Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen.

Ben wel jaloers dat je rijk bent Avocado.
Hopelijk geeft dat je meer lucht om mooie en leuke dingen te kopen en doen. Ook als gezin lekker op pad. Of met een lieve vriendin een stedentripje ofzo.

Wel lastig dit ik momenteel niet goed kan lezen en informatie opslaan. Dus sorry dat ik niet veel reageer.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 29-08-2023 18:22
99.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga ook wel naar de meeste familiedingen. Al zijn ze niet verplicht, maar je wordt er wel verwacht zeg maar. Het lukt mij alleen steeds minder goed om ‘normaal’ te doen, de schijn op te houden dat we een gezellig gezin zijn en het zo leuk hebben met elkaar. Dat wordt me ook niet in dank afgenomen, er wordt met een steek onder water een opmerking over gemaakt of er volgt een ‘silent treatment’. Ik heb ook altijd buikpijn als ik naar mijn familie moet, dus als het even kan dan probeer ik toch iets anders te hebben waardoor het net niet uitkomt. Waarna ik me dan ook weer slecht voel en mezelf een slechte dochter vind dus het is soms een beetje kiezen tussen 2 kwaden.

Ik herken ook dat ik opzie tegen het lichamelijke. Vroeger was er nooit ruimte voor een knuffel, maar nu wel die zoenen bij aankomst en vertrek. Ik vind dat niet fijn, maar durf dat niet te zeggen (bang ze teleur te stellen en moeilijk te doen om niets) en bevries vaak.

Ik ben wel nog heel erg bang voor mijn vader. Sowieso bang om hem teleur te stellen, maar ook nog steeds bang voor een pak slaag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
24-08-2023 14:13
Nog steeds bang dat mensen zullen zien wat een ondankbaar en in en in slecht nest ik ben, terwijl zij zo alles voor me doen en altijd klaarstaan. Van die sociale aardige mensen. Die dan gestraft worden met zo'n vreselijk egoïstisch kind dat ze maar verdriet bezorgd en zich om onbegrijpelijke redenen van ze af gekeerd heeft en ze laat zitten.
Ofzo?
En dit is ook heel herkenbaar. Naar de buitenwereld zijn het hele sociale mensen, die alles voor hun kinderen over hebben en aanzien hebben. Welk vreselijk ondankbaar kind ben ik dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos, hoe gaat het nu met jou? Ik hoop zo dat het iets (of het liefste veel) beter met je gaat! :heart:
Dapper dat je dit zo opgeschreven hebt Bloem.
Herkenbaar, het toch gaan ja.

:redrose: voor jou!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je :heart:

Heb jij dat ook? Dat zodra iemand iets liefs over je zegt dat je dit gelijk weer wilt ontkrachten?
Zeker. Heel erg.
En ik moet er nog van huilen ook vaak.

Over huilen: hier huilt de hemel. Keihard.
Maar echt, wat een zeikweer. Ik wilde een lange wandeling. Boehoehoe.
Liep ik vanmiddag in de supermarkt pardoes tegen een grote stelling kruidnoten aan.
Die had ik niet zien aankomen.

Moet dat nu al? Ik zit nog zo lekker in de ontkenning.

Meevaller: er staan eigenlijk vooral schaduwen van bomen en huizen op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, hier zag ik ze in juli al maar durfde dat niet te schrijven….. Het is wel fijn dat ze de verpakkingen aangepast hebben.

Koop je ze wel eens voor je kroost?
Oh echt? Jeetje, nou zo zie je maar weer, ik mag mn zegeningen tellen. :heart:
Heb ik toch mooi nog een maand rust gehad. :cheer:

En ja, ik moet zeggen dat het in mijn voordeel is dat alles er tegenwoordig heel anders uitziet, en fabrikanten zich niet meer durven branden aan afbeeldingen van die lui. :yes:
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 02-09-2023 22:09
99.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar en shit dat het gebeurde. MAAR. Je bent geen slecht mens en niemand gaat hier schade van ondervinden. Je was een mens, en je hebt gedaan wat je kon, nl je excuus aangeboden. Jouw kind en man mogen best een keer meemaken dat je uit je plaat gaat. Het gebeurt niet elke dag he? Misschien is het zelfs wel bevrijdend voor je huisgenoten. Goh, zelfs mijn moeder/vrouw is niet perfect. Hoera, dan hoef ik ook niet perfect te zijn.

Dit sausje eroverheen van schuld en schaamte is heel logisch denk ik maar het gaat je niet een beter mens maken. Roep dus maar hard dat dat stuk op mag zouten. Jij mag best een keer iets verkeerd doen. orthopedagogen zeggen allemaal; het gaat niet zozeer om de fouten, het gaat om het repareren na afloop van de fouten.

Dikke knuffel. Je bent goed genoeg. Je mag er zijn. Ook als je niet alles perfect doet.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 02-09-2023 22:10
99.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt je grenzen aangegeven en je kind denderde daar keihard overheen.. Dat heb je wel eens, dat het dan escaleert.

Waarin je in mijn optiek een heel goede moeder bent en blijft en ook bent gebleven, is dat je na het schreeuwen meteen een vriendin gebeld hebt. Je stuurt je gedrag dus meteen bij. Nog steeds niet perfect, maar lieve Avo, dat hoeft ook helemaal niet. Vriendin bellen was hele goede zelfzorg. En dus ook goede zorg voor brullend kind.

En dat je man je niet voldoende steunde naderhand, ik kan me voorstellen dat je daar óók van uit je plaat gaat. Want je doet al zo je best, je bent zelf ook overstuur van de escalatie en dan zo'n onderkoelde reactie van hem. Het is eigenlijk heel gezond gedrag wat je vertoonde naar hem. Ik heb steun hierin nodig van je, het is niet genoeg, jij met je @#Formule1 staarderij.

En ja dat is even spannend voor kind, maar dat is nu eenmaal de wereld. Pappa en mamma zijn ook weleens boos op elkaar (en je leert meteen heel goed hoe je afval moet scheiden :P).

Goed dat je vel heel gebleven is, jammer dat er nog geen aaien komen als er troost en ontlading nodig is van jou naar jou.

Het is tof dat hoewel eng (hartstikke eng zelfs, om te verdragen) qua hechting zowel kind als jij de minst mooie versie van zichzelf durft te laten zien.

En fantastisch goed dat je nu kunt voelen behoefte te hebben aan steun en troost. Ook al weet je nog niet hoe en is dat allemaal nog heel onhandig, klungelig en eenzaam.

Je durft boos te worden. Held!
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 02-09-2023 22:11
99.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Het voelt niet zo, logisch en herkenbaar. Jezelf geloven en troosten is heel nieuw. Anders. Hoe kader je de onmacht die je eerder vandaag ervaren hebt?

Echt, ik meen elk woord in vorige post, ik kan je niet waardeloos vinden. Sorrie .
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo,

Ik ben het heel erg eens met bovenstaande mensen. Ik kan me voorstellen dat het heel eng voelt als je het idee hebt dat je jezelf helemaal verliest en geen controle meer hebt. Maar dat was niet zo, je bent jezelf niet compleet verloren. Je wilde slaan, maar hebt het niet gedaan. Je wilde nog meer dingen zeggen, maar hebt het niet gedaan. Verdient dit de schoonheidsprijs? Nee. Maakt dit alles onherstelbaar kapot? Nee. En dat komt vooral door hoe je erna handelde. Stoom afblazen, excuses aanbieden, uitleggen, vertellen dat jij ziet dat je anders had kunnen handelen.
Is kind geschrokken? Ja, dat zal wel. Het is namelijk best spannend als je moeder heel boos en verdrietig is. Maar is het erg als dat een keer gebeurd, als je het maar weer hersteld. En nee, dit moet niet wekelijks gebeuren, maar dat gebeurd het ook niet.
En nee, je bent absoluut niet hetzelfde als je ouders. Het grote en cruciale verschil is dat jij je excuses aanbiedt, meerdere keren, en daarbij niet zegt dat het je ontzettend spijt máár dat kínd er door zijn gedrag voor zorgde dat jij boos werd/geen andere keuze had/je tot wanhoop dreef/vul maar een andere reden in dat het gedrag stiekem toch recht praat.

Snapt Lief ondertussen wat er gebeurde en waarom je zo reageerde? En heb je durven zeggen dat zijn reactie niet echt helpend was? Het is prima om je te verontschuldigen voor iets wat je doet, maar je mag ook aangeven wat jij van hem nodig hebt.

Oh, en lees mijn vorige pb nog even. Die geldt nog steeds :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik troost je wel; kom maar even naast me zitten, ik kijk je lief aan zeg; dat was even heftig he? Ben je zo verdrietig. Huil maar even. Ik ben er voor je. Kom maar even bij, het is ook niet niks om je zo boos en naar te voelen. Mag best even. Aai over je bolletje en een knuffel als je dat fijn vindt. Leun maar even op mijn schouder. Het is ok. Ook dit gaat weer voorbij.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 02-09-2023 22:12
99.75% gewijzigd
licht.
ik moet het steeds lezen voor het meisje.
Dankjewel.
Dankjewel.
Dankjewel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat knap en lief dat je dat voor haar doet!
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb het niet gelezen Avo maar ik weet zeker dat ik het eens ben met wat de rest zegt! Iedereen kan wel eens een keer uit z'n plaat gaan. Soms door erge dingen, soms door dingen die heel klein zijn, en soms door dingen die heel klein lijken voor iemand anders maar die voor jou groot zijn. Hoe dan ook, ik denk dat iedereen wel eens een keer bijna uit z'n vel knapt van frustratie, woede, verdriet of wat dan ook. Belangrijkste is dat je er daarna woorden aan geeft. Voor jezelf en voor de mensen die erbij betrokken waren. Om de lucht te klaren en alles uit te spreken. En door te praten is de kans meteen al kleiner dat het een volgende keer tot een uitbarsting van dezelfde grootte leidt.

Wat ik zo hier en daar in de reacties lees heb je het prima aangepakt. Dus niet waardeloos. Gewoon een mens met gevoel die dat soms even niet in goede banen kan leiden en dat is oké want dat gebeurt iedereen wel eens.

:heart:
Here am I in my little bubble
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe sliep je avo?

Gisteren was gisteren en vandaag is weer een nieuwe dag!
Dankjewel allemaal voor de steun en lieve woorden. :$

Ik merk dat het zo ontzettend oplucht om hier op rotmomenten van me af te kunnen schrijven, en dat dat kan en mag en gehoord wordt.
En de steun en troost zijn moeilijk te geloven, verwarrend, zo waardevol. Onbegrijpelijk.

Dank jullie wel. Maar echt.

Vannacht was niet leuk. Slapen lukte niet echt.
Nu met het ochtendlicht en een paar aspirientjes snap ik wel dat er niets vreselijks aan de hand is, al voelde dat wel zo.
Denk dat de situatie zo triggerde en veel opriep dat ik daardoor zo reageerde.

Ben wel enorm geschrokken nog.
Van mijn eigen boosheid, maar ook van de heftige bui erna.

Afgelopen 15 jaar panieker ik vooral in stilte, en huil ik door tranen die uit mijn ogen lekken. De onrust en paniek zitten in mij. Ik sluit me af.
Dit hysterische, openbare, ken ik alleen van voordat ik stabiel werd.
Pluspunt is wel dat het vroeger tot crisisdienst of opname leidde, en dat nu niet zo was.
Maar ik wil het absoluut niet terug.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven