Psyche
alle pijlers
Daten met bipolaire stoornis
zaterdag 4 augustus 2018 om 15:21
Beste mensjes,
Ik open deze topic omdat ik mezelf beetje hopenloos voel, verward en enorm doelloos.
Ik wil geen reacties met ‘ laten gaan’ ik wil reacties met wat ik effectief kan verwachten.
Het zit zo. 5 weken geleden begon ik te praten met een jongen. Heel leuke gast maar zelf had ik geen zin in dates. Hij wel. Ik ben dateshy en heb zware datevrees. We begonnen te skypen zodat mijn date vrees zou minderen enorm leuk iniatief van hem en dat hielp! Ineens wou hij elke dag skypen. Hij vertelde me over zijn leven en zijn doelen. Ik heb een kind en dat vond hij geweldig! Men dochter begon vaker voor de skype te staan en hij was enorm spontaan met haar. Toen ik perongeluk en als grap maakte datk ‘ ons dochter ‘ aan eten geven was vond hij het geweldig datk dat zei. Nog nooit werd ik zo goed benaderd door een jongen.. mijn date vrees verdween en we spraken af ( nadat ik 5 dates heb geweigerd en gecancelld ) kwam de dag. We zaten aan het zwembad toen hij le vertelde over zijn bipolaire stoornis en hoe hij net uit een diepe val van een relatie zat, met een knipperlicht van een relatie. Hij vertelde over zijn psygoses en behandeling. Kwam er op neer dat hij zelf nog maar +- 6 maand weet. Hij heeft 2 maand in de spygiatrie gezeten. Anyway de dag verliep geweldig.. hij wist me te overtuigen om te zoenen en zelf sexueel contact te hebben. Iets wat ik normaal niet doe door mijn verleden ( msibruikt als kind en door oudere mannen )
Hij reageerde top tegen men kind en was heel open. Ik kon absoluut mezelf zijn bij hem! Iets wat ik altijd moeilijk ervaar met jongens.
De dag ging voorbij en hij bleef de contact houden die we ervoor hadden. We hadden plannen voor meerdere dates.
Toen ik even heel moeilijk had op een avond vroeg ik of hij zou kunnen komen en blijven slapen. Hij kwam en alweer hadden we open geweldige gesprekken en hadden we erg leuk. Ik merkte wel zijn sexuele behoeftes. Ik liet merken dat ik daarvoor niet wou gebruikt worden en dat accepteerde hij.
Hij zei dat hij me graag beter wou leren kennen. Zodoende werd er ook die nacht geflikflooit. Bij beiden keren kon ik ervan niet genieten. Hij zag dan ook en voelde dan ook dat ik er niet 100% voor was. De nacht ging voorbij en hij ging de ochtend naar zen werk. Toen hebben we nog even woorden gewisseld heel normaal. Maar toen liet hij 3 dagen niks van zich horen.
Raar want hij was degene die altijd begon, en er echt voor bleek te gaan. Ik werd beetje ongerust en met reden. Hij vertelde me op date dat hij 50 meisjes gehad had in bed. Ik voelde me nummer 51. Op dag 3 dat hij niks liet horen heb ik dat eerlijk gezegd. Zijn excuus ; ik ga eerlijk zijn ik heb me ex gezien en we hebben gepraat en was verward daarom liet ik niks weten. Maar jga echt praten beloofd. ‘ oke dacht ik... kan gebeuren met zen stoornis maar mij vergeten vanwege zijn ex? Ik voelde me 2de keus. Dag ging voorbij en het gesprek vervaagde. Toen kwam er vanalles te boven.
Vriendinnen gingen moeien en ik werd achterdochtig. Uiteindelijk kwam weer op een vaag gesprek. Hij zei als volgt; ik ben moe en heb harde werkdagen gehad ik heb enomr druk en ik ben niet verliefd en denk niet dat zal gebeuren ook,, khebt gemerkt datk nog niet klaar ben voor een relatie ‘ en nog hele lijst erachter aan. Ik dacht wtf. Je deed alles voor men aandacht, je wou volop nog dates. Je zei datk iedereen zou kunnen krijgen, datk lekkerding ben datk topwijf ben en dat je geweldig vind datk zeg ons dochter maar nu ZOMAAR ineens je ex zien en je draait 360 graden??
Ik ga eerlijk zijn na die tekst ben ik beginnen huilen ik voel me ZO GEBRUIKT. Iets watk mezelf had beloofd nooit toe te laten. Ik heb na alle misbruik nooit een jongen toegelaten ik mijn leven. En nu dit... mijn vraag.
Kan dit vanwege zijn stoornis zijn, en zo ja aan wat kan ik me verder verwachten.
We praten niet meer sinds gisteren. Hij probeerde nog te bellen omdat hij wist datk echt van slag was maar datk heb genegeerd. Derna zei hij dat hij zich stom voelde maar heb erop gereageerd dat ik degene moet zijn die zich stom voelt om mezelf zo te laten gaan na alles terwijl hij wist van de misbruik. Hij reageerde er niet meer op. Het gesprek eindigde stil en dood.
Mensen ik wil raad. Wat kan ik verwachtten. Is dit een normale reactie van iemand met deze stoornis?
Ik open deze topic omdat ik mezelf beetje hopenloos voel, verward en enorm doelloos.
Ik wil geen reacties met ‘ laten gaan’ ik wil reacties met wat ik effectief kan verwachten.
Het zit zo. 5 weken geleden begon ik te praten met een jongen. Heel leuke gast maar zelf had ik geen zin in dates. Hij wel. Ik ben dateshy en heb zware datevrees. We begonnen te skypen zodat mijn date vrees zou minderen enorm leuk iniatief van hem en dat hielp! Ineens wou hij elke dag skypen. Hij vertelde me over zijn leven en zijn doelen. Ik heb een kind en dat vond hij geweldig! Men dochter begon vaker voor de skype te staan en hij was enorm spontaan met haar. Toen ik perongeluk en als grap maakte datk ‘ ons dochter ‘ aan eten geven was vond hij het geweldig datk dat zei. Nog nooit werd ik zo goed benaderd door een jongen.. mijn date vrees verdween en we spraken af ( nadat ik 5 dates heb geweigerd en gecancelld ) kwam de dag. We zaten aan het zwembad toen hij le vertelde over zijn bipolaire stoornis en hoe hij net uit een diepe val van een relatie zat, met een knipperlicht van een relatie. Hij vertelde over zijn psygoses en behandeling. Kwam er op neer dat hij zelf nog maar +- 6 maand weet. Hij heeft 2 maand in de spygiatrie gezeten. Anyway de dag verliep geweldig.. hij wist me te overtuigen om te zoenen en zelf sexueel contact te hebben. Iets wat ik normaal niet doe door mijn verleden ( msibruikt als kind en door oudere mannen )
Hij reageerde top tegen men kind en was heel open. Ik kon absoluut mezelf zijn bij hem! Iets wat ik altijd moeilijk ervaar met jongens.
De dag ging voorbij en hij bleef de contact houden die we ervoor hadden. We hadden plannen voor meerdere dates.
Toen ik even heel moeilijk had op een avond vroeg ik of hij zou kunnen komen en blijven slapen. Hij kwam en alweer hadden we open geweldige gesprekken en hadden we erg leuk. Ik merkte wel zijn sexuele behoeftes. Ik liet merken dat ik daarvoor niet wou gebruikt worden en dat accepteerde hij.
Hij zei dat hij me graag beter wou leren kennen. Zodoende werd er ook die nacht geflikflooit. Bij beiden keren kon ik ervan niet genieten. Hij zag dan ook en voelde dan ook dat ik er niet 100% voor was. De nacht ging voorbij en hij ging de ochtend naar zen werk. Toen hebben we nog even woorden gewisseld heel normaal. Maar toen liet hij 3 dagen niks van zich horen.
Raar want hij was degene die altijd begon, en er echt voor bleek te gaan. Ik werd beetje ongerust en met reden. Hij vertelde me op date dat hij 50 meisjes gehad had in bed. Ik voelde me nummer 51. Op dag 3 dat hij niks liet horen heb ik dat eerlijk gezegd. Zijn excuus ; ik ga eerlijk zijn ik heb me ex gezien en we hebben gepraat en was verward daarom liet ik niks weten. Maar jga echt praten beloofd. ‘ oke dacht ik... kan gebeuren met zen stoornis maar mij vergeten vanwege zijn ex? Ik voelde me 2de keus. Dag ging voorbij en het gesprek vervaagde. Toen kwam er vanalles te boven.
Vriendinnen gingen moeien en ik werd achterdochtig. Uiteindelijk kwam weer op een vaag gesprek. Hij zei als volgt; ik ben moe en heb harde werkdagen gehad ik heb enomr druk en ik ben niet verliefd en denk niet dat zal gebeuren ook,, khebt gemerkt datk nog niet klaar ben voor een relatie ‘ en nog hele lijst erachter aan. Ik dacht wtf. Je deed alles voor men aandacht, je wou volop nog dates. Je zei datk iedereen zou kunnen krijgen, datk lekkerding ben datk topwijf ben en dat je geweldig vind datk zeg ons dochter maar nu ZOMAAR ineens je ex zien en je draait 360 graden??
Ik ga eerlijk zijn na die tekst ben ik beginnen huilen ik voel me ZO GEBRUIKT. Iets watk mezelf had beloofd nooit toe te laten. Ik heb na alle misbruik nooit een jongen toegelaten ik mijn leven. En nu dit... mijn vraag.
Kan dit vanwege zijn stoornis zijn, en zo ja aan wat kan ik me verder verwachten.
We praten niet meer sinds gisteren. Hij probeerde nog te bellen omdat hij wist datk echt van slag was maar datk heb genegeerd. Derna zei hij dat hij zich stom voelde maar heb erop gereageerd dat ik degene moet zijn die zich stom voelt om mezelf zo te laten gaan na alles terwijl hij wist van de misbruik. Hij reageerde er niet meer op. Het gesprek eindigde stil en dood.
Mensen ik wil raad. Wat kan ik verwachtten. Is dit een normale reactie van iemand met deze stoornis?
zaterdag 4 augustus 2018 om 15:29
Misschien je kind sowieso een hele tijd weghouden van je dates.
En in dit geval ( en ja ik weet waar ik het over heb) ga gewoon verder met leven.
Hij kan zo reageren door de stoornis. Maar ook gewoon omdat hij je niet leuk genoeg vind, afgeknapt is ect. Karakterding..
Maarkt verder niet uit. Wat misbruik er mee te maken heeft... geen idee. Iemand mag toch stoppen met daten/relatie. Dan ben je toch niet ineens misbruikt?
Jij kan kiezen voor dit soort drama.. Zij niet. Wees een moeder en kies haar belang voor dat van jezelf.
Ik zou wat therapie adviseren, je denkt raar over relaties. En kiest ook niet echt stabiele fijne types. Ook fijn voor je kind.
En luister naar hem. Het is klaar.
En in dit geval ( en ja ik weet waar ik het over heb) ga gewoon verder met leven.
Hij kan zo reageren door de stoornis. Maar ook gewoon omdat hij je niet leuk genoeg vind, afgeknapt is ect. Karakterding..
Maarkt verder niet uit. Wat misbruik er mee te maken heeft... geen idee. Iemand mag toch stoppen met daten/relatie. Dan ben je toch niet ineens misbruikt?
Jij kan kiezen voor dit soort drama.. Zij niet. Wees een moeder en kies haar belang voor dat van jezelf.
Ik zou wat therapie adviseren, je denkt raar over relaties. En kiest ook niet echt stabiele fijne types. Ook fijn voor je kind.
En luister naar hem. Het is klaar.
zaterdag 4 augustus 2018 om 15:33
MevrouwJack schreef: ↑04-08-2018 15:27Als wij nou zeggen dat dit volkomen normaal is voor iemand met een bipolaire stoornis, dan ga je gewoon vrolijk met hem verder?
Neen dat ga ik niet. Ik ga mezelf dat niet aandoen.
Ik wil gewoon kunnen begrijpen dat een normale reactie is of niet.
zaterdag 4 augustus 2018 om 15:35
Een stemmingstoornis betekend niet dat iemand ineens heel raar gaat zitten lullen. Of hij moet psychose hebben.Anotherstoryx schreef: ↑04-08-2018 15:33Neen dat ga ik niet. Ik ga mezelf dat niet aandoen.
Ik wil gewoon kunnen begrijpen dat een normale reactie is of niet.
Dus geloof hem maar gewoon.
zaterdag 4 augustus 2018 om 15:38
Iets wat ik liever niet zeg. alvast niet uit een liefdes relatie als je dat bedoelt
zaterdag 4 augustus 2018 om 16:09
Wou ik niet doen. Men kindje was in eerste instantie bij men moeder maar hij wou haar echt ontmoeten. Ik zag er toen het kwaad niet in :/ evengoed heelveel spijt van.
zaterdag 4 augustus 2018 om 16:11
Ik denk dat je moet stoppen met nadenken over die jongen en zijn motivaties en in plaats daarvan na moet gaan denken over jouw eigen rol en gedragingen in dit geheel. Je doet het jezelf aan.
Waarom zou je na 5 weken chatten en cammen en als ik je goed begrijp 2 ontmoetingen al zo je hoofd op hol laten brengen? Je hebt het over dingen als “ik ben nog nooit zo goed begrepen” ed, maar na 5 weken ken je iemand bij lange na niet goed genoeg om dergelijke conclusies te trekken.
Vervolgens zeg je dat je moeite hebt om een seksuele relatie met iemand aan te gaan, maar je bent binnen 5 weken tijdens de enige 2 ontmoetingen al met hem gaan flikflooien. Dat was jouw eigen keuze, want ik neem aan dat dit niet onder dwang is gebeurd. En daar is echt helemaal niets mis mee, want als je dat beiden fijn vindt en er lol aan beleefd, dan is het goed. Maar het is wel veel te vroeg om daar dan ook nog allerlei conclusies over iemands verbondenheid aan en intenties met jou aan op te hangen.
En tenslotte: laat jouw dochter erbuiten als je aan het daten bent. Haar voor de cam laten komen is al geen goed idee en grapjes maken over “onze dochter” met iemand die je nog geen 5 weken kent, dat is echt ronduit debiel en zeer zorgelijk.
Waarom zou je na 5 weken chatten en cammen en als ik je goed begrijp 2 ontmoetingen al zo je hoofd op hol laten brengen? Je hebt het over dingen als “ik ben nog nooit zo goed begrepen” ed, maar na 5 weken ken je iemand bij lange na niet goed genoeg om dergelijke conclusies te trekken.
Vervolgens zeg je dat je moeite hebt om een seksuele relatie met iemand aan te gaan, maar je bent binnen 5 weken tijdens de enige 2 ontmoetingen al met hem gaan flikflooien. Dat was jouw eigen keuze, want ik neem aan dat dit niet onder dwang is gebeurd. En daar is echt helemaal niets mis mee, want als je dat beiden fijn vindt en er lol aan beleefd, dan is het goed. Maar het is wel veel te vroeg om daar dan ook nog allerlei conclusies over iemands verbondenheid aan en intenties met jou aan op te hangen.
En tenslotte: laat jouw dochter erbuiten als je aan het daten bent. Haar voor de cam laten komen is al geen goed idee en grapjes maken over “onze dochter” met iemand die je nog geen 5 weken kent, dat is echt ronduit debiel en zeer zorgelijk.
zaterdag 4 augustus 2018 om 16:22
Ga oefenen op NEE zeggen.Anotherstoryx schreef: ↑04-08-2018 16:09Wou ik niet doen. Men kindje was in eerste instantie bij men moeder maar hij wou haar echt ontmoeten. Ik zag er toen het kwaad niet in :/ evengoed heelveel spijt van.
zaterdag 4 augustus 2018 om 16:43
Tja, alles is al zo'n beetje gezegd.
Kijk vooral naar je eigen rol en gedrag in deze "relatie". En naar waar je je prioriteiten legt. Wat verwacht je van een man? Wanneer heb je voldoende vertrouwen in een nieuwe liefde voordat je deze voorstelt aan je kind?
Nog even over je vraag of het gedrag van je date voortkomt uit zijn bipolaire stoornis. Het is heel goed mogelijk dat hij nog niet stabiel is, dat kan best nog een tijd duren na een psychose/opname. Kan dus zijn dat hij nog een tikkie manisch is.
Maar dat is niet relevant. Hij wil geen relatie met jou, ook niet als hij stabiel(er) is.
Want wat wil je nu horen? Dat het idd komt door zijn stemmingsstoornis en dat jij er dus niks aan kunt doen omdat hij niet "normaal" kan denken ofzo?
Bipolairen zijn net gewone mensen.
Ik kan het weten want ik ben getrouwd met een "bipolair", en ik heb de stoornis ook zelf.
Kijk vooral naar je eigen rol en gedrag in deze "relatie". En naar waar je je prioriteiten legt. Wat verwacht je van een man? Wanneer heb je voldoende vertrouwen in een nieuwe liefde voordat je deze voorstelt aan je kind?
Nog even over je vraag of het gedrag van je date voortkomt uit zijn bipolaire stoornis. Het is heel goed mogelijk dat hij nog niet stabiel is, dat kan best nog een tijd duren na een psychose/opname. Kan dus zijn dat hij nog een tikkie manisch is.
Maar dat is niet relevant. Hij wil geen relatie met jou, ook niet als hij stabiel(er) is.
Want wat wil je nu horen? Dat het idd komt door zijn stemmingsstoornis en dat jij er dus niks aan kunt doen omdat hij niet "normaal" kan denken ofzo?
Bipolairen zijn net gewone mensen.
Ik kan het weten want ik ben getrouwd met een "bipolair", en ik heb de stoornis ook zelf.
zaterdag 4 augustus 2018 om 19:35
