Overig
alle pijlers
Minder zelfstandig door direct samenwonen?
woensdag 21 mei 2008 om 20:45
Vanochtend overhoorde ik een gesprek tussen twee vrouwelijke collega;s. De ene vertelde tegen de andere dat haar man eindelijk weer terug was van een (zaken) reis. Ze had hem zo enorm gemist. Ze had een cadeau voor hem gekocht en de dag na zijn terugkomst vrijgenomen om samen iets leuks te doen. Ook moest ze wel wat huilen toen hij er weer was.
Ik dacht toen van: jeetje die man is vast wel een aantal maanden weggeweest. Wat blijkt. Hij was vier (!) dagen weggeweest ! Ook van andere collega's hoor ik dat zij het vreselijk vinden als hun man een paar dagen weg is en ze de tijd aftellen totdat hij weer terug is.
Ik kan me hier totaal niet in vinden. Ik vind het heerlijk als mijn vriend een nachtje of paar nachtjes weg is en ik lekker het huis voor mezelf heb. Tuurlijk ben ik blij als hij weer thuis is maar ik kan er ook echt wel van genieten.
Ik vraag me af of dit komt omdat ik voor het samenwonen ook 10 jaar alleen heb gewoond. Bovenstaande collega's zijn nl gelijk vanuit huis gaan samenwonen of trouwen.
Persoonlijk denk ik dat het voor je zelfstandigheid erg goed is om ook een aantal jaar alleen te wonen.
Ik ben benieuwd naar reacties.
Ik dacht toen van: jeetje die man is vast wel een aantal maanden weggeweest. Wat blijkt. Hij was vier (!) dagen weggeweest ! Ook van andere collega's hoor ik dat zij het vreselijk vinden als hun man een paar dagen weg is en ze de tijd aftellen totdat hij weer terug is.
Ik kan me hier totaal niet in vinden. Ik vind het heerlijk als mijn vriend een nachtje of paar nachtjes weg is en ik lekker het huis voor mezelf heb. Tuurlijk ben ik blij als hij weer thuis is maar ik kan er ook echt wel van genieten.
Ik vraag me af of dit komt omdat ik voor het samenwonen ook 10 jaar alleen heb gewoond. Bovenstaande collega's zijn nl gelijk vanuit huis gaan samenwonen of trouwen.
Persoonlijk denk ik dat het voor je zelfstandigheid erg goed is om ook een aantal jaar alleen te wonen.
Ik ben benieuwd naar reacties.
woensdag 21 mei 2008 om 20:52
Haha, ik woon al zo lang zelfstandig (15 jaar) dat er geen vent meer bij past!!! En ik denk idd dat het uitmaakt of je eerst zelfstandig hebt gewoond, (en dus je eigen boontjes kunt doppen) of dat je direct van huis uit bent getrouwd (komt dat in deze tijd nog voor?).
Verder is je post vooral herkenbaar. 'k was onlangs met 'n vriendin 'n weekendje weg (dus krap 2 dagen!) en ze heeft elke dag wel 10 keer met haar man gebeld. Dat snap ik dus echt niet, wat kan er nu gebeuren in 2 uur tijd dat zo dringend is dat je moet bellen???
Verder is je post vooral herkenbaar. 'k was onlangs met 'n vriendin 'n weekendje weg (dus krap 2 dagen!) en ze heeft elke dag wel 10 keer met haar man gebeld. Dat snap ik dus echt niet, wat kan er nu gebeuren in 2 uur tijd dat zo dringend is dat je moet bellen???
woensdag 21 mei 2008 om 20:52
Ik ben het helemaal met je eens, zie het zelf in mijn vriendenkring gebeuren ( ben 21 ) . Meiden die tijdens hun studie gewoon thuis zijn blijven wonen, alles werd voor hen betaald en ze zijn nooit echt alleen of zelfstandig geworden. Veel van hen werken nu en het geld komt met bakken binnen, sommigen zijn op zoek naar eigen woonruimte en anderen gaan meteen met hun vriend samenwonen. Ik raad dit ten sterkste af, maar ja wat doe je eraan.
Merk aan mezelf hoe zelfstandig ik ben geworden in de tijd dat ik alleen woon ( nu 4 jaar) Mijn ouders helpen me af en toe nog wel maar voor het grootste gedeelte moet ik het zelf rooien. Het maakt mij dus ook niet uit om alleen te zijn, alleen te eten/slapen/reizen. Zie bij hen dat ze dat een stuk moeilijker vinden, natuurlijk ligt dit ook aan je persoonlijkheid maar ik denk dat alleen wonen je al een stuk zelfstandiger maakt.
Ben benieuwd naar de reacties van anderen!
Merk aan mezelf hoe zelfstandig ik ben geworden in de tijd dat ik alleen woon ( nu 4 jaar) Mijn ouders helpen me af en toe nog wel maar voor het grootste gedeelte moet ik het zelf rooien. Het maakt mij dus ook niet uit om alleen te zijn, alleen te eten/slapen/reizen. Zie bij hen dat ze dat een stuk moeilijker vinden, natuurlijk ligt dit ook aan je persoonlijkheid maar ik denk dat alleen wonen je al een stuk zelfstandiger maakt.
Ben benieuwd naar de reacties van anderen!
woensdag 21 mei 2008 om 20:52
Ik zelf heb 5 jaar op mezelf gewoond...heb nooit moeite gehad met alleen zijn...ben ook nog eens enig kind. Als mijn man ooit 4 dagen van huis zou zijn zou ik hem wel missen maar hee....4 dagen zijn zo om...4 maanden is een heel ander verhaal.
Een vriendin van mij is ooit samen gaan wonen vanuit het ouderlijk huis. Het was haar huis...haar ouders hadden haar enorm geholpen met inrichten, meubeltjes etc....haar vriend studeerde nog dus die had het financieel niet zo breed. Na een jaar ging de relatie uit en als vanzelfsprekend ging haar ex weg (het was tenslotte haar huis). Na nog eens drie maanden woonde ze weer bij haar ouders...ze kon er niet tegen om alleen te zijn.
Ik ben persoonlijk blij dat ik 5 jaar alleen heb kunnen wonen, m.i. wordt je hier heel zelfstandig van en weet je wat het is om op jezelf teruggeworpen te zijn en letterlijk en figuurlijk goed voor jezelf te zorgen.
Een vriendin van mij is ooit samen gaan wonen vanuit het ouderlijk huis. Het was haar huis...haar ouders hadden haar enorm geholpen met inrichten, meubeltjes etc....haar vriend studeerde nog dus die had het financieel niet zo breed. Na een jaar ging de relatie uit en als vanzelfsprekend ging haar ex weg (het was tenslotte haar huis). Na nog eens drie maanden woonde ze weer bij haar ouders...ze kon er niet tegen om alleen te zijn.
Ik ben persoonlijk blij dat ik 5 jaar alleen heb kunnen wonen, m.i. wordt je hier heel zelfstandig van en weet je wat het is om op jezelf teruggeworpen te zijn en letterlijk en figuurlijk goed voor jezelf te zorgen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 21 mei 2008 om 20:58
Leuk om te horen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets.
Bij het geval van mijn collega wat ik noemde denk ik weleens: wat zal er gebeuren als de relatie met haar vriend uitgaat. Ik denk dat ze dan ook weer bij haar ouders gaat wonen.
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets.
Bij het geval van mijn collega wat ik noemde denk ik weleens: wat zal er gebeuren als de relatie met haar vriend uitgaat. Ik denk dat ze dan ook weer bij haar ouders gaat wonen.
woensdag 21 mei 2008 om 21:01
quote:Hebbes schreef op 21 mei 2008 @ 20:58:
Leuk om te horen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets.
Bij het geval van mijn collega wat ik noemde denk ik weleens: wat zal er gebeuren als de relatie met haar vriend uitgaat. Ik denk dat ze dan ook weer bij haar ouders gaat wonen.
Leuk om te horen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets.
Bij het geval van mijn collega wat ik noemde denk ik weleens: wat zal er gebeuren als de relatie met haar vriend uitgaat. Ik denk dat ze dan ook weer bij haar ouders gaat wonen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 21 mei 2008 om 21:01
quote:Hebbes schreef op 21 mei 2008 @ 20:58:
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets. Pcies, 't gaat over niets! Als je nou alleen ff belt voor je weggaat, hoe laat je de trein neemt / thuis zult zijn, voor de veiligheid ofzo, maar nee... ik snap het echt niet! En ik durf 't niet eens te vragen... iemand hier die antwoord kan geven?
Dat bellen herken ik ook erg Kletsbets. Een vriendin van mij belt als ze een avondje op bezoek is ook gerust twee keer met haar vriend. En waar het dan overgaat? Helemaal niets. Pcies, 't gaat over niets! Als je nou alleen ff belt voor je weggaat, hoe laat je de trein neemt / thuis zult zijn, voor de veiligheid ofzo, maar nee... ik snap het echt niet! En ik durf 't niet eens te vragen... iemand hier die antwoord kan geven?
woensdag 21 mei 2008 om 21:03
Nou, ik ben meteen gaan samenwonen, maar vind het heerlijk als mijn vriend een paar daagjes weg is!
Doe ik lekker dingetjes voor mezelf, heerlijk. Bij mij gaat het dus niet op. Mijn vriend heeft ook nooit op zichzelf gewoond en vind het ook heerlijk als ik af en toe een paar daagjes weg ben. Heeft ie tenminste het hele huis voor zichzelf en kan ie het hele weekend aan één stuk door computeren, hahaha.
Doe ik lekker dingetjes voor mezelf, heerlijk. Bij mij gaat het dus niet op. Mijn vriend heeft ook nooit op zichzelf gewoond en vind het ook heerlijk als ik af en toe een paar daagjes weg ben. Heeft ie tenminste het hele huis voor zichzelf en kan ie het hele weekend aan één stuk door computeren, hahaha.
woensdag 21 mei 2008 om 21:04
Ikzelf heb nooit helemaal in m'n eentje gewoond. Het eerste deel van m'n leven met m'n ouders en broertje, daarna in een studentenflat met 3 andere meiden, tijdens m'n stage (ik was intern) waren we met z'n 15en (errug gezellig!!) en nu woon ik alweer bijna 4 jaar samen met m'n vriend. Mijn vriend gaat ook wel redelijk vaak op zakenreis en in het begin vond ik dat toch "eng". Helemaal in m'n eentje in huis, ver weg van m'n familie (ik woon in het buitenland)... Ik was bang dat er inbrekers enzo kwamen...
Maar nu valt het hartstikke mee en vind ik het wel relaxed zo af en toe haha.
Wat betreft niet zonder je vriend kunnen : in het eerste jaar hadden we een lange afstandsrelatie en zagen we elkaar soms wel 2 maanden niet. Dat vond ik eigenlijk makkelijker dan elkaar 4 dagen niet zien toen ik net samenwoonde... Ik bedoel, bij die 2 maanden was het in het begin wel ff rot, maar daarna wende je eraan, je (dagelijks) leven ging toch door enz.
Maar nu valt het hartstikke mee en vind ik het wel relaxed zo af en toe haha.
Wat betreft niet zonder je vriend kunnen : in het eerste jaar hadden we een lange afstandsrelatie en zagen we elkaar soms wel 2 maanden niet. Dat vond ik eigenlijk makkelijker dan elkaar 4 dagen niet zien toen ik net samenwoonde... Ik bedoel, bij die 2 maanden was het in het begin wel ff rot, maar daarna wende je eraan, je (dagelijks) leven ging toch door enz.
woensdag 21 mei 2008 om 21:06
woensdag 21 mei 2008 om 21:06
Ik ben best zelfstandig, heb 2,5 jaar op mezelf gewoond voordat ik ging samenwonen, maar ik vind het ook vreselijk als mijn man weg is 's nachts en ik kan hem ook maar moeilijk 4 dagen missen hoor. Ik kán hem wel missen, ben ook echt wel eens een weekje zonder hem weggeweest, en ik laat er ook niets om, maar ik vind het wel heel fijn als ik dan weer thuis kom.
Dat bellen met mijn man als ik ergens (voor een avondje) ben doe ik niet, soms alleen als ik naar huis ga, zodat hij weet dat ik onderweg ben als ik alleen ben.
Ik vind dat je wel erg voorbarig bent met je conclusie 'zal wel komen omdat ze niet op zichzelf hebben gewoond'. Ik vermoed niet dat het daarmee te maken heeft. De ene mens is gewoon de andere niet, en de een vind dit soort dingen niet lastig, de ander wel.
Dat bellen met mijn man als ik ergens (voor een avondje) ben doe ik niet, soms alleen als ik naar huis ga, zodat hij weet dat ik onderweg ben als ik alleen ben.
Ik vind dat je wel erg voorbarig bent met je conclusie 'zal wel komen omdat ze niet op zichzelf hebben gewoond'. Ik vermoed niet dat het daarmee te maken heeft. De ene mens is gewoon de andere niet, en de een vind dit soort dingen niet lastig, de ander wel.
woensdag 21 mei 2008 om 21:09
Ik heb het op mezelf wonen trouwens nooit echt leuk gevonden. Ik vind het gewoon veel gezelliger als je niet in je eentje woont. Dat heeft weinig met zelfstandigheid te maken, maar wél veel met gezelligheid en graag mensen om je heen hebben. Ik kan prima voor mezelf zorgen, kan mijn eigen boontjes prima doppen en redt het prima zonder mensen om me heen, ik vind het alleen niet léuk, niet gezellig en niet nodig.
woensdag 21 mei 2008 om 21:09
Ja en nee... Ik heb drie jaar op mezelf gewoond voordat ik ging samenwonen met Meneerdekees en hoewel we best een lekker truttie samen op de bank stel zijn zou ik niet zo bizar reageren als je collega. Maarrr.. 2 jaar geleden hebben we een periode van ruim een half jaar van noodgedwongen LATten gehad; hij zat voor zijn baan aan de andere kant van het land en ik kon daar nog niet naartoe. Dat trok ik in het begin behoorlijk slecht; zat tranen weg te slikken als hij op zondag vertrok en was meestal een goede 2 a 3 uur helemaal uit mijn hum. Moest ook weer een beetje het wiel uitvinden qua voor mezelf zorgen, we hadden in 4 jaar een behoorlijke routine opgebouwd wie wat deed en opeens moest ik 5 van de 7 dagen weer voor mezelf zorgen (en eigenlijk nog meer omdat ik vaak in het weekend in een bloedhaast naar hem vertrok waardoor ik in het weekend ook niet aan huishouden toekwam)
Ik kan me het danig missen als je erg uit je routine bent wel voorstellen. (ook als je wel op jezelf hebt gewoond)
Maarrrr, langzaam maar zeker wende het ook zo'n weekendrelatie, werd het minder erg, niet een verkozen situatie maar ook geen ramp. Ik merk wel dat sindsdien ik me minder alleen voel als hij er een paar dagen niet is (4 is overigens wel grenzend aan niet meer leuk).
De situatie is overigens anders voor mij als ík de hort op ben dan heb ik vermaak zat.
Samenvattend; ik denk dat het een kwestie van gewenning is en in hoeverre je 'iets' (vrienden, leuke dingen doen) hebt om het vriendvormig gat op te vullen.
Ik kan me het danig missen als je erg uit je routine bent wel voorstellen. (ook als je wel op jezelf hebt gewoond)
Maarrrr, langzaam maar zeker wende het ook zo'n weekendrelatie, werd het minder erg, niet een verkozen situatie maar ook geen ramp. Ik merk wel dat sindsdien ik me minder alleen voel als hij er een paar dagen niet is (4 is overigens wel grenzend aan niet meer leuk).
De situatie is overigens anders voor mij als ík de hort op ben dan heb ik vermaak zat.
Samenvattend; ik denk dat het een kwestie van gewenning is en in hoeverre je 'iets' (vrienden, leuke dingen doen) hebt om het vriendvormig gat op te vullen.
woensdag 21 mei 2008 om 21:09
quote:Eowynn_ schreef op 21 mei 2008 @ 21:06:
Ik ben best zelfstandig, heb 2,5 jaar op mezelf gewoond voordat ik ging samenwonen, maar ik vind het ook vreselijk als mijn man weg is 's nachts en ik kan hem ook maar moeilijk 4 dagen missen hoor. Ik kán hem wel missen, ben ook echt wel eens een weekje zonder hem weggeweest, en ik laat er ook niets om, maar ik vind het wel heel fijn als ik dan weer thuis kom.
Dat bellen met mijn man als ik ergens ben doe ik niet.
Ik vind dat je wel erg voorbarig bent met je conclusie 'zal wel komen omdat ze niet op zichzelf hebben gewoond'. Ik vermoed niet dat het daarmee te maken heeft. De ene mens is gewoon de andere niet, en de een vind dit soort dingen niet lastig, de ander wel.
Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik schreef dat ik me afvraag of het komt door direct samen te gaan wonen.
Maar iedereen moet lekker doen waar hij/zij zin in heeft,
Ik ben best zelfstandig, heb 2,5 jaar op mezelf gewoond voordat ik ging samenwonen, maar ik vind het ook vreselijk als mijn man weg is 's nachts en ik kan hem ook maar moeilijk 4 dagen missen hoor. Ik kán hem wel missen, ben ook echt wel eens een weekje zonder hem weggeweest, en ik laat er ook niets om, maar ik vind het wel heel fijn als ik dan weer thuis kom.
Dat bellen met mijn man als ik ergens ben doe ik niet.
Ik vind dat je wel erg voorbarig bent met je conclusie 'zal wel komen omdat ze niet op zichzelf hebben gewoond'. Ik vermoed niet dat het daarmee te maken heeft. De ene mens is gewoon de andere niet, en de een vind dit soort dingen niet lastig, de ander wel.
Dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik schreef dat ik me afvraag of het komt door direct samen te gaan wonen.
Maar iedereen moet lekker doen waar hij/zij zin in heeft,
woensdag 21 mei 2008 om 21:11
quote:Eowynn_ schreef op 21 mei 2008 @ 21:09:
Ik heb het op mezelf wonen trouwens nooit echt leuk gevonden. Ik vind het gewoon veel gezelliger als je niet in je eentje woont. Dat heeft weinig met zelfstandigheid te maken, maar wél veel met gezelligheid en graag mensen om je heen hebben. Ik kan prima voor mezelf zorgen, kan mijn eigen boontjes prima doppen en redt het prima zonder mensen om me heen, ik vind het alleen niet léuk, niet gezellig en niet nodig.Niet nodig vind ik een vreemde uitspraak. Als je toevallig geen partner tegen komt dan is verrekte lastig om samen te gaan wonen.
Ik heb het op mezelf wonen trouwens nooit echt leuk gevonden. Ik vind het gewoon veel gezelliger als je niet in je eentje woont. Dat heeft weinig met zelfstandigheid te maken, maar wél veel met gezelligheid en graag mensen om je heen hebben. Ik kan prima voor mezelf zorgen, kan mijn eigen boontjes prima doppen en redt het prima zonder mensen om me heen, ik vind het alleen niet léuk, niet gezellig en niet nodig.Niet nodig vind ik een vreemde uitspraak. Als je toevallig geen partner tegen komt dan is verrekte lastig om samen te gaan wonen.
woensdag 21 mei 2008 om 21:12
quote:Razzmatazz schreef op 21 mei 2008 @ 21:06:
Oh ja, vergeten te zeggen : als je elkaar maar 4 dagen niet zit, heb je niet de tijd om er aan te wennen, en zit je steeds in die "rotte" fase. Zijn je collega's nog niet zo lang samen met hun vriend ? (Bij mij was die "rotte" fase wel over na 3 keer namelijk)
Nee dat is niet het geval. Ze zijn al minstens 10 jaar samen.
Het maakt ook verder niet uit maar het lijkt me zo zonde van je tijd om heel de tijd je zo rot te voelen omdat je vriend/man niet bij je is.
Oh ja, vergeten te zeggen : als je elkaar maar 4 dagen niet zit, heb je niet de tijd om er aan te wennen, en zit je steeds in die "rotte" fase. Zijn je collega's nog niet zo lang samen met hun vriend ? (Bij mij was die "rotte" fase wel over na 3 keer namelijk)
Nee dat is niet het geval. Ze zijn al minstens 10 jaar samen.
Het maakt ook verder niet uit maar het lijkt me zo zonde van je tijd om heel de tijd je zo rot te voelen omdat je vriend/man niet bij je is.
woensdag 21 mei 2008 om 21:13
Heb vorig jaar 4 weken in het ziekenhuis gelegen terwijl manlief thuis was met dochter. Wat héb ik hen gemist zeg, dat was bijna erger dan al het andere wat er aan de hand was. En hij mij ook trouwens. Toen 's ochtends belde dat ik naar huis mocht, toch nog onverwacht, was hij zo ontzettend blij dat hij ervan moest huilen. Het was hem zó tegengevallen om álles alleen te doen, alleen op te staan, alleen dochter te moeten klaarmaken, alleen moeten eten, alleen gaan slapen en mijn man is toch echt een best stoere kerel die zichzelf prima redt.
woensdag 21 mei 2008 om 21:13
Mijn man is gisteren (dinsdag dus) vertrokken en komt pas vrijdagnacht weer thuis, heerlijk! Kan echt van het alleen zijn genieten, helemaal doen wat ik zelf wil, geen gedoe over wat we 'moeten' eten (ik eet maar wat, wel gezond op zich, maar niet per definitie lekker haha).
Als hij er is ben ik natuurlijk ook weer blij, maar alleen zijn 's avonds en je eigen gang gaan vind ik ook wel lekker ontspannend. Misschien omdat ik toen ik hem ontmoette, ik inderdaad al aan alleenzijn gewend was (jaren alleen gewoond) en we sinds we een relatie hebben (12 jaar) juist enorm 'close' zijn en graag op elkaars lip zitten. En nu sinds een paar maanden moet ie veel weg voor z'n werk.
Ik ben het er wel mee eens dat het meer zegt over het wel/niet alleen kunnen zijn dan over je relatie.
Als hij er is ben ik natuurlijk ook weer blij, maar alleen zijn 's avonds en je eigen gang gaan vind ik ook wel lekker ontspannend. Misschien omdat ik toen ik hem ontmoette, ik inderdaad al aan alleenzijn gewend was (jaren alleen gewoond) en we sinds we een relatie hebben (12 jaar) juist enorm 'close' zijn en graag op elkaars lip zitten. En nu sinds een paar maanden moet ie veel weg voor z'n werk.
Ik ben het er wel mee eens dat het meer zegt over het wel/niet alleen kunnen zijn dan over je relatie.
woensdag 21 mei 2008 om 21:14
