Psyche
alle pijlers
Grenzen aangeven: hoe en wanneer ging jij het leren?
vrijdag 13 juli 2018 om 10:48
Grenzen aangeven, ik heb het blijkbaar nog niet geleerd.
Ik merk soms niet dat mensen mijn grenzen over gaan, dat weet ik pas achteraf (als ik me erger).
Het is voor mij ook heel moeilijk om bij mijn gevoel te komen, waardoor ik niet goed weet wat ik nu eigenlijk vind. Een pré om grenzen aan te geven uiteraard.
Tegenwoordig zit ik met een boel frustratie.
Ik heb een persoon in mijn leven die mij constant (op dominante) toon moet vertellen dat ik onzeker over kom. Ik ben ik het daar zelf niet altijd mee eens, daar ik een situatie anders zie. Dat kan ik toelichten, maar helpt niet dit oordeel bij deze persoon weg te nemen.
Natuurlijk zal deze persoon hier wel eens gelijk in hebben, maar waarom het zo ontzettend dik en agressief er op leggen?
Verder merk ik dat vooral bepaalde typen mannen graag de draak met mij steken.
Zelfs wanneer ik van mezelf vind dat ik sterk overkom. Ik tolereer dit gedrag meestal, omdat ik altijd denk dat men gewoon graag een grapje wilde maken en dat dit een manier van contact leggen/ band creëren is (zo ben ik het gewend denk ik).
De gedachte dat dit eerder is om me onderuit te halen vind ik nog onwennig, wel begin ik langzaam te ervaren dat ik het niet meer leuk vind (vooral als men door blijft gaan).
Ik moet er wat mee, wellicht begin ik me langzaam te realiseren wat ik wel/ niet prettig vind. Het aangeven van de grens is wel erg moeilijk en ik denk dat het met baby-steps gaat. Daar baal ik ook van, daar ik graag al krachtig genoeg wil zijn.
Hoe zat/zit het bij jullie?
Ik merk soms niet dat mensen mijn grenzen over gaan, dat weet ik pas achteraf (als ik me erger).
Het is voor mij ook heel moeilijk om bij mijn gevoel te komen, waardoor ik niet goed weet wat ik nu eigenlijk vind. Een pré om grenzen aan te geven uiteraard.
Tegenwoordig zit ik met een boel frustratie.
Ik heb een persoon in mijn leven die mij constant (op dominante) toon moet vertellen dat ik onzeker over kom. Ik ben ik het daar zelf niet altijd mee eens, daar ik een situatie anders zie. Dat kan ik toelichten, maar helpt niet dit oordeel bij deze persoon weg te nemen.
Natuurlijk zal deze persoon hier wel eens gelijk in hebben, maar waarom het zo ontzettend dik en agressief er op leggen?
Verder merk ik dat vooral bepaalde typen mannen graag de draak met mij steken.
Zelfs wanneer ik van mezelf vind dat ik sterk overkom. Ik tolereer dit gedrag meestal, omdat ik altijd denk dat men gewoon graag een grapje wilde maken en dat dit een manier van contact leggen/ band creëren is (zo ben ik het gewend denk ik).
De gedachte dat dit eerder is om me onderuit te halen vind ik nog onwennig, wel begin ik langzaam te ervaren dat ik het niet meer leuk vind (vooral als men door blijft gaan).
Ik moet er wat mee, wellicht begin ik me langzaam te realiseren wat ik wel/ niet prettig vind. Het aangeven van de grens is wel erg moeilijk en ik denk dat het met baby-steps gaat. Daar baal ik ook van, daar ik graag al krachtig genoeg wil zijn.
Hoe zat/zit het bij jullie?
donderdag 26 juli 2018 om 17:56
Wederom prachtig geschreven.iris1969 schreef: ↑26-07-2018 10:42Ik zie het als een tuin. Die staat vol met bloemen, maar als je dichterbij komt blijken die bloemen vooral onkruid te zijn.
Dan kun je het beste dat onkruid gaan wieden, met het risico dat je tuin er daarna opeens heel kaal en leeg bij staat.
Dat is eng en confronterend en dus heb je vaak liever een tuin die voor het oog van jezelf en de buitenwereld lekker vol staat.
Maar wat er vaak gebeurt als je het onkruid wel wiedt is dat er weer lucht en ruimte in je tuin komt en dat je bestaande bloemen gaan bloeien en er nieuwe bloemen bijkomen.
Hier wil ik mij dan ook volledig bij aansluiten!
donderdag 26 juli 2018 om 21:12
Dank je. Nouja het gaat meer om de manier waarop, hij heeft er een heel verhaal van gemaakt met wat ie morgen gaat doen en blablabla en normaal gesproken zou ik dan iets zeggen van 'veel plezier'. En zou ik zeggen 'hoi pietje' en 'doei, groetjes'
Ik ga nu dus helemaal niet in op wat hij vertelt.
Maar ik heb ook niet gevraagd om dat hele verhaal.
Ik ga nu dus helemaal niet in op wat hij vertelt.
Maar ik heb ook niet gevraagd om dat hele verhaal.
Je kunt méér.
vrijdag 27 juli 2018 om 00:43
Ik snap je hoor. Dat is ook moeilijk (hoewel ik het zonder problemen doe onder het mom van eigen baas zijn).Moon-Alisa schreef: ↑26-07-2018 21:19Maar vind het idd lastig om aan te geven dat ik niet met iemand wil meerijden. Want als ik niet met een andere auto mee had gekund, was ik liever met OV gegaan dan met Pietje mee te rijden.
Maar het punt is, al had je gezegd; ik ga lekker met de trein, dan had Pietje je alsnog niet onaardig gevonden, want dat is gewoon een opdringerig type. Let op mijn woorden, als de mogelijkheid zich voordoet biedt hij weer aan om mee te rijden. Ook al heb je laats afgeslagen. Nee zeggen maakt helemaal niet dat iemand je niet aardig vindt. Als dat überhaupt al uitmaakt.
vrijdag 27 juli 2018 om 08:45
Nee idd Liz, ik weet dat er bij deze persoon een keer een harde confrontatie nodig is. Wat ook weer lastig is want hij is onderdeel van een groep mensen waar ik graag mee om ga.
Ik wil gewoon dat hij zich niet met mij bezig houdt (en ook niet met hoe ik van A naar B kom) en zeker in een groep dat hij niet steeds mijn aandacht probeert te trekken.
Maar hopelijk hebben we zaterdag een leuke dag zonder gedoe. Daarna moet ik maar eens kijken hoe ik de confrontatie aan kan gaan...
Ik wil gewoon dat hij zich niet met mij bezig houdt (en ook niet met hoe ik van A naar B kom) en zeker in een groep dat hij niet steeds mijn aandacht probeert te trekken.
Maar hopelijk hebben we zaterdag een leuke dag zonder gedoe. Daarna moet ik maar eens kijken hoe ik de confrontatie aan kan gaan...
Je kunt méér.
vrijdag 27 juli 2018 om 10:19
vrijdag 27 juli 2018 om 14:45
Moon-Alisa schreef: ↑27-07-2018 08:45Nee idd Liz, ik weet dat er bij deze persoon een keer een harde confrontatie nodig is. Wat ook weer lastig is want hij is onderdeel van een groep mensen waar ik graag mee om ga.
Ik wil gewoon dat hij zich niet met mij bezig houdt (en ook niet met hoe ik van A naar B kom) en zeker in een groep dat hij niet steeds mijn aandacht probeert te trekken.
Maar hopelijk hebben we zaterdag een leuke dag zonder gedoe. Daarna moet ik maar eens kijken hoe ik de confrontatie aan kan gaan...
Wat een leuk topic! Herken er erg veel in.
Is die man verliefd op je?
vrijdag 27 juli 2018 om 18:55
Vind dit ook een zeer interessant topic.
Ik heb aan mezelf gemerkt dat ik de laatste tijd wat gevoeliger ben geworden voor negativiteit.
Dit kan zowel iets zijn wat ik in mezelf kan oproepen, als wat andere personen kunnen veroorzaken.
Ik merk echt dat ik hierin moet veranderen en tijdig aan de rem moet trekken, want het kost mij anders echt te veel energie.
Ook in omgang met bepaalde personen.
Had eerder in dit topic het voorbeeld gegeven over mijn financieel- en administratief contactpersoon en mijn strubbelingen hiermee.
Vind het erg lastig om van mij af te bijten.
Het wordt hoog tijd om met dit probleem te gaan afrekenen.
Ik heb aan mezelf gemerkt dat ik de laatste tijd wat gevoeliger ben geworden voor negativiteit.
Dit kan zowel iets zijn wat ik in mezelf kan oproepen, als wat andere personen kunnen veroorzaken.
Ik merk echt dat ik hierin moet veranderen en tijdig aan de rem moet trekken, want het kost mij anders echt te veel energie.
Ook in omgang met bepaalde personen.
Had eerder in dit topic het voorbeeld gegeven over mijn financieel- en administratief contactpersoon en mijn strubbelingen hiermee.
Vind het erg lastig om van mij af te bijten.
Het wordt hoog tijd om met dit probleem te gaan afrekenen.
vrijdag 27 juli 2018 om 20:30
Hoezitdit (leuke nick), ja ik denk het wel.
Ik heb m bewust een jaar niet gezien en dacht dat het wel over zou zijn nu. Maar vorig weekend dook ie overal op waar ik was en komend weekend zal dat ook weer zo zijn. Dat ene uitje baalde ik ook echt van, is iets wat veel geld kost en als ik wist dat hij ook ging, zou ik niet mee gegaan zijn. Maar hij meldde zich aan na mij...
Iig vandaag een hele leuke dag gehad zonder die gast. Heerlijk.
Ik heb m bewust een jaar niet gezien en dacht dat het wel over zou zijn nu. Maar vorig weekend dook ie overal op waar ik was en komend weekend zal dat ook weer zo zijn. Dat ene uitje baalde ik ook echt van, is iets wat veel geld kost en als ik wist dat hij ook ging, zou ik niet mee gegaan zijn. Maar hij meldde zich aan na mij...
Iig vandaag een hele leuke dag gehad zonder die gast. Heerlijk.
Je kunt méér.
zaterdag 28 juli 2018 om 11:44
Heb even een wat bijzonder voorbeeld.
Was gisteravond in de nachtwinkel en haalde daar wat ijs.
Begint die verkoper ineens iets vaag te bazelen van 'onder de streep'.
Had geen idee waar hij het over had en daar raakte hij geïrriteerd door.
Dat vond ik bijzonder naar, ook omdat er mensen achter mij stonden.
Durfde ook niet echt aan te geven dat ik het vervelend vond hoe ik bejegend werd.
Het bleek dat ik ijs onderin de vriezer moest halen (zal wel met de hitte te maken hebben gehad).
Nogal vreemd.
Zoiets mag je toch helemaal niet verkopen.
In ieder geval kom ik daar niet meer, want ik had voorheen ook al een wat raar gevoel bij deze winkel.
Was gisteravond in de nachtwinkel en haalde daar wat ijs.
Begint die verkoper ineens iets vaag te bazelen van 'onder de streep'.
Had geen idee waar hij het over had en daar raakte hij geïrriteerd door.
Dat vond ik bijzonder naar, ook omdat er mensen achter mij stonden.
Durfde ook niet echt aan te geven dat ik het vervelend vond hoe ik bejegend werd.
Het bleek dat ik ijs onderin de vriezer moest halen (zal wel met de hitte te maken hebben gehad).
Nogal vreemd.
Zoiets mag je toch helemaal niet verkopen.
In ieder geval kom ik daar niet meer, want ik had voorheen ook al een wat raar gevoel bij deze winkel.
zaterdag 28 juli 2018 om 11:54
Lee2017 Dus je durfde niet te zeggen dat je niet begreep wat de bedoeling was? In welke zin ging hij je grens over dan? Het klinkt meer als een tip of instructie.
Waarschijnlijk is er net aangevuld en is het onderste ijs meer bevroren. Daar is toch niks mis mee?
Misschien begrijp ik het helemaal verkeerd hoor.
Waarschijnlijk is er net aangevuld en is het onderste ijs meer bevroren. Daar is toch niks mis mee?
Misschien begrijp ik het helemaal verkeerd hoor.
zaterdag 28 juli 2018 om 12:09
zaterdag 28 juli 2018 om 12:13
Ik zou de volgende keer tegen die persoon die zegt dat ik onzeker over kom zegen “ja en jij bent verschrikkelijk dominant en kan je mening niet voor je houden”. Klaar.
Dat laatste herken ik heel erg.. alleen, ik pak ze ook gewoon terug met grapjes. Want ik ben niet zo blond als ik lijk. En dan onstaan er vaak leuke sociale interacties. Sommige dingen kun je ook gewoon in je voordeel gebruiken. Ik ben een blondje. Boeiend.
En nu zegt mn vriendje dus dat ik mijn haar bruin moet verven want ik ben te scherp voor een blondje.
Mensen hebben altijd een mening.
Dat laatste herken ik heel erg.. alleen, ik pak ze ook gewoon terug met grapjes. Want ik ben niet zo blond als ik lijk. En dan onstaan er vaak leuke sociale interacties. Sommige dingen kun je ook gewoon in je voordeel gebruiken. Ik ben een blondje. Boeiend.
En nu zegt mn vriendje dus dat ik mijn haar bruin moet verven want ik ben te scherp voor een blondje.
Mensen hebben altijd een mening.
zaterdag 28 juli 2018 om 12:17
Zulke dingen moet je vooral los leren laten. Ik kon daar ook eeuwig over piekeren.Lee2017 schreef: ↑28-07-2018 12:09Heb wel een aantal keren gezegd dat ik het niet begreep, maar daar raakte hij alleen maar geïrriteerder van.
Was zelf ook wat gestrest op den duur.
Waarschijnlijk heb je wel gelijk met wat je schrijft (in de 2e alinea).
Ben verder ook niet boos ofzo (beetje een storm in een glas water toch wel).
Maar die persoon is ongeduldig omdat er een hele rij staat. Niet omdat jij zijn halve communicatie niet meteen snapt. Kan jij er iets aan doen dat die rij er staat? Nee. Kun jij er iets aan doen dat het zo warm is dat het ijs smelt? Nee. Kan jij iets aan zijn halve communicatie doen? Nee.
Een goede uitbater had een A4 gepakt en opgeschreven: Pak het ijs onder de streep ivm met de warmte. En dat bij de vriezer geplakt.
zaterdag 28 juli 2018 om 13:50
Top topic ! En precies op het juiste moment ! Ik heb al een A4-tje vol aantekeningen. 
Ik ben eind veertig en ik heb ook nog steeds maar gedeeltelijk geleerd mijn grenzen aan te geven. Mijn hele leven pas ik mij aan aan anderen. Met een giftige relatie, depressie en scheiding tot gevolg. Therapie hielp na de scheiding, in die tijd had ik geen relatie, en het lukt mij in voldoende mate om bij vreemden, kennissen en vrienden aan te geven wat ik wel/niet leuk vind en wat ik wel/niet wil.
Ik kom pas in de problemen als ik een relatie heb. Ik ben dan veel teveel bezig met “de meest perfecte partner te zijn” en pas mij aan aan de wensen en noden van de ander. Daardoor kom ik natuurlijk in de problemen. Ik vermijd, stop weg, stap over dingen heen, bewaar de vrede, enz. enz. Ik ben bovenal niet lastig voor de ander. Het gevolg is dat ik de frustratie opkrop en net als sommige andere forummers ontplof waardoor de “schuld” van het conflict bij mij komt te liggen.
Ik wil daar voorgoed vanaf maar ik merk dat als ik mijn grens rustig aangeef dat de ander dan altijd eindeloos uitleg wil, gaat mokken of zelfs in discussie gaat. Ik heb daar geen zin in en wil het ook weleens gezellig houden, anders hebben we voortdurend een conflict.
Om een voorbeeld te geven : als mijn partner aankomt met een probleem waar we al tig keer over gesproken hebben en waar hij verder niets aan doet, dan gebeurt het wel dat ik niet meer weet wat ik er verder nog over moet zeggen en/of andere dingen aan mijn hoofd heb. Eigenlijk moet ik dan zeggen, nu even niet. Maar hij zegt dan dat ik hem in de steek laat. Ik voel me dan schuldig en denk : “ik kan ook altijd bij hem terecht” (wat ook zo is.) dus moet ik voor mijn gevoel blijven luisteren, ook al wil en kan ik dat op dat moment eigenlijk niet.
Herkent iemand dit en hoe los je dit op ?
Ik ben eind veertig en ik heb ook nog steeds maar gedeeltelijk geleerd mijn grenzen aan te geven. Mijn hele leven pas ik mij aan aan anderen. Met een giftige relatie, depressie en scheiding tot gevolg. Therapie hielp na de scheiding, in die tijd had ik geen relatie, en het lukt mij in voldoende mate om bij vreemden, kennissen en vrienden aan te geven wat ik wel/niet leuk vind en wat ik wel/niet wil. Ik kom pas in de problemen als ik een relatie heb. Ik ben dan veel teveel bezig met “de meest perfecte partner te zijn” en pas mij aan aan de wensen en noden van de ander. Daardoor kom ik natuurlijk in de problemen. Ik vermijd, stop weg, stap over dingen heen, bewaar de vrede, enz. enz. Ik ben bovenal niet lastig voor de ander. Het gevolg is dat ik de frustratie opkrop en net als sommige andere forummers ontplof waardoor de “schuld” van het conflict bij mij komt te liggen.
Ik wil daar voorgoed vanaf maar ik merk dat als ik mijn grens rustig aangeef dat de ander dan altijd eindeloos uitleg wil, gaat mokken of zelfs in discussie gaat. Ik heb daar geen zin in en wil het ook weleens gezellig houden, anders hebben we voortdurend een conflict.
Om een voorbeeld te geven : als mijn partner aankomt met een probleem waar we al tig keer over gesproken hebben en waar hij verder niets aan doet, dan gebeurt het wel dat ik niet meer weet wat ik er verder nog over moet zeggen en/of andere dingen aan mijn hoofd heb. Eigenlijk moet ik dan zeggen, nu even niet. Maar hij zegt dan dat ik hem in de steek laat. Ik voel me dan schuldig en denk : “ik kan ook altijd bij hem terecht” (wat ook zo is.) dus moet ik voor mijn gevoel blijven luisteren, ook al wil en kan ik dat op dat moment eigenlijk niet.
Herkent iemand dit en hoe los je dit op ?
zaterdag 28 juli 2018 om 14:03
Geef je hierin volledig gelijk.YellowLemon schreef: ↑28-07-2018 12:17Zulke dingen moet je vooral los leren laten. Ik kon daar ook eeuwig over piekeren.
Maar die persoon is ongeduldig omdat er een hele rij staat. Niet omdat jij zijn halve communicatie niet meteen snapt. Kan jij er iets aan doen dat die rij er staat? Nee. Kun jij er iets aan doen dat het zo warm is dat het ijs smelt? Nee. Kan jij iets aan zijn halve communicatie doen? Nee.
Een goede uitbater had een A4 gepakt en opgeschreven: Pak het ijs onder de streep ivm met de warmte. En dat bij de vriezer geplakt.
zaterdag 28 juli 2018 om 16:05
Moon-Alisa schreef: ↑27-07-2018 20:30Hoezitdit (leuke nick), ja ik denk het wel.
Ik heb m bewust een jaar niet gezien en dacht dat het wel over zou zijn nu. Maar vorig weekend dook ie overal op waar ik was en komend weekend zal dat ook weer zo zijn. Dat ene uitje baalde ik ook echt van, is iets wat veel geld kost en als ik wist dat hij ook ging, zou ik niet mee gegaan zijn. Maar hij meldde zich aan na mij...
Iig vandaag een hele leuke dag gehad zonder die gast. Heerlijk.
Dan wordt het tijd om eerlijk tegen hem te zijn. Anders houd je dit probleem.
Iets in de trand van: ik merk dat je mij voortdurend opzoekt, ik merk dat het mij stoort. Wil je mij voortaan met rust laten?
Ik snap dat dit lastig is, hoor en ik heb makkelijk praten natuurlijk.
zaterdag 28 juli 2018 om 22:08
zaterdag 28 juli 2018 om 22:20
LizBakker schreef: ↑26-07-2018 11:31Het klopt dat ik niet zo iemand ben bij wie mensen hun hart uitstorten. Ik ga zelf ook vrij luchtig met dingen om en begrijp vaak niet wat voor mensen nou het enorme probleem is. Vaak zoeken mensen dan juist iemand uit die begrip toont en hun steunt. Ik straal dat inderdaad helemaal niet uit, dat is inderdaad zo. Ik heb bijvoorbeeld een collega die altijd allerlei dingen van andere collega's privé weet, hoe hun relaties zijn en ziekten of andere problemen. Ik ga met diezelfde mensen om en weet al die dingen helemaal niet.
Maar ik ken ook wel zuigers en mensen die overal wat op aan te merken hebben. Maar op de één of andere manier raakt mij dat niet zo. Ik heb ook wel eens dat iemand zich op werk bijvoorbeeld op een nare manier naar mij toe opstelt en dat anderen dat dan erg vinden, terwijl ik er zelf totaal geen moeite mee heb. Een rotopmerking ligt zo achter me. Mensen zeggen soms nou eenmaal domme dingen.
Misschien heb ik gewoon niet zulke duidelijke grenzen.
Wat een hoop reacties!
Wat fijn dat dit een topic een steun is voor meerdere mensen
.Liz, top als dingen jou weinig doen!
Helaas ben ik een persoon die zich wel geraakt voelt en dit ook zal uitstralen.
Vermijden/ergens niets van aantrekken is ook een strategie, in mijn geval weet ik niet of het subassertief werkt?
Vooral omdat je JUIST aan mij emoties kunt aflezen.
Ik zie wel dat anderen mensen dominante mensen juist aanpakken op jouw manier.
Ik wou dat ik het kon. Dominante mensen laten hen ook links liggen (na verloop van tijd).
zaterdag 28 juli 2018 om 22:43
Ja, dit topic lezende merk ik dat ik ook nooit geleerd heb mijn grenzen aan te geven, maar dat komt denk ik vooral omdat weinig mensen mijn grenzen over gaan. Ik lees hier allerlei situaties die mij waarschijnlijk niets zouden doen. Ik ga altijd gewoon lekker mijn eigen gang.Koe1 schreef: ↑28-07-2018 22:20Wat een hoop reacties!
Wat fijn dat dit een topic een steun is voor meerdere mensen
Liz, top als dingen jou weinig doen!
Helaas ben ik een persoon die zich wel geraakt voelt en dit ook zal uitstralen.
Vermijden/ergens niets van aantrekken is ook een strategie, in mijn geval weet ik niet of het subassertief werkt?
Vooral omdat je JUIST aan mij emoties kunt aflezen.
Ik zie wel dat anderen mensen dominante mensen juist aanpakken op jouw manier.
Ik wou dat ik het kon. Dominante mensen laten hen ook links liggen (na verloop van tijd).
Ooit bij een afscheid van werk kreeg ik een speech waarin mijn leidinggevende mij als de meest onverstoorbare persoon die hij ooit had ontmoet omschreef.
Maar ik ben soms inderdaad passief-agressief. Dan zeg ik ja en amen en ondertussen trek ik lekker mijn eigen plan. We hebben allemaal minpunten, haha!
zaterdag 28 juli 2018 om 23:27
LizBakker schreef: ↑28-07-2018 22:43Ja, dit topic lezende merk ik dat ik ook nooit geleerd heb mijn grenzen aan te geven, maar dat komt denk ik vooral omdat weinig mensen mijn grenzen over gaan. Ik lees hier allerlei situaties die mij waarschijnlijk niets zouden doen. Ik ga altijd gewoon lekker mijn eigen gang.
Ooit bij een afscheid van werk kreeg ik een speech waarin mijn leidinggevende mij als de meest onverstoorbare persoon die hij ooit had ontmoet omschreef.
Maar ik ben soms inderdaad passief-agressief. Dan zeg ik ja en amen en ondertussen trek ik lekker mijn eigen plan. We hebben allemaal minpunten, haha!
Kunnen we hieruit concluderen dat (dominante) mensen juist mensen uitproberen waaraan ze kunnen zien dat zij getriggerd worden? Zulk gedrag en de reactie daarop moet dus diegene een goed gevoel geven.
Ik link dat dan gelijk aan weinig eigenwaarde.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die directer zijn en niet om deze reden dominant uit de hoek komen. Zij blijven, naar mijn mening, beleefder.
Terug komen op niet reageren - niet assertief zijn. Als ik eerlijk ben vind ik diegene die niet reageert ook niet echt assertief. Plus punt is wel dat diegene niet 'gepakt' en dus getriggerd wordt.
Ik reageer wel en zeg ook soms wat ik niet prettig vind. Ik krijg het dan 100 x harder terug.
Tsja... Wat is wijsheid.
zondag 29 juli 2018 om 00:13
Tja, assertiviteit wordt altijd als iets goeds aangemerkt. Maar ik weet ‘t niet hoor. Ik had een collega die op assertiviteitscursus moest. Ze was namelijk snel van slag en voelde zich vaak genegeerd.Koe1 schreef: ↑28-07-2018 23:27Kunnen we hieruit concluderen dat (dominante) mensen juist mensen uitproberen waaraan ze kunnen zien dat zij getriggerd worden? Zulk gedrag en de reactie daarop moet dus diegene een goed gevoel geven.
Ik link dat dan gelijk aan weinig eigenwaarde.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die directer zijn en niet om deze reden dominant uit de hoek komen. Zij blijven, naar mijn mening, beleefder.
Terug komen op niet reageren - niet assertief zijn. Als ik eerlijk ben vind ik diegene die niet reageert ook niet echt assertief. Plus punt is wel dat diegene niet 'gepakt' en dus getriggerd wordt.
Ik reageer wel en zeg ook soms wat ik niet prettig vind. Ik krijg het dan 100 x harder terug.
Tsja... Wat is wijsheid.
Nou, ik weet niet wat ze haar daar op die cursus allemaal leerden, maar het werd er allemaal niet beter op. Ze had geleerd dat ze “haar podium moest pakken” tijdens bijvoorbeeld onze afdelingsoverleggen. Dat resulteerde bij het zakenrondje in een eindeloze lijst met dingen waar ze mee bezig was. Mensen ergerden zich behoorlijk. Ook hoe ze haar visie gaf was droeg niet bij aan de sfeer. Ze deed het op zo’n “mag ik ook eens wat zeggen” manier. Dan verlies je bij voorbaat al je publiek.
Dominante mensen kunnen vervelend zijn, maar vaak kunnen ze wel goed een pakkend of overtuigend verhaal vertellen.
Mijn mening geef ik makkelijk en wie mij dwars zit zal ik zeker aanspreken. Ik ben in een winkel of horeca ook niet bang voor een scène als ik in mijn recht sta.
Maar ik loop er oprecht weinig tegen aan. En iemand die voordringt of mij onderbreekt terwijl ik praat ofzo, dat maakt mij niet zoveel uit. Daar neem ik de moeite niet voor om er iets van te zeggen. Er is weinig dat me stoort.
zondag 29 juli 2018 om 19:50
