Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Och Bloem.
Die schuld beschermde je tegen het verdriet. Dat was zijn functie.
Wat een enorme stap heb je gemaakt zeg, dat je dit ziet. Voelt.

En wat zal je gek worden van ellende.
Ik zou graag wat van je overnemen, maar kan alleen aanbieden om te luisteren.

Lieve knappe bloem, die de kleine bloempjes zo enorm echt ziet nu.
Wat zullen zij zich gezien voelen.
En wat zal jij overspoeld worden.

Houdt vol lieve Bloem.
Blijf ademen.
Blijf zien, wees je eigen niet wegkijken de volwassene nu.
Ook al doet dat zoveel pijn.

Je doet het zo knap.
Het is zo enorm heftig.
Houdt vol.
Alleen ademen.

(En is er echt geen medicatie bespreekbaar, ook niet nu je zo moeilijk gaat? Een vluchtpil?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooi gezegd Avocadeau. Maar hoe los je dit als ouders op? Aan de ene kant denk ik kom met de rekening dan is het gezeik opgelost. Aan de andere kant denk ik er zijn helemaal niet altijd 2 schuldige. Maar ik ben zo moe en heb er de energie niet voor om het via die weg te doen. Bij het schoolplein werd ik compleet genegeerd. Geen goedemorgen of blik. Bah ik heb ze niks gedaan
Monstrea schreef:
22-09-2023 09:46
Mooi gezegd Avocadeau. Maar hoe los je dit als ouders op? Aan de ene kant denk ik kom met de rekening dan is het gezeik opgelost. Aan de andere kant denk ik er zijn helemaal niet altijd 2 schuldige. Maar ik ben zo moe en heb er de energie niet voor om het via die weg te doen. Bij het schoolplein werd ik compleet genegeerd. Geen goedemorgen of blik. Bah ik heb ze niks gedaan
Maar je hebt met zoon gepraat toch? Ik zou dat gesprek terugkoppelen.

Hai Ria, ik heb met zoon gesproken hoor. Hij geeft aan dat hij het niet was. Moeilijk altijd, met die leeftijd en als niemand het gezien had. Verwacht je nog iets van mij?

Als ze een bijdrage wil in kosten is dat toch gewoon verzekeringswerk? Zou er niet zo moeilijk in zijn hoor. Misschien was het je kind wel echt. Mijn ervaring (onderwijs) is dat kinderen soms gewoon niet de waarheid vertellen, ook al denken ouders dat ze dat wel doen. En laat het een les zijn voor je zoon! Schuldig zijn is een breed begrip. Of je nou de banaan tot moes sloeg of niet :).
Alle reacties Link kopieren Quote
Zal ik terug gaan? Alleen is ook maar niks...

En hondje heeft ook echt hulp nodig en dat moet nu nog een week minstens wachten.

Misschien heb ik mij ook wel aangesteld.
EnNuIk schreef:
22-09-2023 12:43
Zal ik terug gaan? Alleen is ook maar niks...

En hondje heeft ook echt hulp nodig en dat moet nu nog een week minstens wachten.

Misschien heb ik mij ook wel aangesteld.
Ken je die momenten in je leven nog waar je dacht, ik ga dit niet redden. Een toets, een moeilijk gesprek. Een situatie waarvan je zeker wist dat je ging falen. Dat je gaat twijfelen aan de waarde ervan. Ach, wat is nou dat diploma? En dat je het dan toch deed en dat het toch lukte?

Dit is zo'n moment. Jij kunt dit, omdat je sterk bent. Je bent sterk genoeg geweest om je boeltje te pakken en te zeggen: nu niet meer. Voor jezelf op te komen, voor je hondje op te komen, die nu verdorie ziek is door die man.

In je vorige topic gaf je aan dat je eenzaam bent en geen netwerk hebt. Los van hoe ik me wel kan voorstellen dat dit is ontstaan (heeft je ex ongetwijfeld iets mee te maken), is dit gevaarlijk voor jou.

Lieve EnNuIk, jij kent mensen die van jou houden. Dat ben je alleen vergeten. Als jij mijn vriendin was geweest op de middelbare school en ik had je al 12 jaar niet gezien, was je nu (en altijd) welkom. Probeer een lijntje uit te leggen naar iemand van vroeger.

Jij kunt dit! Sterk zijn is zwaar :(:heart:
Monstrea schreef:
22-09-2023 09:46
Mooi gezegd Avocadeau. Maar hoe los je dit als ouders op? Aan de ene kant denk ik kom met de rekening dan is het gezeik opgelost. Aan de andere kant denk ik er zijn helemaal niet altijd 2 schuldige. Maar ik ben zo moe en heb er de energie niet voor om het via die weg te doen. Bij het schoolplein werd ik compleet genegeerd. Geen goedemorgen of blik. Bah ik heb ze niks gedaan
Ook bij ouders ga ik zelf niet in de welles/nietes, maar in 'hoe nu verder'.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 25-09-2023 14:30
45.98% gewijzigd
EnNuIk, ik weet niet waar je over twijfelt, maar als het voor jou en je hondje belangrijk is zal het toch geen aanstellerij zijn?

Ik ben het wel eens met Dr Browns: een netwerk is belangrijk als je het zwaar hebt.
Stof oude telefoonnummers af, slinger je insta/Facebook whatever weer eens aan, en bel/app/bericht wat lieverds van vroegere tijden.

Mensen willen je vaak maar wat graag helpen, je moet alleen wel even laten weten dat je die hulp nodig hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voelde toch niet goed, dus bericht weggehaald.
Voor wat het waard is: voel je welkom om hier mee te schrijven ladieda.
En daarna weer te wissen. Daar is het topic voor. :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo.
Je hebt het over een put die dicht moet blijven. Anderen de ellende niet wil laten voelen en meemaken..
Ik zie om me heen, van ouders die juist de put hebben dicht gehouden, de kinderen hetzelfde meemaken. Of je ziet dat de kinderen tekort zijn gekomen. Onbewust geef je zoveel door! Ook al wil je dit niet.
Dit heb ik bij mijn ouders meegemaakt en in een aantal mensen met wie ik therapie heb gevolgd en nu volg. Trauma geef je door.

Hoop zo dat je de stap durft te zetten. Want jij verdient het! Misschien moet je er eerst gesprekken over voeren? Spreek dit uit tegen je coach. Hoe je erover denkt. Hoe je erin staat. Wat je denkt. Voelt.
Je hebt zoveel jaren jezelf aangepraat dat jij dit niet verdient en je erom hebt gevraagd. Dat is er ook niet zomaar uit.
Ik denk dat EMDR je leven zoveel lichter kan maken. Ja, het wordt altijd zwaarder vooraf het beter wordt. Maar nu heb je het ieder jaar ook zwaar voor lange tijd...
In mijn therapie volgen sommige EMDR. Een iemand durfde pas na bijna een jaar groep te vertellen wat haar is overkomen en zij gaat straks een volle week EMDR en exposure therapie volgen. Een ander, volgt het al en ik heb hem zo zien veranderen.. Een hele last is van hem afgevallen en ik zie dat hij steeds meer in contact komt met zichzelf.

Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Even iets heel anders.
Ik heb dus hechtingsproblemen.
Op mijn 18de kort verkering gehad, die me een ring gaf na een halfjaar, waardoor ik het Spaans benauwd kreeg en het uitmaakte. Zijn gevoelens waren zoveel sterker dan die van mij.
Daarna nooit meer relaties aangegaan. Altijd verliefd op de verkeerde en duwde de mannen weg die mij zagen staan.. Op mijn 28ste het toch geprobeerd met iemand. Ik was in het begin meer verliefd op het idee dat er iemand zo gek op mij was. Maar ik hield altijd afstand. De seks was ook een moetje.. Te vaak tegen mijn zin wel gevreeën. Maar ik bleef bij hem. Want ik dacht dat het zo hoorde. Ik niet normaal was en zo wel normaal was ofzo? Hij woonde altijd met zijn broertje en we hadden het ook over samenwonen in dat appartement.. Wat we eraan zouden doen. Keuken verplaatsen etc.
Toen werd het Oud en Nieuw en zei hij na middernacht dat dit het jaar zou zijn dat we zouden gaan samenwonen. En toen schrok ik een soort van wakker: Ik kan dit niet maken.. Hij voelt zoveel meer voor mij dan ik voor hem. Het is niet eerlijk. Het komt niet van twee kanten.
Niet veel later verbrak ik de relatie..
3 jaar verder en de puzzelstukjes vielen op zijn plek wat hechting betreft.
Nu op mijn 34ste heb ik een nieuwe relatie en met hem kan ik heel goed praten over hechting en waar ik moeite mee heb. De klik die we hebben is zo goed. Alleen ik blijf mezelf in de wegzitten.
Hij is op zoek naar een koophuis en we hebben het erover om er eventueel samen in te gaan wonen later.
Nu heeft hij een bezichtiging ergens en nu komt het... Het is het appartement van mijn ex!
Ik voel me hier gewoon zo naar bij... Kan is niet zo groot dat hij het krijgt. Maar wil daar gewoon niet wonen.. overdrijf ik? Alles in mij verzet zich gewoon... Uitgerekend moet mijn huidige vriend enthousiast worden van dat appartement..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ai, dat zou ik gevoelsmatig niet trekken en snap je helemaal.
Zeg je het wel eerlijk dat het precies het appartement van je ex is? Stel hij wil toch een bod doen ofzo dan weet hij het van je. Beter dan achteraf ja maar ik wil dat huis niet in ivm verleden etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Monstrea schreef:
25-09-2023 16:32
Ai, dat zou ik gevoelsmatig niet trekken en snap je helemaal.
Zeg je het wel eerlijk dat het precies het appartement van je ex is? Stel hij wil toch een bod doen ofzo dan weet hij het van je. Beter dan achteraf ja maar ik wil dat huis niet in ivm verleden etc.
Mijn vriend is echt empatisch, houdt rekening met me. Alleen dit snapt hij niet. Ik heb namelijk gezegd dat het van mijn ex is en het naar voelt. Ik mezelf daar niet zie wonen.
Hij zei dat het er dan compleet anders uit zou zien. Het echt wel goedkomt.
Ik bleef er toen bij dat het voor mij niet goed voelde. Dit was gister.
Vandaag appte hij dat hij een bezichtiging had geregeld. Waar hij overigens vrijdag voor had gebeld. Baal dat hij het na ons gesprek nog heeft doorgezet.
Duidelijker zijn: in dit appartement ga ik niet met je samenwonen.
Sterker nog, ik kom er niet eens op bezoek. Punt.

Want dat is wat je feitelijk bedoelt. En dan is het wel zo eerlijk om daar duidelijk over te zijn. Voor jezelf, zodat je niet toch over je grens gaat 'omdat hij dacht dat het wel los zou lopen', voor hem, zodat hij weet waar hij aan toe is. Dat het Niet wel mee zal vallen.

Dat hoeft hij niet te begrijpen. Dat zal hij moeten accepteren.

Tenzij je bereid bent om het te proberen.
Maar dan zou ik wel nu al duidelijk afspraken maken over wat als het niet meevalt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige mensen kunnen dat uitschakkelen. Dan ziet het er anders uit.... pfff nou het blijft het huis waar jij met je ex seks (deels tegen je zin, toch? ) hebt gehad. En dat voelt niet goed. Snap best dat gewoon die plek niet jou toekomst heeft. En heel raar om daar met je nieuwe vlam dan te zijn, laat staan wonen en seks gaat hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
ah joh, laat hem dit gewoon kopen (als dat al lukt), tegen de tijd dat je gaat samenwonen, zou ik toch samen iets anders kopen
Samen een nieuwe start, niet bij hem intrekken
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn broer is vannacht onverwacht en plotseling overleden. net 60 jaar oud, hartstilstand. Nou ja, niet helemaal onverwacht want hij leidde niet echt een gezond leven. Maar evengoed een gouwe vent... ik ben erg verdrietig
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Wat ontzettend verdrietig Pokkewijf!! Jeetje, wat zal je geschrokken zijn.
Heel veel sterkte. Met het verwerken van de schrik, al het geregel en het grote gemis.
:redrose:

Heb je familie om je verdriet mee te delen?
:hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
26-09-2023 13:54
Wat ontzettend verdrietig Pokkewijf!! Jeetje, wat zal je geschrokken zijn.
Heel veel sterkte. Met het verwerken van de schrik, al het geregel en het grote gemis.
:redrose:

Heb je familie om je verdriet mee te delen?
:hug:
Ja familie is erg lief, jongste kind is gelijk thuis gekomen. Zijn ex-vrouw regelt samen met zijn vriendin het afscheid. Dat zegt wel iets. Er zijn drie kinderen. Maar vooral het onverwachte...het moet nog even indalen....
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren Quote
Pokkewijf :hug:
Wat ontzettend verdrietig…. Veel sterkte gewenst!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach jeetje dat is schrikken en naar.
Wat fijn dat zijn ex vrouw met zijn vriendin het regelt. Klinkt heel mooi.

Gecondoleerd Pokkewijf
Dat kan ik me indenken Pokkewijf.
Wat fijn dat je kind meteen naar je toe gekomen is. Zo'n rollercoaster.
Zijn je nichtjes/neefjes nog jong?
Avocadeau schreef:
23-09-2023 01:10
Voor wat het waard is: voel je welkom om hier mee te schrijven ladieda.
En daarna weer te wissen. Daar is het topic voor. :mrgreen:

Ik wil daar ook wel gebruik van maken. Maar heb de energie momenteel niet om op anderen te reageren, al lees ik zo nu en dan wel wat.
Prima toch!
pokkewijf schreef:
26-09-2023 11:39
Mijn ....

Gecondoleerd. Zo plots is altijd schrikken. :redrose:
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 27-09-2023 15:22
43.32% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven