Psyche
alle pijlers
Geluk is een keuze
maandag 3 september 2018 om 19:57
Dit las ik in een ander topic (en ben het vaker voor bij zien komen op internet). Heb eens nagedacht en denk niet dat ik het er geheel mee eens ben (even ongeacht hoe de poster dit precies bedoelde). Ik denk wel dat je de keuze hebt bepaalde voorwaarden te scheppen die bij veel mensen gelukkige gevoelens creëren, maar echt geluk is voor mij geen keuze maar een vrij mysterieus oer gevoel dat je hebt, of niet hebt.
Hangt natuurlijk ook af van welke definitie jij hebt van geluk.
Wat vinden jullie? Kun je kiezen voor geluk en kiezen om narigheid achter je te laten?
PS dit is echt puur om dat het mij aan het denken zette en niet iets naars naar die poster toe of zo.
Hangt natuurlijk ook af van welke definitie jij hebt van geluk.
Wat vinden jullie? Kun je kiezen voor geluk en kiezen om narigheid achter je te laten?
PS dit is echt puur om dat het mij aan het denken zette en niet iets naars naar die poster toe of zo.
maandag 3 september 2018 om 20:37
Dit.Lucifer2018 schreef: ↑03-09-2018 20:35Vind het vooral een teken van kortzichtigheid en arrogantie als iemand dat echt vind/zegt.
Alleen als je voor jezelf spreekt. Dan niet.
maandag 3 september 2018 om 20:38
Is EMDR dan niks voor jou?strikjemetstippels schreef: ↑03-09-2018 20:28Nee, het is ook niet logisch om te blijven hangen.
Hoe het voor mij werkt is dat ik gewoon zo in eens een beeld door krijg met alles er bij, dus echt de ervaring en de emotie etc, en is het overdag niet dan in mijn dromen (die ik ook altijd onthoud). Ik vergeet gewoon niets en tijd lijkt tot op heden bij mij geen invloed te zijn op verwerking of helen van wonden. Ik weet ook niet waar om mijn hoofd zo werkt.
Of zoiets : https://www.interapy.nl/trauma/wetensch ... ehandeling
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 3 september 2018 om 20:39
Voor sommige mensen is dat zo makkelijk ja. Ken er een aantal.
Heeft inderdaad te maken met karakter, instelling, relativeringsvermogen, denkwijze, een bepaalde mate van fantasie misschien ook wel waardoor je meer mogelijkheden ziet.
Voor iemand die deze eigenschappen niet bezit word het verdraaid lastig om te kiezen voor geluk.
Is eigenlijk gewoon hetzelfde als mensen die roepen "gezond eten is een keuze" Nee trut, denk ik dan.
Ik heb gewoon geen zelfbeheersing op dat vlak. Ben geen robot waar je naar willekeur knopjes aan en uit kan zetten en kan programmeren wat ik wel of niet moet doen, denken of voelen.
Je bent wie je bent uiteindelijk.
Heeft inderdaad te maken met karakter, instelling, relativeringsvermogen, denkwijze, een bepaalde mate van fantasie misschien ook wel waardoor je meer mogelijkheden ziet.
Voor iemand die deze eigenschappen niet bezit word het verdraaid lastig om te kiezen voor geluk.
Is eigenlijk gewoon hetzelfde als mensen die roepen "gezond eten is een keuze" Nee trut, denk ik dan.
Ik heb gewoon geen zelfbeheersing op dat vlak. Ben geen robot waar je naar willekeur knopjes aan en uit kan zetten en kan programmeren wat ik wel of niet moet doen, denken of voelen.
Je bent wie je bent uiteindelijk.
maandag 3 september 2018 om 20:40
Ik ben een best tevreden mens (vind ik zelf) en heb soms een opborrelend geluksgevoel.
Ik geloof dus ook niet zozeer in dat geluk een keuze is, want ik doe er zelf niet zoveel voor. Wij hebben het de laatste jaren ook niet makkelijk gehad, maar toch heb ik meestal een geluksgevoel in mij. Daar voel ik mij dan weer gezegend mee, hoe zalvend dat ook kan klinken.
