Draagmoeder zonder eigen kinderwens?

11-03-2015 17:43 56 berichten
Wist niet goed onder welke pijler ik dit het beste kon zetten, maar denk dat hij hier het beste past.

Eén van mijn beste vriendinnen kan niet zelf zwanger worden, maar heeft wel een hele grote kinderwens.

Ik persoonlijk heb geen kinderwens, maar heb (voor zover ik weet) een normaal functionerende baarmoeder en eierstokken.

Nu was ik me een beetje aan het oriënteren wat ik eventueel voor hun kan betekenen.

Ik heb al wel gezien dat hoogtechnologisch draagmoederschap sowieso niet kan (dus eitje van vriendin + zaadje van haar vriend), omdat het UMC als eis heeft dat draagmoeder een normale zwangerschap en bevalling heeft gehad.

Maar laagtechnologisch (dus met mijn eitje), zou wel mogen/kunnen.



Korte situatieschets: ik ben zelf 34, nooit kinderwens gehad. Op dit moment heb ik geen vriend, mijn laatste relatie is gestrand omdat mijn ex wel een kinderwens had.



Ik snap dat er tijdens een zwangerschap allerlei hormonen door het lichaam gieren, die mogelijk dingen kunnen veranderen. Aan de ene kant denk ik, mocht een kinderwens hierdoor de kop op steken, dat dit beter nu kan gebeuren dan over 10 jaar? Maar het maakt het afstaan natuurlijk wel veel zwaarder..



Verder vroeg ik me af of het misschien verstandig zou zijn om bijvoorbeeld eerst met een psycholoog te praten die hier meer ervaring mee heeft? Iemand ervaring hiermee?

En zijn hier mensen die draagmoeder zijn (of kennen) zonder eigen kinderen?



Bedankt alvast voor het reageren!
quote:AnnM schreef op 11 maart 2015 @ 21:37:

Wat onwijs mooi dat je dit overweegt.

Zelf ben ik laagtechnologisch draagmoeder geweest zonder eigen kinderen te hebben voor een bevriend homostel.

Ik had wel een kinderwens maar geen zorgwens dus eigenlijk wat egoïstischer reden om zwanger te worden.



Bedankt voor je reactie. Maar hoe zie ik bovenstaande precies? Wilde je de zwangerschap een keer meemaken? Ben je nu nog in het leven van het kindje?



Ik zou geen speciale band met het kindje willen hebben. Ik zou het echt zien als dat ik een soort broedmachine ben, en de ouders dat zijn mijn vrienden.

Alleen dat is rationeel gedacht, en vraag me af wat hormonen doen.
quote:bridt schreef op 11 maart 2015 @ 21:11:

Heb je deze informatiefolder al gelezen?http://www.freya.nl/web_folders/folder11.php



Daarin worden ook wat medische en juridische aspecten besproken. Via Freya zijn wellicht ook contacten zoals psycholoog te vinden. Overigens een hele mooie gedachte, maar ik kan je helaas/gelukkig niet helpen.Dank je, is inderdaad een heldere folder. Goed idee om (als de tijd daar is) via hun aan een ervaren contact te komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde het zwanger zijn meemaken en toch iets achterlaten op deze wereld.

Ik zie de kleine dan ook wat vaker en we ondernemen regelmatig iets.

Dit was ik al van plan voor de zwangerschap dus zonder dat er hormonen in het spel waren.

En die speciale band is er altijd ook bij Hoogtechnologisch draagmoederschap.

De eerste week na de bevalling is overigens het moeilijkst je lichaam is klaar om voor een kleintje te zorgen dat er dan niet is hoewel ik tijdens de zwangerschap ook al rekening hield met het moment van afscheid.

De blijdschap van de ouders maar ook diens familie maakt ongelooflijk veel goed.

De Freya brochure is meer geschreven uit hoogtechnologisch oogpunt. Als de vader het kindje bijvoorbeeld al kan erkennen voor de geboorte dan is de raad niet nodig om vooraf toestemming te geven hoewel je ze er al wel bij moet betrekken om het stuk afstand van de moeder na de geboorte te regelen.

Wil je meer weten ook van andere draagmoeders probeer dan eens het zwangervooreenander forum.
quote:AnnM schreef op 11 maart 2015 @ 22:34:

Ik wilde het zwanger zijn meemaken en toch iets achterlaten op deze wereld.

Ik zie de kleine dan ook wat vaker en we ondernemen regelmatig iets.

Dit was ik al van plan voor de zwangerschap dus zonder dat er hormonen in het spel waren.

En die speciale band is er altijd ook bij Hoogtechnologisch draagmoederschap.

De eerste week na de bevalling is overigens het moeilijkst je lichaam is klaar om voor een kleintje te zorgen dat er dan niet is hoewel ik tijdens de zwangerschap ook al rekening hield met het moment van afscheid.

De blijdschap van de ouders maar ook diens familie maakt ongelooflijk veel goed.

De Freya brochure is meer geschreven uit hoogtechnologisch oogpunt. Als de vader het kindje bijvoorbeeld al kan erkennen voor de geboorte dan is de raad niet nodig om vooraf toestemming te geven hoewel je ze er al wel bij moet betrekken om het stuk afstand van de moeder na de geboorte te regelen.

Wil je meer weten ook van andere draagmoeders probeer dan eens het zwangervooreenander forum.



Sorry voor de late reactie, wat problemen met het forum.

Bedankt voor je reactie, kan me voorstellen dat de eerste periode het moeilijkste kan zijn. Fijn dat jij samen met je vrienden op deze manier elkaars wens kon vervullen.

De site van zwangervooreenander had ik gevonden, maar had niet gezien dat er een forum is, bedankt!
En ook aan alle anderen die gereageerd hebben, bedankt.

Zijn een aantal dingen voorbij gekomen, waar ik nog niet echt bij stil had gestaan. Oa de eventuele impact op mijn moeder/familie.

Ik weet wel dat ik voor mezelf het eerst duidelijker wil hebben, voor ik het ga noemen bij mijn vrienden. En mogelijk dat zij dat helemaal niet zien zitten, dat kan natuurlijk ook.

Nogmaals dank iedereen.

Groeten, Haedor
Alle reacties Link kopieren
Lieve Haedor

Ik zit in een soortgelijke onderzoeksfase als jij. Hoe is dit verhaal voor jou afgelopen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven