Overig
alle pijlers
Hond als maatje voor een kind in co-ouderschap?
donderdag 20 maart 2008 om 20:20
Al een poosje loop ik met het idee in mijn hoofd of het voor Kitty op termijn leuk is om een hond aan te schaffen.
Kitty brengt, al vanaf ze 1 jaar oud was, een deel van de week bij mij door en een deel van de week bij haar vader, en dat gaat op zich heel goed. Het lijkt me echter voor haar leuk, en vooral fijn en veilig, om een vast vriendje te hebben, die altijd bij haar is.
Ik merk aan Kitty dat ze het met de jaren moeilijker gaat vinden dat of mamma, of pappa, er gewoon niet altijd is. Ik zou haar zo graag iets geven waar ze altijd op kan rekenen.
Tot nu toe is er altijd 'Beer' en die is een grote troost, die gaat altijd overal met haar mee. Maar deze week kwam Kitty thuis met het verhaal dat de kinderen op school haar een baby vinden, omdat ze zo hecht aan haar knuffel, en dat vond ze niet leuk (Beer gaat overigens niet mee naar school, maar blijkbaar heeft ze er over verteld).
Emotie-technisch lijkt het me voor haar, nu ze groter wordt (ze is net 5 jaar geworden), heel troostend en fijn om een echt, levend vriendje te hebben waar ze zich aan vast kan houden als ze het moeilijk heeft met kinderverdrietjes.
Het co-ouderschap zou dus uitgebreid worden met een co-baasjeschap. De ene helft van de week Kitty + hond bij mij, de andere helft van de week bij haar vader.
Nu ben ik een kattenmens, maar vaak vind ik honden ook leuk en dan met name labrador retrievers. Daar heb ik een enorm zwak voor en hele positieve ervaringen mee. Mijn ervaring met honden is niet groot, maar ik heb een aantal jaar iedere week 1 of 2 dagen per week op een lab gepast, met soms een korte vakantie dat de lab een paar dagen hier was. Dat was voor Kitty's tijd.
Haar vader heeft ervaring met honden van huis uit, en heeft zelf een lab gehad met zijn vriendin-voor-mij, ook voor Kitty dus.
Als er een hond komt, zal het dus waarschijnlijk een lab worden. Dat zal denk ik ook de keus zijn van haar vader.
Voor Kitty is het een maatje, maar de opvoeding en het baasjeschap, zou bij mij en haar vader liggen. We hebben beiden de gelegenheid om op de dagen dat Kitty + hond er zou zijn, veel en vaak naar bos en strand te gaan. Dat doen we nu ook al met Kitty, elke dag even flink afdraven.
Kitty zal zoveel mogelijk betrokken worden bij de verzorging van de hond. Ze is dieren gewend (vader en ik hebben beiden katten en vissen) en heeft hier thuis als taakjes het voeren van de dieren. Kitty doet dit met veel liefde en zorg, en is daar heel serieus in; ze denkt altijd op tijd aan het voeren van de vissen en luistert naar de poezen als ze honger hebben. Ze geeft dan op waar ze mee bezig is en gaat aan de slag (met hulp van mij of haar vader).
Over de verzorging en over Kitty's aandacht en liefde voor dieren maak ik me dus ook geen enkele zorgen.
Wat ik me wel afvraag, is of dat kan. Een hond die van puppy-af-aan in twee 'gezinnen' leeft. En of een lab (uiteraard van een goede fokker!) dan een goede keuze is. Labradors lijken mij allemansvriendjes, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, in de zin dat ze zich makkelijk aanpassen. En kan een lab met twee verschillende baasjes, om en om, de cursussen doen? Of is het echt noodzakelijk dat 1 baasje met de hond traint?
Wat vinden kinder- en/of hondenbezitters van dit plan?
Kitty brengt, al vanaf ze 1 jaar oud was, een deel van de week bij mij door en een deel van de week bij haar vader, en dat gaat op zich heel goed. Het lijkt me echter voor haar leuk, en vooral fijn en veilig, om een vast vriendje te hebben, die altijd bij haar is.
Ik merk aan Kitty dat ze het met de jaren moeilijker gaat vinden dat of mamma, of pappa, er gewoon niet altijd is. Ik zou haar zo graag iets geven waar ze altijd op kan rekenen.
Tot nu toe is er altijd 'Beer' en die is een grote troost, die gaat altijd overal met haar mee. Maar deze week kwam Kitty thuis met het verhaal dat de kinderen op school haar een baby vinden, omdat ze zo hecht aan haar knuffel, en dat vond ze niet leuk (Beer gaat overigens niet mee naar school, maar blijkbaar heeft ze er over verteld).
Emotie-technisch lijkt het me voor haar, nu ze groter wordt (ze is net 5 jaar geworden), heel troostend en fijn om een echt, levend vriendje te hebben waar ze zich aan vast kan houden als ze het moeilijk heeft met kinderverdrietjes.
Het co-ouderschap zou dus uitgebreid worden met een co-baasjeschap. De ene helft van de week Kitty + hond bij mij, de andere helft van de week bij haar vader.
Nu ben ik een kattenmens, maar vaak vind ik honden ook leuk en dan met name labrador retrievers. Daar heb ik een enorm zwak voor en hele positieve ervaringen mee. Mijn ervaring met honden is niet groot, maar ik heb een aantal jaar iedere week 1 of 2 dagen per week op een lab gepast, met soms een korte vakantie dat de lab een paar dagen hier was. Dat was voor Kitty's tijd.
Haar vader heeft ervaring met honden van huis uit, en heeft zelf een lab gehad met zijn vriendin-voor-mij, ook voor Kitty dus.
Als er een hond komt, zal het dus waarschijnlijk een lab worden. Dat zal denk ik ook de keus zijn van haar vader.
Voor Kitty is het een maatje, maar de opvoeding en het baasjeschap, zou bij mij en haar vader liggen. We hebben beiden de gelegenheid om op de dagen dat Kitty + hond er zou zijn, veel en vaak naar bos en strand te gaan. Dat doen we nu ook al met Kitty, elke dag even flink afdraven.
Kitty zal zoveel mogelijk betrokken worden bij de verzorging van de hond. Ze is dieren gewend (vader en ik hebben beiden katten en vissen) en heeft hier thuis als taakjes het voeren van de dieren. Kitty doet dit met veel liefde en zorg, en is daar heel serieus in; ze denkt altijd op tijd aan het voeren van de vissen en luistert naar de poezen als ze honger hebben. Ze geeft dan op waar ze mee bezig is en gaat aan de slag (met hulp van mij of haar vader).
Over de verzorging en over Kitty's aandacht en liefde voor dieren maak ik me dus ook geen enkele zorgen.
Wat ik me wel afvraag, is of dat kan. Een hond die van puppy-af-aan in twee 'gezinnen' leeft. En of een lab (uiteraard van een goede fokker!) dan een goede keuze is. Labradors lijken mij allemansvriendjes, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, in de zin dat ze zich makkelijk aanpassen. En kan een lab met twee verschillende baasjes, om en om, de cursussen doen? Of is het echt noodzakelijk dat 1 baasje met de hond traint?
Wat vinden kinder- en/of hondenbezitters van dit plan?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 20 maart 2008 om 22:14
donderdag 20 maart 2008 om 22:16
donderdag 20 maart 2008 om 22:20
Goed idee Poezewoes.
Wij hebben 2 jaar geleden voor dochter ook een hondje gekocht als maatje voor haar. Hond is ook echt een maatje voor haar ze doen van alles samen. Hond wil zelfs maar al te graag mee buiten spelen . Hij is ook gek op kinderen.
Het geeft dochter echt het gevoel om ergens voor te zorgen.
Hond kan goed luisteren hoor naar meerdere personen zolang je allebei maar dezelfde commando's etc geeft.
Hond gaat ook weleens uit logeren en daar heeft hij geen moeite mee.
Gewoon van jongs af aan wennen en dan komt het goed.
Wij hebben 2 jaar geleden voor dochter ook een hondje gekocht als maatje voor haar. Hond is ook echt een maatje voor haar ze doen van alles samen. Hond wil zelfs maar al te graag mee buiten spelen . Hij is ook gek op kinderen.
Het geeft dochter echt het gevoel om ergens voor te zorgen.
Hond kan goed luisteren hoor naar meerdere personen zolang je allebei maar dezelfde commando's etc geeft.
Hond gaat ook weleens uit logeren en daar heeft hij geen moeite mee.
Gewoon van jongs af aan wennen en dan komt het goed.
donderdag 20 maart 2008 om 22:28
Poezewoes, je moet even googelen op Van Actreon. Dat is een hele goede labrador fokker. Staan leuke foto's van pups op.
Ik krijg er zelf bijna weer zin in, maar ik zit nog met een Duitse Staande pup hier (11 weken) en dat is meer dan genoeg werk .
Een beagle is inderdaad ook heel erg leuk. Ze zien er zo lief en handelbaar uit. Maar ik weet dat die beesten idioot veel energie hebben (net als die van mij trouwens). Dus daar moet je heel veel tijd voor hebben.
En een Friese Stabij vind ik ook heel erg leuk, maar die lange haren zijn minder . Met een labrador moet je er trouwens ook rekening mee houden dat ze behoorlijk veel haar verliezen. Ze hebben een dubbele vacht.
Ik krijg er zelf bijna weer zin in, maar ik zit nog met een Duitse Staande pup hier (11 weken) en dat is meer dan genoeg werk .
Een beagle is inderdaad ook heel erg leuk. Ze zien er zo lief en handelbaar uit. Maar ik weet dat die beesten idioot veel energie hebben (net als die van mij trouwens). Dus daar moet je heel veel tijd voor hebben.
En een Friese Stabij vind ik ook heel erg leuk, maar die lange haren zijn minder . Met een labrador moet je er trouwens ook rekening mee houden dat ze behoorlijk veel haar verliezen. Ze hebben een dubbele vacht.
donderdag 20 maart 2008 om 23:07
Oei ben ik de enige die er mijn twijfels bij heeft? Ik heb dus een hond die van pup af aan gebaat is bij regelmaat en niet te veel verandering in de samenstelling en regels.
Hoezeer ik en mijn man ook op één lijn zitten, toch hebben wij verschil in regels en dan vooral in hoe streng we zijn. We vinden beiden de dezelfde dingen niet goed, maar tijdens het wandelen (om een klein voorbeeld te noemen) is manlief makkelijker dan ik. Hondlief vindt dat best moeilijk te handelen.
Het is inderdaad wel zo dat een pup gemakkelijk leert omgaan met een situatie, maar als een pup net van zijn moeder weg is, lijkt het me heel verwarrend en angstig voor het kleintje dat ie een weekje hier en dan weer een weekje daar is, elke keer als ie gewend is moet ie weer wennen aan een ander huis, andere mensen en andere regels.
Maar buiten dat lijkt het me voor Kitty niet verkeerd hoor hou me ten goede.
Hoezeer ik en mijn man ook op één lijn zitten, toch hebben wij verschil in regels en dan vooral in hoe streng we zijn. We vinden beiden de dezelfde dingen niet goed, maar tijdens het wandelen (om een klein voorbeeld te noemen) is manlief makkelijker dan ik. Hondlief vindt dat best moeilijk te handelen.
Het is inderdaad wel zo dat een pup gemakkelijk leert omgaan met een situatie, maar als een pup net van zijn moeder weg is, lijkt het me heel verwarrend en angstig voor het kleintje dat ie een weekje hier en dan weer een weekje daar is, elke keer als ie gewend is moet ie weer wennen aan een ander huis, andere mensen en andere regels.
Maar buiten dat lijkt het me voor Kitty niet verkeerd hoor hou me ten goede.
donderdag 20 maart 2008 om 23:18
Maar Mik, jouw hond heeft dan toch ook 2 baasjes? Of ze nu op 1 adres wonen of niet maakt dan niet zo veel uit. Ik ga ook anders met onze honden om dan mijn man, zolang je maar dezelfde basisregels hanteert geeft dat niets. En Poezewoes is van plan om samen met haar ex de puppycursus te doen (als het mag van nieuwe vriendin ). En er is een constante factor in het leven van de hond: Kitty. Ik denk dat het, zeker met een labrador, geen problemen zal geven.
donderdag 20 maart 2008 om 23:20
quote:Poezewoes schreef op 20 maart 2008 @ 23:15:
Mik, goede input!
Maar hoe lossen we dat dan op? Moet dan toch een van ons de cursus doen, of kan het toch dat we beiden het doen?Ik zou samen gaan en het om de week afwisselen. De ene week kijk je toe en de andere week volg je de cursus. Dat doe ik ook met mijn man.
Mik, goede input!
Maar hoe lossen we dat dan op? Moet dan toch een van ons de cursus doen, of kan het toch dat we beiden het doen?Ik zou samen gaan en het om de week afwisselen. De ene week kijk je toe en de andere week volg je de cursus. Dat doe ik ook met mijn man.
donderdag 20 maart 2008 om 23:21
donderdag 20 maart 2008 om 23:26
donderdag 20 maart 2008 om 23:26
donderdag 20 maart 2008 om 23:28
quote:lapin schreef op 20 maart 2008 @ 23:18:
Maar Mik, jouw hond heeft dan toch ook 2 baasjes? Of ze nu op 1 adres wonen of niet maakt dan niet zo veel uit. Ik ga ook anders met onze honden om dan mijn man, zolang je maar dezelfde basisregels hanteert geeft dat niets. En Poezewoes is van plan om samen met haar ex de puppycursus te doen (als het mag van nieuwe vriendin ). En er is een constante factor in het leven van de hond: Kitty. Ik denk dat het, zeker met een labrador, geen problemen zal geven.
Jawel dat inderdaad, maar de basis is gelijk. Hetzelfde huis, dus die veiligheid en stabiliteit is er vanaf het begin geweest. Ook al was de een er niet en de ander er wel, de omgeving was hetzelfde dat veranderde niet.
Dat is het punt waar ik mijn twijfels over heb of dat goed is voor een pup die net bij moeder weg is.
Mochten wij uit elkaar gaan dan blijft de hond op één adres hoe moeilijk dat ook voor de ander is. Juist om daar stabiliteit in te hebben.
Maar Mik, jouw hond heeft dan toch ook 2 baasjes? Of ze nu op 1 adres wonen of niet maakt dan niet zo veel uit. Ik ga ook anders met onze honden om dan mijn man, zolang je maar dezelfde basisregels hanteert geeft dat niets. En Poezewoes is van plan om samen met haar ex de puppycursus te doen (als het mag van nieuwe vriendin ). En er is een constante factor in het leven van de hond: Kitty. Ik denk dat het, zeker met een labrador, geen problemen zal geven.
Jawel dat inderdaad, maar de basis is gelijk. Hetzelfde huis, dus die veiligheid en stabiliteit is er vanaf het begin geweest. Ook al was de een er niet en de ander er wel, de omgeving was hetzelfde dat veranderde niet.
Dat is het punt waar ik mijn twijfels over heb of dat goed is voor een pup die net bij moeder weg is.
Mochten wij uit elkaar gaan dan blijft de hond op één adres hoe moeilijk dat ook voor de ander is. Juist om daar stabiliteit in te hebben.
anoniem_29240 wijzigde dit bericht op 20-03-2008 23:30
Reden: kleine verandering van zin
Reden: kleine verandering van zin
% gewijzigd
donderdag 20 maart 2008 om 23:36
quote:lapin schreef op 20 maart 2008 @ 22:30:
Hoe vindt je deze?
[afbeelding]
Ach, hij is precies als de mijne
Poezewoes, een ex-stel in mijn omgeving heeft ook een hond voor hun zoon-in-co-ouderschap genomen als maatje om mee heen en weer te verhuizen. Voorzover ik weet gaat dat heel erg goed en zijn alle betrokkenen er heel erg blij mee.
Oh, en als aanvulling: deze mensen hebben gezamenlijk - ouders en zoon - de puppycursus gedaan. De ene week ging vader mee met kind en hond, de andere week de moeder met kind en hond. Voor de hond was daarmee de zoon de constante factor.
Hoe vindt je deze?
[afbeelding]
Ach, hij is precies als de mijne
Poezewoes, een ex-stel in mijn omgeving heeft ook een hond voor hun zoon-in-co-ouderschap genomen als maatje om mee heen en weer te verhuizen. Voorzover ik weet gaat dat heel erg goed en zijn alle betrokkenen er heel erg blij mee.
Oh, en als aanvulling: deze mensen hebben gezamenlijk - ouders en zoon - de puppycursus gedaan. De ene week ging vader mee met kind en hond, de andere week de moeder met kind en hond. Voor de hond was daarmee de zoon de constante factor.
