Overig
alle pijlers
Grappige onverwachte ontmoetingen
woensdag 11 juni 2008 om 13:46
Heb jij dat ook wel eens, dat je op straat of in de kroeg iemand tegenkomt en dat er vervolgens een heel grappig gesprek of gekke situatie ontstaat? Een paar voorbeeldjes:
Ik loop op straat en een man vraagt de weg aan me. Ik leg hem uit hoe hij moet lopen. Dan zegt hij plotseling: 'Ik wist eigenlijk wel waar ik moest zijn, maar ik móest je gewoon aanspreken, je hebt zo'n mooie lach!'. We raken verder aan de praat. Hij vertelt over zijn werk als universitair docent in de wiskunde en vertelt over allerlei complexe theorieën en hoe je die in het dagelijks leven kunt gebruiken. Het klinkt erg moeilijk allemaal, maar ook wel interessant. Ik vraag hem aan welke universiteit hij werkt. Zegt ie (bloedserieus) 'aan de universiteit van Zwolle'... hahahaha, ik wist niet hoe snel ik weg moest zijn.
Een paar maanden geleden zat ik in de bus en stapte er een oude man in in een dorpje in de middle of nowhere (ik woon in Ierland). Hij vertelt me dat hij het liefst naar wildlife programma's kijkt, vooral als er kangaroes in voorkomen. Hij hoopte ooit in zijn leven nog eens een kangaroe te mogen aanschouwen in Australië. Ik vertelde hem dat er in Nederland kangaroeboerderijen zijn en dat hun vlees gegeten wordt. Hij begint keihard te lachen.... en zegt: dus jullie eten Irish stew (stoofschotel met lamsvlees) met kangaroevlees? hahahahahaha. Hij houdt zeker een half uur de slappe lach en als hij uitstapt zegt hij: dankjewel, het was leuk je te ontmoeten. Ik ga het vanavond aan mijn vrouw vertellen van die kangaroes, weet zeker dat ze de hele avond de slappe lach zal hebben . Hij zei er overigens wel bij zelf nooit kangaroevlees te willen eten, want hij vond het zo zielig als de baby-kangaroe niet meer in de buidel van zijn moeder zou kunnen.
Nog eentje:
Ik zit samen met mijn vriend in de pub. Er komt een man naast me zitten (die volgens mijn vriend al een hele poos naar me had zitten kijken, maar ik had het niet gezien). We raken in gesprek. Zegt ie opeens, wijzend naar mijn vriend: 'is dat je broer?'. Als ik zeg dat hij mijn vriend is begint hij ineens keihard hartverscheurend te huilen. Tegen zijn vader, die vlakbij blijkt te staan huilt hij: 'Ze heeft al een vriehiend' . Hij blijft nog even zitten en zegt vervolgens tegen mijn vriend: 'Ik heb goed nieuws voor je, ik ga naar huis'. En tegen mij: 'Het is zo jammer dat we elkaar niet onder andere omstandigheden zijn tegengekomen, ik weet zeker dat we perfect bij elkaar passen'. Toen hij weg was kwam zijn vader nog even naar ons toe om te vertellen dat hij hersenbeschadiging had opgelopen bij een auto-ongeluk, waardoor hij dit soort dingen deed. Op zich verschrikkelijk voor hem natuurlijk, maar ik vond het zelf wel een hele leuke ontmoeting.
Nog eentje (laatste)... We waren op Inishmore, een Iers eiland dat veel bezocht wordt door Amerikaanse toeristen (vaak met Ierse wortels). Een oude local maakt een kletspraatje met ons. Dan komt er een Amerikaans stel binnen. Met de man heeft hij kennelijk al eens gepraat. De man stelt zijn (zeer jonge en mooie) vrouw aan hem voor. De vrouw geeft de oude man, op zijn Amerikaans, een hug. Vervolgens wil de oude man telkens weer opnieuw een hug van de Amerikaanse, die dat een beetje verlegen ook steeds weer doet (waarschijnlijk de eerste seks die hij in jaren heeft gehad ). De man van het stel zegt met een big smile tegen mij 'he is a real character!'. Het stel weet kennelijk niet goed hoe ze met de situatie aanmoet, drinkt heel snel hun Guinness op, neemt afscheid met nog een hug of 3 en verlaten de pub.
Ik geniet altijd heel erg van dit soort ontmoetingen. Kan er echt nog tijden later over lachen. Zou het leuk vinden om grappige ontmoetingen van anderen te lezen.
Ik loop op straat en een man vraagt de weg aan me. Ik leg hem uit hoe hij moet lopen. Dan zegt hij plotseling: 'Ik wist eigenlijk wel waar ik moest zijn, maar ik móest je gewoon aanspreken, je hebt zo'n mooie lach!'. We raken verder aan de praat. Hij vertelt over zijn werk als universitair docent in de wiskunde en vertelt over allerlei complexe theorieën en hoe je die in het dagelijks leven kunt gebruiken. Het klinkt erg moeilijk allemaal, maar ook wel interessant. Ik vraag hem aan welke universiteit hij werkt. Zegt ie (bloedserieus) 'aan de universiteit van Zwolle'... hahahaha, ik wist niet hoe snel ik weg moest zijn.
Een paar maanden geleden zat ik in de bus en stapte er een oude man in in een dorpje in de middle of nowhere (ik woon in Ierland). Hij vertelt me dat hij het liefst naar wildlife programma's kijkt, vooral als er kangaroes in voorkomen. Hij hoopte ooit in zijn leven nog eens een kangaroe te mogen aanschouwen in Australië. Ik vertelde hem dat er in Nederland kangaroeboerderijen zijn en dat hun vlees gegeten wordt. Hij begint keihard te lachen.... en zegt: dus jullie eten Irish stew (stoofschotel met lamsvlees) met kangaroevlees? hahahahahaha. Hij houdt zeker een half uur de slappe lach en als hij uitstapt zegt hij: dankjewel, het was leuk je te ontmoeten. Ik ga het vanavond aan mijn vrouw vertellen van die kangaroes, weet zeker dat ze de hele avond de slappe lach zal hebben . Hij zei er overigens wel bij zelf nooit kangaroevlees te willen eten, want hij vond het zo zielig als de baby-kangaroe niet meer in de buidel van zijn moeder zou kunnen.
Nog eentje:
Ik zit samen met mijn vriend in de pub. Er komt een man naast me zitten (die volgens mijn vriend al een hele poos naar me had zitten kijken, maar ik had het niet gezien). We raken in gesprek. Zegt ie opeens, wijzend naar mijn vriend: 'is dat je broer?'. Als ik zeg dat hij mijn vriend is begint hij ineens keihard hartverscheurend te huilen. Tegen zijn vader, die vlakbij blijkt te staan huilt hij: 'Ze heeft al een vriehiend' . Hij blijft nog even zitten en zegt vervolgens tegen mijn vriend: 'Ik heb goed nieuws voor je, ik ga naar huis'. En tegen mij: 'Het is zo jammer dat we elkaar niet onder andere omstandigheden zijn tegengekomen, ik weet zeker dat we perfect bij elkaar passen'. Toen hij weg was kwam zijn vader nog even naar ons toe om te vertellen dat hij hersenbeschadiging had opgelopen bij een auto-ongeluk, waardoor hij dit soort dingen deed. Op zich verschrikkelijk voor hem natuurlijk, maar ik vond het zelf wel een hele leuke ontmoeting.
Nog eentje (laatste)... We waren op Inishmore, een Iers eiland dat veel bezocht wordt door Amerikaanse toeristen (vaak met Ierse wortels). Een oude local maakt een kletspraatje met ons. Dan komt er een Amerikaans stel binnen. Met de man heeft hij kennelijk al eens gepraat. De man stelt zijn (zeer jonge en mooie) vrouw aan hem voor. De vrouw geeft de oude man, op zijn Amerikaans, een hug. Vervolgens wil de oude man telkens weer opnieuw een hug van de Amerikaanse, die dat een beetje verlegen ook steeds weer doet (waarschijnlijk de eerste seks die hij in jaren heeft gehad ). De man van het stel zegt met een big smile tegen mij 'he is a real character!'. Het stel weet kennelijk niet goed hoe ze met de situatie aanmoet, drinkt heel snel hun Guinness op, neemt afscheid met nog een hug of 3 en verlaten de pub.
Ik geniet altijd heel erg van dit soort ontmoetingen. Kan er echt nog tijden later over lachen. Zou het leuk vinden om grappige ontmoetingen van anderen te lezen.
woensdag 11 juni 2008 om 20:05
quote:yuky schreef op 11 juni 2008 @ 13:46:
Heb jij dat ook wel eens, dat je op straat of in de kroeg iemand tegenkomt en dat er vervolgens een heel grappig gesprek of gekke situatie ontstaat?
Minder grappig: Ik zit, samen met een vriendin op het terras. Vlak bij ons zitten twee jongens, waarschijnlijk jaartje of 17. Wij, begin 30-ers ( ik zelf 34). Zegt een van die jongens dat hij valt op oudere vrouwen. Vraagt die andere jongen: wat bedoel je met ouder? Antwoord: nou, rijpe vrouwen, weet je ... (jaja, dat weet ik: minstens 50 dan he?). Maar nee: vrouwen van 35 en ouder...
Blijkbaar ben ik vanaf volgend jaar een rijpe vrouw! Ai! Maar toch wel hard gelachen met die vriendin.
Heb jij dat ook wel eens, dat je op straat of in de kroeg iemand tegenkomt en dat er vervolgens een heel grappig gesprek of gekke situatie ontstaat?
Minder grappig: Ik zit, samen met een vriendin op het terras. Vlak bij ons zitten twee jongens, waarschijnlijk jaartje of 17. Wij, begin 30-ers ( ik zelf 34). Zegt een van die jongens dat hij valt op oudere vrouwen. Vraagt die andere jongen: wat bedoel je met ouder? Antwoord: nou, rijpe vrouwen, weet je ... (jaja, dat weet ik: minstens 50 dan he?). Maar nee: vrouwen van 35 en ouder...
Blijkbaar ben ik vanaf volgend jaar een rijpe vrouw! Ai! Maar toch wel hard gelachen met die vriendin.
woensdag 11 juni 2008 om 20:07
quote:Carlien schreef op 11 juni 2008 @ 17:54:
Jaaaaren geleden, bij Ikea. Ik loop langs een bak met knuffelige handpoppen, en ik kan me niet beheersen, ik doe er een aan mijn hand. En ik laat die pop natuurlijk meteen kletsen. Komt er een wildvreemde meneer, die doet ook een handpop aan zijn hand, en we beginnen een heel gesprek (eh, niet wij, maar onze poppen) . Dat ging een tijdje zo door, en op een gegeven moment zegt die man: "Kom op, ik zeg mijn baan op, we gaan samen op tournee, met onze poppen!". Hilarisch!
Jaaaaren geleden, bij Ikea. Ik loop langs een bak met knuffelige handpoppen, en ik kan me niet beheersen, ik doe er een aan mijn hand. En ik laat die pop natuurlijk meteen kletsen. Komt er een wildvreemde meneer, die doet ook een handpop aan zijn hand, en we beginnen een heel gesprek (eh, niet wij, maar onze poppen) . Dat ging een tijdje zo door, en op een gegeven moment zegt die man: "Kom op, ik zeg mijn baan op, we gaan samen op tournee, met onze poppen!". Hilarisch!
maandag 16 juni 2008 om 12:00
Vorige week had ik nog een hele bijzondere ontmoeting die ik niet snel zal vergeten. (al is tie niet echt grappig te noemen)
Ik was in mijn eentje een biertje aan het drinken in Temple Bar, het toeristische uitgangsdistrict van Dublin. Ik bel (in het Nederlands) met mijn vriend. Er komt een man op mij af en zodra ik opgehangen heb vraagt hij of ik 'Dutch' ben. Op mijn bevestiging vertelt hij me dat hij heeft gevochten voor de IRA en in Nederland 2 jaar in de gevangenis heeft gezeten. Hij had in Amsterdam ruzie gekregen met een groepje Engelsen en één van hen mishandeld. De Nederlandse rechter had tegen hem gezegd dat 'we in Nederland niet zo maar mensen in elkaar slaan'. Hij had geantwoord: 'Nee, jullie zijn lafaards... dat is ook de reden dat de Duitsers zo maar over jullie grenzen konden wandelen in de Tweede Wereldoorlog'. Hij zei dat hij het leven in de Nederlandse gevangenis geweldig had gevonden. Veel beter dan het leven in Ierland in die jaren. Hij had recht op een tolk en besloot geen Engels of Nederlands meer te spreken, maar enkel Iers (onverstaanbare Keltische taal). Nu reisde hij door Ierland met zijn gitaar en zong hij nationalistische liederen op straat.
Ik was in mijn eentje een biertje aan het drinken in Temple Bar, het toeristische uitgangsdistrict van Dublin. Ik bel (in het Nederlands) met mijn vriend. Er komt een man op mij af en zodra ik opgehangen heb vraagt hij of ik 'Dutch' ben. Op mijn bevestiging vertelt hij me dat hij heeft gevochten voor de IRA en in Nederland 2 jaar in de gevangenis heeft gezeten. Hij had in Amsterdam ruzie gekregen met een groepje Engelsen en één van hen mishandeld. De Nederlandse rechter had tegen hem gezegd dat 'we in Nederland niet zo maar mensen in elkaar slaan'. Hij had geantwoord: 'Nee, jullie zijn lafaards... dat is ook de reden dat de Duitsers zo maar over jullie grenzen konden wandelen in de Tweede Wereldoorlog'. Hij zei dat hij het leven in de Nederlandse gevangenis geweldig had gevonden. Veel beter dan het leven in Ierland in die jaren. Hij had recht op een tolk en besloot geen Engels of Nederlands meer te spreken, maar enkel Iers (onverstaanbare Keltische taal). Nu reisde hij door Ierland met zijn gitaar en zong hij nationalistische liederen op straat.
maandag 16 juni 2008 om 12:23
vaak als ik boodschappen doe kom ik een verstandelijk gehandicapte man tegen op zijn driewieler, hij zegt me altijd gedag en we hebben altijd het zelfde gesprek ( hoe heet jij? ik heet Michelle en jij dan? ik heet Rene woon jij hier ook? ja zeker en jij dan? ja ik ook! heb je broertjes of zusjes?? jaa een broertje hoe heet hij?? nahjah je kent het wel ) echt al jaaaren het zelfde gesprek tot hij 2 weken geleden zei: hej! jij ziet er vandaag leuk uit! maar wel oorbellen in doen dat is nog mooier! echt super schijnbaar herkende hij mij ineens ofzo na jaren steeds het zelfde gesprek te hebben gehad. nu heb ik altijd me oorbellen bij me en als ik hem zie doe ik ze snel in!
dat was trouwens de dag dat we mijn vader gingen cremeren.
echt schitterend zulke dingen, ik heb inderdaad ook vaak dat ik wordt aangesproken het heeft gewoon te maken met je uitstraling denk ik.
met koningendag stond ik voor de wc te wachten maar de mannen wc moest even dicht aangezien er mannen waren die het niet netjes konden houden dus iederen in de rij voor de dames toilet, het begon met een gezellig gesprek met een van die jongen en uit eindelijk beval hij al zijn vrienden dat ik voor moest, want ik was een vrouw... best logies ( had ook een blaasontsteking wist hij niet dus ik klaag niet ) maar ik was niet de enige vrouw daar hahaha.
dat was trouwens de dag dat we mijn vader gingen cremeren.
echt schitterend zulke dingen, ik heb inderdaad ook vaak dat ik wordt aangesproken het heeft gewoon te maken met je uitstraling denk ik.
met koningendag stond ik voor de wc te wachten maar de mannen wc moest even dicht aangezien er mannen waren die het niet netjes konden houden dus iederen in de rij voor de dames toilet, het begon met een gezellig gesprek met een van die jongen en uit eindelijk beval hij al zijn vrienden dat ik voor moest, want ik was een vrouw... best logies ( had ook een blaasontsteking wist hij niet dus ik klaag niet ) maar ik was niet de enige vrouw daar hahaha.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
maandag 16 juni 2008 om 12:33
Heerlijk topic dit, word er nog soft van.
