Psyche
alle pijlers
Alles geprobeerd? En dan...
woensdag 20 september 2023 om 23:33
Lieve forummers,
Weer even uit de meeleesstand en een oud account nieuw leven ingeblazen.
Inmiddels twee periodes achter de rug van uitval op het werk en re-integratie (ruim 5 jaar geleden en 2 jaar geleden). Beide keren fijne bedrijfsartsen getroffen. Beide keren herstelinterventies ingezet (cognitieve gedragstherapie, mindfulness, alternatieve therapie..).
En het is weer zover: ik loop over. Hoofdpijn, huilerig, overzicht kwijt, snel geïrriteerd, alle energie is op na de werkdag (huishouden is weer een drama)...
Ik weet het even niet meer. Hoe vreemd het misschien ook klinkt; mijn werk vind ik echt leuk. Maar tevens ook verschrikkelijk. Ik ben constant in strijd met mezelf. Het lukt me gewoon niet om zaken anders aan te pakken. Ik zou na twee keer toch beter moeten weten...
En ik wil dit niet meer. Ik ben teleurgesteld in en boos op mezelf en ik schaam me. En nu? Heb ik echt alles geprobeerd? Of heeft iemand de ultieme tip om zaken echt anders aan te pakken...
Alvast bedankt voor het lezen!
Update september 2024
Inmiddels bijna een jaar (gedeeltelijk) ziek. Er volgt nu een arbeidsdeskundig onderzoek. Tevens langzaam weer een stap richting werk aan het zetten.
Weer even uit de meeleesstand en een oud account nieuw leven ingeblazen.
Inmiddels twee periodes achter de rug van uitval op het werk en re-integratie (ruim 5 jaar geleden en 2 jaar geleden). Beide keren fijne bedrijfsartsen getroffen. Beide keren herstelinterventies ingezet (cognitieve gedragstherapie, mindfulness, alternatieve therapie..).
En het is weer zover: ik loop over. Hoofdpijn, huilerig, overzicht kwijt, snel geïrriteerd, alle energie is op na de werkdag (huishouden is weer een drama)...
Ik weet het even niet meer. Hoe vreemd het misschien ook klinkt; mijn werk vind ik echt leuk. Maar tevens ook verschrikkelijk. Ik ben constant in strijd met mezelf. Het lukt me gewoon niet om zaken anders aan te pakken. Ik zou na twee keer toch beter moeten weten...
En ik wil dit niet meer. Ik ben teleurgesteld in en boos op mezelf en ik schaam me. En nu? Heb ik echt alles geprobeerd? Of heeft iemand de ultieme tip om zaken echt anders aan te pakken...
Alvast bedankt voor het lezen!
Update september 2024
Inmiddels bijna een jaar (gedeeltelijk) ziek. Er volgt nu een arbeidsdeskundig onderzoek. Tevens langzaam weer een stap richting werk aan het zetten.
fieppeflop wijzigde dit bericht op 20-09-2024 20:37
Reden: Update toegevoegd
Reden: Update toegevoegd
8.19% gewijzigd
woensdag 20 september 2023 om 23:59
Dus elke zoveel jaar moet je even flink gas terug nemen.
En elke zoveel jaar heb je weer even een bedrijfsarts nodig die je weer even goed af stelt voor de volgende periode.
Ik zou inzetten voor jezelf op leren merken wanneer de nieuwe periode zich aandient, zodat je voor het omslagpunt al weet dat je weer even een bedrijfsarts nodig hebt.
Leer deze cyclus van jezelf te zien, te erkennen en te accepteren als deel van jou en trek dan tijdig aan de bel.
Niets om je voor te schamen. Echt niet.
En elke zoveel jaar heb je weer even een bedrijfsarts nodig die je weer even goed af stelt voor de volgende periode.
Ik zou inzetten voor jezelf op leren merken wanneer de nieuwe periode zich aandient, zodat je voor het omslagpunt al weet dat je weer even een bedrijfsarts nodig hebt.
Leer deze cyclus van jezelf te zien, te erkennen en te accepteren als deel van jou en trek dan tijdig aan de bel.
Niets om je voor te schamen. Echt niet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 21 september 2023 om 00:29
Wat vervelend dat je hier weer tegenaan loopt.
Doe je nog steeds het zelfde werk als de afgelopen jaren?
Werk je nog steeds evenveel uur als de voorgaande jaren?
Is je belasting verminderd na de eerste of 2de keer uitvallen of ongeveer hetzelfde gebleven?
Uiteraard kunnen hier meer aspecten meespelen naast werk.
Doe je nog steeds het zelfde werk als de afgelopen jaren?
Werk je nog steeds evenveel uur als de voorgaande jaren?
Is je belasting verminderd na de eerste of 2de keer uitvallen of ongeveer hetzelfde gebleven?
Uiteraard kunnen hier meer aspecten meespelen naast werk.
donderdag 21 september 2023 om 01:08
Dankjewel voor je reactie.
Na de eerste re-integratie ben ik gewisseld van werkplek. Inhoudelijk wel hetzelfde werk blijven doen. Qua uren is er niks veranderd de afgelopen jaren. Ook de belasting is ongeveer wel hetzelfde gebleven.
donderdag 21 september 2023 om 04:34
Snap heel goed dat je daar moedeloos van wordt.
Waar ik vooral aan dacht toen ik je OP las: aan een vriendin. Ze had/heeft een burnout. Ja, ze was druk met een thuissituatie. En ja, ze kan ook geen nee zeggen. Maar er bleek meer. Namelijk een ernstig vitamine D tekort. Huisarts vond het prima. Maar de nieuwe inzichten en de POH zeggen '80 is prachtig'.
Ze is op voorschrift bij gaan slikken (ik had haar olie geadviseerd) en is na vele maanden opgeknapt. Terwijl er thuis nog steeds een situatie was en ze nog steeds geen nee kan zeggen, ondanks therapie.
Wat ik wil zeggen: soms heeft het een lichamelijke oorzaak. Als je die niet doorhebt en aanpakt, blijft het zwoegen.
Waar ik vooral aan dacht toen ik je OP las: aan een vriendin. Ze had/heeft een burnout. Ja, ze was druk met een thuissituatie. En ja, ze kan ook geen nee zeggen. Maar er bleek meer. Namelijk een ernstig vitamine D tekort. Huisarts vond het prima. Maar de nieuwe inzichten en de POH zeggen '80 is prachtig'.
Ze is op voorschrift bij gaan slikken (ik had haar olie geadviseerd) en is na vele maanden opgeknapt. Terwijl er thuis nog steeds een situatie was en ze nog steeds geen nee kan zeggen, ondanks therapie.
Wat ik wil zeggen: soms heeft het een lichamelijke oorzaak. Als je die niet doorhebt en aanpakt, blijft het zwoegen.
donderdag 21 september 2023 om 08:03
Zolang er niets echt veranderd zal er niets veranderen.
Het klinkt of dat er vooral op reintegratie is ingezet. Nu ook heel belangrijk. Maar daarna zou ik hulp/begeleiding zoeken in het voorkomen van deze klachten. Hoe leer je signalen vroeg herkennen dat je weer gaat vastlopen? Hoe leer je beter op jezelf te passen. Hoe loop je niet weer in dezelfde valkuilen.
Je bent echt niet uniek. En helaas wordt er vooral de nadruk gelegd op "beter worden" en veel minder op "hoe voorkom ik klachten".
Het klinkt of dat er vooral op reintegratie is ingezet. Nu ook heel belangrijk. Maar daarna zou ik hulp/begeleiding zoeken in het voorkomen van deze klachten. Hoe leer je signalen vroeg herkennen dat je weer gaat vastlopen? Hoe leer je beter op jezelf te passen. Hoe loop je niet weer in dezelfde valkuilen.
Je bent echt niet uniek. En helaas wordt er vooral de nadruk gelegd op "beter worden" en veel minder op "hoe voorkom ik klachten".
donderdag 21 september 2023 om 08:51
Hier ook even geen advies maar wel een mee-lezer. Veel herkenbaarheid. Ik heb ook nu voor de derde keer het gevoel 'daar gaan we weer'. Eerste keer ander werkveld (ong 12-13 jr geleden), tweede keer zelfde beroep als nu, wel andere werkgever (ong 5jr geleden) . Beide keren psychotherapie/coaches gehad, en ook in m'n dagelijks leven heb ik inmiddels standaard van alles geintegreerd ter voorkoming van (sporten, wandelen, gezonder eten, mediteren, onderhoudstherapie, lichttherapie (voor de depressieve component) etc etc). Tussen de episodes door worstel ik ook veel, ups en down. En toch is het weer echt zo ver. Om moedeloos van te worden. Je gevoelens van schaamte en teleurstelling herken ik. Via de huisarts ga ik nu wsl starten met anti-depressiva, waar ik me altijd tegen verzet heb, maar zij denkt dat dit toch een grote component is (dat schijnt ook cyclisch te kunnen verlopen). En ik ben inmiddels geloof ik bereid het een kans te geven. En weer psychotherapie.
Zou zoiets bij jou ook mee kunnen spelen?
Ik duik komende 1-2 weken even onder, weinig social media, telefoon etc, maar als het topic daarna nog actief is meld ik me weer.
PS liever niet quoten, op termijn verwijder ik wellicht nog wat details.
Zou zoiets bij jou ook mee kunnen spelen?
Ik duik komende 1-2 weken even onder, weinig social media, telefoon etc, maar als het topic daarna nog actief is meld ik me weer.
PS liever niet quoten, op termijn verwijder ik wellicht nog wat details.
donderdag 21 september 2023 om 09:05
Heb je wel eens medicatie (antidepressiva) overwogen? Dat kan helpen om de scherpe randjes er wat vanaf te halen en te onderzoeken waar het echte probleem zit. Wellicht iets om te bespreken met je huisarts of behandelaar. In meerdere vergelijkbare gevallen in mijn omgeving wat dat net het zetje wat voor verandering heeft gezorgd,
donderdag 21 september 2023 om 10:04
Dat klinkt voor mij hoopgevendBelle-helene schreef: ↑21-09-2023 09:05Heb je wel eens medicatie (antidepressiva) overwogen? Dat kan helpen om de scherpe randjes er wat vanaf te halen en te onderzoeken waar het echte probleem zit. Wellicht iets om te bespreken met je huisarts of behandelaar. In meerdere vergelijkbare gevallen in mijn omgeving wat dat net het zetje wat voor verandering heeft gezorgd,
, dank je. Ik twijfel best, maar heb dit inmiddels meer gehoord om me heen (naast de gebruikelijke negatieve verhalen over AD).
donderdag 21 september 2023 om 10:20
Begin met niet meer boos te zijn op je jezelf, schamen en gevoelens van teleurstelling. Dat helpt je niet vooruit. Dat is zelfkastijding. En als je jezelf streng toespreekt vraag je dan af waarom verwacht ik dit van mezelf?
Je accepteert je originele grenzen niet en gaat er steeds overheen totdat de emmer vol is. Zeg eerder nee, neem meer afstand, pak meer rustmomenten.
It's not gonna stop until you wise up.
Je accepteert je originele grenzen niet en gaat er steeds overheen totdat de emmer vol is. Zeg eerder nee, neem meer afstand, pak meer rustmomenten.
It's not gonna stop until you wise up.
campanula wijzigde dit bericht op 21-09-2023 10:23
0.85% gewijzigd
It won't stop until you wise up
donderdag 21 september 2023 om 10:20
Wat naar voor je TO. Ik herken dit wel. In de afgelopen jaren vaker periodes gehad dat het niet goed ging. Met een mega burn-out een jaar of 4 geleden, toen kon ik echt niks meer. Na wat gesprekken met poh ggz doorverwezen en wat bleek: ik val onder het autistisch spectrum. Ik was gewoon totaal overprikkeld en dat was in de jaren daarvoor ook gebeurt. Dus dat wat voor mij steeds de reden van uitval.
Nu ik dit weet kan ik mijn leven en werk daarop aanpassen.
Niet dat ik nu zeg dat jij ook zoiets hebt., maar er kan wel iets aan de hand zijn waar jij nog geen weet van hebt. Veel sterkte!
Nu ik dit weet kan ik mijn leven en werk daarop aanpassen.
Niet dat ik nu zeg dat jij ook zoiets hebt., maar er kan wel iets aan de hand zijn waar jij nog geen weet van hebt. Veel sterkte!
donderdag 21 september 2023 om 12:12
Natuurlijk zijn er bijwerkingen. En niet alles werkt voor iedereen. Maar ik heb in mijn omgeving zo’n ommezwaai gezien dat ik er verbaast over was. Zeker als je al meermaals therapie hebt gehad lijkt dit me wel een optie om te onderzoeken.
donderdag 21 september 2023 om 13:57
Ik heb een jaar lang antidepressiva gebruikt. Twee verschillende middelen. Helaas bij beide middelen twijfelachtig effect, maar wel bijwerkingen.Belle-helene schreef: ↑21-09-2023 09:05Heb je wel eens medicatie (antidepressiva) overwogen? Dat kan helpen om de scherpe randjes er wat vanaf te halen en te onderzoeken waar het echte probleem zit. Wellicht iets om te bespreken met je huisarts of behandelaar. In meerdere vergelijkbare gevallen in mijn omgeving wat dat net het zetje wat voor verandering heeft gezorgd,
@Eefje677: Ik vind het sowieso het proberen waard. Er zijn ook genoeg mensen in mijn omgeving waarbij het inderdaad wel een zeer positief effect heeft.
donderdag 21 september 2023 om 14:01
Tijdens mijn tweede uitval ben ik een tijdje onder behandeling van een psychologe geweest die wel eens een mild vermoeden van autisme uitgesproken heeft. Maar eigenlijk herkende ik me daar niet in. We zijn er daarna ook niet op verder gegaan... Mag ik vragen hoe het traject bij jou gelopen is? En wat verliep voor jou specifiek zo moeilijk?Amarilis schreef: ↑21-09-2023 10:20Na wat gesprekken met poh ggz doorverwezen en wat bleek: ik val onder het autistisch spectrum. Ik was gewoon totaal overprikkeld en dat was in de jaren daarvoor ook gebeurt. Dus dat wat voor mij steeds de reden van uitval.
Nu ik dit weet kan ik mijn leven en werk daarop aanpassen.
donderdag 21 september 2023 om 14:09
Hoewel natuurlijk heel rot voor jullie, wel 'fijn' om te lezen dat er bij sommigen ook herkenning is. Zo uniek blijken we toch allemaal maar weer niet te zijn...
Dank voor alle eye-openers en andere hoeken van naar het probleem kijken. Ik neem het allemaal mee...
En hoe op dit moment verder? Welke stap ga ik nu zetten? Ik merk dat ik het even allemaal niet overzie. Ik heb op dit moment geen behandelaar. Ik 'sta (nog) recht'. Genoeg collega's die merken dat het even niet zo lukt, maar (onhandig ik weet het) daar loop ik in een grote boog omheen.
Wat is nu een logische stap? Leidinggevende? Huisarts?
Dank voor alle eye-openers en andere hoeken van naar het probleem kijken. Ik neem het allemaal mee...
En hoe op dit moment verder? Welke stap ga ik nu zetten? Ik merk dat ik het even allemaal niet overzie. Ik heb op dit moment geen behandelaar. Ik 'sta (nog) recht'. Genoeg collega's die merken dat het even niet zo lukt, maar (onhandig ik weet het) daar loop ik in een grote boog omheen.
Wat is nu een logische stap? Leidinggevende? Huisarts?
donderdag 21 september 2023 om 14:19
Prima als je dit al onderzocht hebt.FieppeFlop schreef: ↑21-09-2023 14:01Tijdens mijn tweede uitval ben ik een tijdje onder behandeling van een psychologe geweest die wel eens een mild vermoeden van autisme uitgesproken heeft. Maar eigenlijk herkende ik me daar niet in. We zijn er daarna ook niet op verder gegaan... Mag ik vragen hoe het traject bij jou gelopen is? En wat verliep voor jou specifiek zo moeilijk?
Ik ben heel prikkelgevoelig maar kan ook niet teveel achter elkaar. Dus ik moet goed plannen ,
Dat wist ik niet, deed alles maar het was eigenlijk altijd teveel. Met name ook de kantoortuin, de hel.
Ik ben altijd moe ( nog steeds) en dat is lastig. Leidinggevende denkt goed mee, kan veel zelf plannen in het werk en dat is fijn.
Traject ass diagnose gesprekken en vragenlijsten, ook gesprek met partner, eigenlijk willen ze ook met je ouders spreken maar die leven al heel lang niet meer. Toch waren er veel punten die overduidelijk waren.
donderdag 21 september 2023 om 14:30
Ik denk dat het belangrijk is je patronen en je manier van doen ook aan te pakken, blijvend.
Geef je je grenzen goed aan, voel je ze, en neem je ook tijd voor jezelf?
Heb zelf een burn out gehad en de behandelingen toen waren alleen gericht op zo snel mogelijk aan t werk te gaan. Maar ik herstelde niet, diverse klachten bleven.
Pas toen ik bij een coach terecht was gekomen die me een spiegel voor hield, ging ik patronen en mijn manier van handelen herkennen. Dit heeft me erg geholpen. Het was meer op de praktijk gericht, dagelijkse voorbeelden.
Misschien is dus coaching nog een optie voor je. Soms kan het ook via werk, dat het vergoed wordt.
Geef je je grenzen goed aan, voel je ze, en neem je ook tijd voor jezelf?
Heb zelf een burn out gehad en de behandelingen toen waren alleen gericht op zo snel mogelijk aan t werk te gaan. Maar ik herstelde niet, diverse klachten bleven.
Pas toen ik bij een coach terecht was gekomen die me een spiegel voor hield, ging ik patronen en mijn manier van handelen herkennen. Dit heeft me erg geholpen. Het was meer op de praktijk gericht, dagelijkse voorbeelden.
Misschien is dus coaching nog een optie voor je. Soms kan het ook via werk, dat het vergoed wordt.
donderdag 21 september 2023 om 15:51
Belle-helene schreef: ↑21-09-2023 14:38Bedrijfsarts en huisarts: de wachtlijsten zijn helaas lang. Wacht niet tot je echt instort.
Dit. En voor na je herstel heb je hulp nodig, al is het maar maandelijks of tweemaandelijks. Dat zou een goede coach kunnen zijn, of een psycholoog. Zo zorg je dat je stabieler blijft én sneller aan de bel trekt.
donderdag 21 september 2023 om 16:14
Dit is het eerste waar ik aan dacht.FieppeFlop schreef: ↑21-09-2023 14:01Tijdens mijn tweede uitval ben ik een tijdje onder behandeling van een psychologe geweest die wel eens een mild vermoeden van autisme uitgesproken heeft. Maar eigenlijk herkende ik me daar niet in. We zijn er daarna ook niet op verder gegaan... Mag ik vragen hoe het traject bij jou gelopen is? En wat verliep voor jou specifiek zo moeilijk?
Ass bij vrouwen wordt nog steeds niet goed herkend. En als je niet goed weet hoe het zich bij vrouwen uit,snap ik dat je je er mogelijk niet in herkend. Misschien toch goed om het eens verder uit te zoeken.
Als ASS ten grondslag ligt aan je problematiek, dan is er een hele andere aanpak nodig.
donderdag 21 september 2023 om 19:18
Ik voel geloof ik wel grenzen. (Ik weet het niet eens zeker). Maar ernaar handelen lukt niet.Limon schreef: ↑21-09-2023 14:30Ik denk dat het belangrijk is je patronen en je manier van doen ook aan te pakken, blijvend.
Geef je je grenzen goed aan, voel je ze, en neem je ook tijd voor jezelf?
Heb zelf een burn out gehad en de behandelingen toen waren alleen gericht op zo snel mogelijk aan t werk te gaan. Maar ik herstelde niet, diverse klachten bleven.
Pas toen ik bij een coach terecht was gekomen die me een spiegel voor hield, ging ik patronen en mijn manier van handelen herkennen. Dit heeft me erg geholpen. Het was meer op de praktijk gericht, dagelijkse voorbeelden.
Misschien is dus coaching nog een optie voor je. Soms kan het ook via werk, dat het vergoed wordt.
Hoe heb jij toendertijd een goede coach gevonden?
donderdag 21 september 2023 om 19:51
Het is ook moeilijk om anders te gaan handelen als wat je gewend bent, heeft ook tijd nodig.
Ik kende mijn coach al vaag vanuit een andere setting. Er zijn zo veel coaches, je moet het echt treffen dat je bij een goede terecht komt. Wellicht kan iemand uit je omgeving je iemand adviseren? Of een kennismakingsgesprek aanvragen en kijken hoe diegene coacht en of die manier bij je past.
Bij mij was het o.a. bespreken waar bepaald gedrag vandaan komt (ver terug in de jeugd, heb geen nare jeugd gehad ofzo maar er bleken wel dingen naar voren te komen die helpend waren voor het inzicht) en diverse oefeningen.
Sterkte!
Ik kende mijn coach al vaag vanuit een andere setting. Er zijn zo veel coaches, je moet het echt treffen dat je bij een goede terecht komt. Wellicht kan iemand uit je omgeving je iemand adviseren? Of een kennismakingsgesprek aanvragen en kijken hoe diegene coacht en of die manier bij je past.
Bij mij was het o.a. bespreken waar bepaald gedrag vandaan komt (ver terug in de jeugd, heb geen nare jeugd gehad ofzo maar er bleken wel dingen naar voren te komen die helpend waren voor het inzicht) en diverse oefeningen.
Sterkte!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
