Borderline en aanverwante zaken II

Shahla, tot slot heb ik nu ook jouw mailadres binnen (en je echte naam). Ben dan toch wel benieuwd hoe de nick's ontstaan zijn? Ik bedoel, intiem lijkt me duidelijk dat dat niet mijn echte naam is. Maar Robin, Shahla en Lin vind ik wel echte namen en dan is het erg grappig als het heel wat anders blijkt te zijn (ik zal jullie mijn uitleg maar besparen, want die is heel duf en dan denk je voortaan misschien wel dat ipv dat je aan mij als mens denkt).



Fijn dat je een ik moet niks en doe alleen maar nuttige dingen als ik er zin in heb dag hebt gehad Shahla. Af en toe zo'n dag vind ik heerlijk en als blijkt dat ik dan toch onverwacht heel nuttig ben geweest, dan ben ik supertrots op mezelf.

Hou je ons op de hoogte van de reacties op je brief? Ik duim iig met je mee dat het zinvolle dingen oplevert!



Lin, gelukkig dat de koppijn bijna voorbij is. Je gebakken ei met mayo klinkt heerlijk. Ik ben bang dat ik dat voorlopig maar uit mijn hoofd moet laten. Vriend vindt me nl. mooi, maar vindt ook wel dat ik de afgelopen maanden best wat ben aangekomen en ik kan hem geen ongelijk geven. Ik heb toch iets teveel gesjanst met het goede leven (zeggen mijn broeken ook snif).

Maar ja, over de dertig he, hoe krijgen we dat er nu weer af??

Enne Lin, mag je achternaam niet in je hyves pagina dan? Zo kan toch niemand je vinden? Of wil je liever niet gevonden worden door oud klasgenoten, oude buurvriendjes, stamkroeggenootjes, die leuke buren waar je het zo goed mee kunt vinden enzo? Want als ik iemand zoek en die persoon heeft dan bijvoorbeeld geen achternaam ingevuld of de achternaam van haar man gebruikt, terwijl ik alleen maar de meisjesnaam ken, dan vind ik zo iemand nooit. En het is juist de bedoeling van hyves dat je elkaar allemaal weer tegenkomt! Leuk juist!

...nogmaals, geen aandelen...



Ik ga nu slapen, lief ligt wederom boven mijn hoofd te maffen en weer die 5 minuten belofte (wou nog wel eventjes zeggen dat ik vandaag mijn portemonee 100 euro lichter heb gemaakt bij de IKEA, was leuk! Maar wat gaat dat snel bij de IKEA oeps)

Gaat snel he Intiem, bij de Ikea.! Zo leuk! Ik wil er ook graag weer eens heen. Wij gaan ook altijd (lekker en goedkoop) eten daar, echt een middagje weg.. Maar je koopt altijd meer dan de bedoeling was.



Over mijn Nickname, tja, dat leg ik over de mail nog wel eens uit. ik wil eigenlijk een andere. Sterker, ik heb ook al een keer een andere aangemaakt op een ander mailadres (die ik nooit gebruik), maar dat lijkt me ook verwarrend voor jullie. Misschien verander ik het nog wel een keer, nu niet.



Balen die kilo's. Heb er ook last van, jelemaal nu met al die medicatie. Ik eet echt weinig, maar het gaat er niet af. Maar ik wil ook niet meer echt gaan lijnen want dan heb ik de neiging in ' alles of niks' door te schieten. Vroeger heb ik echt veel problemen gehad met eten. Daar ben ik redelijk vanaf dus dat risico wil ik niet lopen. Dan maar een paar kilo te veel (nou ja, wel 10 ofzo)..



Shahla, ik vind dat jij een mooie nickname hebt. ben ook benieuwd hoe die is ontstaan. Intiem haha, je hebt het wel een verteld hoor, hoe jij aan je forumnaam bent gekomen. Grappig toch.



Ik ga slapen, ben echt zo moe. Door de drukke week en de therapie weer. Dit weekend even goed bijtanken. Morgen ga ik alleen even naar de stad met 1 van de kids en that's it. 's Avonds lekker Idols kijken, dus wel een relaxed dagje hoop ik. Ik wens jullie een goed weekend en tot snel weer.



