Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zondag 24 november 2024 om 19:31
Vriendinnen blijven hier te pas en te onpas slapen. Dus die regel hebben we al niet echt. En kind heeft haar eigen badkamer (nu zoon uit huis is). Ik weet het: verwend.
Dus ik weet niet hoe dat gesprek hier gaat
.
Knul is al een keer met zijn beste vriend en haar beste vriendin blijven slapen (jongens op zolder, meiden in haar slaapksmer), dus aan het ontbijt heeft hij ook al gezeten
Maar dit is anders.
Stelde aan man voor dat vriendje mag blijven slapen na haar verjaardag in februari. Is ze 16 en ze zijn dan een maand of 4,5 samen.
Van man mag het niet voor haar 21e
(Ik heb geen voorbeeld. Zoon heeft nog geen vriendin gehad, en no way dat ik vriendjes mee naar huis nam op die leeftijd. Dus.)
Dus ik weet niet hoe dat gesprek hier gaat
.Knul is al een keer met zijn beste vriend en haar beste vriendin blijven slapen (jongens op zolder, meiden in haar slaapksmer), dus aan het ontbijt heeft hij ook al gezeten
Maar dit is anders.
Stelde aan man voor dat vriendje mag blijven slapen na haar verjaardag in februari. Is ze 16 en ze zijn dan een maand of 4,5 samen.
Van man mag het niet voor haar 21e
(Ik heb geen voorbeeld. Zoon heeft nog geen vriendin gehad, en no way dat ik vriendjes mee naar huis nam op die leeftijd. Dus.)
zondag 24 november 2024 om 19:56
Bij mijn zus is dat gesprek ook alweer zo'n 15 jaar geleden 
Man hier verzucht vaak dat hij 'blij' is dat hij dit soort dingen niet aan hoeft te gaan want hij zou de kinderen inderdaad tot hun 21ste in de porseleinkast zetten, vermoedt hij zelf. (Terwijl hij zelf op z'n 17de met een 'oudere vrouw' - lees mij - lag te rollebollen
)
Ik denk dat ik zou vertrouwen op hoe dochter het onderwerp zelf al bracht: Hij durft me net te kussen! Hoe ze dat gesprek aan ging, zegt mij een beetje (psychologie van de koude grond over onbekenden) dat ze goed weet en ook aan kan geven wat ze zelf wel of niet wil. Ik zou haar hierin serieus nemen en niet ' spelen' met die ' nog een paar maanden wachten'. Dat zou over kunnen komen alsof je hoopt dat het voorbij waait. En jou lezende is dat zeker niet aan de orde. Dus vriend zou hier mogen blijven slapen. Met afspraken over hoe vaak en aankondigen/vragen e.d.
Man hier verzucht vaak dat hij 'blij' is dat hij dit soort dingen niet aan hoeft te gaan want hij zou de kinderen inderdaad tot hun 21ste in de porseleinkast zetten, vermoedt hij zelf. (Terwijl hij zelf op z'n 17de met een 'oudere vrouw' - lees mij - lag te rollebollen
)Ik denk dat ik zou vertrouwen op hoe dochter het onderwerp zelf al bracht: Hij durft me net te kussen! Hoe ze dat gesprek aan ging, zegt mij een beetje (psychologie van de koude grond over onbekenden) dat ze goed weet en ook aan kan geven wat ze zelf wel of niet wil. Ik zou haar hierin serieus nemen en niet ' spelen' met die ' nog een paar maanden wachten'. Dat zou over kunnen komen alsof je hoopt dat het voorbij waait. En jou lezende is dat zeker niet aan de orde. Dus vriend zou hier mogen blijven slapen. Met afspraken over hoe vaak en aankondigen/vragen e.d.
zondag 24 november 2024 om 20:14
O nee, het is een leuke knul (maar ze is wel 15, dus geen idee. Ik fladderde wat). En zou dat er ook niet bij zeggen hoor.
Maar na 1 maand bij eerste vriendje al blijven slapen...
Nogmaals: ik ben er nog niet aan toe (en man nog minder). Maar ja, daar heeft zijn geen boodschap aan. Dat begrijp ik.
16 meer als: dan mag je ook brommer rijden en een disco in (en ja, dat laatste doet ze nu ook al. Ssst.)
Maar na 1 maand bij eerste vriendje al blijven slapen...
Nogmaals: ik ben er nog niet aan toe (en man nog minder)
. Maar ja, daar heeft zijn geen boodschap aan. Dat begrijp ik.16 meer als: dan mag je ook brommer rijden en een disco in (en ja, dat laatste doet ze nu ook al. Ssst.)
zondag 24 november 2024 om 20:20
zondag 24 november 2024 om 20:54
In gesprek met haar over safe sex, en wat als hij toch meer wil dan jij?
Iets van een wachtwoord of bons of weet ik het wat.
Zoals ik net nu inschat gaat het hier hangen tussen 'daar ben ik nog niet aan toe, vraag het over een maand nog eens/op zolder' of 'prima, maar dan voor de zekerheid eerst naar de huisarts en aan de pil. Ik vertrouw je blind, hem nog niet helemaal, en hormonen van geen kanten.'
Iets van een wachtwoord of bons of weet ik het wat.
Zoals ik net nu inschat gaat het hier hangen tussen 'daar ben ik nog niet aan toe, vraag het over een maand nog eens/op zolder' of 'prima, maar dan voor de zekerheid eerst naar de huisarts en aan de pil. Ik vertrouw je blind, hem nog niet helemaal, en hormonen van geen kanten.'
zondag 24 november 2024 om 20:57
Dat laatste zou ik geloof ik sowieso een Groots Punt van maken.
Geen geseks zonder pil+condooms.
Dus aan de pil, condooms in huis, dat alles in elk geval geregeld is voor het geval dat ze er wel ineens aan toe is.
Je kan ze niet tegenhouden, maar haar wel helpen haar grenzen te bewaken, en een ongeplande zwangerschap helpen voorkomen.
Geen geseks zonder pil+condooms.
Dus aan de pil, condooms in huis, dat alles in elk geval geregeld is voor het geval dat ze er wel ineens aan toe is.
Je kan ze niet tegenhouden, maar haar wel helpen haar grenzen te bewaken, en een ongeplande zwangerschap helpen voorkomen.
zondag 24 november 2024 om 21:07
Lucy, ik snap heel goed dat jullie er nog niet aan toe zijn
Ik was net 17 bij mijn eerste echte vriendje. Zeker ouder dan 15, maar mijn vriendje was 21, werkte, rookte, had een auto en een motor. Ik weet achteraf zeker dat mijn ouders het niet tof vonden, ookal was hij echt wel een lieverd als je hem leerde kennen. Mijn moeder vond hem te oud, met een ander leven en stond doodsangsten uit bij het idee van een motor. Maar dat heeft ze nooit gezegd. Ze heeft me altijd vertrouwd, en duidelijk uitgesproken dat ze mij vertrouwde dat ik mijn grenzen kon aangeven en dat ik altijd kon zeggen als er iets was wat ik niet fijn vond. Hij sliep bij mij op de kamer na krap 2 maanden, ik was regelmatig bij hem een nachtje in het weekend en na 4 maanden gingen we samen een weekend weg op de motor (Oh horror voor mijn moeder). Na een half jaar gingen we een lang weekend naar Parijs (wel met de auto).
Moraal van het verhaal: ik heb me altijd heel erg gesteund gevoeld door die houding. Zij liet duidelijk blijken dat ze mij vertrouwde, en dat hielp mij om waar nodig een grens aan te geven. Nu is 15 wel echt nog wat jonger, maar ik weet zeker dat mijn moeder daar dan hetzelfde in had gestaan (niet per se in die weekendjes weg denk ik). Ik was wel al om een andere reden aan de pil, anders was dat gesprek denk ik wel gevoerd. Er waren bij ons thuis ook altijd condooms die gewoon in de badkamer stonden. Hoefde je niet om te vragen, kon je gewoon pakken, en als ze op waren verscheen er een nieuwe doos. Soort van anoniem (ik ben geen enigst kind), en heel laagdrempelig.
Ik was net 17 bij mijn eerste echte vriendje. Zeker ouder dan 15, maar mijn vriendje was 21, werkte, rookte, had een auto en een motor. Ik weet achteraf zeker dat mijn ouders het niet tof vonden, ookal was hij echt wel een lieverd als je hem leerde kennen. Mijn moeder vond hem te oud, met een ander leven en stond doodsangsten uit bij het idee van een motor. Maar dat heeft ze nooit gezegd. Ze heeft me altijd vertrouwd, en duidelijk uitgesproken dat ze mij vertrouwde dat ik mijn grenzen kon aangeven en dat ik altijd kon zeggen als er iets was wat ik niet fijn vond. Hij sliep bij mij op de kamer na krap 2 maanden, ik was regelmatig bij hem een nachtje in het weekend en na 4 maanden gingen we samen een weekend weg op de motor (Oh horror voor mijn moeder). Na een half jaar gingen we een lang weekend naar Parijs (wel met de auto).
Moraal van het verhaal: ik heb me altijd heel erg gesteund gevoeld door die houding. Zij liet duidelijk blijken dat ze mij vertrouwde, en dat hielp mij om waar nodig een grens aan te geven. Nu is 15 wel echt nog wat jonger, maar ik weet zeker dat mijn moeder daar dan hetzelfde in had gestaan (niet per se in die weekendjes weg denk ik). Ik was wel al om een andere reden aan de pil, anders was dat gesprek denk ik wel gevoerd. Er waren bij ons thuis ook altijd condooms die gewoon in de badkamer stonden. Hoefde je niet om te vragen, kon je gewoon pakken, en als ze op waren verscheen er een nieuwe doos. Soort van anoniem (ik ben geen enigst kind), en heel laagdrempelig.
zondag 24 november 2024 om 21:20
Kind heeft (om andere reden, namelijk angst voor endometriose) een implanon en condooms liggen in haar badkamer. Zij is wel enigst kind (want zoon al uit huis), maar daar kan ik niets aan veranderen 
.
Ik hoor je maisnon. Maar gevoelsmatig is 15 anders dan 17...
En als ze hiermee was gekomen na een paar maanden verkering had het ook al anders aangevoeld voor me denk ik.
Ze zijn wel echt elkaars eerste verkering, dus hij heeft net zo weinig ervaring als zij. Dat scheelt misschien.
Signaal is goede, maar we slapen wel echt aan de andere kant van het huis (letterlijk). Dus van haar kant hoor ik niets als ik in bed lig. Heeft voor haar voordelen (niet voor niets blijven vriendinnen meestal hier slapen, we horen niets) maar bij zo'n signaal misschien wel weer ver weg...
(Zoon begint nu pas wat om zich geen te kijken. Daar hoefde ik. Iet over deze dingen na te denken..)
Als iemand anders advies had gevraagd, had ik trouwens hetzelfde gezegd als jij (of nouja: niet over 17/21, maar wel over vertrouwen en beter onder jouw dak dan in de bosjes ofzo) Maar nu het mijn eigen pup betreft (ze is gister pas geboren toch?) voelt het toch anders
.Ik hoor je maisnon. Maar gevoelsmatig is 15 anders dan 17...
En als ze hiermee was gekomen na een paar maanden verkering had het ook al anders aangevoeld voor me denk ik.
Ze zijn wel echt elkaars eerste verkering, dus hij heeft net zo weinig ervaring als zij. Dat scheelt misschien.
Signaal is goede, maar we slapen wel echt aan de andere kant van het huis (letterlijk). Dus van haar kant hoor ik niets als ik in bed lig. Heeft voor haar voordelen (niet voor niets blijven vriendinnen meestal hier slapen, we horen niets) maar bij zo'n signaal misschien wel weer ver weg...
(Zoon begint nu pas wat om zich geen te kijken. Daar hoefde ik. Iet over deze dingen na te denken..)
Als iemand anders advies had gevraagd, had ik trouwens hetzelfde gezegd als jij (of nouja: niet over 17/21, maar wel over vertrouwen en beter onder jouw dak dan in de bosjes ofzo) Maar nu het mijn eigen pup betreft (ze is gister pas geboren toch?) voelt het toch anders
zondag 24 november 2024 om 21:22
Ik was overduidelijk al aan de pil, seks was niet bespreekbaar anders dan in 'jij slet', en condooms niet in huis.
Ik wist niet van grenzen, dus als een jongen aandacht voor me had en aardig was, wilde ik wel zoenen.
En dan stond ik al vrij snel aan zn broek te sjorren en als ie aardig deed deed ik vrij snel aardig terug, en gaf hem wat hoorde.
Gelukkig ging ik bijna niet uit en deden er niet veel jongens aardig.
Ik wist niet van grenzen, dus als een jongen aandacht voor me had en aardig was, wilde ik wel zoenen.
En dan stond ik al vrij snel aan zn broek te sjorren en als ie aardig deed deed ik vrij snel aardig terug, en gaf hem wat hoorde.
Gelukkig ging ik bijna niet uit en deden er niet veel jongens aardig.
zondag 24 november 2024 om 21:36
zondag 24 november 2024 om 22:00
Dat snap ik heel goed Lucy. En 15 is natuurlijk ook daadwerkelijk anders dan 17. En als mijn kind die leeftijd krijgt zal ik dat vast ook zo voelen.
En ik snap ook jouw moedergevoel over niks kunnen horen in huis als dat nodig zou zijn. Maar de realiteit is natuurlijk dat de kans dat er iets gebeurd wat ze niet fijn vindt overal aanwezig is, en jij er dan ook niet naast staat zodat je haar kan horen.
Ik denk dat het idee van Avo om het open te bespreken (ik snap je enthousiasme, ik gun het je, maar mama heeft tijd nodig om te wennen + afspraken maken over wanneer en hoe ze hulp kan vragen) heel goed is. En misschien kan je inderdaad een soort code afspreken. Niet alleen voor situaties met haar vriendje, maar in het algemeen. Zo las ik laatst over ouders die met hun kind af hadden gesproken dat als ze een bepaalde zin appen naar hun ouders (iets heel normaal, bv: eten we broccoli als avondeten?) dit eigenlijk code was voor: ik zit in een situatie waar ik zelf niet meer uitkomt, ik kan geen nee zeggen/geen excuus verzinnen, geef me een externe reden om te zeggen: sorry, mijn moeder zegt dat ik nu naar huis moet/kom me redden. Dit vond ik zo'n mooie optie, juist omdat je niet letterlijk om hulp hoeft te vragen en dat dus ook bruikbaar is in situaties van peer pressure waarin je zelf niet durft te zeggen: dit vind ik niet zo'n goed idee/dit wil ik niet. Je kunt dan altijd een ouder 'de schuld' geven, en op die manier uit een situatie komen die je niet prettig vindt. Misschien voelt zoiets nog als een soort tussenweg? Dat kan natuurlijk ook prima in huis.
En ik snap ook jouw moedergevoel over niks kunnen horen in huis als dat nodig zou zijn. Maar de realiteit is natuurlijk dat de kans dat er iets gebeurd wat ze niet fijn vindt overal aanwezig is, en jij er dan ook niet naast staat zodat je haar kan horen.
Ik denk dat het idee van Avo om het open te bespreken (ik snap je enthousiasme, ik gun het je, maar mama heeft tijd nodig om te wennen + afspraken maken over wanneer en hoe ze hulp kan vragen) heel goed is. En misschien kan je inderdaad een soort code afspreken. Niet alleen voor situaties met haar vriendje, maar in het algemeen. Zo las ik laatst over ouders die met hun kind af hadden gesproken dat als ze een bepaalde zin appen naar hun ouders (iets heel normaal, bv: eten we broccoli als avondeten?) dit eigenlijk code was voor: ik zit in een situatie waar ik zelf niet meer uitkomt, ik kan geen nee zeggen/geen excuus verzinnen, geef me een externe reden om te zeggen: sorry, mijn moeder zegt dat ik nu naar huis moet/kom me redden. Dit vond ik zo'n mooie optie, juist omdat je niet letterlijk om hulp hoeft te vragen en dat dus ook bruikbaar is in situaties van peer pressure waarin je zelf niet durft te zeggen: dit vind ik niet zo'n goed idee/dit wil ik niet. Je kunt dan altijd een ouder 'de schuld' geven, en op die manier uit een situatie komen die je niet prettig vindt. Misschien voelt zoiets nog als een soort tussenweg? Dat kan natuurlijk ook prima in huis.
zondag 24 november 2024 om 22:02
Lucy, geen kinderen hier en zelf was ik op die leeftijd daar nog lang niet mee bezig. Mijn zus(je) wel, maar ik kan me niet herinneren dat vriendjes toen al mochten blijven slapen. Dat was volgens mij ook pas na haar 16e. Er kwamen wel eens vriendjes overdag over de vloer en dat vonden mijn ouders prima, maar geen vriendjes van 1 maand.
Ik zou hierin jouw gevoel volgen, op zich is 15 nog wel echt jong en persoonlijk vind ik vooral de 1 maand nog erg kort.
Ik zou hierin jouw gevoel volgen, op zich is 15 nog wel echt jong en persoonlijk vind ik vooral de 1 maand nog erg kort.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 24 november 2024 om 22:04
Wat een goede!
Mijn dochter heeft mij al een paar keer "gebruikt" om onder peer pressure uit te komen. Heb ik altijd meer dan prima gevonden. (We hadden geen zin afgesproken, maar als ze appte: "mam, moet ik écht straks de koelkast schoonmaken" wist ik al hoe laat het was. Ze heeft in heel haar leven nog nooit de koelkast schoongemaakt).
Dank jullie wel voor het meedenken. Waardeer ik enorm. Ga deze week met haar in gesprek.
Mijn dochter heeft mij al een paar keer "gebruikt" om onder peer pressure uit te komen. Heb ik altijd meer dan prima gevonden. (We hadden geen zin afgesproken, maar als ze appte: "mam, moet ik écht straks de koelkast schoonmaken" wist ik al hoe laat het was. Ze heeft in heel haar leven nog nooit de koelkast schoongemaakt
).Dank jullie wel voor het meedenken. Waardeer ik enorm. Ga deze week met haar in gesprek.
zondag 24 november 2024 om 22:13
Dat klinkt alsof je een slimme dochter hebt die ook nog goed probleemoplossend kan denken. Dat is een mooie basis om mee te beginnen!
Maar wat ik net vergat: je mag als ouder natuurlijk ook iets gewoon niet goed vinden. Omdat je er zelf iets op tegen hebt, omdat je haar te jong vindt, omdat je risico's ziet die zij niet ziet. Alleen helpt het voor een puber dan natuurlijk wel heel erg als je dat goed kan uitleggen, omdat het anders heel erg voelt als 'omdat ik dat wil'. En dat is in principe niet erg, maar voor een puber niet de beste motivatie in het aanpassen van gedrag/stoppen met vragen/drammen
Maar wat ik net vergat: je mag als ouder natuurlijk ook iets gewoon niet goed vinden. Omdat je er zelf iets op tegen hebt, omdat je haar te jong vindt, omdat je risico's ziet die zij niet ziet. Alleen helpt het voor een puber dan natuurlijk wel heel erg als je dat goed kan uitleggen, omdat het anders heel erg voelt als 'omdat ik dat wil'. En dat is in principe niet erg, maar voor een puber niet de beste motivatie in het aanpassen van gedrag/stoppen met vragen/drammen
zondag 24 november 2024 om 22:22
Kan iemand me naar bed schoppen.
Ik verzuip me in domme computerspelletjes als de kids op bed liggen en het werk gedaan is.
En ik wil aan de alcohol en pillen, maar morgen werken en een hogere rang die komt inspecteren hoe ik de dingen doe.
Extra reden om zo stoned als een kanarie te zijn, maar in het kader van door de mand vallen misschien niet zon goed idee.
Ik verzuip me in domme computerspelletjes als de kids op bed liggen en het werk gedaan is.
En ik wil aan de alcohol en pillen, maar morgen werken en een hogere rang die komt inspecteren hoe ik de dingen doe.
Extra reden om zo stoned als een kanarie te zijn, maar in het kader van door de mand vallen misschien niet zon goed idee.
zondag 24 november 2024 om 22:27
zondag 24 november 2024 om 22:53
Ga lekker slapen avo. Ik wens je een nacht zonder dromen toe. En morgen een fijne dag.
Lieve Selune: uur bij uur als dag bij dag al te ver vooruit is. Elk uur is weer een uur minder in dit jaar....
Je hebt het elk jaar gered. Hoe zwaar het ook voelt, ook dit gaat weer voorbij. (En dit zeg ik niet om te bagetaliseren, want volgens mij haten we met z'n allen zo ongeveer december. Maar hopelijk lukt het om te relativeren: ook dit gaat weer voorbij. En we kunnen dit. We zijn veilig en ons hoofd hoeven we niet zo serieus te nemen. Fuck ons hoofd en fuck depressie.)
Lieve Selune: uur bij uur als dag bij dag al te ver vooruit is. Elk uur is weer een uur minder in dit jaar....
Je hebt het elk jaar gered. Hoe zwaar het ook voelt, ook dit gaat weer voorbij. (En dit zeg ik niet om te bagetaliseren, want volgens mij haten we met z'n allen zo ongeveer december. Maar hopelijk lukt het om te relativeren: ook dit gaat weer voorbij. En we kunnen dit. We zijn veilig en ons hoofd hoeven we niet zo serieus te nemen. Fuck ons hoofd en fuck depressie.)
zondag 24 november 2024 om 23:07
Zet je dissociatie in om te overleven Selune.
Dat kan je, dat heb je altijd gedaan.
Coach zei dat vorig jaar, en ik merk dat dat dit jaar idd zo is.
Ik doe het niet heel bewust.
Ik weet alleen dat ik hier niet kan zijn. Dat het goed moet gaan.
En ergens wil ik alles in de gaten houden en controle en bang bang, maar ik merk ook dat ik vanuit oude bevroren angst kan denken 'ik ben hier niet. Dit is niet echt. Dit gebeurd niet echt, ik ben hier niet.' en dan ben ik er ook niet echt.
Het gaat goed, met mij gaat alles goed. Als alles maar door blijf gaan. Niet denken, niet voelen, niet stil zitten ( al helemaal niet stil liggen). Niet niets.
Ik weet niet of dit logisch klinkt.
Als het echt niet draagbaar is, als je impulsief gaat handelen, of destructief, naar de huisarts.
Niet voor jezelf. Voor de kinderen.
Want ik gun je rust. Maar jij gunt je kinderen een fijn leven. En daar hoor jij bij.
Dat kan je, dat heb je altijd gedaan.
Coach zei dat vorig jaar, en ik merk dat dat dit jaar idd zo is.
Ik doe het niet heel bewust.
Ik weet alleen dat ik hier niet kan zijn. Dat het goed moet gaan.
En ergens wil ik alles in de gaten houden en controle en bang bang, maar ik merk ook dat ik vanuit oude bevroren angst kan denken 'ik ben hier niet. Dit is niet echt. Dit gebeurd niet echt, ik ben hier niet.' en dan ben ik er ook niet echt.
Het gaat goed, met mij gaat alles goed. Als alles maar door blijf gaan. Niet denken, niet voelen, niet stil zitten ( al helemaal niet stil liggen). Niet niets.
Ik weet niet of dit logisch klinkt.
Als het echt niet draagbaar is, als je impulsief gaat handelen, of destructief, naar de huisarts.
Niet voor jezelf. Voor de kinderen.
Want ik gun je rust. Maar jij gunt je kinderen een fijn leven. En daar hoor jij bij.
maandag 25 november 2024 om 06:54
Therapeut is erg van het 'doorvoelen' en ik wil het goed doen, maar het verlamd me en dan niet het soort verlammen waarmee je door kunt gaan.
