Psyche
alle pijlers
Als vrouw de schuld krijgen.
woensdag 19 september 2018 om 20:20
Ik heb niet zozeer een vraag, ik wil ook niet zozeer iets delen; maar ik zit in een situatie die me nogal ontzettend verbaasd en ongelukkig maakt. Ik weet al hoe ik moet reageren; negeren. Maar mogelijk zoek ik een antwoord in het 'hoe, waarom en hoe te voorkomen in de toekomst'. Mogelijk past dit beter bij 'maatschappij o.i.d.'.
Ik heb sinds 6 maanden een partner.
Mijn partner zit sinds kort thuis vanwege een burn-out. Ten gevolge van een traumatische ervaring 3 jaar geleden (overlijden dierbare) en hier niet over na te hoeven/willen denken van 06.00 tot 22.00 6 dagen per week te werken. En andere zaken die zich langzaam opstapelden (het is een goedzak die geen nee kan zeggen en altijd eerder aan anderen denkt dan zichzelf). Iedereen om hem heen, ook mijn familie, weet van deze grote traumatische gebeurtenis.
Voor ik hem kende had ik dat ook, een burn-out, maar ik ben er gelukkig van af. Hoera!
Nu is sinds dat hij 4 weken geleden in de ziektewet is te komen zitten het volgende gebeurd;
- Mijn moeder, vader en stiefvader hebben me herhaaldelijk een soort van gevraagd/gewaarschuwd dat ik hem naar beneden trek en het niet beter voor hém is dat we onze relatie beëindigen.
- Zijn broer wou persé een gesprek met hem hebben zonder mij. De boodschap; dat ik hem naar beneden trek en of het niet beter is dat we de relatie beëindigen.
- De vrouw van deze broer heeft mij geappt met dezelfde strekking.
- Mijn vader en stiefvader zijn langs mijn partner gegaan (wij wonen niet samen) om te vertellen dat ze moeten oppassen dat ik hem niet naar beneden trek.
- Verschillende kennissen hebben hem hetzelfde medegedeeld.
- Mijn beste vriend, sinds recent ook goed bevriend met mijn partner, heeft ons beiden hetzelfde medegedeeld.
Ik en mijn partner herkennen ons hier niet in. Wij hebben zelf het gevoel dat we elkaar júist omhoog trekken. Wij zijn heel stimulerend en positief naar elkaar en eigenlijk nooit van 'Dat moet je niet doen' en 'Fuck anderen/overheid/werk' of wat ik ook kan fantaseren hoe men denkt dat onze relatie is.
Ik weet ook héél zeker dat bepaalde zaken zoals een overlijden van een dierbaar persoon alvorens in hem kende, waardoor hij o.a. nu in een burn-out zit.. dat ik daar niks mee te maken had. Zo voelt het soms wel, aangezien er geinsinueert wordt dat ik de reden ben dat hij een burn-out heeft..
We begrijpen ook niet precies hoe deze mensen onze relatie zien. Dat ik hem de hele tijd vertel dat hij niet moet gaan werken en lekker thuis moet gaan zitten o.i.d.? Als ik zo'n evil bitch zou zijn zou ik toch liever een afwezige hardwerkende knuppel hebben die dik verdient zodat ik op mijn luie reet kan zitten en op zijn centjes kan teren?
Wij hebben in de vriendengroep twee hetero stellen waar de vrouw een burn-out heeft.
Daar hoor ik vaak over dat zij gewoon een luie vrouwen zijn. Ik hoor nou nooit dat ze het moeten uitmaken met Bart/Mark omdat Bart/Mark de oorzaak is van hun burn-out en hun naar beneden trekt? Of dat de familie/vrienden van Bart/Mark een afspraak maken met Kelly/Sanne dat ze Bart/Mark moeten dumpen? Iets klopt hier niet.
We hebben overigens ook veel familieleden en vrienden die dit totáál niet zo ervaren bij ons. En juist het tegenovergestelde vinden. De meerderheid. En deze mensen hebben we zeer veel aan. Ze zijn positief. En toevallig hebben ze allen zelf of van dichtbij een gelijkende situatie meegemaakt...
Ik kan ze dus gewoon negeren.
Maar de situatie vind ik wel vervelend. Ik weet niet zo goed hoe ik nu met deze broer en zijn vrouw moet omgaan; ik zag hen altijd als hele leuke mensen waar ik graag mee omging, ik was méér dan blij wat ik heb nooit een schoonfamilie gehad, en dat is nu een beetje weg aangezien ze mij niet zo leuk blijken te vinden...
En mijn ouders... Daar ben ik ook een beetje teleurgesteld in. Ik wist al langer dat ik omdat ik een vagina heb nooit echt serieus wordt genomen (alhoewel, mijn partner is ook diegene in zijn familie en heeft geen vagina.. dus mogelijk een combi van vagina+verkozen familie zondebok).
Maar wat me meer zorgen baart.. Wat gebeurd er dat bij dit soort zaken dat de vrouw de schuld krijgt? Of ze nu zelf een burn-out heeft of de partner...
Hoe komen mensen daarbij en hoe kan ik en we (als maatschappij) zorgen dat dit niet zo is?
Ook voor mijn partner. Die voelt zich niet echt serieus genomen als er niet naar hem geluisterd wordt waarom hij in een burn-out zit maar enkel wordt gezegd dat hij mij moet dumpen en alles weer pais en vree is..
Het is eigenlijk een wir-war van verschillende gedachten-scheten. Mogelijk ook wél meerdere vragen. Elke input is welkom.
Gelieve echter geen 'gewoon negeren'; Iets met onderbouwing zeer welkom
Ik heb sinds 6 maanden een partner.
Mijn partner zit sinds kort thuis vanwege een burn-out. Ten gevolge van een traumatische ervaring 3 jaar geleden (overlijden dierbare) en hier niet over na te hoeven/willen denken van 06.00 tot 22.00 6 dagen per week te werken. En andere zaken die zich langzaam opstapelden (het is een goedzak die geen nee kan zeggen en altijd eerder aan anderen denkt dan zichzelf). Iedereen om hem heen, ook mijn familie, weet van deze grote traumatische gebeurtenis.
Voor ik hem kende had ik dat ook, een burn-out, maar ik ben er gelukkig van af. Hoera!
Nu is sinds dat hij 4 weken geleden in de ziektewet is te komen zitten het volgende gebeurd;
- Mijn moeder, vader en stiefvader hebben me herhaaldelijk een soort van gevraagd/gewaarschuwd dat ik hem naar beneden trek en het niet beter voor hém is dat we onze relatie beëindigen.
- Zijn broer wou persé een gesprek met hem hebben zonder mij. De boodschap; dat ik hem naar beneden trek en of het niet beter is dat we de relatie beëindigen.
- De vrouw van deze broer heeft mij geappt met dezelfde strekking.
- Mijn vader en stiefvader zijn langs mijn partner gegaan (wij wonen niet samen) om te vertellen dat ze moeten oppassen dat ik hem niet naar beneden trek.
- Verschillende kennissen hebben hem hetzelfde medegedeeld.
- Mijn beste vriend, sinds recent ook goed bevriend met mijn partner, heeft ons beiden hetzelfde medegedeeld.
Ik en mijn partner herkennen ons hier niet in. Wij hebben zelf het gevoel dat we elkaar júist omhoog trekken. Wij zijn heel stimulerend en positief naar elkaar en eigenlijk nooit van 'Dat moet je niet doen' en 'Fuck anderen/overheid/werk' of wat ik ook kan fantaseren hoe men denkt dat onze relatie is.
Ik weet ook héél zeker dat bepaalde zaken zoals een overlijden van een dierbaar persoon alvorens in hem kende, waardoor hij o.a. nu in een burn-out zit.. dat ik daar niks mee te maken had. Zo voelt het soms wel, aangezien er geinsinueert wordt dat ik de reden ben dat hij een burn-out heeft..
We begrijpen ook niet precies hoe deze mensen onze relatie zien. Dat ik hem de hele tijd vertel dat hij niet moet gaan werken en lekker thuis moet gaan zitten o.i.d.? Als ik zo'n evil bitch zou zijn zou ik toch liever een afwezige hardwerkende knuppel hebben die dik verdient zodat ik op mijn luie reet kan zitten en op zijn centjes kan teren?
Wij hebben in de vriendengroep twee hetero stellen waar de vrouw een burn-out heeft.
Daar hoor ik vaak over dat zij gewoon een luie vrouwen zijn. Ik hoor nou nooit dat ze het moeten uitmaken met Bart/Mark omdat Bart/Mark de oorzaak is van hun burn-out en hun naar beneden trekt? Of dat de familie/vrienden van Bart/Mark een afspraak maken met Kelly/Sanne dat ze Bart/Mark moeten dumpen? Iets klopt hier niet.
We hebben overigens ook veel familieleden en vrienden die dit totáál niet zo ervaren bij ons. En juist het tegenovergestelde vinden. De meerderheid. En deze mensen hebben we zeer veel aan. Ze zijn positief. En toevallig hebben ze allen zelf of van dichtbij een gelijkende situatie meegemaakt...
Ik kan ze dus gewoon negeren.
Maar de situatie vind ik wel vervelend. Ik weet niet zo goed hoe ik nu met deze broer en zijn vrouw moet omgaan; ik zag hen altijd als hele leuke mensen waar ik graag mee omging, ik was méér dan blij wat ik heb nooit een schoonfamilie gehad, en dat is nu een beetje weg aangezien ze mij niet zo leuk blijken te vinden...
En mijn ouders... Daar ben ik ook een beetje teleurgesteld in. Ik wist al langer dat ik omdat ik een vagina heb nooit echt serieus wordt genomen (alhoewel, mijn partner is ook diegene in zijn familie en heeft geen vagina.. dus mogelijk een combi van vagina+verkozen familie zondebok).
Maar wat me meer zorgen baart.. Wat gebeurd er dat bij dit soort zaken dat de vrouw de schuld krijgt? Of ze nu zelf een burn-out heeft of de partner...
Hoe komen mensen daarbij en hoe kan ik en we (als maatschappij) zorgen dat dit niet zo is?
Ook voor mijn partner. Die voelt zich niet echt serieus genomen als er niet naar hem geluisterd wordt waarom hij in een burn-out zit maar enkel wordt gezegd dat hij mij moet dumpen en alles weer pais en vree is..
Het is eigenlijk een wir-war van verschillende gedachten-scheten. Mogelijk ook wél meerdere vragen. Elke input is welkom.
Gelieve echter geen 'gewoon negeren'; Iets met onderbouwing zeer welkom
Bros before hoes
vrijdag 21 september 2018 om 12:24
Je was er toch zelf bij toen het werd gezegd zei je eerder?
Eerlijk gezegd kan ik je ook slecht volgen. Je schrijft warrig emotioneel en door elkaar en je gebruikt tokkie woorden zoals bitches enzo. Eerst heeft iedereen buiten jullie relatie het gedaan en nu is ineens je vriend de boosdoener van wie de moeder dood wenst die al dood is.
In een eerder post geef je aan dat je in het verleden iets met drugs had.
Gebruik je nog steeds?
Wat vind je van je eigen gedachtes en rol in dit topic?
Heb je om andere reden last van een alternatieve belevingswereld? Heb je ervaring met psychoses?
Eerlijk gezegd kan ik je ook slecht volgen. Je schrijft warrig emotioneel en door elkaar en je gebruikt tokkie woorden zoals bitches enzo. Eerst heeft iedereen buiten jullie relatie het gedaan en nu is ineens je vriend de boosdoener van wie de moeder dood wenst die al dood is.
In een eerder post geef je aan dat je in het verleden iets met drugs had.
Gebruik je nog steeds?
Wat vind je van je eigen gedachtes en rol in dit topic?
Heb je om andere reden last van een alternatieve belevingswereld? Heb je ervaring met psychoses?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 21 september 2018 om 13:08
Ik heb gezegd dat ik met mijn ouders geen woord kan wisselen zonder 'Je moet gewoon minder drugs doen". En ik al jaren lang kan zeggen 'ja maar.. ik doe geen drugs en heb ik nooit gedaan..en kun je a.u.b. luisteren'. Maar dat wordt niet aangenomen. Ik doe drugs. Maar ik doe nog steeds geen drugs. Dus neen ik gebruik niet nog steeds ik heb nooit gebruikt.viva-amber schreef: ↑21-09-2018 12:24Je was er toch zelf bij toen het werd gezegd zei je eerder?
Eerlijk gezegd kan ik je ook slecht volgen. Je schrijft warrig emotioneel en door elkaar en je gebruikt tokkie woorden zoals bitches enzo. Eerst heeft iedereen buiten jullie relatie het gedaan en nu is ineens je vriend de boosdoener van wie de moeder dood wenst die al dood is.
In een eerder post geef je aan dat je in het verleden iets met drugs had.
Gebruik je nog steeds?
Wat vind je van je eigen gedachtes en rol in dit topic?
Heb je om andere reden last van een alternatieve belevingswereld? Heb je ervaring met psychoses?
Wat de user zegt met het rode poppetje als avatar hoe ik nu niet weet om dan te quoten; Ja. Goed kort samengevat.
Ik begin het vermoeden te krijgen dat mijn partner uit zijn nek lult en dat ik boos ben op mensen omdat hij heeft gezegd dat ze zooi/shit/niet-tokkie-woord over mij zeggen die hij uit zijn duim zuigt.
Tijdens dit topic. Door mensen die hier een reactie hebben gegeven. Dankjewel daarvoor.
Op dit punt weet ik echter niet zo goed wat te doen.
Hij doet alsof er niks gebeurd is.
De personen waar ik me veilig bij voel en naar toe kan gaan vertrouw ik niet helemaal omdat hij zegt dat ze mij niet mogen. Oh jeetje.
Oh jeetje. Oh jeetje. Jeetje. Deze man is niet goed! Hij verteld me continu hoe mensen die dichtbij me staan me niet mogen! Niet kennissen of vreemden! Hij drijft me weg van mijn dierbaren =/
Bros before hoes
vrijdag 21 september 2018 om 13:14
Waarom vraag je je dierbaren niet wat zij ervan vinden?
Hij krijgt het alleen maar voor elkaar omdat jij het laat gebeuren. Je kunt heel rustig naar je dierbaren en zeggen welk verhaal jij hoort van je vriend en vraagt open wat er precies klopt aan dit verhaal.
Dan leer je het vanzelf en kun je je conclusies trekken.
Hij krijgt het alleen maar voor elkaar omdat jij het laat gebeuren. Je kunt heel rustig naar je dierbaren en zeggen welk verhaal jij hoort van je vriend en vraagt open wat er precies klopt aan dit verhaal.
Dan leer je het vanzelf en kun je je conclusies trekken.
zaterdag 22 september 2018 om 00:05
Yup en hij gebruikt TO urenlang als verbale boksbal waarin zij niets te zeggen heeft alleen maar naar ‘de heer en meester’ moet luisteren.
Ondertussen liegt hij over alles en iedereen naar TO om het contact van TO en anderen te ontmoedigen/stoppen. Daarna vraagt TO en nu?
Run forrest run! En dit meen ik echt. Ga weg bij die man.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 22 september 2018 om 00:14
Dit dus.StefBros schreef: ↑21-09-2018 13:08
De personen waar ik me veilig bij voel en naar toe kan gaan vertrouw ik niet helemaal omdat hij zegt dat ze mij niet mogen. Oh jeetje.
Oh jeetje. Oh jeetje. Jeetje. Deze man is niet goed! Hij verteld me continu hoe mensen die dichtbij me staan me niet mogen! Niet kennissen of vreemden! Hij drijft me weg van mijn dierbaren =/
En als iemand niet schriftelijk/verbaal sterk is betekent dat nog niet dat zij drugs heeft gebruikt. Ik lees iemand die al schrijvend en lezend zich iets beseft. Sterkte en ik hoop dat jij de juiste keuze voor jezelf kunt maken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 22 september 2018 om 09:56
Ik denk niet dat dit met vrouw-zijn te maken heeft. Je geeft zelf al aan dat jullie beiden de ‘familiezondebok’ zijn. Dat dit al langer zo is en dat jij altijd geweten hebt dat je ‘er niet toedoet’ in je familie. Daarnaast ook dat deze mensen nooit in jullie geïnteresseerd zijn. En nu lijk je toch iets heel anders van ze te verwachten?
Ik snap wel dat het naar is en nog eens extra de dynamiek in de families bevestigt. Maar ik heb niet het idee dat dit een maatschappelijbreed verschijnsel is waar je nu toevallig opeens tegenaan loopt.
Ik snap wel dat het naar is en nog eens extra de dynamiek in de families bevestigt. Maar ik heb niet het idee dat dit een maatschappelijbreed verschijnsel is waar je nu toevallig opeens tegenaan loopt.