Ps. Lin ik heb je toegevoegd als ' vriend' op Hyves (dat kun je ook in je mail zien). Moet je wel even accepteren nog!

Hoi, ik ben eventjes afwezig. Vanavond voorbereidingen voor morgen, want dan is lief jarig. En morgen zijn we zo'n beetje de hele dag op sjouw met badjas en slippers tussen allemaal saunagangen. Dus dat wordt waarschijnlijk maandag pas weer. Fijn weekend allemaal.

Intiem alvast gefeliciteerd met de verjaardag van je vriend! En veel plezier! Dus jullie hebben een lekker dagje gepland?

Ik heb morgen een niks-dagje. Lekker rustig alleen met de jongste thuis, de mannen zijn naar ajax. Leuk voor hen, maar niet mijn hobby (echt meisje he, dan krijg je dat).

misschien heb ik morgen weer wat te kletsen.

Liefs!

Hebben jullie een goed weekend gehad? Ik wel, alhoewel ik niet echt fit was, maar wel rustig aan gedaan. Komen jullie ook gauw weer even beppen hier ?(mijn verlatingsangst komt opzetten )

liefs.

sorry ik haak af in dit topic. Kan er slecht tegen om mezelf te moeten bewijzen dat ik echt wel blijf. Vind het een beetje raar, "wij reageren niet op je, omdat je toch snel weg bent.". Ja, zo krijg je wel gelijk inderdaad, Ik kom er niet tussen en dat hoeft ook niet meer. Beppen jullie maar gezellig verder.

Atalante, jammer hoor. Ik snap dat het wat lastig voor je is hier tussen te komen, we zijn al een tijd hier aan het praten. Vooral deze week nu we juist mailadressen aan het uitwisselen waren. Maar Lin bijv. is er ook pas sinds een paar weken bij. Ik denk dat je het iets te negatief ziet. We geven je heel graag antwoord en praten ook graag met je, gezellig juist!. Je zet jezelf er nu buiten want volgens mij heeft Intiem enkele dagen geleden echt wel gereageerd en ik probeerde je er ook bij te betrekken. Zowiezo is het hier nu rustig trouwens.

Graag of niet, maar ik vind het jammer. Had je graag wel leren kennen maar kan het moeilijk uit je gaan trekken.

intiem schreef op 29 november 2007 @ 23:34:

Hallo, dat was eventjes een pauze van deze kant. Een klein intermezzo en volgens mij bij jullie ook even wat rust/afstand of niet?



Atalante, ik zal mijn beloofde reactie voor jou nu eens schrijven, voor het geval dat je denkt dat je er helemaal bij-in bent geschoten en denkt bekijken jullie het maar ; )

Leuk dat je wat meer over jezelf verteld. Vinnik prettig om de persoon erachter een beetje te leren kennen. Ik herken je 'denken'. Ten minste, je beschrijft rationalisatieprocessen als hoe doe ik dit, ligt het aan mij, ben ik afwijkend (dat maak ik ten minste op uit je verhaal).

Ik ben iig ook erg onzeker over mijn eigen handelen. Op het betreffende moment dat ik reageer zoals ik doe, ben ik overtuigd van mijn recht van reageren. Dan voelt alles logisch en begrijpelijk waarom ik boos, pissed of hysterisch ben. Dan reageer ik vanuit emotie die ik ten minste begrijp (ik begrijp waarom ik bijvoorbeeld zo extreem boos ben, want ik voel me bijv. onrecht aangedaan). Maar achteraf als je de dingen bepraat en je soms vanuit de ander z'n perspectief naar je eigen handelen moet kijken, komt de onzekerheid om de hoek zetten. Dan begin ik te twijfelen. Zeker als er een hoop commentaar op volgt. Dan voel ik me ofwel niet begrepen ofwel ik weet van mezelf niet meer of het normaal is hoe ik denk of voel. Hoe weet je zoiets nou? Ik koppel het daarom ook vaak terug naar anderen, om feedback te krijgen op mijn reacties. Dan vraag ik of het normaal is wat ik denk/voel etc. (dat vraag ik dan aan een andere partij dan waarmee ik dat incident had hoor).



