Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
woensdag 11 oktober 2023 om 12:00
donderdag 12 oktober 2023 om 07:24
Het gaat. Het gewone leven gaat gewoon door. Regelmatig vlagen van verdriet en dat laat ik maar toe.Avocadeau schreef: ↑10-10-2023 22:17Wat bijzonder dat je dat nog zo terug kan kijken. Kan me goed voorstellen dat je in de roes en emotie van het moment lang niet alles aandachtig meekrijgt.
Het klinkt als een fijne manier om met aandacht even te rouwen. (Voor zover rouwen fijn is).
Hoe gaat het verder met je nu?
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
voor jou Pokkewijf.
vrijdag 13 oktober 2023 om 12:08
Jij weet
diep van binnen
ergens klein en teer
jij mag er zijn
jij bent genoeg
je deed wat nodig was
om te overleven
maar wat als je dat gelooft
dan is er geen controle
geen straf
geen oplossing
dan
is
het
gewoon
een diep donkere poel van ellende die jou is aangedaan
logisch dat je nog even vasthoudt
aan de stemmen
totdat jouw kleine tere kern
een stralende sterke ster is geworden
en er ruimte is voor de waarheid
dat jij mag zijn wie je bent
zoals je altijd al was
en dat dat goed is
en veilig
wij weten het al
en houden het vast voor jou om alvast wat glimpjes te zien
diep van binnen
ergens klein en teer
jij mag er zijn
jij bent genoeg
je deed wat nodig was
om te overleven
maar wat als je dat gelooft
dan is er geen controle
geen straf
geen oplossing
dan
is
het
gewoon
een diep donkere poel van ellende die jou is aangedaan
logisch dat je nog even vasthoudt
aan de stemmen
totdat jouw kleine tere kern
een stralende sterke ster is geworden
en er ruimte is voor de waarheid
dat jij mag zijn wie je bent
zoals je altijd al was
en dat dat goed is
en veilig
wij weten het al
en houden het vast voor jou om alvast wat glimpjes te zien
vrijdag 13 oktober 2023 om 16:48
Je hebt in jezelf het kleine meisje, en ook de stemmen van de daders. Beide delen zitten vast in die werkelijkheid zoals hij vroeger was, een werkelijkheid die is gemanipuleerd door mensen die jou niet werkelijk zagen, die er belang bij hadden dat jij jezelf als een gebruiksvoorwerp zag omdat zij dat ook deden. Zij zijn nooit in staat geweest te erkennen waar ze werkelijk mee bezig waren, want dan zouden ze moeten erkennen dat ze ongeloofelijk wreed zijn, onbevattelijk. Jij bent zelf niet zo, dus je kan niet begrijpen dat mensen dit echt onschuldige kinderen aandoen, maar helaas gebeurt dat wel. Ik denk niet dat ze werkelijk geloofden dat de schuld bij jou lag; het was een laffe manier om niet te hoeven zien wie ze zelf waren.
Maar jij bent meer dan wat zij hebben geprobeerd in te prenten, je was altijd al meer en met elk stukje liefde dat je geeft en elk stukje leven dat je opbouwt, help je dat authentieke stuk van jezelf om te groeien en krachtiger te worden. Dat is het stuk dat wij heel duidelijk zien, en het zou toch gek zijn als wij allemaal dezelfde waanbeelden over jou hadden, terwijl een deel van jou er alles aan doet om ons te overtuigen hoe waardeloos je bent?
Wij hebben de daderstemmen niet in ons hoofd. Wij zien jou niet zoals zij jou zagen. Rationeel gezien: welke perspectief zou nou een beter beeld geven van wie je bent: dat van daders die doodsbang zijn dat jij ze doorziet en die de consequenties van hun daden uit alle macht willen voorkomen, of dat van vreemden die je diepste angsten en geheimen hebben gelezen en nog steeds weten dat jij niets hebt om je voor te schamen?
Maar jij bent meer dan wat zij hebben geprobeerd in te prenten, je was altijd al meer en met elk stukje liefde dat je geeft en elk stukje leven dat je opbouwt, help je dat authentieke stuk van jezelf om te groeien en krachtiger te worden. Dat is het stuk dat wij heel duidelijk zien, en het zou toch gek zijn als wij allemaal dezelfde waanbeelden over jou hadden, terwijl een deel van jou er alles aan doet om ons te overtuigen hoe waardeloos je bent?
Wij hebben de daderstemmen niet in ons hoofd. Wij zien jou niet zoals zij jou zagen. Rationeel gezien: welke perspectief zou nou een beter beeld geven van wie je bent: dat van daders die doodsbang zijn dat jij ze doorziet en die de consequenties van hun daden uit alle macht willen voorkomen, of dat van vreemden die je diepste angsten en geheimen hebben gelezen en nog steeds weten dat jij niets hebt om je voor te schamen?
What a nuanced anxiety
vrijdag 13 oktober 2023 om 20:25
Je weet het ook allemaal wel. Maar je lijf niet. Als je de moed hebt, probeer dan het boek “de body keeps the score” te lezen. Of lees eerst even de reviews online ergens. Veel mensen met trauma ervaren het als helend.
En ja, ik denk dat je het wil. Ik denk dat je zo’n sterkte dappere kern hebt dat je niks anders kan dan het willen. ik zie het voor me als een vetplantje in een droge dorre woestijn. Daar zit iets ingebakken om te willen groeien, te leven, te bloeien. Ondanks alles. Bij iedereen is dat zo denk ik maar als ik jou zo lees afgelopen jaren, maanden is het bij jou super sterk aanwezig. Ik geloof er ook in dat je het ooit ook ten goede gaat keren. Dat je anderen in zelfde situatie gaat helpen of een boek gaat schrijven of op wat voor n manier dan ook. Nou, in 1 alinea van vetplantje naar goeroe. Je trekt je ook maar aan van wat ik schrijf wat je zelf wilt hè!?
En ja, ik denk dat je het wil. Ik denk dat je zo’n sterkte dappere kern hebt dat je niks anders kan dan het willen. ik zie het voor me als een vetplantje in een droge dorre woestijn. Daar zit iets ingebakken om te willen groeien, te leven, te bloeien. Ondanks alles. Bij iedereen is dat zo denk ik maar als ik jou zo lees afgelopen jaren, maanden is het bij jou super sterk aanwezig. Ik geloof er ook in dat je het ooit ook ten goede gaat keren. Dat je anderen in zelfde situatie gaat helpen of een boek gaat schrijven of op wat voor n manier dan ook. Nou, in 1 alinea van vetplantje naar goeroe. Je trekt je ook maar aan van wat ik schrijf wat je zelf wilt hè!?
vrijdag 13 oktober 2023 om 22:28
zaterdag 14 oktober 2023 om 11:36
ja,heb het gelezen en echt veel van geleerd. en precies dat besef; ik stel me niet aan omdat ik me ondanks vaak alles cognitief snappen en weten me toch rot voel. Maar het zit in het lijf opgeslagen. En dingen als bewegen, bewust ademhalen een paar minuten, schouders af en toe ontspannen helpen een beetje met dat gespannen lijf.
Fijn dat je zo dankbaar kan zijn voor de kleine dingen (die eigenlijk heel groot zijn natuurlijk). Ik merk dat dat me ook wat beter afgaat als ik me in mijn lijf meer ontspannen voel.
Fijn dat je zo dankbaar kan zijn voor de kleine dingen (die eigenlijk heel groot zijn natuurlijk). Ik merk dat dat me ook wat beter afgaat als ik me in mijn lijf meer ontspannen voel.
zaterdag 14 oktober 2023 om 16:37
Bewegen helpt bij mij ook echt.
Ademhalen vind ik lastig. Maar begrijpen waarom ik dingen doe/voel/vind helpt echt enorm.
Komende tijd dus elke avond een blz lezen.
En ik Wil me bewust blijven van al het geluk dat ik heb. Alle mooie dingen. Al het fijne.
Al is het soms klein. Al voelt alles soms kut en uitzichtloos.
Ik wil blijven zoeken.
Niet verzuren.
Ademhalen vind ik lastig. Maar begrijpen waarom ik dingen doe/voel/vind helpt echt enorm.
Komende tijd dus elke avond een blz lezen.
En ik Wil me bewust blijven van al het geluk dat ik heb. Alle mooie dingen. Al het fijne.
Al is het soms klein. Al voelt alles soms kut en uitzichtloos.
Ik wil blijven zoeken.
Niet verzuren.
zondag 15 oktober 2023 om 10:59
Wat gemeen hoe in die nachtmerries alle grote angsten worden gemengd.
Het zijn leugens avo, je vriendin van nu denkt niet zo over je en dat je lichaam meewerkte is om te overleven, niet omdat je het wilde.
Ik gun je ook dat je je dankbaar voelt omdat het mag, omdat er nou eenmaal dingen zijn die je dat gevoel geven, niet uit schuldgevoel omdat het moet.
Je hoeft het niet te verdienen om een mooi leven te hebben, dat mag je hebben gewoon omdat je bestaat.
En over slachtoffer zijn: misschien helpt het om dat te zien als een beschrijving van een situatie, niet als een identiteit. In de situatie van vroeger was jij slachtoffer, en anderen dader. Dat zegt iets over de machtsposities en acties in die situatie, maar het zegt niets over jou als persoon. Het maakt je niet slap of schuldig, en erkennen dat je het toen was is geen manipulatie of geschiedvervalsing, maar een feitelijke beschrijving van de situatie.
Je zegt er ook niet mee dat er geen andere erge dingen gebeuren bij andere mensen. Dat is alleen niet relevant. Relativeren kan gezond zijn maar als je het gebruikt om je eigen ervaring te minimaliseren schiet het door. Dan voel je je alleen maar schuldiger over je eigen gevoel omdat je denkt dat je er geen recht op hebt. Maar zo werkt trauma niet. En daar kan jij niets aan doen en daar ben je ook niet alleen in.
Het zijn leugens avo, je vriendin van nu denkt niet zo over je en dat je lichaam meewerkte is om te overleven, niet omdat je het wilde.
Ik gun je ook dat je je dankbaar voelt omdat het mag, omdat er nou eenmaal dingen zijn die je dat gevoel geven, niet uit schuldgevoel omdat het moet.
Je hoeft het niet te verdienen om een mooi leven te hebben, dat mag je hebben gewoon omdat je bestaat.
En over slachtoffer zijn: misschien helpt het om dat te zien als een beschrijving van een situatie, niet als een identiteit. In de situatie van vroeger was jij slachtoffer, en anderen dader. Dat zegt iets over de machtsposities en acties in die situatie, maar het zegt niets over jou als persoon. Het maakt je niet slap of schuldig, en erkennen dat je het toen was is geen manipulatie of geschiedvervalsing, maar een feitelijke beschrijving van de situatie.
Je zegt er ook niet mee dat er geen andere erge dingen gebeuren bij andere mensen. Dat is alleen niet relevant. Relativeren kan gezond zijn maar als je het gebruikt om je eigen ervaring te minimaliseren schiet het door. Dan voel je je alleen maar schuldiger over je eigen gevoel omdat je denkt dat je er geen recht op hebt. Maar zo werkt trauma niet. En daar kan jij niets aan doen en daar ben je ook niet alleen in.
What a nuanced anxiety
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
