Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 10 mei 2019 om 09:01
Een scherpe psycholoog is fijn. Ik heb nog niet zo veel vertrouwen in die van mij. Die heeft zich vanuit een andere (medische tak) laten omscholten tot psycholoog en neemt sinds kort iemand met zwangerschapsverlof over. En dan heb ik direct al m'n twijfels. Want in dat opzicht is het geen "doorgewinterde" psycholoog. Maar eigenlijk iemand die direct komt kijken. En dat kan best prima zijn, maar ik zie dan direct het negatieve erin.
Er is niet echt één thema wat we volgen. Zoals ik al aangaf, het gaat echt elke keer ergens anders over. Zit niet echt één lijn in. Maargoed, er is ook zoveel waar bij mij, vind ik zelf, wel wat aan gedaan kan worden... Maar het lijkt mij dat je dat thema voor thema gaat aanpakken. En niet lukraak elke keer een ander onderwerp aansnijdt.
En over dat depressie;
Ik ben een half jaar werkloos geweest en volgens mij ben ik in dat halve jaar behoorlijk depressief geweest. Nu heb ik voor 4 dagen in de week werk en vallen er 2 vrije dagen midden in de week. Zodra ik ook maar een dag vrij ben, verval ik weer in het depressieve.. er komt niks van m'n handen, nergens zin in en kan me nergens toe zetten.
Volgens de psycholoog moest ik me daar gewoon overheen zetten en dingen gaan doen. Ik denk; is dat niet gewoon een nasleep van die depressie toen ik werkloos was en is die depressie gewoon nog niet over. Moet dat niet eerst "onderzocht" worden voor je überhaupt gaat zeggen wat ik er aan kan doen.. Uit het onderzoek was namelijk ook gekomen dat ik een dysthyme stoornis had. Lijkt me wel praktisch om dat in het achterhoofd te houden. Maar hej, ik ben geen psycholoog. Ik zal er wel weer compleet naast zitten met mijn gedachten
Er is niet echt één thema wat we volgen. Zoals ik al aangaf, het gaat echt elke keer ergens anders over. Zit niet echt één lijn in. Maargoed, er is ook zoveel waar bij mij, vind ik zelf, wel wat aan gedaan kan worden... Maar het lijkt mij dat je dat thema voor thema gaat aanpakken. En niet lukraak elke keer een ander onderwerp aansnijdt.
En over dat depressie;
Ik ben een half jaar werkloos geweest en volgens mij ben ik in dat halve jaar behoorlijk depressief geweest. Nu heb ik voor 4 dagen in de week werk en vallen er 2 vrije dagen midden in de week. Zodra ik ook maar een dag vrij ben, verval ik weer in het depressieve.. er komt niks van m'n handen, nergens zin in en kan me nergens toe zetten.
Volgens de psycholoog moest ik me daar gewoon overheen zetten en dingen gaan doen. Ik denk; is dat niet gewoon een nasleep van die depressie toen ik werkloos was en is die depressie gewoon nog niet over. Moet dat niet eerst "onderzocht" worden voor je überhaupt gaat zeggen wat ik er aan kan doen.. Uit het onderzoek was namelijk ook gekomen dat ik een dysthyme stoornis had. Lijkt me wel praktisch om dat in het achterhoofd te houden. Maar hej, ik ben geen psycholoog. Ik zal er wel weer compleet naast zitten met mijn gedachten
vrijdag 10 mei 2019 om 09:21
Bij mij was er geen structuur/doel, het ging maar net over hoe ik me die weken voelde en wat ik had meegemaakt. Heel flexibel dus.Biebeltje schreef: ↑10-05-2019 07:27Hebben jullie 1 thema voor de hulpverlening? Een duidelijk doel? Want dat maakt het wel makkelijker om structuur aan te brengen. En ja, bij mij gaan de gesprekken ook overal en nergens over, maar uiteindelijk wel allemaal over mijn struggles met het dagelijks leven, overprikkeling etc.
Ik hoop dat weer te vinden. De intakepsych heb ik overigens al afgewezen als vaste omdat ze voor mij te jong en onervaren is. Bovendien merk ik dat ik echt de voorkeur heb voor een man. Zwaardere stem heeft al iets rustgevenders.
vrijdag 10 mei 2019 om 09:31
Almdudler: toch is het advies van die psych vrij logisch, want blijkbaar knap jij op als je aan het werk bent en glij je af als je niet aan het werk bent.
En dan maakt het weinig uit of dat een nasleep is van een depressie, of dat dat bij je autisme hoort, of weet ik welke andere oorzaak. Voor jou lijkt het belangrijk om iets omhanden te hebben en dat adviseert de psych dus.
Dat het lastig is om iets te gaan ondernemen als je somber bent kun je bespreken met de psych, maar daadwerkelijk in actie komen zul je zeld moeten doen.
En dan maakt het weinig uit of dat een nasleep is van een depressie, of dat dat bij je autisme hoort, of weet ik welke andere oorzaak. Voor jou lijkt het belangrijk om iets omhanden te hebben en dat adviseert de psych dus.
Dat het lastig is om iets te gaan ondernemen als je somber bent kun je bespreken met de psych, maar daadwerkelijk in actie komen zul je zeld moeten doen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 10 mei 2019 om 10:18
Ik trok mij niet zo veel van de diagnose aan. Totdat ik 5 was, was er feitelijk een reden om me te laten diagnosticeren (ik was ernstig autistisch). Ook voor de latere zelfstandigheidstraining. Maar voor de rest was de diagnose geen goed idee geweest, vanwege de gevolgen (ik vind persoonlijk dat een diagnose geen negatieve gevolgen moet hebben, maar uitsluitend en alleen een beschrijving, en niet meer dan dat).Biebeltje schreef: ↑10-05-2019 07:27Almdudler, Ik hang ook heel erg aan mijn comfort zone en zet ook snel mijn hakken in het zand ('ja maar...'). Het heeft na het krijgen van de diagnose ook wel een tijdje geduurd voordat ik daar wat beter mee om kon gaan.
En toch merk ik dat ik, nu ik weer wat meer gestresst ben, meer terug trek in de comfort zone en het 'ja maar...'.
Gelukkig heb ik een scherpe psycholoog die dat goed opmerkt.
Uit de comfortzone treden vind ik uiterst belangrijk. Ik schreef hier al eerder dat ik met kleine stapjes steeds verder kom. "Wat je nu gedaan hebt ging heel goed, Hans. Wat nu, als je dit of dat probeert? Laten we eens kijken hoe dat gaat." Dit wordt geëvalueerd en herhaald. Ik heb ook deze houding naar mijzelf toe. Een verbetering in de werkhouding op het werk lijkt daar enigszins op: Dit ging goed; mijn leidinggevende is weliswaar tevreden, maar ik denk dat het nog efficiënter en fraaier kan.
Een (over)bescherming lijkt goed te zijn, maar dat hoeft niet altijd: Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Door te veel te beschermen, beschadig je juist iemand, i.p.v. dat je beschadiging voorkomt.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 10 mei 2019 om 10:23
En daar zit een groot risico, want het verschilt per persoon en per situatie.hans66 schreef: ↑10-05-2019 10:18Ik trok mij niet zo veel van de diagnose aan. Totdat ik 5 was, was er feitelijk een reden om me te laten diagnosticeren (ik was ernstig autistisch). Ook voor de latere zelfstandigheidstraining. Maar voor de rest was de diagnose geen goed idee geweest, vanwege de gevolgen (ik vind persoonlijk dat een diagnose geen negatieve gevolgen moet hebben, maar uitsluitend en alleen een beschrijving, en niet meer dan dat).
Uit de comfortzone treden vind ik uiterst belangrijk. Ik schreef hier al eerder dat ik met kleine stapjes steeds verder kom. "Wat je nu gedaan hebt ging heel goed, Hans. Wat nu, als je dit of dat probeert? Laten we eens kijken hoe dat gaat." Dit wordt geëvalueerd en herhaald. Ik heb ook deze houding naar mijzelf toe. Een verbetering in de werkhouding op het werk lijkt daar enigszins op: Dit ging goed; mijn leidinggevende is weliswaar tevreden, maar ik denk dat het nog efficiënter en fraaier kan.
