Psyche
alle pijlers
Gedachtes van een depri
maandag 4 juni 2018 om 17:22
Hoe kan ik aan iemand anders uitleggen hoe ik me voel als ik het zelf zelfs niet helemaal begrijp.
Hoe leg ik uit dat ik gewoon letterlijk nergens meer energie voor heb, het liefst alleen maar wil slapen, en nee dit komt niet omdat ik een leuk weekend heb gehad, want toen heb ik ook geslapen.
De enige twee dagen van de week dat ik mezelf niet uit bed hoef te slepen, zelfs naar de supermarkt gaan kost al moeite.
Die andere 5 dagen van de week moet ik mijzelf tot dingen aanzetten waar ik eigenlijk helemaal niet toe in staat ben.
Ik ben moe, misselijk, zwak en de hele tijd somber, hoe kan ik ik godsnaam mijn werk zo uitvoeren het lukt me niet om mijzelf hier toe aan te zetten, soms een paar uurtjes lukt het toch, maar helaas voel ik me te slecht om dit op te houden.
Ik wil gewoon thuisblijven even helemaal niets, niet geforceerd vrolijk doen met andere mensen alleen maar omdat dit van mij verwacht wordt. Laat mij maar gewoon met rust, ieders klagen voelt zo klein in vergelijking met alle emoties die door mij heen stromen.
Hoe vaak per dag ik wel niet moet vechten om de tranen in bedwang te houden. Als dit niet lukt ga ik naar de wc zodat niemand me ziet.
Hoe moet ik ze uitleggen wat er is als ze dit toch niet snappen, ik weet ik kan het niet alleen maar ik denk ook dat deze mensen mij niet snappen.
Ik wil hier weg gewoon lekker naar huis, alleen zijn met alleen mijn hond die toch wel van mij houdt zonder te praten.
Zelfs naar haar word ik soms onnodig frustrerend boos omdat ik mijn emoties gewoon niet meer onder controle heb.
Ik heb het alleen geprobeerd maar het lukt niet, het enige wat me nog op de been houdt is dat ik over een paar dagen eindelijk naar de psycholoog mag.
Hoe leg ik uit dat ik gewoon letterlijk nergens meer energie voor heb, het liefst alleen maar wil slapen, en nee dit komt niet omdat ik een leuk weekend heb gehad, want toen heb ik ook geslapen.
De enige twee dagen van de week dat ik mezelf niet uit bed hoef te slepen, zelfs naar de supermarkt gaan kost al moeite.
Die andere 5 dagen van de week moet ik mijzelf tot dingen aanzetten waar ik eigenlijk helemaal niet toe in staat ben.
Ik ben moe, misselijk, zwak en de hele tijd somber, hoe kan ik ik godsnaam mijn werk zo uitvoeren het lukt me niet om mijzelf hier toe aan te zetten, soms een paar uurtjes lukt het toch, maar helaas voel ik me te slecht om dit op te houden.
Ik wil gewoon thuisblijven even helemaal niets, niet geforceerd vrolijk doen met andere mensen alleen maar omdat dit van mij verwacht wordt. Laat mij maar gewoon met rust, ieders klagen voelt zo klein in vergelijking met alle emoties die door mij heen stromen.
Hoe vaak per dag ik wel niet moet vechten om de tranen in bedwang te houden. Als dit niet lukt ga ik naar de wc zodat niemand me ziet.
Hoe moet ik ze uitleggen wat er is als ze dit toch niet snappen, ik weet ik kan het niet alleen maar ik denk ook dat deze mensen mij niet snappen.
Ik wil hier weg gewoon lekker naar huis, alleen zijn met alleen mijn hond die toch wel van mij houdt zonder te praten.
Zelfs naar haar word ik soms onnodig frustrerend boos omdat ik mijn emoties gewoon niet meer onder controle heb.
Ik heb het alleen geprobeerd maar het lukt niet, het enige wat me nog op de been houdt is dat ik over een paar dagen eindelijk naar de psycholoog mag.
maandag 4 juni 2018 om 17:36
maandag 4 juni 2018 om 17:58
Ik heb een soort waar de bijwerkingen heel beperkt bij zijn. Ik heb ze zelf ook eigenlijk niet gehad (alleen bij ophogen dosis een dag of 2, verwaarloosbaar) het heet escitalopram. Er is veel veranderd in de tussentijd.BoaLies schreef: ↑04-06-2018 17:36@maaique dankje voor je berichtje moest het even van me afschrijven. Ik heb 6 jaar geleden ook al een depressie gehad dus weet indd dat het wel weer goed komt, maar even niet nu. medicijnen twijfel ik heel erg over omdat ik daar in het verleden heel veel bijwerkingen van heb gehad.
Internagelaktisch
maandag 4 juni 2018 om 18:14
Dankjewel! ik ga het zeker even bespreken met de psycholoog, heb tot nu toe alleen nog met de huisarts gesproken namelijk.
maandag 4 juni 2018 om 18:14
Wat vaak al wilt helpen is anders te gaan denken. O.a... Je bent geen depressie.. Maar je hebt een depressie.
Verwacht niet van andere dat ze jou begrijpen, zoek gerichte hulp van een psycholoog e.d. Overweeg A.D
Ik zelf heb een recidiverende depressie, wel gestopt met de A.D. maar het is en blijft moeilijk.
Verwacht niet van andere dat ze jou begrijpen, zoek gerichte hulp van een psycholoog e.d. Overweeg A.D
Ik zelf heb een recidiverende depressie, wel gestopt met de A.D. maar het is en blijft moeilijk.
maandag 4 juni 2018 om 18:37
Tja, het nadeel is dat als het gaat om het begrijpen van dergelijke dingen is dat mensen zichzelf gaab projecteren op de situatie die jij beschrijft. Dat is hun ontwetendheid. Moeilijker is het niet, je kunt alleen zo weinig met dat soort mensen. Dat zal helaas 90 tot 95% zijn die je echt niet gaat begrijpen in die situatie. Het is wat het is.
maandag 4 juni 2018 om 20:12
Psycholoog gaat niet over medicatie, al kan ze misschien wel wat advies geven. Als je serieus medicatie overweegt raad ik je aan om naar een psychiater te gaan.
Sterkte!
maandag 4 juni 2018 om 21:29
ik woon niet in Nederland dus werkt hier misschien wat anders. Overigens toen ik depressie had 6 jaar geleden woonde ik wel in NL en toen ging de psycholoog IN SAMENWERKING met de huisarts hierover en volgens mij werkt dat hier precies hetzelfde. Maar dankje voor de tip ik ga even kijken wat de psycholoog zegt daar heb ik eindelijk een afspraak as donderdagstrontvlieg schreef: ↑04-06-2018 20:12Psycholoog gaat niet over medicatie, al kan ze misschien wel wat advies geven. Als je serieus medicatie overweegt raad ik je aan om naar een psychiater te gaan.
Sterkte!
