
Vader overleden-moeder bijna jarig
vrijdag 23 mei 2008 om 19:18
De topic-titel gaat vast voor verwarring zorgen, maar ik weet het even niet beter te omschrijven.
Een paar maanden geleden is mijn vader overleden. Nu is mijn moeder bijna jarig en ik wil haar iets cadeau doen waarmee ik kan laten merken hoe trots ik op haar ben. Ze heeft het heel zwaar, maar doet heel erg haar best om een eigen leven op te bouwen.
Ik ben dus op zoek naar ideeen (trema doet het niet op mijn comp ) voor een cadeau. Ik hoef geen kant en klare oplossingen van jullie (mag wel uiteraard), maar misschien is er iemand die zoiets ook ooit eens aan de hand heeft gehad of is er iemand met een briljant idee.
Mijn moeder is helaas niet het type voor dagjes naar de sauna of iets dergelijks, dus dat maakt het weer wat moeilijker.
Ik hoop dat iemand een geweldige ingeving heeft of me een beetje op weg kan helpen.
Het mag iets duurs of iets goedkoops zijn, dat maakt niet zoveel uit.
Een paar maanden geleden is mijn vader overleden. Nu is mijn moeder bijna jarig en ik wil haar iets cadeau doen waarmee ik kan laten merken hoe trots ik op haar ben. Ze heeft het heel zwaar, maar doet heel erg haar best om een eigen leven op te bouwen.
Ik ben dus op zoek naar ideeen (trema doet het niet op mijn comp ) voor een cadeau. Ik hoef geen kant en klare oplossingen van jullie (mag wel uiteraard), maar misschien is er iemand die zoiets ook ooit eens aan de hand heeft gehad of is er iemand met een briljant idee.
Mijn moeder is helaas niet het type voor dagjes naar de sauna of iets dergelijks, dus dat maakt het weer wat moeilijker.
Ik hoop dat iemand een geweldige ingeving heeft of me een beetje op weg kan helpen.
Het mag iets duurs of iets goedkoops zijn, dat maakt niet zoveel uit.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:21
vrijdag 23 mei 2008 om 19:23
Ik kan niet uit je posting opmaken of je vader en moeder een goede relatie hadden maar daar WEL van uitgaande.
Ga bij de familie langs voor foto's, maak er een kopie van en een mooi fotoalbum.
Wil je het iets hipper, koop dan een heel mooi digitaal fotolijstje waar je veel van zijn foto's erin zet, van haar kinderen (evt. kleinkinderen). En een foto van een mooi gedicht, of zelf gemaakt of van internet wat passend is.
Dat zou ik als ik jouw moeder zou zijn waarschijnlijk erg waarderen.
Ga bij de familie langs voor foto's, maak er een kopie van en een mooi fotoalbum.
Wil je het iets hipper, koop dan een heel mooi digitaal fotolijstje waar je veel van zijn foto's erin zet, van haar kinderen (evt. kleinkinderen). En een foto van een mooi gedicht, of zelf gemaakt of van internet wat passend is.
Dat zou ik als ik jouw moeder zou zijn waarschijnlijk erg waarderen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:27
Mijn ouder hadden een hele goede relatie. Mijn moeder mist hem heel erg.
Foto's heb ik zelf ook aan zitten denken. Het "probleem" daarmee is dat er al een paar foto's van mijn vader hangen en dat mijn moeder geen (eigen woorden, niet die van mij) dodenhoekje wil maken. De foto's die er hangen zijn mooi, maar voor haar genoeg.
Foto's heb ik zelf ook aan zitten denken. Het "probleem" daarmee is dat er al een paar foto's van mijn vader hangen en dat mijn moeder geen (eigen woorden, niet die van mij) dodenhoekje wil maken. De foto's die er hangen zijn mooi, maar voor haar genoeg.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:29
quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 mei 2008 @ 19:21:
Ik kom niet veel verder dan er gewoon voor haar zijn, maar zoals ik jou een beetje ken doe je dat wel.
Misschien een mooie foto van je pa vergroten en inlijsten? Of een foto van haar met haar kids en kleinkids?HPL, ik probeer er inderdaad veel voor haar te zijn, maar ja je kan als kind (en dat moet je ook niet willen) nooit een partner vervangen. Ik heb wel eens het gevoel dat ik tekortschiet, al is dat denk ik niet het geval, aangezien mijn moeder vaak laat merken dat ze het fijn vind dat ik er veel ben enzo.
Ik kom niet veel verder dan er gewoon voor haar zijn, maar zoals ik jou een beetje ken doe je dat wel.
Misschien een mooie foto van je pa vergroten en inlijsten? Of een foto van haar met haar kids en kleinkids?HPL, ik probeer er inderdaad veel voor haar te zijn, maar ja je kan als kind (en dat moet je ook niet willen) nooit een partner vervangen. Ik heb wel eens het gevoel dat ik tekortschiet, al is dat denk ik niet het geval, aangezien mijn moeder vaak laat merken dat ze het fijn vind dat ik er veel ben enzo.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:30
vrijdag 23 mei 2008 om 19:33
quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 mei 2008 @ 19:30:
Oké, da's duidelijk genoeg van je moeder
Iets anders dus. Ik zal eens ff denken, wie weet verzin ik iets.
Had je vader misschien sieraden die je kunt laten verwerken in een sieraad voor je moeder?
Haha, ik wil niet je ideeen meteen afwijzen hoor, maar ze heeft al iets van zijn trouwring laten maken
Snap je dat ik zelf nog niks heb kunnen verzinnen. Alles wat ik bedenk is er al...
Oké, da's duidelijk genoeg van je moeder

Had je vader misschien sieraden die je kunt laten verwerken in een sieraad voor je moeder?
Haha, ik wil niet je ideeen meteen afwijzen hoor, maar ze heeft al iets van zijn trouwring laten maken
Snap je dat ik zelf nog niks heb kunnen verzinnen. Alles wat ik bedenk is er al...
vrijdag 23 mei 2008 om 19:33
quote:josephine69 schreef op 23 mei 2008 @ 19:27:
Mijn ouder hadden een hele goede relatie. Mijn moeder mist hem heel erg.
Foto's heb ik zelf ook aan zitten denken. Het "probleem" daarmee is dat er al een paar foto's van mijn vader hangen en dat mijn moeder geen (eigen woorden, niet die van mij) dodenhoekje wil maken. De foto's die er hangen zijn mooi, maar voor haar genoeg.Een klein brons hoofd beeldje van je vader laten maken dat ze op haar pirieeltje kan zetten?
Mijn ouder hadden een hele goede relatie. Mijn moeder mist hem heel erg.
Foto's heb ik zelf ook aan zitten denken. Het "probleem" daarmee is dat er al een paar foto's van mijn vader hangen en dat mijn moeder geen (eigen woorden, niet die van mij) dodenhoekje wil maken. De foto's die er hangen zijn mooi, maar voor haar genoeg.Een klein brons hoofd beeldje van je vader laten maken dat ze op haar pirieeltje kan zetten?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.

vrijdag 23 mei 2008 om 19:38
quote:mylenevalerie schreef op 23 mei 2008 @ 19:35:
Noem je dat wel een pireeltje? Sorry als ik fout zit. Ik weet wat je bedoelt een gedenkhoekje. Shit, ik zit volgens mij helemaal fout met het woord.Ik noem het altijd een altaartje, maar dat heeft ze dus niet. Maar een mooi beeldje, daar is altijd wel een plekje voor.
Noem je dat wel een pireeltje? Sorry als ik fout zit. Ik weet wat je bedoelt een gedenkhoekje. Shit, ik zit volgens mij helemaal fout met het woord.Ik noem het altijd een altaartje, maar dat heeft ze dus niet. Maar een mooi beeldje, daar is altijd wel een plekje voor.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:39
Allereerst: sterkte, en goed dat je er zo voor je moeder bent.
Toen mijn oma weduwe werd, zijn haar dochters heel regelmatig met haar uitjes gaan ondernemen. Soms dagjes naar oubollige toeristische attracties (keukenhof), want dat was de smaak van mijn oma, soms ook langer (ik herinner me een Rijnreisje waar ik als puber nogal neerbuigend over deed, maar die mijn oma fantastisch vond). Het idee was dat ze zo nieuwe positieve herinneringen creerden, haar lieten voelen dat er ook nog wat te genieten viel in het leven, en ze verder mijn oma sterk het gevoel gaven dat ze er niet alleen voorstond. Volgens mij was een bezoek aan mijn opa's graf ook een vast onderdeel van deze uitjes. Ze hebben het een jaar of 15 gedaan, tot mijn oma overleed. Nu zijn mijn moeder en haar zus erg blij dat ze dat zoveel gedaan hebben met z'n 3en, het versterkte hun band en ze hebben hun moeder weer 'anders' leren kennen.
Een heel verhaal, maar het punt is: mijn oma ging er niet zo makkelijk zelf op uit, vond ze te duur geloof ik, of gewoon onzin, maar als ze het uitje kado kreeg was dat een ander verhaal. Misschien is jouw moeder een heel ander type, en doen jullie al heel veel van dit soort dingen, maar volgens mij is een leuk uitje (etentje met alle kleinkinderen kan natuurlijk ook) iets heel waardevols.
Toen mijn oma weduwe werd, zijn haar dochters heel regelmatig met haar uitjes gaan ondernemen. Soms dagjes naar oubollige toeristische attracties (keukenhof), want dat was de smaak van mijn oma, soms ook langer (ik herinner me een Rijnreisje waar ik als puber nogal neerbuigend over deed, maar die mijn oma fantastisch vond). Het idee was dat ze zo nieuwe positieve herinneringen creerden, haar lieten voelen dat er ook nog wat te genieten viel in het leven, en ze verder mijn oma sterk het gevoel gaven dat ze er niet alleen voorstond. Volgens mij was een bezoek aan mijn opa's graf ook een vast onderdeel van deze uitjes. Ze hebben het een jaar of 15 gedaan, tot mijn oma overleed. Nu zijn mijn moeder en haar zus erg blij dat ze dat zoveel gedaan hebben met z'n 3en, het versterkte hun band en ze hebben hun moeder weer 'anders' leren kennen.
Een heel verhaal, maar het punt is: mijn oma ging er niet zo makkelijk zelf op uit, vond ze te duur geloof ik, of gewoon onzin, maar als ze het uitje kado kreeg was dat een ander verhaal. Misschien is jouw moeder een heel ander type, en doen jullie al heel veel van dit soort dingen, maar volgens mij is een leuk uitje (etentje met alle kleinkinderen kan natuurlijk ook) iets heel waardevols.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:42
Wat lief dat er al zoveel reacties zijn.
Mijn moeder is (pas) 50 en dus gelukkig nog hartstikke vitaal. We doen dan ook al regelmatig dingen met elkaar, maar inderdaad een etentje is altijd leuk. Die heb ik ook als reserve staan.
Misschien combineer ik dat dan met een mooi beeld. Ik zat ook nog te denken om zoon naar de fotograaf te laten gaan en haar een hele mooie foto van kleinzoon te geven. Dat is altijd goed voor een oma denk ik.
Mijn moeder is (pas) 50 en dus gelukkig nog hartstikke vitaal. We doen dan ook al regelmatig dingen met elkaar, maar inderdaad een etentje is altijd leuk. Die heb ik ook als reserve staan.
Misschien combineer ik dat dan met een mooi beeld. Ik zat ook nog te denken om zoon naar de fotograaf te laten gaan en haar een hele mooie foto van kleinzoon te geven. Dat is altijd goed voor een oma denk ik.
vrijdag 23 mei 2008 om 19:42
quote:MissMara schreef op 23 mei 2008 @ 19:39:
Allereerst: sterkte, en goed dat je er zo voor je moeder bent.
Toen mijn oma weduwe werd, zijn haar dochters heel regelmatig met haar uitjes gaan ondernemen. Soms dagjes naar oubollige toeristische attracties (keukenhof), want dat was de smaak van mijn oma, soms ook langer (ik herinner me een Rijnreisje waar ik als puber nogal neerbuigend over deed, maar die mijn oma fantastisch vond). Het idee was dat ze zo nieuwe positieve herinneringen creerden, haar lieten voelen dat er ook nog wat te genieten viel in het leven, en ze verder mijn oma sterk het gevoel gaven dat ze er niet alleen voorstond. Volgens mij was een bezoek aan mijn opa's graf ook een vast onderdeel van deze uitjes. Ze hebben het een jaar of 15 gedaan, tot mijn oma overleed. Nu zijn mijn moeder en haar zus erg blij dat ze dat zoveel gedaan hebben met z'n 3en, het versterkte hun band en ze hebben hun moeder weer 'anders' leren kennen.
Een heel verhaal, maar het punt is: mijn oma ging er niet zo makkelijk zelf op uit, vond ze te duur geloof ik, of gewoon onzin, maar als ze het uitje kado kreeg was dat een ander verhaal. Misschien is jouw moeder een heel ander type, en doen jullie al heel veel van dit soort dingen, maar volgens mij is een leuk uitje (etentje met alle kleinkinderen kan natuurlijk ook) iets heel waardevols.Niets aan toe te voegen, zo doen wij het ook! Goed voor de onderlinge band en wat is nu mooier dan samen nieuwe herinneringen maken? Wij maken dan ook een berg foto's die we dan bundelen in een boekje. Leuk voor de napret, zeg maar...
Allereerst: sterkte, en goed dat je er zo voor je moeder bent.
Toen mijn oma weduwe werd, zijn haar dochters heel regelmatig met haar uitjes gaan ondernemen. Soms dagjes naar oubollige toeristische attracties (keukenhof), want dat was de smaak van mijn oma, soms ook langer (ik herinner me een Rijnreisje waar ik als puber nogal neerbuigend over deed, maar die mijn oma fantastisch vond). Het idee was dat ze zo nieuwe positieve herinneringen creerden, haar lieten voelen dat er ook nog wat te genieten viel in het leven, en ze verder mijn oma sterk het gevoel gaven dat ze er niet alleen voorstond. Volgens mij was een bezoek aan mijn opa's graf ook een vast onderdeel van deze uitjes. Ze hebben het een jaar of 15 gedaan, tot mijn oma overleed. Nu zijn mijn moeder en haar zus erg blij dat ze dat zoveel gedaan hebben met z'n 3en, het versterkte hun band en ze hebben hun moeder weer 'anders' leren kennen.
Een heel verhaal, maar het punt is: mijn oma ging er niet zo makkelijk zelf op uit, vond ze te duur geloof ik, of gewoon onzin, maar als ze het uitje kado kreeg was dat een ander verhaal. Misschien is jouw moeder een heel ander type, en doen jullie al heel veel van dit soort dingen, maar volgens mij is een leuk uitje (etentje met alle kleinkinderen kan natuurlijk ook) iets heel waardevols.Niets aan toe te voegen, zo doen wij het ook! Goed voor de onderlinge band en wat is nu mooier dan samen nieuwe herinneringen maken? Wij maken dan ook een berg foto's die we dan bundelen in een boekje. Leuk voor de napret, zeg maar...
vrijdag 23 mei 2008 om 20:26
Op zich een leuke optie is een trip met haar maken langs allerlei dingen die in hun maar ook jouw leven een rol gespeeld hebben. Hun eerste huis, de plek waar ze elkaar ontmoet hebben, jouw kleuterschool, etc. Er zijn heel veel plaatsen waar nog mooie herinneringen hangen.
Het is niet iets tastbaars, maar wel een route waarbij je heel veel goede herinneringen de revue kunt laten passeren.
Het is niet iets tastbaars, maar wel een route waarbij je heel veel goede herinneringen de revue kunt laten passeren.
vrijdag 23 mei 2008 om 21:08
Misschien kun je ipv foto's oude filmpjes of dia's op een dvd zien te zetten? Ze hoeft ze dan niet pontificaal in de hoek te plaatsen, maar kan er wel makkelijker een keer naar kijken als ze daar behoefte aan heeft. (waarschijnlijk weet ze niet eens dat het kan?)
Wij hebben het eerste jaar naast een normaal kado (geloof broodbakmachine ) ook gezorgd dat een (voor haar overleden vriend speciale) bloem en een kaartje klaar stonden 's ochtends. Puur om te laten weten dat we begrepen dat het heel confronterend is om op zo'n dag alleen wakker te worden. Die bloem geven we haar trouwens nog ieder jaar op zijn sterfdag, al is het inmiddels natuurlijk minder beladen.
Wij hebben het eerste jaar naast een normaal kado (geloof broodbakmachine ) ook gezorgd dat een (voor haar overleden vriend speciale) bloem en een kaartje klaar stonden 's ochtends. Puur om te laten weten dat we begrepen dat het heel confronterend is om op zo'n dag alleen wakker te worden. Die bloem geven we haar trouwens nog ieder jaar op zijn sterfdag, al is het inmiddels natuurlijk minder beladen.
Dat zeg ik....
vrijdag 23 mei 2008 om 21:20
quote:websje schreef op 23 mei 2008 @ 21:08:
Misschien kun je ipv foto's oude filmpjes of dia's op een dvd zien te zetten? Ze hoeft ze dan niet pontificaal in de hoek te plaatsen, maar kan er wel makkelijker een keer naar kijken als ze daar behoefte aan heeft. (waarschijnlijk weet ze niet eens dat het kan?)
Wij hebben het eerste jaar naast een normaal kado (geloof broodbakmachine ) ook gezorgd dat een (voor haar overleden vriend speciale) bloem en een kaartje klaar stonden 's ochtends. Puur om te laten weten dat we begrepen dat het heel confronterend is om op zo'n dag alleen wakker te worden. Die bloem geven we haar trouwens nog ieder jaar op zijn sterfdag, al is het inmiddels natuurlijk minder beladen.Bij het wakker worden gaat niet lukken want ik woon in een andere plaats, maar wel een goed idee. Ze moet gewoon werken dus ik zorg dan wel dat ik tijdens haar werktijd een bloemetje met een lief kaartje neer zet. Dat stelt ze zeker op prijs!
Misschien kun je ipv foto's oude filmpjes of dia's op een dvd zien te zetten? Ze hoeft ze dan niet pontificaal in de hoek te plaatsen, maar kan er wel makkelijker een keer naar kijken als ze daar behoefte aan heeft. (waarschijnlijk weet ze niet eens dat het kan?)
Wij hebben het eerste jaar naast een normaal kado (geloof broodbakmachine ) ook gezorgd dat een (voor haar overleden vriend speciale) bloem en een kaartje klaar stonden 's ochtends. Puur om te laten weten dat we begrepen dat het heel confronterend is om op zo'n dag alleen wakker te worden. Die bloem geven we haar trouwens nog ieder jaar op zijn sterfdag, al is het inmiddels natuurlijk minder beladen.Bij het wakker worden gaat niet lukken want ik woon in een andere plaats, maar wel een goed idee. Ze moet gewoon werken dus ik zorg dan wel dat ik tijdens haar werktijd een bloemetje met een lief kaartje neer zet. Dat stelt ze zeker op prijs!
zaterdag 24 mei 2008 om 13:29
Heeft je moeder al iets van een schakelarmband of een Pandora ? Hiervoor een schakel laten maken met een foto van je vader is dat een idee ?
Mijn vader is vorig jaar ook overleden. De 1e verjaardag van mijn moeder zonder hem was zwaar en niet alleen voor haar. Ik heb haar 's morgens vroeg gebeld zodat ze in ieder geval al gefeliciteerd werd. Daarna meteen naar haar gegaan en de dag samen doorgebracht. Ik denk dat je moeder een bloemetje bij thuiskomst zeker waardeert ! Misschien kun je haar mee uit eten nemen ?
Sterkte voor jullie, alle 1e keren zonder je vader zijn moeilijk.
Mijn vader is vorig jaar ook overleden. De 1e verjaardag van mijn moeder zonder hem was zwaar en niet alleen voor haar. Ik heb haar 's morgens vroeg gebeld zodat ze in ieder geval al gefeliciteerd werd. Daarna meteen naar haar gegaan en de dag samen doorgebracht. Ik denk dat je moeder een bloemetje bij thuiskomst zeker waardeert ! Misschien kun je haar mee uit eten nemen ?
Sterkte voor jullie, alle 1e keren zonder je vader zijn moeilijk.