Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
vrijdag 27 juli 2018 om 03:18
Eens kijken. De meeste gidsen spreken Nederlands. Een aantal daarvan hebben ooit in Nederland gewoond, maar wonen nu in het land waar je op vakantie bent. Dus dan praten ze gewoon Nederlands. Een aantal zijn inwoners van het land waar je op vakantie bent, en spreken behoorlijk goed Nederlands. Ze hebben dat Nederlands ooit geleerd en geperfectioneerd. In Rusland had ik een Russische gids die perfect Nederlands spreekt. Je hoort nog wel iets van haar Russische accent, maar dat is nooit een probleem. In Zuid-Afrika heb ik twee Afrikaner gidsen gehad. Spreken Nederlands met een zwaar Afrikaans accent (van het in Zuid-Afrika gesproken Afrikaans). 'n Paar gidse in Suid-Afrika praat ook Afrikaans wat maklik om te verstaan is (in Lesotho en in Durban in die Victoria Market was daar 'n paar Afrikaanssprekende gidse. Een was eienaar van 'n kruidewinkeltjie).
Dat maak ik ook in een reisgezelschap mee. Dat vind ik ook helemaal niet vreemd.En je hoeft echt niet altijd aan alle activiteiten mee te doen. Er zijn altijd wel mensen die iets overslaan en liever even wat tijd voor zichzelf nemen. Je bent wsl ook niet de enige autist in de groep
World of Warcraft: Legion
vrijdag 27 juli 2018 om 03:22
Nou... ik vind het ook afhangen van wat voor reis je gaat maken bij die organisaties. Met Kras ging ik naar Zuid-Afrika. Daar waren niet alleen oude medereizigers. Ik trof daar ook gezinnen met kinderen, en jongeren aan (van - zeg maar - tussen 20 en 30 jaar). Ouderen zag ik vrijwel niet (de meeste oudere reizigers maken een reis in Europa is mijn ervaring).impala schreef: ↑17-07-2018 21:40Ik zou gewoon een groepsreis boeken. Zo ben ik ook begonnen met alleen reizen. Leeftijden maken echt niet uit, sterker nog met oudere deelnemers kon ik het meestal beter vinden dan met de jongere. Actievere reizen trekken wel een leuker publiek, daar kun je wel op letten.
Edit : je vroeg nog welke organisatie. Shoestring heeft doorgaans wat jonger publiek. Kras het oudste. Fox zit er een beetje tussenin maar vind ik zelf het minst leuk. Beetje Tros publiek, dat is niet echt mijn ding.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 27 juli 2018 om 03:25
Tot nog toe heb ik alleen gidsen gehad die ofwel Nederlander waren (maar wonen in het vakantieland) ofwel gewoon in dat land wonen, maar perfect Nederlands spreken.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 27 juli 2018 om 05:04
Boek een eigen kamer!!!!biobitch1984 schreef: ↑27-07-2018 01:00Ik ben nu op vakantie (alweer ja) en ik zit soms echt in een splagaat in mijn hoofd tussen egoist en betrokken.
Ik vergeet steeds dat degene met wie ik op vakantie vaak ga darm, en verkoudheidsissues heeft (is ook dik).. ademt luid (ergelijk) en is ook nog ziek nu. Moet ik rekening mee houden, zou ik ook prettig als ik degene zou zijn die onverhoopt ziek raak. Maar ik erger me er ook aan.
Maar als ik wil slapen heb ik echt een hekel aan snurkers en luid ademers. Normaal gesproken gaat diegene eerst lezen en ik slapen.. maar nu is het andersom vanwege ziekte.
Snap echt niet dat een kamer deelt. Ik heb dat nooit gekund.
vrijdag 27 juli 2018 om 05:13
Kijk je bij je reisperiode niet primair naar t klimaat ter plaatse? Bij Japan zou dat voor mij bijv kersenbloesemtijd zijn of juist oktober/november vanwege herfstkleuren. En buiten regen/orkaanseizoen.
Nog nooit met Djoser geweest? Die hebben kleinere groepen (20) dan de organisaties die jij noemt. Mijn ouders gingen vaak met Kras op verre reis maar hadden dan groepen van 40 man en voornamelijk pensionadas.
vrijdag 27 juli 2018 om 06:08
Ik ga nooit op vakantie op de bonnefooi. Wil altijd tot in de puntjes voorbereid zijn, en dat ben ik dan ook. Ik maak een hele lijst met dingen die ik mee moet nemen, een lijst met bezienswaardigheden die ik wil zien, hoeveel ze kosten, van hoe laat tot hoe laat ze open zijn en in welk stadsgedeelte ze liggen.
Ik zoek uit hoeveel de shuttlebus kost vanaf het vliegveld, waar ik die kan vinden, hoe het OV werkt, schrijf het adres van mijn hotel op, print alle gegevens uit, vlucht, hotel etc.
Ik verdeel mijn geld over meerdere zakken ( goh als ik het zo lees klinkt het wel heel extreem).
En toch is het laatst een keer fout gegaan toen ik naar Griekenland ging. Ik had een wat mindere voorbereiding en ben van alles vergeten toen. Dat kan je daar allemaal wel kopen maar toch. Het was niks voor mij.
Wie gaat er nou naar Griekenland zonder badpak?
Verder heb ik altijd enorm veel stress vlak voor ik vertrek naar Schiphol, we wonen er vlakbij en toch ben ik altijd bang dat ik mijn paspoort thuis laat liggen ( ondanks dat ik dat 40 x check voor ik de deur uit ga ), dat ze bij de douane mijn hele tas overhoop gaan spitten en begint mijn vakantie pas echt als ik daar voorbij ben.
Ik heb ook eens een groepsreis gedaan en dat ging warempel behoorlijk goed. We hadden ook echt een enorm leuke groep. Maar toch was ik het na 20 dagen spuugzat. Dat strakke schema, constant de mensen om me heen. Een kamergenoot hebben ( volgende keer betaal ik extra voor mijn privacy ).
Maar toch hield ik me goed staande, wat ik totaal niet had verwacht.
Ik kreeg trouwens een mail van het autisme centrum of ik mijn verwijsbrief nog even door kon mailen. Dat had ik dus allang gedaan maar blijkbaar naar het verkeerde adres gestuurd. Dus mijn 12 weken wachttijd gaan nu pas in. Ik baal ervan, dacht dat er al 2 maanden van om waren.
Ik zoek uit hoeveel de shuttlebus kost vanaf het vliegveld, waar ik die kan vinden, hoe het OV werkt, schrijf het adres van mijn hotel op, print alle gegevens uit, vlucht, hotel etc.
Ik verdeel mijn geld over meerdere zakken ( goh als ik het zo lees klinkt het wel heel extreem).
En toch is het laatst een keer fout gegaan toen ik naar Griekenland ging. Ik had een wat mindere voorbereiding en ben van alles vergeten toen. Dat kan je daar allemaal wel kopen maar toch. Het was niks voor mij.
Wie gaat er nou naar Griekenland zonder badpak?
Verder heb ik altijd enorm veel stress vlak voor ik vertrek naar Schiphol, we wonen er vlakbij en toch ben ik altijd bang dat ik mijn paspoort thuis laat liggen ( ondanks dat ik dat 40 x check voor ik de deur uit ga ), dat ze bij de douane mijn hele tas overhoop gaan spitten en begint mijn vakantie pas echt als ik daar voorbij ben.
Ik heb ook eens een groepsreis gedaan en dat ging warempel behoorlijk goed. We hadden ook echt een enorm leuke groep. Maar toch was ik het na 20 dagen spuugzat. Dat strakke schema, constant de mensen om me heen. Een kamergenoot hebben ( volgende keer betaal ik extra voor mijn privacy ).
Maar toch hield ik me goed staande, wat ik totaal niet had verwacht.
Ik kreeg trouwens een mail van het autisme centrum of ik mijn verwijsbrief nog even door kon mailen. Dat had ik dus allang gedaan maar blijkbaar naar het verkeerde adres gestuurd. Dus mijn 12 weken wachttijd gaan nu pas in. Ik baal ervan, dacht dat er al 2 maanden van om waren.
vrijdag 27 juli 2018 om 10:43
Ik kan het wel. Heb goed geslapen vannacht. Ik erger me alleen af en toe, maar ook niet extreem. Kamer apart haf in dit geval een aparte boeking betekent. Dik veel duurder, en dan is het uberhaupt zonde, had ik net zo goed alleen kunnen gaan..redbulletje schreef: ↑27-07-2018 05:04Boek een eigen kamer!!!!
Snap echt niet dat een kamer deelt. Ik heb dat nooit gekund.
Nooit meer een standaardreis alla Corendon, TUI etc. voor mij.
vrijdag 27 juli 2018 om 10:51
Ja, het is veel duurder, maar voor mij geen compromis over mogelijk. Mijn moeder wilde ook met mij op vakantie en laat zich verleiden door allerlei goedkope aanbiedingen die ze tegenkomt, maar we zijn dik veel duurder uit want ik boek twee aparte kamers. Ik heb geen vakantie en alleen maar torenhoge stress als ik zoiets zou doen. Mijn privacy/rust is me heilig.
vrijdag 27 juli 2018 om 13:59
vrijdag 27 juli 2018 om 15:43
Ik ga vaak met mijn moeder op reis, meestal een verre rondreis met z'n tweeën, en dan delen we een kamer, maar niet hetzelfde bed. Zij zou daar geen probleem mee hebben maar ik wel. Mijn moeder snurkt bijna nooit, die slaapt stil. En ik ben meestal zo uitgeput 's avonds dat ik eerder in slaap stort dan zij.
.
zaterdag 28 juli 2018 om 01:26
Overdag hoef je niet hele tijd met elkaar op te trekken toch? De 1 kan chillen bij het zwembad en de ander een boekje lezen op t balkon. Zelfs.samen op t balkon zitten en ieder eigen ding doen.redbulletje schreef: ↑27-07-2018 16:41Maar word jij dan niet kriegel van dat 24/7 bij elkaar op de lip zitten?
zaterdag 28 juli 2018 om 22:59
Soms. Maar ik kan mijn moeder heel goed hebben. Sterker, vakanties met haar zijn vaak leuker dan die met mijn vriend. We vinden dezelfde dingen leuk, hebben hetzelfde ritme en ze is avontuurlijk ingesteld. En mijn vader is een veel ergere autist dan ik, dus ze kan heel goed met overprikkelde reacties omgaan.redbulletje schreef: ↑27-07-2018 16:41Maar word jij dan niet kriegel van dat 24/7 bij elkaar op de lip zitten?
We zijn ook een paar keer samen met een groepsreis mee geweest. Dan hebben we ook de grootste lol, maar met zijn tweeen is nog leuker.
Wij doen rondreizen zoals jij ze ook doet: vroeg op, heel veel zien en doen en s avonds al vroeg instorten. Chillen is er niet echt bij. Een keer een uurtje tussendoor. Maar ik vind dat net als jij zonde van mijn vakantie.
Alleen reizen vind ik ook leuk, en soms heb ik daar veel behoefte aan en ga ik ook alleen, maar met mijn moeder is wel gezelliger.
.
zaterdag 28 juli 2018 om 23:20
Als je met kleine organisaties gaat (en kleine groepen) is dat niet vanzelfsprekend.
Maar Afrikaans is idd heel goed te verstaan en een super geinig taaltje.
.
zondag 29 juli 2018 om 11:46
Ik moet rust kunnen vinden op vakantie. Anders raak ik te overprikkeld. Met een auto vakantie sluit ik mezelf af in de auto met een koptelefoon en laat dan mijn man rijden als ik het niet meer zo trek. Het liefst verblijf ik in in dezelfde accommodatie, dat is dan mijn thuisbasis. Maar dat gaat natuurlijk niet altijd. Dan is tussendoor met een boekje in de tuin of aan het zwembad wel een fijne tot rustkomer.redbulletje schreef: ↑28-07-2018 08:51Overdag zijn wij samen op pad om dingen te zien en te doen als we ergens naartoe gaan. Dat is voor mij vakantie. Om in de tuin een boekje te lezen en te zwemmen hoef ik geen dure vakantie te boeken. Ook in mijn tuin zit ik liefst gewoon lekker alleen trouwens.
Cruisen vind ik ook heel erg fijn. Dan zie ik en genoeg van de eilanden die we aan doen en ik kan rust nemen.
maandag 30 juli 2018 om 07:40
Een heftig verhaal dropsleutel, ik kan me voorstellen dat het je verdriet doet dat je je zoon zo moeilijk kunt helpen.
Je schrijft dat begeleid wonen voelt alsof je hem weg doet maar kan het ook zijn dat het juist voor hem het beste is? Zijn belang voorop stellen?
Zoals het nu gaat, is het voor iedereen zwaar, frustrerend en verdrietig, toch?
Hoe denkt hij er zelf over?
Sterkte!
Je schrijft dat begeleid wonen voelt alsof je hem weg doet maar kan het ook zijn dat het juist voor hem het beste is? Zijn belang voorop stellen?
Zoals het nu gaat, is het voor iedereen zwaar, frustrerend en verdrietig, toch?
Hoe denkt hij er zelf over?
Sterkte!
maandag 30 juli 2018 om 07:46
Begeleid wonen lijkt mij ook het beste. De thuissituatie is kennelijk (al heel lang) een extra frustrerende factor geworden. Verder geen advies, dit gaat mijn pet te boven. Heb wel intens te doen met die jongen. Ik heb het gevoel dat hij zo boos is omdat er dingen van hem verwacht worden die hij simpelweg niet kan of wil. Zoals 'normaal doen' bijvoorbeeld.
Wat bedoel je met: hij moet meewerken aan behandeling anders heeft het geen zin? Autisme is niet te genezen of te behandelen. Je kunt het alleen beter leren begrijpen en er beter mee leren leven. En dat geldt ook voor de ouders. Misschien wel in de eerste plaats, in jullie situatie. Hij heeft daar zelf momenteel geen ruimte voor. Hij is aan het overleven in een voor hem vijandelijke ongeving.
Wat bedoel je met: hij moet meewerken aan behandeling anders heeft het geen zin? Autisme is niet te genezen of te behandelen. Je kunt het alleen beter leren begrijpen en er beter mee leren leven. En dat geldt ook voor de ouders. Misschien wel in de eerste plaats, in jullie situatie. Hij heeft daar zelf momenteel geen ruimte voor. Hij is aan het overleven in een voor hem vijandelijke ongeving.
.
maandag 30 juli 2018 om 21:23
Ik had ook een hekel aan school. Maar het moest. Mijn ouders zaten er kort op en heel vaak ruzie over huiswerk gehad. Kon niet plannen, stelde alles eeuwig uit, had concentratieproblemen. Alleen onthouden wat mij interesseerde. Een laag werktempo deed er nog een schepje bovenop. Daardoor deed ik dubbel zo over mijn huiswerk als een ander. Hield amper tijd over. Het verbaasde me altijd hoe klasgenoten naast school nog een baantje konden hebben. Daar had ik de tijd en energie niet voor. Toch haalde ik goede cijfers en had zeer weinig verzuim. Maar de prijs die ik ervoor moest betalen was hoog. En nog voor niks ook. Want ik kan niet regulier werken. Als ik dat van tevoren geweten had, had ik zoveel moeite niet gedaan.
