Maatschappij

Tafelkleed vrijdag 9 augustus 2024 om 19:13

Vroeger werd er nooit over gevoel gesproken dat was niet goed, maar ik heb het idee dat we nu doorslaan naar de andere kant. Want hoe meer nadruk je op iets legt, hoe erger het wordt. Tegenwoordig is overal therapie voor, en voor kinderen worden alle problemen weggenomen.
De leerlingen die op de werkvloer komen hebben veel eisen, omdat ze anders.... .. daar of daar last van krijgen.
Praktische dingen kunnen alleen geleerd worden via veel te veel onzinnige cursussen of gebruiksaanwijzingen van 10 pagina's.

Er moet vanalles gedacht en gevoeld worden.
Zou het niet beter zijn, wat meer terug naar de basis, in plaats van alleen maar meer " problemen " te creëren?
Ik werk in de gehandicaptenzorg en een voorbeeld daar is bijvoorbeeld: steeds meer doelen en zorgvragen voor cliënten, die totaal niets bijdragen aan het leven van de cliënten, en alleen maar onnodig veel tijd kosten.

Waarschijnlijk begrijpen een aantal mensen niet precies wat mijn idee is, maar laten we proberen het luchtig te houden.
Kort omschreven lijkt het me beter als het leven wat minder complex wordt, door niet overal iets achter te zoeken of wat mee te moeten doen. Veel dingen gaan ook weer gewoon voorbij.

rosanna08 vrijdag 9 augustus 2024 om 20:35

oh ik ben het volledig met je eens als het gaat om te veel regels en teveel administratie en protocollen hoor, laat dat duidelijk zijn. ik word alleen heel narrig wanneer er geroepen wordt dat er teveel over gevoel gepraat wordt. Praten is nooit verkeerd. Gevoelens erkennen ook niet.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Tafelkleed vrijdag 9 augustus 2024 om 20:40

rosanna08 schreef: ↑
09-08-2024 20:35
oh ik ben het volledig met je eens als het gaat om te veel regels en teveel administratie en protocollen hoor, laat dat duidelijk zijn. ik word alleen heel narrig wanneer er geroepen wordt dat er teveel over gevoel gepraat wordt. Praten is nooit verkeerd. Gevoelens erkennen ook niet.

Dan heb ik het denk ik niet goed uitgelegd. Maar ook daarin zie ik best " doorgeslagen " voorbeelden. Hele discussies met kinderen over simpele dingen.

blijfgewoonbianca vrijdag 9 augustus 2024 om 20:43

rosanna08 schreef: ↑
09-08-2024 20:35
oh ik ben het volledig met je eens als het gaat om te veel regels en teveel administratie en protocollen hoor, laat dat duidelijk zijn. ik word alleen heel narrig wanneer er geroepen wordt dat er teveel over gevoel gepraat wordt. Praten is nooit verkeerd. Gevoelens erkennen ook niet.

Niet elk gevoelutje hoeft - direct - gepamperd, gehonoreerd,, bestudeerd , geanalyseerd te worden.
Iets niet zo leuk vinden is echt iets anders dan - het voelt niet goed
- het gaat over mijn grens
- er de kracht niet voor hebben.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

rosanna08 vrijdag 9 augustus 2024 om 20:45

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-08-2024 20:43
Niet elk gevoelutje hoeft - direct - gepamperd, gehonoreerd,, bestudeerd , geanalyseerd te worden.
Iets niet zo leuk vinden is echt iets anders dan - het voelt niet goed
- het gaat over mijn grens
- er de kracht niet voor hebben.

waar heb ik het over pamperen, honoreren, bestuderen en analyseren?

je kunt aanhoren wat het gevoel is, erkennnen dat dat gevoel er is en mag zijn, dat het niets aan de situatie verandert en het daar bij laten.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Anoniem_671667da53e1d vrijdag 9 augustus 2024 om 20:52

rosanna08 schreef: ↑
09-08-2024 20:35
oh ik ben het volledig met je eens als het gaat om te veel regels en teveel administratie en protocollen hoor, laat dat duidelijk zijn. ik word alleen heel narrig wanneer er geroepen wordt dat er teveel over gevoel gepraat wordt. Praten is nooit verkeerd. Gevoelens erkennen ook niet.

Eens hoor, alleen heb ik als maar dat ik echt moe wordt dat mensen verwachten dat iedereen maar rekening moet houden met hun gevoeletjes. Soms kan jezelf een schop onder de kont geven echt geen kwaad. Integendeel.

blijfgewoonbianca vrijdag 9 augustus 2024 om 20:52

rosanna08 schreef: ↑
09-08-2024 20:45
waar heb ik het over pamperen, honoreren, bestuderen en analyseren?

je kunt aanhoren wat het gevoel is, erkennnen dat dat gevoel er is en mag zijn, dat het niets aan de situatie verandert en het daar bij laten.

Cliënt en kamer onder de ontlasting.
Stagiaire “ o, dit voelt zoooo niet goed “ . ( lees : ik vind het goor en ik heb daar geen zin in. Als jij dat nou eens even lekker doet kijk ik wel van een afstand toe , als ik tenminste niet net een appje krijg )

Tuuuuuurlijk mag je dat voelen. Maar ik heb en liever niet dat je het zegt en dat je gewoon een emmertje sop pakt.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_672891f52a6de vrijdag 9 augustus 2024 om 20:52

Tafelkleed schreef: ↑
09-08-2024 19:50
Dat is niet totaal verschillend. Al die therapieen voor heel veel problemen zijn soms tijdverspilling.

Mag ik een linkje naar een onderzoek dat jouw stelling bewijst, of roep je maar wat?

Tafelkleed vrijdag 9 augustus 2024 om 20:55

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-08-2024 20:43
Niet elk gevoelutje hoeft - direct - gepamperd, gehonoreerd,, bestudeerd , geanalyseerd te worden.
Iets niet zo leuk vinden is echt iets anders dan - het voelt niet goed
- het gaat over mijn grens
- er de kracht niet voor hebben.

Dit vooral.

Valkia-the-Bloody vrijdag 9 augustus 2024 om 21:04

Tafelkleed schreef: ↑
09-08-2024 20:22
Nee dat denk ik helemaal niet. Jij weet niets over mijn leven toch? Ik heb het dan echt niet over depressies. Jammer dat je dat denkt.

Erg breed opschrijven is voor mij conclusies trekken in de breedste manier.

Je hebt het over de maatschappij in je OP, nu gaat het vooral over je werk.

Vast heel veel misstanden en te veel omwegen in de zorg, dat geloof ik meteen.

Maar ook heel goed dat er veel meer aandacht is voor individuele noden.
Maatschappij is een fluctuerende situatie. De 'goeie ouwe tijd' bestaat niet meer. En dat is vaak maar goed ook, zo goed was die ouwe tijd niet altijd.

blijfgewoonbianca vrijdag 9 augustus 2024 om 21:10

Valkia-the-Bloody schreef: ↑
09-08-2024 21:04
. De 'goeie ouwe tijd' bestaat niet meer. En dat is vaak maar goed ook, zo goed was die ouwe tijd niet altijd.

De dingen die wel goed waren zijn ook vaak weg. Het was echt niet alleen maar kommer en kwel. Nu niet, maar vroeger ook niet.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Tafelkleed vrijdag 9 augustus 2024 om 21:13

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-08-2024 20:52
Cliënt en kamer onder de ontlasting.
Stagiaire “ o, dit voelt zoooo niet goed “ . ( lees : ik vind het goor en ik heb daar geen zin in. Als jij dat nou eens even lekker doet kijk ik wel van een afstand toe , als ik tenminste niet net een appje krijg )

Tuuuuuurlijk mag je dat voelen. Maar ik heb en liever niet dat je het zegt en dat je gewoon een emmertje sop pakt.