Onbewust heb ik het altijd op dissociatie gedaan denk ik; het gewoon doorgaan. Vorig jaar kwam ik niet uit de herbelevingen. En de angst daarvoor is zo groot. Ik moet blijven staan, mag het niet zo ver laten komen als vorig jaar, kan dat niet nog een keer aan, maar moet het ook voelen en moet het goed doen. Maar wil alleen maar dat deze tijd voorbij is. De paniek is er ook weer.
Ook nieuwe huisarts. Op zich aardige man, maar oude aardige man. Totaal geen band mee. Teamleidster die me vorig jaar enorm heeft geholpen is naar andere afdeling. Morgen wel een gesprek met huidige leidinggevende, maar zie ik ook tegenop. Wil graag afspreken dat ik meer dan 1x per week mag thuiswerken. Ik wil eigenlijk oude teamleidster appen, maar durf niet
zo goed.
Onbewust heb ik het altijd op dissociatie gedaan denk ik; het gewoon doorgaan. Vorig jaar kwam ik niet uit de herbelevingen. En de angst daarvoor is zo groot. Ik moet blijven staan, mag het niet zo ver laten komen als vorig jaar, kan dat niet nog een keer aan, maar moet het ook voelen en moet het goed doen. Maar wil alleen maar dat deze tijd voorbij is. De paniek is er ook weer.
Ook nieuwe huisarts. Op zich aardige man, maar oude aardige man. Totaal geen band mee. Teamleidster die me vorig jaar enorm heeft geholpen is naar andere afdeling. Morgen wel een gesprek met huidige leidinggevende, maar zie ik ook tegenop. Wil graag afspreken dat ik meer dan 1x per week mag thuiswerken. Ik wil eigenlijk oude teamleidster appen, maar durf niet
zo goed.
Forever is a hell of a long time
maandag 25 november 2024 om 09:22
Selune, je mag lief zijn voor jezelf. Dat betekent dat je oude teamleidster mag appen. Zij kent je verhaal en kan je ondersteunen.
Wat betreft doorvoelen: daar was mijn therapeut ook van. En ik wilde het ook goed doen en hard werken en aan de verwachtingen voldoen en therapeut niet teleurstellen. Maar als dat betekent dat alleen maar je kritische ouder tevoorschijn komt en alle compassie met jezelf weg is, dan ben je vooral heel erg hard aan het overleven en maak je het jezelf moeilijker dan nodig. Dus mijn oplossing in tijden dat ik het anders niet meer trek, is dat ik 1x per dag een meditatie voor moeilijke gevoelens opzet waarbij ik me volledig concentreer op wat er gevoeld moet worden, en 1x per dag schrijf. Vaak doe ik dit in een blok (dus na de meditatie schrijven wat er boven kwam), soms los van elkaar. En de rest van de dag mag negeer- en overlevingsstand aan.
Want de hele dag voelen is veel te overweldigend en niet te doen.
Misschien kun je hier iets mee? Of met de peut overleggen? Want volgens mij is het idee van doorvoelen dat je daarna ook los kunt laten. Niet dat je volledig wegzakt in dat gevoel.
Wat betreft doorvoelen: daar was mijn therapeut ook van. En ik wilde het ook goed doen en hard werken en aan de verwachtingen voldoen en therapeut niet teleurstellen. Maar als dat betekent dat alleen maar je kritische ouder tevoorschijn komt en alle compassie met jezelf weg is, dan ben je vooral heel erg hard aan het overleven en maak je het jezelf moeilijker dan nodig. Dus mijn oplossing in tijden dat ik het anders niet meer trek, is dat ik 1x per dag een meditatie voor moeilijke gevoelens opzet waarbij ik me volledig concentreer op wat er gevoeld moet worden, en 1x per dag schrijf. Vaak doe ik dit in een blok (dus na de meditatie schrijven wat er boven kwam), soms los van elkaar. En de rest van de dag mag negeer- en overlevingsstand aan.
Want de hele dag voelen is veel te overweldigend en niet te doen.
Misschien kun je hier iets mee? Of met de peut overleggen? Want volgens mij is het idee van doorvoelen dat je daarna ook los kunt laten. Niet dat je volledig wegzakt in dat gevoel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