Een (over)bescherming lijkt goed te zijn, maar dat hoeft niet altijd: Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Door te veel te beschermen, beschadig je juist iemand, i.p.v. dat je beschadiging voorkomt.
Ik heb gezien hoe mijn broer kapot gegaan is aan gebrek aan bescherming, omdat hij echt niet opgewassen was tegen de grote boze buitenwereld.
Mijn zoon lijkt op mijn broer en ik heb mss als reactie mijn zoon juist weer te veel beschermd, wie zal het zeggen.
Balans is het toverwoord, maar achteraf is dat makkelijker vast te stellen van vooraf of op het moment zelf.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 10 mei 2019 om 10:26
Je kunt toch gewoon bij Mensa aan een gratis testdag deelnemen?hans66 schreef: ↑09-05-2019 23:34Op woonbegeleiding in het verleden na, is mijn ervaring met de hulpverlening zeer slecht. Of het bovenstaande verhaal van Solomio ook voor mij geldt (dat op zich beslist waar is) weet ik niet.
Ik ben twee keer bij een psycholoog geweest. De ene keer met verlegenheid. Die zegt dat dat bij autisme niet bestaat. Verlegenheid bij autisme is een deel van autisme. Die informatie kostte mij ongeveer 350 euro.
De andere keer is het afwijzen van intelligentieonderzoek, na de bewering van een leerstoornis. Ik hoop nooit dat ik beroep moet doen op de hulpverlening, want het is zeker dat het afgewezen wordt. De kans daarop acht ik echter klein, voorlopig. Ik ben redelijk succesvol. Op het werk na, heb ik zonder hulp best wat weten te bereiken.
vrijdag 10 mei 2019 om 10:28
De Mensa-test is specifiek gericht op hoogbegaafdheid, dat zijn echt andere tests dan een algemene intelligentietest.redbulletje schreef: ↑10-05-2019 10:26Je kunt toch gewoon bij Mensa aan een gratis testdag deelnemen?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 10 mei 2019 om 10:34
Je mag me nog steeds een pb sturen als je wil!Kwebbeltje91 schreef: ↑09-05-2019 16:01Ja ik heb een jobcoach Sadsloth. Ik moet nu weg, maar zal ik je vanavond een pb sturen?
Solomio, hier hetzelfde geval. Ik volg geen behandeling bij de ggz, maar heb meer afspraken om ervoor te zorgen dat ik stabiel blijf. De begeleiding die ik krijg (ik woon beschermd) is niet genoeg om mij stabiel te houden, ik heb nogal complexe psychiatrische problematiek.
Ik heb nu 5 jaar ervaring met de ggz en begeleiding en ben er erg tevreden en dankbaar over. Ik ben erg blij dat ik in Nederland woon en dat ik zo veel hulp toegereikt krijg.
vrijdag 10 mei 2019 om 10:41
Om de juiste bescherming te geven, moeten daarvoor juiste argumenten zijn. Dus eigenlijk ben ik voor bescherming op maat. De ene persoon heeft een bepaalde bescherming nodig die de andere persoon niet nodig heeft. Bescherming op grond van het beeld van autisme in het algemeen, vind ik verkeerd. Als men iemand het plannen uit handen neemt omdat iemand meent dat mensen met autisme niet kunnen plannen, vind ik dat verkeerd.
Ik vind het beter dat mensen specifieke hulp zoeken bij problemen waar ze tegen aanlopen. Het zou daarna mooi zijn als er met stapjes wordt gewerkt, waarbij de hulp geleidelijk aan wordt afgebouwd.
Mijn opvoeding speelt een rol. Mijn ouders hebben terecht heel erg het accent gelegd op capaciteiten. Ikzelf doe dat ook, en ik hou ook van avontuur. Onderprikkeling speelt hierbij een rol. Het is gebleken dat bescherming nauwelijks nodig was. Zij hadden in mijn ontwikkeling een grote vinger in de pap (hoewel zij geen autismespecialisten zijn, namen ze m.i. voortdurend de juiste beslissing zonder dat eigenlijk te beseffen). Toen de onderwijzer op de basisschool zei dat de HAVO door autisme te moeilijk zou zijn, waren mijn ouders het daar niet mee eens, dus ging ik uiteindelijk naar de HAVO. Vooral de eerste drie klassen waren een groot succes. "Als je niet autistisch was, had je naar het VWO gekund." Dat betwijfel ik, want zonder autisme zou ik een totaal ander persoon zijn, denk ik.
Dus ik ben niet zo van het beschermen. Ik werd vroeger vrijwel niet beschermd, en vooral gestimuleerd, en daar pluk ik juist de positieve vruchten van.
Ik vind het beter dat mensen specifieke hulp zoeken bij problemen waar ze tegen aanlopen. Het zou daarna mooi zijn als er met stapjes wordt gewerkt, waarbij de hulp geleidelijk aan wordt afgebouwd.
Mijn opvoeding speelt een rol. Mijn ouders hebben terecht heel erg het accent gelegd op capaciteiten. Ikzelf doe dat ook, en ik hou ook van avontuur. Onderprikkeling speelt hierbij een rol. Het is gebleken dat bescherming nauwelijks nodig was. Zij hadden in mijn ontwikkeling een grote vinger in de pap (hoewel zij geen autismespecialisten zijn, namen ze m.i. voortdurend de juiste beslissing zonder dat eigenlijk te beseffen). Toen de onderwijzer op de basisschool zei dat de HAVO door autisme te moeilijk zou zijn, waren mijn ouders het daar niet mee eens, dus ging ik uiteindelijk naar de HAVO. Vooral de eerste drie klassen waren een groot succes. "Als je niet autistisch was, had je naar het VWO gekund." Dat betwijfel ik, want zonder autisme zou ik een totaal ander persoon zijn, denk ik.
Dus ik ben niet zo van het beschermen. Ik werd vroeger vrijwel niet beschermd, en vooral gestimuleerd, en daar pluk ik juist de positieve vruchten van.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 10 mei 2019 om 11:00
Waarom kreeg hij onvoldoende of geen bescherming?
Ik denk gewoon dat het belangrijk is naar je broer te luisteren. Waar loopt hij tegen aan? Als hij buiten de comfortzone gaat, geef dan extra bescherming, zou ik zeggen, en kijk of dat goed gaat.Mijn zoon lijkt op mijn broer en ik heb mss als reactie mijn zoon juist weer te veel beschermd, wie zal het zeggen.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 10 mei 2019 om 11:04
Helaas kan ik niet meer naar mijn broer luisteren, hij heeft op zijn 30e zelfmoord gepleegd.
Mijn zoon is inmiddels 20 en behoorlijk goed in staat mij duidelijk te maken dat ie bepaalde dingen inmiddels wel zelf kan.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 10 mei 2019 om 11:22
Dat vind ik dus erg belangrijk. Hulp en bescherming op maat. Luisteren naar hem.Mijn zoon is inmiddels 20 en behoorlijk goed in staat mij duidelijk te maken dat ie bepaalde dingen inmiddels wel zelf kan.
World of Warcraft: Legion
zondag 12 mei 2019 om 09:49
Ik haak even in op die bescherming, ik vind dat soms zo lastig. Want de grens tussen beschermen en bemoeien vind ik soms lastig. Vriend is autist en gaat eigenlijk nu heel goed. In het verleden zware depressies die nooit echt behandeld werden. Beetje schematherapie maar dat snapt hij niet goed.
Momenteel heeft hij een baan onder niveau wat heb frustreert. Ook collega's frustreren hem, er is veel drama en hij kan er met z'n hoofd niet bij dat mensen dat doen op werk. Dat geeft stress, en stress is een depressie risico. Dus hij zoekt nu heel bewust ontspanning en dingen die hij leuk vindt. Maar daar gaat hij, in mijn ogen, soms te ver in. Hij speelt pokemon go en echt heel veel. Prima natuurlijk, maar soms komt hij laat thuis terwijl hij vijf uur moet opstaan. Daardoor geen tijd om te douchen en moet hij vroeger op (of slaat het douchen over) , dag daarna heel moe. Geeft met werk stress, gaat weer spelletjes spelen, gaat laat naar bed, vergeet te eten, dag daarna weer werk. Dan is hij moe..
Nouja, jullie snappen het idee. Soms bel ik van joh, tijd om naar huis te komen. Doet hij ook wel vaak, maar toch voelt het soms alsof ik z'n moeder ben en dat is voor beide niet fijn. Als ik hem laat gaan trekt het uiteindelijk wel recht, maar wel ten koste van zijn slaap, het huishouden en de sfeer.
Momenteel heeft hij een baan onder niveau wat heb frustreert. Ook collega's frustreren hem, er is veel drama en hij kan er met z'n hoofd niet bij dat mensen dat doen op werk. Dat geeft stress, en stress is een depressie risico. Dus hij zoekt nu heel bewust ontspanning en dingen die hij leuk vindt. Maar daar gaat hij, in mijn ogen, soms te ver in. Hij speelt pokemon go en echt heel veel. Prima natuurlijk, maar soms komt hij laat thuis terwijl hij vijf uur moet opstaan. Daardoor geen tijd om te douchen en moet hij vroeger op (of slaat het douchen over) , dag daarna heel moe. Geeft met werk stress, gaat weer spelletjes spelen, gaat laat naar bed, vergeet te eten, dag daarna weer werk. Dan is hij moe..
Nouja, jullie snappen het idee. Soms bel ik van joh, tijd om naar huis te komen. Doet hij ook wel vaak, maar toch voelt het soms alsof ik z'n moeder ben en dat is voor beide niet fijn. Als ik hem laat gaan trekt het uiteindelijk wel recht, maar wel ten koste van zijn slaap, het huishouden en de sfeer.
koettie wijzigde dit bericht op 12-05-2019 09:51
Reden: Typfoutjes
Reden: Typfoutjes
0.34% gewijzigd
zondag 12 mei 2019 om 14:21
Koettie,
Het bovenstaande geeft duidelijk aan dat het fout gaat als de persoon niet tegen zijn gedrag (te veel Pokemon Go spelen, te laat naar bed, niet douchen) wordt beschermd. Dan is bescherming dus noodzakelijk. En de redenen daarvoor zijn duidelijk.
Ik zou ook de grondoorzaak willen (laten) aanpakken als dat mogelijk is. Ik zie een ketting van oorzaak en gevolg.
Zonder dergelijke oorzaken en redenen, is er sprake van overbescherming, als dat niet ook bij anderen gebeurt. Deze (over)bescherming zie ik als een ongewenste beperking.
Het bovenstaande geeft duidelijk aan dat het fout gaat als de persoon niet tegen zijn gedrag (te veel Pokemon Go spelen, te laat naar bed, niet douchen) wordt beschermd. Dan is bescherming dus noodzakelijk. En de redenen daarvoor zijn duidelijk.
Ik zou ook de grondoorzaak willen (laten) aanpakken als dat mogelijk is. Ik zie een ketting van oorzaak en gevolg.
Zonder dergelijke oorzaken en redenen, is er sprake van overbescherming, als dat niet ook bij anderen gebeurt. Deze (over)bescherming zie ik als een ongewenste beperking.
World of Warcraft: Legion
zondag 12 mei 2019 om 20:34
zondag 12 mei 2019 om 20:36
Vriend is volwassen hè, die kun je niet als een kleuter dwingen om eerst zijn klusjes te doen voordat ie mag gaan 'spelen'.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 12 mei 2019 om 20:43
Dit inderdaad. Sowieso heb ik geen zin in de rol van moeder en voor hem is dat ook tien keer niets natuurlijk.
Lijstjes ook al gedaan. Laatst het grote "huishoudspel" gekocht. Maar dat lukt ook allemaal niet. Hij vergeet het, wordt er onzeker van of raakt gestrest en dat werkt ook niet. Het is nu makkelijk om maar 80% zelf te doen maarja, wil ik ook niet eigenlijk.
Blijft een puntje ben ik bang.
zondag 12 mei 2019 om 20:44
2
Na een werkdag kan ik ook niet dadelijk aan klusjes beginnen, eerst even het hoofd leegmaken.
Zoals Hans aangaf: als een werkdag ervoor zorgt dat je thuis niets meer kan bijdragen, kun je beter het werk bekijken.
zondag 12 mei 2019 om 20:47
Hij klinkt als iemand die niet goed voor zichzelf kan of wil zorgen.Koettie schreef: ↑12-05-2019 20:43Dit inderdaad. Sowieso heb ik geen zin in de rol van moeder en voor hem is dat ook tien keer niets natuurlijk.
Lijstjes ook al gedaan. Laatst het grote "huishoudspel" gekocht. Maar dat lukt ook allemaal niet. Hij vergeet het, wordt er onzeker van of raakt gestrest en dat werkt ook niet. Het is nu makkelijk om maar 80% zelf te doen maarja, wil ik ook niet eigenlijk.
Blijft een puntje ben ik bang.
Aan jou om te bedenken of je dat accepteert.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 12 mei 2019 om 20:48
Misschien ben jij ook gewoon teveel poetsfreak in zijn ogen? Als ik eens per 4 weken stofzuigen voldoende vind maar een partner wil dat het elke week gebeurt, dan zal ie t toch echt zelf moeten doen als ie niet wil wachten tot ik het er tijd voor vind.Koettie schreef: ↑12-05-2019 20:43Dit inderdaad. Sowieso heb ik geen zin in de rol van moeder en voor hem is dat ook tien keer niets natuurlijk.
Lijstjes ook al gedaan. Laatst het grote "huishoudspel" gekocht. Maar dat lukt ook allemaal niet. Hij vergeet het, wordt er onzeker van of raakt gestrest en dat werkt ook niet. Het is nu makkelijk om maar 80% zelf te doen maarja, wil ik ook niet eigenlijk.
Blijft een puntje ben ik bang.
zondag 12 mei 2019 om 21:23
Jawel, als het goed gaat. In periode van depressie of veel stress vang ik het op zonder moeite. Dat hoort erbij en daar heb ik voor gekozen met m'n volle verstand. Nu lijkt stress echter vaker voor te komen. Niet super erg maar erg genoeg om hem van z'n apropos te krijgen. Ook door werk. Hij gaat binnenkort selectie voor een opleiding doen. Dat wordt chaos, hopelijk daarna beter.
zondag 12 mei 2019 om 21:26
Of je zoekt een compromis, zoals met zoveel dingen. Het liefst doe ik het elke drie/vier dagen. Maar goed, daar heb ik ook wel eens geen zin in, dus daar wind ik me niet over op. Eens per week is prima maar langer niet, we hebben katten dus heel haar. Zo'n poetsfreak ben ik niet, al hou ik vooral niet van grote rommel. Klein huis dus dat maakt mij (en hem ook trouwens) onrustig.redbulletje schreef: ↑12-05-2019 20:48Misschien ben jij ook gewoon teveel poetsfreak in zijn ogen? Als ik eens per 4 weken stofzuigen voldoende vind maar een partner wil dat het elke week gebeurt, dan zal ie t toch echt zelf moeten doen als ie niet wil wachten tot ik het er tijd voor vind.
Sommige dingen moeten ook gewoon, al wil iemand het niet of niet zo vaak. De ramen en kozijnen moeten minstens eens per drie maanden ivm vuil en mogelijke schade aan de kozijnen. De post kijken om de twee dagen, boodschappen als het op is. Dat gaat de ene keer wel, andere keer doe ik het.
