Minder zelfstandig door direct samenwonen?

21-05-2008 20:45 71 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend overhoorde ik een gesprek tussen twee vrouwelijke collega;s. De ene vertelde tegen de andere dat haar man eindelijk weer terug was van een (zaken) reis. Ze had hem zo enorm gemist. Ze had een cadeau voor hem gekocht en de dag na zijn terugkomst vrijgenomen om samen iets leuks te doen. Ook moest ze wel wat huilen toen hij er weer was.

Ik dacht toen van: jeetje die man is vast wel een aantal maanden weggeweest. Wat blijkt. Hij was vier (!) dagen weggeweest ! Ook van andere collega's hoor ik dat zij het vreselijk vinden als hun man een paar dagen weg is en ze de tijd aftellen totdat hij weer terug is.



Ik kan me hier totaal niet in vinden. Ik vind het heerlijk als mijn vriend een nachtje of paar nachtjes weg is en ik lekker het huis voor mezelf heb. Tuurlijk ben ik blij als hij weer thuis is maar ik kan er ook echt wel van genieten.

Ik vraag me af of dit komt omdat ik voor het samenwonen ook 10 jaar alleen heb gewoond. Bovenstaande collega's zijn nl gelijk vanuit huis gaan samenwonen of trouwen.

Persoonlijk denk ik dat het voor je zelfstandigheid erg goed is om ook een aantal jaar alleen te wonen.



Ik ben benieuwd naar reacties.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb als mens sowieso veel ruimte, rust en vrijheid nodig zo ook in mijn relatie en vind het ook wel eens een verademing als ik een paar uur mijn mond dicht kan houden omdat ik alleen ben.



Ik zou Sprokkelman niet kunnen missen maar denk ook wel eens : Jezus daar heb je HEM weer.....

Dat zal hij ook wel eens over mij denken...wij laten elkaar erg vrij en doen veel dingen apart maar als het moet zijn wij er voor elkaar (ook als het niet moet trouwens)
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Lol, wij zijn dus ook zo'n stel dat heeeeeel vaak belt. Gaat meestal niet echt over iets zinnigs maar we vinden het gewoon fijn om even een minuutje of 2 te kletsen.

Even een update over wat er op kantoor is gebeurd of wat de kinderen hebben uitgehaald.



Als ik in de buurt ben van kantoor gaan we ook altijd samen lunchen.

Is komisch, vandaag werd ik aangesproken door de postbode: hij vond het zo schattig dat hij me nu al ruim een jaar regelmatig langs ziet lopen en altijd met een big smile als ik m'n man ga ophalen. Hij vroeg hoelang we al getrouwd waren en was verbaasd dat het al 9 jaar is omdat ik er nog zo verliefd uitzie



En als manlief op zakenreis is mis ik hem echt heel erg en ik haal hem bijna altijd van het vliegveld.

De dagen dat hij weg is doe ik natuurlijk wel gewoon leuke dingen, ik ga niet wanhopig op de bank hangen en de minuten tellen tot hij terug is.
Alle reacties Link kopieren
quote:LittlePhoenixxx schreef op 21 mei 2008 @ 21:16:

Lol, wij zijn dus ook zo'n stel dat heeeeeel vaak belt. Gaat meestal niet echt over iets zinnigs maar we vinden het gewoon fijn om even een minuutje of 2 te kletsen.

Even een update over wat er op kantoor is gebeurd of wat de kinderen hebben uitgehaald.



Als ik in de buurt ben van kantoor gaan we ook altijd samen lunchen.

Is komisch, vandaag werd ik aangesproken door de postbode: hij vond het zo schattig dat hij me nu al ruim een jaar regelmatig langs ziet lopen en altijd met een big smile als ik m'n man ga ophalen. Hij vroeg hoelang we al getrouwd waren en was verbaasd dat het al 9 jaar is omdat ik er nog zo verliefd uitzie



En als manlief op zakenreis is mis ik hem echt heel erg en ik haal hem bijna altijd van het vliegveld.

De dagen dat hij weg is doe ik natuurlijk wel gewoon leuke dingen, ik ga niet wanhopig op de bank hangen en de minuten tellen tot hij terug is.Ik vind dit best schattig! Hihi... maar ik snap d'r niets van... sorry... want wat vertel je dan, ik bedoel, werk = werk.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet hoe vaak het voorkomt? Ik zie wel bij stellen (inclusief de Fam Kees) dat als het een gewoonte is dit minder lastig wordt gevonden dan 'voor het eerst in 5 jaar meer dan een nacht uit elkaar'. En als ik kijk naar mijn ouders die toch al een dikke dertig jaar samen zijn dan sms-sen (hoe modern ) en bellen die toch ook een paar keer per weekend als de een een weekendje weg is.



En als mijn vader thuis blijft is ie ook nog steeds een soort van uit zijn hum; gaat ie op visite bij anderen -wat ie nooit doet- omdat het huis anders zo leeg is.
Alle reacties Link kopieren
quote:kletsbets schreef op 21 mei 2008 @ 21:10:

[...]



Owja, dat was ik nog vergeten te noemen... Maar dat is dus een smsje van: hoi, ben morgen om 10 uur weer thuis! Doeii
Alle reacties Link kopieren
quote:kletsbets schreef op 21 mei 2008 @ 21:14:

[...]



Ok, en welke nadelen zie je? uhm LOL !
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik ik denk wel dat het goed is voor je zelfstandigheid om alleen te wonen.



Maar het ligt er ook aan hoe dingen lopen. Als je al vanaf je 16e verkering heb, kan ik me voorstellen dat je op het gegeven moment vanuit het ouderlijk huis gaat samenwonen en dat je had dan zonde vind om eerst alleen te wonen.Ligt er ook aan hoe je in het leven staat. De 1 houdt nou eenmaal meer van huisje,boompje en beestje dan de ander.



Ik zelf heb ook eerst samengewoond, maar vond het wel altijd een gemis dat ik niet alle vrijheid heb gehad van een huis voor je zelf.



Nu woon ik alleen en vind het heerlijk,
Alle reacties Link kopieren
quote:Eowynn_ schreef op 21 mei 2008 @ 21:14:

Hebbes, ik zou zonder partner ook niet snel alleen gaan wonen.

Ik woonde altijd met een huisgenoot in een flatje voordat ik samenwoonde, en we wilden alletwee niet alleen wonen, ze is zelfs met me meeverhuisd toen ik naar een andere plaats ging.dat is wel fijn. Ik moet ook zeggen dat ik het met zn tweeen ook gezelliger vind maar avondjes alleen ook.
Wat ook meetelt, ik ben nogal Vivaforum-verslaafd en Man vindt dat echt heel stom. Dus nooit forummen als hij er is, want dan is het van: zit je weer op dat stomme Vivaforum?



Dus wat dat betreft voel ik me niet zo vrij.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb toch wel het idee dat er een link is. Ook de voorbeelden die dat 'tegenspreken', bevestigen het eigenlijk: degene die wel op zichzelf heeft gewoon maar toch haar vriend erg snel mist, vond het op zichzelf wonen niet leuk. Is daar dus blijkbaar nooit aan gewend geraakt.

En degene die schrijft dat haar vriend vijf jaar alleen heeft gewoond en haar toch mist als zij weg is, omdat het gewoon leuker is samen....'leuker samen' is wat anders dan 'helemaal uit je doen als de ander er even niet is'.



Ik heb wel nog steeds het idee dat mensen die nooit alleen hebben gewoond, of het wel hebben gedaan maar het vreselijk vonden, in dat opzicht wat afhankelijker zijn van hun partner. En het wellicht wat moeilijker krijgen als de relatie uitgaat. Maar dat geeft niet en het is geen reden om het dan maar anders te doen, het zou absurd zijn om krampachtig het samenwonen nog vijf jaar uit te gaan stellen omdat je zo nodig eerst zelfstandig wilt worden. Bovendien werkt het toch niet als je dan vervolgens toch 3x pre dag met elkaar belt En mocht de relatie een keer uitgaan, nouja, dan is dat dus misschien ietsje moeilijker dan voor iemand die wat zelfstandiger is. Maar moeilijk blijft het toch wel. En met een beetje mazzel gaat de relatie gewoon niet uit.



Kortom, ja, ik denk wel er een link is, al hou je altijd uitzonderingen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dit helemaal niet en wij zijn van huis uit gaan samenwonen, waren toen 19 en 21. Ik heb helemaal geen problemen met alleen zijn, ik vermaak me wel en voor hem geldt hetzelfde.



