Heeft een leven/dood ervaring jouw leven anders gemaakt?

05-07-2018 21:05 46 berichten
Alle reacties Link kopieren
Misschien een rare vraag, maar ik ben benieuwd wat dit met het leven van anderen heeft gedaan.

Zelf heb ik een septische shock gehad en heb ik getwijfeld of ik het wel zou overleven. Heel heftig. Ook al ben ik op dat moment niet ik paniek geweest. Nadat ik er weer volledig bovenop ben gekomen, denk ik wel dat het mijn leven veranderd heeft. Ik heb afscheid genomen van zaken die ik niet belangrijk genoeg vond. Nu 2 jaar later zit het nog steeds wel ergens in mijn achterhoofd, maar merk ik dat ik ook gewoon leef in de waan van de dag. Het belangrijkste in mijn leven is mijn gezin. Dat was wel de conclusie toen de hele wereld op zn kop stond. In de waan van de dag is werk nu echter ook weer heel bepalend (krijgt soms soort van overhand). Bewust leven verschuift dan weer naar de achtergrond.

Zijn er meer mensen met een soort gelijke ervaring (leven/dood)? Wat heeft dit met jou gedaan? En leef je nu bewuster?
Alle reacties Link kopieren
Wat rot voor jullie dat jullie dit zo voelen. Gelukkig geen complicaties van eerdere ervaringen, maar naar dat dit zo bij jullie speelt!
Mij heeft het geleerd dat ik nu weet dat het hebben van een 'Bucket List' dikke vette onzin is. En mensen die leven aan de hand van zo'n lijst zijn aanstellerige types die er vaak bij willen horen. Die leven zoals ze denken dat ze moeten leven.
Die lijsten zijn vaak 'eenheidsworsten' Er staan vaak dezelfde slaapverwekkende wensen op.
Alle reacties Link kopieren
Ik laat tegenwoordig wel mijn boodschappen bezorgen, omdat ik gewoon geen zin meer heb om tijd te besteden aan dat soort dingen. En ik stofzuig minder vaak.
Alle reacties Link kopieren
Hier geen bijna doodervaring, maar wel een auto-ongeluk meegemaakt en meer dan drie maanden moeten herstellen. Heeft mijn leven niet zozeer veranderd, maar ik ben nu wel heel dankbaar voor wat mijn lichaam allemaal (aan)kan. Ik was altijd heel kritisch op alles aan mijn lichaam, maar inmiddels ben ik eigenlijk alleen maar trots ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Ik had er vorige maand bijna niet meer geweest, als ik een week te laat naar de HA was geweest was ik nu dood geweest. Wat mij opviel is dat ik juist van de vermoeidheid, eng worden en flauwvallen voorafgaande uiterst rustig was. Ik ben met spoed opgenomen, het erge is dat dat laatste juist mijn leven tot een hel heeft gemaakt ik ben eerder boos dat ik er nog ben, ben helemaal uit mijn dak gegaan op de afdeling waar ik lag! Want na mijn herstel voel ik mij heel slecht en ik had gewild dat ik nooit naar de HA was gegaan. Maar mijn beste vriend stond erop omdat ik doodziek was maar voor mijzelf was dat gevoel al heel normaal. Nu is nog niet duidelijk of ik blijvend herstelt ben dat hoor ik volgende week... ik heb al aangegeven dat ik verdere behandeling niet ga doen mocht het weer zo gaan verlopen als voor de opname. Dus heeft het mij veranderd? JA! Heel erg zelf.
''Geen woorden maar daden''
Alle reacties Link kopieren
Het stomme is dat ik behalve hier mijn eerlijkheid en tegen mijn beste vriend mijn eerlijkheid heb verteld tegen anderen doe alsof alles fantastische is! Zo doe ik ook ik laat niets merken wat dit verder met mij heeft gedaan. Typische gevalletje van mooi weer spelen.
''Geen woorden maar daden''
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
05-07-2018 21:22
Ik heb periodes gehad dat ik vond dat ik pech had dat ik er nog was.
Ik denk dat die periodes mij veel meer gevormd hebben dan die twee keer niet dood gaan.
Solomio, Ik hoop dat het bij mij nu ook een periode is en dat ik het anders ga zien. Het is voor mij misschien nog wat te kort.
''Geen woorden maar daden''
Alle reacties Link kopieren
Honingbloesem begrijp ik het goed dat je dan nu meer last hebt dan voordat je bent opgenomen? Wat zorgt ervoor dat jouw leven nu een hel is?
Alle reacties Link kopieren
sinnombre schreef:
06-07-2018 17:59
Mij heeft het geleerd dat ik nu weet dat het hebben van een 'Bucket List' dikke vette onzin is. En mensen die leven aan de hand van zo'n lijst zijn aanstellerige types die er vaak bij willen horen. Die leven zoals ze denken dat ze moeten leven.
Die lijsten zijn vaak 'eenheidsworsten' Er staan vaak dezelfde slaapverwekkende wensen op.
Ja heel herkenbaar. Dan denk ik maak het maar een keer mee... dan weet je dat dit totaal niet belangrijk is.
Alle reacties Link kopieren
lexi123 schreef:
06-07-2018 18:57
Hier geen bijna doodervaring, maar wel een auto-ongeluk meegemaakt en meer dan drie maanden moeten herstellen. Heeft mijn leven niet zozeer veranderd, maar ik ben nu wel heel dankbaar voor wat mijn lichaam allemaal (aan)kan. Ik was altijd heel kritisch op alles aan mijn lichaam, maar inmiddels ben ik eigenlijk alleen maar trots ofzo.
Ik zie het niet als prestatie van mijn lichaam. Het was erop of eronder. Daar heeft mijn lichaam geen prestaties voor geleverd. Maar herken wel dat mijn leven er mogelijk anders had uitgezien als ik niet een fit persoon was geweest. Daar ben ik nog wel bewust van. Wil voldoende bewegen/gezond eten etc. Als me dan iets overkomt dan kan mijn zoontje me dat niet kwalijk nemen.
Geen bijna doodervaring, wel depressies. Hele zware ook. Chronisch vermoeid. Zeer hooggevoelig, waardoor ik mij dagelijks heb laten leegzuigen. Maar omdat ik altijd moe ben en ook lichamelijke klachten heb die best invloed hebben op mijn gemoedstand, waardeer ik kleine dingen meer dan vroeger. Vroeger moest ik altijd de adrealinekicks opzoeken. Het leven moest altijd avontuurlijk zijn. Nu geniet ik van een avondje samen zijn met vrienden. Dan ben ik dankbaar dat ik daar de energie voor heb. En dat ik minder moe uit werk kom dan vroeger. En dan ben je nog maar rond de 30.. Het begon op mijn 16e en op mijn 19e werd ik zwaar vermoeid. Dan zie ik zoveel mensen om mij heen die veel ouder zijn en werken, sporten, sociaal doen, hobbies, etc..echt bizar. Maar dan relativeer ik het weer en verplicht ik mezelf het te accepteren. Ene keer lukt het wel andere keer niet. Vooral mijn omgeving heeft het er moeilijker mee dan mij;)
Alle reacties Link kopieren
Wertyu schreef:
06-07-2018 21:49
Honingbloesem begrijp ik het goed dat je dan nu meer last hebt dan voordat je bent opgenomen? Wat zorgt ervoor dat jouw leven nu een hel is?

Wertyu, dat een andere aandoening die ik onder controle had weer terug is gekomen. wil er verder niet over op ingaan, maar het is een rot aandoening waar ik al jaren mee bezig ben en nu ook nog deze ziekte erbij. + alle onderzoeken. Zeer stressvolle tijd op het moment terwijl mijn leventje prima was voor het hele gebeuren niet perfect, maar voor mij leefbaar en nu ben ik in een zwart dal terecht gekomen en zie het allemaal even niet meer zitten.
''Geen woorden maar daden''
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op het randje gelegen door een virus en daardoor 3 maanden waarvan 1.5 in quarantaine in het ziekenhuis gelegen jaren geleden. Toen ik het op een moment niet meer zag zitten door een persoonlijk verlies zei mijn vriendin heel wijs en op het juiste moment tegen mij. Marvis jij bent een vechter en een overlever hier ga je uitkomen. En toen ben ik me wel bewust geworden van een kracht die blijkbaar in me zit en die kan ik nu min of meer oproepen als er momenten zijn die zwaar zijn...ik heb er dus heel veel aan...ik heb voor hetere vuren gestaan dus dit overleef ik ook is nu mijn motto.
Jaren geleden een zelfmoordpoging gedaan en het overleefd. Zit nog steeds te wachten op de Verlichting o.i.d. Lees wel eens verhalen van mensen die een poging deden, maar nu oh zo blij zijn dat ze er nog zijn. Niet herkenbaar voor mij. :sigh:
nachtvlinder1977 schreef:
10-07-2018 02:06
Jaren geleden een zelfmoordpoging gedaan en het overleefd. Zit nog steeds te wachten op de Verlichting o.i.d. Lees wel eens verhalen van mensen die een poging deden, maar nu oh zo blij zijn dat ze er nog zijn. Niet herkenbaar voor mij. :sigh:
Verdrietig om te lezen :hug: misschien is het wel goed dat jij hier verteld dat de mensen die die jubelverhalen vertellen niet de standaard is.

Ik hoop dat je leven snel leuker gaat worden al is dat mss een stomme opmerking omdat ik je niet ken maar ik meen het wel.
Sterkte, het is niet altijd zo dat je na een hele donkere periode plots het licht ziet en juichend de put uit klimt.

De mensen die dat wel is overkomen hebben denk ik meer de behoefte te laten weten hoe ontzettend goed het nu weer met ze gaat.
Noem me een doemdenker maar dan denk ik stiekum: ook dit gelukkige moment kan weer omslaan. Al hoop ik het niet maar het leven zit vaak vol pieken en dalen.

Is er nog iets waar je wel echt van kan genieten? Al is het maar een mooie dag of mooie muziek, ik hoop dat het niet helemaal grijs/zwart voor je is en er ook momenten zijn dat je echt voor 100% blij bent dat je leeft.
Alle reacties Link kopieren
Honingbloesem schreef:
07-07-2018 07:33
Wertyu, dat een andere aandoening die ik onder controle had weer terug is gekomen. wil er verder niet over op ingaan, maar het is een rot aandoening waar ik al jaren mee bezig ben en nu ook nog deze ziekte erbij. + alle onderzoeken. Zeer stressvolle tijd op het moment terwijl mijn leventje prima was voor het hele gebeuren niet perfect, maar voor mij leefbaar en nu ben ik in een zwart dal terecht gekomen en zie het allemaal even niet meer zitten.
Dikke knuffel! Het is zo kut als je lichaam het laat afweten en je steeds moet zoeken naar een nieuwe balans.
Praat je er wel over? Anders wordt dat zwarte dal een niemandsland en dat moet je niet willen Honingbloesem.
...
Lenn12345 schreef:
10-07-2018 02:44

Is er nog iets waar je wel echt van kan genieten? Al is het maar een mooie dag of mooie muziek, ik hoop dat het niet helemaal grijs/zwart voor je is en er ook momenten zijn dat je echt voor 100% blij bent dat je leeft.
Ja hoor. Ben ook enorm opgeknapt na die periode, maar depressie blijft wel een ding in mijn leven. Mede door een lichamelijke ziekte is het vaak zwaar, maar ook ik heb m'n goede momenten gelukkig.
Alle reacties Link kopieren
Quaintrelle schreef:
10-07-2018 15:15
Dikke knuffel! Het is zo kut als je lichaam het laat afweten en je steeds moet zoeken naar een nieuwe balans.
Praat je er wel over? Anders wordt dat zwarte dal een niemandsland en dat moet je niet willen Honingbloesem.
Dank je wel! :rose: Ja ik praat er met een goede vriend veel over. Klopt, ik wil zelf heel graag uit dat dal klimmen en ik hoop dat het idd een periode nu is en dat ik er over een paar maanden gewoon heel anders tegenaan kan kijken.
''Geen woorden maar daden''
Ja, maar dat is misschien ook omdat ik kleine kinderen heb.
Ik maak mij minder druk om dingetjes, ben niet meer steeds bezig met anderen te pleasen. Ook dacht ik 'ik mag niet dood, want mijn kinderen hebben mij nodig'.
Doodgaan op zich ben ik ook niet bang voor. Naar mijn idee merk je er weinig van. Niet van het moment daarvoor natuurlijk maar het sterven op zich.
Alle reacties Link kopieren
Vaak willen mensen die een bijna doodervaring of een ernstige ziekte die ze hebben overleefd delen met de wereld, een boek schrijven, minstens 1 iemand het helpen voorkomen dan is hun missie geslaagd of voorlichting geven op school.
Crowdfunding ook zoiets, ik denk dan we leggen allemaal een keer het loodje...
Ja en?
Misschien is het ook wel hoe je leven erna er uit ziet. Ik ben niet meer de oude en zal dat ook niet meer worden en de kans dat ik alsnog er aan overlijd is 70%. Maar ik ben dan ook weer niet het type dat er dag en nacht mee bezig is. Wat heb ik daar aan? Helemaal niets.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven