Hond als maatje voor een kind in co-ouderschap?

Al een poosje loop ik met het idee in mijn hoofd of het voor Kitty op termijn leuk is om een hond aan te schaffen.



Kitty brengt, al vanaf ze 1 jaar oud was, een deel van de week bij mij door en een deel van de week bij haar vader, en dat gaat op zich heel goed. Het lijkt me echter voor haar leuk, en vooral fijn en veilig, om een vast vriendje te hebben, die altijd bij haar is.

Ik merk aan Kitty dat ze het met de jaren moeilijker gaat vinden dat of mamma, of pappa, er gewoon niet altijd is. Ik zou haar zo graag iets geven waar ze altijd op kan rekenen.

Tot nu toe is er altijd 'Beer' en die is een grote troost, die gaat altijd overal met haar mee. Maar deze week kwam Kitty thuis met het verhaal dat de kinderen op school haar een baby vinden, omdat ze zo hecht aan haar knuffel, en dat vond ze niet leuk (Beer gaat overigens niet mee naar school, maar blijkbaar heeft ze er over verteld).

Emotie-technisch lijkt het me voor haar, nu ze groter wordt (ze is net 5 jaar geworden), heel troostend en fijn om een echt, levend vriendje te hebben waar ze zich aan vast kan houden als ze het moeilijk heeft met kinderverdrietjes.



Het co-ouderschap zou dus uitgebreid worden met een co-baasjeschap. De ene helft van de week Kitty + hond bij mij, de andere helft van de week bij haar vader.



Nu ben ik een kattenmens, maar vaak vind ik honden ook leuk en dan met name labrador retrievers. Daar heb ik een enorm zwak voor en hele positieve ervaringen mee. Mijn ervaring met honden is niet groot, maar ik heb een aantal jaar iedere week 1 of 2 dagen per week op een lab gepast, met soms een korte vakantie dat de lab een paar dagen hier was. Dat was voor Kitty's tijd.

Haar vader heeft ervaring met honden van huis uit, en heeft zelf een lab gehad met zijn vriendin-voor-mij, ook voor Kitty dus.

Als er een hond komt, zal het dus waarschijnlijk een lab worden. Dat zal denk ik ook de keus zijn van haar vader.



Voor Kitty is het een maatje, maar de opvoeding en het baasjeschap, zou bij mij en haar vader liggen. We hebben beiden de gelegenheid om op de dagen dat Kitty + hond er zou zijn, veel en vaak naar bos en strand te gaan. Dat doen we nu ook al met Kitty, elke dag even flink afdraven.

Kitty zal zoveel mogelijk betrokken worden bij de verzorging van de hond. Ze is dieren gewend (vader en ik hebben beiden katten en vissen) en heeft hier thuis als taakjes het voeren van de dieren. Kitty doet dit met veel liefde en zorg, en is daar heel serieus in; ze denkt altijd op tijd aan het voeren van de vissen en luistert naar de poezen als ze honger hebben. Ze geeft dan op waar ze mee bezig is en gaat aan de slag (met hulp van mij of haar vader).



Over de verzorging en over Kitty's aandacht en liefde voor dieren maak ik me dus ook geen enkele zorgen.



Wat ik me wel afvraag, is of dat kan. Een hond die van puppy-af-aan in twee 'gezinnen' leeft. En of een lab (uiteraard van een goede fokker!) dan een goede keuze is. Labradors lijken mij allemansvriendjes, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, in de zin dat ze zich makkelijk aanpassen. En kan een lab met twee verschillende baasjes, om en om, de cursussen doen? Of is het echt noodzakelijk dat 1 baasje met de hond traint?



Wat vinden kinder- en/of hondenbezitters van dit plan?

Ik vind die bruine ook heel mooi, Shining. Maar het wordt idd dan een zwarte of een bruine. Daar zie je de modder niet zo goed op.



Mijn ervaring is dat labradors graag in de plomp springen, vandaar.

quote:lapin schreef op 21 maart 2008 @ 12:05:

Shining, voor de vakantie heb je altijd nog de kennel. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat Vakanties zijn geen probleem, dan gaat ie als hij niet mee kan, gewoon naar de vader van Kitty en andersom. Wij gaan ivm Kitty nooit tegelijk op vakantie namelijk. En voor een paar weken zou vader van Kitty hem ook nog mee naar het werk kunnen nemen overdag. Ik zou wel oppas nodig hebben als hij niet op vakantie mee kan met vader, maar mijn vriendin met lab woont om de hoek. Overigens vind ik dat als je een hond hebt, je ook je (lange) vakanties zo veel mogelijk zo uit moet zoeken dat de hond mee kan. Skieen gaat lastig en een weekje zon misschien ook, maar in de zomer kan je toch gewoon gaan kamperen.



Finacieel is het ook geen probleem. Voor de poezen heb ik ook een aparte rekening, die ik alleen gebruik voor extra onverwachte kosten voor de beessies. Daar moet dan gewoon extra geld op.

quote:shining schreef op 21 maart 2008 @ 12:08:

[...]





Tuurlijk, dat klopt ook.

Maar je kunt niet zeggen 's ochends, 'Kom we gaan vandaag lekker een hele dag winkelen in Amsterdam en we zien wel hoe laat we er weer zijn'. Je zult dan aan de hond moeten denken die uitgelaten moet worden, beweging nodig heeft. Je kunt een hond nou eenmaal niet een hele dag alleen thuis laten. Wel enkele uren, maar niet de hele dag. Zeker een grote hond heeft beweging nodig en moet ook zijn behoefte doen.Als je kind hebt kun je vaak ook niet zo impulsief dingen doen. Bovendien lijkt dat me nu juist zo leuk van het co-baasjesschap, je hebt ook regelmatig hondvrij.

Pom, als het zover komt mag je me helpen een leuke hond te zoeken, goed?



En het poepverhaal gaf de doorslag; dan wordt het een zwarte......

Wat doe jij precies met honden dan Pom?



Enne, gezellig! Jij hebt een zwarte toch? Geef es een seintje als je weer eens bij Leo bivakkeert, gaan we lekker naar het strand!