Denk zelf toch dat het meer aan de persoon ligt, ik ken ook mensen die het zelfs vervelend vinden als hun partner twee avonden achter elkaar weg is (wel thuis slaapt). Ik snap dat echt niet, maar goed, iedereen is anders. Mijn man heeft jarenlang ploegendiensten gedraaid en ik vond het juist altijd wel lekker het huis voor mezelf tijdens de avonddiensten. En nu zijn we ook regelmatig meer niet dan wel allebei thuis 's avonds.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
Alle reacties Link kopieren
Ikzelf ging ook direct samenwonen van huis uit. Maar mijn vriend was voor zijn werk vaak weg; paar maand, half jaar (militair, hij heeft nu ander werk).

Dat heeft mij ook een stuk zelfstandiger gemaakt.

Als hij nu een avondje gaat stappen vind ik dat niet erg hoor; kan ik lekker forummen ofzo. En andersom ook natuurlijk!

En tuurlijk ben ik blij als hij weer thuis is; maar je kunt ook overdrijven.

Een ex collega van mij was (is nog steeds) echt èrg met dit soort dingen. Ze is ook direct uit huis gaan samenwonen en trouwen(jaja ze bestaan nog!)



Ze belde haar man wel 10 keer per dag op: waar ben je nu, wat doe je, hoe laat ben je thuis? Echt irritant als je een dag met haar moet optrekken...werk of cursus maakt niet uit! Altijd dat stomme gebel tussendoor!

Ohja haar ouders en zus belde ze net zo vaak met zulke domme vragen. Als haar man 2 dagen met voetbalkamp ging zat ze al te janken (terwijl mijn vriend bijna thuiskwam na een half jaar, pfffff)

Leuk detail: madam woont in dezelfde straat als haar ouders, zus en broer. Ik bedoel maar...

Ik denk niet dat zij OOIT zelfstandig word.
Ik ben uit huis meteen gaan samenwonen en ik vind het heerlijk als mijn inmiddels man een weekendje weg is met vrienden. Lekker horizontaal in bed liggen, haha. Afgezien van die weekendjes hebben wij ook gewoon onze eigen dingen. Als ik constant afhankelijk ben van mijn man of ik plezier heb of niet, dan zou ik hem ook missen ja. Maar dat hebben ze zelf laten gebeuren.



En over dat zelfstandig of niet. Dat ben ik. We hebben natuurlijk achter heel veel zaken samen moet komen, maar ik vind het bullshit dat ik eerst op mij zelf had moeten wonen omdat ik anders niet zelfstandig genoeg zou zijn. Het is maar net hoe je zelf in elkaar steekt. En misschien kom ik mijzelf ooit tegen, nou ja, so be it. Ik vind samenwonen met mijn lief heerlijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:coucou303 schreef op 21 mei 2008 @ 21:24:

Wat ook meetelt, ik ben nogal Vivaforum-verslaafd en Man vindt dat echt heel stom. Dus nooit forummen als hij er is, want dan is het van: zit je weer op dat stomme Vivaforum?



Dus wat dat betreft voel ik me niet zo vrij.



Al wil ik een hele nacht op het forum zitten. Ik wil mij in mijn relatie vrij voelen...ook als wij samen thuis zijn. Zo'n opmerking als van jouw man zou mij heel erg aantasten in mijn persoonlijke vrijheid maar dat is mijn mening.



Over het algemeen hoor ik vaker dat veel mannen een handje van dergelijke stomme dingen hebben zoals:

- bel je nu alweer met je moeder?

- ga je nu alweer naar je zus?

- zit je nu alweer achter de computer?



Behalve als de heren zelf weer eens de baas willen spelen over de afstandsbediening voor dat stomme voetbal of zelf de hele avond willen gaan zitten gamen o.i.d.





Nee, wij werken allebei hard en hebben een vrij zware baan. Ik wil graag na een dag hard werken mezelf kunnen zijn. Soms betekent dat samen voor de tv...soms betekent dat dat wij de hele avond iets voor onszelf doen, samen iets ondernemen of apart van elkaar naar vrienden gaan.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
quote:toffifee schreef op 21 mei 2008 @ 21:27:

Ik ben uit huis meteen gaan samenwonen en ik vind het heerlijk als mijn inmiddels man een weekendje weg is met vrienden. Lekker horizontaal in bed liggen, haha. Afgezien van die weekendjes hebben wij ook gewoon onze eigen dingen. Als ik constant afhankelijk ben van mijn man of ik plezier heb of niet, dan zou ik hem ook missen ja. Maar dat hebben ze zelf laten gebeuren.

.Lekkere aanname. Ik ben ook niet afhankelijk van mijn man om plezier te hebben, maar ik vind het een ramp om alleen te slapen. Lig de hele nacht wakker en slaap echt beroerd. Ik best dingen voor mezelf en als we thuis zijn zitten we ook echt niet op elkaars lip en we hebben onze afzonderlijke hobby's, vrienden en activiteiten, maar ik vind het gewoon buitengewoon prettig om tegen mijn man aan te kruipen als ik ga slapen. En als dat niet kan, en ik kan aan het eind van de dag niet even bijkletsen mis ik hem wel enorm ja.
Alle reacties Link kopieren
quote:kippie28 schreef op 21 mei 2008 @ 21:27:

Ikzelf ging ook direct samenwonen van huis uit. Maar mijn vriend was voor zijn werk vaak weg; paar maand, half jaar (militair, hij heeft nu ander werk).

Dat heeft mij ook een stuk zelfstandiger gemaakt.

Als hij nu een avondje gaat stappen vind ik dat niet erg hoor; kan ik lekker forummen ofzo. En andersom ook natuurlijk!

En tuurlijk ben ik blij als hij weer thuis is; maar je kunt ook overdrijven.

Een ex collega van mij was (is nog steeds) echt èrg met dit soort dingen. Ze is ook direct uit huis gaan samenwonen en trouwen(jaja ze bestaan nog!)



Ze belde haar man wel 10 keer per dag op: waar ben je nu, wat doe je, hoe laat ben je thuis? Echt irritant als je een dag met haar moet optrekken...werk of cursus maakt niet uit! Altijd dat stomme gebel tussendoor!

Ohja haar ouders en zus belde ze net zo vaak met zulke domme vragen. Als haar man 2 dagen met voetbalkamp ging zat ze al te janken (terwijl mijn vriend bijna thuiskwam na een half jaar, pfffff)

Leuk detail: madam woont in dezelfde straat als haar ouders, zus en broer. Ik bedoel maar...

Ik denk niet dat zij OOIT zelfstandig word.Als ik man was zou ik stapelgek worden als een vrouw mij constant in mijn nek zat te hijgen...ben ook blij dat ik zelf niet zo'n type ben...sprokkelman zou dan namelijk snel willen scheiden ben ik bang
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Ja, en de ene keer is het ook moeilijker dan de andere keer. Normaal gesproken vind ik het niet zo moeilijk om alleen te zijn, maar 3 weken geleden was mijn vriend er niet, en bij mij ging het toen echt slecht op m'n werk. Na een rot-dag erg sip thuiskomen en dan heb je niemand om mee te praten (ik vind het niet fijn om dat soort dingen over de telefoon te bespreken) is toch wel moeilijk...

Maar vanavond is m'n vriend er ook toevallig niet en dat vind ik eigenlijk wel prettig haha, lekker rust :P
Alle reacties Link kopieren
Overigens is mijn man wel heel bewust éérst op zichzelf gaan wonen voordat wij samenwoonden, anders zou hij ook vanuit zijn ouderlijk huis zijn gaan samenwonen en dat vonden we beiden geen goed idee.



Heeft het niet gewoon met je persoonlijkheid te maken ipv met zelfstandigheid? Ik zie zelfstandigheid als het voor jezelf kunnen zorgen, je eigen zaken kunnen regelen en jezelf kunnen vermaken. Dat kán ik allemaal, maar ik vind het leuker met z'n tweeen, ik heb graag mensen om me heen, dan voel ik me het lekkerst.



Het lijkt nu net alsof het stoerder of beter is om er geen problemen mee te hebben dat je alleen woont en niemand nodig hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ooit met een stel vriendinnen een lang weekend in een huisje gezeten, vriendinnen allemaal een relatie, ik was vrijgezel. Er werd continue het hele weekend naar huis gebelt en de gesprekken gingen ongeveer in deze volgorde



"Dag schatje, wat ben je aan het doen. Oh wij gaan ff de stad in om te shoppen"

na het shoppen:

"dag lieffie, ik heb dit en dit en dat gekocht in de stad....en nu gaan we eten, wat eet jij?"

na het eten:

"hey moppie, was je eten lekker, wat ga je nu doen, wij gaan zwemmen"

na het zwemmen:"

"hoi moppie, mis je, was leuk het zwemmen en zometeen gaan we nog even lezen en tv kijken. Ga jij nog wat leuks doen vanavond? Ja, ik bel straks nog even voor het slapen gaan"



En verder werden de gesprekken uiteraard benut om vooral aan te geven hoe lief ze elkaar wel vonden en hoe erg ze elkaar wel miste....Dan denk ik, wat heb je elkaar uberhaupt nog te vertellen thuis als je alles nu al met elkaar bespreekt. Je kan toch wel 24 uur zonder elkaar, dan heb je elkaar nog eens wat te vertellen. Plus erbij dat je jezelf toch wel kan vermaken zonder de ander?

Mijn vriend en ik wonen allebei nog apart omdat we nog geen huis hebben gevonden waar we beide in willen wonen. Ik voel me het lekkerst in mijn huis, met mijn spullen en hij andersom net zo. Meestal bellen we wel ff elke avond om te horen hoe de dag was en daarnaas zien we elkaar meestal van vrijdagavond tot maandagochtend, behalve wanneer we iets voor ons zelf gaan doen. En als ik met vriendinnen weg ben, dan ga ik met een dikke kus weg en wacht tot ik thuis ben om alle verhalen met hem te delen. En dan hoop ik dat hij zich ook lekker vermaakt heeft met zijn vrienden....
Alle reacties Link kopieren
[quote]toffifee schreef op 21 mei 2008 @ 21:27:

Ik ben uit huis meteen gaan samenwonen en ik vind het heerlijk als mijn inmiddels man een weekendje weg is met vrienden. Lekker horizontaal in bed liggen, haha. Afgezien van die weekendjes hebben wij ook gewoon onze eigen dingen. Als ik constant afhankelijk ben van mijn man of ik plezier heb of niet, dan zou ik hem ook missen ja. Maar dat hebben ze zelf laten gebeuren.



Ik vind van niet, je kan best zelf een heel leuk leven hebben en toch je vriend/man af en toe missen. Vooral als je samenwoont. Vooral als je een hele leuke dag hebt gehad en je dat graag aan je vriend zou willen vertellen bv.
Alle reacties Link kopieren
Maar het ging er nu dus niet om dat het "gewoon leuker" is Eowynn, het ging om mensen die echt zeggen: "phew, godzijdank is mijn partner weer terug, god wat heb ik hem/haar gemist de afgelopen vier dagen"



Types die vertellen dat ze toen ze eventjes een half jaartje alleen woonden nooit voor zichzelf kookten, want daar konden ze zich niet toe zetten, dus in die periode waren het alleen maar magnetronmaaltijden en afhaal



Types die een weekendje weg gaan met vriendinnen en dan per dag zes keer met hun vriend moeten bellen



of allerlei dingen niet durven zonder hun vriend/vriendin



Daar ging het over. Van die mensen waarbij je echt denkt: "gaat dat niet vreselijk mis als die ooit op zichzelf teruggeworpen wordt?"



en ja, dat vind ik dan inderdaad niet zo 'stoer'. Iemand is nl. wel volwassen, niet meer afhankelijk zoals je als kind van je ouders was.
Alle reacties Link kopieren
quote:Boarn schreef op 21 mei 2008 @ 21:41:

"Dag schatje, wat ben je aan het doen. Oh wij gaan ff de stad in om te shoppen"

na het shoppen:

"dag lieffie, ik heb dit en dit en dat gekocht in de stad....en nu gaan we eten, wat eet jij?"

na het eten:

"hey moppie, was je eten lekker, wat ga je nu doen, wij gaan zwemmen"

na het zwemmen:"

"hoi moppie, mis je, was leuk het zwemmen en zometeen gaan we nog even lezen en tv kijken. Ga jij nog wat leuks doen vanavond? Ja, ik bel straks nog even voor het slapen gaan"

Precies zo ging het (zie mij eerder post)! Ik krijg dan enorm het gevoel dat ze liever geen weekend wegging en bij hem was gebleven. Als ze bellen, zit ik er toch een beetje voor jandoedel bij...
Alle reacties Link kopieren
@ Boarn, zoiets had ik ook gehad toen ik nog vrijgezel was : met een vriendin 10 dagen op standvakantie naar Italië en het enigste wat ze deed was huilen en haar vriend bellen (en dan echt elke dag 3x anderhalf uur lang bellen, ik wil niet weten wat voor telefoonrekening ze heeft gehad...) vreselijk...

Als ik weg ben, bel ik m'n vriend als ik in m'n eentje ben, vind ik ook veel relaxter, als anderen niet horen wat ik zeg. (Bel hem dan 1x in de 2-3 dagen ofzo)
razzmatazz wijzigde dit bericht op 21-05-2008 21:49
Reden: het woord "dagen" vergeten
% gewijzigd
quote:Eowynn_ schreef op 21 mei 2008 @ 21:33:

[...]





Lekkere aanname. Ik ben ook niet afhankelijk van mijn man om plezier te hebben, maar ik vind het een ramp om alleen te slapen. Lig de hele nacht wakker en slaap echt beroerd. Ik best dingen voor mezelf en als we thuis zijn zitten we ook echt niet op elkaars lip en we hebben onze afzonderlijke hobby's, vrienden en activiteiten, maar ik vind het gewoon buitengewoon prettig om tegen mijn man aan te kruipen als ik ga slapen. En als dat niet kan, en ik kan aan het eind van de dag niet even bijkletsen mis ik hem wel enorm ja.Maar zo bedoelde ik het niet. TO schrijft dat zij echt geen paar dagen zonder hun man kunnen en huilen als ze hem naar 4 dagen weer zien. Daar heb ik het over. Ik roep wel heel stoer dat ik lekker horizontaal in bed leg, maar ondertussen schrik ik van elk geluidje wakker. Dus echt lekker slaap ik niet. Maar ik mis hem niet (natuurlijk mis ik hem wel een beetje), maar niet zo dat ik daardoor niet fatsoenlijk kan functioneren (behalve dat ik dan niet lekker kan slapen). Ik hoop dat je weet wat ik bedoel te zeggen, want ik kom er niet meer uit vanavond geloof ik,haha.
quote:Eowynn_ schreef op 21 mei 2008 @ 21:37:

Het lijkt nu net alsof het stoerder of beter is om er geen problemen mee te hebben dat je alleen woont en niemand nodig hebt.

Ja, zo komt het op mij ook een beetje over.



quote:Boarn schreef op 21 mei 2008 @ 21:41:

Ooit met een stel vriendinnen een lang weekend in een huisje gezeten, vriendinnen allemaal een relatie, ik was vrijgezel. Er werd continue het hele weekend naar huis gebelt en de gesprekken gingen ongeveer in deze volgorde



"Dag schatje, wat ben je aan het doen. Oh wij gaan ff de stad in om te shoppen"

na het shoppen:

"dag lieffie, ik heb dit en dit en dat gekocht in de stad....en nu gaan we eten, wat eet jij?"

na het eten:

"hey moppie, was je eten lekker, wat ga je nu doen, wij gaan zwemmen"

na het zwemmen:"

"hoi moppie, mis je, was leuk het zwemmen en zometeen gaan we nog even lezen en tv kijken. Ga jij nog wat leuks doen vanavond? Ja, ik bel straks nog even voor het slapen gaan"



En verder werden de gesprekken uiteraard benut om vooral aan te geven hoe lief ze elkaar wel vonden en hoe erg ze elkaar wel miste....Dan denk ik, wat heb je elkaar uberhaupt nog te vertellen thuis als je alles nu al met elkaar bespreekt. Je kan toch wel 24 uur zonder elkaar, dan heb je elkaar nog eens wat te vertellen. Plus erbij dat je jezelf toch wel kan vermaken zonder de ander?

Mijn vriend en ik wonen allebei nog apart omdat we nog geen huis hebben gevonden waar we beide in willen wonen. Ik voel me het lekkerst in mijn huis, met mijn spullen en hij andersom net zo. Meestal bellen we wel ff elke avond om te horen hoe de dag was en daarnaas zien we elkaar meestal van vrijdagavond tot maandagochtend, behalve wanneer we iets voor ons zelf gaan doen. En als ik met vriendinnen weg ben, dan ga ik met een dikke kus weg en wacht tot ik thuis ben om alle verhalen met hem te delen. En dan hoop ik dat hij zich ook lekker vermaakt heeft met zijn vrienden....Ja, verschrikkelijk. Laatst waren de mannen een weekend weg, en de vrouwen dus ook. Ik hoefde mijn man niet te vragen wat hij allemaal gedaan had, want 7 van de 10 vrouwen had ik dat al vernomen...En dat vind ik dan jammer. Wij hebben hooguit iedere dag een smsje gestuurd. Zij ellenlange telefoongesprekken, en je zou er bijna ruzie van krijgen omdat je dingen hoort die ik niet wíl horen als de mannen een weekend weg zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven