Hoe aanspreekbaar ben je/sta je open voor een gesprekje op o

10-11-2023 16:03 84 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
De titel is iets te lang zie ik nu, de volgende ronde beter opletten voor mij.

De titel is: Hoe aanspreekbaar ben je/sta je open voor een gesprekje op openbare plekken.

Hoe aanspreekbaar ben je op openbare plekken voor een praatje. Ik heb het dan met name over een (algemeen) gesprek niet over flirten/enz. Denk aan diverse openbare plekken, het OV, een museum, pretpark, zwembad, festival, kroeg, het park, wandelen in de natuur op vakantieplekken. Of een andere openbare plek.

Maakt de vakantieplek ook nog uit, je kan eraan denken dat je bewust een vakantie boekt om rust te hebben/op jezelf zijn. Of andersom bewust op een plek gaan zitten waarin je omringt ben met veel mensen en potentieel veel aanspraak kan hebben.

Benader je zelf mensen, ben jij degene die snel aangesproken wordt, en ervaar je het als fijn/niet fijn. Daarmee bedoel ik als voorbeeld dat als niemand je aanspreekt/contact legt je het wel eens fijn zou vinden als dat wel gebeurd/ of juist andersom dat je veel aangesproken wordt en denkt laat mij nu maar eens met rust.

To trapt af:
midaswolf wijzigde dit bericht op 10-11-2023 16:09
8.85% gewijzigd
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf ben ik goed aanspreekbaar/makkelijk in het toestaan van contact zoeken/ leggen en het maken van een praatje. Wanneer iemand mij in het algemeen benaderd voor een praatje/gesprek zal ik er meestal in mee gaan. Al helemaal als ik vrij ben. Het minst benaderbaar ben ik na een drukke werkdag in het ov naar huis, maar sinds ik een blauwe maandag in de trein heb gezeten voor werk gaat dit nu niet meer op. Dit omdat ik nu anders naar mijn werk reis.

Wat ik al zei ik ben goed benaderbaar zeker als ik vrij ben, dit geldt op alle bovengenoemde plekken. Hoewel ik vrijwel niet naar festivals en de kroeg ga. Dit is ook niet echt aan mij besteed. Mocht ik daar wel zijn, ook dan ben ik prima in voor leuke gesprekken.

Wat het vooral leuk maakt vind ik, is dat ik dan mensen buiten mijn eigen kring spreek en je zodoende eens met hele andere mensen en hun verhalen te maken hebt. Soms vergelijk ik het wel eens met een rommelmarkt/vlooienmarkt soms heb je hele leuke gesprekken en andere keren is het wat minder/ dan stopt het gesprek vaak ook op natuurlijke wijze sneller.

Bij mij is het een combi van aangesproken worden en zelf aanspreken, waarbij ik vaak wel zie wie wel en niet aangesproken wil worden, dit gaat mij prima af. Het is ook niet dat ik perse mensen moet aanspreken om het leuk te hebben, ik kan gerust een hele dag op pad zijn met weinig aanspraak, dit gaat ook prima.
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
De titel is iets te lang, volgende keer beter :)

De titel is: Hoe aanspreekbaar ben je/sta je open voor een gesprekje op openbare plekken.
Karakter is wat je bent in het donker.
Leuk! Ja, ik spreek ook wel eens willekeurig mensen aan. Bijvoorbeeld een vrouw met een mooi kledingstuk, waar ik een opmerking over maak. Laatst, toen ik bij een balie stond te wachten, sprak ik een man nog aan over zijn schoenen. Iets van ‘wat heb je bijzondere schoenen aan’. Hij moest even wennen aan de vraag, maar daarna bleek dat hij voor een marathon aan het trainen was en dat het zijn marathonschoenen waren. Hoe dan ook: het levert vaak korte en mooie gesprekken op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleen als ik goeie zin heb
Alle reacties Link kopieren Quote
ik word constant overal aangesproken, mensen die een praatje maken, mensen die iets vragen etc. Geen idee hoe het komt, vind het ook gewoon prima, maar ik weet dus niet waarom die mensen mij er altijd uit pikken. Niemand vraagt mijn man ooit iets.
Dat ligt eraan. Als ik moe ben, haast heb, het heel druk heb of in een slecht humeur ben ik niet zo aanspreekbaar. Anders wil ik nog wel eens een babbeltje maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jazeker, doe ik ook. Het ontstaat spontaan en ik vind het leuk. Al is het maar een paar zinnen. Gewoon ene beetje small talk. Ik zeg ook altijd iedereen goedendag als ik aan het wandelen ben bijvoorbeeld. Voor sommige mensen is dat de enige aanspraak die ze hebben op een dag, dan is het toch leuk als iemand even gezellig goedendag zegt. Dat je even gezien wordt door iemand.
Dat is recent wat veranderd. Veel psychische klachten gehad en aangesproken worden in het openbaar was zo afschrikwekkend dat ik gewoon niet meer naar buiten ging.

