Psyche
alle pijlers
fase van herstel in een depressie
dinsdag 13 oktober 2009 om 17:08
Dit zal hopelijk mijn laatste topic worden over dit onderwerp.
Ik merk dathet herstel echt gelijdelijk aan gaat soms met een stap naar boven, dan een half stapje terug, en soms lijk ik vast te hangen in een bepaalde fase.
Het meeste vervelende van de hele depressie vindt ik nog die vervelende onrust in mijn lichaam, een soort trilling geen idee waar dit vandaan komt.
kreeg een brief van mijn psy die zij dat dit even erg kon worden ivm de ophoging die we hebben gedaan zondag.en dat de ophoging pas over een aantal weken merkbaar zal zijn.
1) wie herkent er allemaal die onrust die een tijd aanhoud?
2) wie herkent t volgende dagen worden weken dat je in een bepaalde grijze wereld leeft en je denkt dit gaat nooit meer weg.
soms denk wat kan ik meer doen?
ik werk 5 uur per dag, ik sport 3 of 4 keer peer week, eet veel fruit, ga in bad of doe ontspannings oefeningen, krijgt nu ook 1 keer per week goede therapie, en heb medicatie.
iemand anders nog tips.
De reden dat ik post is dat er weinig mensen weten hoe het is om in een depressie te zitten.
Ik merk dathet herstel echt gelijdelijk aan gaat soms met een stap naar boven, dan een half stapje terug, en soms lijk ik vast te hangen in een bepaalde fase.
Het meeste vervelende van de hele depressie vindt ik nog die vervelende onrust in mijn lichaam, een soort trilling geen idee waar dit vandaan komt.
kreeg een brief van mijn psy die zij dat dit even erg kon worden ivm de ophoging die we hebben gedaan zondag.en dat de ophoging pas over een aantal weken merkbaar zal zijn.
1) wie herkent er allemaal die onrust die een tijd aanhoud?
2) wie herkent t volgende dagen worden weken dat je in een bepaalde grijze wereld leeft en je denkt dit gaat nooit meer weg.
soms denk wat kan ik meer doen?
ik werk 5 uur per dag, ik sport 3 of 4 keer peer week, eet veel fruit, ga in bad of doe ontspannings oefeningen, krijgt nu ook 1 keer per week goede therapie, en heb medicatie.
iemand anders nog tips.
De reden dat ik post is dat er weinig mensen weten hoe het is om in een depressie te zitten.
dinsdag 13 oktober 2009 om 17:24
dinsdag 13 oktober 2009 om 18:01
Euhm...ik ben nu 4 jaar later en begin nu pas het gevoel te krijgen dat het leven weer op rolletjes loopt, dat ik niet meer als een vlieger van de ene kant naar de andere kant wordt gewaaid....
Sorry, ik wil je met mijn bericht niet terug laten vallen, maar het ging bij mij pas echt lopen toen ik echt kon accepteren dat dingen niet meer moesten, waaronder ook het herstel.
Sterkte!
Sorry, ik wil je met mijn bericht niet terug laten vallen, maar het ging bij mij pas echt lopen toen ik echt kon accepteren dat dingen niet meer moesten, waaronder ook het herstel.
Sterkte!
dinsdag 13 oktober 2009 om 18:04
En inderdaad adem 3x heel diep, probeer je gevoel niet te onderdrukken met het doen van andere dingen, maar laat het maar op je afkomen en vraag je af waarom je dat gevoel hebt. Klinkt stom, maar in dat soort situaties ga ik soms letterlijk de dialoog met mijzelf aan door in de spiegel te kijken en te praten. Met als gevolg dat ik zelf analyseer waarom ik op dat moment een bepaald (jachtig) gevoel heb en dan volgt vrij snel daarna de rust weer.
dinsdag 13 oktober 2009 om 23:58
Hi Force, zie dat je een nieuw topic hebt geopend.
Ik herken het hoor. Ben eind vorig jaar in depressie geraakt, paar maanden thuis gezeten en toen weer werk gaan opvatten. Nu werk ik sinds een paar weken weer fulltime en dat gaat goed. Ben me nog wel heel bewust van mezelf en hoe het gaat (moet bijvoorbeeld ook echt zo naar bed).
Vooral die fase waar jij nu in zit herken ik van een paar maanden geleden. Dat het beter gaat maar dat het nog lang niet over is.
Ik heb het toen echt moeten leren verdragen. Doorademen en het uitzitten en wachten totdat de medicijnen hun werk nog beter gaan doen. Dat naast natuurlijk een goed dagprogramma wat jij zo te lezen ook hebt.
Je doet genoeg en werkt er hard genoeg aan zo te lezen. Dan is er nog maar een ding: geef het tijd en zit het uit!
Onrust kan inderdaad heel goed door de verhoging komen!
Ik herken het hoor. Ben eind vorig jaar in depressie geraakt, paar maanden thuis gezeten en toen weer werk gaan opvatten. Nu werk ik sinds een paar weken weer fulltime en dat gaat goed. Ben me nog wel heel bewust van mezelf en hoe het gaat (moet bijvoorbeeld ook echt zo naar bed).
Vooral die fase waar jij nu in zit herken ik van een paar maanden geleden. Dat het beter gaat maar dat het nog lang niet over is.
Ik heb het toen echt moeten leren verdragen. Doorademen en het uitzitten en wachten totdat de medicijnen hun werk nog beter gaan doen. Dat naast natuurlijk een goed dagprogramma wat jij zo te lezen ook hebt.
Je doet genoeg en werkt er hard genoeg aan zo te lezen. Dan is er nog maar een ding: geef het tijd en zit het uit!
Onrust kan inderdaad heel goed door de verhoging komen!
woensdag 14 oktober 2009 om 13:38
Bedankt voor de reacties. Wat ik zelf merk nu is dat er wel verschil zit tussen nu en een maand geleden en nu. vrijdag mijn eerste echte therapie zitting, dan waarschijnlijk in de week. Wat ik vooral merk in deze fase is je gaat weer vooruit, dan weer twee stapje vooruit dan weer een stapje terug en zo zet zich de lijn voort. herken jullie dat ook het soms wat beter gaat end an wordt je weer somber en denk je ben ik niets opgeschoten.
nu wel last van de bijwerlingen van zondag, maar trekt wel weg
van de verhoging.
het is een kwestie van tijd
hebben jullie trouwens ook ellendig gezeten,?
nu wel last van de bijwerlingen van zondag, maar trekt wel weg
van de verhoging.
het is een kwestie van tijd
hebben jullie trouwens ook ellendig gezeten,?
woensdag 14 oktober 2009 om 17:04
Ik ben een rare... bij mij gaat er altijd echt een knop om. Het kan in een uur gebeurd zijn, soms duurt het een weekend of een week.
Maar bij mij gaat dan het licht aan en van daaruit kan ik weer dingen op gaan bouwen.
Ik herken wel wat je zegt over depressie, maar zo'n laatste fase herken ik dus niet uit ervaring.
Wat voor medicijnen heb je trouwens?
Veel sterkte
Maar bij mij gaat dan het licht aan en van daaruit kan ik weer dingen op gaan bouwen.
Ik herken wel wat je zegt over depressie, maar zo'n laatste fase herken ik dus niet uit ervaring.
Wat voor medicijnen heb je trouwens?
Veel sterkte
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain