en daadwerkelijk zelf er geen issue van maken dat je 'mooi' bent.
Welk cijfer zou je jezelf trouwens geven? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Welk cijfer zou je jezelf trouwens geven? Daar ben ik wel benieuwd naar.
zondag 11 mei 2008 om 14:55
Emmeke, ik vind eigenlijk helemaal niet dat er zo negatief wordt gereageerd op Flowerbomba, er worden ook allerlei bruikbare adviezen gegeven.
Maar het wordt wel een beetje weggetrokken van het mooi-zijn, want dat doet er ook feitelijk niet zoveel toe. Je kan je beter afvragen waarom je het zo aantrekt dat andere mensen blijkbaar een oppervlakkig oordeel over je vellen.
En hoewel we allemaal wel situaties hebben meegemaakt waarin andere vrouwen gemeen doen, en je duidelijk weet dat het komt omdat ze geintimideerd zijn, is het ook weer niet dagelijkse kost denk ik (eerder schreef ik dat ik een keer erg dronken was geworden in mijn dorp en toen een jaar of langer steeds dacht als mensen me aankeken dat 't wel weer daar over zou gaan. Nou werd er vast wel behoorlijk over gepraat en kreeg ik er ook na een lange tijd nog wel opmerkingen over, maar toch is 't niet realistisch te denken dat 't constant dat is). En dan helpt 't misschien wel om te denken dat 't ergens anders over gaat - zelfs al zou je jezelf voor de gek houden. Het gaat er maar om dat Flowerbomba gewoon prettig naar de supermarkt kan zonder zich druk te maken, toch?
Vroeger was wiskunde een van mijn zwakste punten, en in de eerste paar jaren van de middelbare school was mijn klas nog niet verdeeld in alfa en beta. Ik zat toen bij verschillende wiskundeknobbels in de klas en werkte mezelf compleet over de zeik als ik bij proefwerken bij vraag 1c was en dan zo iemand zijn vinger opstak en vroeg 'meneer, bedoelt u bij vraag 3b zus of zo?'. Toen zei mijn moeder dat ik dan maar tegen mezelf moest zeggen 'oh, hij kijkt zeker het proefwerk eventjes door voordat hij begint'. En dat hielp! Ook al weet je dat je jezelf voor de gek houdt, als je die gedachten hardop zegt werkt dat wel veel beter dan wanneer je denkt 'oh help, ik ben veel langzamer dan de rest, zou ik 't wel afkrijgen, waarom doe ik zo lang over die vraag, dan heb ik zeker een foute berekening gekozen'.
En als je mensen hoort lachen denk ik ook liever 'goh die hebben zeker een binnenpretje', en als iemand vervelend kijkt denk ik 'zo die kan zeker al drie dagen niet poepen'. En eerlijk gezegd houdt 't me niet meer bezig of 't wel of niet mezelf voor de gek houden is. Je gaat met zo'n instelling in elk geval véél makkelijker door 't leven heen.
En in 't zeldzame geval dat een vrouw echt gericht op mij lullig doet, of met haar vriendinnen gaat zitten smiespelen of whatever, besluit ik op dat moment of ik er wat van zeg, of dat 't sop de kool niet waard is. Als ik weet dat ik me er nog de hele dag over zit op te vreten, dan zeg ik er wél wat van, en anders glimlach ik een keer vriendelijk en draai ik me om. Probleem opgelost toch? Laten we wel wezen het zijn geen levensgrote problemen waar we 't hier over hebben!!!
Maar het wordt wel een beetje weggetrokken van het mooi-zijn, want dat doet er ook feitelijk niet zoveel toe. Je kan je beter afvragen waarom je het zo aantrekt dat andere mensen blijkbaar een oppervlakkig oordeel over je vellen.
En hoewel we allemaal wel situaties hebben meegemaakt waarin andere vrouwen gemeen doen, en je duidelijk weet dat het komt omdat ze geintimideerd zijn, is het ook weer niet dagelijkse kost denk ik (eerder schreef ik dat ik een keer erg dronken was geworden in mijn dorp en toen een jaar of langer steeds dacht als mensen me aankeken dat 't wel weer daar over zou gaan. Nou werd er vast wel behoorlijk over gepraat en kreeg ik er ook na een lange tijd nog wel opmerkingen over, maar toch is 't niet realistisch te denken dat 't constant dat is). En dan helpt 't misschien wel om te denken dat 't ergens anders over gaat - zelfs al zou je jezelf voor de gek houden. Het gaat er maar om dat Flowerbomba gewoon prettig naar de supermarkt kan zonder zich druk te maken, toch?
Vroeger was wiskunde een van mijn zwakste punten, en in de eerste paar jaren van de middelbare school was mijn klas nog niet verdeeld in alfa en beta. Ik zat toen bij verschillende wiskundeknobbels in de klas en werkte mezelf compleet over de zeik als ik bij proefwerken bij vraag 1c was en dan zo iemand zijn vinger opstak en vroeg 'meneer, bedoelt u bij vraag 3b zus of zo?'. Toen zei mijn moeder dat ik dan maar tegen mezelf moest zeggen 'oh, hij kijkt zeker het proefwerk eventjes door voordat hij begint'. En dat hielp! Ook al weet je dat je jezelf voor de gek houdt, als je die gedachten hardop zegt werkt dat wel veel beter dan wanneer je denkt 'oh help, ik ben veel langzamer dan de rest, zou ik 't wel afkrijgen, waarom doe ik zo lang over die vraag, dan heb ik zeker een foute berekening gekozen'.
En als je mensen hoort lachen denk ik ook liever 'goh die hebben zeker een binnenpretje', en als iemand vervelend kijkt denk ik 'zo die kan zeker al drie dagen niet poepen'. En eerlijk gezegd houdt 't me niet meer bezig of 't wel of niet mezelf voor de gek houden is. Je gaat met zo'n instelling in elk geval véél makkelijker door 't leven heen.
En in 't zeldzame geval dat een vrouw echt gericht op mij lullig doet, of met haar vriendinnen gaat zitten smiespelen of whatever, besluit ik op dat moment of ik er wat van zeg, of dat 't sop de kool niet waard is. Als ik weet dat ik me er nog de hele dag over zit op te vreten, dan zeg ik er wél wat van, en anders glimlach ik een keer vriendelijk en draai ik me om. Probleem opgelost toch? Laten we wel wezen het zijn geen levensgrote problemen waar we 't hier over hebben!!!
zondag 11 mei 2008 om 15:02
Ik vind dat er 2 soorten 'mooie' vrouwen zijn;
de mooie vrouwen die ook nog een leuk/interessant karakter hebben, en niet zo'n big deal maken van hun schoonheid en de mooie vrouwen die denken dat het genoeg is om alleen maar (uiterlijk) mooi te zijn, nergens anders mee bezig zijn en dit ook uitstralen.
Die laatste categorie vind ik vreselijk en daardoor ook lelijk.
Kwa celebrities denk ik bijv. bij de 1e categorie aan Kate Winslet, Rachel Weisz e.d. en bij de 2e categorie aan de Sylvie Meisen en Paris Hiltons van deze wereld.
de mooie vrouwen die ook nog een leuk/interessant karakter hebben, en niet zo'n big deal maken van hun schoonheid en de mooie vrouwen die denken dat het genoeg is om alleen maar (uiterlijk) mooi te zijn, nergens anders mee bezig zijn en dit ook uitstralen.
Die laatste categorie vind ik vreselijk en daardoor ook lelijk.
Kwa celebrities denk ik bijv. bij de 1e categorie aan Kate Winslet, Rachel Weisz e.d. en bij de 2e categorie aan de Sylvie Meisen en Paris Hiltons van deze wereld.
zondag 11 mei 2008 om 15:02
Ja dat herinner ik me van een ander topic een tijd terug . Vond ik heel leuk om te lezen want ik noem mijn dochter ook vaak schoonheid en mooie meid en weet ik wat en ik twijfelde daar toen over of ik dat wel moest doen. Omdat mijn moeder zo uiterlijk obsessief bezig was/is en mij daarin flink getekend heeft. Ik wil haar niet het signaal geven dat het ertoe doet maar het was een fijne bevestiging dat het een kind zekerder maakt toen ik jouw post daarover las.
zondag 11 mei 2008 om 15:07
Nou klinkt het net alsof ik het alleen daarom doe, voor haar zelfvertrouwen. Ik vind haar zo'n enorme schoonheid. Echt om dood te knuffelen. Dat maakt het voor mij soms des te vreemder hoe mijn moeder daarin was met haar dochters, ik weet dat ik mijn dochter altijd mooi zal blijven vinden en het er altijd in zal blijven peperen .
zondag 11 mei 2008 om 15:09
Haha leuk om te lezen! Gewoon blijven doen hoor!