Ik zie mensen in mijn omgeving, die wél moeite hebben met het voelen of vinden van geluk. Ik zou niet weten hoe ik hen zou kunnen helpen.
Later is nu
maandag 3 september 2018 om 20:40
Is geluk een keuze? Voor een deel wel, denk ik.
Mijn ex had 24/7 een grijze wolk boven zijn hoofd hangen. Niks was goed of er was wel iets fout. En dàt is een partij besmettelijk joh!
In die tijd las ik hier op het forum geregeld iemand die als onderschrift iets had in de trant van "voor een ontevreden mens bestaan er geen gemakkelijke stoelen". Daar heb ik hem wel eens op gewezen, geprobeerd met hem over te hebben dat ongelukkig zijn voor een deel te maken heeft met mindset. Viel niet in goede aarde, zal ik maar zeggen... Want hij had zoveel meegemaakt, zoveel narigheid nog steeds in zijn leven. Was ook wel zo, maar zijn mindset maakte het er niet beter op.
Nu ga ik om met iemand die wèl de zon in het water kan zien schijnen. En ook dàt is besmettelijk. Niet dat anderen verantwoordelijk zijn voor hoe ik me voel, maar het is wel inspirerend, iets om je aan op te trekken. En deze persoon heeft nog even flink wat meer meegemaakt dan mijn ex, dus dat argument gaat al niet op.
Wat ik er van geleerd heb is dat je, tot bepaalde hoogte uiteraard, je aan kunt leren om problemen vrij klinisch te bekijken en te parkeren als je ze niet op dat moment op kunt lossen. "Sadness doesn't pay debts" en dan een lekker kopje koffie gaan drinken met andere vrolijkerds. Of op het balkon, ook al is dat drie hoog achter met uitzicht op een grauwe betonnen jungle, te genieten van een paar zonnestraaltjes. Op Facebook terug te kijken naar die foto's van die leuke vakantie. Even wat extra tijd te besteden aan je make-up en haar en je kleren met net wat extra zorg uit te kiezen.
Geen cent te makken, zorgen te over, en toch gelukkig kunnen zijn simpelweg omdat je de tijd en energie er in kunt en wil steken om heel bewust een andere mindset op te roepen. In die zin is gelukkig zijn wel een keuze ja.
Mijn ex had 24/7 een grijze wolk boven zijn hoofd hangen. Niks was goed of er was wel iets fout. En dàt is een partij besmettelijk joh!
In die tijd las ik hier op het forum geregeld iemand die als onderschrift iets had in de trant van "voor een ontevreden mens bestaan er geen gemakkelijke stoelen". Daar heb ik hem wel eens op gewezen, geprobeerd met hem over te hebben dat ongelukkig zijn voor een deel te maken heeft met mindset. Viel niet in goede aarde, zal ik maar zeggen... Want hij had zoveel meegemaakt, zoveel narigheid nog steeds in zijn leven. Was ook wel zo, maar zijn mindset maakte het er niet beter op.
Nu ga ik om met iemand die wèl de zon in het water kan zien schijnen. En ook dàt is besmettelijk. Niet dat anderen verantwoordelijk zijn voor hoe ik me voel, maar het is wel inspirerend, iets om je aan op te trekken. En deze persoon heeft nog even flink wat meer meegemaakt dan mijn ex, dus dat argument gaat al niet op.
Wat ik er van geleerd heb is dat je, tot bepaalde hoogte uiteraard, je aan kunt leren om problemen vrij klinisch te bekijken en te parkeren als je ze niet op dat moment op kunt lossen. "Sadness doesn't pay debts" en dan een lekker kopje koffie gaan drinken met andere vrolijkerds. Of op het balkon, ook al is dat drie hoog achter met uitzicht op een grauwe betonnen jungle, te genieten van een paar zonnestraaltjes. Op Facebook terug te kijken naar die foto's van die leuke vakantie. Even wat extra tijd te besteden aan je make-up en haar en je kleren met net wat extra zorg uit te kiezen.
Geen cent te makken, zorgen te over, en toch gelukkig kunnen zijn simpelweg omdat je de tijd en energie er in kunt en wil steken om heel bewust een andere mindset op te roepen. In die zin is gelukkig zijn wel een keuze ja.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
maandag 3 september 2018 om 20:41
Uiteindelijk is iedereen ook maar aan het overleven.Soulsista schreef: ↑03-09-2018 20:39Voor sommige mensen is dat zo makkelijk ja. Ken er een aantal.
Heeft inderdaad te maken met karakter, instelling, relativeringsvermogen, denkwijze, een bepaalde mate van fantasie misschien ook wel waardoor je meer mogelijkheden ziet.
Voor iemand die deze eigenschappen niet bezit word het verdraaid lastig om te kiezen voor geluk.
Is eigenlijk gewoon hetzelfde als mensen die roepen "gezond eten is een keuze" Nee trut, denk ik dan.
Ik heb gewoon geen zelfbeheersing op dat vlak. Ben geen robot waar je naar willekeur knopjes aan en uit kan zetten en kan programmeren wat ik wel of niet moet doen, denken of voelen.
Je bent wie je bent uiteindelijk.
maandag 3 september 2018 om 20:44
ja heb veel over emdr gelezen maar mijn eind conclusie is toch dat het nergens op is gebaseerd, en ja dan heb ik ook nog zo'n nare trek dat ik me dan niet kan over geven aan zo iets.blijfgewoonbianca schreef: ↑03-09-2018 20:38Is EMDR dan niks voor jou?
Of zoiets : https://www.interapy.nl/trauma/wetensch ... ehandeling
Hey ik heb nooit beweerd een makkelijk mens te zijn
Het kan allemaal veel slechter hoor dus in die zin heb ik niet te klagen.
maandag 3 september 2018 om 20:44
"Geluk is een keuze" klinkt leuk. Ik vind "Het leven is kut, maar het moet maar" altijd net iets realistischer.
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
maandag 3 september 2018 om 20:46
Dat is ook verschrikkelijk, dat zoiets gezegd is.vrouwjagersma schreef: ↑03-09-2018 20:28Dat snap ik en dat ben ik met je eens.
Ik heb het meer over de mensen die tegen mijn ouder zeiden, die nog geen dertig was en met twee jonge kinderen en een plotseling overleden partner zat, dat dit "ook een gelegenheid was om veel moois uit te halen" Die mensen bestaan echt en toen dat hele The Secret zo populair was, hoorde je ineens steeds vaker. Ik kan niet zo veel met die mensen, want ik mag ze niet slaan, schijnt.
Die Secret is wat dat betreft ook verschrikkelijk en heel egoïstisch.
Ik heb eea gelezen over mindfulness en blijk daarvan al vrij veel gewoon te doen. Als ik buiten fiets of wandel, kan ik intens genieten van m'n omgeving. Ik 'vergeet' heel snel. Hoewel ik wel een tobber ben, kan ik bepaalde dingen gewoon 'kwijt' raken uit m'n systeem. Ik weet niet hoe ik dat uit moet leggen.
Daarnaast heb ik dan wel altijd weer (te) hoge spierspanning, wat op stress kan wijzen, maar niet bewust dus.
Mijn man en oudste hebben dat heel anders. Jongste is meer zoals ik.
Later is nu
maandag 3 september 2018 om 20:46
JollyRider schreef: ↑03-09-2018 20:44"Geluk is een keuze" klinkt leuk. Ik vind "Het leven is kut, maar het moet maar" altijd net iets realistischer.
Dit vind ik echt zo’n Jolly-uitspraak!
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
Wat fijn om dit te lezen!
maandag 3 september 2018 om 20:47
Ik denk dat je geluk als emotie en geluk als staat van zijn los van elkaar kunt zien.
Ik zou mezelf bijvoorbeeld (tegenwoordig) als gelukkig omschrijven, ook al ben ik moe, gespannen, of verdrietig. Dat geluk is een soort basis die niet door kortstondige emotie wordt aangetast. Is het langere tijd moeilijk of gebeurt er iets ergs, dan kan dat wel mijn basisgeluk beïnvloeden, maar na een tijd keer ik toch weer terug naar dat basisniveau. En daar bovenop heb ik soms een intens gevoel van geluk, euforie, blijdschap.
Mijn ene ouder heeft depressieve neigingen en ziet dingen snel negatief.
Mijn andere ouder is bijna altijd optimistisch en ondernemend.
Als ik beide levens naast elkaar zet, heeft de tweede ouder meer zeer negatieve dingen meegemaakt, maar diegene is toch een stuk gelukkiger dan ouder 1. En dat verschil zit veel meer in de basisgesteldheid van die mensen dan in intense, vluchtige emoties.
What a nuanced anxiety
maandag 3 september 2018 om 20:48
Keuze keuze..
We overschatten onze invloed op ons geluk schromelijk. Had je wiegje op een andere plek gestaan, had je ander genetisch materiaal gehad, had je chronisch pijn, had je nare ouders....
Ik ken mensen die stinkend rijk zijn en vol liefde zijn opgegroeid en dagenlang kunnen huilen over de vorm van hun neus.
Een straatkind in Thailand speelt opgewekt de hoer.
Ik ben hier opgegroeid en heb de toegang tot denkbeelden en Ted talks en zelfhulpboeken en vergeet de invloed van Oprah niet
Dus je kunt jezelf als je daar de mogelijkheid voor hebt in trainen.
Maar dan nog wordt dat moeilijk als je daar de ruimte niet voor hebt, als je moet overleven en het niet eerder hebt geleerd heb je die mogelijkheid niet denk ik.
We overschatten onze invloed op ons geluk schromelijk. Had je wiegje op een andere plek gestaan, had je ander genetisch materiaal gehad, had je chronisch pijn, had je nare ouders....
Ik ken mensen die stinkend rijk zijn en vol liefde zijn opgegroeid en dagenlang kunnen huilen over de vorm van hun neus.
Een straatkind in Thailand speelt opgewekt de hoer.
Ik ben hier opgegroeid en heb de toegang tot denkbeelden en Ted talks en zelfhulpboeken en vergeet de invloed van Oprah niet
Dus je kunt jezelf als je daar de mogelijkheid voor hebt in trainen.
Maar dan nog wordt dat moeilijk als je daar de ruimte niet voor hebt, als je moet overleven en het niet eerder hebt geleerd heb je die mogelijkheid niet denk ik.
maandag 3 september 2018 om 20:48
Dat vind ik oprecht leuk om te horen.JollyRider schreef: ↑03-09-2018 20:44"Geluk is een keuze" klinkt leuk. Ik vind "Het leven is kut, maar het moet maar" altijd net iets realistischer.
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
maandag 3 september 2018 om 20:52
strikjemetstippels schreef: ↑03-09-2018 20:37ja nou ja het heeft ook voordelen. Maar het verleden is wel heel belangrijk voor me, heb het idee dat dat belangrijker voor mij is dan voor de meeste mensen, en dat heeft dan volgens mij te maken met mijn niet lineaire geheugen. Hoe stom het ook klinkt haha.
@vrouwjagersma: the secret, o wat is dat stom zeg. Je vraagt het universum iets en je moet het visualiseren. Nou ik ben echt een kei in visualiseren maar heb toch nooit de loterij gewonnen.
Ik vond het ook gevaarlijk "je moet leven, alsof je de prijs al gewonnen hebt". Hoeveel mensen zullen hierdoor in de schulden zijn geraakt?
Waar ik me echt kwaad over maakte, is dat je afstand moet houden van zieke mensen. Want zij hebben zichzelf een soort van ziek gedacht en door hen kun je dan zelf ook ziek worden. Een dochter van een vriendin van mij had, op het moment dat ik dat las, kanker. Welke gek verzint het, dat ik niet meer bij haar thuis had moeten komen, omdat haar dóchter van 9 met kanker zit? Een dochter, die zichzelf waarschijnlijk ook ziek gedacht had, volgens De Secret? (of, nog erger, door gedachten van haar moeder
)EN als je na al dat visualiseren niet hebt gekregen wat je wenste, je bent in een financiele afgrond geraakt bijvoorbeeld, dan 'heb je het niet goed gedaan'.
Oké, nu ga ik mezelf weer boos zitten maken.
Later is nu
maandag 3 september 2018 om 20:54
Wat fijn!JollyRider schreef: ↑03-09-2018 20:44"Geluk is een keuze" klinkt leuk. Ik vind "Het leven is kut, maar het moet maar" altijd net iets realistischer.
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
Later is nu
maandag 3 september 2018 om 20:55
maandag 3 september 2018 om 20:56
Dus je hebt het niet empirisch getest.strikjemetstippels schreef: ↑03-09-2018 20:44ja heb veel over emdr gelezen maar mijn eind conclusie is toch dat het nergens op is gebaseerd, en ja dan heb ik ook nog zo'n nare trek dat ik me dan niet kan over geven aan zo iets.
Hey ik heb nooit beweerd een makkelijk mens te zijn
Het kan allemaal veel slechter hoor dus in die zin heb ik niet te klagen.
What a nuanced anxiety
maandag 3 september 2018 om 20:57
Geluk is niet altijd een keuze en voor iedereen anders. De een is pas gelukkig met verre reizen en luxe restaurants. De ander is dat al met een bruine boterham met kaas in de tuin.
Er zijn zat mensen die ongelukkig zijn door nare dingen in het verleden. Sommigen komen daar bovenop, bij anderen zit het te diep.
Er zijn zat mensen die ongelukkig zijn door nare dingen in het verleden. Sommigen komen daar bovenop, bij anderen zit het te diep.
maandag 3 september 2018 om 20:59
Wat fijn!JollyRider schreef: ↑03-09-2018 20:44"Geluk is een keuze" klinkt leuk. Ik vind "Het leven is kut, maar het moet maar" altijd net iets realistischer.
Aan de andere kant, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik sinds enige tijd echt, maar dan ook zonder overdrijven, zielsgelukkig ben. En dat is wel het gevolg van keuzes.
En je levensmotto is herkenbaar.
maandag 3 september 2018 om 21:17
Ik vind het echt onzin, dat geluk een keuze is. Ik heb als kind behoorlijk wat narigheid te verstouwen gehad en dat heeft me heel lang achtervolgd. Ik was doodongelukkig, ook al deed ik hele leuke dingen en deed ik mijn uiterste best om wat van mijn leven te maken. Van binnen voelde ik me ruk. En dan ging ik wel naar de psycholoog maar ik had geen idee hoe ik dat moest aanpakken, wat ik dan moest zeggen zodat het overging of waar ik dan precies zoveel last van had. Dat heeft jaren geduurd totdat ik opnieuw iets heftigs mee maakte en alles er dit keer wél uitkwam. Toen kon ik wel profiteren van therapie en dat heb ik ook gedaan. Maar de meest ongelukkige jaren van mijn leven begonnen toen pas. Ik moest door al die narigheid heen om het te verwerken.
Pas nu ik een groot deel verwerkt kan ik gaan kiezen voor mijn geluk. Nu pas. Maar daarvoor had echt niemand daarmee moeten aankomen hoor. Ik vind het kortzichtig om te veronderstellen dat geluk een keuze is, dat is het onder bepaalde voorwaarden. Dat je psychisch gezond bent bijvoorbeeld zoals Nummerzoveel al aanstipte.
Pas nu ik een groot deel verwerkt kan ik gaan kiezen voor mijn geluk. Nu pas. Maar daarvoor had echt niemand daarmee moeten aankomen hoor. Ik vind het kortzichtig om te veronderstellen dat geluk een keuze is, dat is het onder bepaalde voorwaarden. Dat je psychisch gezond bent bijvoorbeeld zoals Nummerzoveel al aanstipte.
maandag 3 september 2018 om 21:29
maandag 3 september 2018 om 22:42
Je bent een bikkel! Zo'n jarenlange strijd kost veel energie.Greenlotus schreef: ↑03-09-2018 21:17Ik vind het echt onzin, dat geluk een keuze is. Ik heb als kind behoorlijk wat narigheid te verstouwen gehad en dat heeft me heel lang achtervolgd. Ik was doodongelukkig, ook al deed ik hele leuke dingen en deed ik mijn uiterste best om wat van mijn leven te maken. Van binnen voelde ik me ruk. En dan ging ik wel naar de psycholoog maar ik had geen idee hoe ik dat moest aanpakken, wat ik dan moest zeggen zodat het overging of waar ik dan precies zoveel last van had. Dat heeft jaren geduurd totdat ik opnieuw iets heftigs mee maakte en alles er dit keer wél uitkwam. Toen kon ik wel profiteren van therapie en dat heb ik ook gedaan. Maar de meest ongelukkige jaren van mijn leven begonnen toen pas. Ik moest door al die narigheid heen om het te verwerken.
Pas nu ik een groot deel verwerkt kan ik gaan kiezen voor mijn geluk. Nu pas. Maar daarvoor had echt niemand daarmee moeten aankomen hoor. Ik vind het kortzichtig om te veronderstellen dat geluk een keuze is, dat is het onder bepaalde voorwaarden. Dat je psychisch gezond bent bijvoorbeeld zoals Nummerzoveel al aanstipte.
maandag 3 september 2018 om 22:55
Het is een beetje off topic maar ik wil toch even op jouw bericht reageren. Toen ik het las namelijk, moest ik denken aan het advies (en hart onder de riem) wat ik van jou heb gekregen toen ik voor een eerste (en daarna ook een tweede keer) boventallig werd verklaard en het gevoel had dat mijn leven in duigen lag en het nooit meer goed zou komen met mijn zelfvertrouwen. (Ik had destijds een andere nick).Nummer*Zoveel schreef: ↑03-09-2018 20:36Als je mentaal gezond bent, kun je tot op zekere hoogte voor geluk kiezen.
Het bekende halfvolle of halflege glas. Je kunt je richten op wat er is geweest, wat er niet is of op wat er wel is. Je kunt (over)leven in het verleden, heden of de toekomst.
Ik moet altijd denken aan die verbitterde vrouw die samen met haar 5 kinderen verlaten was door haar overspelige echtgenoot. Die vrouw hield vast aan de naam van haar ex, was extreem verbitterd en zat vol wrok. Er kwam echt geen vriendelijk woord uit haar, ze was altijd boos op de hele wereld. En dat heeft ze de laatste 30 jaar van haar leven volgehouden. Ik denk dat zij andere keuzes had kunnen maken en daarmee een stuk gelukkiger in het leven had kunnen staan.
Aan de andere kant weet ik natuurlijk niet - en dat sluit ik zeker niet uit - of er psychische problematiek achter zat die haar tegenhield om andere keuzes te maken.
Maar als ik op problemen, teleurstelling of verdriet stuit in mijn leven, dan flitst zij vaak even door mijn hoofd. Kies ik ervoor om me te richten op het verdriet / onrecht / enz., of richt ik me op de toekomst en maak ik mentaal ruimte voor mooiere dingen?
Overigens geloof ik wel dat bij geluk ook een bepaalde mate van ongeluk hoort. Je moet je verdriet / teleurstellingen / enz verwerken om weer ruimte te
krijgen voor mooiere dingen. En dat kost vaak wel wat tijd, tijd waarin je niet 100% gelukkig kunt zijn.
Inmiddels werk ik alweer 7 jaar op een andere locatie (van dezelfde instelling) en heb het meer naar mijn zin in mijn huidige functie dan ooit tevoren. Ik voel me als een vis in het water in deze functie en krijg van mijn leidinggevende regelmatig complimenten over mijn functioneren.
Het is dus gelukkig helemaal goed gekomen, al geloofde ik daar toen totaal niet in. Jouw steuntje in de rug van toen heeft me echt erg geholpen de situatie van een afstand te bekijken en te geloven in mezelf en kijk wat ervan is gekomen
Mag ik je daarvoor met terugwerkende kracht hartelijk bedanken?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
