Overig
alle pijlers
Vanmiddag kat in laten slapen
dinsdag 18 maart 2008 om 21:24
Vanmiddag heb ik mijn kat van bijna 18 jaar in laten slapen wegens ouderdom.
De kat is mee naar huis gegaan en toen konden de kinderen afscheid nemen van de kat.
Daarna hebben we de kat in de tuin begraven, maar het valt mij zwaar.
De kinderen slapen net, hebben het er moeilijk mee.
Voor mezelf kan ik het verdriet en de ratio prima scheiden maar de kinderen kunnen dat natuurlijk nog niet op de manier zoals volwassen mensen dat kunnen.
Ik weet niet wat ik wil met dit topic maar ik moest het echt even kwijt.
Hebben meer mensen ervaring met kinderen en hun eerste verdriet wbt een dierbare? (klinkt denigerend maar voor kinderen is dat realiteit)
Gizz
Ps (Kids zijn 7 en 9)
De kat is mee naar huis gegaan en toen konden de kinderen afscheid nemen van de kat.
Daarna hebben we de kat in de tuin begraven, maar het valt mij zwaar.
De kinderen slapen net, hebben het er moeilijk mee.
Voor mezelf kan ik het verdriet en de ratio prima scheiden maar de kinderen kunnen dat natuurlijk nog niet op de manier zoals volwassen mensen dat kunnen.
Ik weet niet wat ik wil met dit topic maar ik moest het echt even kwijt.
Hebben meer mensen ervaring met kinderen en hun eerste verdriet wbt een dierbare? (klinkt denigerend maar voor kinderen is dat realiteit)
Gizz
Ps (Kids zijn 7 en 9)
woensdag 19 maart 2008 om 10:47
quote:Gizzie schreef op 18 maart 2008 @ 23:17:
Jonari en mik, Thanks
Mik, een hond verliezen lijkt mij nog veel erger want daar heb je iets meer interactie mee dan met een kat(denk ik) en ook dat moeten mijn kinderen ooit eens meemaken want onze (kleine) hond is 9, daarnaast hebben we nog 3 katten (3,en 2x11) dus dit is hopenlijk een goede leerschool voor ze.Sorry hoor, maar dit vind ik dus grote onzin! Of je nu een hond, kat, rat, schildpad of wat voor dier dan ook hebt, je bent eraan gehecht en als dat wegvalt dan is dat gewoon erg. punt.
Jonari en mik, Thanks
Mik, een hond verliezen lijkt mij nog veel erger want daar heb je iets meer interactie mee dan met een kat(denk ik) en ook dat moeten mijn kinderen ooit eens meemaken want onze (kleine) hond is 9, daarnaast hebben we nog 3 katten (3,en 2x11) dus dit is hopenlijk een goede leerschool voor ze.Sorry hoor, maar dit vind ik dus grote onzin! Of je nu een hond, kat, rat, schildpad of wat voor dier dan ook hebt, je bent eraan gehecht en als dat wegvalt dan is dat gewoon erg. punt.
zaterdag 29 maart 2008 om 01:12
Hoi Mik,
Wat ben je toch ook een lieverd he?!!!
Ja het gaat goed hier. het heeft mij erg verbaasd hoe de kinderen ermee omgaan.
De eerste dag was er zoooooooooveel verdriet dat ik zoiets had van "wat heb ik de kinderen aangedaan?"
Maar de volgende dag was de dood van Pluis voor de kinderen een FEIT en ging hun leven gewoon heerlijk door.(ohhh op dat vlak wil iedereen wel weer even kind zijn)
Lief dat je aan ons gedacht heb
Hoe is het bij jullie thuis??
Is de reuma al een beetje beter onder controle?
x gizz
Wat ben je toch ook een lieverd he?!!!
Ja het gaat goed hier. het heeft mij erg verbaasd hoe de kinderen ermee omgaan.
De eerste dag was er zoooooooooveel verdriet dat ik zoiets had van "wat heb ik de kinderen aangedaan?"
Maar de volgende dag was de dood van Pluis voor de kinderen een FEIT en ging hun leven gewoon heerlijk door.(ohhh op dat vlak wil iedereen wel weer even kind zijn)
Lief dat je aan ons gedacht heb
Hoe is het bij jullie thuis??
Is de reuma al een beetje beter onder controle?
x gizz
zaterdag 29 maart 2008 om 01:22
Nope reuma is niet onder controle, althans ontstekingen wel, maar de pijn blijft en zeker met dit weer vreselijk moeilijk te behappen....
Kinderen zijn wat dat betreft erg veerkrachtig, maar soms kan het er op een onverwacht moment nog uitkomen.
Daarbij gij zijt ook een lieverd hoor, anders was ik er nooit meer op terug gekomen En nu weet ik wel zeker met welke Gizz ik te maken heb en dat ik de goede voor ogen heb (met mijn zeef geheugen )
Kinderen zijn wat dat betreft erg veerkrachtig, maar soms kan het er op een onverwacht moment nog uitkomen.
Daarbij gij zijt ook een lieverd hoor, anders was ik er nooit meer op terug gekomen En nu weet ik wel zeker met welke Gizz ik te maken heb en dat ik de goede voor ogen heb (met mijn zeef geheugen )
zaterdag 29 maart 2008 om 01:31
Zeg Gizz kan het zijn dat ik je weleens voorbij heb zien komen als mogelijke hyvesvriend? Zeg maar iets vergelijkbaars met je MSN naam? Zo ja mag ik je dan uitnodigen om vriendjes te worden?
Oeh beter weer, daar teken ik voor!!!
Je wilt niet weten hoe vaak ik iets met Gizz voorbij zie komen hier, al dan niet met cijfers ben omdat ik er zo weinig ben dan ook de draad af en toe kwijt
Oeh beter weer, daar teken ik voor!!!
Je wilt niet weten hoe vaak ik iets met Gizz voorbij zie komen hier, al dan niet met cijfers ben omdat ik er zo weinig ben dan ook de draad af en toe kwijt
zaterdag 29 maart 2008 om 02:00
zaterdag 5 april 2008 om 03:33
Vanmiddag is een mij heel dierbaar poezebeest ingeslapen. Ik had gisteren al met vrij grote zekerheid afscheid genomen. Vandaag op werk gezeten. Ik had het idee dat ik het mezelf alleen maar moeilijker zou maken door er weer heen te gaan. Nu twijfel ik daar wat over, maar ik vermoed dat de pijn dan even groot was geweest. Het is voor het eerst dat een sterven emotioneel zo dichtbij komt. Ik voel me even heel verschrikkelijk, maar dat zal ook wel liggen aan het gegeven dat het nacht is, dan versterken dat soort dingen alleen maar meer. Ik weet niet goed of ik het ergens kwijt kan. Dat dit mijn eerste echte emotionele ervaring met een sterven is, dat met het gaan van mijn steun en toeverlaat tijdens een aantal zeer moeilijke jaren in mijn jeugd ook een soort deur dicht lijkt te gaan en natuurlijk dat het een heel lieve kat was en dat ik hoop dat ze in mijn buurt zal zijn. Ik ben een stuk sterker dan vroeger, maar ik wil haar warmte niet kwijt zeg maar. Dit zal wel rouwen zijn dan, eens moet helaas de eerste echte ervaring zijn.