Haha

bijtie vrijdag 9 augustus 2024 om 21:15

Ik vind het vooral een hoop gezeik, maar wil wel een welgemeend compliment geven aan jullie die zorgen voor de kwetsbare mensen in onze samenleving. Geen makkelijke job.

Tafelkleed vrijdag 9 augustus 2024 om 21:16

Magpie schreef: ↑
09-08-2024 20:52
Mag ik een linkje naar een onderzoek dat jouw stelling bewijst, of roep je maar wat?

Nou, er was iemand die een sessie hield met de kamerplant van iemand. En na de sessie werd er een heel gezemel opgesteld wat er feitelijk op neer kwam dat die plant gewoon water nodig had
Dit is geen grapje!

Valkia-the-Bloody vrijdag 9 augustus 2024 om 21:17

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-08-2024 21:10
De dingen die wel goed waren zijn ook vaak weg. Het was echt niet alleen maar kommer en kwel. Nu niet, maar vroeger ook niet.

Kan ik het alleen maar met je eens zijn.

muts87 vrijdag 9 augustus 2024 om 21:52

Herkenbaar wel
Sowieso werk ik dus in dezelfde sector en dat oeverloos gepraat ben ik soms ook beu. In de tijd dat ik over Pietje praat ga ik liever een rondje met hem fietsen.

En verder. Ik ben ook van het schouders eronder en doorgaan. En niet lullen maar poetsen. Alles wat je aandacht geeft groeit. En daar ben ik het mee eens. Maar.
Ik heb bizar stressvolle jaren achter me liggen en naaste is vorig jaar na een slopende onzeker ziekbed overleden. Ik voelde en voel van alles. Maar heb als strategie vooruit kijken en doorgaan. En dat heeft me heel lang op de been gehouden. Maar laatste maanden begint m'n lichaam tegen me te werken. Een hele reeks vage klachten, hyperventilatie etc. Dus mijn strategie blijkt nu toch tegen me te werken.
Nu dus in het hulpverleningscircuit terecht gekomen. En ik merk dat bijvoorbeeld zo'n gesprek met psycholoog niks voor mij is. Uitgebreid stilstaan bij dingen etc. En dan denk ik ook wel: hoe gaat mij dit helpen ? Aan de andere kant heeft niet te veel bij dingen stilstaan ook wel voor een halve burn out gezorgd.

Toch is het wel goed dat tegenwoordig meer aandacht is voor onze kwetsbaarheid. Maar soms denk ik ook wel dat we doorslaan en een generatie mentaal minder weerbaren creëeren.
Lastig dilemma dit.

bijtie vrijdag 9 augustus 2024 om 22:07

Voor gevoelens geldt niet dat wat je aandacht geeft groeit, gevoelens lossen op zodra je ze aandacht geeft. Eerst worden ze even sterker en daarna doven ze uit, meestal binnen een minuut zelfs.

Niet te verwarren met pamperen, analyseren, etc. Dat schijnen ouders van een bepaalde generatie te doen, wellicht ter overcompensatie van iets wat ze zelf niet gehad hebben? Onverwerkt trauma. Daar krijg je idd van die sneeuwvlokjes van.

Anoniem_672bb4a395dd7 vrijdag 9 augustus 2024 om 22:12

En jij die een topic opent over je gevoelentjes over 'de maatschappij of zoiets ' is natuurlijk wel nuttig en nodig?
Vraag me altijd af hoe zoiets werkt in iemands hoofd.

Misschien is therapie niet iets heel geks voor jezelf..

bijtie vrijdag 9 augustus 2024 om 22:26

Denk dat het sowieso beter werkt om in je OP gewoon op te schrijven wat je voelt ipv een aanklacht tegen de mensheid. Nu leest het alsof iedereen gek is behalve TO.

Socie vrijdag 9 augustus 2024 om 22:38

Ik vind het overanalyseren en overal uitgebreid bij stilstaan ook niet altijd werken. Soms is gewoon hup verstand op nul en er even doorheen een prima strategie. Een beetje nuchterheid en leren relativeren kan je een hoop brengen. Tegelijkertijd is het ook niet goed om altijd door te denderen. Ik weet ook niet waar de ideale grens ligt, waarschijnlijk is die voor iedereen anders.

Suikerspinnetje vrijdag 9 augustus 2024 om 23:11

Mijn visie is dat er bij verandering eerst wordt doorgeslagen naar de andere kant. Pas daarna wordt er (hopelijk) een middenweg gevonden. Op sommige gebieden duurt dit lang, langer dan een mensenleven. Ik wacht dus maar “geduldig” af, tot de balans weer terug is.

Onsjemeer vrijdag 9 augustus 2024 om 23:12

Hier ook werkzaam in de zorg. Deed laatst een rondje sollicitatiegesprekken voor twee openstaande vacatures (academisch, werkzaamheden o.a. complexe casuistiek behandelen). Ik stelde de vraag welke (werk)situatie de sollicitant ooit lastig had gevonden en hoe deze persoon ermee om was gegaan/het had opgelost. Verder geen vragen over het privé of niet terzake doende vragen.
Enfin, twee jonge pas afgestudeerde kandidaten aangenomen en beiden kregen vanaf dat moment ook supervisie van mij. Tijdens het eerste supervisiemoment werd ik door een van beiden aangesproken op o.a. deze vraag in het sollicitatiegesprek want dit waren wel erg pittige en persoonlijke vragen en dus not done dat ik ze gesteld had. Navraag bij deze persoon leerde dat hij eigenlijk altijd na een kort kennismakingsgesprek aangenomen was en nooit echt moeilijke vragen gesteld had gekregen.

Sindsdien ben ik echt anders met pas afgestudeerde kandidaten omgegaan. Ik vraag nu eerst of ik een wat moeilijker vraag mag stellen. Bizar, maar de wereld is erg veranderd.

Anoniem_672891f52a6de vrijdag 9 augustus 2024 om 23:46

Tafelkleed schreef: ↑
09-08-2024 21:16
Nou, er was iemand die een sessie hield met de kamerplant van iemand. En na de sessie werd er een heel gezemel opgesteld wat er feitelijk op neer kwam dat die plant gewoon water nodig had
Dit is geen grapje!

O, dat geloof ik gelijk. Maar dit soort "excessen" waren er in de jaren 60 al hoor.

Maargoed. Om dit soort uitzonderingen gelijk te normeren naar de hele maatschappij, slaat nergens op. In mijn vorige werk heb ik heel veel te maken gehad met jonge mensen. Had veel begin twintigers als collega's. Ja, ze werken anders dan mijn generatie. Maar wel keihard. En het is gewoon bewezen inmiddels, dat onze jongeren het vaak moeilijk hebben. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet op hoef te groeien in de huidige tijd. Alhoewel... in de huidige tijd waren mijn psychische aandoeningen waarschijnlijk eerder aan het licht gekomen.

Enfin, verder gaat het vooral over jouw werk. Beetje warrig topic, dit.

Anoniem_671667da53e1d zaterdag 10 augustus 2024 om 00:54

Onsjemeer schreef: ↑
09-08-2024 23:12
Hier ook werkzaam in de zorg. Deed laatst een rondje sollicitatiegesprekken voor twee openstaande vacatures (academisch, werkzaamheden o.a. complexe casuistiek behandelen). Ik stelde de vraag welke (werk)situatie de sollicitant ooit lastig had gevonden en hoe deze persoon ermee om was gegaan/het had opgelost. Verder geen vragen over het privé of niet terzake doende vragen.
Enfin, twee jonge pas afgestudeerde kandidaten aangenomen en beiden kregen vanaf dat moment ook supervisie van mij. Tijdens het eerste supervisiemoment werd ik door een van beiden aangesproken op o.a. deze vraag in het sollicitatiegesprek want dit waren wel erg pittige en persoonlijke vragen en dus not done dat ik ze gesteld had. Navraag bij deze persoon leerde dat hij eigenlijk altijd na een kort kennismakingsgesprek aangenomen was en nooit echt moeilijke vragen gesteld had gekregen.

Sindsdien ben ik echt anders met pas afgestudeerde kandidaten omgegaan. Ik vraag nu eerst of ik een wat moeilijker vraag mag stellen. Bizar, maar de wereld is erg veranderd.

Waarom vraag je toestemming voor het stellen van een werkgerelateerde vraag? Als je die vraag niet trekt beantwoord je hem niet en ga je op zoek naar een andere werkplek.

Net als die collega die jij nu begeleid. Dus wel de vraag beantwoorden, de functie aannemen, maar janken over de vraag. Ik kan echt niets met zo’n instelling.

bijtie zaterdag 10 augustus 2024 om 08:53

Onsjemeer schreef: ↑
09-08-2024 23:12
Hier ook werkzaam in de zorg. Deed laatst een rondje sollicitatiegesprekken voor twee openstaande vacatures (academisch, werkzaamheden o.a. complexe casuistiek behandelen). Ik stelde de vraag welke (werk)situatie de sollicitant ooit lastig had gevonden en hoe deze persoon ermee om was gegaan/het had opgelost. Verder geen vragen over het privé of niet terzake doende vragen.
Enfin, twee jonge pas afgestudeerde kandidaten aangenomen en beiden kregen vanaf dat moment ook supervisie van mij. Tijdens het eerste supervisiemoment werd ik door een van beiden aangesproken op o.a. deze vraag in het sollicitatiegesprek want dit waren wel erg pittige en persoonlijke vragen en dus not done dat ik ze gesteld had. Navraag bij deze persoon leerde dat hij eigenlijk altijd na een kort kennismakingsgesprek aangenomen was en nooit echt moeilijke vragen gesteld had gekregen.

Sindsdien ben ik echt anders met pas afgestudeerde kandidaten omgegaan. Ik vraag nu eerst of ik een wat moeilijker vraag mag stellen. Bizar, maar de wereld is erg veranderd.

Maar waarom, je hebt juist een goed gesprek gevoerd en ze succesvol aangenomen. Dus je bent een betere selecteur dan de meesten, die alleen maar bang zijn dat kandidaten afhaken en korte gesprekjes voeren. Jij toonde oprechte interesse in deze mensen.

Vervolgens als zij er kritiek op hebben (zal puur onzekerheid zijn) trek je meteen je keutel in, waarom zo slachtofferig? Zo help je deze jongelui ook niet verder.

Tafelkleed zaterdag 10 augustus 2024 om 14:07

Magpie schreef: ↑
09-08-2024 23:46
O, dat geloof ik gelijk. Maar dit soort "excessen" waren er in de jaren 60 al hoor.

Maargoed. Om dit soort uitzonderingen gelijk te normeren naar de hele maatschappij, slaat nergens op. In mijn vorige werk heb ik heel veel te maken gehad met jonge mensen. Had veel begin twintigers als collega's. Ja, ze werken anders dan mijn generatie. Maar wel keihard. En het is gewoon bewezen inmiddels, dat onze jongeren het vaak moeilijk hebben. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet op hoef te groeien in de huidige tijd. Alhoewel... in de huidige tijd waren mijn psychische aandoeningen waarschijnlijk eerder aan het licht gekomen.

Enfin, verder gaat het vooral over jouw werk. Beetje warrig topic, dit.

Nee hoor, ik zie het overal en hoor deze verhalen ook van familie en vrienden, in andere beroepsgroepen en van andere leeftijden

Actieve topics