Overig
alle pijlers
niet gastvrij
maandag 10 maart 2008 om 22:10
In de poepluier-verschonen-in-het-openbaar-discussie op de kinderenpijler zie ik regelmatig twee meningen voorbij komen:
"Ik doe in mijn eigen huis wat ik wil" vs "Ik houd rekening met (de gevoelens van) mijn visite". Het lijkt me leuk om hier wat dieper op in te gaan.
Dus op welke manier houd jij rekening met je gasten en wat ervaar je als niet-gastvrij gedrag? Wat is het ergste wat je op dit gebied hebt meegemaakt? Heb je je visite wel eens de deur uitgekeken?
"Ik doe in mijn eigen huis wat ik wil" vs "Ik houd rekening met (de gevoelens van) mijn visite". Het lijkt me leuk om hier wat dieper op in te gaan.
Dus op welke manier houd jij rekening met je gasten en wat ervaar je als niet-gastvrij gedrag? Wat is het ergste wat je op dit gebied hebt meegemaakt? Heb je je visite wel eens de deur uitgekeken?
Ik vind hier dingen van.
dinsdag 11 maart 2008 om 16:06
[quote]nummerzoveel schreef op 11 maart 2008 @ 12:46:
Meestal bied ik wel wat aan, maar vaste gasten kunnen ook gerust hun eigen gang gaan. Ik vind het heerlijk als iemand zich zo thuis voelt dat hij/zij gewoon zelf pakt en lekker achter de computer, in bad of onder de zonnebank duikt als hij/zij daar zin in heeft.
/quote]
Hahaha, hoe verschillend kunnen mensen zijn! Ik vind dit dus echt V R E S E L I J K. Mijn huis is mijn veilige domein en ik heb helemaal geen behoefte wanneer niet bewoners in mijn kastjes of kamers gaan snuffelen. Ik blijf dus drinken aanbieden en lekkers op tafel zetten, want dat mogen ze dus echt niet zelf pakken.
Ik ben zeker gastvrij, maar dan alleen voor gasten die ik (of mijn man uiteraard) uitnodig. Gastvrij voor ongenode gasten ben ik niet. Ik ben er überhaupt achtergekomen dat ik niet zo sociaal ben. Ik heb geen behoefte aan veel en verschillende mensen om mij heen. Verder mag er absoluut niet alles in mijn huis. Roken mag op het balkon en honden mogen thuisblijven. Mijn kat is er namelijk panisch voor.
Het enige waar ik wel heel erg gastvrij in ben is voor mijn zoon. Ik zal nooit vriendjes weigeren (zolang die niet willen blijven slapen). Ik kan niet zeggen dat ik het dan naar mijn zin heb, maar vind het sociale leven van mijn zoon (hij is bijna 5) belangrijker dan mijn eigenaardigheden.
Dus nee super gastvrij of sociaal ben ik niet...
Meestal bied ik wel wat aan, maar vaste gasten kunnen ook gerust hun eigen gang gaan. Ik vind het heerlijk als iemand zich zo thuis voelt dat hij/zij gewoon zelf pakt en lekker achter de computer, in bad of onder de zonnebank duikt als hij/zij daar zin in heeft.
/quote]
Hahaha, hoe verschillend kunnen mensen zijn! Ik vind dit dus echt V R E S E L I J K. Mijn huis is mijn veilige domein en ik heb helemaal geen behoefte wanneer niet bewoners in mijn kastjes of kamers gaan snuffelen. Ik blijf dus drinken aanbieden en lekkers op tafel zetten, want dat mogen ze dus echt niet zelf pakken.
Ik ben zeker gastvrij, maar dan alleen voor gasten die ik (of mijn man uiteraard) uitnodig. Gastvrij voor ongenode gasten ben ik niet. Ik ben er überhaupt achtergekomen dat ik niet zo sociaal ben. Ik heb geen behoefte aan veel en verschillende mensen om mij heen. Verder mag er absoluut niet alles in mijn huis. Roken mag op het balkon en honden mogen thuisblijven. Mijn kat is er namelijk panisch voor.
Het enige waar ik wel heel erg gastvrij in ben is voor mijn zoon. Ik zal nooit vriendjes weigeren (zolang die niet willen blijven slapen). Ik kan niet zeggen dat ik het dan naar mijn zin heb, maar vind het sociale leven van mijn zoon (hij is bijna 5) belangrijker dan mijn eigenaardigheden.
Dus nee super gastvrij of sociaal ben ik niet...
dinsdag 11 maart 2008 om 16:20
Ik vind mezelf best gastvrij. Haal drinken in huis waarvan ik weet dat mijn gasten het lekker vinden, ik kook wat lekkers, zorg voor voldoende borrelhappen en ruim een beetje op.
Het belangrijkste vind ik eigenlijk dat er genoeg is, vooral bij een etentje. Heb zelf wel eens meegemaakt bij een zuunige vriend dat 'ie een heeeel karig ovenschoteltje had gemaakt (we waren met z'n 4-en geloof ik) en bij het opscheppen bleek dat z'n vriendin er ook nog van moest eten als ze thuis kwam. Juist ja... Dat werd een uitstapje naar de snackbar op de terugweg. Zoiets zou mij noooooit overkomen.
Ander irritatiemoment: toen mijn vriend en ik net de sleutel hadden gekregen van ons nieuwe huis, hebben we twee weken achter elkaar keihard geklust. Op de laatste dag zouden 's avonds wat mensen komen kijken (familie en vrienden, stuk of tien in totaal) en we hebben nog tot vlak daarvoor troep opgeruimd en gestofzuigd. Helemaal kapot kortom... Om een uurtje of zeven druppelde iedereen binnen en toen werd ik gebeld door een vriendin, of ik haar en haar vriend even van het station op wilde halen. Ze had eerder die dag al gebeld of het goed was dat ze 's avonds zouden komen kijken. Nou ja, geen probleem om ze even op te halen, een kwartiertje kan de visite me wel missen. Maar op de terugweg in de auto zei ze ineens dat ze toch zo benieuwd was wat ik gekookt had, want ik maakte altijd van die lekkere dingen... Halloooooow, gekookt??
We hadden zelf tussendoor effe een pizza naar binnen geschoven, verwachtte ze nou echt een driegangendiner?!?
Uiteindelijk zijn we dus voor de 2e keer die avond bij de pizzeria terechtgekomen, geloof dat ze het nog lekker vonden ook
Het belangrijkste vind ik eigenlijk dat er genoeg is, vooral bij een etentje. Heb zelf wel eens meegemaakt bij een zuunige vriend dat 'ie een heeeel karig ovenschoteltje had gemaakt (we waren met z'n 4-en geloof ik) en bij het opscheppen bleek dat z'n vriendin er ook nog van moest eten als ze thuis kwam. Juist ja... Dat werd een uitstapje naar de snackbar op de terugweg. Zoiets zou mij noooooit overkomen.
Ander irritatiemoment: toen mijn vriend en ik net de sleutel hadden gekregen van ons nieuwe huis, hebben we twee weken achter elkaar keihard geklust. Op de laatste dag zouden 's avonds wat mensen komen kijken (familie en vrienden, stuk of tien in totaal) en we hebben nog tot vlak daarvoor troep opgeruimd en gestofzuigd. Helemaal kapot kortom... Om een uurtje of zeven druppelde iedereen binnen en toen werd ik gebeld door een vriendin, of ik haar en haar vriend even van het station op wilde halen. Ze had eerder die dag al gebeld of het goed was dat ze 's avonds zouden komen kijken. Nou ja, geen probleem om ze even op te halen, een kwartiertje kan de visite me wel missen. Maar op de terugweg in de auto zei ze ineens dat ze toch zo benieuwd was wat ik gekookt had, want ik maakte altijd van die lekkere dingen... Halloooooow, gekookt??
We hadden zelf tussendoor effe een pizza naar binnen geschoven, verwachtte ze nou echt een driegangendiner?!?
Uiteindelijk zijn we dus voor de 2e keer die avond bij de pizzeria terechtgekomen, geloof dat ze het nog lekker vonden ook
dinsdag 11 maart 2008 om 17:20
Als we mensen op bezoek hebben (zondagmiddag een hele meute ofzo), dan krijgen ze het eerste drankje van ons, en daarna is daar de koelkast. Ik vind het namelijk enorm gezellig als mensen zelf iets uit de koelkast pakken bij mij thuis.
Nou is het ook 9 van de 10 keer zo dat we met zn allen in de keuken hangen, die is daar groot genoeg voor. Als ik ooit weer verhuis, kies ik een huis uit op de afmeting en sfeer van de keuken.
Nou is het ook 9 van de 10 keer zo dat we met zn allen in de keuken hangen, die is daar groot genoeg voor. Als ik ooit weer verhuis, kies ik een huis uit op de afmeting en sfeer van de keuken.
dinsdag 11 maart 2008 om 17:50
Bij ons ook altijd in de keuken. Ik vind met z'n allen aan tafel veel gezelliger dan met z'n allen op de bank. Sterker nog, onze "zithoek" is niet eens praktisch voor bezoek. Geen salontafel en maar één grote chaise-lounge-achtige bank. Nee, lekker aan tafel, lekkers op tafel, spelletje spelen of gewoon kletsen, kinderen met hun kleurpotloden, vriend aan het gasfornuis
dinsdag 11 maart 2008 om 17:56
Mijn moeder was trouwenso ook helemaal niet gastvrij. Volgens mij had het bij haar te maken met niet los kunnen laten en niet kunnen inspelen op veranderingen. Vroeger kon ik tussen de middag nooit iemand mee naar huis nemen, als ik niet al een dag van tevoren had gevraagd of dat goed was. De keren dat er op die leeftijd vriendinnetjes 's avonds bleven mee-eten, kan ik denk ik op de vingers van één hand natellen. Onverwachte logeerpartijtjes waren er al helemaal niet. Ik moet zeggen; ze is in de loop der jaren wel veel flexibeler geworden. Ik had nooit voor mogelijk gehouden dat mijn broertje (nu 17) ieder weekend een vriend kan laten blijven slapen en dat zij net zo makkelijk (onverwachts!) kunnen aanschuiven bij het avondeten.
dinsdag 11 maart 2008 om 19:40
Dat was bij mij thuis precies zo, Ceceone. Met de bijbehorende veranderingen, want nu is het allemaal veel makkelijker.
Dat komt misschien ook omdat we met zn 3en thuis waren, mijn vader een praktijk aan huis had en er altijd al vreemd volk over de vloer kwam en mee-at vanuit zijn werk. En mijn broertje had extra aandacht nodig; al met al snap ik nu achteraf best dat mijn moeder heel geen zin had in onverwachte drukte.
Dat komt misschien ook omdat we met zn 3en thuis waren, mijn vader een praktijk aan huis had en er altijd al vreemd volk over de vloer kwam en mee-at vanuit zijn werk. En mijn broertje had extra aandacht nodig; al met al snap ik nu achteraf best dat mijn moeder heel geen zin had in onverwachte drukte.
dinsdag 11 maart 2008 om 20:01
Heerlijk juist, onverwacht bezoek! Verwacht bezoek ook trouwens. En nee, ik zit niet als een eenzame kneus te wcahten tot er eens iemand langs komt. Ik vind het gewoon gezellig.
Lekker allemaal aan de eettafel, koffie, biertje, wijntje, bacootje voor broer, jenevertje voor (schoon)pa, kopstootje voor huisvriend, praten, kletsen, lachen, gezellig.
Als je iets wilt mag je het lekker pakken, ik schenk nog eens bij, Lief schept nog eens een bord vol of we bakken een eitje voor neef met kater, voor de kleintjes is er snoep en als ik niks in huis heb (wat bijna niet voorkomt) dan is de (avond)winkel dichtbij.
En ook al zijn wij vrij makkelijk, we hebben ook onze huisregels en daar houdt iedereen zich wel aan. Schoenen uit en in de hal, jassen op de kapstok, tassen in de logeerkamer en als ik je zat ben dan zeg ik het en dan stap je gewoon zonder morren op. Dat werkt prima.
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.
Lekker allemaal aan de eettafel, koffie, biertje, wijntje, bacootje voor broer, jenevertje voor (schoon)pa, kopstootje voor huisvriend, praten, kletsen, lachen, gezellig.
Als je iets wilt mag je het lekker pakken, ik schenk nog eens bij, Lief schept nog eens een bord vol of we bakken een eitje voor neef met kater, voor de kleintjes is er snoep en als ik niks in huis heb (wat bijna niet voorkomt) dan is de (avond)winkel dichtbij.
En ook al zijn wij vrij makkelijk, we hebben ook onze huisregels en daar houdt iedereen zich wel aan. Schoenen uit en in de hal, jassen op de kapstok, tassen in de logeerkamer en als ik je zat ben dan zeg ik het en dan stap je gewoon zonder morren op. Dat werkt prima.
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 11 maart 2008 om 20:26
Ik hou ook niet van onverwachts bezoek.
Mijn huis is geregeld een chaos en ik vind het gewoon genant als men dan onverwachts op de stoep staat.
Men hoeft niet in onze zooi te zitten.
Maar als je ff belt van te voren ben je welkom als ik het uitkomt.
Er wordt ook wel rekening gehouden met wat mensen graag eten of drinken.
Wij drinken bijv geen light dranken,maar als mijn zus of moeder komt haal ik dat wel.
Er staan nu gewoon standaard blikjes light dranken in de koelkast. (vond het zo zonde hele flessen leeg te moeten mikken).
Tegenwoordig heeft mijn dochter weleens vriendjes mee naar huis en die zijn altijd welkom. dat is soms moe ben of iets dergelijks en eigenlijk liever gewoon rustig aan doe op een woensdagmiddag vind ik dan ondergeschikt. kan ik niet maken ten opzichte van mijn kind, vind ik dan.
Laatst had mijn dochter een vriendje mee die graag knakworsten lustte. Prima, zijn we in de winkel knakworsten gaan halen voor hem (mijn kinderen houden er niet van).
Wij hebben ook een hond thuis en dat wordt altijd van te voren gemeld.
Ik heb eigenlijk de regel; ben je bang voor honden of hou je er niet van, dan moet je vooral wegblijven.
Want ik sluit mijn hond niet op voor iemand die op bezoek komt.
De enige reden om haar op de gang te zetten zou zijn, als ze zelf onophoudelijk blijft bedelen om aandacht en mijn/onze bevelen negeert,maar anders toch echt niet!
Mijn huis is geregeld een chaos en ik vind het gewoon genant als men dan onverwachts op de stoep staat.
Men hoeft niet in onze zooi te zitten.
Maar als je ff belt van te voren ben je welkom als ik het uitkomt.
Er wordt ook wel rekening gehouden met wat mensen graag eten of drinken.
Wij drinken bijv geen light dranken,maar als mijn zus of moeder komt haal ik dat wel.
Er staan nu gewoon standaard blikjes light dranken in de koelkast. (vond het zo zonde hele flessen leeg te moeten mikken).
Tegenwoordig heeft mijn dochter weleens vriendjes mee naar huis en die zijn altijd welkom. dat is soms moe ben of iets dergelijks en eigenlijk liever gewoon rustig aan doe op een woensdagmiddag vind ik dan ondergeschikt. kan ik niet maken ten opzichte van mijn kind, vind ik dan.
Laatst had mijn dochter een vriendje mee die graag knakworsten lustte. Prima, zijn we in de winkel knakworsten gaan halen voor hem (mijn kinderen houden er niet van).
Wij hebben ook een hond thuis en dat wordt altijd van te voren gemeld.
Ik heb eigenlijk de regel; ben je bang voor honden of hou je er niet van, dan moet je vooral wegblijven.
Want ik sluit mijn hond niet op voor iemand die op bezoek komt.
De enige reden om haar op de gang te zetten zou zijn, als ze zelf onophoudelijk blijft bedelen om aandacht en mijn/onze bevelen negeert,maar anders toch echt niet!
dinsdag 11 maart 2008 om 20:29
quote:Zuss schreef op 11 maart 2008 @ 20:01:
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.Vandaag voor het eerst sinds maaaaanden dat ik een dag voor mezelf heb: geen werk, geen kind, geen vriend. Eindelijk es een dag het huis voor mezelf alleen. Eindelijk es mezelf voor mezelf. Vind je het dan echt vreemd dat ik op zo'n dag niet zit te wachten op (onverwacht) bezoek.....
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.Vandaag voor het eerst sinds maaaaanden dat ik een dag voor mezelf heb: geen werk, geen kind, geen vriend. Eindelijk es een dag het huis voor mezelf alleen. Eindelijk es mezelf voor mezelf. Vind je het dan echt vreemd dat ik op zo'n dag niet zit te wachten op (onverwacht) bezoek.....
dinsdag 11 maart 2008 om 21:30
Zuss, wat is er dan zeikerig aan?
Weet je, ik maak soms nog weleens plannen voor de dag en ik kan er gewoon niet zo goed tegen als dingen ineens anders gaan zoals gepland, doodat er dus bijv ineens iemand bij me op de stoep staat.
Kan je ook zeikerig vinden misschien,maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.
En zoals Fleurtje beschreef heb ik dat ook weleens.
Gewoon heerlijk ff niks doen ,zonder man en kinderen om me heen , of gewoon ff mn eigen ding. dan heb ik liever ook niet dat ik ' ineens' de gastvrouw moet gaan uithangen.
Hetzelfde geld voor verjaardagen.
Heb ik eigenlijk gewoon een hekel aan.
Je loopt alleen maar te rennen en te vliegen voor je gasten. Niet eens tijd om ff gezellig een babbeltje te maken.
natuurlijk worden verjaardagen gewoon gevierd, zeker die van de kinderen.
Maar ben blij als de dag dan weer voorbij is.
Weet je, ik maak soms nog weleens plannen voor de dag en ik kan er gewoon niet zo goed tegen als dingen ineens anders gaan zoals gepland, doodat er dus bijv ineens iemand bij me op de stoep staat.
Kan je ook zeikerig vinden misschien,maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.
En zoals Fleurtje beschreef heb ik dat ook weleens.
Gewoon heerlijk ff niks doen ,zonder man en kinderen om me heen , of gewoon ff mn eigen ding. dan heb ik liever ook niet dat ik ' ineens' de gastvrouw moet gaan uithangen.
Hetzelfde geld voor verjaardagen.
Heb ik eigenlijk gewoon een hekel aan.
Je loopt alleen maar te rennen en te vliegen voor je gasten. Niet eens tijd om ff gezellig een babbeltje te maken.
natuurlijk worden verjaardagen gewoon gevierd, zeker die van de kinderen.
Maar ben blij als de dag dan weer voorbij is.
dinsdag 11 maart 2008 om 21:40
quote:Ikke1971 schreef op 10 maart 2008 @ 23:14:
[...]
Ik vind het in ieder geval fijn als mensen zelf iets pakken. Het betekend dat ze zich thuis voelen in mijn huis. En dat vind ik een compliment
Ik zal echter wel altijd eerst iets aanbieden en niet direct roepen van 'daar is de koekast'Grappig dat veel van jullie het wel gastvrij vinden! Maar het hangt idd ook wel van de toon af waarop je iets brengt. Bij hem klonk het meestal meer van dat hij niet zoveel zin had om voor iedereen iets in te schenken. En dan vind ik het dus niet gastvrij overkomen. Dus om dit voor te zijn was ik dan maar de gastvrouw
[...]
Ik vind het in ieder geval fijn als mensen zelf iets pakken. Het betekend dat ze zich thuis voelen in mijn huis. En dat vind ik een compliment
Ik zal echter wel altijd eerst iets aanbieden en niet direct roepen van 'daar is de koekast'Grappig dat veel van jullie het wel gastvrij vinden! Maar het hangt idd ook wel van de toon af waarop je iets brengt. Bij hem klonk het meestal meer van dat hij niet zoveel zin had om voor iedereen iets in te schenken. En dan vind ik het dus niet gastvrij overkomen. Dus om dit voor te zijn was ik dan maar de gastvrouw
dinsdag 11 maart 2008 om 21:44
quote:Zuss schreef op 11 maart 2008 @ 20:37:
Eerlijk? Ja.
Misschien heeft het ermee te maken dat sommige mensen energie krijgen van mensen om zich heen; mij put het juist uit. Te vaak en te lang mensen om me heen, is bij mij een perfect recept voor een depressie. Ik heb zo'n dag, heel af en toe, gewoon nodig. Heeft verder niks met ongastvrijheid te maken.
Hmmm, misschien toch wel. Maar dan stel ik mijn belang idd even boven dat van het (onverwachte) bezoek.
Eerlijk? Ja.
Misschien heeft het ermee te maken dat sommige mensen energie krijgen van mensen om zich heen; mij put het juist uit. Te vaak en te lang mensen om me heen, is bij mij een perfect recept voor een depressie. Ik heb zo'n dag, heel af en toe, gewoon nodig. Heeft verder niks met ongastvrijheid te maken.
Hmmm, misschien toch wel. Maar dan stel ik mijn belang idd even boven dat van het (onverwachte) bezoek.
dinsdag 11 maart 2008 om 21:45
Ik vind het erg jammer dat het ' spontaan aan komen waaien ' steeds minder vaak voor lijkt te komen . Ik vind vaak de ongeplande bezoekjes ( waarbij je je kast in moet duiken om de wazige blikken uit je kerstpakket nader te bestuderen als je elke hongere maag wilt voederen ) een stuk leuker dan de maanden van te voren vaststaande visites .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 11 maart 2008 om 21:47
quote:fleurtje schreef op 11 maart 2008 @ 21:44:
[...]
Misschien heeft het ermee te maken dat sommige mensen energie krijgen van mensen om zich heen; mij put het juist uit. Te vaak en te lang mensen om me heen, is bij mij een perfect recept voor een depressie. Ik heb zo'n dag, heel af en toe, gewoon nodig. Heeft verder niks met ongastvrijheid te maken.
Hmmm, misschien toch wel. Maar dan stel ik mijn belang idd even boven dat van het (onverwachte) bezoek.
Ik herken het Fleur. Ik houd ook niet van onaangekondigd bezoek en ik houd heel erg van alleen zijn. En er iemand komt, dan hoor ik graag van te voren wie er wanneer komt...
Spontaan ergens anders langsgaan vind ik minder erg, gekgenoeg...
[...]
Misschien heeft het ermee te maken dat sommige mensen energie krijgen van mensen om zich heen; mij put het juist uit. Te vaak en te lang mensen om me heen, is bij mij een perfect recept voor een depressie. Ik heb zo'n dag, heel af en toe, gewoon nodig. Heeft verder niks met ongastvrijheid te maken.
Hmmm, misschien toch wel. Maar dan stel ik mijn belang idd even boven dat van het (onverwachte) bezoek.
Ik herken het Fleur. Ik houd ook niet van onaangekondigd bezoek en ik houd heel erg van alleen zijn. En er iemand komt, dan hoor ik graag van te voren wie er wanneer komt...
Spontaan ergens anders langsgaan vind ik minder erg, gekgenoeg...
dinsdag 11 maart 2008 om 22:15
quote:fleurtje schreef op 11 maart 2008 @ 22:12:
Op dagen dat ik gewerkt heb, of op dagen dat ik gewoon met vriend en kind ben, heb ik totaal geen probleem met (onverwacht) bezoek. Maar soms heb ik het gewoon heel erg nodig om alleen met mezelf te zijn.
Je bent niet de enige Fleurtje
Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Wij doen dat o.a. door een avondje rust. Anderen halen hun rust/energie uit onverwacht bezoek. Ta, voor iedereen verschillend!
Op dagen dat ik gewerkt heb, of op dagen dat ik gewoon met vriend en kind ben, heb ik totaal geen probleem met (onverwacht) bezoek. Maar soms heb ik het gewoon heel erg nodig om alleen met mezelf te zijn.
Je bent niet de enige Fleurtje
Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Wij doen dat o.a. door een avondje rust. Anderen halen hun rust/energie uit onverwacht bezoek. Ta, voor iedereen verschillend!
dinsdag 11 maart 2008 om 22:22
Je kunt de visite 'subtiel' laten merken dat het tijd is om te gaan: alvast de kopjes opruimen, de verwarming wat lager zetten..
Of je haalt een stapel foto-albums tevoorschijn. Ik heb ooit eens een hele stapel albums moeten doorworstelen toen ik voor het eerst bij iemand thuiskwam. Honderden foto's heb ik bekeken, van de overleden hond tot alle edities van het zomercarnaval waar ze fan van waren. Mén, wat een lange zit was dat . Vervolgens werd ik getracteerd op een drie kwartier durend 'concert' van zoonlief die zo leuk op een keyboard kon pingelen. Gebruik je visite als applausmachine en je ziet ze gegarandeerd nooit meer terug .
Of je haalt een stapel foto-albums tevoorschijn. Ik heb ooit eens een hele stapel albums moeten doorworstelen toen ik voor het eerst bij iemand thuiskwam. Honderden foto's heb ik bekeken, van de overleden hond tot alle edities van het zomercarnaval waar ze fan van waren. Mén, wat een lange zit was dat . Vervolgens werd ik getracteerd op een drie kwartier durend 'concert' van zoonlief die zo leuk op een keyboard kon pingelen. Gebruik je visite als applausmachine en je ziet ze gegarandeerd nooit meer terug .
Ik vind hier dingen van.
dinsdag 11 maart 2008 om 22:37
Oh, herkenbaar Mariannanas.. dat over die vrienden die vroegah bij pa en ma niet zomaar over de vloer mochten komen. Daardoor mogen mijn kinderen ook áltijd kindjes meenemen als ze daar om vragen. Spelen, eten, slapen, ik vind het allemaal prima.
Helemaal eensch met Bianca, zooo jammer is dat.
Wij hebben regelmatig (weekend)dagen waarop we 's ochtends bedenken dat het wel leuk zou zijn om naar die-of-die te gaan of om die-of-die uit te nodigen die dag om iets te gaan doen of gewoon hier thuis ofzo. Nou, forget it. Agenda's zitten overal gigantisch vol. We hebben gisteren een afspraak gepland met 2 bevriende stellen voor een date met z'n 6-en... schrik niet: Eind mei kunnen we gezamelijk een avondje gaan eten.
Is toch wat!
Helemaal eensch met Bianca, zooo jammer is dat.
Wij hebben regelmatig (weekend)dagen waarop we 's ochtends bedenken dat het wel leuk zou zijn om naar die-of-die te gaan of om die-of-die uit te nodigen die dag om iets te gaan doen of gewoon hier thuis ofzo. Nou, forget it. Agenda's zitten overal gigantisch vol. We hebben gisteren een afspraak gepland met 2 bevriende stellen voor een date met z'n 6-en... schrik niet: Eind mei kunnen we gezamelijk een avondje gaan eten.
Is toch wat!
dinsdag 11 maart 2008 om 23:02
Als ik weer in NL woon en ik heb mensen om me heen die ik langer ken dan 6 maanden of het is familie; dan denk ik vast anders over langswippers.
De mensen die ik hier ken, ken ik allemaal net tussen de 3 a 5 maanden, en ze komen en gaan. Dat is mijn familie in den vreemde. Leuk hoor, maar net als Fleurtje heb ik dan ook geregeld behoefte aan even niemand om me heen.
De mensen die ik hier ken, ken ik allemaal net tussen de 3 a 5 maanden, en ze komen en gaan. Dat is mijn familie in den vreemde. Leuk hoor, maar net als Fleurtje heb ik dan ook geregeld behoefte aan even niemand om me heen.
dinsdag 11 maart 2008 om 23:08
quote:Vinyl schreef op 11 maart 2008 @ 21:47:
[...]
Spontaan ergens anders langsgaan vind ik minder erg, gekgenoeg...
Dat heb ik inderdaad ook wel, eerlijk gezegd. maar dan wel bij de mensen waarvan ik weet dat ze dat niet erg vinden.
Zoals bijv mijn oma of mijn moeder.
Maar vriendinnen bel ik eigenlijk wel altijd of ze het leuk vinden cq tijd hebben als ik kom.
Maar bij mij heeft het er ook mee te maken dat ik hecht aan erg veel structuur en een soort van voorspelbaarheid.
Wijkt er iets af kan ik daar redelijk van slag van zijn.
En zoals ik al eerder aangaf is het bij mij thuis vaak nogal een chaos en ik vind dat het netjes moet zijn als er visite komt.
Ik voel me dan alleen maar opgelaten als iemand dan voor me deur zou staan en diegene zou in mijn chaos moeten zitten zeg maar. Ook al geven mensen aan het niet erg te vinden en niet op de ' zooi' te letten... IK voel me er niet prettig bij.
Ik ben al jaren bezig structuur aan te brengen in mijn huishouden,maar het lukte me al amper toen we nog met zijn 2en waren en nu met 2 kinderen al helemaal niet meer.
[...]
Spontaan ergens anders langsgaan vind ik minder erg, gekgenoeg...
Dat heb ik inderdaad ook wel, eerlijk gezegd. maar dan wel bij de mensen waarvan ik weet dat ze dat niet erg vinden.
Zoals bijv mijn oma of mijn moeder.
Maar vriendinnen bel ik eigenlijk wel altijd of ze het leuk vinden cq tijd hebben als ik kom.
Maar bij mij heeft het er ook mee te maken dat ik hecht aan erg veel structuur en een soort van voorspelbaarheid.
Wijkt er iets af kan ik daar redelijk van slag van zijn.
En zoals ik al eerder aangaf is het bij mij thuis vaak nogal een chaos en ik vind dat het netjes moet zijn als er visite komt.
Ik voel me dan alleen maar opgelaten als iemand dan voor me deur zou staan en diegene zou in mijn chaos moeten zitten zeg maar. Ook al geven mensen aan het niet erg te vinden en niet op de ' zooi' te letten... IK voel me er niet prettig bij.
Ik ben al jaren bezig structuur aan te brengen in mijn huishouden,maar het lukte me al amper toen we nog met zijn 2en waren en nu met 2 kinderen al helemaal niet meer.
dinsdag 11 maart 2008 om 23:30
quote:Zuss schreef op 11 maart 2008 @ 20:01: voorkomt) dan is de (avond)winkel dichtbij.
En ook al zijn wij vrij makkelijk, we hebben ook onze huisregels en daar houdt iedereen zich wel aan. Schoenen uit en in de hal, jassen op de kapstok, tassen in de logeerkamer en als ik je zat ben dan zeg ik het en dan stap je gewoon zonder morren op. Dat werkt prima.
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.
Wat je niet begrijpt moet je maar bewonderen Zuss. Ik vind het nogal kortzichtig dat je het nogal zeikerig vind als mensen niet van onverwacht bezoek houden. Meestal zitten agenda's idd al zo vol (zoals Bambi schrijft, idd soms te gek voor woorden als je met meerdere mensen iets af wilt spreken, dat het pas na maanden kan, maar zo gaat dat tegenwoordig) dat er blijkbaar veel mensen zijn die er niet zo op zitten te wachten. Prima toch.
Ik kan het ook wel zeikerig noemen dat noemen dat iedereen bij jou schoenen uit moet doen. Bij mij mag iedereen z'n schoenen aanhouden.
@ Celeone", aan tafel zitten vind ik ook veel gezelliger dan op de bank hangen, als ik groter ga wonen ga ik een heeeeele grote tafel aanschaffen, en het liefst zet ik die neer in een enorme woonkeuken.
Qua zelf pakken, op verjaardagen ben ik daar ook wel voor, 1e twee drankjes ofzo let ik nog wel op, maar daarna gewoon lekker zelf inschenken. En met gewone visite doen sommige mensen dat ook wel, maar anderen vinden dat gewoon niet prettig en dan blijf ik lekker inschenken.
En ook al zijn wij vrij makkelijk, we hebben ook onze huisregels en daar houdt iedereen zich wel aan. Schoenen uit en in de hal, jassen op de kapstok, tassen in de logeerkamer en als ik je zat ben dan zeg ik het en dan stap je gewoon zonder morren op. Dat werkt prima.
Ik snap niks van mensen die zo moeilijk doen over onverwachts bezoek, ik vind het nogal zeikerig.
Wat je niet begrijpt moet je maar bewonderen Zuss. Ik vind het nogal kortzichtig dat je het nogal zeikerig vind als mensen niet van onverwacht bezoek houden. Meestal zitten agenda's idd al zo vol (zoals Bambi schrijft, idd soms te gek voor woorden als je met meerdere mensen iets af wilt spreken, dat het pas na maanden kan, maar zo gaat dat tegenwoordig) dat er blijkbaar veel mensen zijn die er niet zo op zitten te wachten. Prima toch.
Ik kan het ook wel zeikerig noemen dat noemen dat iedereen bij jou schoenen uit moet doen. Bij mij mag iedereen z'n schoenen aanhouden.
@ Celeone", aan tafel zitten vind ik ook veel gezelliger dan op de bank hangen, als ik groter ga wonen ga ik een heeeeele grote tafel aanschaffen, en het liefst zet ik die neer in een enorme woonkeuken.
Qua zelf pakken, op verjaardagen ben ik daar ook wel voor, 1e twee drankjes ofzo let ik nog wel op, maar daarna gewoon lekker zelf inschenken. En met gewone visite doen sommige mensen dat ook wel, maar anderen vinden dat gewoon niet prettig en dan blijf ik lekker inschenken.
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
dinsdag 11 maart 2008 om 23:35
Tja, Zuss, dat kun jij zeikerig vinden, maar ik vind het gewoon niet prettig als iemand ineens voor mijn neus staat als ik net wat zeer schaarse tijd voor mezelf heb bedacht.
Dat betekent overigens helemaal niet dat er nooit iets spontaan kan bij mij, ik heb namelijk aan de andere kant ook weer een pokkenhekel aan de agenda's trekken en dan uitkomen op een avond over 2 maanden, zoals Bambi beschrijft. Ik houd ervan om op het moment zelf iets leuks te bedenken, en ben er ook altijd wel voor te porren als bijvoorbeeld een vriendin belt om over een uurtje met beide gezinnen ergens te gaan brunchen, maar zomaar voor mijn neus staan, vind ik vervelend.
Dat geldt dan weer niet voor mijn allerbeste vriendinnen, die zijn welkom en sommigen hebben zelfs mijn huissleutel zodat ze zichzelf kunnen binnenlaten als ze een slaapplaats nodig hebben. Maar hen beschouw ik dan ook niet als "visite".
Maar een moeder-van-school of een collega-die-in-de-buurt is, mag mijn deur voorbij rijden, hoor.
Dat betekent overigens helemaal niet dat er nooit iets spontaan kan bij mij, ik heb namelijk aan de andere kant ook weer een pokkenhekel aan de agenda's trekken en dan uitkomen op een avond over 2 maanden, zoals Bambi beschrijft. Ik houd ervan om op het moment zelf iets leuks te bedenken, en ben er ook altijd wel voor te porren als bijvoorbeeld een vriendin belt om over een uurtje met beide gezinnen ergens te gaan brunchen, maar zomaar voor mijn neus staan, vind ik vervelend.
Dat geldt dan weer niet voor mijn allerbeste vriendinnen, die zijn welkom en sommigen hebben zelfs mijn huissleutel zodat ze zichzelf kunnen binnenlaten als ze een slaapplaats nodig hebben. Maar hen beschouw ik dan ook niet als "visite".
Maar een moeder-van-school of een collega-die-in-de-buurt is, mag mijn deur voorbij rijden, hoor.
.
