Psyche
alle pijlers
Eenzaam, sociale kring word kleiner
donderdag 12 juli 2018 om 23:23
Ik heb het nooit gehad, zo'n vriendengroep waar je als tiener mee op vakantie gaat, een groep die jaren vrienden blijven en jaarlijks nog vriendendagen hebben, waar ze ook wonen.
Ja ik heb "vrienden". Het zijn meer kennisen die ik af en toe tegen kom of sporadisch mee afspreek. Maar niet iemand waarvan ik zeg, die kan ik midden in de nacht bellen als er iets is.
Ja, ik heb wel vriendinnen gehad. Tenminste, dat dacht ik. Ik ben dan ook, helaas meerdere malen, flink met het mes in de rug gestoken door "vriendinnen". Waarom doe ik zoveel voor iemand, ga ik door het vuur voor ze, om uiteindelijk alleen en gekwetst achter te blijven? Ben ik dan zo naïef? Waarom is er geen vriendin voor mij die hetzelfde doet?
Nu ik "ouder" begin te worden merk ik ook dat het moeilijker is (voor mij) om nieuwe mensen te ontmoeten en vrienden te maken. Fulltime werken, alleenstaande moeder, huishouden. Maar toch, als je kind bij je ex is, je nieuwe vriend aan het werk is en je in het weekend alleen thuis zit voel je het, je bent eenzaam. Ik zat laatst te bedenken wie ik zou kunnen bellen. Ik kon gewoon niemand verzinnen.....Ik heb geen vriendinnen waar ik lekker mee op terrasje kan zitten, mee kan gaan shoppen of gewoon lekker thuis mee kan kletsen.
Ja, het begint bij jezelf maar voor mij is het lastig om nieuwe vrienden te maken.......waar doe ik dit? Ga je gewoon alleen op een terras zitten of aan een bar staan? Mama's van klasgenootjes van mijn kind zie ik bijna niet. Nieuwe school, ken niemand en doordat mijn kind naar BSO gaat zie ik de ouders ook niet.
Ik heb dit nooit uitgesproken, maar van mij af schrijven is al een hele bevrijding...
Ja ik heb "vrienden". Het zijn meer kennisen die ik af en toe tegen kom of sporadisch mee afspreek. Maar niet iemand waarvan ik zeg, die kan ik midden in de nacht bellen als er iets is.
Ja, ik heb wel vriendinnen gehad. Tenminste, dat dacht ik. Ik ben dan ook, helaas meerdere malen, flink met het mes in de rug gestoken door "vriendinnen". Waarom doe ik zoveel voor iemand, ga ik door het vuur voor ze, om uiteindelijk alleen en gekwetst achter te blijven? Ben ik dan zo naïef? Waarom is er geen vriendin voor mij die hetzelfde doet?
Nu ik "ouder" begin te worden merk ik ook dat het moeilijker is (voor mij) om nieuwe mensen te ontmoeten en vrienden te maken. Fulltime werken, alleenstaande moeder, huishouden. Maar toch, als je kind bij je ex is, je nieuwe vriend aan het werk is en je in het weekend alleen thuis zit voel je het, je bent eenzaam. Ik zat laatst te bedenken wie ik zou kunnen bellen. Ik kon gewoon niemand verzinnen.....Ik heb geen vriendinnen waar ik lekker mee op terrasje kan zitten, mee kan gaan shoppen of gewoon lekker thuis mee kan kletsen.
Ja, het begint bij jezelf maar voor mij is het lastig om nieuwe vrienden te maken.......waar doe ik dit? Ga je gewoon alleen op een terras zitten of aan een bar staan? Mama's van klasgenootjes van mijn kind zie ik bijna niet. Nieuwe school, ken niemand en doordat mijn kind naar BSO gaat zie ik de ouders ook niet.
Ik heb dit nooit uitgesproken, maar van mij af schrijven is al een hele bevrijding...
donderdag 12 juli 2018 om 23:41
Wat houdt je tegen om aan een van die kennissen een voorstel te doen om samen iets te gaan drinken?
En uit je openingspost valt me op dat je schrijft dat 'je zoveel voor iemand doet/door het vuur gaat' en mist dat iemand voor jou hetzelfde doet.
Het spijt me, maar zo werkt het niet.
En uit je openingspost valt me op dat je schrijft dat 'je zoveel voor iemand doet/door het vuur gaat' en mist dat iemand voor jou hetzelfde doet.
Het spijt me, maar zo werkt het niet.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 12 juli 2018 om 23:42
Het is een hele stap om toe te geven dat je minder sociale contacten hebt dan je zou willen, dus petje af dat je het toch gedaan hebt.
Ik denk ook dat je echt niet de enige bent in jouw positie.
Je kunt het forum gebruiken voor je digitale contacten (erg gezellig), maar ook om een oproepje te doen op de Contactenpijler.
Verder kan een nieuwe hobby nog wel eens werken of actief worden op school.
Vrijwilligerswerk helpt ook enorm voor je sociale contacten. Misschien kan dat wel een middagje per week ofzo
Of wellicht een gezelligheidsvereniging zoals Nieuwemensenlerenkennen of een groepsreis maken. Daar heb ik zelf diverse vriendinnen leren kennen.
En dan is er natuurlijk nog het internet daten, voor als je een nieuwe relatie wel weer ziet zitten.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Succes!
Ik denk ook dat je echt niet de enige bent in jouw positie.
Je kunt het forum gebruiken voor je digitale contacten (erg gezellig), maar ook om een oproepje te doen op de Contactenpijler.
Verder kan een nieuwe hobby nog wel eens werken of actief worden op school.
Vrijwilligerswerk helpt ook enorm voor je sociale contacten. Misschien kan dat wel een middagje per week ofzo
Of wellicht een gezelligheidsvereniging zoals Nieuwemensenlerenkennen of een groepsreis maken. Daar heb ik zelf diverse vriendinnen leren kennen.
En dan is er natuurlijk nog het internet daten, voor als je een nieuwe relatie wel weer ziet zitten.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Succes!
anoniem_91778 wijzigde dit bericht op 13-07-2018 00:02
Reden: OP niet goed gelezen
Reden: OP niet goed gelezen
3.69% gewijzigd
donderdag 12 juli 2018 om 23:55
En uit je openingspost valt me op dat je schrijft dat 'je zoveel voor iemand doet/door het vuur gaat' en mist dat iemand voor jou hetzelfde doet.
Het spijt me, maar zo werkt het niet.
[/quote]
Ik snap dat dat zo niet werkt. Om dit even toe te lichten: Ik ben voor twee vriendinnen door het vuur gegaan. Geholpen toen ze niks en niemand meer hadden. Beide (zat jaren tussen deze twee dames) hebben mij echt gekwetst. De een had toen ze erboven was geen behoefte meer aan onze vriendschap en toegegeven mij gebruikt de hebben. De andere lag met mijn nu ex te krikken in mijn huis. Daar kwam ik dus later achter toen ze er weer boven op was. Dat kwetst je en dan vraag je jezelf af wat je fout doet met vriendschappen....
Het spijt me, maar zo werkt het niet.
[/quote]
Ik snap dat dat zo niet werkt. Om dit even toe te lichten: Ik ben voor twee vriendinnen door het vuur gegaan. Geholpen toen ze niks en niemand meer hadden. Beide (zat jaren tussen deze twee dames) hebben mij echt gekwetst. De een had toen ze erboven was geen behoefte meer aan onze vriendschap en toegegeven mij gebruikt de hebben. De andere lag met mijn nu ex te krikken in mijn huis. Daar kwam ik dus later achter toen ze er weer boven op was. Dat kwetst je en dan vraag je jezelf af wat je fout doet met vriendschappen....
donderdag 12 juli 2018 om 23:58
Oh ja ik zie het nu, even overheen gelezen. Dan zal een nieuwe lover wellicht geen optie zijnMadeliefjees schreef: ↑12-07-2018 23:55Volgens mij heeft TO een vriend en werkt ze fulltime. Dus vrijwilligerswerk zal moeilijk worden.
vrijdag 13 juli 2018 om 00:01
Wat een enorme rotstreken!Eindh81 schreef: ↑12-07-2018 23:55
Ik snap dat dat zo niet werkt. Om dit even toe te lichten: Ik ben voor twee vriendinnen door het vuur gegaan. Geholpen toen ze niks en niemand meer hadden. Beide (zat jaren tussen deze twee dames) hebben mij echt gekwetst. De een had toen ze erboven was geen behoefte meer aan onze vriendschap en toegegeven mij gebruikt de hebben. De andere lag met mijn nu ex te krikken in mijn huis. Daar kwam ik dus later achter toen ze er weer boven op was. Dat kwetst je en dan vraag je jezelf af wat je fout doet met vriendschappen....
Wellicht heb je je grenzen niet goed genoeg aangegeven, maar dan nog is dat gedrag echt absurd.
Ik hoop dat het je niet te wantrouwend naar nieuwe mensen toe heeft gemaakt, want dat zou echt zonde zijn.
vrijdag 13 juli 2018 om 00:02
Wat vervelend dat je je soms zo voelt, ik denk ook dat het voor veel mensen herkenbaar is maar niet iedereen het wil uitspreken.
Wellicht is er een leuke schilderavond of dergelijke waar je een keer kan aansluiten of een andere workshop die jou aanspreekt?
Zelf heb ik een hele goede vriendin gevonden door een oproepje hier o het forum, wellicht ook iets voor jou?
Een tip, verwacht niet teveel van een nieuwe vriendschap. Meestal is het gewoon leuk om soms af te spreken en soms groeit het in verloop van tijd uit tot een diepere band
Wellicht is er een leuke schilderavond of dergelijke waar je een keer kan aansluiten of een andere workshop die jou aanspreekt?
Zelf heb ik een hele goede vriendin gevonden door een oproepje hier o het forum, wellicht ook iets voor jou?
Een tip, verwacht niet teveel van een nieuwe vriendschap. Meestal is het gewoon leuk om soms af te spreken en soms groeit het in verloop van tijd uit tot een diepere band
vrijdag 13 juli 2018 om 00:04
Ik herken het helemaal, heb ook altijd al zo'n gezellige vriendengroep willen hebben maar nooit gehad (vroeger op school al niet hoor, gewoon "losse" vriendinnen). En ook niet als ik een relatie had, dan hadden we wel gezamelijke vrienden maar dat was vaak best oppervlakkig. Ik heb eigenlijk maar 2 vriendinnen en die zijn allebei erg druk dus kunnen ook bijna nooit afspreken. Een oproepje hier op het forum doen is misschien wel een goed idee.
Sites als nieuwemensenlerenkennen heb ik ook al eens geprobeerd maar daar kwamen ook meer "kennissen" uit voort (die inmiddels alweer verwaterd zijn) dan echte vriendschappen.
Je hebt niet zoveel aan mijn post maar ik wilde je toch even een hart onder de riem steken. En ik hoop dat er meer tips komen
Sites als nieuwemensenlerenkennen heb ik ook al eens geprobeerd maar daar kwamen ook meer "kennissen" uit voort (die inmiddels alweer verwaterd zijn) dan echte vriendschappen.
Je hebt niet zoveel aan mijn post maar ik wilde je toch even een hart onder de riem steken. En ik hoop dat er meer tips komen
vrijdag 13 juli 2018 om 00:25
Advies van opa
Tegenwoordig is de moraal veel lager dan vroeger. Tegenwoordig hebben mensen minder voor elkaar over en denkt iedereen aan zichzelf.
Je moet je echte vrienden eruit pikken. Ze bestaan nog wel, maar je moet goed zoeken. Soms ben ik in mijn leven weer totaal verbaasd als ik weer zo'n goed persoon tegenkom.
Een echte vriend is iemand die je in het holst van de nacht zou kunnen bellen wanneer je autopech hebt. Hij zal op je schelden maar je wel helpen.
Zo ging dat vroeger bij mij in de vriendengroep ook. We wisten precies bij elkaar wat wel en wat niet kon. Toen een vriend van mij tijdens een feest een opschepte over dat hij de volgende ochtend makkelijk om 7 uur kon opstaan, stond ik de volgende ochtend natuurlijk voor zijn deur:). Zijn vader was altijd vroeg wakker en liet mij binnen. Vervolgens heb ik met pannendeksels hem het bed uit gehaald. Op dat moment was hij heel kwaad, maar we hebben er daarna nog goed om kunnen lachen.
Je kunt ook leren om alleen dingen te doen (niets mis mee). Ik vind dat soms ook wel fijn. Ik hoef dan met niemand rekening te houden. Er zijn best wel tijden geweest dat ik niemand had (omdat ik in het buitenland woon). Het wisselt heel erg. Soms heb je BBQ's met vrienden en ga je samen dingen doen, maar soms verhuis jij, of zijn die vrienden weg en heb je niemand.
Zo heb ik in Nederland echt helemaal niets met Turken of Marrokanen, maar hier kunnen het mijn beste vrienden zijn. Ze zijn vaak het meest gastvrij en zullen je nooit laten vallen.
Tegenwoordig is de moraal veel lager dan vroeger. Tegenwoordig hebben mensen minder voor elkaar over en denkt iedereen aan zichzelf.
Je moet je echte vrienden eruit pikken. Ze bestaan nog wel, maar je moet goed zoeken. Soms ben ik in mijn leven weer totaal verbaasd als ik weer zo'n goed persoon tegenkom.
Een echte vriend is iemand die je in het holst van de nacht zou kunnen bellen wanneer je autopech hebt. Hij zal op je schelden maar je wel helpen.
Zo ging dat vroeger bij mij in de vriendengroep ook. We wisten precies bij elkaar wat wel en wat niet kon. Toen een vriend van mij tijdens een feest een opschepte over dat hij de volgende ochtend makkelijk om 7 uur kon opstaan, stond ik de volgende ochtend natuurlijk voor zijn deur:). Zijn vader was altijd vroeg wakker en liet mij binnen. Vervolgens heb ik met pannendeksels hem het bed uit gehaald. Op dat moment was hij heel kwaad, maar we hebben er daarna nog goed om kunnen lachen.
Je kunt ook leren om alleen dingen te doen (niets mis mee). Ik vind dat soms ook wel fijn. Ik hoef dan met niemand rekening te houden. Er zijn best wel tijden geweest dat ik niemand had (omdat ik in het buitenland woon). Het wisselt heel erg. Soms heb je BBQ's met vrienden en ga je samen dingen doen, maar soms verhuis jij, of zijn die vrienden weg en heb je niemand.
Zo heb ik in Nederland echt helemaal niets met Turken of Marrokanen, maar hier kunnen het mijn beste vrienden zijn. Ze zijn vaak het meest gastvrij en zullen je nooit laten vallen.
vrijdag 13 juli 2018 om 07:07
Ik herken het heel erg, en al jaren. Ik bel zelf ook niet graag maar het afspreken moet ook altijd van mijn kant afkomen. Ik heb soms kaartjes voor ze gekocht voor leuke dingen zodat we samen konden, ben vaak naar hun toegereden ookal zijn ze verhuisd naar een uur verder, maar ze komen eigenlijk nooit bij mij. Ik heb het zelf ook druk dus het is geen ramp, wel voelt het erg vervelend als je inderdaad over iets gevoeligs wilt praten of een verjaardag hebt en je eigenlijk niet weet welke vrienden je kan uitnodigen. Ik heb op het werk veel meiden van mijn leeftijd maar die hebben andere interesses wat het ook niet makkelijker maakt. Soms denk ik weleens dat als we verhuizen of in het ziekenhuis liggen het zomaar een paar maanden kan duren tot iemand erachter komt als we zelf niks zeggen.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
vrijdag 13 juli 2018 om 08:34
vrijdag 13 juli 2018 om 08:52
Vervelend dat je je zo voelt soms, en wat een nare nep-vriendinnen waren dat.
Ik heb ook wel zulke periodes gehad, vooral als ik weer eens naar een nieuwe woonplaats was verhuisd. En mijn tip: investeer in een relatie met je buren. Wonen er misschien mensen in je straat waarvan je een positieve indruk hebt? Maak eens wat vaker een praatje, onderzoek of er gemeenschappelijke interesses zijn, nodig ze eens uit voor een bbq. Juist omdat je naast elkaar woont is het veel makkelijker afspreken. En een goede buur is beter dan een verre vriend.
Zo heb ik nu een buurvrouw waarmee ik elke week ga hardlopen, onze mannen beginnen ook bevriend te raken en af en toe eten we samen of helpen met iets in/om huis. Gezellig en laagdrempelig.
Ik heb ook wel zulke periodes gehad, vooral als ik weer eens naar een nieuwe woonplaats was verhuisd. En mijn tip: investeer in een relatie met je buren. Wonen er misschien mensen in je straat waarvan je een positieve indruk hebt? Maak eens wat vaker een praatje, onderzoek of er gemeenschappelijke interesses zijn, nodig ze eens uit voor een bbq. Juist omdat je naast elkaar woont is het veel makkelijker afspreken. En een goede buur is beter dan een verre vriend.
Zo heb ik nu een buurvrouw waarmee ik elke week ga hardlopen, onze mannen beginnen ook bevriend te raken en af en toe eten we samen of helpen met iets in/om huis. Gezellig en laagdrempelig.
vrijdag 13 juli 2018 om 09:44
Eenzaam komt in vele vormen. Ja ik werk, ja ik heb een vriend en ik heb een kind. Maar dan is je wereld klein als je in het weekend alleen thuis zit (vriend werkt in ploegen). En dan mis je een sociaal leven.
En ja, misschien mag ik niet zeuren maar hier is toch ook een plek om dat kwijt te kunnen? En tips te vragen. Mijn vertrouwen in vriendinnen is geschaad en ik moet leren dat los te laten......en dat vind ik moeilijk....
vrijdag 13 juli 2018 om 09:51
Als je vertrouwen in mensen (heel begrijpelijk) niet meer zo groot is kun je ook beginnen met afleiding dmv dieren: ga lekker in het weekend een middagje in een dierenasiel met katten knuffelen of honden wandelen.
Dat levert je feel good dopamine op en als je ook nog een praatje met de andere vrijwilligers maakt bouw je wellicht langzaam ook het vertrouwen in andere mensen (vrouwen) weer op.
Dat levert je feel good dopamine op en als je ook nog een praatje met de andere vrijwilligers maakt bouw je wellicht langzaam ook het vertrouwen in andere mensen (vrouwen) weer op.
vrijdag 13 juli 2018 om 10:29
Ik herken me veel in je tekst... soms kan de eenzaamheid me behoorlijk aan vliegen. Maar als ik eerlijk ben, ervaar ik dat vooral op die momenten dat niemand uit mijn kleine wereldje 'beschikbaar' is. Zoals jij ook beschrijft, je werkt, hebt een kind, een vriend... maar dan komt het wel eens voor dat jij niet hoeft te werken en je vriend wel... en je kind bij je ex is. Maar hoe gaat het dan als dat niet het geval is?
Ik merk aan mezelf namelijk dat ik het heel fijn vind dat mijn wereldje klein is, wanneer ik met mijn vriend en/of kind dingen kan ondernemen. Dan heb ik eigenlijk geen behoefte aan anderen. Ik vind dat best wel slecht van mezelf... en ik weet ook dat het niet gezond is. En dus soms dwing ik mezelf ertoe. Want het is natuurlijk niet zo dat anderen zich terugtrekken op het momenten dat het jou niet uitkomt. Dan krijg je dus gewoon uitnodigingen voor feestjes, terwijl je liever met je vriend op de bank had gezeten...
vrijdag 13 juli 2018 om 11:29
TO eerst en vooral een dikke knuffel. Ik heb ook lang geworsteld met het feit dat ik geen vrienden heb, tot ik dit op een gegeven ogenblik gewoon heb aanvaard, en heb (klinkt raar misschien) het voordeel er van in begon te zien. Klinkt mss raar maar voor mij is het wel zo. Ik werk veel en heb eigenlijk niet veel meer nodig rond me dan mijn man en kinderen. Als ik buiten mijn werk ook nog eens dingen moet verplicht gaan doen omdat het vereist is om vriendschapsbanden te onderhouden, dit zou me alleen maar energie kosten, en niet energie opbrengen. Uiteraard, dit werkt zo voor mij, maar niet voor iedereen. Ik ben het type dat weer op krachten komt in stilte zeg maar, niet met een heleboel mensen om me heen. Een introvert dus.
Vroeger had ik het hier zelf veel moeilijker mee, en Facebook bv maakt het er allemaal niet beter op: mensen showen alleen maar met leuke uitstapjes, feestjes, reizen, met een hele trits mensen rond hen. Verkijk je hier echter niet op, het is maar een klein stukje van hun leven wat je ziet.
Ik zou in jouw geval proberen gewoon een leuke invulling te zoeken voor je vrije momenten. Dit kan eender wat zijn, helemaal wat jij graag doet. En geniet ten volle van die vrijheid. Het zou zonde zijn dit te verpesten voor jezelf met het idee, ik MOET vrienden hebben want de maatschappij schrijft het zo voor.
Vroeger had ik het hier zelf veel moeilijker mee, en Facebook bv maakt het er allemaal niet beter op: mensen showen alleen maar met leuke uitstapjes, feestjes, reizen, met een hele trits mensen rond hen. Verkijk je hier echter niet op, het is maar een klein stukje van hun leven wat je ziet.
Ik zou in jouw geval proberen gewoon een leuke invulling te zoeken voor je vrije momenten. Dit kan eender wat zijn, helemaal wat jij graag doet. En geniet ten volle van die vrijheid. Het zou zonde zijn dit te verpesten voor jezelf met het idee, ik MOET vrienden hebben want de maatschappij schrijft het zo voor.
vrijdag 13 juli 2018 om 12:15
Mooi dat dit voor jou werkt marie. Echter als je wel behoefte hebt aan vrienden en het tot nu toe niet is gelukt, hoeft wat mij betreft het advies niet per se te zijn 'geef het maar op' of 'leg je erbij neer'.
Dit gevoel krijg ik bij je post.
Bij echt leuke vrienden hoef je niet alleen maar zelf initiatief te nemen en ze geven meestal energie. Omdat je elkaar respecteert en liefhebt.
Natuurlijk heb je ook ruimte nodig voor diegene in je agenda dan, maar dat zou dan als het goed is geen negatief gevoel moeten oproepen en als je het erg druk hebt, is dat gewoon bespreekbaar in een goede relatie.
Dit gevoel krijg ik bij je post.
Bij echt leuke vrienden hoef je niet alleen maar zelf initiatief te nemen en ze geven meestal energie. Omdat je elkaar respecteert en liefhebt.
Natuurlijk heb je ook ruimte nodig voor diegene in je agenda dan, maar dat zou dan als het goed is geen negatief gevoel moeten oproepen en als je het erg druk hebt, is dat gewoon bespreekbaar in een goede relatie.
vrijdag 13 juli 2018 om 12:27
Daarom schreef ik er ook expliciet bij in mijn post, dat dit voor mij zo werkt. Het lijkt mij sowieso bijzonder frustrerend om uiteindelijk een groot deel van je leven bezig te zijn met zoeken naar die o zo noodzakelijke vrienden. Ik ben in een ver verleden ook wel eens zwaar teleurgesteld geweest in een vriendschap, dus allicht speelt dit ook wel mee.
vrijdag 13 juli 2018 om 12:51
Dat is ook frustrerend. Ik denk ook dat 'zoeken' inderdaad niet per se werkt en al helemaal niet 'omdat het moet'.
Zou het kunnen dat onze angsten en onzekerheden over goedkeuring, alleen zijn en weet ik veel wat, onze gevoelens, grenzen en intuïtie te veel overschaduwen? Dat we daardoor niet luisteren naar wat we soms zelf al wel voelen: dat sommige banden niet (meer) werken. En dat we sommige contacten misschien al snel afschrijven.
Zou het kunnen dat onze angsten en onzekerheden over goedkeuring, alleen zijn en weet ik veel wat, onze gevoelens, grenzen en intuïtie te veel overschaduwen? Dat we daardoor niet luisteren naar wat we soms zelf al wel voelen: dat sommige banden niet (meer) werken. En dat we sommige contacten misschien al snel afschrijven.
vrijdag 13 juli 2018 om 18:21
Herkenbaar. Ik ben nooit met iemand anders dan mijn moeder of ouders op vakantie gegaan. Geen idee hoe dat met vrienden is. Ik had en heb er niemand voor. Nu was ik daar in mijn tienertijd helemaal niet aan toe, dus zocht het ook niet op. Sowieso liep ik emotioneel wat achter op leeftijdsgenoten. Alleen op de basisschool had ik veel vriendinnen. Een hechte groep heb ik nooit gehad. Maar dat vond ik ook niet erg, was beter in 1 op 1. Soms met 2 of 3. Alleen op de basisschool gingen vriendschappen me makkelijk af. Daarna ging het bergafwaarts. Jaren kwamen er geen nieuwe voor in de plaats. Met mijn oude vriendinnen is het verwaterd toen ze een relatie kregen. Nu hebben veel een gezin en/of zijn druk met werk. Het waren geen vriendinnen waar ik van op aan kon trouwens. Regelmatig was ik 2e keus. Wel afspreken, maar als er een ander op hun pad kwam zeiden ze af. Of als we ergens een bekende tegenkwamen mij niet meer zien staan. Op den duur had ik niemand meer. Jaren vriendloos geweest. Tot een paar jaar geleden ik op mijn werk een paar leuke contacten kreeg. Inmiddels zijn dat er 3. Om de paar weken spreken we af. Meestal bij klets afspraken. Voorheen ondernam ik nog wel dingen met een single-vriendin. Maar onze interesses groeien uit elkaar wat het lastig maakt. Ik doe wel dingen alleen. kan dat erg fijn vinden. Maar zou willen dat het meer een keuze was en niet omdat ik er niemand voor heb.
hondenmens wijzigde dit bericht op 13-07-2018 19:02
5.78% gewijzigd
vrijdag 13 juli 2018 om 18:34
Dus je doet niets "sociaals" in je eentje, hoe wil je dan mensen leren kennen? Of wil je een kant en klaar pakketje bff's want sorry TO zo klinkt het een beetje.
JA ga idd alleen op dat terras zitten. En wie weet vraagt een gezellige dame wel of die stoel naast je bezet is want ze heeft er maar één nodig want ze is ook alleen.
Spreek je mensen wel eens aan? Op straat, in de super. En die mOEDERS niet mamma's, van die klasgenootjes waarom zie je die nooit? Heeft je kind geen vriendjes/vriendinnen? Met die moeders heb je toch wel contact neem ik aan?
Je post komt een beetje negatief over. Shoppen kan je ook alleen beginnen en dan lekker koffie doen en Ga Dan gewoon in gesprek met mensen die je tegenkomt. Maak jezelf gezellig en aantrekkelijk dan komen mensen vanzelf op je af. Blijkbaar vind je jezelf de moeite niet waard en dat straal je waarschijnlijk uit.
JA ga idd alleen op dat terras zitten. En wie weet vraagt een gezellige dame wel of die stoel naast je bezet is want ze heeft er maar één nodig want ze is ook alleen.
Spreek je mensen wel eens aan? Op straat, in de super. En die mOEDERS niet mamma's, van die klasgenootjes waarom zie je die nooit? Heeft je kind geen vriendjes/vriendinnen? Met die moeders heb je toch wel contact neem ik aan?
Je post komt een beetje negatief over. Shoppen kan je ook alleen beginnen en dan lekker koffie doen en Ga Dan gewoon in gesprek met mensen die je tegenkomt. Maak jezelf gezellig en aantrekkelijk dan komen mensen vanzelf op je af. Blijkbaar vind je jezelf de moeite niet waard en dat straal je waarschijnlijk uit.