Ik ben inmiddels 31, de jongste van het clupje. Maar de rest zit er vlak boven. Hoe oud ben jij? (leeftijd scheelt namelijk nogal aanzienlijk in manier van reageren en heftigheid). Je hebt het. nl. over iets in de dertig.



OK, over en sluit, dit was puur mijn belofte aan Atalante.

De rest had ik niks beloofd ; )

trusten

Net thuis en lees ik jouw reactie Atalante? Huh, maar ik heb toch gereageerd?? Dan moet je wel lezen hoor.

En Atalante, om op gereageerd te worden, is het zinvol om te schrijven. Op een radiostilte wordt inderdaad niet gereageerd nee...

En toen was er even hectiek naar aanleiding van een ander forum en hield dat de gemoederen bezig, etc.

Dus ik begrijp je negativiteit naar ons toe niet helemaal?

He allemaal....



Hoe was de sauna intiem? (ben zelf nog geweest een paar weken terug...heerlijk) Nog gefeliciteerd met je vriend (is een beetje mosterd na de maaltijd) maar hoop dat je een leuke dag hebt gehad.



Je hoeft je niet verlaten te voelen hoor Robin....hihhi....Nog bedankt voor je krabbel op hyves (heb nou een vriendje..yes!)



Shalha, alles goed?



Atlanta, jammer, maar is je eigen keus. Misschien voel je je ook snel afgewezen, kan, gezien je bordeline? Ik had het in het begin ook een beetje, maar als je je bedenkt dat de andere dames al zolang met elkaar praten, is het niet zo gek dat er moeilijk tussen te komen is. Je komt hier toch ook om je ei kwijt te kunnen, te delen met lotgenoten? In die zin hoef je je zelf echt niet te bewijzen.

Ik ben zo boos en zo verdrietig en dus zo bang dat ik er doorheen schiet. Mijn vriend heeft mij iets beloofd nooit meer te doen. Maar ik ben er zojuist achter gekomen dat hij het wel heeft gedaan, voornamelijk in de week dat ik, na een ruzie, bij mijn vriendin heb gezeten. En ook tijdens mijn afspraak met de psycholoog. Behalve dat hij het gedaan heeft, heeft hij er ook over gelogen (en nu nog). Hij is nu weg, over 2 uurtjes is hij weer thuis. Ik weet niet wat ik moet doen. Voor hem is het iets onbelangrijks, maar ik til er enorm zwaar aan. Ik heb hem al geconfronteerd telefonisch (en toen loog hij er dus de 2de keer over)........Ik ben zo boos en teleurgesteld. Ik wil helemaal geen ruzie, nu het net een tijd een stuk beter gaat......maar het doet zo'n pijn. Ik weet gewoon niet waar ik met mezelf naar toemoet (figuurlijk dan). Loop ik zo te reflecteren op mezelf dat mijn wantrouwen zo vervelend is voor hem. Loop ik keihard te werken om hem wel te vertrouwen......kom ik achter zoiets........gadver. (ik kan niet zeggen wat, dat zou niet netjes zijn). gadver, gadver, gadver, gadver.............

Ach Shahla, moet kunnen toch, zo'n periode.. Als het maar niet te lang duurt want dan komt er echt niks meer uit je handen. Op een gegeven moment moet je jezelf maar een schop onder je kont geve, maar té streng voor jezelf is ok niet goed!

Wat een mooi verhaal achter je nick zeg, dat is nog eens romantisch. Wou dat ik ooit zo creatief was geweest want je kan op je mail gewoon geen nieuwe nick aanmaken, stom vind ik dat.



Lin, je schiet weer helemaal in zo'n bui hé. Ik ken het, ik had het ook het weekend maar achteraf realiseer ik me dat het nergens op slaat. Bij mij was het omdat ik me niet serieus genomen voelde door anderen, maar achteraf viel dat eigenlijk wel mee. Probeer er eens van een afstandje naar te kijken: klopt het wat je denkt en is het echt zo'n drama? Misschien wel, maar dat kunnen we inderdaad niet beoordelen als we niet weten wat, zoals Shahla al zei..Makkelijk gezegd hoor, ik weet hoe moeilijk dat is op zo'n moment (soms lijkt het zelfs onmogelijk). Hoe dan ook, sterkte want je voelt je behoorlijk $#$ zo te lezen..



Intiem, weer fris en fit??

Hoi, ik ben weer fris hoor. Het was echt een zalige sauna! En wat nog leuker was. waren de opgietingen. Dit had ik nog nooit meegemaakt zo'n lolly (maar dan uitesproken als leuhlie). Heerlijk, wil nooit meer zonder lolly's haha.



Lin, eventjes speciaal voor jou. Ook al weet ik niet waar het over gaat. ik vermoed dat het te maken heeft met een seksueel iets. Nu ben ik het in principe met je eens dat je niet moet liegen en dat vertrouwen natuurlijk veel te maken heeft met of iemand eerlijk is en de waarheid spreekt. Maar voordta je boos bent/wordt omdat dat principe gebroken wordt, moet je jezefl ook afvragen hoe reeel het is dat die ander dit aan je beloofd heeft. Sommige afspraken vrager er namelijk om om vroeg of laat gebroken te worden. En iemands seksualiteit is bijvoorbeeld een heel persoonlijk iets. Daarbij is het belangrijk om je eigen grensen te bewaken. Maar sommige mensen hebben erg strakke grenzen die eigenlijk te maken hebben met te weinig zelfvertrouwwen. Dit heeft dan weinig te maken met respect afdwingen, maar ook veel te maken met zelf meer vertrouwen krijgen in die ander.



Stel dat je partner af en toe seksplaatjes zou kijken...persoonlijk zou ik dat niet zo erg vinden, afhankelijk van hoe die ander er mee omgaat. Ik heb dan in principe genoeg vertrouwen om te denken dat dit bestaat naast ons seksleven en naast wat mijn partner van mij vindt. Mocht het niet goed zitten in onze relatie of mijn lief zou dit overmatig doen en voor mijn gevoel zou ik te kort komen of te weinig waardering ervaren, dan is het een ander verhaal. Dan zou ik er wel onzeker van worden. En dan zou ik dus ook de ruzie of confrontatie opzoeken. Maar probeer iets te beoordelen en daarmee de omstandigheden mee te wegen. Hoe belangrijk is het rpincipe voor je en is de afspraak eigenlijk wel eerlijk geweest en was het wachten op verbreken daarvan?



Ik hoop dat het inmiddels weer wat beter gaat met je? Zet het even rustig op een rijtje voor jezelf.

Shahla, wat een mooie nick heb jij. Heel leuk om je verhaal erachter te horen. Ik heb ook het muziekje bekeken en ik moet zeggen dat Shahla daar iets anders uitgesproken wordt dan ik dacht. Er zit iets van een gkh in op de plek van de h. Shagkhla zoiets.

Het gaat inmiddels wat beter. Ik heb een uur aan de telefoon gezeten met een vriendin, die mij heel duidelijk maakte dat ik me rustig moet houden. Dat dan sowieso de boodschap veel beter over komt. Dat ik best boos mag zijn, maar dan wel ingehouden en gedragen. Gewoon eerlijk zeggen dat ik er boos over ben en dat mijn vertrouwen beschaamd is. Gelukkig reageerde mijn vriend goed en hield hij het bij zichzelf en ging hij niet in de tegenaanval (want dan was ik echt laaiend geworden.) Verder is het inderdaad aan mij in hoeverre ik er een punt van wil maken. Ik kan absoluut niet tegen liegen. Ik ben 7 jaar getrouwd geweest met een pathelogische leugenaar (loog overal over) en daar word je echt niet goed van, geloof me. Ook mijn kinderen weten dat ze en niet moeten liegen tegen me, en me niet met het eten moeten laten zitten (teveel armoede gekend). Dat zijn dingen waar ik echt niet tegen kan. Verder ben ik best wel tolerant. Wat betreft liegen zeg ik ook altijd: "liever op korte termijn herrie in de tent, dan op langere termijn geen vertrouwen meer"



Het ligt inderdaad op het seksuele vlak, maar ook daar ben ik redelijk tolerant in (porno kijken en zo), op 1 ding na. En daar ging het om. Ik ga dat niet analyseren of in therapie zodat ik er wel tegen kan....ik kan er gewoon niet tegen, punt! En dat weet hij........naast dat is er genoeg ruimte voor van alles en nog wat. Ben zeker niet preuts of zo en een hoop is voor mij wel acceptabel.



Maar goed, ik heb in redelijke rust gezegd wat ik ervan vind.Hij heeft zijn excuses aangeboden. En hopelijk snapt hij dat hij dat echt niet moet doen en er al helemaal niet over moet liegen (wat de PC betreft, weet ik veel te goed hoe alles werkt.....)



Punt is dat ik er niet meer doorheen wil schieten, soms koste wat koste....dus gewoon terecht boos zijn of een keer chagarijnig zijn, is ook bijna niet meer mogelijk omdat altijd die angst er is dat ik er doorheen schiet. Moet daar ook weer een midden in zien te vinden.....

Gelukkig Lin, dat je je rust weer een beetje hebt hervonden en dat je het op een constuctieve manier hebt kunnen bespreken.

Het is verschrikkelijk moeilijk om om te gaan met grenzen (vind ik dan hoor, ik ben erg slecht om binnen een relatie goed te weten wanneer iets recht of krom is, want kan zo puur vanuit mijn -heftige- gevoel reageren). Maar goed, om even een voorbeeld te geven van wat ik bedoelde met "kun je wachten totdat de afspraak verbroeken word":



Mijn vriend was 10 jaar geleden nogal onzeker in onze relatie (op zich niet geheel vreemd, want ik was behoorlijk twijfelachtig, duwde hem weg, trok de boel weer aan, wist dan niet meer of ik met hem verder wilde en een dag later weer wel, etc. Ook was ik nog erg bezig met gedachten over biseksualiteit, en naast dat hij dat best interessant vond, vond hij dat ook doodeng), Maar goed, los van mijn eigen nukken, had/heeft mijn vriend behoorlijk wat eigen kneuzingen op ego gebied, dus verwachtte hij van mij dingen die mij juist verschrikkelijk benauwden. Hij was zo onzeker, dat hij bij wijze van mij verwachtte dat ik een vrouwelijke huisarts nam, wilde het naadje van de kous weten als ik iets deed waar (ook) mannen bij waren die in zijn ogen bedreigend waren, vond al snel dat ik erotische kleding aanhad (wat ik echt eerlijk waar niet droeg, maar goed), etc. Ik vond dat heel erg vervelend dat gehijg in mijn nek van hem. Ik heb hem toen ook wel eens dingen beloofd om van het gezeik af te zijn of dat ik niet de hele waarheid vertelde, omdat hij er toch alleen maar geirriteerd op zou reageren. Nu jaren later weet hij dit verzwijgen van mij, maar in de jaren heeft hij ook geleerd om mij te vertrouwen en was het ook niet meer erg om daar eerlijk over te zijn. Hij kon er gewoon op een normale manier mee omgaan. Terwijl we er vroeger fikse ruzie over konden krijgen, terwijl ik helemaal niks deed. Ik was gewoon echt te moe voor gedoe, dus ging ik mijn eigen gang en verzweeg dingen die gedoe zouden worden.

Niet netjes, niet eerlijk en zeker niet wenselijk. Maar voor mij voelde het als de enige oplossing om zonder al teveel gezeik te kunnen leven met deze (toen nog erg) moeilijke man.



Snap je een beetje wat voor punt ik wil maken? Grenzen zijn heel persoonlijk en grenzen dienen gerespecteerd te worden. Maar vanuit trauma's of andere vervelende ervaringen kunnen grenzen erg gek liggen of scheef liggen. Dat maakt het niet minder pijnlijk of wat dan ook, maar dat is dan voor beide partijen lastig om mee om te gaan. Zeker als de andere partij niet diezelfde voorgeschiedenis heeft en waarbij de grenzen weer heel anders liggen.

Het is in mijn ogen dan niet altijd onwil of respectloosheid als de ander moeite heeft met grenzen van iemand. Het is gewoon erg zoeken naar een midden. Hopelijk kan die gevonden worden, maar ook niet altijd. Wat nou als twee mensen grenzen hebben die bijna tegenover elkaar liggen??