Wil er wel bij zeggen dat mijn moeder juist niet geobsedeerd is door uiterlijk. En ze is zelf in haar hart een alto en had 't denk ik ook leuk gevonden als ik jurkjes ging dragen met kisten eronder enzo, maar ze heeft mij juist altijd meegegeven dat ik prachtig was zoals ik was, ook met jaren vijftig jurkjes en dito schoentjes, en ook toen ik een eyeliner-abusive periode had, of toen ik alleen maar naveltruitjes droeg
Wil er wel bij zeggen dat mijn moeder juist niet geobsedeerd is door uiterlijk. En ze is zelf in haar hart een alto en had 't denk ik ook leuk gevonden als ik jurkjes ging dragen met kisten eronder enzo, maar ze heeft mij juist altijd meegegeven dat ik prachtig was zoals ik was, ook met jaren vijftig jurkjes en dito schoentjes, en ook toen ik een eyeliner-abusive periode had, of toen ik alleen maar naveltruitjes droeg
zondag 11 mei 2008 om 15:11
Ja precies, ik weet dat mijn moeder mij ook oprecht mooi vond toen ik een bril had die ik haatte, en toen ik een beugel had, en toen ik zo achterbleef bij mijn vriendinnen qua borstgroei. Al voordat ooit een jongen naar me keek, was mijn moeder wég van mij . En ik denk wel dat dat mij zelfzekerder heeft gemaakt.
zondag 11 mei 2008 om 15:14
Ja da's ook mijn gevoel erbij. Lijkt me juist zo leuk om je kind haar eigen identiteit te zien ontwikkelen, de keuzes die ze maakt. Mijn dochter is pas 4 dus het enige wat ze er nu doorheen dramt is dat ze alleen maar jurken aan wil maar ik verheug me daar nu al op. Vanzelfsprekend zelfvertrouwen is zoiets moois, ik hoop dat ik haar erbij kan helpen dat te behouden.
zondag 11 mei 2008 om 15:17
Haha ik vrees dat ik net zo bevooroordeeld ben als jouw moeder. Maar het is tegelijkertijd zo waar, ik heb regelmatig dat ik haar achter 't behang wil plakken en toch zie ik vooral hoe mooi ze is, wat een mooi karakter. Ik denk dat dat belangrijk is, dat er iemand is die jou hoe dan ook geweldig vindt. Omdat je het ook bent.
zondag 11 mei 2008 om 15:21
Toen ik in groep 1 of 2 zat wilde ik persé bepaalde kleren wel aan en andere niet en ik wilde ook zelf combi's maken. Dat wilde mijn moeder nooit tot ze op 'n gegeven moment toegaf en ik een belachelijke combi maakte en ermee naar school ging. Toen ik thuiskwam (dit weet ik niet meer heeft mijn moeder mij verteld) vroeg mijn moeder of de andere kindjes mijn kleren ook mooi vonden en toen zei ik ( ), stralend 'Ja! Ze zeiden dat ik wel een Turk leek!'. En mijn moeder heeft gewoon gezegd 'geweldig meid, echt prachtig'. Haha
zondag 11 mei 2008 om 15:26
zondag 11 mei 2008 om 15:30
Jouw posting staat echt vol met aannames. Je gaat er van uit dat ze het over jou hadden, dat die vrouw een kenau is, dat mannen zonder hun vrouw wel aardig tegen je doen, dat vrouwen jaloers op je zijn. Misschien verzin je het meeste wel en hebben die mensen het helemaal niet over jou. Volgens mij ben jij helemaal niet zo onzeker, maar haal je jouw zelfvertrouwen voornamelijk uit jouw uiterlijk. Misschien moet je ook eens aan je persoonlijkheid werken.
Cum non tum age
zondag 11 mei 2008 om 15:43
Het is niet om op te scheppen maar ik krijg ook complimenten dat ik een goeduitziend jonge vrouw ben ik neem het maar voor lief aan.
Ik ervaar het als vervelend als mensen je zitten aan te staren, ik heb ook liever geen ogen op mijn gericht hou helemaal niet van aandacht.
Wat me ook opvalt is dat als men je beter leert kennen men je bij de eerste ontmoeting arrogant vond daar schrik ik wel van.
Ik ervaar het als vervelend als mensen je zitten aan te staren, ik heb ook liever geen ogen op mijn gericht hou helemaal niet van aandacht.
Wat me ook opvalt is dat als men je beter leert kennen men je bij de eerste ontmoeting arrogant vond daar schrik ik wel van.