Overig
alle pijlers
Hoeveel ruimte neem jij in?
dinsdag 24 december 2024 om 20:33
(ik twijfel over de juiste pijler)
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 08:49
Ik neem fysiek nogal veel ruimte in, want ik ben erg lang en niet dik maar wel stevig. Van kinds af aan voel ik daar een soort rare schaamte over, en ik zal in een drukke ruimte altijd instinctief proberen om me zo klein mogelijk te maken.
In gezelschap neem ik óók veel ruimte in. Ik ben vroeger erg gepest, en mijn oplossing was om dan de clown uit te hangen. Zelf alles maar vast inkoppen om de ander voor te zijn. Inmiddels maak ik niet meer zo veel grapjes ten koste van mezelf, maar ik ben in gesprekken snel, geestig en associatief. Dat is een eigenschap die thuis erg werd ontmoedigd, maar waar ik nu soms trots op ben. Ik kan mensen amuseren, laten nadenken over dingen waar ze nog nooit bij stil hadden gestaan en heel hard laten lachen.
Op het werk is mijn belangrijkste functie er een van verbinden. Daar komt die eigenschap ook van pas, maar doe ik vaak een stap terug om de ander juist goed uit de verf te laten komen.
Maar als ik het om wat voor reden ook moeilijk heb, trek ik me helemaal terug in mijn schulp, zowel op werk als privé. Dat is vast lekker rustig voor mijn omgeving, maar ik weet inmiddels dat dat foute boel is en dat ik dan op een depressie afsteven.
In gezelschap neem ik óók veel ruimte in. Ik ben vroeger erg gepest, en mijn oplossing was om dan de clown uit te hangen. Zelf alles maar vast inkoppen om de ander voor te zijn. Inmiddels maak ik niet meer zo veel grapjes ten koste van mezelf, maar ik ben in gesprekken snel, geestig en associatief. Dat is een eigenschap die thuis erg werd ontmoedigd, maar waar ik nu soms trots op ben. Ik kan mensen amuseren, laten nadenken over dingen waar ze nog nooit bij stil hadden gestaan en heel hard laten lachen.
Op het werk is mijn belangrijkste functie er een van verbinden. Daar komt die eigenschap ook van pas, maar doe ik vaak een stap terug om de ander juist goed uit de verf te laten komen.
Maar als ik het om wat voor reden ook moeilijk heb, trek ik me helemaal terug in mijn schulp, zowel op werk als privé. Dat is vast lekker rustig voor mijn omgeving, maar ik weet inmiddels dat dat foute boel is en dat ik dan op een depressie afsteven.
woensdag 25 december 2024 om 09:09
Het komt erg veel voor dat mensen mij automatisch aankijken zodra er iets van overleg is, er om daadkracht, mening word gevraagd, leiding moet worden gegeven.etc Ik heb een natuurlijk overwicht. Kan dingen goed onderbouwen en mijn olifanten geheugen helpt ook vaak mee om facts te checken. Maar ook in hele nieuwe situaties ben ik automatisch de ‘leider’ zonder dat ik erom vraag.
Eerlijk gezegd, ik vind het soms wel eens vervelend.
Eigenlijk ben ik best een bescheiden persoon. Sta voor een ander op. Kleed mij niet opvallend. Geef altijd voorrang. Groet mensen op straat. Ik sta liever niet altijd op de voorgrond.
De ik-sterkte is een nieuwe term voor mij.
Eerlijk gezegd, ik vind het soms wel eens vervelend.
Eigenlijk ben ik best een bescheiden persoon. Sta voor een ander op. Kleed mij niet opvallend. Geef altijd voorrang. Groet mensen op straat. Ik sta liever niet altijd op de voorgrond.
De ik-sterkte is een nieuwe term voor mij.
woensdag 25 december 2024 om 09:12
Goh. Ik dacht dat ik best zelfinzicht heb maar dit weet ik niet goed.
- ik zet sorry als iemand tegen mij aan botst
- ik ben assertief
- ik voel me erg ongemakkelijk bij hulp vragen
- ik praat luid, overtuigend en zet vaak humor in
- bij familie heb ik ineens een andere rol; meer gesloten dan elders
Ik poog dat hulp vragen/accepteren vaker te doen en daarin te leren. Zeker sinds ik daar rake memes van zag; het is een traumareactie.
Misschien als ik daar beter in ben geworden groeit mn ik-sterkte. Alhoewel ik vermoed dat de meesten menen dat ik als heel sterk bén.
- ik zet sorry als iemand tegen mij aan botst
- ik ben assertief
- ik voel me erg ongemakkelijk bij hulp vragen
- ik praat luid, overtuigend en zet vaak humor in
- bij familie heb ik ineens een andere rol; meer gesloten dan elders
Ik poog dat hulp vragen/accepteren vaker te doen en daarin te leren. Zeker sinds ik daar rake memes van zag; het is een traumareactie.
Misschien als ik daar beter in ben geworden groeit mn ik-sterkte. Alhoewel ik vermoed dat de meesten menen dat ik als heel sterk bén.
•
woensdag 25 december 2024 om 09:13
Fysiek neem ik steeds meer ruimte in. Maar verder heb ik een lage 'ik sterkte '. Door therapie probeer ik de ruimte in te nemen die ik nodig heb, maar vind het vaak lastig. Mijn vader was streng. Ik moest luisteren naar wat hij te zeggen had. Mijn moeder is een enorme pleaser en je moet in haar ogen vooral niet afwijken of opvallen. Ik ben heel lang heel erg gepest met mijn uiterlijk. Diep van binnen wil ik stiekem een beetje opvallen en mijn ruimte innemen. Maar het voelt ongemakkelijk.
Op de stoep ga ik ook voor anderen aan de kant. Ik probeer er op te letten dat ik niet altijd degene hoef te zijn die zich aanpast. Maar het is zo'n automatisme.
Mijn sibling vind me vaak egoïstisch en doe het ook vaak niet goed in diens ogen.
Hulpvragen ben ik slecht in.
Ik probeer meer mijn ruimte in te nemen en me uit te spreken.
Op de stoep ga ik ook voor anderen aan de kant. Ik probeer er op te letten dat ik niet altijd degene hoef te zijn die zich aanpast. Maar het is zo'n automatisme.
Mijn sibling vind me vaak egoïstisch en doe het ook vaak niet goed in diens ogen.
Hulpvragen ben ik slecht in.
Ik probeer meer mijn ruimte in te nemen en me uit te spreken.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
woensdag 25 december 2024 om 09:19
Even over de sauna: ik kom, ondanks ASS en een heel grote persoonlijke cirkel heel graag in de sauna. Het is echt heel makkelijk dat te doen zonder mensen aan te raken, daarom valt het juist zo op als het anders gaat.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 09:20
Ik neem fysiek echt heel weinig ruimte in, ik ben super klein en ook nog mager. Kinderen in groep 8 zijn groter dan ik.
Ik weet niet hoe het komt maar dat lijkt niet heel veel uit te maken, ik word over het algemeen gehoord, niemand probeert voor te dringen (buiten af en toe een asociaal exemplaar wat dat bij iedereen zou doen).
Ik weet niet hoe het komt maar dat lijkt niet heel veel uit te maken, ik word over het algemeen gehoord, niemand probeert voor te dringen (buiten af en toe een asociaal exemplaar wat dat bij iedereen zou doen).
woensdag 25 december 2024 om 09:21
Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 09:19Even over de sauna: ik kom, ondanks ASS en een heel grote persoonlijke cirkel heel graag in de sauna. Het is echt heel makkelijk dat te doen zonder mensen aan te raken, daarom valt het juist zo op als het anders gaat.
Het is simpelweg etiquette in de sauna om elkaar fysiek te vermijden.
•
woensdag 25 december 2024 om 09:22
Het beeld dat anderen van mij hebben, is (uiteraard, zou ik haast zeggen) niet hetzelfde als het beeld dat ik van mezelf heb. Onvoorstoorbaar, ontspannen, niet snel geraakt, georganiseerd, ik heb het allemaal gehoord. Ondertussen voel ik me meestal als iemand die probeert een geschudde fles cola dicht te houden.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 09:23
Precies. En als het niet goed gaat, zijn het meestal nieuwe gasten die geen idee hebben van wat wel en niet kan. Maar dat is een topic voor Tweede Kerstdag.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 09:26
Wat zou er gebeuren als je het dopje heel voorzichtig een beetje zou opendraaien? Bij cola gaat de druk er dan vanaf.Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 09:22Het beeld dat anderen van mij hebben, is (uiteraard, zou ik haast zeggen) niet hetzelfde als het beeld dat ik van mezelf heb. Onvoorstoorbaar, ontspannen, niet snel geraakt, georganiseerd, ik heb het allemaal gehoord. Ondertussen voel ik me meestal als iemand die probeert een geschudde fles cola dicht te houden.
woensdag 25 december 2024 om 09:35
Ik maak graag contact, klets graag. Ben associatief, leg snel verbanden. Luister. Heb een goed geheugen.
De ene vindt mij fijn, slim, direct, gevoelig en betrokken. De ander me een irritante wijsneus die net het verkeerde zegt.
Al naar gelang de situatie ben ik óf onzeker en onhandig in contact, óf juist betrokken, hartelijk en van meerwaarde.
Ik durf het beide steeds meer te zijn.
In zakelijke situaties waar mijn inbreng van belangenbehartiging wordt gevraagd, ben ik de luis in pels. Geef ik niet op, lees ik me in, deel ik heel kwetsbare argumenten en kan het soms flink schuren. Dapper is het van me om daar bij te blijven. Dat doe ik dan niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen.
Ik ga steeds minder aan de kant op plekken waar anderen te veel ruimte innemen. Eerst was het boosheid, van waaruit ik fysiek die ruimte niet meer gaf. (lees smal fietspad, tegenliggers ouder stel en man die niet achter, maar naast partner blijft rijden - ik weiger de berm in te fietsen en maak geen oogcontact meer, maak me breed door met linkerknie naar buiten te fietsen). Inmiddels is het assertiviteit.
Ik weiger op straat of in de natuur door vreemde honden beblaft en bepoteld te worden. Ik sta stil en kijk de eigenaar aan, 'kunt u uw hond bij u roepen?'
In gezelschap ben ik snel en adrem en moet soms in mijn enthousiasme bedenken de ander ook ruimte te geven. Vaak kan ik het gesprek richting diegene leiden, aan hen of ze die ruimte pakken.
Ik kan ook schuw en stil zijn. Dat ben im vaker dan wat ik hierboven beschrijf.
De ene vindt mij fijn, slim, direct, gevoelig en betrokken. De ander me een irritante wijsneus die net het verkeerde zegt.
Al naar gelang de situatie ben ik óf onzeker en onhandig in contact, óf juist betrokken, hartelijk en van meerwaarde.
Ik durf het beide steeds meer te zijn.
In zakelijke situaties waar mijn inbreng van belangenbehartiging wordt gevraagd, ben ik de luis in pels. Geef ik niet op, lees ik me in, deel ik heel kwetsbare argumenten en kan het soms flink schuren. Dapper is het van me om daar bij te blijven. Dat doe ik dan niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen.
Ik ga steeds minder aan de kant op plekken waar anderen te veel ruimte innemen. Eerst was het boosheid, van waaruit ik fysiek die ruimte niet meer gaf. (lees smal fietspad, tegenliggers ouder stel en man die niet achter, maar naast partner blijft rijden - ik weiger de berm in te fietsen en maak geen oogcontact meer, maak me breed door met linkerknie naar buiten te fietsen). Inmiddels is het assertiviteit.
Ik weiger op straat of in de natuur door vreemde honden beblaft en bepoteld te worden. Ik sta stil en kijk de eigenaar aan, 'kunt u uw hond bij u roepen?'
In gezelschap ben ik snel en adrem en moet soms in mijn enthousiasme bedenken de ander ook ruimte te geven. Vaak kan ik het gesprek richting diegene leiden, aan hen of ze die ruimte pakken.
Ik kan ook schuw en stil zijn. Dat ben im vaker dan wat ik hierboven beschrijf.
woensdag 25 december 2024 om 10:07
Fysiek neem ik veel ruimte in (klein maar dik), maar ik probeer dat altijd te beperken, niet op te vallen, te zorgen dat anderen daar geen last van hebben. Voel me ongemakkelijk en heb heel diep het gevoel er niet te mogen zijn. Iemand schreef over interne onveiligheid dat herken ik wel. Ik voel me nooit ergens echt veilig en al helemaal niet bij mezelf.
Privé ben ik vaak heel onzichtbaar, probeer anderen en de wereld zo min mogelijk lastig te vallen met mijn bestaan. En dan nog zijn er veel situaties waarin ik me teveel voel en me bewust terugtrek.
Professioneel zit dat gevoel er ook, maar straal ik wel iets anders uit. Ik ben docent, sta regelmatig ook voor grote (tot hele grote) groepen en heb daar wel een natuurlijk overwicht. Weet wat ik sta te doen, heb verstand van dat waarover ik les/college geef en weet dat zowel op studenten als collega's over te brengen. Als docent wordt mijn inbreng over het algemeen gewaardeerd. Maar dat is wel vanuit de docentrol, vanuit de professioneel functionerende rol/houding. Ook op werk als ik privé wordt aangesproken is het moeilijker, daarin ben ik het liefst onzichtbaar.
Privé ben ik vaak heel onzichtbaar, probeer anderen en de wereld zo min mogelijk lastig te vallen met mijn bestaan. En dan nog zijn er veel situaties waarin ik me teveel voel en me bewust terugtrek.
Professioneel zit dat gevoel er ook, maar straal ik wel iets anders uit. Ik ben docent, sta regelmatig ook voor grote (tot hele grote) groepen en heb daar wel een natuurlijk overwicht. Weet wat ik sta te doen, heb verstand van dat waarover ik les/college geef en weet dat zowel op studenten als collega's over te brengen. Als docent wordt mijn inbreng over het algemeen gewaardeerd. Maar dat is wel vanuit de docentrol, vanuit de professioneel functionerende rol/houding. Ook op werk als ik privé wordt aangesproken is het moeilijker, daarin ben ik het liefst onzichtbaar.
Forever is a hell of a long time
woensdag 25 december 2024 om 10:14
Ik weet dat ik dit al veel vaker gezegd heb, maar het is kerst en dan word ik vaak een beetje mauwerig.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 10:19
Om te beginnen natuurlijk niet meer naar de Aldi gaan.Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 10:14Ik weet dat ik dit al veel vaker gezegd heb, maar het is kerst en dan word ik vaak een beetje mauwerig.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
Als het al een supermarkt moet zijn, dan minstens de Appie. Liever nog de Ekoplaza.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 25 december 2024 om 10:19
Ik snap dus echt niets van dat vooroordeel dat dikke mensen dom zouden zijn. Waar slaat dat op? Ik ben zelf ook flink zwaar geweest en heb me nooit dom gevoeld en ook nooit dat gevoel gehad of opmerkingen gehad over mijn intelligentie.Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 10:14Ik weet dat ik dit al veel vaker gezegd heb, maar het is kerst en dan word ik vaak een beetje mauwerig.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
Die dik=dom assosciatie snap ik echt niet. Ik vind het echt naar voor je dat je er op veroordeeld wordt en dat je het zo voelt.
Hoe slim iemand is heeft in mijn ogen niets te maken met postuur.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
woensdag 25 december 2024 om 10:26
De associatie dat dikke mensen dom zijn slaat nergens op, maar is wel redelijk wijdverspreid. Ik krijg eigenlijk nooit opmerkingen over mijn postuur en professioneel wordt ik er ook niet op aangesproken, maar in het dagelijks leven heeft men wel vaak algemene meningen die duidelijk maken dat dike mensen done mensen zijn. Dat dikke mensen moeten leren wat gezond voedsel is, dat ze dat wel niet zullen weten bijvoorbeeld. Of mensen die in je karretje kijken en dan duidelijk en mening hebben.
Forever is a hell of a long time
woensdag 25 december 2024 om 10:30
Jujubee schreef: ↑25-12-2024 10:19Ik snap dus echt niets van dat vooroordeel dat dikke mensen dom zouden zijn. Waar slaat dat op? Ik ben zelf ook flink zwaar geweest en heb me nooit dom gevoeld en ook nooit dat gevoel gehad of opmerkingen gehad over mijn intelligentie.
Die dik=dom assosciatie snap ik echt niet. Ik vind het echt naar voor je dat je er op veroordeeld wordt en dat je het zo voelt.
Hoe slim iemand is heeft in mijn ogen niets te maken met postuur.
Het zijn vooral domme slanke mensen die zo denken.
woensdag 25 december 2024 om 10:34
Ik vind dat echt raar en treurig dat mensen daar zo over oordelen. Ik ben nu een gezond gewicht maar ik heb nog steeds een flinke eetlust in alles wat zoet is en ik kom alleen maar niet aan omdat ik heel veel beweeg. Maar ik eet elke dag lekkere dingen dus discipline heb ik niet. Ben ik dan ook dom?Selune schreef: ↑25-12-2024 10:26De associatie dat dikke mensen dom zijn slaat nergens op, maar is wel redelijk wijdverspreid. Ik krijg eigenlijk nooit opmerkingen over mijn postuur en professioneel wordt ik er ook niet op aangesproken, maar in het dagelijks leven heeft men wel vaak algemene meningen die duidelijk maken dat dike mensen done mensen zijn. Dat dikke mensen moeten leren wat gezond voedsel is, dat ze dat wel niet zullen weten bijvoorbeeld. Of mensen die in je karretje kijken en dan duidelijk en mening hebben.
Mensen onderschatten duidelijk hoe ingewikkeld zoiets is. Maar om iemand's intelligentie te koppelen aan of ze wel of niet dik zijn vind ik een beetje dom van die mensen die oordelen.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
woensdag 25 december 2024 om 10:58
Weet je zeker dat jou dat bovengemiddeld vaak overkomt?Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 10:14Ik weet dat ik dit al veel vaker gezegd heb, maar het is kerst en dan word ik vaak een beetje mauwerig.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
Ik zou namelijk eerder denken dat dat gewoon rare mensen zijn dan dat het iets zegt over jou?
Tenzij je tong half uit je mond hangt en je kwijlend je boodschappen inlaadt natuurlijk.
•
woensdag 25 december 2024 om 11:10
We oordelen het hardst over onszelf. Wat je ervaart als oordelen van anderen zijn doorgaans projecties van je eigen interne conflicten.
Mensen die een positief zelfbeeld hebben krijgen dat continu bevestigd door hun omgeving, mensen die zichzelf haten krijgen dat continu bevestigd. Het is maar hoe je zelf geprogrammeerd bent qua interne overtuigingen.
Ik heb ADD en ben dromerig en verstrooid, mensen onderschatten mij vaak, ik ben een beetje raar op feestjes e.d. Maar ik heb daar geen last van, het is juist een hulpmiddel om die ander te leren kennen. Waar zij over oordelen zegt iets over hen.
En ik weet dat iederéén bang is voor oordelen. Iedereen is onzeker en een geschudde colafles aan het dicht houden. Hoe harder ze oordelen hoe angstiger zij zijn.
Je voelt daar uiteindelijk niets van als je zelf vrede hebt met jezelf en mensen om je heen hebt die jou waarderen. Je hoeft niets met die mensen en met die oordelen.
Wat ik ook heb moeten leren: soms reageren mensen heftig op jou, omdat jij iets in hen triggert simpelweg door wie jij bent. Bijvoorbeeld als getrouwde mensen uit het niets hard oordelen over mij als single. Dat gaat 100% over hen, maar ik zou het zomaar op mezelf kunnen betrekken alsof er iets mis met mij is. Als je dik en zelfverzekerd bent reageren mensen daar ook vaak heftig op.
Mensen die een positief zelfbeeld hebben krijgen dat continu bevestigd door hun omgeving, mensen die zichzelf haten krijgen dat continu bevestigd. Het is maar hoe je zelf geprogrammeerd bent qua interne overtuigingen.
Ik heb ADD en ben dromerig en verstrooid, mensen onderschatten mij vaak, ik ben een beetje raar op feestjes e.d. Maar ik heb daar geen last van, het is juist een hulpmiddel om die ander te leren kennen. Waar zij over oordelen zegt iets over hen.
En ik weet dat iederéén bang is voor oordelen. Iedereen is onzeker en een geschudde colafles aan het dicht houden. Hoe harder ze oordelen hoe angstiger zij zijn.
Je voelt daar uiteindelijk niets van als je zelf vrede hebt met jezelf en mensen om je heen hebt die jou waarderen. Je hoeft niets met die mensen en met die oordelen.
Wat ik ook heb moeten leren: soms reageren mensen heftig op jou, omdat jij iets in hen triggert simpelweg door wie jij bent. Bijvoorbeeld als getrouwde mensen uit het niets hard oordelen over mij als single. Dat gaat 100% over hen, maar ik zou het zomaar op mezelf kunnen betrekken alsof er iets mis met mij is. Als je dik en zelfverzekerd bent reageren mensen daar ook vaak heftig op.
woensdag 25 december 2024 om 11:21
Ja dat herken ik wel. En dan heb ik behalve een dom postuur ook nog eens een hele domme baan, dus vlek op vlek. Meestal boeit het me werkelijk niks, maar als ik toch al in een slecht humeur ben raak ik geïrriteerd en dan ga ik stekeligheden roepen van het type 'dank u voor de aangeboden hulp, maar ik heb een gymnasiumopleiding afgerond dus ik denk dat ik er zelf wel uit kom'. Niet dat dat helpt, want dergelijke types geloven me dan toch niet, maar voor mezelf voelt het wel even lekker.Nana_Mouskouri schreef: ↑25-12-2024 10:14Ik weet dat ik dit al veel vaker gezegd heb, maar het is kerst en dan word ik vaak een beetje mauwerig.
Ik word enorm vaak niet voor vol aangezien. Ja, letterlijk vol natuurlijk wel, maar mensen denken vaak dat ik een beetje dom ben. En alhoewel ik meestal doe alsof ik daar geen last van heb, raakt me dat natuurlijk wel.
Maar ja, hoe zorg je er dan voor dat dat niet gebeurt? Heel hard roepen dat je Heus Heel Slim bent is ook zo mal midden in gangpad 2 van Aldi.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
woensdag 25 december 2024 om 11:22
Ik heb op het werk moeten leren ruimte in te nemen.
15 jaar geleden als uitzendkracht ergens binnengekomen en na een jaar waren er een paar vaste contracten te verdelen. Mijn leidinggevende zei dat hij twijfelde bij mij, ik deed mijn werk perfect maar ik was geen échte kartrekker.
Hij had meer kartrekkers nodig in zijn team. (team met wat ingekakte werknemers die al heel lang er werkten)
Toen heb ik mezelf geforceerd en ben gaan uitspreken wat ik altijd al dacht maar niet zei. En dat was best lekker
Vaste contract kwam er en jaren profijt gehad van die ene (toen vervelend aanvoelende) opmerking van leidinggevende.
Ik merkte dat ik leuke projecten kreeg en collega's mee kon krijgen in bepaalde zaken. (ik vind enthousiasmeren zo'n stom woord)
Nu in ander werkveld, eerste half jaar hield ik me rustig. Beetje kat uit de boom kijken. Tot een collega zei dat mijn meningen ook waardevol zijn ook al had ik geen ervaring in dat werkveld (GGZ) Ik had wel levenservaring en goede inzichten. (en dat vond ik zelf eigenlijk allang ook zo maar ik ben dan bang irritant gevonden te worden)
Ik zeg nu precies waar het op staat en wat ik vind maar niet op/over alles. Niet alles vind ik boeiend of interessant of belangrijk genoeg om iets over te moeten melden.
Ik heb ook een collega die dat wel doet, écht overal mee bemoeien en beter weten. Die heeft een ik-ruimte zo groot als een flatgebouw. Dat werkt voor niemand.
15 jaar geleden als uitzendkracht ergens binnengekomen en na een jaar waren er een paar vaste contracten te verdelen. Mijn leidinggevende zei dat hij twijfelde bij mij, ik deed mijn werk perfect maar ik was geen échte kartrekker.
Hij had meer kartrekkers nodig in zijn team. (team met wat ingekakte werknemers die al heel lang er werkten)
Toen heb ik mezelf geforceerd en ben gaan uitspreken wat ik altijd al dacht maar niet zei. En dat was best lekker
Vaste contract kwam er en jaren profijt gehad van die ene (toen vervelend aanvoelende) opmerking van leidinggevende.
Ik merkte dat ik leuke projecten kreeg en collega's mee kon krijgen in bepaalde zaken. (ik vind enthousiasmeren zo'n stom woord)
Nu in ander werkveld, eerste half jaar hield ik me rustig. Beetje kat uit de boom kijken. Tot een collega zei dat mijn meningen ook waardevol zijn ook al had ik geen ervaring in dat werkveld (GGZ) Ik had wel levenservaring en goede inzichten. (en dat vond ik zelf eigenlijk allang ook zo maar ik ben dan bang irritant gevonden te worden)
Ik zeg nu precies waar het op staat en wat ik vind maar niet op/over alles. Niet alles vind ik boeiend of interessant of belangrijk genoeg om iets over te moeten melden.
Ik heb ook een collega die dat wel doet, écht overal mee bemoeien en beter weten. Die heeft een ik-ruimte zo groot als een flatgebouw. Dat werkt voor niemand.
purrmaid wijzigde dit bericht op 25-12-2024 11:27
3.43% gewijzigd
TAFKAPML
woensdag 25 december 2024 om 11:23
Dat ik hard over mezelf oordeel komt voort uit de oordelen van anderen over mij. Ik ben onzeker geworden door onder andere het pesten en thuis ook kritiek te krijgen op mijn uiterlijk. Nu menen mensen dat ze alles over mijn gewicht mogen zeggen. Waar ik dus onzeker door wordt.bijtie schreef: ↑25-12-2024 11:10We oordelen het hardst over onszelf. Wat je ervaart als oordelen van anderen zijn doorgaans projecties van je eigen interne conflicten.
Mensen die een positief zelfbeeld hebben krijgen dat continu bevestigd door hun omgeving, mensen die zichzelf haten krijgen dat continu bevestigd. Het is maar hoe je zelf geprogrammeerd bent qua interne overtuigingen.
Ik heb ADD en ben dromerig en verstrooid, mensen onderschatten mij vaak, ik ben een beetje raar op feestjes e.d. Maar ik heb daar geen last van, het is juist een hulpmiddel om die ander te leren kennen. Waar zij over oordelen zegt iets over hen.
En ik weet dat iederéén bang is voor oordelen. Iedereen is onzeker en een geschudde colafles aan het dicht houden. Hoe harder ze oordelen hoe angstiger zij zijn.
Je voelt daar uiteindelijk niets van als je zelf vrede hebt met jezelf en mensen om je heen hebt die jou waarderen. Je hoeft niets met die mensen en met die oordelen.
Wat ik ook heb moeten leren: soms reageren mensen heftig op jou, omdat jij iets in hen triggert simpelweg door wie jij bent. Bijvoorbeeld als getrouwde mensen uit het niets hard oordelen over mij als single. Dat gaat 100% over hen, maar ik zou het zomaar op mezelf kunnen betrekken alsof er iets mis met mij is. Als je dik en zelfverzekerd bent reageren mensen daar ook vaak heftig op.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
