Overig
alle pijlers
Verhalen bijstandsuitkering...moet niet veel gekker worden!
zaterdag 23 februari 2008 om 15:21
Momenteel spat ik bijna uit elkaar van woede...echt ik ben zo pissig op de wetgeving in dit land :mad:en alle achterlijke wetgeving, het gaat om het volgende:
Mijn man heeft een ex partner en een kind uit deze relatie. Hij en zijn ex zijn nooit getrouwd geweest, hij heeft het kind erkent en betaalt keurig een fiks maandelijks bedrag aan alimentatie. De ex van mijn man werkt niet en " geniet" een bijstandsuitkering. Voorlopig zal ze ook wel niet gaan werken want ze heeft uit een andere relatie een kind onder de 4 jaar waarvan deze vader het kind niet heeft erkent. Onlangs zijn ik en mijn man aangeschreven door de gemeente waar zij woont. Volgens een of ander artikel van de algemene bijstandswet is deze gemeente verplicht een onderzoek in te stellen naar onze onderhoudsbijdrage...let wel, het gaat hier NIET om alimentatie, dat staat er los van.
Een gevolg van deze onderhoudsverplichting kan zijn dat de gemeente de kosten van bijstandsverstrekking (gedeeltelijk) op ons gaat verhalen. M.a.w. het kan zomaar zijn dat wij straks met heel ons harde werken mee dienen te betalen aan haar bijstandsuitkering. Mevrouw geniet overigens geen bijstandsuitkering omdat zij niet kan werken maar simpelweg omdat zij dit niet wil en dit in deze ook niet hoeft met een kind onder de 4 jaar. Ik vind dit zo mega oneerlijk en onrechtvaardig.
In principe is zij als burger niet direct verantwoordelijk voor de wetgeving maar indirect gezien nemen wij het haar wel kwalijk want het is natuurlijk voor haar wel lekker prima zo!! Aangezien wij contact hebben met haar en het kind van mijn man en zo ook wel eens dingen over en weer horen weet ik op basis van deze dingen dat zij het wel prima vindt..anders zou ze heus wel moeite doen om aan het werk te komen. Aangezien wij niet willen dat de relatie tussen mijn man en zijn zoon hierdoor onder druk komt te staan hebben wij het er samen heel genuanceerd over gehad en besloten hierover tegenover haar niet de " aanval " in te zetten..echter ik heb wel het plan gevat haar een email te sturen waarin ik de situatie puur informatief uit de doeken wil doen, zonder hierbij met het vingertje te wijzen o.i.d. (zal de moeilijkste mail uit mijn leven worden maar dat terzijde) alleen weet ik niet of dit wijsheid is.
Los van dit alles hebben wij a.s. dinsdag een afspraak met een juridisch adviseur om sowieso na te gaan of e.e.a. echt zomaar allemaal kan en mag.
Trouwens, de vragenlijst die wij t.b.v. het verhaalsonderzoek moeten invullen is ook niet misselijk...ze willen nog net je pincode niet weten maar voor de rest alles (ook van mij) en ook dat stuit mij tegen de borst, ik vind het los van alles een grove inbreuk op mijn privacy.
Misschien zijn hier mede-forummers die e.e.a. ook wel eens aan de hand hebben gehad of hebben jullie goede adviezen...alle tips zijn welkom.
groet van een zeer over de zeik zijnde sprokkelientje
Mijn man heeft een ex partner en een kind uit deze relatie. Hij en zijn ex zijn nooit getrouwd geweest, hij heeft het kind erkent en betaalt keurig een fiks maandelijks bedrag aan alimentatie. De ex van mijn man werkt niet en " geniet" een bijstandsuitkering. Voorlopig zal ze ook wel niet gaan werken want ze heeft uit een andere relatie een kind onder de 4 jaar waarvan deze vader het kind niet heeft erkent. Onlangs zijn ik en mijn man aangeschreven door de gemeente waar zij woont. Volgens een of ander artikel van de algemene bijstandswet is deze gemeente verplicht een onderzoek in te stellen naar onze onderhoudsbijdrage...let wel, het gaat hier NIET om alimentatie, dat staat er los van.
Een gevolg van deze onderhoudsverplichting kan zijn dat de gemeente de kosten van bijstandsverstrekking (gedeeltelijk) op ons gaat verhalen. M.a.w. het kan zomaar zijn dat wij straks met heel ons harde werken mee dienen te betalen aan haar bijstandsuitkering. Mevrouw geniet overigens geen bijstandsuitkering omdat zij niet kan werken maar simpelweg omdat zij dit niet wil en dit in deze ook niet hoeft met een kind onder de 4 jaar. Ik vind dit zo mega oneerlijk en onrechtvaardig.
In principe is zij als burger niet direct verantwoordelijk voor de wetgeving maar indirect gezien nemen wij het haar wel kwalijk want het is natuurlijk voor haar wel lekker prima zo!! Aangezien wij contact hebben met haar en het kind van mijn man en zo ook wel eens dingen over en weer horen weet ik op basis van deze dingen dat zij het wel prima vindt..anders zou ze heus wel moeite doen om aan het werk te komen. Aangezien wij niet willen dat de relatie tussen mijn man en zijn zoon hierdoor onder druk komt te staan hebben wij het er samen heel genuanceerd over gehad en besloten hierover tegenover haar niet de " aanval " in te zetten..echter ik heb wel het plan gevat haar een email te sturen waarin ik de situatie puur informatief uit de doeken wil doen, zonder hierbij met het vingertje te wijzen o.i.d. (zal de moeilijkste mail uit mijn leven worden maar dat terzijde) alleen weet ik niet of dit wijsheid is.
Los van dit alles hebben wij a.s. dinsdag een afspraak met een juridisch adviseur om sowieso na te gaan of e.e.a. echt zomaar allemaal kan en mag.
Trouwens, de vragenlijst die wij t.b.v. het verhaalsonderzoek moeten invullen is ook niet misselijk...ze willen nog net je pincode niet weten maar voor de rest alles (ook van mij) en ook dat stuit mij tegen de borst, ik vind het los van alles een grove inbreuk op mijn privacy.
Misschien zijn hier mede-forummers die e.e.a. ook wel eens aan de hand hebben gehad of hebben jullie goede adviezen...alle tips zijn welkom.
groet van een zeer over de zeik zijnde sprokkelientje
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 24 februari 2008 om 12:33
In diverse samenlevingscontracten zijn ook onderhoudsbepalingen opgenomen.
En bij geregistreerd partnerschap geldt hetzelfde als het huwelijk.
Maar als hij geen samenlevingscontract had en er geen GP/huwelijk was is hij alleen onderhoudsplichtig voor het kind tot zijn/haar 21ste.
Als hij al de volle mep (ook rekening houdend met het inkomen van TO) betaalt zal hij echt niets te vrezen hebben.
En bij geregistreerd partnerschap geldt hetzelfde als het huwelijk.
Maar als hij geen samenlevingscontract had en er geen GP/huwelijk was is hij alleen onderhoudsplichtig voor het kind tot zijn/haar 21ste.
Als hij al de volle mep (ook rekening houdend met het inkomen van TO) betaalt zal hij echt niets te vrezen hebben.
zondag 24 februari 2008 om 12:36
quote:lindy schreef op 24 februari 2008 @ 09:22:
Ik vind het wel een beetje vreemd dat de topicstarter door sommigen zo wordt aangevallen. In mijn omgeving ken ik iemand in een zelfde situatie; die betaalt al járen meer dan 1000 euro per maand voor zijn ex. De kinderen zijn inmiddels beiden 18 plus, maar hij betaalt nog steeds zoveel voor haar, want zij zit inderdaad op haar luie reet. Zij heeft nooit gewerkt en is dat ook niet van plan, maar gezien de hier eerder genoemde periode van 12 jaar heeft ze nog een jaar of 2 te gaan, dan is het klaar. De man in kwestie is zowat radeloos, hij heeft het zelf financieel loodzwaar en kan daardoor zelf bijna niet meer werken. En dat kan ik me heel goed voorstellen.
Het is goed en vanzelfsprekend dat er wetten zijn die kinderen uit een eerdere relatie financieel beschermen, en daar zal ook niet het bezwaar zitten van de topicstarter. En het zal juridisch allemaal heus wel waterdicht zijn, maar ja, ik heb ook zo mijn gedachten over een vrouw die zelf niet werkt, zich tijdens haar bijstand ook nog eens door een ander laat bezwangeren die blijkbaar ook al niet meer in de picture is, en vervolgens op deze manier haar leven leidt ten koste van anderen, of dat nu de gemeenschap of een ex en nieuwe partner is. Waar is je trots? Ik zou om deze reden overigens nóóit een relatie beginnen met een man met een dergelijke bagage. Daar zou ik ook niet voor gaan werken, want het salaris van de topicstarter wordt hier natuurlijk ook nog in meegerekend. Succes, dus, dan maar...
Zamirah, jij bent toch lerares? Dan weet je toch het verschil tussen ''een uitkering genieten'' en ''ván een uitkering genieten''?
Dank voor je support Lindy. Ik kan mij voorstellen dat er vrouwen zijn die door dergelijke omstandigheden niet kiezen voor een partner met dergelijke bagage..ik heb dat wel gedaan, want tsja..liefde he
Het is in deze ook zeker zo dat ik het niet meer dan normaal vind dat mijn man en ik naar draagkracht bijdragen in de vorm van alimentatie..het zure hiervan is dat (door de bijstandsuitkering) het grootste deel van dit bedrag wordt verrekend met haar bijstandsuitkering....dit komt het kind dus absoluut niet toe wat wel zo zijn als zij bv een baan zou hebben. Tel hier de verhaalsbijdrage nog eens op die wij mogelijk moeten gaan betalen, wat ook in het potje van de gemeente verdwijnt...al met al wordt je er niet vrolijk van.
Daar komt ook nog eens bij dat mijn man sinds korte tijd gelukkig weer contact heeft met zijn kind (iets wat jaren door zijn ex is tegengehouden en gefrustreerd) en de rechtszaak die zij een aantal jaren geleden tegen hem heeft aangespannen voor meer alimentatie...iets wat ons duizenden euro's heeft gekost aan advocaatkosten terwijl zij recht had op gesubsidieerde rechtsbijstand..ook niet iets om blij van te worden.
Juist doordat het grootste bedrag qua alimentatie door bovenstaande redenen niet toekomt aan zijn kind waren wij en zijn wij ook nooit moeilijk geweest op het gebied van het kopen van kleren voor hem en andere noodzakelijke kosten waarin wij bijdroegen. Mocht het zo zijn dat de verhaalsbijdrage straks (voor een gedeelte) op ons verhaald gaat worden dan is e.e.a. ook niet meer mogelijk...hebben helaas nog steeds geen geldboom in onze achtertuin en los van het feit dat dit voor ons heel zuur is, is dit voor het kind natuurlijk mogelijk nog zuurder.
De discussie gaat wat mij betreft niet om co-ouderschap, om wie bij wie is weggegaan en wiens schuld dit is...noch over het feit dat bijstandsmoeders zielig zijn en dat een uitkering geen vetpot is.
Het gaat mij gewoon om de kromme en oneerlijke wetgeving in dit land waar mijn man en ik ons persoonlijk door benadeeld voelen t.o.v. een vrouw die het allemaal wel prima vindt en ondertussen blijft zitten op haar luie reet.
Uitzonderingen daargelaten...ik kijk in deze alleen naar mijn eigen situatie en niet naar een situatie waarin een man die goed verdient een verhaalsbijdrage moet betalen voor een vrouw die zich suf solliciteert en serieus bezig is iets van haar leven te maken...dat vind ik heel iets anders.
Ik vind het wel een beetje vreemd dat de topicstarter door sommigen zo wordt aangevallen. In mijn omgeving ken ik iemand in een zelfde situatie; die betaalt al járen meer dan 1000 euro per maand voor zijn ex. De kinderen zijn inmiddels beiden 18 plus, maar hij betaalt nog steeds zoveel voor haar, want zij zit inderdaad op haar luie reet. Zij heeft nooit gewerkt en is dat ook niet van plan, maar gezien de hier eerder genoemde periode van 12 jaar heeft ze nog een jaar of 2 te gaan, dan is het klaar. De man in kwestie is zowat radeloos, hij heeft het zelf financieel loodzwaar en kan daardoor zelf bijna niet meer werken. En dat kan ik me heel goed voorstellen.
Het is goed en vanzelfsprekend dat er wetten zijn die kinderen uit een eerdere relatie financieel beschermen, en daar zal ook niet het bezwaar zitten van de topicstarter. En het zal juridisch allemaal heus wel waterdicht zijn, maar ja, ik heb ook zo mijn gedachten over een vrouw die zelf niet werkt, zich tijdens haar bijstand ook nog eens door een ander laat bezwangeren die blijkbaar ook al niet meer in de picture is, en vervolgens op deze manier haar leven leidt ten koste van anderen, of dat nu de gemeenschap of een ex en nieuwe partner is. Waar is je trots? Ik zou om deze reden overigens nóóit een relatie beginnen met een man met een dergelijke bagage. Daar zou ik ook niet voor gaan werken, want het salaris van de topicstarter wordt hier natuurlijk ook nog in meegerekend. Succes, dus, dan maar...
Zamirah, jij bent toch lerares? Dan weet je toch het verschil tussen ''een uitkering genieten'' en ''ván een uitkering genieten''?
Dank voor je support Lindy. Ik kan mij voorstellen dat er vrouwen zijn die door dergelijke omstandigheden niet kiezen voor een partner met dergelijke bagage..ik heb dat wel gedaan, want tsja..liefde he
Het is in deze ook zeker zo dat ik het niet meer dan normaal vind dat mijn man en ik naar draagkracht bijdragen in de vorm van alimentatie..het zure hiervan is dat (door de bijstandsuitkering) het grootste deel van dit bedrag wordt verrekend met haar bijstandsuitkering....dit komt het kind dus absoluut niet toe wat wel zo zijn als zij bv een baan zou hebben. Tel hier de verhaalsbijdrage nog eens op die wij mogelijk moeten gaan betalen, wat ook in het potje van de gemeente verdwijnt...al met al wordt je er niet vrolijk van.
Daar komt ook nog eens bij dat mijn man sinds korte tijd gelukkig weer contact heeft met zijn kind (iets wat jaren door zijn ex is tegengehouden en gefrustreerd) en de rechtszaak die zij een aantal jaren geleden tegen hem heeft aangespannen voor meer alimentatie...iets wat ons duizenden euro's heeft gekost aan advocaatkosten terwijl zij recht had op gesubsidieerde rechtsbijstand..ook niet iets om blij van te worden.
Juist doordat het grootste bedrag qua alimentatie door bovenstaande redenen niet toekomt aan zijn kind waren wij en zijn wij ook nooit moeilijk geweest op het gebied van het kopen van kleren voor hem en andere noodzakelijke kosten waarin wij bijdroegen. Mocht het zo zijn dat de verhaalsbijdrage straks (voor een gedeelte) op ons verhaald gaat worden dan is e.e.a. ook niet meer mogelijk...hebben helaas nog steeds geen geldboom in onze achtertuin en los van het feit dat dit voor ons heel zuur is, is dit voor het kind natuurlijk mogelijk nog zuurder.
De discussie gaat wat mij betreft niet om co-ouderschap, om wie bij wie is weggegaan en wiens schuld dit is...noch over het feit dat bijstandsmoeders zielig zijn en dat een uitkering geen vetpot is.
Het gaat mij gewoon om de kromme en oneerlijke wetgeving in dit land waar mijn man en ik ons persoonlijk door benadeeld voelen t.o.v. een vrouw die het allemaal wel prima vindt en ondertussen blijft zitten op haar luie reet.
Uitzonderingen daargelaten...ik kijk in deze alleen naar mijn eigen situatie en niet naar een situatie waarin een man die goed verdient een verhaalsbijdrage moet betalen voor een vrouw die zich suf solliciteert en serieus bezig is iets van haar leven te maken...dat vind ik heel iets anders.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 24 februari 2008 om 14:03
zondag 24 februari 2008 om 14:47
quote:sprokkelientje schreef op 24 februari 2008 @ 12:36:
De discussie gaat wat mij betreft niet om co-ouderschap, om wie bij wie is weggegaan en wiens schuld dit is...noch over het feit dat bijstandsmoeders zielig zijn en dat een uitkering geen vetpot is.
Het gaat mij gewoon om de kromme en oneerlijke wetgeving in dit land waar mijn man en ik ons persoonlijk door benadeeld voelen t.o.v. een vrouw die het allemaal wel prima vindt en ondertussen blijft zitten op haar luie reet.
Uitzonderingen daargelaten...ik kijk in deze alleen naar mijn eigen situatie en niet naar een situatie waarin een man die goed verdient een verhaalsbijdrage moet betalen voor een vrouw die zich suf solliciteert en serieus bezig is iets van haar leven te maken...dat vind ik heel iets anders.De wetgeving is niet krom. Je haalt m.i. twee dingen door elkaar heen. Je hebt de onderhoudsplicht (ohp) naar je kind toe tot zijn 21ste. Je hebt de ohp naar de (ex)partner toe, die, zoals Isabon ook al aangaf, niet bestaand is als je hier wettelijk niets over hebt vastgesteld, bijv. in de vorm van een huwelijkscontract of een geregistreerd partnerschap (gp). Helaas voor jullie zit de ex in de bijstand en zal er dus idd gekeken worden naar zowel de ohp naar het kind toe en een mogelijke ohp tussen de ex-partners. Of die ex nu wel of niet solliciteert of wel of niet 'op haar luie reet zit', de ohp blijft bestaan en als er verhaalmogelijkheden zijn dan zullen die worden uitgevoerd. Waarschijnlijk zou je het minder zuur vinden als de ex wel haar best deed - ervan uitgaande dat ze dat niet doet - om een baan te vinden, maar dat heeft uiteraard niets te maken met het wel of niet onderhoudsplichtig zijn.
Maar nogmaals, als jouw man en ex geen enkel contract hadden, ofwel in de vorm van een huwelijk, een gp of een samenlevingscontract (daarin kan ook de ohp zijn opgenomen), dan heeft hij verder niets te vrezen en bestaat er alleen een ohp tegenover het kind.
De discussie gaat wat mij betreft niet om co-ouderschap, om wie bij wie is weggegaan en wiens schuld dit is...noch over het feit dat bijstandsmoeders zielig zijn en dat een uitkering geen vetpot is.
Het gaat mij gewoon om de kromme en oneerlijke wetgeving in dit land waar mijn man en ik ons persoonlijk door benadeeld voelen t.o.v. een vrouw die het allemaal wel prima vindt en ondertussen blijft zitten op haar luie reet.
Uitzonderingen daargelaten...ik kijk in deze alleen naar mijn eigen situatie en niet naar een situatie waarin een man die goed verdient een verhaalsbijdrage moet betalen voor een vrouw die zich suf solliciteert en serieus bezig is iets van haar leven te maken...dat vind ik heel iets anders.De wetgeving is niet krom. Je haalt m.i. twee dingen door elkaar heen. Je hebt de onderhoudsplicht (ohp) naar je kind toe tot zijn 21ste. Je hebt de ohp naar de (ex)partner toe, die, zoals Isabon ook al aangaf, niet bestaand is als je hier wettelijk niets over hebt vastgesteld, bijv. in de vorm van een huwelijkscontract of een geregistreerd partnerschap (gp). Helaas voor jullie zit de ex in de bijstand en zal er dus idd gekeken worden naar zowel de ohp naar het kind toe en een mogelijke ohp tussen de ex-partners. Of die ex nu wel of niet solliciteert of wel of niet 'op haar luie reet zit', de ohp blijft bestaan en als er verhaalmogelijkheden zijn dan zullen die worden uitgevoerd. Waarschijnlijk zou je het minder zuur vinden als de ex wel haar best deed - ervan uitgaande dat ze dat niet doet - om een baan te vinden, maar dat heeft uiteraard niets te maken met het wel of niet onderhoudsplichtig zijn.
Maar nogmaals, als jouw man en ex geen enkel contract hadden, ofwel in de vorm van een huwelijk, een gp of een samenlevingscontract (daarin kan ook de ohp zijn opgenomen), dan heeft hij verder niets te vrezen en bestaat er alleen een ohp tegenover het kind.
zondag 24 februari 2008 om 14:55
zondag 24 februari 2008 om 15:02
Sprokkelientje, ik snap niet dat je dan zegt: dat geld (de alimentatie) komt niet bij het kind, want dat geld wordt verrekend met haar uitkering.
Ik zie dat toch anders. De moeder krijgt alimentatie voor haar zoon van de vader, en dat geld wordt dan aangevuld met geld van de Sociale Dienst, de maatschappij ( wij allemaal dus).
Ik zie dat toch anders. De moeder krijgt alimentatie voor haar zoon van de vader, en dat geld wordt dan aangevuld met geld van de Sociale Dienst, de maatschappij ( wij allemaal dus).
zondag 24 februari 2008 om 15:16
quote:Zamirah schreef op 24 februari 2008 @ 15:02:
Sprokkelientje, ik snap niet dat je dan zegt: dat geld (de alimentatie) komt niet bij het kind, want dat geld wordt verrekend met haar uitkering.
Ik zie dat toch anders. De moeder krijgt alimentatie voor haar zoon van de vader, en dat geld wordt dan aangevuld met geld van de Sociale Dienst, de maatschappij ( wij allemaal dus).Inderdaad. Mensen vergeten vaak dat de insteek van de WWB aanvullend is.
Sprokkelientje, ik snap niet dat je dan zegt: dat geld (de alimentatie) komt niet bij het kind, want dat geld wordt verrekend met haar uitkering.
Ik zie dat toch anders. De moeder krijgt alimentatie voor haar zoon van de vader, en dat geld wordt dan aangevuld met geld van de Sociale Dienst, de maatschappij ( wij allemaal dus).Inderdaad. Mensen vergeten vaak dat de insteek van de WWB aanvullend is.
zondag 24 februari 2008 om 15:51
quote:meave schreef op 24 februari 2008 @ 14:03:
Isabon, is het dan niet zo dat TO niets te vrezen heeft? Toen haar vriend en zijn ex uit elkaar ging werkte de ex namelijk nog. Haar niet werken heeft dus niets met het uit elkaar gaan te maken... Ik kan me niet voorstellen dat je dan als ex nog onderhoudsplichtig bent.Het ligt er aan hoeveel ze toen verdiende. Als ze onder bijstandsniveau voor een alleenstaande verdiende, is ze per definitie 'behoeftig' (juridische term voor het niet volledig in haar eigen levensonderhoud kunnen voorzien).
Isabon, is het dan niet zo dat TO niets te vrezen heeft? Toen haar vriend en zijn ex uit elkaar ging werkte de ex namelijk nog. Haar niet werken heeft dus niets met het uit elkaar gaan te maken... Ik kan me niet voorstellen dat je dan als ex nog onderhoudsplichtig bent.Het ligt er aan hoeveel ze toen verdiende. Als ze onder bijstandsniveau voor een alleenstaande verdiende, is ze per definitie 'behoeftig' (juridische term voor het niet volledig in haar eigen levensonderhoud kunnen voorzien).
zondag 24 februari 2008 om 15:58
Het ligt er niet aan hoeveel die ex toen wel of niet verdiende, het enige waar het aan ligt is of de man en de ex een wettelijk contract met elkaar hadden (dus bijvoorbeeld een huwelijk, een gp, of een samenlevingscontract) en zodoende wel of geen wettelijke onderhoudsplicht met elkaar zijn aangegaan.
zondag 24 februari 2008 om 17:49
quote:Madiken schreef op 23 februari 2008 @ 17:09:
Ik ken iemand in mijn nabije omgeving die (schrik niet) al 30 jaar thuis zit terwijl hij kerngezond is en gewoon zou kunnen werken maar geen zin heeft. Het is walgelijk maar het kan dus echt. Ik vind dat niet zo erg hoor. Laat eerst de mensen maar werken die graag willen werken. Ikzelf bijvoorbeeld ben hard op zoek naar een baan en dat is nog niet zo makkelijk, omdat er nog steeds minder banen zijn dan werkzoekenden. Laat de mensen die niet willen werken dus vooralsnog maar lekker thuisblijven. Vind ik niet erg om daarvoor premie af te dragen, als dat mij aan een baan helpt.
Ik ken iemand in mijn nabije omgeving die (schrik niet) al 30 jaar thuis zit terwijl hij kerngezond is en gewoon zou kunnen werken maar geen zin heeft. Het is walgelijk maar het kan dus echt. Ik vind dat niet zo erg hoor. Laat eerst de mensen maar werken die graag willen werken. Ikzelf bijvoorbeeld ben hard op zoek naar een baan en dat is nog niet zo makkelijk, omdat er nog steeds minder banen zijn dan werkzoekenden. Laat de mensen die niet willen werken dus vooralsnog maar lekker thuisblijven. Vind ik niet erg om daarvoor premie af te dragen, als dat mij aan een baan helpt.
zondag 24 februari 2008 om 19:30
Niet erg!!!!! Dat vind ik helemaal de limit!!! Het is nog steeds zo het niet kunnen vinden van een baan een kul argument is....als je wil KAN je werken...ik heb het uiteraard dan niet over een passende baan maar uberhaupt een baan. Een vriendin van mij (afgestudeerd HBO-er) heeft er een jaar over gedaan om een passende baan te vinden maar heeft in de tussentijd wel verschillende banen gehad in o.a. een call centre en produktiewerk gedaan. Wie jong en gezond is en kan werken die doet dat, klaar! En dat er minder banen zijn dan werkzoekenden is echt een kul-argument...het is gewoon vaak zo dat mensen het vertikken hun handen vuil te maken aan bepaald soort werk (zoals schoonmaak, lopende band of produktiewerk) en dan maar gemakshalve gaan piepen dat er geen banen zijn...er zijn echt banen zat maar je moet wel willen.
Besef je wel wat je met dergelijke mentaliteit bewerkstelligt?....dat alle mensen die niet willen werken lekker thuis op hun luie reten zitten en wij als werkenden hiervoor meer, meer en alsmaar meer premie afdragen. Als jij het niet erg vindt om hiervoor premie af te dragen is dat erg fijn voor je maar ik en ik denk een hoop mensen met mij denken hier toch echt anders over.
Besef je wel wat je met dergelijke mentaliteit bewerkstelligt?....dat alle mensen die niet willen werken lekker thuis op hun luie reten zitten en wij als werkenden hiervoor meer, meer en alsmaar meer premie afdragen. Als jij het niet erg vindt om hiervoor premie af te dragen is dat erg fijn voor je maar ik en ik denk een hoop mensen met mij denken hier toch echt anders over.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 24 februari 2008 om 19:39
zondag 24 februari 2008 om 20:43
Ik denk dat geen enkele werkgever iemand wil hebben die toch niet gemotiveerd is en alleen maar werkt omdat ie van de soos moet. Zo iemand meldt zich ws om de haverklap ziek, zal vaak te laat komen en dus neem je als werkgever eerder iemand aan die wel gemotiveerd overkomt. Iemand die al 30 jaar thuis zit omdat ie niet wil is een dood paard. Kunje je kostbare re-integratiebudget beter aan een ander besteden. maar goe dat is redelijk off -topic.
Het blijft me trouwens verbazen dat "thuisblijven voor de kinderen" ineens "lui op je reet zitten" wordt wanneer degene die het doet niet meer de partner is van degene die het financiert.
Het blijft me trouwens verbazen dat "thuisblijven voor de kinderen" ineens "lui op je reet zitten" wordt wanneer degene die het doet niet meer de partner is van degene die het financiert.
zondag 24 februari 2008 om 20:50
Kreng, ik zou dat soort formuleringen nooit gebruiken. Wanneer iemand besluit thuis te blijven, de kinderen op te voeden en ondertussen te leven van het salaris van de partner vind ik dat een persoonlijke keuze. Het is niet mijn keuze maar dat hoeft ook niet. Wanneer iemand besluit thuis te blijven, de kinderen op te voeden en dat te doen op kosten van de samenleving dan wordt het ineens een keuze die ook maatschappelijke consequenties heeft. En dan vind ik dat in principe niet okay. Voor mij maakt het wel degelijk uit hoe het 'thuisblijven' is gefinancierd.
zondag 24 februari 2008 om 20:54
zondag 24 februari 2008 om 21:54
Wuiles, dat is niet helemaal wat ik bedoel.
Als partners in overleg hebben besloten dat een van de twee stopt met werken en zijn carreier opgeeft omdat dat het beste is voor de kinderen, vind ik dat die partner dat zal moeten blijven financieren, ongeacht het eindigen van de relatie. daar is de alimentatie voor uitgevonden. Dus niet thuisvblijven op kosten van de samenleving, maar nog steeds op die van de inmiddels expartner. Wat ik dus vreemd vind ius dat zodra expartner een nieuwe vriendin krijgt deze de gezamelijke beslissing van deze meneer en ex dat zij zou thuisblijven voor de kinderen inens afdoet als "lui op haar reet zitten", waarvoor ex niet meer zou hoeven te betalen.
Als partners in overleg hebben besloten dat een van de twee stopt met werken en zijn carreier opgeeft omdat dat het beste is voor de kinderen, vind ik dat die partner dat zal moeten blijven financieren, ongeacht het eindigen van de relatie. daar is de alimentatie voor uitgevonden. Dus niet thuisvblijven op kosten van de samenleving, maar nog steeds op die van de inmiddels expartner. Wat ik dus vreemd vind ius dat zodra expartner een nieuwe vriendin krijgt deze de gezamelijke beslissing van deze meneer en ex dat zij zou thuisblijven voor de kinderen inens afdoet als "lui op haar reet zitten", waarvoor ex niet meer zou hoeven te betalen.
zondag 24 februari 2008 om 22:20
ALS dat zo zou zijn inderdaad wel Kreng. Maar in dit geval is dat dus niet eens zo, de vrouw werkte toen ze met de man van Sprokkelientje een kind kreeg en is pas nádat ze al uit elkaar waren werkeloos geworden. Al dan niet door haar eigen schuld en dit vindt ze al dan niet erg doet er niet toe vind ik, ik vind ´t persoonlijk belachelijk als de man van Sprokkelientje en Sprokkelientje zelf nu voor die vrouw moeten betalen.
En ik sta er net als Zuss echt heel erg van te kijken dat er mensen hier zo gepikeerd reageren.
En ik sta er net als Zuss echt heel erg van te kijken dat er mensen hier zo gepikeerd reageren.
zondag 24 februari 2008 om 22:23
En ik vind ´t daarnaast trouwens prima dat als een vrouw besluit thuis te blijven voor de kinderen en dan gaat scheiden van haar man, dat de ex haar dan nog financieel steunt TOT ZIJ ZELF WEER WERK HEEFT.
De omstandigheden zijn veranderd immers! Waarom twaalf jaar, hallo zeg! Twaalf jaar!!!! Dat is echt hartstikke lang!!!!
Ik snap hier helemaal niets van en vind ´t trouwens ook compleet ingaan tegen alles waar ik zelf als vrouw voor sta. En nu ga ik even ht schokkende berichtje opzoeken waar mijn broek van afzakte.
De omstandigheden zijn veranderd immers! Waarom twaalf jaar, hallo zeg! Twaalf jaar!!!! Dat is echt hartstikke lang!!!!
Ik snap hier helemaal niets van en vind ´t trouwens ook compleet ingaan tegen alles waar ik zelf als vrouw voor sta. En nu ga ik even ht schokkende berichtje opzoeken waar mijn broek van afzakte.
