Overig
alle pijlers
Hond als maatje voor een kind in co-ouderschap?
donderdag 20 maart 2008 om 20:20
Al een poosje loop ik met het idee in mijn hoofd of het voor Kitty op termijn leuk is om een hond aan te schaffen.
Kitty brengt, al vanaf ze 1 jaar oud was, een deel van de week bij mij door en een deel van de week bij haar vader, en dat gaat op zich heel goed. Het lijkt me echter voor haar leuk, en vooral fijn en veilig, om een vast vriendje te hebben, die altijd bij haar is.
Ik merk aan Kitty dat ze het met de jaren moeilijker gaat vinden dat of mamma, of pappa, er gewoon niet altijd is. Ik zou haar zo graag iets geven waar ze altijd op kan rekenen.
Tot nu toe is er altijd 'Beer' en die is een grote troost, die gaat altijd overal met haar mee. Maar deze week kwam Kitty thuis met het verhaal dat de kinderen op school haar een baby vinden, omdat ze zo hecht aan haar knuffel, en dat vond ze niet leuk (Beer gaat overigens niet mee naar school, maar blijkbaar heeft ze er over verteld).
Emotie-technisch lijkt het me voor haar, nu ze groter wordt (ze is net 5 jaar geworden), heel troostend en fijn om een echt, levend vriendje te hebben waar ze zich aan vast kan houden als ze het moeilijk heeft met kinderverdrietjes.
Het co-ouderschap zou dus uitgebreid worden met een co-baasjeschap. De ene helft van de week Kitty + hond bij mij, de andere helft van de week bij haar vader.
Nu ben ik een kattenmens, maar vaak vind ik honden ook leuk en dan met name labrador retrievers. Daar heb ik een enorm zwak voor en hele positieve ervaringen mee. Mijn ervaring met honden is niet groot, maar ik heb een aantal jaar iedere week 1 of 2 dagen per week op een lab gepast, met soms een korte vakantie dat de lab een paar dagen hier was. Dat was voor Kitty's tijd.
Haar vader heeft ervaring met honden van huis uit, en heeft zelf een lab gehad met zijn vriendin-voor-mij, ook voor Kitty dus.
Als er een hond komt, zal het dus waarschijnlijk een lab worden. Dat zal denk ik ook de keus zijn van haar vader.
Voor Kitty is het een maatje, maar de opvoeding en het baasjeschap, zou bij mij en haar vader liggen. We hebben beiden de gelegenheid om op de dagen dat Kitty + hond er zou zijn, veel en vaak naar bos en strand te gaan. Dat doen we nu ook al met Kitty, elke dag even flink afdraven.
Kitty zal zoveel mogelijk betrokken worden bij de verzorging van de hond. Ze is dieren gewend (vader en ik hebben beiden katten en vissen) en heeft hier thuis als taakjes het voeren van de dieren. Kitty doet dit met veel liefde en zorg, en is daar heel serieus in; ze denkt altijd op tijd aan het voeren van de vissen en luistert naar de poezen als ze honger hebben. Ze geeft dan op waar ze mee bezig is en gaat aan de slag (met hulp van mij of haar vader).
Over de verzorging en over Kitty's aandacht en liefde voor dieren maak ik me dus ook geen enkele zorgen.
Wat ik me wel afvraag, is of dat kan. Een hond die van puppy-af-aan in twee 'gezinnen' leeft. En of een lab (uiteraard van een goede fokker!) dan een goede keuze is. Labradors lijken mij allemansvriendjes, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, in de zin dat ze zich makkelijk aanpassen. En kan een lab met twee verschillende baasjes, om en om, de cursussen doen? Of is het echt noodzakelijk dat 1 baasje met de hond traint?
Wat vinden kinder- en/of hondenbezitters van dit plan?
Kitty brengt, al vanaf ze 1 jaar oud was, een deel van de week bij mij door en een deel van de week bij haar vader, en dat gaat op zich heel goed. Het lijkt me echter voor haar leuk, en vooral fijn en veilig, om een vast vriendje te hebben, die altijd bij haar is.
Ik merk aan Kitty dat ze het met de jaren moeilijker gaat vinden dat of mamma, of pappa, er gewoon niet altijd is. Ik zou haar zo graag iets geven waar ze altijd op kan rekenen.
Tot nu toe is er altijd 'Beer' en die is een grote troost, die gaat altijd overal met haar mee. Maar deze week kwam Kitty thuis met het verhaal dat de kinderen op school haar een baby vinden, omdat ze zo hecht aan haar knuffel, en dat vond ze niet leuk (Beer gaat overigens niet mee naar school, maar blijkbaar heeft ze er over verteld).
Emotie-technisch lijkt het me voor haar, nu ze groter wordt (ze is net 5 jaar geworden), heel troostend en fijn om een echt, levend vriendje te hebben waar ze zich aan vast kan houden als ze het moeilijk heeft met kinderverdrietjes.
Het co-ouderschap zou dus uitgebreid worden met een co-baasjeschap. De ene helft van de week Kitty + hond bij mij, de andere helft van de week bij haar vader.
Nu ben ik een kattenmens, maar vaak vind ik honden ook leuk en dan met name labrador retrievers. Daar heb ik een enorm zwak voor en hele positieve ervaringen mee. Mijn ervaring met honden is niet groot, maar ik heb een aantal jaar iedere week 1 of 2 dagen per week op een lab gepast, met soms een korte vakantie dat de lab een paar dagen hier was. Dat was voor Kitty's tijd.
Haar vader heeft ervaring met honden van huis uit, en heeft zelf een lab gehad met zijn vriendin-voor-mij, ook voor Kitty dus.
Als er een hond komt, zal het dus waarschijnlijk een lab worden. Dat zal denk ik ook de keus zijn van haar vader.
Voor Kitty is het een maatje, maar de opvoeding en het baasjeschap, zou bij mij en haar vader liggen. We hebben beiden de gelegenheid om op de dagen dat Kitty + hond er zou zijn, veel en vaak naar bos en strand te gaan. Dat doen we nu ook al met Kitty, elke dag even flink afdraven.
Kitty zal zoveel mogelijk betrokken worden bij de verzorging van de hond. Ze is dieren gewend (vader en ik hebben beiden katten en vissen) en heeft hier thuis als taakjes het voeren van de dieren. Kitty doet dit met veel liefde en zorg, en is daar heel serieus in; ze denkt altijd op tijd aan het voeren van de vissen en luistert naar de poezen als ze honger hebben. Ze geeft dan op waar ze mee bezig is en gaat aan de slag (met hulp van mij of haar vader).
Over de verzorging en over Kitty's aandacht en liefde voor dieren maak ik me dus ook geen enkele zorgen.
Wat ik me wel afvraag, is of dat kan. Een hond die van puppy-af-aan in twee 'gezinnen' leeft. En of een lab (uiteraard van een goede fokker!) dan een goede keuze is. Labradors lijken mij allemansvriendjes, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, in de zin dat ze zich makkelijk aanpassen. En kan een lab met twee verschillende baasjes, om en om, de cursussen doen? Of is het echt noodzakelijk dat 1 baasje met de hond traint?
Wat vinden kinder- en/of hondenbezitters van dit plan?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 22 maart 2008 om 23:24
Hee Jooppie!
Goede tip!
Ik zit zelf ook wel te denken hoor, hoe dat zou moeten met een pup.
Maar ik wil eigenlijk nu eerst even stap 1 doen. En dat is beslissen, wel of geen hond voor Kitty. Vader van Kitty weet wel dat ik daar wel eens over heb gedacht, maar weet niet hoe serieus ik daar over ben.
Stap 2 is, hoe we dat dan gaan doen en inplannen. En daar gaan we dan ook weer lang en diep over nadenken. Pas daarna gaan we kijken naar wat voor een hond dat dan zou moeten zijn. Dat het een lab wordt is wel duidelijk, maar welke dan.
Maar jou tip vind ik heel waardevol, want ik had ook al in mijn hoofd om een al getrainde hond in huis te nemen, maar hoe kom je daar dan aan? Een wachttijd is niet erg; ik heb geen haast.
Maar ik wil niet een hond die mislukt is bij het adoptiegezin, omdat het adoptiegezin geen kaas van honden heeft gegeten. Dat heb ik gezien bij buren van vader van Kitty, die hadden een blindengeleidehond als pup gekregen, om op te leiden, en dat ging dus niet goed! Exit hond na 5 maanden.
Goede tip!
Ik zit zelf ook wel te denken hoor, hoe dat zou moeten met een pup.
Maar ik wil eigenlijk nu eerst even stap 1 doen. En dat is beslissen, wel of geen hond voor Kitty. Vader van Kitty weet wel dat ik daar wel eens over heb gedacht, maar weet niet hoe serieus ik daar over ben.
Stap 2 is, hoe we dat dan gaan doen en inplannen. En daar gaan we dan ook weer lang en diep over nadenken. Pas daarna gaan we kijken naar wat voor een hond dat dan zou moeten zijn. Dat het een lab wordt is wel duidelijk, maar welke dan.
Maar jou tip vind ik heel waardevol, want ik had ook al in mijn hoofd om een al getrainde hond in huis te nemen, maar hoe kom je daar dan aan? Een wachttijd is niet erg; ik heb geen haast.
