Psyche
alle pijlers
Contact met behandelaars familielid
maandag 20 augustus 2018 om 17:00
Om herkenbaarheid te voorkomen hou ik het kort en algemeen:
Heeft iemand ervaring net het in contact komen met de behandelaar(s) van een volwassen kind met psychische problemen.
We dachten dat het de afgelopen tijd beter ging maar hebben afgelopen week gemerkt dat dat niet echt het geval is.
Wij als familie zijn tot nu toe nooit betrokken bij de behandeling o.i.d. maar de hele familie is inmiddels wanhopig en staat met de rug tegen de muur.
Ervaringen? Hoe een en ander eventueel aan te pakken? Ik begrijp uiteraard de problemen hierin vanwege de privacy etc.etc.
Heeft iemand ervaring net het in contact komen met de behandelaar(s) van een volwassen kind met psychische problemen.
We dachten dat het de afgelopen tijd beter ging maar hebben afgelopen week gemerkt dat dat niet echt het geval is.
Wij als familie zijn tot nu toe nooit betrokken bij de behandeling o.i.d. maar de hele familie is inmiddels wanhopig en staat met de rug tegen de muur.
Ervaringen? Hoe een en ander eventueel aan te pakken? Ik begrijp uiteraard de problemen hierin vanwege de privacy etc.etc.
maandag 20 augustus 2018 om 17:04
Wij hebben iets dergelijks als familie een keer gedaan. We wisten dat er inhoudelijk niks verteld mocht worden maar hebben ons beeld en onze zorgen uitgesproken. Op dat moment was er niet meer mogelijk. Kan dus ook niet zeggen of er ook echt iets mee is gedaan.
Ik loop een beetje uit de pas , maar verder ben ik volkomen normaal
maandag 20 augustus 2018 om 17:21
maandag 20 augustus 2018 om 17:21
Er mag niets aan jou vertelt worden zonder toestemming van de patient, maar jij mag wel informatie aan de behandelaar geven. Weet je wel waar er behandeld wordt? Anders wordt dat laatste nog lastig. Anders kun je eventueel zorgen uitspreken bij de huisarts, wellicht weet die weten om een en ander door te geven.
maandag 20 augustus 2018 om 17:29
Ik zou goed afwegen wat zwaarder weegt, de kans om iets tegen de behandelaar te vertellen (want jij krijgt geen info) of de vertrouwensband met het familielid. Want kans is aanwezig dat die ernstig geschaad wordt, dat familielid had jou wel betrokken als hij/zij dat wilde en dat is niet gebeurd, dus ik ga er even vanuit dat je je er tegen zijn/haar zin tegenaan bemoeit. Je loopt hiermee het risico dat het familielid jou daarna helemaal niks meer wil vertellen en misschien ook wel vertrouwen in de behandelaar verliest. Ik zou echt heel goed nadenken voordat je dit doet, want de kans dat je heel veel stuk maakt omdat je denkt dat jouw bemoeienis vruchten af gaat werpen (wat ik ernstig betwijfel) is erg aanwezig.
maandag 20 augustus 2018 om 17:32
Ik word ook behandeld en heb contactpersonen moeten opgeven. Regelmatig wordt ook gecheckt of dit nog steeds de mensen zijn die in geval van nood benaderd kunnen worden.
Andersom weet ik niet zo goed. Misschien via secretariaat waar de persoon behandeld wordt, als je dat al weet.
Je kunt ook aangeven dat de situatie dringend is en wat JIJ ervaart. Zonder dat de behandelaar informatie terug gaat geven die vertrouwelijk is. Mijn moeder heeft bijv jaren geleden haar zorgen uitgesproken over mij, heeft mijn behandelaar gebeld en die heeft mij weer gebeld.
Andersom weet ik niet zo goed. Misschien via secretariaat waar de persoon behandeld wordt, als je dat al weet.
Je kunt ook aangeven dat de situatie dringend is en wat JIJ ervaart. Zonder dat de behandelaar informatie terug gaat geven die vertrouwelijk is. Mijn moeder heeft bijv jaren geleden haar zorgen uitgesproken over mij, heeft mijn behandelaar gebeld en die heeft mij weer gebeld.
Je kunt méér.
maandag 20 augustus 2018 om 17:38
Je kan er vrij weinig mee. Volwassen kind of niet, het blijft een volwassene die zijn/haar eigen beslissingen maakt. Is het een optie om de zorgen te bespreken met de persoon in kwestie? Reageert deze daar goed op? Want voor de 'patient' zelf kan het als groot wantrouwen overkomen als er achter zijn/haar rug om met zijn/haar behandelaar wordt gepraat. Hij/zij zou zelfs het vertrouwen in de behandelaar kunnen verliezen. Allemaal afhankelijk van de problematiek natuurlijk.
Als jullie dezelfde huisarts hebben zou ik je zorgen daar bespreken en om advies vragen, of eventueel bij de praktijkondersteuner. DIe kan beter beoordelen of het essentiele informatie is (ernstige suicidaliteit bv).
Hoe moeilijk ook, de patient moet het zelf willen en zelf doen.
Als jullie dezelfde huisarts hebben zou ik je zorgen daar bespreken en om advies vragen, of eventueel bij de praktijkondersteuner. DIe kan beter beoordelen of het essentiele informatie is (ernstige suicidaliteit bv).
Hoe moeilijk ook, de patient moet het zelf willen en zelf doen.
maandag 20 augustus 2018 om 17:39
Dit!Lucifer2018 schreef: ↑20-08-2018 17:34Jullie kunnen altijd contact opnemen en jullie zorgen uiten.
En als je kan aangeven waarom je vind dat huidige zorg te kort schiet, zeker doen. De behandelaars zien helaas erg weinig van hun patienten. En zullen meestal blij zijn met informatie.
maandag 20 augustus 2018 om 17:42
Daar heb je wel een punt. Maar als familie zich echt grote zorgen maakt, mag daar ook naar geluisterd worden.LoVaKo schreef: ↑20-08-2018 17:38Je kan er vrij weinig mee. Volwassen kind of niet, het blijft een volwassene die zijn/haar eigen beslissingen maakt. Is het een optie om de zorgen te bespreken met de persoon in kwestie? Reageert deze daar goed op? Want voor de 'patient' zelf kan het als groot wantrouwen overkomen als er achter zijn/haar rug om met zijn/haar behandelaar wordt gepraat. Hij/zij zou zelfs het vertrouwen in de behandelaar kunnen verliezen. Allemaal afhankelijk van de problematiek natuurlijk.
Als jullie dezelfde huisarts hebben zou ik je zorgen daar bespreken en om advies vragen, of eventueel bij de praktijkondersteuner. DIe kan beter beoordelen of het essentiele informatie is (ernstige suicidaliteit bv).
Hoe moeilijk ook, de patient moet het zelf willen en zelf doen.
maandag 20 augustus 2018 om 17:48
Dat zeker, wij weten natuurlijk niet hoe de situatie verder in elkaar steekt, het is wel belangrijk dat TO rekening houdt met eventuele vertrouwensproblematiek.
Er is een tijd geweest dat als ik erachter kwam dat mijn familie met mijn behandelaar heeft gesproken, zonder dat ik ervan wist, zonder dat ik erbij was, ik meteen met de hele boel gebroken had. Dat is ook niet bepaald het effect dat je wil bereiken natuurlijk...
Als TO denkt dat dat geen probleem vormt voor de onderlinge relaties dan kun je gewoon contact opnemen ja. Het is allemaal ontzettend afhankelijk van de familiebanden, de problematiek etc etc
Er is een tijd geweest dat als ik erachter kwam dat mijn familie met mijn behandelaar heeft gesproken, zonder dat ik ervan wist, zonder dat ik erbij was, ik meteen met de hele boel gebroken had. Dat is ook niet bepaald het effect dat je wil bereiken natuurlijk...
Als TO denkt dat dat geen probleem vormt voor de onderlinge relaties dan kun je gewoon contact opnemen ja. Het is allemaal ontzettend afhankelijk van de familiebanden, de problematiek etc etc
maandag 20 augustus 2018 om 18:18
Als je als ouder niet weet waar je kind in behandeling is, en ook niet weet wie de behandelaar is word het sowieso lastig.
Mijn behandelaren zullen niet eens bekend maken of ik wel of niet in behandeling bij hun ben als een willekeurig iemand belt.
Ik wilde en wil absoluut nl niet dat mijn ouders gegevens krijgen over mijn behandeling.
En als behandelaren aangeven dat ze iemand zorg verlenen, schaden ze eigenlijk al iemand's privacy.
Hoe lastig dat ook voor familie, vrienden en derden is.
Wel heb ik zelf een contactpersoon gegeven, mijn man. Die word wel eens benaderd, maar ook altijd uitsluitend na mijn goedkeuring.
Wel kun je vaak als familie vragen voor de familie vertrouwens persoon. Daar kun je zelf je zorgen wel uiten.
Mijn behandelaren zullen niet eens bekend maken of ik wel of niet in behandeling bij hun ben als een willekeurig iemand belt.
Ik wilde en wil absoluut nl niet dat mijn ouders gegevens krijgen over mijn behandeling.
En als behandelaren aangeven dat ze iemand zorg verlenen, schaden ze eigenlijk al iemand's privacy.
Hoe lastig dat ook voor familie, vrienden en derden is.
Wel heb ik zelf een contactpersoon gegeven, mijn man. Die word wel eens benaderd, maar ook altijd uitsluitend na mijn goedkeuring.
Wel kun je vaak als familie vragen voor de familie vertrouwens persoon. Daar kun je zelf je zorgen wel uiten.
maandag 20 augustus 2018 om 20:50
Met goedkeuring van de patiënt zou ook echt mijn voorkeur hebben. Maar kun je als ouder of directe familie niet ergens terecht met je zorgen? Het vertrouwen beschamen van de patiënt mag nooit de bedoeling zijn en in mijn ogen ook eigenlijk niet gebeuren. Maar ik kan de andere kant ook goed begrijpen.LoVaKo schreef: ↑20-08-2018 17:48Dat zeker, wij weten natuurlijk niet hoe de situatie verder in elkaar steekt, het is wel belangrijk dat TO rekening houdt met eventuele vertrouwensproblematiek.
Er is een tijd geweest dat als ik erachter kwam dat mijn familie met mijn behandelaar heeft gesproken, zonder dat ik ervan wist, zonder dat ik erbij was, ik meteen met de hele boel gebroken had. Dat is ook niet bepaald het effect dat je wil bereiken natuurlijk...
Als TO denkt dat dat geen probleem vormt voor de onderlinge relaties dan kun je gewoon contact opnemen ja. Het is allemaal ontzettend afhankelijk van de familiebanden, de problematiek etc etc
maandag 20 augustus 2018 om 20:52
Ja, dat bedoelde ik. Dat zou het beste zijn om te doen.zwartwittezebrastreepjes schreef: ↑20-08-2018 18:18Als je als ouder niet weet waar je kind in behandeling is, en ook niet weet wie de behandelaar is word het sowieso lastig.
Mijn behandelaren zullen niet eens bekend maken of ik wel of niet in behandeling bij hun ben als een willekeurig iemand belt.
Ik wilde en wil absoluut nl niet dat mijn ouders gegevens krijgen over mijn behandeling.
En als behandelaren aangeven dat ze iemand zorg verlenen, schaden ze eigenlijk al iemand's privacy.
Hoe lastig dat ook voor familie, vrienden en derden is.
Wel heb ik zelf een contactpersoon gegeven, mijn man. Die word wel eens benaderd, maar ook altijd uitsluitend na mijn goedkeuring.
Wel kun je vaak als familie vragen voor de familie vertrouwens persoon. Daar kun je zelf je zorgen wel uiten.