Jaren terug in de tijd dat ik met de bus naar mijn werk moest, had ik heel vaak een andere buschauffeur.
Toen ik op de bus stond te wachten, kwam er een andere aanrijden en die stopte vlak voor mijn neus.
Ik al snel de andere kant opkijken, en mijn kaartje verstoppen, want deze bus hoefde ik niet in.
Toen vlogen de deurtjes met een luid gesis open, een grote glimlach scheen me tegemoet, de betreffende oudere surinaamse heer tilde zijn hoed met een grote zwaai van zijn hoofd af, en zei: Goedemorgen charlie's angel!
De deurtjes gingen dicht..en weg was de bus weer.
Ik was voor het eerst echt overrompeld, en wist weinig te zeggen.
Een kleine 8 maanden later loop ik ergens in onze prachtige hoofdstad, tot er midden op een rotonde ineens met piepende remmen weer een bus voor mijn neus stilstaat..je raad het al..de welbekende hoed en bijkomende: goedemiddag charlie's angel!
(auto's achter hem zaten uit te puffen in hun airbags, en zagen hem het liefst branden in hel..maar dat terzijde)
een tijdje terug moest ik eens de bus pakken voor een ander akkefietje, ik stap de bus in en daar zat hij: 'mijn' buschauffeur.
'eindelijk' zei hij. 'Charlie's angel, een retourtje hemel?" met een brede grijns.
Alwaar ik tijdens mijn één uur durende busreis zijn hele levensverhaal aanhoorde, en hij uitgebreid door zijn microfoon aan de hele bus vertelde hoe mooi ik wel niet kon lachen. En toen ik eenmaal bij de bereikte halte was. stapte hij uit zijn stoel, begeleidde mij uit de bus aan mijn hand, en zwaaide me even na met zijn hoed weer van zijn hoofd gelift.
Heerlijke ervaring, zal ik nooit meer vergeten. En elke keer als ik met de bus moet, hoop ik stiekem dat ik deze meneer ooit nog een keer tegenkom.
Jaren terug in de tijd dat ik met de bus naar mijn werk moest, had ik heel vaak een andere buschauffeur.
Toen ik op de bus stond te wachten, kwam er een andere aanrijden en die stopte vlak voor mijn neus.
Ik al snel de andere kant opkijken, en mijn kaartje verstoppen, want deze bus hoefde ik niet in.
Toen vlogen de deurtjes met een luid gesis open, een grote glimlach scheen me tegemoet, de betreffende oudere surinaamse heer tilde zijn hoed met een grote zwaai van zijn hoofd af, en zei: Goedemorgen charlie's angel!
De deurtjes gingen dicht..en weg was de bus weer.
Ik was voor het eerst echt overrompeld, en wist weinig te zeggen.
Een kleine 8 maanden later loop ik ergens in onze prachtige hoofdstad, tot er midden op een rotonde ineens met piepende remmen weer een bus voor mijn neus stilstaat..je raad het al..de welbekende hoed en bijkomende: goedemiddag charlie's angel!
(auto's achter hem zaten uit te puffen in hun airbags, en zagen hem het liefst branden in hel..maar dat terzijde)
een tijdje terug moest ik eens de bus pakken voor een ander akkefietje, ik stap de bus in en daar zat hij: 'mijn' buschauffeur.
'eindelijk' zei hij. 'Charlie's angel, een retourtje hemel?" met een brede grijns.
Alwaar ik tijdens mijn één uur durende busreis zijn hele levensverhaal aanhoorde, en hij uitgebreid door zijn microfoon aan de hele bus vertelde hoe mooi ik wel niet kon lachen. En toen ik eenmaal bij de bereikte halte was. stapte hij uit zijn stoel, begeleidde mij uit de bus aan mijn hand, en zwaaide me even na met zijn hoed weer van zijn hoofd gelift.
Heerlijke ervaring, zal ik nooit meer vergeten. En elke keer als ik met de bus moet, hoop ik stiekem dat ik deze meneer ooit nog een keer tegenkom.
maandag 16 juni 2008 om 15:01
Ongeveer een jaar geleden woonde ik samen met mijn vriend op een verdieping in een huurhuis. De huisbaas wilde ons er zsm uit hebben en besloot onaangekondigd een groep van ongeveer zes Roemenen in ons huis te laten wonen, waar we niet alleen de voordeur, maar ook het toilet en de douche mee deelden. Ze hadden constant gasten over de vloer en begonnen 's ochtends om een uur of 8 met frituren waar ze tot 's avonds laat mee doorgingen. Wat het erg moeilijk en vervelend maakte was dat communicatie vrijwel onmogelijk was. Na een week of twee konden wij ergens anders gaan wonen. Tot onze verbazing vond de enige vrouw in het gezelschap het heel erg jammer dat ik uit huis ging. En van de mannen mocht ik in geen geval zware spullen sjouwen, dat namen ze mij uit handen.
Als ik een van hen onverwacht tegen kom zijn ze altijd enthousiast! Vooral de vrouw begint me te kussen en zegt iets tegen andere vrouwen in het gezelschap die dan instemmend knikken en beginnen te lachen. Zo leuk! Ik word altijd vrolijk als ik een van hen tegenkom en vind het erg jammer dat ik niet écht met hen (en vooral met haar) kan praten.
Als ik een van hen onverwacht tegen kom zijn ze altijd enthousiast! Vooral de vrouw begint me te kussen en zegt iets tegen andere vrouwen in het gezelschap die dan instemmend knikken en beginnen te lachen. Zo leuk! Ik word altijd vrolijk als ik een van hen tegenkom en vind het erg jammer dat ik niet écht met hen (en vooral met haar) kan praten.
maandag 16 juni 2008 om 15:30
Ik had deze week een mooie maar erg vreemde ontmoeting.
Mijn deurbel ging en eigenlijk had ik geen tijd en geen zin om open te doen. Maar toch maar open gedaan.
Er stond een man voor de deur en het eerste wat hij zei was dat ik een prachtige glimlach had en dat ik zo spontaan was.
Hij was van een alarmsysteem-bedrijf (hij had een ID op zijn overhemd) en we hebben een kwartier aan de deur staan praten, over vanalles en nog wat behalve alarmsystemen, en toen ging hij verder met zijn rondje wijk.... dacht ik..
10 minuten later gaat de deurbel weer en ik doe weer open. Staat er een andere man van datzelfde bedrijf aan de deur die meteen zijn praatje houdt over alarmsystemen.
Ik zeg tegen die man dat zijn collega net voor de deur had gestaan.
Zegt deze man: Ik ben maar alleen..
Mijn deurbel ging en eigenlijk had ik geen tijd en geen zin om open te doen. Maar toch maar open gedaan.
Er stond een man voor de deur en het eerste wat hij zei was dat ik een prachtige glimlach had en dat ik zo spontaan was.
Hij was van een alarmsysteem-bedrijf (hij had een ID op zijn overhemd) en we hebben een kwartier aan de deur staan praten, over vanalles en nog wat behalve alarmsystemen, en toen ging hij verder met zijn rondje wijk.... dacht ik..
10 minuten later gaat de deurbel weer en ik doe weer open. Staat er een andere man van datzelfde bedrijf aan de deur die meteen zijn praatje houdt over alarmsystemen.
Ik zeg tegen die man dat zijn collega net voor de deur had gestaan.
Zegt deze man: Ik ben maar alleen..