Maar ik wil niet een hond die mislukt is bij het adoptiegezin, omdat het adoptiegezin geen kaas van honden heeft gegeten. Dat heb ik gezien bij buren van vader van Kitty, die hadden een blindengeleidehond als pup gekregen, om op te leiden, en dat ging dus niet goed! Exit hond na 5 maanden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 22 maart 2008 om 23:31
http://communities.zeelan....php?page=13&showpage=993
http://prteamservicedogs.punt.nl/?gr=769908
Als je op google kijkt kom je links tegen.
Ik snap dat je eerst nog andere stappen wilt zetten, maar ik zou dit zeker in je achterhoofd houden.
Ik heb zelf 2 golden retrievers, eentje van 11 jaar en eentje van 1 jaar en ik heb er echt mijn handen aan vol.
Aan die van 1 jaar dan hè.......
http://prteamservicedogs.punt.nl/?gr=769908
Als je op google kijkt kom je links tegen.
Ik snap dat je eerst nog andere stappen wilt zetten, maar ik zou dit zeker in je achterhoofd houden.
Ik heb zelf 2 golden retrievers, eentje van 11 jaar en eentje van 1 jaar en ik heb er echt mijn handen aan vol.
Aan die van 1 jaar dan hè.......
zaterdag 22 maart 2008 om 23:33
zondag 23 maart 2008 om 07:32
Je hebt gelijk Poezewoes dat het een risico kan zijn om een pup te nemen die niet bij een erkende fokker vandaan komt, of, zoals mijn hond, uit een eenmalig nest. Echter, ook een pup van een fokker die heel zorgvuldig is in het fokken kan een pup opleveren die HD kan krijgen. Dat risico is bij een erkend fokker wellicht wat kleiner, maar bestaat.
Wat betreft het geslacht van de hond: ik heb vaker honden gehad en dit keer voor het eerst een reu. Ik vind het de makkelijkste hond die ik heb gehad. Makkelijker dan de teefjes die ik eerder had. Maar misschien gaat de vergelijking niet op, omdat de teefjes geen labrador waren. In mijn ervaring waren de teefjes 'bitcheriger' of 'kattiger' dan de reu. Ik heb overigens 2 reuen van dezelfde leeftijd nu - de andere hond is geen labrador - en ook dat gaat prima samen.
Wat betreft het geslacht van de hond: ik heb vaker honden gehad en dit keer voor het eerst een reu. Ik vind het de makkelijkste hond die ik heb gehad. Makkelijker dan de teefjes die ik eerder had. Maar misschien gaat de vergelijking niet op, omdat de teefjes geen labrador waren. In mijn ervaring waren de teefjes 'bitcheriger' of 'kattiger' dan de reu. Ik heb overigens 2 reuen van dezelfde leeftijd nu - de andere hond is geen labrador - en ook dat gaat prima samen.
donderdag 27 maart 2008 om 10:56
Ik heb altijd honden gehad en heb er op dit moment 4 (2 rashonden en 2 prullebakjes). Ik vind het geen goede keus om een pup te nemen die dan opgevoed moet worden in/door 2 gezinnen. Een wat oudere (jonge) hond is dan beter. Een pup moet nog zoveel leren en heeft dan stabiliteit in zijn omgeving en vooral in zijn opvoeding nodig. Wat hij in het ene huisgezin misschien wel mag, is in het andere gezin wellicht niet geoorloofd, daar creeer je in mijn ogen geen stabiele hond mee. Verder vind ik het een leuk idee om je dochter op te voeden met een hond. Als mijn stiefkinderen bij ons verbleven namen zij ook altijd het hondje van stiefdochter mee, die bleef gedurende die hele periode dan ook bij ons en dat ging goed.
Wat je je wel moet realiseren is, dat een hond niet voor even is, maar voor het leven en dat jullie (in dit geval dus ook je ex ) ervoor zullen moeten zorgen en er dus voor 200% achter moeten staan. Een labrador vind ik persoonlijk niet zo’n goede keus bij een meisje van 5. Ik zou voor een wat kleinere hond gaan, het hoeft heus geen schoothondje te zijn, maar tot schofthoogte van zo'n 45 cm vind ik persoonlijk beter, maar dat moet je natuurlijk allemaal zelf weten. Verder maak ik veel labradors mee die helemaal niet vriendelijk meer zijn omdat ze gewoon doorgefokt zijn. Ben niet zo blij met die hele labrador hype van de laatste jaren, er zijn zoveel (ras)honden die lief zijn voor kinderen en die niet zo in de mode zijn. Kijk ook eens in een asiel, of naar een buitenlands hondje via een stichting/Nederlands opvanggezin, de hondenwereld is groter dan een aanschaf bij een fokker.
Veel wijsheid en succes bij je(jullie) beslissing!
Wat je je wel moet realiseren is, dat een hond niet voor even is, maar voor het leven en dat jullie (in dit geval dus ook je ex ) ervoor zullen moeten zorgen en er dus voor 200% achter moeten staan. Een labrador vind ik persoonlijk niet zo’n goede keus bij een meisje van 5. Ik zou voor een wat kleinere hond gaan, het hoeft heus geen schoothondje te zijn, maar tot schofthoogte van zo'n 45 cm vind ik persoonlijk beter, maar dat moet je natuurlijk allemaal zelf weten. Verder maak ik veel labradors mee die helemaal niet vriendelijk meer zijn omdat ze gewoon doorgefokt zijn. Ben niet zo blij met die hele labrador hype van de laatste jaren, er zijn zoveel (ras)honden die lief zijn voor kinderen en die niet zo in de mode zijn. Kijk ook eens in een asiel, of naar een buitenlands hondje via een stichting/Nederlands opvanggezin, de hondenwereld is groter dan een aanschaf bij een fokker.
Veel wijsheid en succes bij je(jullie) beslissing!
donderdag 27 maart 2008 om 12:51
quote:Pasdedeux schreef op 27 maart 2008 @ 10:56:
Een labrador vind ik persoonlijk niet zo’n goede keus bij een meisje van 5. Ik zou voor een wat kleinere hond gaan, het hoeft heus geen schoothondje te zijn, maar tot schofthoogte van zo'n 45 cm vind ik persoonlijk beter, maar dat moet je natuurlijk allemaal zelf weten.
Pasdedeux, schofthoogte maakt natuurlijk niet uit hoor, zelf heb ik een kalf met een schofthoogte van 75 cm en zoontje van ruim3 . Tuurlijk wordt die nog wel eens ondersteboven gestuiterd door de hond, maar kwestie van leren dat hond niet mag springen en dat kind niet in de baan van hond moet gaan staan als dier rent scheelt al een boel.
En dan nog, een kind zal er niet veel van krijgen als het eens een keer wordt omgelopen.
Een labrador vind ik persoonlijk niet zo’n goede keus bij een meisje van 5. Ik zou voor een wat kleinere hond gaan, het hoeft heus geen schoothondje te zijn, maar tot schofthoogte van zo'n 45 cm vind ik persoonlijk beter, maar dat moet je natuurlijk allemaal zelf weten.
Pasdedeux, schofthoogte maakt natuurlijk niet uit hoor, zelf heb ik een kalf met een schofthoogte van 75 cm en zoontje van ruim3 . Tuurlijk wordt die nog wel eens ondersteboven gestuiterd door de hond, maar kwestie van leren dat hond niet mag springen en dat kind niet in de baan van hond moet gaan staan als dier rent scheelt al een boel.
En dan nog, een kind zal er niet veel van krijgen als het eens een keer wordt omgelopen.
donderdag 3 april 2008 om 10:49
quote:pom508 schreef op 21 maart 2008 @ 12:05:
[...]
Dreamer, dit is toch sterk afhankelijk van het ras. Sommige rasssen zijn gewoon allemansvriendjes, terwijl andere rassen zeer eenkennig zijn. Voor zo'n hond is het niet aan te bevelen om in 2 huizen te wonen.Mijn hondje is volgens jou zo'n hondje dat er niet tegen kan een Border Collie. Toch woont Mac momenteel ook in twee huisjes en het gaat prima. Het is ook een beetje hoe je de hond socialiseerd. Hij is pas 9 weken maar kan overal mee naar toe en vind overal zijn rust. Het ligt denk ik meer aan de hond zelf dan aan een ras. Ik heb namelijk voor Mac een oppas pup gehad ook border en die had er helemaal geen problemen mee om zo veel te wisselen van huis. In deze gevallen is dit echter direct vanaf het begin opgebouwd. Dit zal ook het geval zijn bij Poezewoes dus ik voorzie niet echt veel problemen.
[...]
Dreamer, dit is toch sterk afhankelijk van het ras. Sommige rasssen zijn gewoon allemansvriendjes, terwijl andere rassen zeer eenkennig zijn. Voor zo'n hond is het niet aan te bevelen om in 2 huizen te wonen.Mijn hondje is volgens jou zo'n hondje dat er niet tegen kan een Border Collie. Toch woont Mac momenteel ook in twee huisjes en het gaat prima. Het is ook een beetje hoe je de hond socialiseerd. Hij is pas 9 weken maar kan overal mee naar toe en vind overal zijn rust. Het ligt denk ik meer aan de hond zelf dan aan een ras. Ik heb namelijk voor Mac een oppas pup gehad ook border en die had er helemaal geen problemen mee om zo veel te wisselen van huis. In deze gevallen is dit echter direct vanaf het begin opgebouwd. Dit zal ook het geval zijn bij Poezewoes dus ik voorzie niet echt veel problemen.
