Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3

01-03-2024 21:50 2515 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
En nog zeg ik niet alles. Waarom weet uk niet. Ik leef voor andere denk. Als bescherming of filter im de ander niks te doen of te laten overkomen.
Gisteren stind iemand op mijn teen. En ipv te vragen of ze van mijn teen wil liet ik het. Het is echt gestoord. Mijn eigen gevoel staat plek -100
En tich durf ik best dingen te zeggen. Maar vaak kies ik er automatisch voor o om het maar te laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom Monstrea?
En hoe voel je je dan achteraf?

Jullie zijn lief. Laat het maar, sorrie dat ik zo moeilijk doe. Willen jullie het alsjeblieft wissen en vergeten? Alsjeblieft?
Het is belangrijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Yep, dat kan. :heart:
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Achteraf voelt het zielig of laks ofzo.
Ik weet het niet zo goed.
In het moment voelt het vriendelijk door geen hijsa te hebben denk ik.

Ik ben net gaan wandelen. Allemaal losse honden. Die voelen misschien dat ik mij niet goed voel. Maar ik zot niet te wachten op het gespring en gelik. Laat maar lekker wandelen met mijn muziekje op. Lekker in mijn bubbel.

Ik heb vannacht zo vast geslapen. Werd heel laat wakker. Heb bijna 10 uren liggen pitten. Mijn ogen zijn droog en branderig. Is maar goed dat ik werkloos ben. Denk dat ik nu pas echt herstel. En aan dingen kan werken. Dingen zie en opmerk. Wat meer praat. Het plan is om de woonkamer te verven. Maarja, welke kleur. Dan begint dus weer een ander probleem. Ik heb wel nu zo.n 80 procent opgeruimd. Heel fijn en een prestatie. Wat een rust geeft dat. Heb wel vaak emotioneel gestaan bij de kringloop en de vuilstort. Maar nu achteraf valt er lekker een last van mij af. Binnenkort zal ik hopelijk nog meer dingen kunnen in zien en terugkijkend zien dat het een met het andere verbonden stond. Durf bijna te zeggen dat ik met de dingen die nu spelen helemaal niet instaat ben om te werken, maar de artsen melden niks. Dus waarschijnlijk moet ik het kunnen. Ik merk verschil nu dat mijn lichaam anders reageert. Hoofd is rustiger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Artsen zeggen zelden tot nooit iets over arbeidsgeschiktheid. Daar is de bedrijfsarts voor. Dus als jij je niet in staat voelt, kan je dit aangeven bij (ik denk?) Het uwv. Of je vraagt het rechtstreeks aan je arts, dan moet er wel een uitspraak komen.

Probleem is dat als je zo gewend bent niets te laten zien en nergens je grenzen aan te geven, dat anderen ook niet zien dat het niet kan.

Dus kies voor jezelf Mons. Als je niet kunt werken, meld je je ziek. En dan krijg je vanzelf een gesprek met de bedrijfsarts.

Wel heel fijn dat je hoofd wat rustiger wordt en je wat meer ruimte krijgt en voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je je baan opgezegd Monstrea, dat je werkloos bent?
Ik lees dat je meer ruimte en rust ervaart daardoor, en je dingen in huis aan het aanpakken bent. Wat goed! Heftig he, dat wegdoen. Ik ben ook een sentimentele drol daarin.
En als het dan eenmaal weg is, mis ik het eigenlijk niet eens....
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt Lucy voor je woorden.

Heb je nog goede tips voor muurverf qua kleur? Ik ga mijn plekje meer eigen maken. Zal hopelijk meespelen in rust en herstel. Anders kijken maar dingen die spelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken je smaak niet 😆.

Ikzelf hou van turquoise en olijfgroen (niet gecombineerd trouwens), maar dat werd een veto van man. Dus wij hebben okergeel in de woonkamer en (donker) groen in de slaapkamer. Hal is goud met zwart behang (fluweel, ik hou ervan). En een klein stukje muur tussen keuken en buitendeur heeft nogal druk bloemenbehang.

Ik weet niet of anderen nu zo blij zouden worden van mijn smaak 🤣🤣.

(Zou zo wat foto's willen plakken, maar geen idee hoe).
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat niet zo goed met me.

De lichaamsgerichte therapie heeft een deurtje open gezet naar mijn gevoel. En dat wilde ik. Dat helpt om beter te worden. Om stabieler te worden. Om beter grenzen te gaan leren herkennen. En hopelijk de eventuele sensitisatie tegen te gaan.

Maar er lijkt een soort tsunami aan gevoel vrij te komen. Ik ben zo gespannen als een rietje, al mijn spieren staan strak. Ik huil om alles. Je hoeft maar boe te zeggen en de tranen komen. En ik weet niet hoe ik dit alleen moet doen. Dat wil zeggen: ik heb geleerd hoe ik hiermee om moet gaan, maar het voelt teveel. Te zwaar.

Ik merk dat ik ga dempen. Eten, series bingen, forummen, en zelfs alcohol. Dat heb ik nog nooit gedaan. Hoe slechter ik me voel, hoe minder ik drink. Maar nu ontspant het me tenminste een beetje. En dat is fout. Ik weet het.

Niet voelen had toch ook wel zijn voordelen...
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, fijn dat mijn zin je heeft kunnen helpen.
En het is ok hè? Ook om aan te geven dat iets nog te moeilijk is zoals anderen er naar kijken. Dat is dus ook heel goed oefenen met je grens aangeven!

Lucy, wat naar dat je je zo rot voelt. Volgens mij is dit een van de moeilijkste momenten: om te kunnen leren voelen moet je het gevoel toelaten, maar je hebt nog niet genoeg handvatten of kunnen oefenen hoe je dan met het gevoel moet omgaan, dus dan overspoelt het je. En weet je weer waarom niet voelen eigenlijk zo goed was.
Dat je gat dempen is opzich natuurlijk niet erg. Alleen is het wel goed om te kijken welke demping handig is, en welke minder. Alcohol klinkt als een minder handige. Zijn er andere dingen waar je ook van ontspant? Of zijn er activiteiten die je bezig kunnen houden? Niet helemaal hetzelfde als dempen, maar het helpt misschien bij het overbruggen van de tijd, en het voorkomt misschien een minder handige manier van dempen? Zoals iemand die stopt met roken en trek heeft in een sigaret een rondje gaat lopen bv.
Is er een beetje begrip vanuit je omgeving, over het waarom van die emotionele buien? Kan je je verhaal kwijt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet dst dit de meest domme overlevingsstrategie is. Ik ben wars van verslaving, er als de dood voor. Teveel gezien. Ik weet het... net als het overmatig eten. Ik ga me er niet beter door voelen.

Voorheen was sport mijn uitlaatklep. Me volledig het zweet in werken. Maar ja.

Vanaf morgen maar weer strak regime. Wandelen, mediteren, schrijven, werken, iets van huishouden, koken, ontspanning/bank hangen. En tussendoor ruimte om ook te voelen. Zoiets? Mezelf bezig gaan houden binnen de grenzen die ik momenteel heb?

Thuis probeer ik zo min mogelijk te laten zien nu. Ik loop weg als ik merk dat ik emotioneel word. En dat is niet omdat man het niet mag zien, maar omdat zijn vader morgen een hele zware operatie moet ondergaan. Het draait nu even niet om mij: zijn hoofd zit nu ook vol. Daarnaast heeft hij zijn functie verloren en dat geeft hem ook aardig stress.

Het heeft de afgelopen jaren al aardig om mij gedraaid. Nu is daar de tijd even niet voor. Ook niet als het gewoon niet goed gaat. Komt wel weer.

(En ik wil gewoon heel graag ook naar mijn psych nu. Even kunnen leunen bij iemand die ik volledig vertrouw. Dat kan ik nog niet bij de lichaamstherapeut: er is nog geen vertrouwensband. Maar ja.)
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, veel sterkte. Ik ken het verhaal niet, maar ik hoop dat gisteren in ieder geval de ruimte er was samen met je man en ben benieuwd hoe de dag is verlopen met de lange reis.

En voor de anderen ook: hoe was jullie zondag? Het was in ieder geval mooi weer. Niet dat ik er veel van meegekregen heb :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Dag lieverds. Man en ik hebben fijn gepraat op de heenreis. We zitten echt op hetzelfde spoor, maar afgelopen week was hij druk en zijn vader belde vaak om over zijn gemis van zijn vrouw te huilen zonder enig oor voor man.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 06-11-2024 08:15
60.50% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy, ik heb zwart/goud in de slaapkamer. En mostergeel in de woonkamer.
Mijn dochter heeft bloemenbehang en mag in de kerstvakantie een nieuwe kamer. Ze gaat voor zand/ecru tinten.
Ik zou naar donkergroen willen, maar denk dat het zo donker wordt. Ons huis is heel diep dus op een aantal plekken komt minder daglicht. Met donkere kleuren is het op die plekken dan nog donkerder door weinig lichtinval. Maar wit is ook zo wit. Lastig hoor. Beetje sfeer maken leuk, maarja hoe dan. Als die keuzes. Niet een goede combi met mij op dit mokent.

Sterkte met de onrust. Niet te veel drinken hoor. Ik snap het wel. Ik stop bij twee wijntjes. Maar het helpt om even te ontspannen en minder te voelen. Of juist veel. Qua seks bijv.
Maar goed opletten dat het niet dagelijks wordt. Dan denk ik dat het prima kan hoor. Vorige week was op feest via man zijn werk. Best veel gedronken, weinig eten, dus volgende dag kater. Is het allemaal niet waard.

Over dingen voelen gesproken: Ik liep net buiten in de zon. De wind om me heen. En toch voel ik het ook niet. Heel vaag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, de band was beschadigd dus ik moest weg. Heb niks gedaan maarja dat zeggen er wel meer. Valt niks te winnen en kon dat sowieso niet aangaan met de andere dingen die spelen.

De meeste spullen kan ik zo wegdoen. Juist nu ik weet hoe het letterlijk lucht geeft. En soms kan ik vastlopen bij iets heel kleins. Zoals een bepaald boek en een knutsel van mijn kind.
Ik heb haast alles gedaan. Ben nu op het punt dat de kledingstapels regelmatig netjes recht worden gelegd. Voorheen boeide dat mij niet. Stapel op de stoel of aan de kastdeur deed mij niets. Nu moet alles rust uitstralen en netjes zijn. Dus zelfs als de kastdeur open is.
Keuken is bij. Ook in de kastjes. Oude bakjes weggegooid, mooie stapels en manden voor losse dingen.
Badkamerkast is bij. Geen grote voorraad verzorgingsprosucten en wel mooie stapels handdoeken.
Enige wat ik moet veranderen is de knustelzooi wat steeds explodeert en de spullen die op zolder komen omdat het geen plek heeft. Dus selectie weg of ergens opbergen waar het niet in zicht staat.
En dan binnenkort dus beetje sfeer toevoegen qua kleur enzo.
Verdient het huis wel, want ik heb een tijd niet goed er voor gezorgd. Het sanitair wel. Maar de rest niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorrie.
Ik las jullie.
Reactie lukt niet.
Sorrie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat hoeft ook niet Avo. Reageren mag, maar moet nooit.
Lukt het nog een beetje deze avond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee. Paniek en schaamte en schuld en het stopt niet ondanks de pillen.
Net twee strip genomen en aspirine en als ik nu niet snel uit ga pak ik de fles triple sec erbij. Het moet weg. Laatv me met rust.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieverd, ik kom even bij je zitten als je dat verdraagt. Je hoeft niets, maar ik gun je om niet alleen zijn als je het zo moeilijk hebt.
Als je tegen me aan wil kletsen mag dat, maar als je gewoon alleen samen wil zitten is dat ook prima ( en me wegsturen mag natuurlijk ook).
Ik snap dat het gevoel weg moet. Let je op dat je niet te veel neemt? Is er iets anders dat helpt om dit te dragen? Douchen bv?
Helpt het om te chatten met iemand, zodat je je verhaal kan vertellen? Misschien niet over vroeger, maar wel dat je het nu zo moeilijk hebt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het moet gewoon stoppen. Ik kan het niet meer. Ik weet niet of ik kan zitten ze wil wel, de slet, maar zo start ze het altijd. Ik haat haar.
Ik haat haar zwakheden. Iemand nodig hebben.
Troost en aardig is voor lieve mensen. Voor pech en onverdiend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo als je wilt en het goed vindt kom ik ook even bij je zitten. Je hebt meer aan Maisnon voor de wijze woorden als je die wilt, maar ik begrijp je denk ik wel en weten dat je niet alleen bent is soms al 'fijn'.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik duim dat de medicatie snel zijn werk gaat doen. Kun je anders even met Fier chatten?

Monstrea, heb je wel recht op ww? Of ben je ziek uit dienst gegaan? Ik vind het fijn dat je meer schrijft nu! En zo te lezen ben je ook echt goed bezig met het huis opruimen. Zelfs de keukenkastjes van binnen...nou, daar moet je bij mij echt niet kijken hoor! Qua verfkleur voor de woonkamer, je kunt natuurlijk ook de muren waar minder licht op valt een andere (lichtere) kleur geven. Wij hebben overal hetzelfde (kleur romig van de Gamma, wit-geel). Er zijn zoveel opties, kijk anders eens op Pinterest voor ideeën.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
selune wijzigde dit bericht op 06-11-2024 07:18
99.87% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Nacht was coma toen de pillen eenmaal inkickten met veel nachtmerries, maar door de anti-droom-pillen zijn die minder intens en verdraaglijk.

Dag was oke. Voordeel van veel troep slikken savonds. 😁
Coach spannend. Moeilijk. Heftig. En uiteindelijk verdrietig.
Denk dat door de valium in ik minder remming had. Al ging praten nog lastig.
Coach is een soort herhalings offensief begonnen met als mantra dat ze om me geeft, nooit niet walgt, nog geen dingen gehoord heeft die mij vies of slecht maken. En dat ze veel mededogen voelt voor het kleine meisje waar ze nare dingen mee gedaan hebben en die niemand had om haar te beschermen.
Ze appt, zegt, herhaalt het continue, en het kwam vandaag een stukje binnen.
Ik moest huilen.
Ze wilde en mocht troosten. Even.
Ik hoefde niet te verdwijnen. Maakte niet kapot. Duwde haar niet weg.
Ik leunde en huilde.
En het meisje gloeit nu, en straalt. En ik ben in verwarring. Deel is boos. Wij haten aanraking. Wij doen niet aan troost. Blijf er van weg. Je maakt alles kapot wat we zo hard gemaakt hebben.

Ondertussen wel ook de flashbacks van deze tijd. En ik ben moe. Zo moe.

Ik weet niet of ik trots moet zijn dat ik stapjes maak. Of boos dat ik mezelf zo verraad en in gevaar breng. Alles op zn kop zet.

Dus.
Zo gaat het.

Sorrie.
Ik reageer snel weer op jullie.
Kan nu niet lang genoeg nadenken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven