Overig
alle pijlers
Twijfelen tussen begraven en cremeren, welke wil jij?
zaterdag 21 september 2024 om 15:14
Hi,
Ik denk de laatste tijd heel erg na over de dood. En wat er na de dood is.
Daarnaast twijfel ik heel erg tussen begraven en cremeren.
Vroeger wou ik cremeren.
Ik hoorde van iemand dat je dan naar de hel gaat. Nu ben ik bang geworden hiervoor en wil ik tog begraven. Maar dit lijkt me ook niet heel fijn.
Welke manier willen jullie doen en waarom?
En denken jullie dat er iets is na de dood?
Ik denk de laatste tijd heel erg na over de dood. En wat er na de dood is.
Daarnaast twijfel ik heel erg tussen begraven en cremeren.
Vroeger wou ik cremeren.
Ik hoorde van iemand dat je dan naar de hel gaat. Nu ben ik bang geworden hiervoor en wil ik tog begraven. Maar dit lijkt me ook niet heel fijn.
Welke manier willen jullie doen en waarom?
En denken jullie dat er iets is na de dood?
mevrouw25 wijzigde dit bericht op 21-09-2024 15:36
0.25% gewijzigd
zaterdag 21 september 2024 om 19:05
Dat kan ook met cremeren, een graf met ern mooie grafsteen op een mooie begraafplaats. Zie en hoor ik vaker.Cargostewardess schreef: ↑21-09-2024 18:43Mijn vader is vorig jaar vrij snel overleden. Hij had daarvoor opeens besloten begraven te worden.
Ik vind het nu een fijn idee dat hij 'ergens ligt' en ga er ook heen, omdat hij daar is.
We hebben ook een ontzettend mooie grafsteen laten maken ( Mag geen foto's uploaden) Plus dat het een hele mooie begraafplaats is.
Ben blij dat hij, op het laatst, deze keuze heeft gemaakt.
Ik was ook altijd team crematie, maar dit heeft mij wel omgeturnd.
( Qua onderhouden graf zijn er genoeg liquide middelen in mijn familie)
zaterdag 21 september 2024 om 19:27
Ik hou van begraafplaatsen, maar wil er toch niet zelf begraven worden. Ik heb geen kinderen, dus er is straks niemand die er naar toe zal willen denk ik.
Overigens ervaar ik het graf van mijn ouders helemaal niet als een last of iets dergelijks, het verbaast me dat ik dat zo vaak lees. Ik vind het juist fijn dat het er is, ook al is het na tientallen jaren een beetje verwaarloosd. Het lijkt me beter om gewoon met je kinderen in gesprek te gaan om te kijken wat ze willen in plaats van aannames te doen dat het een last zal zijn of dat je ze ergens mee op scheept.
Ik wil of gecremeerd worden en uitgestrooid in de natuur (dat mag op bepaalde plekken), of op een natuurbegraafplaats. Dat resomeren lijkt me ook wel wat, jammer dat het aanpassen van de wet zolang duurt.
Oh, en ik geloof niet in hemel of hel. Dood is dood, finito.
Overigens ervaar ik het graf van mijn ouders helemaal niet als een last of iets dergelijks, het verbaast me dat ik dat zo vaak lees. Ik vind het juist fijn dat het er is, ook al is het na tientallen jaren een beetje verwaarloosd. Het lijkt me beter om gewoon met je kinderen in gesprek te gaan om te kijken wat ze willen in plaats van aannames te doen dat het een last zal zijn of dat je ze ergens mee op scheept.
Ik wil of gecremeerd worden en uitgestrooid in de natuur (dat mag op bepaalde plekken), of op een natuurbegraafplaats. Dat resomeren lijkt me ook wel wat, jammer dat het aanpassen van de wet zolang duurt.
Oh, en ik geloof niet in hemel of hel. Dood is dood, finito.
zaterdag 21 september 2024 om 19:35
Dood zijn duurt zo lang
Het is niet fijn om dood te zijn.
Soms maakt me dat een beetje bang.
Het doet geen pijn om dood te zijn,
maar dood zijn duurt zo lang.
Als je dood bent, droom je dan?
En waar droom je dan wel van?
Droom je dat je in je straat
langzaam op een trommel slaat?
Dat iemand je geroepen heeft?
Droom je dat je leeft?
Maar ach, wat maak ik me toch naar,
het duurt bij mij nog honderd jaar
voor ik een keertje dood zal gaan.
Ik laat vannacht een lampje aan.
Willem Wilmink
Het is niet fijn om dood te zijn.
Soms maakt me dat een beetje bang.
Het doet geen pijn om dood te zijn,
maar dood zijn duurt zo lang.
Als je dood bent, droom je dan?
En waar droom je dan wel van?
Droom je dat je in je straat
langzaam op een trommel slaat?
Dat iemand je geroepen heeft?
Droom je dat je leeft?
Maar ach, wat maak ik me toch naar,
het duurt bij mij nog honderd jaar
voor ik een keertje dood zal gaan.
Ik laat vannacht een lampje aan.
Willem Wilmink
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 21 september 2024 om 19:38
Ik wil gecremeerd worden en mijn as in een urn in een urnenmuur op de begraafplaats.
Ik ben ook opgevoed met het idee dat mensen die zich laten cremeren NIET naar de hemel gaan, maar zelf vind ik dat je met zulke ideeën van God een soort boekhouder maakt die zonden zit te tellen. Je maakt daarmee God menselijk en daar zijn er al zoveel van.
Ik ben ook opgevoed met het idee dat mensen die zich laten cremeren NIET naar de hemel gaan, maar zelf vind ik dat je met zulke ideeën van God een soort boekhouder maakt die zonden zit te tellen. Je maakt daarmee God menselijk en daar zijn er al zoveel van.
zaterdag 21 september 2024 om 19:41
Het maakt mij geen zier uit.
Waar mijn nabestaanden behoefte aan hebben.
En als het hen ook niet uitmaakt, doe dan maar cremeren. Als ze niets met de as willen, dump het lekker in zee.
Maar de nabestaanden moeten verder, laat zij vooral kijken waar ze behoefte aan hebben, hoe het voor hen goed voelt.
Ik las trouwens ooit over 'lease kisten': een mooie houten buiten kist die je dus least, met daarin een kartonnen binnenkist met natuurlijke bekleding.
Lease kist voor het opbaren en de ceremonie.
Alleen de binnenkist met inhoud in de oven.
Super praktisch, stuk milieuvriendelijker, en wsl goedkoper.
Zoiets spreekt me enorm aan.
Ecologisch zou helemaal leuk zijn, maar die kisten zijn zo duur, dat vind ik eeuwig zonde voor iets dat meteen in de fik gaat.
Laat ze van dat geld lekker op vakantie gaan ofzo.
Waar mijn nabestaanden behoefte aan hebben.
En als het hen ook niet uitmaakt, doe dan maar cremeren. Als ze niets met de as willen, dump het lekker in zee.
Maar de nabestaanden moeten verder, laat zij vooral kijken waar ze behoefte aan hebben, hoe het voor hen goed voelt.
Ik las trouwens ooit over 'lease kisten': een mooie houten buiten kist die je dus least, met daarin een kartonnen binnenkist met natuurlijke bekleding.
Lease kist voor het opbaren en de ceremonie.
Alleen de binnenkist met inhoud in de oven.
Super praktisch, stuk milieuvriendelijker, en wsl goedkoper.
Zoiets spreekt me enorm aan.
Ecologisch zou helemaal leuk zijn, maar die kisten zijn zo duur, dat vind ik eeuwig zonde voor iets dat meteen in de fik gaat.
Laat ze van dat geld lekker op vakantie gaan ofzo.
zaterdag 21 september 2024 om 19:46
Daarom wil ik op een natuurbegraafplaats begraven worden. Geen steen, geen onderhoud, niet ruimen, maar bij behoefte wel een plek om naar terug te gaan.
zaterdag 21 september 2024 om 19:56
Hier snap ik geen bal van.zakdoek schreef: ↑21-09-2024 19:38Ik wil gecremeerd worden en mijn as in een urn in een urnenmuur op de begraafplaats.
Ik ben ook opgevoed met het idee dat mensen die zich laten cremeren NIET naar de hemel gaan, maar zelf vind ik dat je met zulke ideeën van God een soort boekhouder maakt die zonden zit te tellen. Je maakt daarmee God menselijk en daar zijn er al zoveel van.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 21 september 2024 om 20:07
Ik heb afgelopen jaar een islamitische begrafenis meegemaakt en daarbij was de overledene in doeken gewikkeld en hij werd door de nabestaanden het graf in gelegd. Heel intiem en geen dure kist, dat lijkt me wel wat. Ik word het liefst begraven, maar ik hoop wel dat mijn vlees zsm weg is, dus daarvoor lijkt het me ook wel gunstig om geen kist te hebben.
zaterdag 21 september 2024 om 20:54
Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit wat mijn nabestaanden beslissen. Al gooien ze me overboord als ik op zee overlijdt.
Bang voor de dood ben ik niet, wat daarna komt weet ik niet. Ik denk niks. Maar ik hoop wel op een hemel. En dat ik er dan in mag.
Bang voor de dood ben ik niet, wat daarna komt weet ik niet. Ik denk niks. Maar ik hoop wel op een hemel. En dat ik er dan in mag.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 21 september 2024 om 20:55
Mijn ouders zijn relatief jong gestorven. Mijn moeder wilde graag begraven worden op een natuurbegraafplaats, dus dat hebben we gedaan. Mijn vader wilde eigenlijk gecremeerd worden, maar toen hij een paar maanden na mijn moeder ook ernstig ziek werd hebben we in overleg toch besloten hem vlakbij mijn moeder te begraven (ze waren in hechte vriendschap gescheiden). Ik kom er maar 1 of 2 keer per jaar en voel ook geen (sociale) druk om er verder iets mee te doen, maar ik vind het fijn om een plek te hebben om naar toe te gaan. Vooral met mijn kinderen. Een doel om naartoe te fietsen, even zitten in het gras, iets drinken, verhalen delen, bloemetjes plukken... Het kan daar allemaal.
Als ik ook binnen 30 jaar kom te overlijden, dan zou ik ook graag daar begraven willen worden. Gewoon zodat er voor anderen een plek is om naar toe te gaan. Als ze willen. Mocht ik ouder worden, dan maakt het me eigenlijk weinig uit. Over ruim 20 jaar worden de resten van mijn ouders dieper begraven (als we het grafrecht niet verlengen naar 'eeuwig') en wordt er plaats gemaakt voor een nieuw graf. Misschien dat ik dan een van die plekken wel reserveer. Lijkt me ook wel mooi.
Als ik ook binnen 30 jaar kom te overlijden, dan zou ik ook graag daar begraven willen worden. Gewoon zodat er voor anderen een plek is om naar toe te gaan. Als ze willen. Mocht ik ouder worden, dan maakt het me eigenlijk weinig uit. Over ruim 20 jaar worden de resten van mijn ouders dieper begraven (als we het grafrecht niet verlengen naar 'eeuwig') en wordt er plaats gemaakt voor een nieuw graf. Misschien dat ik dan een van die plekken wel reserveer. Lijkt me ook wel mooi.
zaterdag 21 september 2024 om 21:02
Ik had dat nog niet eerder voorbij zien komen, dat je op een natuurbegraafplaats toch herbegraven wordt na verloop van tijd. Dacht het dat het meteen al voor ' eeuwig ' was.G-sleutel schreef: ↑21-09-2024 20:55Mijn ouders zijn relatief jong gestorven. Mijn moeder wilde graag begraven worden op een natuurbegraafplaats, dus dat hebben we gedaan. Mijn vader wilde eigenlijk gecremeerd worden, maar toen hij een paar maanden na mijn moeder ook ernstig ziek werd hebben we in overleg toch besloten hem vlakbij mijn moeder te begraven (ze waren in hechte vriendschap gescheiden). Ik kom er maar 1 of 2 keer per jaar en voel ook geen (sociale) druk om er verder iets mee te doen, maar ik vind het fijn om een plek te hebben om naar toe te gaan. Vooral met mijn kinderen. Een doel om naartoe te fietsen, even zitten in het gras, iets drinken, verhalen delen, bloemetjes plukken... Het kan daar allemaal.
Als ik ook binnen 30 jaar kom te overlijden, dan zou ik ook graag daar begraven willen worden. Gewoon zodat er voor anderen een plek is om naar toe te gaan. Als ze willen. Mocht ik ouder worden, dan maakt het me eigenlijk weinig uit. Over ruim 20 jaar worden de resten van mijn ouders dieper begraven (als we het grafrecht niet verlengen naar 'eeuwig') en wordt er plaats gemaakt voor een nieuw graf. Misschien dat ik dan een van die plekken wel reserveer. Lijkt me ook wel mooi.
zaterdag 21 september 2024 om 21:07
zaterdag 21 september 2024 om 21:10
Maar dat weet je in het leven toch ook niet?
Zoals je het hebt over dat je bang bent voor de hel: misschien krijg je pijn en verdriet in het leven (gun ik je absoluut niet hoor!!!!
), maar dan leef je in het leven “de hel”. Je weet het gewoon niet van te voren: geniet van wat je hebt en wat nu is.Overigens, zoals iemand anders ook al zei, het is wat je gelooft, en ik geloof zelf bijvoorbeeld niet in de hemel of de hel.
Liefs en sterkte voor jou, ik hoop dat je deze nare gedachtes over de dood los kunt laten en kunt genieten van wat er nu is.
zaterdag 21 september 2024 om 21:21
In eerste instantie leek me een natuurbegraafplaats altijd wel mooi.
Maar...die eeuwige grafrust. We zijn met 17 (18?) miljoen mensen in een klein land.
Ik vind het eigenlijk enorm a-sociaal om hier in Nederland dan eeuwige grafrust te wensen. Dat is toch gewoon niet haalbaar? Of willen we dat over X jaar elk Nederlands natuurgebied één grote eeuwige begraafplaats is?! Dat kan toch niet?
Cremeren lijkt me ook niks.
Kortom, zoals een andere forummer in dit topic ook al schreef; ik wacht wel met doodgaan totdat composteren legaal is
Maar...die eeuwige grafrust. We zijn met 17 (18?) miljoen mensen in een klein land.
Ik vind het eigenlijk enorm a-sociaal om hier in Nederland dan eeuwige grafrust te wensen. Dat is toch gewoon niet haalbaar? Of willen we dat over X jaar elk Nederlands natuurgebied één grote eeuwige begraafplaats is?! Dat kan toch niet?
Cremeren lijkt me ook niks.
Kortom, zoals een andere forummer in dit topic ook al schreef; ik wacht wel met doodgaan totdat composteren legaal is
.
zaterdag 21 september 2024 om 21:22
Ik ben dan dood, dus wat boeit het? Misschien hebben mijn nabestaanden er een idee over of een ‘gevoel’ bij, daarom laat ik de keuze helemaal over aan de achterblijvers. Hebben ze geen zin om erover na te denken, dan lijkt cremeren me de snelste en goedkoopste optie dus dan wordt het dat.
Zo raar dat mensen zich druk maken over hun eigen ‘eindbestemming’. Totaal oninteressant vind ik het. Bijna niemand gelooft toch meer?
Wel mooi vind ik een plek (dat kan gewoon een boom zijn, of een bepaald restaurant of een strand, bos, landweg etc) die als herdenkingspunt fungeert. Daar kunnen nabestaanden op sterf- of verjaardagen een glas drinken en herinneringen ophalen, of niet, ook goed.
Zo raar dat mensen zich druk maken over hun eigen ‘eindbestemming’. Totaal oninteressant vind ik het. Bijna niemand gelooft toch meer?
Wel mooi vind ik een plek (dat kan gewoon een boom zijn, of een bepaald restaurant of een strand, bos, landweg etc) die als herdenkingspunt fungeert. Daar kunnen nabestaanden op sterf- of verjaardagen een glas drinken en herinneringen ophalen, of niet, ook goed.
zaterdag 21 september 2024 om 21:23
Begraven op een natuurbegraafplaats. Zo'n graf wordt nooit geruimd omdat het stukje grond eigendom is van degene die er ligt. Je koopt dus een stukje grond (kan al voor de dood) en dmv de coördinaten word je eigenaar. Staat dus kadastraal vastgelegd.
Het idee dat je dan in een ongeschilderde kist of mand gaat, liefst met natuurlijke (bijv katoen of linnen) kleding, vind ik mooi. Ipv een grafsteen krijg je dan een houten schijf van een boomstam met daarop je naam. Ik vind het prachtig.
De natuurbegraafplaats die ik ken is een prachtig wandelgebied.
Toen ik er onlangs met mijn zus was vroeg ik wel aan haar: stel dat als je hier begraven bent en er komt een bosbrand, ben je dan begraven of gecremeerd?
Het idee dat je dan in een ongeschilderde kist of mand gaat, liefst met natuurlijke (bijv katoen of linnen) kleding, vind ik mooi. Ipv een grafsteen krijg je dan een houten schijf van een boomstam met daarop je naam. Ik vind het prachtig.
De natuurbegraafplaats die ik ken is een prachtig wandelgebied.
Toen ik er onlangs met mijn zus was vroeg ik wel aan haar: stel dat als je hier begraven bent en er komt een bosbrand, ben je dan begraven of gecremeerd?
zaterdag 21 september 2024 om 21:38
18 miljoen inmiddels. Plus die miljoenen die al dood zijn. En de miljoenen die nog geboren gaan worden en ook weer dood gaan. Dat wordt inderdaad wel erg vol.Barnsteen schreef: ↑21-09-2024 21:21In eerste instantie leek me een natuurbegraafplaats altijd wel mooi.
Maar...die eeuwige grafrust. We zijn met 17 (18?) miljoen mensen in een klein land.
Ik vind het eigenlijk enorm a-sociaal om hier in Nederland dan eeuwige grafrust te wensen. Dat is toch gewoon niet haalbaar? Of willen we dat over X jaar elk Nederlands natuurgebied één grote eeuwige begraafplaats is?! Dat kan toch niet?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