Nu vind ik het over het algemeen wel leuk. Een normaal, gezellig praatje, geen geflirt. Al zal ik het niet snel initiëren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik spreek heel vaak mensen aan en ben (meestal) ook goed benaderbaar. Levert de leukste en soms hele diepe gesprekken op. Geslacht en leeftijd speelt geen rol.

Met name tijdens wandelen met de hond heb ik een hoop mensen leren kennen. Wordt ook wel eens uitgenodigd voor kopje koffie, met name door mensen die wat eenzaam zijn. Dat sla ik netjes af, maar maak altijd wel een praatje als ik ze weer tegenkom.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 10-11-2023 16:24
35.55% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
florence13 schreef:
10-11-2023 16:13
ik word constant overal aangesproken, mensen die een praatje maken, mensen die iets vragen etc. Geen idee hoe het komt, vind het ook gewoon prima, maar ik weet dus niet waarom die mensen mij er altijd uit pikken. Niemand vraagt mijn man ooit iets.
Dat is echt een man-vrouw-verschil
Vrouwen spreken vreemde mannen niet snel aan, uit angst, dat hij denkt, dat je iets van hem wil.
Mannen spreken elkaar niet snel aan, omdat ze bang zijn voor gedoe
als je veel wordt aangesproken, zien mensen je vooral als ongevaarlijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb er meestal geen behoefte aan. Te vaak tref ik mensen die of mij willen bekeren of aan traumadumpen doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
_horizon_ schreef:
10-11-2023 16:18
Ik spreek heel vaak mensen aan en ben (meestal) ook goed benaderbaar. Levert de leukste en soms hele diepe gesprekken op. Geslacht en leeftijd speelt geen rol.

Vb:
- een egyptische jongen leren kennen die onlangs naar NL geemigreerd is en werkt voor Philips. Gesprekken over cultuurverschillen, vrije tijdsbesteding etc.
- een man in de sportschool die vertelt dat hij bezig is met zelf euthanasie
- een vrouw die getraumatiseerde honden opvangt
- een man met een fysieke, progressieve ziekte die iedere dag een feestje van zijn leven probeert te maken en daar vol overgave over vertelt (en over zijn jeugd)

Met name tijdens wandelen met de hond heb ik een hoop mensen leren kennen. Wordt ook wel eens uitgenodigd voor kopje koffie, met name door mensen die wat eenzaam zijn. Dat sla ik netjes af, maar maak altijd wel een praatje als ik ze weer tegenkom.
Dit zijn inderdaad interessante, soms leuke, en minder leuke verhalen.

Begrijpelijk dat je het kopje koffie afslaat. Alsnog lief dat je ze daarna nog wel aanspreekt. Dat kleine gebaar kan al helpen. Daar kan iemand al iets van opfleuren.
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeker ik praat best veel of geef iemand n compliment als ze er leuk uitzien .
Ik wordt ook wel aangesproken vind ik eigenlijk heel normaal .
n enkele keer komt het voor dat ik denk niet goed.en dan kap ik het gezprsk gewoon snel af .
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Alle reacties Link kopieren Quote
florence13 schreef:
10-11-2023 16:13
ik word constant overal aangesproken, mensen die een praatje maken, mensen die iets vragen etc. Geen idee hoe het komt, vind het ook gewoon prima, maar ik weet dus niet waarom die mensen mij er altijd uit pikken. Niemand vraagt mijn man ooit iets.
Dat is inderdaad wel interessant, ik denk onbewuste dingen waar mensen op letten en of uitstralen. Ik kan er ook niet precies de vinger op leggen waarom sommigen mensen wel veel aanspraak hebben en andere weer minder.

Een collega van mij ging een tijd als punker gekleed, met bijbehorende hanekam. Hij droeg soms o.a leren jasjes, gescheurde shirts en broeken, halskettingen en armbanden met studs en veiligheidsspelden. In die periode werd hij, mede door vooroordelen weinig aangesproken en benaderd, terwijl hij een lief/zacht karakter heeft.
Begrijpelijk want als je iemand niet kent neem je dat soort dingen (on) bewust wel mee in je overwegingen.

Dat vond hij leuk, omdat als mensen hem wel aanspreken hij dit soort dingen ook wel te horen kreeg. Dat mensen een heel ander beeld hadden/vormden.
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
florence13 schreef:
10-11-2023 16:13
ik word constant overal aangesproken, mensen die een praatje maken, mensen die iets vragen etc. Geen idee hoe het komt, vind het ook gewoon prima, maar ik weet dus niet waarom die mensen mij er altijd uit pikken. Niemand vraagt mijn man ooit iets.

Je ziet er lief uit.

Vroeger. bij de plaatselijke V&D, werd mijn moeder aangesproken door mensen die wilden weten waar de sokken lagen of waar de uitgang was. Terwijl mams 1. geen V&D-bedrijfskleding droeg en 2. een kind (mij) aan de hand had.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik raak eigenlijk overal wel met mensen aan de praat. Soms is dat een korte uitwisseling, soms wordt het een uitgebreid gesprek. In de trein bijvoorbeeld. Dan is er alle tijd. Bij mij blijft contact met mensen zelden bij het taakje waarvoor ik ze tref. Een verkoper, ober, taxicheauffer, stewardes, buurvrouw in het publiek in het theater, iemand aan een tafeltje naasst me waar ik het zout aanvraag…. Ik heb altijd iets te melden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het vaak wel fijn, afhankelijk van wie mij aanspreekt. Iemand die alleen maar een klankbord zoekt om tegenaan te zeuren/klagen vind ik nooit leuk. Ik heb al genoeg aan mijn eigen sores. Maar ik haal veel voldoening uit spontane contacten heb ik gemerkt. Even een praatje met de buren vind ik op z'n tijd ook fijn. En ik heb weleens de neiging om tegen een knappe jonge knul te gaan kletsen (die dan meestal heel verbaasd zijn waardoor ik me weer herinner dat ik in hun ogen heel oud moet zijn).
Alle reacties Link kopieren Quote
chrisjoh schreef:
10-11-2023 16:31
Zeker ik praat best veel of geef iemand n compliment als ze er leuk uitzien .
Ik wordt ook wel aangesproken vind ik eigenlijk heel normaal .
n enkele keer komt het voor dat ik denk niet goed.en dan kap ik het gezprsk gewoon snel af .
Genoeg mensen en zeker ook hier en op andere fora, die er niet z’n behoefte aan hebben om anderen aan te spreken of aangesproken te worden.

Terwijl wat ik zelf al eerder zei dat levert soms ook leuke onverwachte gesprekken op.
midaswolf wijzigde dit bericht op 10-11-2023 16:53
3.01% gewijzigd
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hangt bij mij van veel factoren af.
Als ik ergens ben voor mijn rust/in een slecht humeur ben/aan het werk ben/haast heb kan ik heel kortaf zijn en echt laten merken dat ik er geen zin aan heb.Als ik een bekende tegenkom na een lange dag werken ben ik die persoon die met een boog om je heen loopt in de hoop ongemerkt weg te kunnen sluipen.
Onverwacht iemand op de stoep? Dan houdt ik me 9 van de 10x voor dood totdat je weg bent. :-D

Toch heb ik best vaak spontane gesprekken en initieer ik die vaak ook zelf.
Laatst nog een uur lang in een cafétje zitten kletsen met een wildvreemde (oudere) mevrouw.

Ik kan heel open en sociaal zijn.
maar over het algemeen ben ik best wel anti-sociaal.
If that makes sense. ;-)
Ik heb er een hekel aan om door vreemden op straat aangesproken te worden. Of naja, als ze de weg vragen geen probleem, maar voor smalltalk hoef je bij mij echt niet aan te kloppen: Ik heb een headset die ik buiten alleen op heb als ik echt even in mijn eigen bubbel wil zitten. Helaas ben ik zo dom geweest om een roze headset met kattenoortjes uit te kiezen en dat ding lokt altijd reacties uit. :nut:
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet. Zo min mogelijk. Alleen als iemand de weg vraagt ofzo. Voor de rest ga ik het zoveel mogelijk uit de weg.
Here am I in my little bubble
Alle reacties Link kopieren Quote
Hangt van de situatie af. In het voorbijgaan niet snel. Soms bij gemeenschappelijke activiteit als sporten of treinreizen wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ik maak graag een babbeltje. Niet met zeiksnorren maar de meeste mensen zijn heel aardig.

Mijn beste vriend heb ik op die manier ontmoet, ik zei "hey leuk die stickers op je auto."
Ik word aangesproken in winkels omdat ik makkelijk bij het bovenste schap kan. Of mensen vragen de weg. En dan heb je op vakantie-situaties nog mensen die een praatje willen maken. Daarbuiten niets. En gelukkig maar. Mijn behoefte aan aangesproken worden door willekeurige mensen in een willekeurige context zonder begrijpelijk doel is nihil.

Oh en mensen die op LinkedIn laten weten dat ze toch echt graag eens koffie met me zouden drinken, ook geen enkele behoefte aan.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven