Overig
alle pijlers
Wat maak je zoal in de trein mee?
maandag 19 mei 2008 om 10:11
Gisterenavond zat ik in de trein van Borne naar Enschede. Ik was bij mijn ouders geweest. En toen hoorde ik een hevige discussie in het Engels. Bijna bij de uitgang liep ik in de richting daarvan, en ik zag een conducteur met twee volgens mij Engelse jongens discussiëren over het treintarief.
Ze vonden het maar belachelijk dat er niet een treinkaart in Enschede gekocht kan worden voor de treinrit naar Enschede (ik weet niet waar ze in zijn gestapt). "It doesn't work that way. You have to pay a fine because you don't have a valid ticket." (Zo werkt het niet. Je moet een boete betalen omdat je geen geldig kaartje hebt)
En toen pakte de conducteur een mobieltje of walkie-talkie en zei: "Ik heb hier twee jongens zonder kaartje en zonder legitimatiebewijs... Bij de tweede deur rechts." En toen kwam de trein in Enschede tot stilstand. De deuren gingen open, en er stonden ongeveer 6 mannen van de Spoorwegpolitie buiten. Ik denk dat die jongens het behoorlijk benauwd hadden. Het lijkt mij dat 6 politiemannen nogal bedreigend overkomt.
Ik ben er niet bij blijven staan hoewel ik nieuwsgierig was hoe dat verder afliep. Ik liep gewoon door naar huis.
Ze vonden het maar belachelijk dat er niet een treinkaart in Enschede gekocht kan worden voor de treinrit naar Enschede (ik weet niet waar ze in zijn gestapt). "It doesn't work that way. You have to pay a fine because you don't have a valid ticket." (Zo werkt het niet. Je moet een boete betalen omdat je geen geldig kaartje hebt)
En toen pakte de conducteur een mobieltje of walkie-talkie en zei: "Ik heb hier twee jongens zonder kaartje en zonder legitimatiebewijs... Bij de tweede deur rechts." En toen kwam de trein in Enschede tot stilstand. De deuren gingen open, en er stonden ongeveer 6 mannen van de Spoorwegpolitie buiten. Ik denk dat die jongens het behoorlijk benauwd hadden. Het lijkt mij dat 6 politiemannen nogal bedreigend overkomt.
Ik ben er niet bij blijven staan hoewel ik nieuwsgierig was hoe dat verder afliep. Ik liep gewoon door naar huis.
hans66 wijzigde dit bericht op 19-05-2008 10:38
Reden: Zin veranderd voor verduidelijking
Reden: Zin veranderd voor verduidelijking
% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
maandag 19 mei 2008 om 23:55
Die spoorwegpolitie wordt volgens mij al snel als een soort achterwacht ingezet. Een paar jaar geleden was ik vergeten een kaartje te kopen (was nog student btw), door de conductrice laten optekenen en toen ik uitstapte zag ik wel twee spoorwegpolitiemensen klaar staan. Ik weet overigens niet precies meer hoe we tot de conclusie kwamen dat het misschien om mij was, want erg waarschijnlijk is het ook weer niet om spoorwegpolitie op te trommelen voor elk 'verbaal' dat je opmaakt. Maar een vriendin had een soortgelijk verhaal meen ik.
Haha, ik ben ook genezen van 's avonds laat in mijn eentje in een coupe. Zat in een stoptreintje een beetje te dutten en ineens rook ik een alcoholwalm, doe mijn ogen open en zie een gezicht letterlijk pal voor dat van mij hangen (klaar om me op mijn bek te pakken) van een dronken figuur die een lulverhaal begon over of ik wel op tijd wakker zou worden. Brrr, ben misschien wel blij dat hij flink gezopen had, nu deed ik tenminste nog net op tijd mijn ogen open.
En ook een tijdje terug dat ik in een rustige trein zat en er ineens een man naast me kwam zitten (terwijl er genoeg lege twee- en vierzitters waren) en een beetje te dichtbij ook. Ben maar opgestapt. Sowieso doe ik dat 's avonds laat tamelijk snel als ik me niet helemaal op mijn gemak voel. Misschien is het niets, maar om je nou een half uur ongemakkelijk te zitten voelen..
Eigenlijk valt het met mijn ervaringen verder best mee. Vooral luidruchtig volk (of met luidruchtige mp3-spelers/telefoons) vind ik heel vervelend.
Trouwens, die trein van Rotterdam naar Brussel is ook een raar geval inderdaad. Een paar types die steeds nogal rusteloos heen- en weer liepen enzo, ik vond het niet zo geweldig.
Haha, ik ben ook genezen van 's avonds laat in mijn eentje in een coupe. Zat in een stoptreintje een beetje te dutten en ineens rook ik een alcoholwalm, doe mijn ogen open en zie een gezicht letterlijk pal voor dat van mij hangen (klaar om me op mijn bek te pakken) van een dronken figuur die een lulverhaal begon over of ik wel op tijd wakker zou worden. Brrr, ben misschien wel blij dat hij flink gezopen had, nu deed ik tenminste nog net op tijd mijn ogen open.
En ook een tijdje terug dat ik in een rustige trein zat en er ineens een man naast me kwam zitten (terwijl er genoeg lege twee- en vierzitters waren) en een beetje te dichtbij ook. Ben maar opgestapt. Sowieso doe ik dat 's avonds laat tamelijk snel als ik me niet helemaal op mijn gemak voel. Misschien is het niets, maar om je nou een half uur ongemakkelijk te zitten voelen..
Eigenlijk valt het met mijn ervaringen verder best mee. Vooral luidruchtig volk (of met luidruchtige mp3-spelers/telefoons) vind ik heel vervelend.
Trouwens, die trein van Rotterdam naar Brussel is ook een raar geval inderdaad. Een paar types die steeds nogal rusteloos heen- en weer liepen enzo, ik vond het niet zo geweldig.
dinsdag 20 mei 2008 om 10:28
Ik vond de trein echt niet meer te harden rond 2001-2002, toen op het traject Schiphol-A'dam CS, Marokkaanse gastjes echt heer en meester waren. Rond heel Amsterdam zag je ze trouwens, die groepjes jongens die de coupé's inspecteerden op wat ze konden meegraaien. En iedereen in de coupé sidderde of deed alsof zijn neus bloedde.
Ik reed een tijdje veel over het traject A'dam-R'dam via Gouda. In Breukelen stapten dan steevast een groepje zeer luidruchtige pubers in. Volgens mij waren het gerefo-jongeren die in Woerden op school zaten. Ze zetten de trein iedere keer compleet op stelten, inclusief gore praat en windenlaterij. De ergernis liep een keer zo hoog bij me op, dat ik, voor ik het doorhad, ben opgesprongen en naar die gasten ben toegerend. Ik pakte de grootste eruit, zei hem heel rustig dat als het niet zou ophouden ik hem persoonlijk in elkaar zou slaan. Misschien wat drastisch voor sommigen, maar ziedaar.... het hield op. Afgezien van wat klein gemor, om hun gezicht een beetje te redden. Nou ja, dat mag.
Kreeg overigens van de schijterds om me heen geen dankbare of goedkeurende knikjes, alleen een jonge gast in pak keek me in het voorbijgaan glunderend aan.
Verder heel vaak corrigerend opgetreden bij telefoongesprekken en voeten-op-de-bank. The usual. Nooit problemen gekregen.
Wat me trouwens opvalt, is dat die mensen die met hun vieze poten de bank zitten, vaak schuchter reageren als je ze vraagt of ze dat niet willen doen. Dat is het nare. Het zijn geen standaard aso's. Veel mensen weten gewoon echt niet meer hoe het hoort.
Ik reed een tijdje veel over het traject A'dam-R'dam via Gouda. In Breukelen stapten dan steevast een groepje zeer luidruchtige pubers in. Volgens mij waren het gerefo-jongeren die in Woerden op school zaten. Ze zetten de trein iedere keer compleet op stelten, inclusief gore praat en windenlaterij. De ergernis liep een keer zo hoog bij me op, dat ik, voor ik het doorhad, ben opgesprongen en naar die gasten ben toegerend. Ik pakte de grootste eruit, zei hem heel rustig dat als het niet zou ophouden ik hem persoonlijk in elkaar zou slaan. Misschien wat drastisch voor sommigen, maar ziedaar.... het hield op. Afgezien van wat klein gemor, om hun gezicht een beetje te redden. Nou ja, dat mag.
Kreeg overigens van de schijterds om me heen geen dankbare of goedkeurende knikjes, alleen een jonge gast in pak keek me in het voorbijgaan glunderend aan.
Verder heel vaak corrigerend opgetreden bij telefoongesprekken en voeten-op-de-bank. The usual. Nooit problemen gekregen.
Wat me trouwens opvalt, is dat die mensen die met hun vieze poten de bank zitten, vaak schuchter reageren als je ze vraagt of ze dat niet willen doen. Dat is het nare. Het zijn geen standaard aso's. Veel mensen weten gewoon echt niet meer hoe het hoort.
dinsdag 20 mei 2008 om 16:21
Jaren geleden ging ik met een vriendin met de trein naar een stad ver weg, weet niet eens meer waar precies. Er zat daar een vrouwenopvang waar ze heen zou gaan maar toen we aankwamen bleek er toch geen plaats te zijn.
Wij weer terug naar mijn huis maar door alle drama waren we helemaal vergeten om een kaartje voor m'n vriendin te kopen en natuurlijk kwam er die keer wel een conducteur langs. Hele verhaal uitgelegd en ze mocht zonder kaartje verder reizen. Die ene vriendelijke meneer heeft zo'n indruk op ons gemaakt die dag!
Wij weer terug naar mijn huis maar door alle drama waren we helemaal vergeten om een kaartje voor m'n vriendin te kopen en natuurlijk kwam er die keer wel een conducteur langs. Hele verhaal uitgelegd en ze mocht zonder kaartje verder reizen. Die ene vriendelijke meneer heeft zo'n indruk op ons gemaakt die dag!
dinsdag 20 mei 2008 om 16:40
Onderweg in de trein naar huis (een unicum, ik auto bijna alles) had bij verse ex zijn dingen afgeleverd. Zat in een 4 zitter in m'n eentje de rest van de coupe leeg. Zat met iPod op lekker te snotteren en te huilen (wel zachtjes, geen dramatisch gesnif en gesnuf) Ben geen voorstander van openbaar huilen, maar het wou echt niet stoppen.
halverwege de rit (van 4 uur....) komt er groep dames binnen -allemaal zelfde blauwe haarspoeling-, gaan helemaal om me heen zitten op de andere 3 plekken en de 4 plekken er naast (rest van de coupe nog steeds leeg !).
De resterende twee uur heb ik elke 15 minuten zuurtjes, snoepjes, thee, cake, coffee, zuurtje, kauwgom, fris etc. af moeten slaan. Onderwijl nog steeds met ogen als kranen en een lopende neus. Hun een bord voor hun kop (had ik dus geen behoefte aan) maar al m'n zooi verhuizen had ik ook geen zin in.
Ben nooit meer met de trein geweest daarna
De volfe
halverwege de rit (van 4 uur....) komt er groep dames binnen -allemaal zelfde blauwe haarspoeling-, gaan helemaal om me heen zitten op de andere 3 plekken en de 4 plekken er naast (rest van de coupe nog steeds leeg !).
De resterende twee uur heb ik elke 15 minuten zuurtjes, snoepjes, thee, cake, coffee, zuurtje, kauwgom, fris etc. af moeten slaan. Onderwijl nog steeds met ogen als kranen en een lopende neus. Hun een bord voor hun kop (had ik dus geen behoefte aan) maar al m'n zooi verhuizen had ik ook geen zin in.
Ben nooit meer met de trein geweest daarna
De volfe
dinsdag 20 mei 2008 om 16:52
Ik reis vaak met de trein en ik moet altijd lachen om een conducteur die vaak rond Rotterdam werkt. (denk Surinaams accent) 'Goedemorgen grote en kleine mensen, we naderen station Rotterdam! Het regent wel, maar niet getreurd want achter de wolken schijnt de zon!' en dat 10x zo uitgebreid. Ik word er altijd spontaan vrolijk van.
Inmiddels ook een paar mindere ervaringen gehad, waaronder een aantal zelfmoorden. De meest nare was iemand die met een auto op de overgang stond, ik zat voorin de trein, en hoe ik ook keek, overal zag ik 'stukjes' auto; in de reflectie op het plafond, door de ramen, etc etc, ambulance e.d. naast m'n raam. Ik heb twee uur naar de vloer zitten staren om maar niks mee te hoeven maken. Door de klap waren de deuren open gegaan, waardoor "vriendelijke" medepassagiers (naar buiten hangend) het hele tafereel aan het beschrijven waren, ondanks een huilende mevrouw naast mij. Na twee uur mochten we de trein uit, en moesten we langs het spoor terug lopen naar de overgang waar bussen klaar stonden ons te vervoeren. Het eerste wat ik zag bij het uit de trein springen was een wiel, en ook de rest van het spoor richting overgang lag vol brokstukken. Ik schrik nog steeds als een trein hard remt, ook al is het ruim 3 jaar geleden.
Inmiddels ook een paar mindere ervaringen gehad, waaronder een aantal zelfmoorden. De meest nare was iemand die met een auto op de overgang stond, ik zat voorin de trein, en hoe ik ook keek, overal zag ik 'stukjes' auto; in de reflectie op het plafond, door de ramen, etc etc, ambulance e.d. naast m'n raam. Ik heb twee uur naar de vloer zitten staren om maar niks mee te hoeven maken. Door de klap waren de deuren open gegaan, waardoor "vriendelijke" medepassagiers (naar buiten hangend) het hele tafereel aan het beschrijven waren, ondanks een huilende mevrouw naast mij. Na twee uur mochten we de trein uit, en moesten we langs het spoor terug lopen naar de overgang waar bussen klaar stonden ons te vervoeren. Het eerste wat ik zag bij het uit de trein springen was een wiel, en ook de rest van het spoor richting overgang lag vol brokstukken. Ik schrik nog steeds als een trein hard remt, ook al is het ruim 3 jaar geleden.
dinsdag 20 mei 2008 om 17:27
quote:eleonora schreef op 19 mei 2008 @ 12:43:
Één keer zat ik met een nog jong meisje in de trein en een man begon zich achter zijn krant te bevredigen. Echt ver-schrik-ke-lijk kwaad werd ik. Vooral omdat het meisje (van een jaar of 11, 12) zich echt kapot schrok. Het gehele scheldwoordenboek heb ik over die kwallebak heenuitgestort en ik weet niet waar het lieve kind uiteindelijk meer van onder de indruk was, van de sjorrende griezel of van mijn scheldkannonade. Wat deed de sjorrende griezel tijdens/na je scheld kannonade ?
Één keer zat ik met een nog jong meisje in de trein en een man begon zich achter zijn krant te bevredigen. Echt ver-schrik-ke-lijk kwaad werd ik. Vooral omdat het meisje (van een jaar of 11, 12) zich echt kapot schrok. Het gehele scheldwoordenboek heb ik over die kwallebak heenuitgestort en ik weet niet waar het lieve kind uiteindelijk meer van onder de indruk was, van de sjorrende griezel of van mijn scheldkannonade. Wat deed de sjorrende griezel tijdens/na je scheld kannonade ?
dinsdag 20 mei 2008 om 17:44
Een keer in de trein genoten van een zeer boeiend telefoongesprek. Een vrouw vertelde haar vriendin over het gesprek dat ze die dag had gehad met haar nieuwe psycholoog. Ze had de psych nog maar niet gezegd dat ze in de prostitutie heeft gezeten. "Dat hoeft niet iedereen te weten,"' verkondigde ze op een volume dat tot in de achterste wagon te horen was....
Laatst op een mooie lentedag bood de conducteur alle vrouwen een hand aan bij het instappen. Het leuke was dat zelfs een stel zwaar gesluierde vrouwen de hand giechelend aan nam. En de verbouwerde gezichten van een stel puberjongens bij het zien van zoveel hoffelijkheid waren ook erg vermakelijk...
Laatst op een mooie lentedag bood de conducteur alle vrouwen een hand aan bij het instappen. Het leuke was dat zelfs een stel zwaar gesluierde vrouwen de hand giechelend aan nam. En de verbouwerde gezichten van een stel puberjongens bij het zien van zoveel hoffelijkheid waren ook erg vermakelijk...
dinsdag 20 mei 2008 om 18:53
Zit al jaren dagelijks in de trein, maar de dingen die ik hier lees maak ik nooit mee. Soms iemand die geen kaartje heeft, soms een overijverige conducteur die het leuk vindt om ouwe mensjes die voor 9 uur met een kortingskaart reizen te beboeten, dat werk. Meer niet.
De domme gesprekken en het oeverloze slappe gelul van mijn medereizigers hoor ik al bijna niet meer. Want by god, wat zijn mensen toch dóm!
(toppunt van dommigheid zijn de gesprekken van de dames die naar de Huishoudbeurs, de Libelleweek of het Etosevent oid gaan. Zoveel domheid, dat het kan bestaan?!)
De domme gesprekken en het oeverloze slappe gelul van mijn medereizigers hoor ik al bijna niet meer. Want by god, wat zijn mensen toch dóm!
(toppunt van dommigheid zijn de gesprekken van de dames die naar de Huishoudbeurs, de Libelleweek of het Etosevent oid gaan. Zoveel domheid, dat het kan bestaan?!)
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 20 mei 2008 om 18:56
quote:Vl43inder schreef op 19 mei 2008 @ 11:18:
[...]
Verder eigenlijk niets, heb talloze boeken en tijdschriften gelezen gedurende die treinreizen. Ik had ook heel weinig last van vertraging eigenlijk. Maar dat ligt misschien aan het traject Groningen-Amsterdam, en de andere kant op natuurlijk.
Lucky you. Ik kan hetzelfde traject nauwelijks zonder vertraging volgen.
Ik ga niet eens zo heel vaak met de trein, maar je beleeft van alles.
Op het Schiphol-Groningen traject, na 2x 30 minuten te hebben moeten wachten op een station (vertraging, problemen) en toen ik éindelijk in de trein Zwolle -> Groningen zat:
"Dames en heren, ik heb SLECHT nieuws. Wij hebben besloten tóch maar niet naar Groningen te gaan. Wij gaan naar Leeuwarden. Op het volgende station mag u nog uitstappen."
Op een gedenkwaardige tocht kwam in een drukke trein een meneer-met-verstandelijke-beperking en zijn begeleider tegenover mij zitten. Meneer-met-verstandelijke-beperking vond mij vreselijk interessant. Hij tilde op den duur zijn handje op en probeerde mij aan te raken. Begeleider greep in: "nee nee, wij mogen géén vreemde dames aanraken, dat is níet nétjes." De rest van de rit was ik nogal op mijn hoede.
Telefoongesprekken, altijd leuk. Zoals die dame die gedurende 20 minuten vreselijk ruzie maakte met haar vriend. "Ik wil je nooit meer zien. bel me niet meer. Ik neem niet op." Om de hoorn erop te gooien en een halve minuut later weer op te nemen.
Die keer dat ik op Amsterdam stond en we opeens de onheilspellende mededeling kregen dat 'door allerlei redenen er geen enkel treinverkeer meer naar schiphol mogelijk was'. Langzaamaan vielen er steeds meer stations uit. Uiteindelijk bleek het om een seinstoring te gaan.
Of dat ik een paar honderd meter voor station Utrecht stilstond, en we de mededeling kregen dat 'Station Utrecht helaas vol was'. Ik belde mijn toenmalige vriend, die op heel station Utrecht nauwelijks een trein kon bekennen.
In een zeer drukke trein, nog op een station: "Stapt u alstublieft weer uit. Wij zijn kapot. Op station XX staat nog een trein, misschien past u daar nog in."
Eén van de mooisten, in een stoptrein. Elke keer dat die trein remde, roken wij een nogal penetrante bijna-brand lucht. We begonnen op den duur met wat medepassagiers grapjes te maken over APK keuringen en versleten remblokjes. Komt de conducteur, en we konden het niet laten gierend van de lach te vragen of de remblokjes misschien vervangen moesten worden.
Vertelt de conducteur bloedserieus dat dat inderdaad zeer spoedig moest gebeuren....
[...]
Verder eigenlijk niets, heb talloze boeken en tijdschriften gelezen gedurende die treinreizen. Ik had ook heel weinig last van vertraging eigenlijk. Maar dat ligt misschien aan het traject Groningen-Amsterdam, en de andere kant op natuurlijk.
Lucky you. Ik kan hetzelfde traject nauwelijks zonder vertraging volgen.
Ik ga niet eens zo heel vaak met de trein, maar je beleeft van alles.
Op het Schiphol-Groningen traject, na 2x 30 minuten te hebben moeten wachten op een station (vertraging, problemen) en toen ik éindelijk in de trein Zwolle -> Groningen zat:
"Dames en heren, ik heb SLECHT nieuws. Wij hebben besloten tóch maar niet naar Groningen te gaan. Wij gaan naar Leeuwarden. Op het volgende station mag u nog uitstappen."
Op een gedenkwaardige tocht kwam in een drukke trein een meneer-met-verstandelijke-beperking en zijn begeleider tegenover mij zitten. Meneer-met-verstandelijke-beperking vond mij vreselijk interessant. Hij tilde op den duur zijn handje op en probeerde mij aan te raken. Begeleider greep in: "nee nee, wij mogen géén vreemde dames aanraken, dat is níet nétjes." De rest van de rit was ik nogal op mijn hoede.
Telefoongesprekken, altijd leuk. Zoals die dame die gedurende 20 minuten vreselijk ruzie maakte met haar vriend. "Ik wil je nooit meer zien. bel me niet meer. Ik neem niet op." Om de hoorn erop te gooien en een halve minuut later weer op te nemen.
Die keer dat ik op Amsterdam stond en we opeens de onheilspellende mededeling kregen dat 'door allerlei redenen er geen enkel treinverkeer meer naar schiphol mogelijk was'. Langzaamaan vielen er steeds meer stations uit. Uiteindelijk bleek het om een seinstoring te gaan.
Of dat ik een paar honderd meter voor station Utrecht stilstond, en we de mededeling kregen dat 'Station Utrecht helaas vol was'. Ik belde mijn toenmalige vriend, die op heel station Utrecht nauwelijks een trein kon bekennen.
In een zeer drukke trein, nog op een station: "Stapt u alstublieft weer uit. Wij zijn kapot. Op station XX staat nog een trein, misschien past u daar nog in."
Eén van de mooisten, in een stoptrein. Elke keer dat die trein remde, roken wij een nogal penetrante bijna-brand lucht. We begonnen op den duur met wat medepassagiers grapjes te maken over APK keuringen en versleten remblokjes. Komt de conducteur, en we konden het niet laten gierend van de lach te vragen of de remblokjes misschien vervangen moesten worden.
Vertelt de conducteur bloedserieus dat dat inderdaad zeer spoedig moest gebeuren....
dinsdag 20 mei 2008 om 19:00
Niet in de trein, maar toch wel mét de trein.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.
dinsdag 20 mei 2008 om 19:34
quote:HoiPippiLangkous schreef op 20 mei 2008 @ 18:53:
slappe gelul van mijn medereizigers hoor ik al bijna niet meer. Want by god, wat zijn mensen toch dóm!
(toppunt van dommigheid zijn de gesprekken van de dames die naar de Huishoudbeurs, de Libelleweek of het Etosevent oid gaan. Zoveel domheid, dat het kan bestaan?!)Gelukkig kan van iemand die helemaal gek is op Pippi Langkous een IQ van minimaal 135 worden verwacht. (Pippi nu stampvoetend van kippedrift over zoveel domheid en botheid, want Pippi laat dat soort dingen niet op zich zitten, daar is Pippi een veel te kittig en niet-op-haar-mondje-gevallen meisje voor. Kom er maar in Pip! here we go again....
slappe gelul van mijn medereizigers hoor ik al bijna niet meer. Want by god, wat zijn mensen toch dóm!
(toppunt van dommigheid zijn de gesprekken van de dames die naar de Huishoudbeurs, de Libelleweek of het Etosevent oid gaan. Zoveel domheid, dat het kan bestaan?!)Gelukkig kan van iemand die helemaal gek is op Pippi Langkous een IQ van minimaal 135 worden verwacht. (Pippi nu stampvoetend van kippedrift over zoveel domheid en botheid, want Pippi laat dat soort dingen niet op zich zitten, daar is Pippi een veel te kittig en niet-op-haar-mondje-gevallen meisje voor. Kom er maar in Pip! here we go again....
dinsdag 20 mei 2008 om 19:41
quote:tangerine schreef op 20 mei 2008 @ 19:00:
Niet in de trein, maar toch wel mét de trein.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.Jee wat heftig zeg!
Niet in de trein, maar toch wel mét de trein.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.Jee wat heftig zeg!
dinsdag 20 mei 2008 om 19:43
quote:tangerine schreef op 20 mei 2008 @ 19:00:
Niet in de trein, maar toch wel mét de trein.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.Iets dergelijks heb ik inderdaad ook weleens gezien. De dame in kwestie sprong wél op tijd. Da's naar om te zien, heel naar.
Niet in de trein, maar toch wel mét de trein.
Ik heb eens van zeer dichtbij een zelfmoordpoging mogen bewonderen, bij een spoorwegovergang.
Wij zaten in de voorste auto.
Gelukkig was de zelfmoordenaar nogal een sukkel, hij sprong net iets te laat en kwam dus tegen de zijkant van de trein. Hij werd een paar meter van de trein afgeslingerd, er was bloed, maar hij leefde nog.Iets dergelijks heb ik inderdaad ook weleens gezien. De dame in kwestie sprong wél op tijd. Da's naar om te zien, heel naar.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 20 mei 2008 om 19:51
Oja, laatst toen mijn schoonpa onverwacht in het ziekenhuis was opgenomen. Ik heb een abonnement, dus hoef nooit een kaartje te kopen. Nu werd ik opgebeld op het werk, schoonpa in het ziekenhuis, 1 station verder dan ik normaal moet reizen.
Dus nergens aan gedacht, zo in de trein gestapt en natuurlijk controle.
Ik kreeg een boete, terecht want geen kaartje. En die ¤35 boeit me ook helemaal niet, dan koop ik een keer een week géén boek.
Wat me wel boeide was dat meneer de conducteur mij niet wilde geloven. 'Iederéén kan wel iets verzinnen om onder een boete uit te komen' aldus deze vriendelijke man.........
Klacht gestuurd (meneer wist niet eens zijn BOA registratie nummer en wenste mij in 1e instantie zijn naam ook niet te geven) maar dan krijg je dan zo'n lullig 13 in een dozijn excuusbriefje.
Dus nergens aan gedacht, zo in de trein gestapt en natuurlijk controle.
Ik kreeg een boete, terecht want geen kaartje. En die ¤35 boeit me ook helemaal niet, dan koop ik een keer een week géén boek.
Wat me wel boeide was dat meneer de conducteur mij niet wilde geloven. 'Iederéén kan wel iets verzinnen om onder een boete uit te komen' aldus deze vriendelijke man.........
Klacht gestuurd (meneer wist niet eens zijn BOA registratie nummer en wenste mij in 1e instantie zijn naam ook niet te geven) maar dan krijg je dan zo'n lullig 13 in een dozijn excuusbriefje.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 20 mei 2008 om 20:20
Ik heb ook wel het een en ander meegemaakt.
- Trein blijft erg lang stil staan op station Eindhoven. Wordt er omgeroepen: "Dames en heren, wij hebben een probleem, we weten niet waarom we niet vertrekken, zodra we weten wat het probleem is, informeren wij u verder". Vijf minuten later: "Dames en heren, het probleem is bekend: we hebben geen machinist. Deze is onderweg. Nog een paar minuten geduld"
- Er was een brand geweest in stroomkastje in Hengelo. Er reden vanaf Almelo geen treinen. Heb tijdje op Almelo gestaan, waar natuurlijk geen personeel is en niks wordt omgeroepen. Uiteindelijk gaat de trein komend uit de richting Deventer weer terug naar Deventer. Ik moest daar overstappen en zag al gebeuren dat ik mijn aansluiting zou gaan missen. Op Deventer loop ik naar perronchef, leg het verhaal uit, en hij zegt: ik ga nu Zutphen bellen, dan regelen ze vanaf daar wel taxi's voor u. (Moest naar Arnhem). Nog ongeveer 45 minuten op Deventer gewacht op de laatste trein naar Zutphen. Komen we in Zutphen aan.....zeggen die mensen daar: ok, jullie zijn er, gaan we nu taxi's bellen, en het is druk, dus kan nog wel een uur duren. (Ik vraag ze of ze niet eerder hadden kunnen bellen, aangezien Deventer ze al op de hoogte had gebracht dat wij er aan kwamen) "Nou, degene die daar over gaat, die is niet bereikbaar, wij mogen die beslissing niet nemen, en we hebben hem net pas te pakken kunnen krijgen"' Nog 1 1/2 gewacht, toen kwamen de taxi's. Was om 3.00 uur thuis, ipv 23.00
- Een keer een stotterende conducteur. Je mag er niet om lachen natuurlijk, maar ik deed het toch . Voordat hij "dames en heren, dit is station Deventer" eindelijk had uitgesproken, waren we al in Utrecht
- Trein blijft erg lang stil staan op station Eindhoven. Wordt er omgeroepen: "Dames en heren, wij hebben een probleem, we weten niet waarom we niet vertrekken, zodra we weten wat het probleem is, informeren wij u verder". Vijf minuten later: "Dames en heren, het probleem is bekend: we hebben geen machinist. Deze is onderweg. Nog een paar minuten geduld"
- Er was een brand geweest in stroomkastje in Hengelo. Er reden vanaf Almelo geen treinen. Heb tijdje op Almelo gestaan, waar natuurlijk geen personeel is en niks wordt omgeroepen. Uiteindelijk gaat de trein komend uit de richting Deventer weer terug naar Deventer. Ik moest daar overstappen en zag al gebeuren dat ik mijn aansluiting zou gaan missen. Op Deventer loop ik naar perronchef, leg het verhaal uit, en hij zegt: ik ga nu Zutphen bellen, dan regelen ze vanaf daar wel taxi's voor u. (Moest naar Arnhem). Nog ongeveer 45 minuten op Deventer gewacht op de laatste trein naar Zutphen. Komen we in Zutphen aan.....zeggen die mensen daar: ok, jullie zijn er, gaan we nu taxi's bellen, en het is druk, dus kan nog wel een uur duren. (Ik vraag ze of ze niet eerder hadden kunnen bellen, aangezien Deventer ze al op de hoogte had gebracht dat wij er aan kwamen) "Nou, degene die daar over gaat, die is niet bereikbaar, wij mogen die beslissing niet nemen, en we hebben hem net pas te pakken kunnen krijgen"' Nog 1 1/2 gewacht, toen kwamen de taxi's. Was om 3.00 uur thuis, ipv 23.00
- Een keer een stotterende conducteur. Je mag er niet om lachen natuurlijk, maar ik deed het toch . Voordat hij "dames en heren, dit is station Deventer" eindelijk had uitgesproken, waren we al in Utrecht
dinsdag 20 mei 2008 om 21:14
quote:draaiorgel schreef op 20 mei 2008 @ 20:20:
Ik heb ook wel het een en ander meegemaakt.
- Trein blijft erg lang stil staan op station Eindhoven. Wordt er omgeroepen: "Dames en heren, wij hebben een probleem, we weten niet waarom we niet vertrekken, zodra we weten wat het probleem is, informeren wij u verder". Vijf minuten later: "Dames en heren, het probleem is bekend: we hebben geen machinist. Deze is onderweg. Nog een paar minuten geduld" Hahaha, dat is te maf voor woorden!!
Ik heb ook wel het een en ander meegemaakt.
- Trein blijft erg lang stil staan op station Eindhoven. Wordt er omgeroepen: "Dames en heren, wij hebben een probleem, we weten niet waarom we niet vertrekken, zodra we weten wat het probleem is, informeren wij u verder". Vijf minuten later: "Dames en heren, het probleem is bekend: we hebben geen machinist. Deze is onderweg. Nog een paar minuten geduld" Hahaha, dat is te maf voor woorden!!
World of Warcraft: Legion
dinsdag 20 mei 2008 om 21:48
Nog eentje, niet in de trein maar op station Lelylaan. Voor wie er nog nooit geweest is: da's geen leuk station en staat bekent om vechtende bendes en junkies. Da's geloof ik ook waar een kudde tienertjes een meisje voor de metro hebben geduwd.
Maar goed, manlief en ik waren op weg naar huis maar er was een probleem in de Schipholtunnel dus we moesten op Lelylaan uitstappen.
Nou ja, niet zo heel erg want er rijden bussen....oeps, nee er reden geen bussen die dag...nou ja, dan maar een taxi....nope, geen taxi's beschikbaar en zelfs toen we een taximaatschappij belden weigerden ze een taxi naar Lelylaan te sturen.
Okay, da's lastig maar nog groter probleem was dat ik van de stress weeen kreeg! Stond ik daar puffend en zuchtend bij de Wizzl of hoe die winkeltjes ook heten.
Meisjes achter de kassa compleet in paniek en ik in tranen want het was al geen makkelijke zwangerschap en ik zat nog ruim voor de uitgerekende datum.
Wonder boven wonder kwam er toch een taxi naar Lelylaan maar die wilde me niet meenemen omdat hij bang was dat m'n vliezen zouden breken of dat er bloed op de bekleding zou komen. Manlief mocht wel mee.
Manlief kende toch meer Nederlandse scheldwoorden dan ik dacht.
Na een eeuwigheid kreeg ik m'n vader aan de telefoon en die is ons komen halen. Arme man schrok zich natuurlijk lam, puffende en huilende dochter aan de lijn en dat was voor hij een Tom Tom had dus moest hij ook nog het station zien te vinden.
Maar goed, manlief en ik waren op weg naar huis maar er was een probleem in de Schipholtunnel dus we moesten op Lelylaan uitstappen.
Nou ja, niet zo heel erg want er rijden bussen....oeps, nee er reden geen bussen die dag...nou ja, dan maar een taxi....nope, geen taxi's beschikbaar en zelfs toen we een taximaatschappij belden weigerden ze een taxi naar Lelylaan te sturen.
Okay, da's lastig maar nog groter probleem was dat ik van de stress weeen kreeg! Stond ik daar puffend en zuchtend bij de Wizzl of hoe die winkeltjes ook heten.
Meisjes achter de kassa compleet in paniek en ik in tranen want het was al geen makkelijke zwangerschap en ik zat nog ruim voor de uitgerekende datum.
Wonder boven wonder kwam er toch een taxi naar Lelylaan maar die wilde me niet meenemen omdat hij bang was dat m'n vliezen zouden breken of dat er bloed op de bekleding zou komen. Manlief mocht wel mee.
Manlief kende toch meer Nederlandse scheldwoorden dan ik dacht.
Na een eeuwigheid kreeg ik m'n vader aan de telefoon en die is ons komen halen. Arme man schrok zich natuurlijk lam, puffende en huilende dochter aan de lijn en dat was voor hij een Tom Tom had dus moest hij ook nog het station zien te vinden.
dinsdag 20 mei 2008 om 21:57
Ik heb ook al zoveel meegemaakt in de trein! Soms grappige dingen, soms trieste dingen. Een paar jaar geleden kwamen we net het station uitrijden toen de trein weer stopte, de machinist het raam opendeed en ik hem hoorde schreeuwen tegen een jongen die op het spoor stond of hij asjeblieft weg wilde gaan. Zag die jongen met de staart tussen de benen verdwijnen.
Wat ook erg grappig was, was het gesprek dat ik met een islamist (denk islamitische kleding, lange baard) had over zijn mobiel. Ik merkte dat de mensen nogal angstvallig om zich heen keken en dat er niemand bij ons op het 4-zitsbankje kwam zitten terwijl het behoorlijk druk was. Hij wilde mij laten zien dat je op z'n mobiel ook video's kon afspelen en wilde mij een voorbeeld laten zien van een jongetje dat stukken uit de Koran zong. Het geluid stond alleen echt megahard...
Zoals ik ook al uit de reacties kon lezen gebeuren de raarste dingen in de trein juist 's avonds laat. Waar zullen die vreemde mensen overdag toch zijn? Het hoogtepunt van deze treinritjes was toch wel een man die de hele tijd "Wie is er naakt over de schutting geklommen, ik ben naakt over de schutting geklommen" zei.
Wat ook erg grappig was, was het gesprek dat ik met een islamist (denk islamitische kleding, lange baard) had over zijn mobiel. Ik merkte dat de mensen nogal angstvallig om zich heen keken en dat er niemand bij ons op het 4-zitsbankje kwam zitten terwijl het behoorlijk druk was. Hij wilde mij laten zien dat je op z'n mobiel ook video's kon afspelen en wilde mij een voorbeeld laten zien van een jongetje dat stukken uit de Koran zong. Het geluid stond alleen echt megahard...
Zoals ik ook al uit de reacties kon lezen gebeuren de raarste dingen in de trein juist 's avonds laat. Waar zullen die vreemde mensen overdag toch zijn? Het hoogtepunt van deze treinritjes was toch wel een man die de hele tijd "Wie is er naakt over de schutting geklommen, ik ben naakt over de schutting geklommen" zei.
woensdag 21 mei 2008 om 10:50
In Utrecht had je een aantal jaar geleden een man die al prekens en hallelujah zingend door stilstaande treinen riep. Waas wel humor.
Minder humor; de griffo's die op op een zeer vroege zaterdagochtend op luide toon stukken uit de bijbel lazen en hardop gingen bidden.
En als er Jehova bijeenkomsten in de Jaarbeurshal in Utrecht zijn, moet je ook hopen dat je niet tussen een stel van hen in belandt, je loopt de kans getuige te zijn van een preek.
Minder humor; de griffo's die op op een zeer vroege zaterdagochtend op luide toon stukken uit de bijbel lazen en hardop gingen bidden.
En als er Jehova bijeenkomsten in de Jaarbeurshal in Utrecht zijn, moet je ook hopen dat je niet tussen een stel van hen in belandt, je loopt de kans getuige te zijn van een preek.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 21 mei 2008 om 10:59
Ik zat ooit eens met een aantal vriendinnen in de trein toen de man naast ons graag zijn foto's wilde laten zien.
Nou ja, wij dus kijken....in eerste instantie dacht ik, ooh, oké, mooi, die fruitschaal.
Maar wat bleek na beter kijken? Hij had dat fruit rond zijn l*l heen gedrapeerd en die lag daar dus midden tussen dat fruit.
Nou ja, wij dus kijken....in eerste instantie dacht ik, ooh, oké, mooi, die fruitschaal.
Maar wat bleek na beter kijken? Hij had dat fruit rond zijn l*l heen gedrapeerd en die lag daar dus midden tussen dat fruit.
woensdag 21 mei 2008 om 11:04
Ik heb best veel leuke gesprekken gehad met medereizigers. Ik heb heel vaak aanspraak, heb waarschijnlijk een 'praat-maar-tegen-mij-gezicht' ofzo.
Een keer kletste ik met een jongetje van een jaar of 12, 13, die op een speciale school voor hoogbegaafde kinderen zat. Hij wilde later coffeeshop-eigenaar worden
Helaas ook wel een zelfmoord meegemaakt, ik zat toen in mijn eentje in de coupé, brr. Was nog op weg naar een sollicitatiegesprek ook..
Een keer kletste ik met een jongetje van een jaar of 12, 13, die op een speciale school voor hoogbegaafde kinderen zat. Hij wilde later coffeeshop-eigenaar worden
Helaas ook wel een zelfmoord meegemaakt, ik zat toen in mijn eentje in de coupé, brr. Was nog op weg naar een sollicitatiegesprek ook..