Lastig hoor. Sterkte wijffie!

Duidelijk voorbeeld Intiem. Het lastige van het punt waar het om gaat, is dat er duidelijk 2 kanten aan zitten. De ene kant vloeit voort uit mijn onzekerheid en vraagt duidelijk om nog wat ontwikkeling mijnerzijds. Hoewel ik zo onzeker nou ook weer niet ben (zeker niet in goede tijden). De andere kant vloeit voort uit iets wat altijd een rode lap zal blijven...en daarin ben ik niet tolerant. Het 'ding' waar het om gaat, triggert mij weer in heftige nachtmerries, akelige herinneringen enz. Ik geloof dat ik nog wel wat te leren heb...en daar ben ik nog steeds hard mee bezig, maar er zijn ook dingen, die nooit, maar dan ook nooit "over" zullen gaan. En dat is niet een botweg vertikken er iets aan te doen, maar een diep innerlijk weten dat ik wat betreft verwerken en vergeven daarvan een grens heb bereikt.



Omdat deze 2 zaken door elkaar heen vloeien, is het ook een lastig ding.



Seksualiteit is zonder meer voor mij een moeilijk ding. (vanuit mijn kindzijn en vanuit mijn ervaringen daarna) Voor deze relatie heb ik een relatie gehad met een getrouwde man. Hij lag in scheiding toen ik hem leerde kennen, maar woonde nog bij zijn vrouw vanwege de kinderen. Ik kwam gewoon bij hem thuis, leerde zijn kinderen kennen en heb ook zijn vrouw gesproken. Niets stiekems dus, want dat zou voor mij niet acceptabel zijn geweest. Jullie weten van mijn moeder; een groot deel van haar ellende zat in het feit dat ze in een driehoeksverhouding verwikkeld was. Dus ik was/ben totaal niet van plan daar zelf iets mee te maken te hebben. Maar goed, het was een erg intense relatie. Hele grote woorden. Hele diepe gevoelens. Om een lang verhaal kort te maken......uiteindelijk heeft hij een doorstart gemaakt met zijn vrouw. En waarom hij niet voor mij koos, was omdat hij bij mij niet klaar kon komen en grote borsten aantrekkelijker vond (heb zelf maar een a-cup of zo). Het is zo banaal, nu ik het zo schrijf...maar uiteindelijk kwam het daar op neer.....ondanks alle heftige gevoelens en zo.



Dit heeft zo'n grote impact op mij gehad, dat ik totaal ben doorgedraaid. Alles qua waarde, normen, ideeen....zelfbeeld, noem maar op, lag volledig in de soep. Ik heb toen een periode gehad, waarin ik elke week ging dansen en na afloop een vent meenam, die dan voor het ontbijt, eigenlijk het liefst na de daad, weer op moest zouten. Naast dat uitgaan had ik internetdates...pffff....al met al ben ik in een paar maanden tijd, met -tig (en het waren er heel erg veel) mannen naar bed geweest. Ik heb mij extreem gedragen omdat ik bevestiging moest dat ik fysiek oke was. Voelde me ook echt zo'n femme fatale...zo'n zwarte weduwespin. (ik maakte de mannen nog net niet dood....) Ik kon 'ze' maken en breken voor mijn gevoel en stond niemand toe vat op mij te hebben. Uiteindelijk liep zo'n 'date' een beetje uit de hand (de man was nogal ruw). Dat was voor mij het keerpunt. Een jaar dagbehandeling volgde....diagnose borderline, enz.



Nog is het ook zo dat het libido van mijn vriend de laatste weken nogal laag is (ik kom dus te kort in mijn beleving). Hij zegt dat het wel goed komt......maar moeilijk, moelijk (voor mij). Ondertussen doet hij wel regelmatig aan "handenwerk", dus dat kwetst. Maar goed, ook daar is nog mee te leven (en ja, ik heb hem daar al mee geconfronteerd.....zijn libido is niet laag, maar zijn trek in mij blijkbaar wel), zolang het maar niet te lang gaat duren. Bovendien, ben ik nu ook aan het afstoten (omdat ik mij zo onzeker voel....zo van: -doe maar moeite om te laten zien dat je wel trek in mij hebt-), wat de zaak alleen maar nog gecompliceerder maakt. Maar hetgeen waar we ruzie om hadden is van die orde dat het voor mij niet acceptabel is. (en nooit zal zijn). Omdat het voor hem niet zo belangrijk is (volgens eigen zeggen) snap ik al helemaal niet, waarom hij het toch doet en er ook nog over liegt. Als het en mij zo kwetst en voor hem niet belangrijk is, waarom dan toch?



Hij is nu 2 dagen weg, dan heb ik de rust om er even over na te denken. Vannacht ben ik er toch weer doorheen geschoten en heb ik mezelf pijn moeten doen, om het drama te kunnen stoppen. Ook daar moet ik weer mee dealen. En bovendien (wet van Murphy) is mijn zoon ook behoorlijk aan het ontsporen (is al 2 dagen niet op zijn werk komen opdagen.....wat ik net vernam) dus al met al wel weer genoeg. Ik schijn geluk gewoon niet vast te kunnen houden (ff wat zelfmedelijden...doe zo wel weer iets constructiefs...het is gewoon even genoeg.......)

Lin, probeer "het boek" voor vandaag even dicht te doen. Je uitleg is begrijpelijk (ik herken mezelf ook in je verhalen), je bevestiging zoeken is voor mij begrijpelijk, etc. Maar voor nu doe je er even niks aan, sterker, door er nu op te duiken, is de kans groot dat het met je aan de haal gaat. Dus probeer weer even een denkbeeldige pauzeknop te vinden en hak het verhaal in stukjes en deal er mee in stukjes.

Maar bovenal, probeer je achtergrond er buiten te laten. Ook al ben je kwestbaar, ook al ben je in het verleden gekwests, dat waren andere mensen en andere situaties. Nu met je lief heb je een ander mens en een nieuwe situatie. Het is geen voortschrijding van iets wat je herkent, wat er eerder is gebeurd en gewoon doorgaat. Het is toen geeindigd en dit is een andere situatie die een andere benadering en kans verdient.

Deze foute stap moet wel recht gezet worden natuurlijk. Maar probeer alleen de misstappen van anderen niet op hem te plakken. Want hij is een ander! Hij is niet jouw voorgeschiedenis, hoe vervelend jouw voorgescheidenis ook is.

Je hebt al omschreven dat je zakelijk kunt blijven. Probeer een stukje zakelijkheid te bewaren.

Dank je Itiem....het klopt dat ik eerdere evaringen niet mag plakken op nieuwe ervaringen. Wijze raad, zal proberen het op te volgen. (hoewel alles in mij schreeuwt: zie je wel, zie je wel....). En ja, enigzins uitgerust, kan ik wel zakelijk blijven. Ik zou alleen zo graag willen dat seksualiteit mij bij eens "normaal" kan voelen. Het is vervlochten met zulke heftige emoties, zulke intense ervaringen. Voor nu, even niet meer mee bezig zijn. Ik ga de badkuip zometeen even met jif schrobben (of zoiets)



Shalha, klopt ook. Ik ben zo streng voor mezelf. Ik analyseer mijn eigen gedrag bijna continue. Ik lieg nooit (soms zeg ik iets niet...maar als het mij rechtstreeks gevraagd wordt, geef ik altijd eerlijk antwoord). Ben altijd maar aan het werk met mezelf........word er doodmoe van (jank nu dan ook maar even). Ik zou liever een losser, luchtiger, gemakkelijker persoon zijn. En ook dat heb ik geprobeerd, maar dan wordt het weer extreem. En ik kan zo goed de clown zijn, of de flirt, of de verbaal erg sterke, of de.......eigenlijk wil ik gewoon mij zijn (wie dat dan ook is.....) gadver, nu lijk ik net op die persoon waar we het niet meer over mogen hebben (geen wonder dat dat topic mij zo aantrok)....nee, ik veroordeel mezelf weer te hard. STOP!! Het gaat echt weer op de loop....ga het bad nu poetsen!!!



Shahla....ik hoop dat je woonplan toch nog gaat lukken. Als ik iets tegenkom wat betreft huisvesting op jonge leeftijd...zal ik het je doormailen.



Dank jullie voor jullie woorden........